Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 9. Zaterdag 30 Mei 1903. Zeventiende Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eenmes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veeneiidaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATEKDAO. Abonnementsprijs per drie maanden Franco per post Afzonderlijke nummer* 10,40. f 0,05. BureauBreedeatraat, 18 Amersfoort Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Prijs der 4 Van 1 tot 6 regel*f0.88 Voor iederen regel meer-0.05 Bij dit nummer behoort een Bijvoegsel. Pinksteren. Er is eene tweevoudige geest op aarde werkzaam en merkbaar, de Geest Gods en de geest der wereld. Zelf* de oude heidenen hebben deze tweevoudige wer king opgemerkt en concludeerden daar uit tot het bestaan van een tweevoudig levensbeginsel, een tweevoudigen gee*t, den geest des goeds en des kwaads, den geest der scheppende en der vernielende kracht. Beiden werden door hen als godheden vereerd. Bij het licht des ge- loofs erkennen wy de juistheid hunner opmerking, maar gaan niet geheel mede in hunne conclusie. Wij gelooven ,in den Heiligen Geest, Heer en Schepper, Die uit den Vader en den Zoon voort komt, Die met den Vader en den Zoon te zamen wordt aanbeden en verheer lijkt". W|j gelooven van de andere zijde in hel bestaan van den boozen geest, om de zonde door God verworpen, den vader der logen, den moordenaar der zielen, den vorst dezer wereld. Ziedaar de tweevoudige geest, in wezen essen tieel verschillend, in werking in lijn rechten strijd met elkander. Heden zien wij den H. Gee*t onder de trefTendste symbolen nederdalen over de Apostelen des Heeren, over de jeug dige Kerk van Christus, te Jerusalem vergaderd. Heden worden zij omkleed met de kracht uit den hoogen, gedoopt met en vervuld van den H. Geest. Wat de ziel is voor het lichaam, dit is de H. Geest voor hel geheimzinnig lichaam van Christus, voor Diens Bruid zich verworven door Zijn bloed. Hij is haar bovennatuurlijk levensbeginselhaar door dringend en vervullend wordt Zijne liefde haar leven en kracht sterker dan de dood, Zijne waarheid hare eenheid en macht en onvergankelijkheid, Zjjne hei ligheid hare inwendige schoonheid en uitwendige luister, Zjjne macht hare gave om ten allen tijde door wonderen de waarheid harer leer te bevestigen. Zoo toegerust slaat de heerlijke, boven natuurlijke herschepping voor ons, het Jerusalem, de H. Stad Gods afgedaald den Hemelzoo wordt door den H. Geest Christus de Bruid bereid, met bruidstooi omhangen. Hoe meer de duisternissen van onge rechtigheid en dwaling toenemen, hoe heerlijker de stad Gods op den H. Berg schittert, hoe luistervoller de schepping des H. Geestes uitblink!, hoe schooner en reiner de Kerk, de Bruid van Christus zich vertoont aan het oog der onbe vooroordeelde wereld. Hoe hemeisch is hare verschijning in onze dagen. Men achtte haar verouderd en versleten, men waande het tijdstip niet verre, dat zij, van uitputting bezwijkende, ten grave gesleept zou worden en men over haar de doodsklok zou kunnen luiden, en zie, hoe meer men haar graf meende te naderen, hoe meer de albezielende levenskracht des H. Geestes in haar blijkt, hoe duidelijker openhaar wordt, dat zij door Hem is, naar 't woord des Apos tels, de Virgo sine rugade Maagd, die trots haar lang verleden nimmer den rimpel des ouderdoms vertoont, altjjd jong, altijd in zich de levenskracht bezittend om vooral in dagen van hache- lijken strijd als de adelaar zich te ver jeugdigen hoe duidelijker openbaar wordt, dat zij door Hem is, de Virgo macula: de Maagd zender smet. Gelasterd kon zjj worden, gelijk haar Bruidegom, van iets kwaads beticht nimmertegen hare ledematen alleen kan men rechtmatige beschuldigingen inbrengen in tooverre zjj de inwerking des II. Geestes in zich verijdelen, Zijne genade niet volgen, den geest Gods uit- doovcn. Zy echter, die Zijne inwerking volgen, aan de inspraken Zijner genaden beantwoorden, voert Hij op tot bewon derenswaardige reinheid des levens, lot heldhaftige deugd, tot de hoogste heilig heid, immer heiligen vormend, die buiten de Katholieke Kerk tevergeefs worden gezocht. Geheel tegenovergesteld is de werking ,n den geest der wereld, den geest der duisternissen. Vernietiging is zijn doel, ver woesten zijn werk, neerhalen zijne bezig heid, ruinen stichten zijn triomf. Een onbluschbare haal verteert hem tegen de schepping des H. Geestes, de Kerk. Vandaar zijn voortdurenden, hardnekki- genstryd tegen haar gericht. Het goddelijk element is onbereikbaar voor zijne aan slagen, liet menschelijk element in de Kerk slaat voor zijne aanvallen bloot. Gedreven door nyd tracht hij als de grij pende wolf hare kinderen te rooven, hen te verslinden als de briescliende leeuw, de prooi, door den H. Geest hem een maal ontrukt, te heroveren. Daartoe benevelt hy het verstand, streelt en vleit de zinnelijke lusten, toovert verbeelding een parades van genietingen en belooft: ,Dat alles zal ik u geven, wanneer gij nedervalt en mij aanbidt." Aldus werlt hij .',yn leger. De haat, die hem bezielt, stort hij over in zijne volgelingen. Hoe anders te verklaren de afschuweiyke wreed heden tegen de martelaars gepleegd, de allerlaagste intriges tegen de Kerk en hare bedienaren gesmeedhoe anders te verklaren de tegenwoordige vervolging in Frankrijk. De strijd daar is geheel satanisch, draagt geheel zijn cachet, is helsch. Recht en vrijheid van godsdienst de Katholieken bestaat niet meer deze bestaan slechts voor de loge, de ecclesia Satanae, de kerk des satans. Als bandieten worden de religieusen uit hunne kloosters verdreven en gedwongen hun vaderland te verlaten. Waarom Ja, waarom Wij zullen in één woord de volle waarheid zeggenomdat zij goed doenOmdat zij ais Engelen der liefde zich dag en nacht wydeo verplegen van zieken en gewonden, zich wijden aan de opvoeding en tiet onder wijs der jeugd, als vaders en moeders werkzaam zyn voor verlaten kinderen, werkzaam zijn om jeugdige misdadigers en gevallenen terug te voeren tot den weg der zedeiykheid en gerechtigheid, omdat zij levieten opleiden tol het pries terschap, of op den kansel het woord Gods verkondigen, of zich geheel wyden studie en gebed. Ziedaar hun mis daad. Goed doen is, om hel bondig te zeggen, in Frankrijk verboden. Hoe dui delijk vertoont zich hier de staart van liet oude serpent, het karakter van den vorst dezer wereld. Zijn waren aard vertoont hij slechts daar, waar hij zich heer en meester waant, doch elders is hij te sluw dezen te openbarenzoo noodig, vertoont hij zich zelfs onder de gedaante van een engel des lichts. Listig en bedriegelijk hij voor ons Katholieken. Derhalve zyn wij steeds tegen hem gewapend ip onze hoede! Wy immers heb- naar het woord van den grootan Apostel niet den geest dezer wereld ont- vangen, maar den Geest, Die uit God Laat Hem in ons Zijn plan volvoeren, de opbouwing van het Rijk Gods, het Rijk van waarheid, gerechtigheid en liefde, van waarheid, die ons vrij maakt, gerechtigheid, die ons opvoert tot deugd, van liefde, die ons met God vereenigt. Zoo zullen wij, voorzooverre et van ons afhangt, een bewonderens- 'aardig schouwspel zijn voor Engelen en menschen, een schitterend getuigenis afleggen van de herscheppende kracht des H. Geestes, een luistervol lichtbeeld vormen tegenover de nachtelyke duister nissen, door den geest der wereld verwekt. BUITENLAND Tusschen Oostenrijk en Italië is de verhouding in de laatste dagen minder vriendschappelijk. De aanleiding daartoe bestaat in een onheusche bejegening van Italiaansche studenten door OoBten- rijksehe collega's te Innsbruck. Het ge volg hiervan was, dat de Italiaansche studenten in Italië zelf boos werden en begonnen te protesteerendat lokte alweer uit, dat het volk mee protesteerde en zich herinnerde de Oostenryksche veroveringen van Trente en Triëst en daarom begon te roepen „Leve Trente, Leve Triëst, Weg met OostenrijkWeg met den Keizer!" Een ministriëf' blad, de Capitate", schreef, dat een vt .bond in een verdrag beschreven, heel weinig beteekent en, dat een oprechte v; .end schap met Oostenryk slechts mogelgk zou zijn, als de wensch van den dichter vervuld werd: .Dat Oostenrijk terug- trekke over de Alpen en opnieuw zullen wy vrienden worden" en.de politieke betooging van hoogst ernstigen aard was er in optima forma I Deze betooging nam zoo in omvang toe, dat ze reeds aanleiding heeft ge geven tot een interpellatie in het Itali aansche parlement. De regeering trachtte echter de gemoederen te kalmeeren. De hoer Baccelli verklaarde, dat het voorgevallene te Innsbruck is geschied op vreemd grondgebied, te midden van studenten, die geen Italianen zyn. De Italiaansche regeering kan hier niet lusschenbeide komen. De ontvangen rapporten bevestigen, dal er geen geweld op Italiaansche onderdanen is gepleegd. Het tegenbezoek van koning Victor Emmanuel aan het Engelsche Hof is, volgens een bericht uit Italië, bepaald op 12 Juli a.s. Intussehen loopen geruchten te Londen, dat de gezondheid van Eduard VU weer ongerustheid wekt. Volgens den Londenschen correspondent der Liver pool Post zou iemand van de koninklgke hofhouding hebben verklaard, dat een hernieuwing van de operatie van het vorig jaar wellicht noodzakelyk zou wezen. De hofarts, sir F. Laking, moet niet tevreden wezen. Het valt hem onmogelyk den koning te bewegen, rust te nemen, en toch veroorlooft diens gestel hem niet, vermoeienissen te door staan. De volgende aanhaling uit het ant woord van Combes op de interpellatie over zijn .godsdienstige" politiek ia een bekentenis, die zeker aan duidelijk heid weinig te wenschen overlaat. Com bes zeide o.a.„De meening wint veld, dat het Concordaat van 1801 zgn tgd heeft uitgediend en tot een van beide besluiten zal men moeten overgaanof scheiding van Kerk en Staat. Afgevaardigde Congy .Kerken I Alle Kerken Combes scheiding van de katho lieke Kerk en den Staat, of wel, indien men meent, dat deze scheiding door de vrienden van abbé Gayraud nog niet voldoende is voorbereid, zen ernst-ge FEUILLETON. DE VEROORDEELDE 5) Zonder neer de verontschuldigingen vso den gouverneur te luisteren, waarmede bjjiich trachtte te verdedigen, toen hjj de keurvorstin too boos tag worden, gei dexe hare hofdames een wenk en verliet met deto de taal. Op dit selfde oogenblik verscheen de Opperjagermeester von Leibnils, dien Marie en de onde lazanten- wacbter op den voet volgden. De keurvorstin wilde in hare haast, tonder Leibnitr en di volgende personen aan te tien, voorbijgaan, maar de Opperjagermeester von Leibnitz, in boog aaniien stond bjj de keurvorstin, trad baar in den weg en sprak.Koninklijke hoog heid, heb de goedheid en luister even dexe smeekeünge." .Genade voor mjjo ongelnkkigen manriep Marie, en tonk op do knlelin voor de vorstin. Maria Josephs, too joist nog zoo hardvoch tig tegen den gouverneur, wendde ticb mei zachte ernst tot de knielende, wier kind, hevig weenend, ticb ongelig tegen haar aandrong, terwijl de oude fezanten-opzichter met gevouwen handen verderaf stond. .Sta op, armo, beklagenswaardige vronw," ■prak de keurvorstin zacht; ,!k weet, wat gjj van mjj hoopt, en jnist daarom ga ik nn Z. Majesteit, die echter niet geneigd schijnt deten keer gensde voor recht te lsten gaan. Maar toch den moed niet opgegeven, en wacht mjj hier. Nog ie allee niet verloren De keurvorstin begaf tich daarop met hare hofdames naar de vertrekken des koning liet Marie tneschen hoop en vrees achter. IV. Het zevende morgenuur van den llen Juli 1733 wae aangebroken en bood den bewonen van de stad Dresden bet trenrige schouwspel eener militaire terechtstelling. Alle strate de Nieawmarkt uitkomend, alle vensters der hnizen, welke er omheen stonden, waren met nieuwsgierigen bezet, om twee soldateo te zien doodschieten, en zesentwintig aDdereo spits roeden te zien loopen, ofschoon dit in dien tijd, dien men nog wel den .goeden", den .gulden" noemt, volstrekt niets zeidraaras was. Zulke straffen werden toen alleen voltrokken aan die militairen, welke schuldig bevonden waren aan diefstal, roof, moord of dergelijke misdeden. Zulke misdaden kwamen vroeger bg de mili tairen veel meer voor dan thans, omdat, zoo als wg reeds vermeldden, in dien tgd zeer veel vagebonden en misdadigere door het werf- syjteem bg de militairen ingedeeld werden. Ditmaal gold bet de voltrekking van bet dood vonnis en het spilsroedenloopon vod een aantal soldaten, die zich over de ruwheid eener' vronw en de langheid van een vlegelachtigen officier geCrgerd getoond hadden, en daardoor lot bun ongelnk hadden bewezen, dat niet elke vonk van edel gevoel in bun binnenst Onder ge [eroffel marcheerde! drie honderd grenadiers van het regiment Koningiane- infanterio, onder kommando van majoor von HiJmer, naar de plaats der terechtstelling, waor zij zich schaarden, dicht bjj den koninklijken stalmuur, tegenover de oudo kazerne, om een pas opgeworpen zandhoop. Van de hoofdwacht kwamen, onder begeleiding der predikanten Hahn en Worgs, de ter dood veroordeelde Iwee soldaten omringd door eene afdeeliog mus ketiers en schreden aan op den gesloten kring der reeds opgestelde soldaten, welke bg hunne nadering geopend word en in welks midden de troep halt hield. Eene andere afdeeliog bracht de tot spitsroedenloopen veroordeelde muske tiers voor, en ging terzijde vau den kring staan. Een nare atilte drukte op de toegestroomde menigtemen hoorde niets dan den pas der marcheerende manschappen en de bevelen van den majoor, die de gelederen van den halven cirkel telkens eene andere stelling deden in- Het grootste medelijden der toeschouwers gold den eerste der beide terdoodveroordeelden, den armen Brand. De weinige dagen, in den kerker doorgebracht, en zijn tot vertwijfeling geklommen zielenden, hadden zgn gelaat ver anderd en met de bleekheid dee doods over- togen. Met starren, half waanzinnigen blik, keek hjj de gelederen der grenadiers langs en naar de menigte volks: bjj zacht met wilde haast zjjn vronw en kind. Gisteren nog bad Marie hem met bet knaapje in den kerker bezocht, en ofschoon zjjzelf zooveel troost be hoefde, had zjj hem opbeuring en hoop op redding gebrachL Met deze hoop in 't hart had den nacht slapeloos en koortsachtig door gebracht en eerst tegen den morgen ontrukte hem een zachte sluimer aan de pjjoigende gedachten, om des te vreeBelijkcr bedrogen te ontwaken. Geen genade werd hem meegedeeld, doch liet doodvonnia werd hem ten tweeden male voorgelezen. I hjj z dierbaren, zjjn trouwe vrouw, zjjn lief koaapje, zjjn vadertrots, voordat de kogels zgn hart voor eeuwig voor hen sluiten, en daarom glijdt zijn blik zoo haastig over de volksmenigte. Hy vond echter vrouw noch kind onder de nieuws gierigen, en de gedichte, dat men hen, evenals bein had bedrogen, verscheurde zyn binnenste als met roofvogelklanwen en maakte hem bgna waanzinnig. Een bange zucht ontsnapte aan züne borst en toen hel kommandogeroep van den majoor en het kletteren der geschouderde geweren als een electriache schok hem opschrikte uit xgo wakend droomen, richtte hy nog een maal den door tranen benevelden blik op de menigte, daarna ten hemel, die zoo zonnig straalde in den nacht xjner vertwgfeling. Op den zandhoop, welke na enkele minuten door zijn bloed gadrenkt zou worden, werd thans een trom geplaatst. Volgens do gewoonte in dien tgd, iverd nu den beiden veroordeelden gelast de dobbelsteenen te werpen om bon levenwant nit gratie, zoo had hel de Koning bevolen, behoefde maar een hunner doodge schoten te worden. .Werp gy eerst on werp gelukkig I" riep Brands lotgenoot, .want gy bebt vronw en kind en ik heb niemand op de gansche wereld, die om my treurt." Met bevende hond greep Brand de dobbelsteenen en liet se op bet dof dreu nende trommelvel rollen. Hy had vyf oogea geworpen. Met gikoude kalmte greep zyn lot genoot de dobbelsteenen, zy rolden op het Zoo nas ook deze laatste hoop vervlogen nergens bulp, nergens genade, nergene redding I Na het gseiyke spel met de dobbelsteenon trad de auditeur-generaal HOnn met langzame schreden near voren en verkondigde met luide stem, wien de doodeiyke worp getroffen hid. Daar weeralonk een luide kreet van medelijden door de gelederen der grenadiers en nit het volk ieder had gewenscht en gehoopt, dat do dob belsteenen Brand, den huisvader, bet leven behouden bedden. En gedurende dit oogenblik, dat allen aangreep, zonk da von den dood geredde kameraad Brand in de armen en drukte hem weenend aan het hart. Het arl" ongelnkkigen on dof tromgeroffel kondigde het oogenblik der terechtstelling eon. Nag eenmaal keek Brand de rgea van het volk langs, daarna riep hy luide.God beschorme rnjja vronw en kind I", oo zonk biddend neer. Daarop stond hjj inel op en liet zich door den provoost den blinddoek voordoen. De kameraden van Brood, dio hem moeiten doodschieten, kwamen op kommando voor ao bleven op den voorgeschreven elstand. Natrok majoor Rfimer den* degen, het kommando: .Geef acht I" weerklonk eo een doodeljjke stilte heerichte in deze m

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1903 | | pagina 1