Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 2. Zaterdag 8 April 1905. Negentiende Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Bameveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abozxnoxnentaprija par drio a Franco per poit Afzonderlijke «umnwrs f 0,40. f 0,05. Bureau Breedestraat 18, Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Piljs dar Adrartantidai Va* 1 tot 6 regels Voor iederea regel meer Correspondent!?!! moeien «ilerlgk Vrijdagavond BIJ dit nummer behoort een Bijvoeg»»!. SebeidiDg van Kerk en Staat. Graaf de Mun wasrscbuwde terecht b(j het albreken der diplomatieke be trekkingen van Frankrijk met den II. Stoel zijne landgenoolen zich geen illusie» te maken over de aangekondigde scheiding ran Kerk en Staat. „Lees maar eens het ontwerp," schreef hü inde„Croix", .dal de socialist Aristide Briand uit aaam der commissie aan de Kamer heeft meegedeeld. De strekking komt neer op deze 4 punten de begrooting ran Ecre- dienst wordt atgeschaft, de kerken worden rerhuurd aan den meeat biedende, de kruisen zullen uit alle publieke ge bouwen worden rerwjjderd, de priesters zullen in alle handelingen ran hun ambt onderworpen zjjn aan de bepalingen ran een politiewet, dietieo met degerangenis bedreigt. .Dat is de vrijheid, die ons wordt aan geboden! En hoe kan het anders V Verbeeldt men zich, dat de mannen, die gezworen hebben het Christendom in Frankrijk te vernietigen, zullen be ginnen met den eeredienst, de prediking en de priesters run banden te ontdoen Neen, het atelsel, dat zij voorbereiden, heeft Frankrijk gekend ran 1795 tot 1798. Het is uitgeloopen op de rer- banning in massa van de Fransche priesters; dat ia het vooruitzicht, dat de breuk van de Fransche regeeringen den Paus ons opent." De waarschuwing van Graaf de Mun ia niet overbodig geweest. Het wets ontwerp tot scheiding van Kerk en Staat, than* in de Fransche Kamer in behandeling, moet de kroon zetten op het tirannieke werk der vrijmetselarij daarmede wordt de uitoefening van den godsdienst in.Frankrjjk schier onmogelijk gemaakt. Een enkel artikel van het wetsontwerp tot scheiding van Kerk en Slaat zjj hier vermeld, dat een volkomen bewijs schenkt van den tarrenden, onverzoenlijken geest, waarmedo de Fransche kerkvervolgers zjjn bezield. Dit artikel luidt: .Het is verboden in het vervolg op te richten of aan te brengen eenig kerkelijk zinnebeeld of embleem op an de openbare monumenten, op welke openbare plaats dan ook, met uitzondering van de gebouwen voor den eeredienst bestemd, de particuliere begraafplaatsen alsook de musea of ten toonstellingen." Alleen dit van godsdiensthaat zie dende artikel moest de oogen openen zelfs van den lauwsten Katholiek in Frank rijk. .Dit goddelooze art., schrijft de „Vérité Fran^aise", waaraan men zelfs een terugwerkende kracht niet onthield, kondigt over geheel de uitgestrektheid het Fransche grondgebied een stort vloed van verwoestingen aan, welke plotseling met den naa-n der Vandalen de wandaden van de vernielzuchtige barbaren in het geheugen zal terug roepen. Krachtens de wet op de scheiding zullen alle steenen of houten kruisen, die zich in zoo grooten getale op de wegen van Frankrijk verheffen, alsmede de godsdienstige standbeelden, de heel den van de H. Maagd on de Heiligen, die nog een groot deel van onze wijken en huizen versieren, de godsdienstige zinnebeelden, waarmede nog vele onzer openbare gebouwen geteekend, zjjn de vrome beeldhouwwerken, welke vele onzer monumenten smukken zullen in één woord alle uiterlijke teekenen van godsdienst, door de godsvrucht onzer voorvaderen voor het oog van het volk opgericht, veroordeeld worden om te verdwijnen. „De campagne, door minister Vallé in alle gerechtszalen van de Republiek be gonnen, zal worden voortgezet door een algemeen neerhalen van de kruisen en de -godsdienstige beelden in geheel Frankrijk. De anli-clericale gemeente-' raden, waarvan eenige, de wet vooruil- loopend, reeds aan het werk zijn gelogen, zullen in vurigheid wedijveren met de politieagenten, handelend op last van de prefecten en rechters, om een algemeene opruiming te houden van de godsdien stige zinnebeelden.. .Dit zal een verwoesting zijn, zooals Frankrijk er uooit een aanschouwd heelt, zelfs niet ten tijde van de revolulie, zelfs niet in het tijdperk van de invallen der barbaren." Men huivert reeds bij de gedachte aan het gruwelijk spel van verwoesting en heiligschennis, dat Frankrijk, neming van het wetsontwerp tot scheiding van Kerk en Staat zat te aanschouwen geven. Maar ook moet men zich be zorgd gevoelen bij de overweging, welk een geest van verzet bij het goedge zinde, echt katholiek deel der Fransche bevolking bjj dit barbaarsche bedrijf zal worden uitgelokt. Toen onder het vorig Fransche Ministerie reeds het bevel werd gegeven, dat de kruisen uit gerechtszalen moesten verdwjjnen, sloeg dit een pjjnljjke wonde in hel rechtge- loovige gemoed. Dit werd ook destijds welsprekend betoogd door Mgr. Touchet, bisschop van Orleans, die in zijn ka thedraal predikend smartelijk daarmee ge troffen uitriep: .Sinds den dag, waarop Christus de wereld door Zijn kruis gered heelt, heeft de wereld niels hooger vereerd dan dat kruis. Het kruis verheft zich boven onze sleden en dorpen, op de torens onzer kathedralen. „Het kruis zegent het hoofd onzer kleine kinderen, het kruis is het heilig U-eken, dat dc vaders op het voorhoofd van hun zonen maken, wanneer zij hun uon laatsten zegen willen achterlaten. Het kruis is over de heele wereld en bij alle volkeren, uitgenomen China, het eereteeken en de belooning der dap peren. .Dal kruis heeff men thans wegge nomen uil alle gerechtszalen i.i Frank rijk. Daarom verhef ik van af den preek stoel mijner kathedraal, als vertegen woordiger Zijner Kerk zoowel als in den mijne mijn stem legen het verwijderen der kruisbeelden." Hoe machtig deze woorden hadden ingegrepen in het gemoed der toehoor ders werd bewezen doordat enkele personen een oogenblik vergaten de plaats, waar zij zich bevonden en er toejuichingen werden gehoord. Dooi een gebaar en een woord des Bisschops werd echter de luidruchtigheid aanstonds onderdrukt. De welsprekende Prelaat besloot zijn overweldigend betoog met dit woord van hope en bemoediging .Thans de harten omhoog! Noch laf heid, noch wanhoop) Het kruis van Jesus Christus is een vlag, die alle veld slagen dezer wereld beheerscht. Schaart u om die vlag, elke opstand tegen die vlag is steeds in het verleden op een vreeselijke nederlaag uitgeloopen. De ge schiedenis, in de toekomst, zal niet tegen gesproken worden, Men kan het kruis door het slijk sleuren, maar het zal steeds den weg der sterren terrugvinden. Jesus Christus en Zijn kruis hebben tot nu toe steeds over alles en allen gezegevierd, en dat zal in de toekomst ook zoo zjjn. .Waar is Diocletianus? .Waar is Juliaan de Apostaat? .Waar zijn Cauthon en Saint Just? .Waar is, ik zeg niet de handvol, maar de vingergreep stof, dat van al de vervolgers is overgebleven? „Het kruis is overal, levend en zege pralend. Verheffen wij daarom ons hart en bidden wij: „Roem en aanbidding aan Jesus Christus en aan Zijn Kruis. Leve Jesus Christus door alle eeuwen ,En moge die kreet, uitgegaan van de stad Orleans, geheel Frankrijk doen ont- Alsof de moedige Prelaat reeds een voorgevoel had, dat de strijd Int het uiterste zou worden gedreven, na de eerloosheden tegen hel kruis, het sym bool der hope voor den Christen, ge pleegd, werden de geloovigen opgeroepen zien ten strijde te scharen onder de vlag, „die alle veldslagen der wereld be heerscht." En zoovele Fransche bis schoppen met hem putten al hun wel sprekendheid, al hun jjver uit om toch de oogen der Fransche Katholieken te openen voor de bange worsteling, die hen te wachten stond. Die geweldige kamp is reedt aange vangen. Het gaat nu om scheiding van Kerk en Staat, waarmede de vrijmetse larij 'n Frankrijk de Kerk totaal onder drukken wil. BUITENLAND. Wegen» de beloften, door de Fran sche ministers Rouvier en Berteaui in de Kamer afgelegd, van tegenover de verklikkers onbeschroomd te zullen op treden, heeft de heer Guyot de Ville- neuve de openbaarmaking der ma^onnieke fiches voorloopig gestaakt. Nu echter uil alles blijkt, dat du beide ministers hun beloften niet nakomen, of liever nu zij de verklikkers in bescherming genomen of bevorderd hebben, terwijl men de slachtoffers der maf onnieke aanbrengerjj daarentegen wachten laat op eerherstel, nu zal Guyot de Villeneuve den schand paal weder oprichten en er de eerlooze klikkers tentoonstellen als vroeger. Mis schien, dat sommigen, wier eergevoel bijzonder afgestompt schijnt ta zjjn, daardoor tot het inzicht komen, dat hun vak nu juist niet tot de fatsoen loste behoort en dat, wie zich voor officiéél verklikker laat gebruiken, daar door reeds een brandmerk beloopt. De vredesgeruchten, die in het laatst der vorige maand de lucht doorkruisten, zijn opeens weder verstomd. Ook het verhaal, dat president Roosevelt de op dracht had aanvaard, om als bemiddelaar tusschen Rusland en Japan op te treden, wordt gelogenstraft door een bericht uit Washington, waarin wordt gezegd, dat men in geen enkel opzicht den president van de Vereenigde Staten heeft verzocht als bemiddelaar te dienen, in welken zin men hel woord ook moge opvatten. De president heeft nooit deelgenomen aan onderhandelingen in dien zin. Hij heeft nooit raad gegeven of diensten bewezen, hetzij officieel of officieus, en hjj is niet van plan dat te doen. Dit bericht schijnt beve-tigd door een FEUILLETON. Op 't goede pad teruggekeerd. 3) Hoe geruststellend, koe laogeosam en wel doend komt xjjn Excellentie giodach Bretagner lan-tachap voor. hoe hemelsbreed verschillend bj) hel tennwschlige, nooit rustend rumoer eener wereldstad t En boe vreJig en goedig sten de meoschen er daar nil 1 Daar fonkelt geen wilde baat tegen den naaalo nil de oogen der meo- schen; deer dringt de eeo den ander niet naar e Parjjs ge- Eeo diepe anebt ontsnaple aan sjjoe borstlijn rechleihend streek sidderend over ijjne oogen. En als om de herinnering een zijn kalmen, vreedzaam gelukkigen geboorlegrood volkomen ta makeo, klook juist op dal oogenblik ten een naburige kapel eeo klokje en riep de ge loovigen op lot de vereeriog der H. Maagd. Bjjot niemand echter luisterde er naar, de menigte haastte zich, verdroog eich in de stralen, en een oog dierbaarder beeld ontwikkelde zicb in Meriota stat: vroom biddeade visschers, boeren en burgere. die de Heuiel-koalogio innig groeten, en te midden deter vereerder» vtn de H. Maagd, koieleo ook twee studenten eo bidden bel Ave Maris. Eeu lichte tucht, een traan ln 't oog van den grooten men. o, wat wee sjjn toestand nu anders dan toen I Hoe schitterde l» dien tijde Jetoools oog van blijde hoop op de toekomst I Hoe gelukkig en 'l punt te breken liefgewordeo plaat-je tot sterven te laten, en hfi? Was h(j gelukkig? Waren de droouien sjjuer jeugd verruld Uiterlijk, ja 1 Doch ioweodig Acb, boe dikwjjls ral-te bjj den vrede, bet stille geootgeo, dat bij meuscheo oolstaat uit edelen eo ecbteo godsdienstzin. Hoe dikwijls trokken over deu uiterlyken glans van zgu ambt, 'ijn macht, zijnen invloed, de donkere schaduwen der wroegtog der inoeriyke ontevredenheid, van den pgnigenden twgfel aan de juistheid vau deu weg, welken bij betrad. Geluk, meoscbelgk geluk bezat bg niet, daarnaar had bg lol do toe tevergeefa gestreefd. Eu er overviel zgn in deu gruod warm kloppend bsrf, dat door werken en rusteloos voortjagen naar hooger verkoeld was eeu smaebteod verlangen naar bet geluk, den vrede zjjoer jeugd. Soel gaat bjj van 't venster weg en slaat baastlg zgoe boeken dicht. Hy drukt op de electriscbe schol en zgo bediende komt binnen. „Mgn overjas I" roept hy dezen toe. .Tot uw dienst, Excellentie I" Iu 't volgend oogenblik ztaal hjj gereed om t ryloig voorkomen, Excellentie?" De dienaar bracht een pak kranten en gaf ze zijoen beer. Merlot wilde ze werkluigelgk In den zak steken, toen zijn oog toevallig op het groot gedrukte hoofdartikel In het miuis- terieele hoofdorgaan van Parijs viel: .Het uitdoven der congregaties," las by en keek soel de eerste regels in. Een donkere blov overdekte zjjn gelaat j het blad waa boos over de, laogzarae eo eoergieloote ruaoier," waarop de bealulteu der Kamers, met betrekking tot de verdryving der congregaties, werden uitgevoerd. zouden huu ia de Kamers ernstig moeilgkheden Meriot schrok. Wat zouden die deu godsdi vyandige bladen dan wel razen eo lieren, ou hg het reeda uttgevaardige uilzeltiugsbevel der eerwaarde paters Redemptoristen Iu de rue Barrte bad opgeschort? Stond biet zgn betrekking, zgo geheele toekomst, 'l spel so laten bezoeker „Ik ben Meriot," lek binnengelaten te wordeo om pater Gon- De porti i tcbrik tslouds h T klooster hel bezoek van den gevreeaden mao mee te deelen. Doch Meriot hield hem teruj en sprak.-. Vrees niet, ik kom niet metkwadt bedoelingeo, want ga zult het wel vernomet hebbeu, dat ik de uildrgviog opgeschort heb ik weuacht* alleen maar een ooderhoud me! pater Gonzaga, een vriend mgoer jeugd." Er gingen eenige oogenblikken vooiby, voor de broeder-portier van zjjor verbazing wa-beko nog ateeda wantrouwend opende bg de poe Zgo opkomende berioneringen ai uit te .Moei ui zak - i verliet bet o helder it'iach buiten .Een oogenblik." sprak hg„ ik zal den overste uwe komst melden eo pater Gonza.a op uw bezoek voorbereiden," Na een paar minuten kwam de broeder- portier terug in gezelschap van den overate, co deze uoodigde Meriot, ua beleefde groete, uit hem naar de ziekenkamer te volgeo, waar pater Goozaga zich bevoud. Met kloppend hart, opgewonden, alsof hij voor deo gewlcbligtfeu alap zgn» levens stond, volgde Meriot des overste door de laoge gangen, die met. schildergen van heiligen prijkten. Zwy- Welk eeo aanblik 1 Op een roatbed lag, is kussens en dekens byna geheel verscholen, de totaal uitgeteerde geatsl'e van den eertjjdscoo bloeisnden Jeannol Villot. Zgn gelaat was was- kleurig, zgo gevouwen handen byoi gebeel out- Sprakeloos vao smart eo gebeel overweldigd door zyn gevoel bleef Merio'. san deu logaog der Kamer staau. Eersl toen de doodsieke vriend zyoer jeugd bg zgn aanblik een zachten kreet van verrassing deed hooren en hem beide ver magerde b-nden toeslak, werd de ban gebroken. Met een half solkkend geniten kreet; Jeannol, Jeannotl Moeten wy elkaar t&& terugzien F' snelde bg op bet ziekbed toe, om syo toege stoken banden te grgpeo ou se bartsljjk le drukken. Eenige minnlen bleven belden, door ontroe ring getroffen, zwijgen, terwfll dn overste voor den heer Meriot eeo stoel naast bel tlekbed ervnld, xg s a gedaei deur opeudo en Meriot binreubet. „Jesuoot," sprak Meriot, het droevig stil- zwggen verbreken, „Jeiunot, wat eeo ongeluk t Had ik het maar geweten, dat gij zoo leed, dan had ik mgn bezoek niet xooiaog uitge steld I" ging op deo stoel zitten eu hield de koortsige reeblerhaod van zgn vriend vast. Deze zag hem rol blydtchap aan. „Ik daok n, dat ge gekomen zjjt," fluisterde j met nauw hoorbare slem. „Bjj dig eu in ■pelooze nachten heb ik God gesmeekt, da gg mocht komen." Wordt vervolfd).

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1905 | | pagina 1