Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 51. Zaterdag 19 Maart 1904. Zeventiende Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden. Nijkerk. Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonnementsprijs per drie maanden Franco per post10,40. Afzonderlijke nummer»f 0,05. BureauBr eedestraat 18, Amersfoort Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Prijs der Advertentvèn i Van 1 tol 6 regel»f0.30. Voor iederen regel meer- 0.05. izorgd zijn. Bij dit nummer behoort een bijvoegsel. Wegen» den feent- 8^^ dag van Maria-Bood- st-hap op Vrijdag 25 Haart *ftl „De Eembode" aanstaanden Zaterdag lets later dan gewoon lijk veraehljnen. Sociale actie van 't Christelijk Ministerie. i. In verband met ons vorig artikel .Klas senstrijd" zij thans aan de christelijke actie slechts vluchtig de aandacht ge wijd en haar beschouwt in tegen stelling met die der socialistische. In haar vaandel draagt de christelijke actie het geloof, in haar hart de liefde en brengt alom vertroosting door de hoop op 't toekomstig leven. Zij voert strijd, zeker, maar een itrjjd van toenadering verzoening en vrede, geen klassenstrijd. Zij aanbidt den wil van God, dien zij niet slechts eerbiedigt, maar zelfs be wondert in de door Hem in het leven geroepen maatschappelijke orde. Zij aan schouwt de ongelijkheid in de gansche schepping, naast hoogten diepten, naast 't grasspiertje de woudreuzen, □aast de mier den leeuwwaarom dan zou zich dit niet in de hoogste schep ping, de menschelijke samenleving herhalen 1 Zij ziet zeer duidelijk in het licht des geloofs, dat een maat schappij, waarin gelijkheid als beginsel zou beerschen, louter onzin is, onmoge lijk bestaan kan. Het bereikbare stelt zij zich ten doel. Droombeelden laat zij over aan 't socialisme. Wal is echter bereikbaar en derhalve in 't waar belarg van den werkman Vooreerst bij eene Regeering voor de mindere klassen op te komen. Dit ligt waarlijk, volgens de Encycliek „Rerum Novarum", op haar terrein en is haar plicht. Bij verzuim zijn de christelijke af gevaardigden aangewezen, om in deze richting eene Regeering te steunen. In land is dit thans minder noodig. Gelukkig hebben wij eene Christelijke Regeering, die in den mindere zijn medebroeder ziet en in diens belang werken wil door rechtmatige grieven rer mogelijk op te heffen. Dal dit haar ernst is, blijkt uit de reeks sociale wetten door haar aanhangig ge maakt. Doch geen dezer wetsontwerpen kan genade vinden in de oogen der socia listen. Vreemd verschijnsel! Voor een waren volksvriend kan toch niets aangenamer zjjn dan sociale wetten te steunen ook gaan ze uit van geen bevriend Ministerie. De (elite bestrijding gaat echter uit van socialistische zijde. Wat zoeken deze dan Het antwoord ligt volgens eigen ver klaring hierin, dat ontevredenheid onder het volk blijven moet. De ontevreden heid is hun element. Eene Regeering derhalve, die door 't opheffen van grieven die ontevredenheid wegneemt of vermin dert, is hun uit den booze. Deze ver zwakt hunne partij. Daarom bestrijding tol het uiterste, tegen al wat de Re geering onderneemt ten gunste des volks. Ziedaar een scherpe tegenstellingDe Regeering dient het volk en zij hun heerschzucht en eigenbelang. 01 er dan van bevriende zijde geen oppositie wordt gevoerd? Wie de kamer verslagen eenigszins bijhoudt, weet wel beter. Maar 't is geen oppositie om op positie te voeren, 'l is slechts eene be strijding van wetsontwerpen, die men niet in 't welbegrepen belang des volks acht. Ten bewijze vestigen we slechts de aandacht o.a. op hel jongste wets ontwerp, dat dreigde met persoonlijke en financisele verzwaring van den dienst plicht. Wegens de bestrijding van dit v/etsonlwerp, trok de minister van Oor log het in. Doch evenzoo wordt door het Ministerie nauwgezet gelet op billijke verlangens ook van hare tegenstanders, mits zij strooken met de belangen des volks. Wel een bewijs, dat de Regeering ernstig haar taak opvat en onpartijdig genoeg is, orn niet te vragen van welken kant haar de wenken, enz. gegeven worden. De sociale welgeving derhalve berust bij het Ministerie in goede handen, het volksbelang is er veilig 'l is christelijk. De liefde is de drijfveer. De Premier heeft open en fier verkondigd, dat de Re- eering zich laat leiden door liet woord der H. Schrift„Gij zult den Heer uwen God beminnen boven alles en den naaste gelijk u zeiven." Waar nu bij het Mini sterie dit beginsel heerscht, daar mag de werkman het hoogste verwachten, daar geeft de wetgever, wat hij zelf redeljjk voor zich zou wenschen in diens positie. Geen wonder, dat de linkerzijde tegen over dit Ministerie zich niet aangenaam gevoelt. Het licht, in dit Ministerie op den kandelaar geplaatst, schittert te helder en te duidelijk dan dat deszeiis bestrijding eenig succes hebben kan. Wal toch kan van andere zijde gestold wor den tegenover de christelijke naasten liefde door de Regeering beoefend Bovendien beschikt zij over groote werk kracht en buitengewone talenten. Immers niet slechts door partijgi-nooten, maar zelfs door de vijanden woidt dit open lijk erkend. Overduidelijk blijkt walmen van de zijde der tegenstanders voorheen maar altijd door betwistte dat er onder de christelijke parlijeu mannen te vinden zijn, aan wie men veilig 's lands zaken kan toevertrouwen. Waarin vooral iigt echter de kracht van het huidig Ministerie Wij duidden 't reeds aan in de christelijke begin selen. Principieel is de strijd geworden. Het geldt thans 't geloof of 't ongeloof, de christelijke of de sociaal democratische actie, 't Halfslachtig liberalisme toch komt in 't gedrang. Van beide zijden ontvangt het doodelijke slagen. Deszelfs schoone beloften hebben zich opgelost in bittere teleurstelling. Gelukkig hebben bijtijds de christelijke partijen zich ver- eenigd, om den ten afgrond vnortrollenden Staalswagen te grijpen en hem op veiligen christelijken bodem terug le voeren. Alles, wat links nog behouds gezind is, zal goed- of kwaadschiks wel genoodzaakt zijn het Ministerie le steunen. Zoo staan, scherp geformuleerd, de twee sociale acties tegenover elkander, niet of zonder Christus. BUITENLAND. Heden, Zalerdag, feest van den H. Jozeph, zal op een der pleinen van de basiliek van St. Jan van Lateranen, het monument ter eere van Paus Leo XIII onthuld worden. Dit monument, opge richt uit bijdragen van werklieden over de gansche wereld, bestaat uit een bron zen beeld, voorstellende een werkman. Op de vier zijden van het voetstuk zijn de voornaamste passages gegraveerd uit de encyclieken over de sociale kweslic. Kardinaal Rampolla heeft aan het kapittel van Maria Maggiore 5UU0 lire geschonken, ten einde in de basiliek een gedenkteeken op te richten voor het jubilé der Onbevlekte Ontvangenis van de H. Maagd Maria. Maandag hervatte de Fransche Kamer de beraadslaging over het wetsontwerp tot afschaffing van het Congregalie- onderwijs, en werd liet eerste artikel, luidende„Aan godsdienstige vereenigin- gen is in Frankrijk onderwijs van eiken aard verboden", in stemming gebracht, en aangenomen met 317 tegen 231 stemmen. Combes heeft alvorens dit artikel in stemming werd gebracht tegen wil en dank toch concessie moeten doen. Hij heeft er in toegestemd, dat de missio narissen in de Fransche koloniën buiten deze wet vallen. Dinsdag zette de Kamer de behandeling voort van hot wetsont werp. In den loop van de discussiën stelde Caillaux voor, den termijn, waarna de uitsluitend aan het onderwijs zich wijdende congregatiën moeten worden ontbonden, op tien jaar te bepalen (het regecrings-ontwerp bevat daarvoor een termijn van vijf jaren). De minister president Combes verklaarde dit amende ment niet te aanvaardenniettemin werd het aangenomen niet 282 tegen 271 stemmen. De FranscheMinisler van Marine, die het beheer van zijn departement schromelij: verwaarloost, wordt daarover in de laatste dagen geducht onder handen genomen. Volgens admiraal Ravel functionneert geen enkele tak van dienst vandevioot is Frankrijk niet in slaat om zelfs ir de schepen in stand te houden, die het heeft. Zelfs zjjn in geval een mobilisatie noodig zou zijn, niet eens de noodige manschappen aanwezig om de reservevloot te bemannen De vloot is derhalve zoo goed als ontwapend, en dat op een morasnl, dat de gebeurtenissen in het Oosten ieder oogenblik een keer kunnen nemen, waarop het te laat zal zijn, verbetering aan te brengen, zooals vercischt wordt. Nog treuriger is, volgens het getuige nis van drie onvervalschte republikeinen, nl. de heeren Etienne, vice-president van de Kamer en president van de Koloniale groep, Chaumió en I.ockroy, die allen deel uitmaaklen van de be- grootingscominissie en derhalve mede een onderzoek hebben ingesteld, de toestand van de maritieme verdediging van de koloniën. Toch blijft deze minister gehandhaafd, omdat Combes in hem een uitstekende hulp in zjjn kerkvervolging vindt. De Parjjsche correspondent van den Patriate, schrijftDezer dagen ontving president Loubet een intiem vriend, Adrien Hébrart. Met den vinger naar het ministerie van Combes, dal tegenover het Elysée ligt, wijzend, zei Loubet .Adrien, weet gij van waar al hel kwaad komt?... Van dien meneer hier tegenover!" Op zijn reis naar hel Zuiden kwam Zondagmiddag de König Albert, met den Duitscben keizer aan boord in de haven van Dover aan. Toen het schip voor anker lag, begaven zich de burge meester der stad, de onderburgemeester en do havenmeester aan boord der honig Albert. De keizer ontving hen op de brug en drukte allen de hand. Na een oponthoud van een half uur werd de reis voortgezet. Daar het bezoek niet officieel is, werden door de oorlogs schepen gei-n saluutschoten gelost. Dinsdag arriveerde de keizer op de reede van Vigo en ontving daar aan boord van de Künig Albert den koning van Spanje om le zaam te dineeren. De keizer ontving den koning, die de uniform van zijn Pruisisch infanterie- regiment droeg, aan de valreep. Aan tafel zaten de monarchen tegenover elkaarrechts van den Keizer zat de Spaanschc minister van marine, links de min. van Openbare werkenter weerszijden van koning Alfonso zaten FEUILLETON. De Saksisehe Maagd. Verhul uit de eerste dagen van het Duits oh e rpk. Ansgar bief joist met de woordenGa heen ea vertrek l" de jongelingen van den bodem op. Daar stormde Hilda door hel kerkje, wierp zich voor den man God» op de knirêo, eo riep nil .Vlucht, Anagar, vlocht nog in deren nacht! Als de morgen aanbreekt, is bet misschien te laat! Louter naar mgoe woordeo. vlug, volg i u zjjn geloot dan vaderland eo famil;e, kom medeik beo Hilda, de dochter van Etbelrik, en mijne machl is groot, maar nog slechts voor dereo oachl. Geen mensch in de stad weet, wat zooeven in mjjn vaders huis over u besloten is. Ik zal u uaar den oever der Scblei breogeo. Op mjjn bevel zal geen acbipper weigeren n op te nemen en n in een land te brengen, (jj in veiligheid en vrede nw Heiland i ea voor uw gelooi leven kunt. Aosgar, ik be- j zweer u bjj deo almacbligen God der Christeoen, dien ook ik beleid, luister naar mgoe woorden. Zonder talmen t" Torwjjl zjj sprak nas de jonkvrouw weder opgestaan en stond, hall tol de gemeente ge wend, met ernstig gelaal en met opgeheven red, ter hand naast het altaar. Hare veracbjjoiog hare woorden maakten een onbesch'jjfeljjken Irnk op de bevig geschrokken gemeente. In 't ste oogenblik dachteD de weloigen aao ver- d. Maar de schrik en de algekeerdheid, die aanblik der vroeger 100 vjjandig getiode jookvronw steeds gewekt had, veranderde wel dra in verrassing en blijdschap, toen men hare belijdenis vernomen had. Ansgar verzocht bet meisje haar nader de rzaak van baar komen en bet naderend gevaar meiden. Hilda liet de deuren der kerk slniteo, brandende kaarsen op één na uildooven eo rhaalde nn den priester en de gaioovigen, boe in 't gebeim geluisterd had naar zjjoe preeken xjjne zoo zaligende woorden, eo dal het reeds lang de wsnscb van haar barl geweest was bsar gelooi io Christus openlpk te beljjdeo. Zjj erbaalde toen echter ook, wat zjj io dezen acht io het hais haars vaders gehoord had, en ar rede d< beredderd had, zjjoe reis daarheei smeeken nibrengen. n zeide, dal bjj geen o zjjn leven zeker was. Toen I s vermocht, verzocht zjj deo prie s gebouw slechts Wel waa op den dnu Ijjk; de kleioo schaar de groote, woeste mei te slaan. De vrouwei ming in de dag te vlochten. Mei ionige vreugde en verwondering tevenr, hoorde de kleine gemeente de bekeering der tol nn toe zoo gevreesde jonkvrouw. Nog grooler was haar smart en teleurstelling over de trouwe loosheid van deo afvalligen koning eo over bet verderf, dat haar dreigde. Allen bestormden den geliefden priester zich door eeo snelle en on middellijke vlocht le redden. Hjj besloot er ten slotte toe, daar zjjo dood hel Evangelie toch niet ten voordeel zon kunnen zjjo, en verklaarde, dal bjj met de beide jongelingen, die bjj joial gewCd had, naar Zweden wilde gaan, daar bet woord des Krniies te predik Christengemeente. Haar joist in dezen tjjd ran nood zich aao te iten bjj het bedreigde hoopje Christenen. Ook geloofde zjj door haar opeoljjke belijdenis en laren doop, baar ooden vader, dien zjj inoig iefhail, lot zachlheid legen de Christenen le lewegen. Ansgar en de geheele Christengemeente 'erklaarden zich aanstonds bereid baar weoscb a vervnllen. Hilda werd door eenige vrouwen n een klein vertrek, dat onder het allaar lag gebracht en io het witte gewaad der doopelin- ehnld, waarna zjj weder io de kerk kwam. Zjj boog voor den priester, om met stillen ee ed en mei bevend hart den heiligeo doop i Plotseling weerklonk een luid geklop aao c gesloleo deur en eeo woest, row geschreeuw deed zich hooreo. De Christenen vluchtten he 'd steeds luider en woester. Jlon verlangde fang in naam van Elhelrik, den hoofdman Sakters. Men dreigde de deur opea te brekeo let geheele Christen gespuiszoo schreeuwde a geheel uil te roelea. De deur werd ecb- door sterk, ijzeren beslag en stevige gren dels tegen inbraak beschermd, ofschoon bet ge- ijker werd. Zelfs de mannen verbleekii -leD den moed zinken. Alleen Ansgar, i I beljjdor, bleef kalm eo herinnerde i zigen aan de belolte goed eo bloed, lichaa Plotseling verslui voor bel kerkje er langzamerhand le v zwoer Hilda don Vlochten en ten i Allen sloteo xi:h li ilrjjd. d heidenen, die met helsche vreugde en grimmi- geo haat op de Chrislenschaar oederzageo. De schrik der kleine, rondom iogesloteo schaar was ooboschrjjfeljjk. De wilde vlammen lekten weerwil der vertwijfelde pogingen der iogeslotenen niet geopend worden. Na weinige oogeublikkeo slood het gansche kerkje in lichte laaie eo n. Nog eenmaal he ao soel mogeljjk t< eo verklaard g nog dtzen z i roerende woordeo o in. De bljjven □aao. Nog stond balk SI Hjj richtte hartelijke van afscheid lot de Christe hen, ook in vervolging en ijjden bunnet losser trouw le bljjven lol het einde. U weodde hjj zich tot den doopvont en v de plechtigheid van het heilig doopsel a Saksische jookvronw. Daar kraakte het plotseling achter het i zoodal alle wanden van het kleine godshuis beef den. Luid riepen de Christenen Gods or geheele houten wand aehier bet altaar stortte in en de roode gloed van een kootterend vat droog in de kerk. Tegen een balk van den achte sten wand, die oog was bljjven slaan, stond er hooge ladder. Men zag de wilde gestalten di to den vuurpoel gericht. Het was Ethalrik. e boofdmar had zeil het plan opgeworpen woeste menigte geraden het kerkje in te steken. Hjj had het eerst en met hand den fakkel in bet stroo geworpen, i ren heimeljjk om het kerkje had g-legd. had de ladder bestegen, om van daar ing en den dood der gehateC brisleoen n zien. Toen echter de munr instortte, aan den doopvont afin geliefde dochter I vertwijfeling en ootrenieg zich van ester gemaakt. Maar 'l was Ie laat, Idiog o ede Dalkon hadden snel het doop- Ihaflige Hilda aangetast en daarop dichten rook gehold. n de ladder baalde volgde hjj wille-

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1904 | | pagina 1