DE EEMBODE.
ieblad
ehttiende Jaargang.
E
•wijk, Hilversum, Hoogland,
t
Prtj» dar Advertentién i
6 regelsf 0.30.
■e* regel meer-0.05.
Jaatien en Advertentifn moeleo niterljjk Vrijdagavond
ian hal bureau bezorgd zjjn.
BIT VOEGSEL.
Zaterdag 26 November 1904.
Plaatselijke Berichten
Amersfoort. In don R. K. Volksbond
werd Zondagjl. een buitengewone vergadering
belegd, waarop alle R. K. Spoorwegbeambten
waren nitgenoodigd. ten einde een atdeeling
van het R, K. Secretariaat van Spoor- en
Trampersoneel op te richten. Als spreker
trad in die vergadering op de heer Kerope-
nerus uit Dellt, die het doel eener zoodanige
vcreeniging breedvoerig uiteenzette.
in ons land bestaan, bijv. Christelijke, Neutrale
genoemde echter waren, had de spoorweg
staking in het vorig jaar geleerd. De be
stuurders der laatstgenoemde vereenigingeu
vooral deden do schoonste beloften, en ruidde
het spoor- en trampersoneel op om het werk
er by neer te leggen, doch het gevolg daarvan
is geweest, dat duizenden in diepe armoede on
ellende geraakten. Maar toen ook is gebleken,
dat er trouwe zonen zijn van ons geliefd
Nederland, die door christelijke bqgluselen
geleid, de opruiers deden wijken voor hun
Dat alles is geschied door vakbroeders
die zich vereenigen en handelen volgens
statuten door hot Nederlaudsch Episcopaat
goedgekeurd en in St. Raphael hun Patroon
heilige eeren. Met kracht spoorde spreker
daarom aan een afdeeling van die schoons
dnidel(|k te hebben uiteengezet, en de
noodige toelichting te hebbon gegeven ein
digde spreker met de woorden „In den naam
des Hoeren hoop ik myn taak te hebben
volbracht, waarvoor ik was geroepen."
De rede, welke meermalen door applaus
onderbroken was, werd aan het einde dave-
Daarua werd door den voorzitter, don lieer
W. G. Klomp, gelegenheid gegeven tot debat,
waarvan door eenlge der aanwezigen werd
gebruik gemaakt. Nadat verschillende zaken
waren besproken en inlichtingen waren
verschaft, werd de «eer geanimeerde verga
dering op de gebruikelijke wijze gesloten.
Maandagavond hield de gemeenteraad
aioier eeoe vergadering, waarin, na mededeeling
vordering van straaibela.ting, met nadere wjjzi-
ging. DU voorstel werd met algemeeoe stemmen
bandscbe geldleeoi-g grooll IS5.0UII adV.''per
cent met iet Pensioenfonds voor Weduwen eo
Weezeo van Burgerlijke ambtenaren, om te voor
zien in de buitengewone uitgaven, diensten 1904
en 1905, als daar zyobekiiokeren der Bree.le-
Haadhuie. uitbreiding Gasfabriek en schóulbouw,
r.- g-E°e *- Bestour
Op een request van G. van der Eist Hz
BtrekkeDde om aan requeslrant ondrrham.
te verhoren de Directeurswoning der voormalig
Gasfabriek, werd besloleo aan adressant bi
bedoelde perceel onderhands te verhuren voc
f J0 per maand, uiterljjk tot 1 Juli 1905, e
nder verplichting tot storting eener
Een voorstel lol terkoop van boom
Tot hd^der Gas-coinmUsie (vacature Croocke-
lid der Commissie van Fabricage, de heer
M. Troi
Het Sleiubure
Ptikkeo" w'eTd'aWns'Moièogestè'id! ("CilU'
inr. Van Voorst Vader en Veis Hejo.
ingewilligd met algemeens stemmen.
oude strijdvraag van openbare of onderhandsche
aanbeslediog kwam daiirbjj op nieuw ter eprake,
iolevering van Je ioschr(jviDgsbiljetten had voor
gedaan. De inschrijver, aan wieo het werk ge-
Deze vergadering was tevens eene afscheids-
xiUing. In het begin der zitting kwain de kennis-
wegens vertrek uit de gemeente ten'gevolge
de°recbtbi akT*™'^ t0'h,ub,Ii""11t''(ri"'"!r b"
werd™ u"jhr.'mr w'. T.° Swdben eervol
ontslag verleend als gemeeole-secrelari.-,, wegens
Zijne benoeming tot grittier der Staten van
Drente. De burgemeester bracht den vertrekkeo-
voor da wijze, waarop tij) zgne betrekking had
persoonlijken dank voor den steun, .hen hg als
hooge waardeering. die hg koestert "voor velen,
mei wie bij in zgne twaalfjarige dienstbetrekking
had gewerkt „Het is «ijj moeilijk van hier te
gaan, sprak bjj ten slotte. Het heengaan kost
mg veel. U hoop. dal liet u alleo gegeven
moge zgo nog lang, onder Huugereo zegen.
een na-vergader
ens .Je raadslede
als stoiïe'lgke 'h
ood de burgemeester,
lige voorwerpen van
Boost lip waardige, plechtige en aangename
wjjze is Zondag hel vgljarig beslaan van de
St. Joseph-Jongelingen-vereenigiog gevierd, üver
Aan den eigenlijken feestdag ging een Iridium
vooraf, waaraan ongeveer tweehonderd jonge-
ullen zich beijverden, des morgeos vóór en des
avoods na den arbeid in de kerk aanwezig te
zjjn, om de onderrichtingen van den Z.eerw.
pater H. W. Spijker S. J-, onzeo vroegeren
op te doen voor den geestelijken strijd. Wel
mocht de Z.eerw. heer pastoor Rejjmer, presi-
den feestavond zeggen, dat hier een zaadje
gelegd is, hetwelk een forachen hoorn belooft te
worden; deze geestelijke oefeningen belooven
heerlijke vrachten. Met een algemeeoe H. Gom
den solemneeleo Hoogdienst werd bet Tridium
Tol hiertoe de plechtige viering. Het leest
bad echter ook zjjo vrooljjke zijde. Na de H. Mis
van dankzegging kwamen de tweehonderd jonge
lui in het gebouw bjjeen, waar ze het ontbijt
gebruikten, hun door den Z.eerw. heer pastoor
-ingsbodeo. en in feestelijke stemming een paar
genoeglijke aren doorbrachten.
In de openingsrede wierp de president een
terugblik in "l verleden, sprak zjjn dank uil
jegens Gud, Die hel werk, voer vjjl jaar be
gonnen, zoo mild gezegend heelt en dankte
Na den president betrad pater Spijker het
podium. Deze stipte eenige herinneringen aan
uil den lijd, toen z.eerw. nog Soesler was:
Welk een verandering! Welk een uitbreidingI
Welke verbeteringen I De oude jongensschool
gevormd worden en waar gedurende vijf maan-
ingericht volgens de eischen des tjidf. Met den
wensch, dat de vereeniging tot heil en welzjjo
van geheel Soest moge groeien en bloeien, be-
No. 1 van het programma, het glaosraoment
vao den avondFragmenten uit het Kerst
oratorium van H. F. Müller met soli en gc-
door den heer J. L. Alders te Soest.
knapenl
ierljjk. Lief
du. Marl
door de zaal. Allen
dacht, zjjn in gespanm
djjn gaat open, zjj zico, doch geen beschrijving
verslag niet Ic beschrijven zjjo en we slechts
den totaai-indruk weergeven„Schoon, weerga
loos schoon, sublime!"
sluurslid der vereeniging, eere ook aao de
jongelui, die de groepen vormden en uitstekend
Nog even stippen we aan No. 7 van bet
programma Mar.-ch van C. StoeUer, directeur
11 de
licht,
kken
gelui
fden.
elen,
vuur
(der
anje-
Jan
tning
Hing.
atste
d by,
lekte
rrata
,oon-
tg af-
opor-
n op
50.000 pelgrimi en vreemdelingen ver- I stander is
biedig luiiterde naar de item dei H.
FEUILLETON.
DE CEO VAN.
1) Bljjde klopte zjjn hart. Zjjn verlangen,
geld te krijgen om naar Parijs te kannen gtao,
trad in vervulling. Pierre Lebon, ook de zoon
eener weduwe, bad de geschriften der zooge
naamde Eoc^dopedlsten gelezen. Venei dien
tjjd gevoelde hg zich niet meer gelukkig in zjjn
geboortedorp; zjjo weit lot genot strekte zich
uit builen deszelfs grenzen. Parjje scheen bem
ten gel aksoord toe, wear hjj «onder veel moeite
rjjkdom ion knnneo vergareo. Er das 1 Jt dan
kon hjj volop ren 't leven geoleten. Maar hoe
non hjj neer Perjja komeo? Daartoe moest hjj
geld hebben, en voor zjjn doen zelf» heel veel
geld, en jolst dat ontbrak bem.
Wel had hg pogingen aangewend zich bjj
eene «mrickeUartbende aan te tluiten, maar
men behandelde bem met wantrouwen. Men
kende hem ven jongs at als een hoogmoedige
knaap, die boven zjjn stand wilde gaan en met
de overige knepen vin zjjn leeftgd maar weinig
omging. Hoe kwam die er aoo ineens toe,
vroeg men zich af, zich bjj hen aio te willen
sluiten? Maar hjj moeet geld hebben. Lukte
bet hem niet bjj de smokkelten, hjj non zjjn
gelnk beproeven bjj de „gabelont", tolgaarders
en soldaten. Voor deze waa hg van nn ai de
•pioo en overbrenger, tot on toe weliewaar
zonder gevolg, daar de smokkelaars bonna
plsanen zorgvuldig voor htm verborgen.
Nn was hjj echter zeker van zjjoe zazk
thani wist h(j zeker, dat de smokkelaars dien-
zelfden nacht in 't wond bjj elkaar kwamen,
om eeo grooten slag te sleao, en Jean Colterao
zon zich bjj hen voegen. Ala hjj dit bericht
teretond aan den commandant der gebeloas
bracht, die op eeo balt nar afstand in een
grooter dorp woonde, dan zon bjj de beloofde
vjjf goudstukken ontvangen. En dan Saint-Quen-
des-Toita vaarwel voor immer 1
Onhoorbaar sloop Pierre Lebon ran bet
huisje der Cboaens neer den straatweg en liep
zoo snel hjj kon naar bet totboia. Bijna bniten
adem kwam bjj daar aan. Met gejnich ontvingen
hem de gabetons en tolgaardere. Sedert lang
waa het bon niet meer gelukt een goede vangst
te doen. Reeds meermalen hadden zg daarover
eene berisping opgeloopeohunne overheid
beachnldigde hen van stilzitten eo ongeschikt
heid. Nn zon dat geheel andera worden. Als
bon de overrompeling heden nacht gelokte
zon bon een rjjke belooning te benrt vallen.
De aanvoerder, een oude sergeant, ontwierp
bet plan, hoe men doen zon, eo eer er een
kwartier verstreken wtv, rokte de troep in
tirailleorilinieoaar 't wond, behoedzaam dekking
zoekend achter elk boecbje, nu eens in ilooleo
voortkrnipend, dan weer op de vlakte zich op
den buik voortbewegende. Pierre Lebon ging
met ben medebjj wilde zich nog meer onder
scheiden en den geheten smokkelaars, die bem
zoo schandelijk hadden behandeld, toonen, dal
bet bem niet aan moed en vastberadenheid
zon hebben ontbroken een der bnonen te worden.
Plotaeliog viel een schot. De smokkelaars,
die in een lange rjj jnisl over een onbegroeid
gedeelte den heuvelkam overtrokken, weer
bonne gestalten niettegenstaande de duisternis
gaarders en soldaten wel bemerkt hebben, liet
moeite voor heden vergeefsch was. „Redde
zich wie kan!" klonk het plotseling. De smokke
laars wierpen bnnne ukken al om anellcr (e
liggende helling. Onder eeo lnid „voorwaarts!"
snelden de gabelons als tot een stormaanval
de tamelijk steile helling op, vooraan Pierre
Lebon, wien de begeerte bezielde door persoon
lijken moed te verkrjjgeo, dal zjjn judasloon
nog zou verhoogd worden. Toen bjj bovenaan
kwam vond hij de plaats verlatende smokke
laars waren den dans ontsprongen. Nog slechts
uit de verte weerklonk het gekraak van brekende
Haïti Verroerde zich deer niet iets? Pierre
Leboo luisterde. He, zoo het hem gelakte eenen
der smokkelaars te grjjpen 1 Juist, daar ooder
in de struiken hoorde hg wat. Een uit den
troop moest gevallen zjjn en zich in de doorns
verward hebben.
„Op, volg mijl" schreeuwde Pierre Lebon.
Daarop gleed hg langs de helliog neer en had
reeds in 't volgend oogenbllk een zwarle ge
stalte te pakken, die juist opstond en wilde
vlochten. Een hevig gevecht begon. De smokke
laar, blijkbaar sterker dan Pierre Lebon, had
zgo aanvaller, die bem in de borat vaat had,
reeda van zich afgealingerd, toen de gabelona
aciSn,
uitge-
rnand
van de inkomstenbelasting.
toesnelden en hem opoienw aangrepen. Jean
Colterau waa gevangen en werd teratond ge
boeid. Eeo der lieden ontstak een lantaarn en
lichtte hem in 'I gelaat.
„Het is de Cliouan I" klonk liet. Pierre Lebon
wierp bem een lioocnden blik toe. „Laatmjj gaan."
smeekte Jean, „het is de eerste maal, dal ik
er bjj ben
„De eerste en de laatste keer," antwoordde
de sergeant.
„Leidt hem weg!" beval bjj.
,0m Godswil, laat mjj los," smeekte Jean
nog eens. „Ik ging slechts mede, om de mjjoeo,
wier ateno ik beo. brood te verschellen."
„Waa maar bjj ja klompen gebleven 1" spotte
Pierre Lebon.
„Voorwaarts, marach I Houd op met dat ge
leuter 1" kommandeerde de sergeant. Men
laadd: den Cbouan een der zoutzakken op den
rag, dreef bem vooruit, na hem de banden
losgemaakt en een louw om zjjn middel gedaan
te hebben, waaraan men bem vasthield. De
soldaten namen bjj het licht van de lantaarn
de weggeworpen sakken op bnnne achoudera
en volgden zuchtend den troep.
Den volgenden morgen reeda werd de Chouan
in 't verhoor genomen en reeda enkele dagen
daarna veroordeeld. Om zjjoe jengd en wjjl hjj
zich tot dao loa onbesproken gedragen bad,
werd de doodstraf niet, do -h wei eene gevangenis-
straf van vjjf jaren op hem toegepast.
Tevergeefs wachtten zijne moeder, broers en
zaaiers op zjjoe thuiskomt, op hem, die zoo goed
en kwaad ala 't ging, tot nn toe met handenarbeid
in bon aller onderhond had vooralen. Reeda in
De minister protesteerde tegen dit
verwyt; hy zeide, dat hij in het mini
sterie is getreden om een goede flnan-
cieele politiek te voeren en alle hervor
mingen, die mogelyk zijn, tot stand te
brengen, „Wanneer men meent, dat ik
niet ver genoeg ben gegaan, laat men
het dan zeggen, dan zal ik niet langer
trachten een last te dragen, die reeds
te zwaar is voor mijn schouders."
Uit China komt het treurige bericht,
dat te Ta-tsjing-sjan, in Mandsjoerye,
weder ean Franscbe missionaris, de
eerw. pater Ernest Trécul, door roovers
is vermoord. De Russisch-Japansche oor
log heeft den terugkeer vergemakkelijkt
van die benden roc-ers, die vóór vier
jaren dood en verderf brachten in Zuid
Mandsjoerye. Pater Trécul. een der jongsto
missionarissen van dit vicariaat, is het
slachtoffer geworden van die booswich
ten. Hy is gestorven op het veld van
eer, want hij viel door kogels doorboord,
terwijl hij het leven verdedigde van een
zijner neofieten. De missionaris had zeven
vreeselyke wonden in het lichaam, waar
van er zes doodelyk waren.
Pater Trécul was nog geen 26 jaar.
Hij was geboortig uit bet diocees Char-
tres, was hel vorige jaar priester gewyd
en verlrok eenige weken na zijn pries
terwijding naar Zuid-Mandsjoeiye.
Alle mogendheden, met uitzondering
van Rusland en Japan, hebben nu aan
de regeering te Washington laten weten,
dat zij president Roosevelt's uitnoodiging
tot het houden eener nieuwe vredescon
ferentie aannemen.
Roosevelt zal nu opnieuw een nota
rondzenden om de punten, die op de
conferentie ter sprake kunnen komen,
uiteen te zetten.
De algemeene aanval op Port Arthur,
welke den 26en een aanvang nam, is
door den hardnekkigen tegenstand der
Russen weder niet geslaagd. Over den
toestand voor de vesting werd Dinsdag
officieel uit Tokio het volgende overzicht
bekend gemaakt
De aanvalswerken tegen het fort Soeng-
oesjan en zyne werken worden krachtig
voortgezet en komen steeds dichter by.
De tijd voor den aanval is echter nog
niet gekomen. Wij vernielen nu de kase-
matten en andere werken op den 203
meter hoogen heuvel. Door een reeks
van aanvallen zyn wij er in geslaagd
ons van de loopgraven van den vijand
by den top meester te maken. Onze
den loop van den volgenden dag vernemen zjj,
«al hem overkomen was. De werkplaats van
den klompenmaker Jean Cotteran stood ledig
men hoorde geen vroolgk gezang meer. Bleek en
bezorgd moeeten moeder en kindeten bjj de
boren eeo stokje brood gaan vragen.
„Het was Gods hand, dat Jean bjj zjjn eerste
schrede op deo slechten weg gegrepen werd.
Hjj, bniten wleos wil ons geen heer ven 't
hoofd gekrenkt wordt, tal alles, wet one thans
zoo droef en kommervol loesehjjot, ten beate
keereo," zoo troostte de moeder bare kinderen,
•Ie deze het noodlot boni broeders bejammerden.
En de kleine, zieke Perrine? Zjj vond een
vriend en oeschermer in den trouwen, ondeo
zieleherder ven bet dorp. Otscboon bjj zelf niet
veel bad, deelde hjj bet zgne met de trmen.
Hjj leed met zjjno parochianen en toonde steeds
veel liefde voor bet meisje oil het halsje der
Choaus, dat bjj hel godsdienelonderwjja steeds
zoo ijverig, zoo vriendelijk en bescheiden was,
en om wie thins baar broeder in den kerker
«achtte. Langzamerhand begon zjj er dan ook
beter uit Ie zien, doch zoo vrooljjk alz voor
been werd tjj niet meer. Zjj gevoelde heimwee
tot Jean en bad alle dagen au moederszijde
tot den oorsprong van alle goed, dat Hjj hem
mocht aparen. Van de smokkelaars wees moeder
Coïteren elke ondenteuoing afzg wilde ge«n
deel hebben au onrechtvaardig goed.
Wordt etrvotyd).
