Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 16. Zaterdag 18 Juli 1903. Zeventiende Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Yeenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. entsprijs por drie te Franco per po*t Afzonderlijke nummen I 0,40. f 0,05. BureauBreedestraat, 18 Amersfoort Uitgave van de Vereenlglng De Eembode. Prijs der Advortontiën: Van 1 tot 6 regels Voor iederea regel meer Het middel tot redding der Maatschappij- Er heerscht eene sombere verwarring in onze hedendaagscbe maatschappij, die zich maar al te zeer op bedenke lijke wijze openbaart in de wereld der arbeiders. Dat hebben onlangs de be faamde stakingen daghelder benezen. Een verwarring van begrippen viel daarbij op te merken, die ruimschoots stof tot ernstig nadenken bood. Op den eersten wenk van socialistische en anarchistische leiders werd ook hier te lande de orde verbroken, de vrijheid aangerand, met het gezag gespot en werden recht en billijkheid onder den voet gelreden. Ieder ordelievend staatsburger stond een wijle als verbluft over zooveel ver warring des geestes. Tegen alle oprecht gemeende vermaningen en dringende waarschuwingen in, dat hier de geheele toekomst van honderden roekeloos op 'l spel werd gezet, dat het eindresul taat van de beweging, door de revolu- tionnaire leiders aangestookt, niet anders dan op ellende en armoede voor de volgelingen moest uilloopen, werd toch de stsdcing doorgezet. Men weet met welk gevolg. En de oorzaak van zooveel verblinding behoeft niet ver gezocht. De slagboom immers, die den werkenden stand van dergelijke dwaasheden tot dan toe had weerhouden, was van lieverlede verbro ken, doordat men den werkman, die den opruiers in hanien viel, het hoofd vulde met onbereikbare idealen en god- delooze leerstellingende nijvere werk man moet knielen voor den Mammon op de wereld moet hjj zijn eenig geluk vinden in genieten, en niet in bekommernissen en zorgen des levens zijn heil en troost zoeken bjj den Gever aller goeds, bjj den goedertieren God. Het is treurig, maar waar geweldig heeft de geest der revolutie reeds in gegrepen in het leven des volks, dit bljjkt steeds meer van dag tot dag. Doch hoe ernstig deze kwaal ook reeds ingekankerd, toch blijft den Katholiek i raiddel, dat in den strijd des levens met uitstekend gevolg kan worden aan gewend. Dit onfeilbaar raiddel werd door Dr. Schaepman op schitterend wel sprekende wijze in de algemeene ver gadering van den Bond van R. K. Werk- liedenvereenigingen in het Aartsbisdom Utrecht, op 28 Oct. 1894, in genoemde stad den leden aangeboden, en thans in hel onderstaande in eerbiedige her innering gebracht. ,Het groote middel aldus sprak de HoogEerw. Bondsadviseur om den arbeider te ontwikkelen tot een vrij en zelfstandig man, en om zijn zelf standigheid te handhaven tegen hen, die te veel onderwerping vragen zoowel als tegen hen, die Je valsche onafhan kelijkheid, den revolutionnairen souverei- niteitswaanzin prediken is het geloof. Het arbeidersvraagstuk is zeer zeker een vraag van recht, maar juist dasrom een hoogst zedelijke vraag. Wie niet rechtvaardig is, kan in den strijd voor het recht niet beslaan. Maar recht vaardig blijft alleen hij, die gelooft in God en die handelt naar het geloof. ,Gij moet mannen zijn des geloofs en gelooven als kinderen. Hoe onbuig- fier i i nek, kunnen die eigenschappen niet bewaren, als wij niet knielen voor den eeuwigen majestueuzen God. Gjj moet gelooven in God den Schepper, die u geschapen heeft naar Zjjn beeld en gelijkenis alle menschen evenzeer. In die betrek king van gelijkenis ligt de kern der naastenliefde, zonder welke ook hel recht wordt een klinkende schel, een hol ge luid. In den Schepper moet gjj gelooven, omdat gij alleen dan een steunpunt hebt, waaraan gij u kunt vasthouden, ook omdat gjj anders niet zult gelooven in deze wereld. ,Gij moet gelooven in God den Wet gever. In Gods wel ligt de oplossing van het geheele vraagstuk der maat schappelijke ellende. Eerbiedigt het Gjj zult niet stelen, en ook uw recht matig loon zal u niet worden onthouden. Eert uw vader en uwe moeder en ook de maatschappij zal zorgen voor uw ouden dag. Muilbandt niet den dor- schenden os en men zal u niet onthouden leel van het godorschte graan. Dient den Heere en ook uwe meesters zullen welen, dat zjj Gods rekenplichtige rentmeesters zijn. „Gij moet gelooven in God den Re geerder. Hel herstel der wereld is aan Hemde hoogten en de laagten heeft Hij geschapen. Maar de laagten mogen rijzen en de hoogten kunnen dalen ook dat is Zijn toelating. Aan de hoogten zegt Hij: geen eigenwaan en geen ver drukking aan de laagtengeen ijver zucht, geen ijdelheid. „Gij moet gelooven in God den Ver losser. Wie zegtverlossing, zegt zonde en de zonde is alljjd met ons. Daarom zal er altijd smart zjjn in de wereld en armoede en nood. Zelfs le goeder trouw vergeet dit geen Katholiek. Twee dingen in onze wereld zijn van gelijke grootte en verhevenheidalle smart bestrijden om haar te verwjjderen, waar hel kan alle smart dragen, waar het moet. .Gjj moet gelooven in God den Rechter en Zaligmaker. De voleindiging van dezen tijd ligt niet in dezen tijd. God zal oor- deelen en God zal loonen. Hij is recht vaardig en Hjj is goed. .Ziedaar het middel. Altijd en overal is het onoverwinnelijk. Daarommet het gelooven in Godvooruit I Er is te veel tijd verloren dan dat wij een oogenblik kunnen dralener is te veel te doen, dan dat wij achteruil kunnen zien. Vooruit I Wij hebben een gids. ,0, Leo, hoe op dit oogenblik in ééne vlucht onze harten uitgaan en opgaan tot U! Hoe wjj God onzen Heer en Koning nederig en jubelend danken voor de Ko- ningsgave ons gegeven in UI De dwaas heden van de wereldpaden hebt Gij ons getoond, den waren weg hebt Gij ons gewezen, het ééne doel ons doen zien. Paus der werklieden en onsterfelijke werk man aan den wereldvrede, zijt Gü ons voorbeeld, onze kracht, onze troost. Met den last der grijsheid op de schouderen roept Gij tot ons met de kracht der on vergankelijke jeugdVooruit „Vooruit, wij volgen, wjj gaan. Wjj gaan inel het oude woord, waarmee de Kerk haar bedevaarten opentProcedamus in paceIn nomine Chritti. Amen. Voor uit in orde en vrede I In den naam van Christus, zoo moge 't zijn! Zoo hebben de leden van den Bond der Werkliedenvereenigingen in het Aarts bisdom in die gedenkwaardige vergade ring de krijgsklaroen hooren schallen ter aanvoering in don strijd tegen ongeloof en revolutie. Wjj hebben -gemeend deze nog eenmaal te doen hooren, opdat de heerljjke klanken nogmaals de harten van velen mogen doordringen en aanzetten tot nog wakkerder strijd, dan reeds on versaagd geboden werd. Want hoe ver kwikkend en opbeurend voor het beangst en bekommerd harte is het niet, wanneer men ziel katholieke strijders hun banier ontplooiend, neergeknield voor den Drie- ëenigen God. Zjj alleen toch zijn toege rust met onoverwinbare wapenen,zjj alleen beschikken, volgens hel woord van den onvergetelijkcn Strijder voor de eere Gods, over het middel, dat de in nood verkeerende maatschappij redden en be houden kan. BUITENLAND. De toestand van Z. H. den Paus. De schjjnbare verbetering, die zich hjj Z. H. den Paus in het laatst der vorige week voordeed, en de hoop op het be houd des Pausen nog eenigszins deed herleven, nam Zondag weder een zeer bedenkelijke wending. De koite inhoud der bulletins was Maandag reeds, dat de toestand zoodanig was, dat eenige kardinalen werden ontboden. Het bulletin, dat Maandagavond verscheen over den toestand des H. Vaders luidde De inzinking der krachten houdt aan. De ademhaling is eenigszins versneld 36, de lichaamstemperatuur is 37 gr., de pols is zwak92 slagen. De toestand van den hoogen lijder blijft ernstig, maar er is geen oogenblikkelijk gevaar. In den loop van den dag heeft de Paus nu en dan aanvallen van uitputting gehad, die groote ongerustheid wekten. Lapponi bleef uren lang 2ilten voor het bed van den Paus, wiens toestand klaar blijkelijk verergert, wegens de toenemende zwakte. Op het Vaticaan is men op het ergste voorbereid. Zoodra het be richt, dat de toestand van den Paua verergerd was, verspreid werd, begaven zich tal van kardinalen naai- het Vaticaan. De Zwitsers en de leden der adellijke lijfwacht krijgen geen verlof meer, om uit te gaan. Dinsdagmorgen om 8 uur werd uit Rome geseind Gisternamiddag werd de toestand langzamerhand slechter. Z. H. ontving toch nog enkele kardinalen en sprak met Satolli van de Bijbelcommissie, doch moest van vermoeidheid eindigen. De3 avonds deden de doctoren een onderzoek, dat vermindering van krachten aantoonde en verslechtering van den algemeenen toestand. De nacht was zeer onrustigde Paus weigerde cordiaal te nemen. De gurde-noble en de Zwitsers benevens de geheele anii-caraera bleven waken, terwjjl de bibliotheek van den Staatssecretaris verlicht bleef. Telefonisch werden den geheelen nacht mededeelingen gedaan aan kardinalen en gezanten. Hel einde schjjnt te naderen. In den loop van den nacht had Z. H. echter eenige rust. Volgens verklaring van Zijn geneesheeren was in den al gemeenen toestand van den zieke geen verandering. Zelfs ontving „De Tjjd" een draadbericht uit Rome, waarin werd gezegd, dat, als er niets buitengewoons geschiedde, Z. H. de Paus nog eenige dagen zou kunnen leven. De helderheid van geest was bjj den hoogen lijder geheel teruggekeerd. Van andere zjjde werd echter ook gemeld De toestand van den Paus wordt voortdurend ergerde krachten nemen gaandeweg af. Mon voorziet, dat de doorluchtige grjjsaard zachtkens zal weg sterven door overmaat van zwakte en door bloedvergiftiging, daar de nieren niet meer werken en de urine zich met het bloed mengen gaat. Zoo bleef de spanning aanhouden, te meer nog toen dr. Mazzoni verklaarde, dat hoewel de aanslaande dood zeker is, de artsen geen berekeningen meer durven le maken, daar de buitengewone constitutie des Pausen deze telkens be schaamt. FEUILLETON. Engelsch Indië. Het rellen In Indië. Gedurende mgn verbijt in Bellary meende ik goed te doen een en ander te noteeren, wat rojj ala eigenaardig voorkwam; en dit gedaan hebbende kon ik niet van mg verkrijgen om het nn too nutteloos te laten liggenik zond het op, doch vernam voor een geraimen tgd er niots van, soodat ik het schrijven er voor- loopig aan gat Op mjjn navragen echter ont ving ik een Eembode en zog daar tot mjjn verbazing, dat mjja eenvoudig schreven zich tot Feuilleton had ontpopt, wat mg aanspoort om nn iele over 't reizen in Indië aan mjjn voormalige stadgenooten mede le deelen. Vooraleer ik echter tot dit onderwerp overga, moet lk in 't kort vertellen, wat mg daartoe brengt. Alsof het reisje van Holland tot midden in Indië nog niet geaoeg ware, ontving ik tegen hel einde van Januari een tgding, dat ik mij moal gereed maken voor mjjn vertrek naar mijn standplaats mei name „Ravipada". Ik vernam van een ond-miasioaaris, die dttr voor eeo 10-tal jaren werkzaam was geweest, dat er niet veel te krggen was, wat betref! huishoudelijke artikelen en kantoorbehoeften. Ik ging naar den winkel en kocht alles in, wat ik zooal roorloopig noodig zon hebben; ikwaa reisvaardig en van alles voorden (wat ik nn, Febrnari, avonds om 10 uor, kwam ik aao I station, waar de mailtroin klaar stood om os Madras te vertrekken. Eo hoe gaat hel er v vormen. Het heele statioo krioelt vóór 't statioo, op 't perron, on men elkander om zich zoo goed e mogelijk eei plaatsje te veroveren. Men ontziel niets of niemandieder zorgt voor zich gaat dat niet goedschiks, dan scheldt en raast men totdat het mogolgke eo zelfs bgoa het onmogelijke is bereikt. Het is een aardig gezicht dat alles na te gaan! Ala eeo lodiaao op reis gaat (en dal is meestal om een of ander bnwe- ljjk hg le is dan vergezeld liefst (wal in Holland een reden is van .thais-blijvea") neemt de kleine kinderen ook mede. Eo toch all behulpzaam, ieder, zooale ik reels opmerkte, zorgt voor zich zeiven. Het reizen gaat bier op geheel andere wjjze dan in Holland. Zonder impedimenten schjjnt men bier niet Is kannen reizen. En waarlgk, voor zoover ik het reeds ondervonden bet onmogeiyk zonder eenige zaken op wordt medebrengtde gastheer wil voor alles zorgen, doch een hed is daar niet in begrepen. Der halve moet meo een licht matrasje, een hoofd kussen, een deken en lakens uls men zo heefi) volstrekt medeoemeo. Verder mondbehoeften en daar staat een Indiaan op. Eeo doek met eeo groote hoeveelheid ongekookte of ree-Is tbnia voor de reis gekookte rij.-t, kan men ieder reiziger mede zien torsen. Dan, een apart handeltje, verschillende kruiden om het maal smakeljjk en hartig le doen maken, d. w. z. zoo heet en scherp mogcljjk, zóó, dat het voor ons soort menschen niet om te eten is. Dit pakje wordt gewoooljjk aan de zorg der klei neren overgelaten. Ouk neemt men mede potten en pannen om bet eten te koken eo kops ren kannetjes om water te balen aan elk station, waar de trein stopt. Ik behoef niet te zeggen, dat er ook «en groote hoeveelheid kleeren medegenomen wordt, dat, alles in doeken gepikt, de vrouwen toe komt om te dragen. Een parapluis mag ook niet vergeten worden; doch slechts óën en deze wordt gewoonlijk, ja altgd gedragen, liefst ondersteboven of onder den arm door papahet is een kenteeken, dat by en de zjjnen tot oen zokcre .caste" behooren en derhalve moet ge- rospecteerd worden door anderen, die tol geen caste behooren en dal zjjn de arme pariab'e. Alle hecren en dames (bier in Indië is het niet: „damee en heeren") zgn gezeten, alle bagage ia weggemoffeld en de trein wordt in beweging gebracht door den van nature zwar machinist. Wederom begon ik een reisje vso uren sporeos, nacht en dag in den Irein, stei verderOok van Bombay naar Belli moest ik 2* uren aan een stak in dea Ir zitten, Na echter zou 'ik door een der schoon streken van Indië gaan; het kon vergclel worden, zoo zeide men mij, met Beieren Tyrol. Doch het was avond en ik maakto a matrasje in gereedheid om den nacht in trein met slapen door te brengen. Van slapen echter kwam niet veel, doch mijne slap heid werd vergoed door hetgeen ik zag v schoons natuur, die jnist genoeg verlicht werd door de beider schynende maan. In die omstandigheden, kwam mg ee ander recht poëtisch en romantisch voor. Want zie I terwgl ik zoo nit bel raampje zit le toren, bemerk ik een vreemde gedaante op een rota, meer vooruitstekend en overhellend dan de andero rotsen. Ik meen eerst een door do natuur eigenaardig gegroeide boomstam te zien, doet merk by nadere beschouwing, dat hel niet! meer of minder ia dan een verbazend groote tjjger. Het dier ziet, staande op dien vooruit- stekenden rots, machteloos zjjn buit voor zich heeogaao. Kwispelstaartend ziet hg zgn onge naakbare prooi oa. Een vreemd gevoel, zelf in mjjn veiligheid, kwam over mjj, als ik dat staartje zag bewogen in den maneschijn. Dra was de tijger verdwenen on nu k zeggen, dal ik eens een wilden Ijjger in de doorgestoomd was, kwamen de gewone dorre landeryeo te voorschynhier en deer een groote kudde goiteo en schapeneen dorpje, bestaande in kleine rieten hnljee, hier en daar oen groepje menschen, hnn land bewerkende ln de felle, brandende zoneen man of vronw met een bos slroo of voedsel voor bet vee op bet hootdeeo zwerm vreemde vogels etc., dat alles kan men zien als meo ia dea trein zit, bier ia ladië. Asn weelderige, groene weilanden, waarin de koeien lastig loopen te grazen valt hier niet te denkennoch ook aan oen Hollandsch dorp met zöo t ol 6 roolgo hooibergen noch ook aan een flinke boerdery met allerlei melkgereed- schappenook niet aan wagen met paarden er voor; hier wordt al het werk gedaan door buffïlseo het is vergeefsche moeite sis men het volk wil san 't versland brengen, dat paarden hetzellde werk doen op 't land in Holland als ds buffels bier iD India. Waarschgniyk zal het reizen in een trein, met deze reis voor my wel zoo goed als afge- loopen sjjo. Ala er voortaan te reizen en te trekken valt, gebeurt dat in dezelfde hnlfkar met ossen bespinacD, als die op my stond te wachten aan 't station om mg le brengen naar mgn standplaats, Ravipada, waarover ik een volgenden keer iels hoop mede te deelen.

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1903 | | pagina 1