DE EEMBODE.
jieblad
No. 10.
Zaterdag 3 Juni 1905.
Negentiende Jaargang.
01 ECHODE
BIJVOEGSEL.
Zaterdag 27 Mei 1905.
rwijk, Hilversum, Hoogland,
Prij» dar Adrartantiln i
ren regel meerf0.05
o oilerl|Jk Vri]dif»ood
EEN VREESELIJK KWARTIER.
Jack Fay bracht zjjn wintervacantie
in de uitgestrekte wouden van Louisiana
door. Zijn vader had daar een nog bijna
niet gebruikten zaagmolen gekocht en
een groote hoeveelheid zeer geschikt
timmerhout. Jack dacht het een kapitaal
idee, dat hij mr. Casey, den machinist,
die met een aantal arbeiders de werk
zaamheden had aangenomen, zou mee
helpen. Al had hij echter ook al niet
gedacht aan een gemakkelijk leventje in
de wouden, na een verblijf van vier en
twintig uur had hij reden te over, om
zich zeil te verwijten, dat hij niet
thuis gebleven watin dien korten
tijd had hij reeds een ondervinding op
gedaan, die zelf» het moedigste hart zou
kunnen doen trillen en welke gebeurtenis
wij hier willen verhalen.
Het was in dit seisoen vochtig en
onpleizierig in de wouden. Een moeras
damp, vol miasmen, besmette de lucht
en de zware regens hadden den grond
in poelrn herschapen. Zulke nadeelen
als deze waren echter voor Jack slechts
kleinigheden. Hij versterkte den inwen-
digen mensch met een goede dosis kinine,
wierp zijn lichte schoenen weg en trok
een paar gebruikte gummilaarzen aan,
die hij in een der leegstaande kantoren
gevonden had. Weinig vermoedde hij,
toen hij, zeer in zijn schik met dezen
ruil, zijn voeten nog eens bekeek, dat
deze laarzen hem wel in doodsgevaar
zouden brengen, maar hem toch ook
zouden redden van den vreeselijksten
dood.
De machinist en zijn arbeiders waren
den eersten dag reed* begonnen den
stoomketel en machinerieën te zuiveren.
Zij maakten daarmee zulk een voortgang,
dat dén volgenden dag 's middags mr.
Casey zjjn mannen verdeelde in twee
"groepen en hen met z(jn vertrouwden
naar het dichtst gedeelte van het woud
zond, om rapport uit te brengen, waar
zich speciaal best timmerhout bevond.
Nadat de arbeiders vertrokken waren
begon hj] met Jack's assistentie de
machine op stoom te brengen. Nauwelijks
begon het water te borrelen, of een der
arbeiders kwam terug met de boodschap
aan mr. Casey, dat zij tot nu toe wel
timmerhout hadden gevonden, doch niet
van het beste, en of hij dus mee wilde
gaan om te onderzoeken, waar zjj het
fijnste konden hakken.
Om die reden verliet, hoewel een
weinig aarzelend, mr. Casey den molen.
Het zou op z'n meest niet meer dan
twintig minuten gaans zjjn en overigens
had hij alle vertrouwen in Jack, die zijn
kindsheid in de machinewerkplaats had
doorgebracht en reeds een getujgschrill
van bekwaamheid had verworven.
Jack was niet weinig trotsch op 'l
vertrouwen in hem gesteld en nam gaarne
alle verantwoordelijkheid op zich. Hij
had nog eenigen arbeid buitennu en
dan ging hij even naar het vuur kijken,
dat helder brandde, en wierp er af en
toe een weinig brandstol' op. Spoedig
zou hij met zijn arbeid gereed zijn,
waarna hij voortdurend op de machine
zou moeten letten. Nog echter was hij
niet klaar, toen opeens een licht kloppend
geraas zijn aandacht trok. Vlug liep hij
naar de deur der machinekamer en keek
naar binnen. In de weinige minuten, die
er sedert mr. Casey's vertrek waren
verloopen, was er iels bijzonders gebeurd.
De stoom had zich spoediger ontwikkeld
dan hjj gedacht had en de trillende
meter toonde reeds een drukking van
110 L. B. Jack herinnerde zich, dat mr.
Casey gezegd had, dat de weerstand
van den ketel slechts 100 L. B. was,
en hij erkende, dat uit dezen stand van
zaken eene inderdaad dreigende
ontploffing kon volgen. Bij die gedachte
sprong hij snel door de geopende deur
de machinekamer binnen, maai gleeduit
in zijn groote gummilaarzen en viel lang
uit op den vloer. Zijn uitgestrekte hand
gaf de deur een stoot en tol zijn schrik
hoorde hij niet slechts het dichtslaan
der deur, maar ook het scherp tikken
van het springslot, dal hem tot gevangene
maakte.
Er waren geen vensters in de machine
kamer, een olielamp vorlichtte slechts
schaars de ruimte, waaruit geen ont
snappen mogelijk was. Er was geen
levende ziel in den omtrek anders zouden
zijn jonge sterke longen hem een goeden
dienst bewezen hebben, wanneer althans
het geraas van den stampenden en
stootenden ketel zjjn meest scherpe kreten
niet had gesmoord.
Zijn eenige kans op behoud was de
veiligheidsklep. Al zijn moed bijeenrapend,
naderde hjj den brullenden ketel en keek
naar de klep, geen wolkje stoom ont
snapte daar. Een ontzettende gedachte
kwam bjj hem opindion door een of
andere oorzaak de klep weigerde te
werken Gelukkig, een ladder stond
tegen den ingemetselden ketel, vlug klom
hij naar boven, doch welk een afschuwe
lijk tooneel deed zich daar in 't half
duister aan zijn oog voor!
Ineengekronkeld als een spiraal lag
daar gekronkeld om de veiligheidsklep,
een donker glinsterend voorwerp, dat
hem weldra bleek een enorme ratelslang
te zijn. Met een ijselijke kreet liet Jack
zich bliksemsnel langs den ladder afglijden,
doch het bloed stolde hem in de aderen,
toen hij eenige stappen doende op een
glibberige zachte massa trapte, en daarna
rondom zich kijkend, was het al flikke
ring wat hij zag.
De slangen waren uit de muren van
den in langen tjjd niet gebruikten molen
gekomen, waar ze hun winterkwartieren
hadden. De hitte van het vuur had ze
doen ontwaken uit de sluimering, waarin
zij gewoonlijk de koude maanden pas-
seeren. Thans waren ze hongerig en
boosaardig uit haar schuilplaats gekropen
en lagen geen el van Jack verwijderd
op den vloer, den zwarten kop, met
vlammend groene oogen, dreigend op
gericht. Eén oogenblik en een slang,
hol dichtst nabjjzjjnd, sloeg onverwacht
baar scherp tongetje in Jack's been.
Indien hij 't echter niet voor eigen oogen
gezien had, zou hjj het niet geloofd
hebben, want hij gevoelde geen pijn.
Eerst wist Jack niet, waaraan dit
zonderlinge feit toe te schrijven, dan
echter ontdekte hij met vreugde dat
zijn gummilaarzen de oorzaak daarvan
waren, de gummi was ondoordringbaar.
Indien hij nu maar een ander wapen
had dan zou hjj zich spoedig van die
ongewcnschte gasten verlost hebben. De
tijd drong, do machine raasde en brulde
hoe langer hoe harder.
't ls dan nog beter in duizend deelen
uileengescheurd te worden bij de ketel-
ontploffing dan dal mjjn bloed vergiftigd
wordt en het leven verstikt door den
beet van deze walgelijke reptielen,
dacht Jack.
Instinctmatig strekte hij zijn hand uit
en tot zijn geluk vond hij een jjzeren
staaf, die tegen den muur stond. Jack
huiverde, toen hij voorbij den ketel kwam,
de grond daverde onder zijn voeten, zóó
groot was de trilling, een volgend oogen
blik echter was hjj zichzelf weer meester.
De slangen kronkelden zich om hem
heen, hem bedreigende met den vreese
lijksten dood, maar Jack zwaaide de staaf
in de lucht en liet ze met kracht op
de slangen neerkomen. Iedere seconde
bracht den dood aan zoo'n dier. De
moedige jongen wist echter wel, dat het
eigenlijk gevecht eerst zou beginnen
tusschen hem en de slang om de veilig
heidsklep.
Deze slang was als razend geworden
door de steeds toenemende hitte van
haar eerst zoo aangename rustplaats
en toen Jack haar naderde, maakte zij
zich onder vervaarljjk gesis gereed, haar
venijn op Jack uit te storten. Snel ontwond
zij eenige kronkelingen en wierp zich
op hem, doch Jack wist haar gelukkig
te ontwijken. Vruchteloos beproefde bjj
het ondier den genadeslag toe ie brengen,
de sluwe slang liet er hem den tijd
niet toe.
leder oogenblik werd het zelfs moei
lijker het gevaarlijke beest te naderen.
Kronkeling na kronkeling verliet de
veiligheidsklep, waarom zij zich geslingerd
had, voortdurend op eigenaardige wjjze
met den afschuwelijken kop in de lucht
stootend. Elk oogenblik bracht Jack
dichter bij den dood: door vergif of
ontploffing. Het was niet langer meer
een strijd tusschen Jack en de slang,
neen, het werd een krachtproef tusschen
de slang en den ketel en degene met
het meeste uithoudingsvermogen zou
den strijd winnen. De slang was nu
bijna van de veiligheidsklep afindien
het Jack gelukte haar er geheel af te
toch
s die
deze
alles
bbcn,
isl de
il dan
,n der
jjgen?
elkaar
ral te
alisten
unnen
lp dan
welen,
i, door
plaus).
ssanlo
Van
uoeten
n voor
liriste-
doch
nooten
didaat
embus
strijde
annen,
tan de
p, dat
ronden
heilige
rehoud
in ein-
ling Ie
plicht
vudcr-
tte nu
n den
edvolle
kkende
i zjjne
n ieder
laatste
r 't be-
Ihriste-
en voor de Kroon (applaus) Wjj welen,
dat alle gezag uit God is, en dat dit
gezag hoog wordt gehouden door onze
huidige Regeering. In 't begin van 1903
wist zij dit gezag te handhaven, en zelfs
var. Houten moest toegeven, dat een
minister Borgesius 't niet zoo zou hebben
klaar gespeeld. Hoe was het arme volk
toen misleid, tonnen gouds werden het
beloofd, en toen alles op niets uitliep,
was het juist weer de partij van orde,
welke die misleiden weer aan werk en
brood hielp, (applaus)
Verder treft der Flegeering't verwjjt
een partij-Regeering te zjjn. Doch we
denken hieraan de benoemwjjze tjjdensde
liberale Regeeringen. Dr. Kuyper deelde
mede, hoe bjj zjjn komst aan de Re-
beslist onvoldoende was. En toch
In eene vergadering, dezer dagen gehouden
te Baarn, is door den heer De Beaufort
beweerd, dat een katholiek lid der 2de
Kamer zou toegegeven hebben, dat bij
deze wet meer wordt gegeven dan noodig
is voor de fraters en zusters, terwjji
uit 't verband der lezing spreker moet
opmaken, dal de heer de Beaufort hier
mede hem op 't oog had. Vollen eerbied
heeft Spr. voor den heer De Beaufort,
voor iemand, die veertig jaren 't politieke
leven heeft gadeslagen, dertig jaren een
werkzaam aandeel daaraan heeft genomen,
die minister is geweest, doch diep
treurig vindt Spr. het voor ons geheele
politieke Nederland, dat door zoo'n man,
zulke onwaarheden worden gedebiteerd.
mocht ondervinden. Door deze wet komt
de industrie tot bloei, wordt er beter
betaald.
Wel frappant is het feil, dat de heer
van Lier, consul te Parijs, ten gunste
van de Tariefwei zich uitlatend, door
't Handelsblad duchtig onderhanden
genomen werd een consul in 'I buiten
land mocht zich niet bemoeien met
wetten in zjjn eigen landStaat dan
de zaak van den vrijhandel zoo slecht,
dat een simpele opmerking in een con
sulair verslag haar doet wankelen, vraagt
Spr.. Waarom zouden wjj dus niet een
Regeering steunen, die dit alles tol stand
hoopt te brengen in de vier volgende
jaren. Ook de Ouderdomspensionneering
wordt door de tegenpartjj niet goed
BUITENLAND.
De Duitschc Rjjksdag is Dinsdag, na
afdoening van verschillende kleine zaken,
krachlens een keizerljjkc boodschap, die
graaf Pasadowaky voorlas, gesloten.
De voorzitter, graaf Balleslrem, bracht
hel ,hoch" op den Keizer uit, terwjji de
sociaal-democraten zich uil de zaal ver
wijderden: de leden slemden daarmee
levendig in.
Verscheidene westont werpen, zooals
de Kameroen-spoorweg, de novelle van
de beurswet en de militaire pensioen
wetten, zjjn oualgedaan gebleven.
Het Pruisische Huis van Afgevaar
digden heeft in derde lezing de wet
aangenomen tegon het stilliggen van
de mijnen, zonder dat noemenswaardige
veranderingen in het Regeeringsontwerp
zijn gebracht.
Hel goruchfte Rome verspreid, dat
de II. Vader ongesteld zou zjjn, wordt
gelukkig tegengesproken door hel feit, dat
Z. H. juist in de laatste dagen een groot
aantal audiënties heeft verleend.
De Brazilianen zjjn op de terugrei»
van hun pelgrimstocht naar het H.
Land door Z. H. ontvangen, die hun
gelukwenschte, dat zjj, na hun bezoek
aan de H. Plaatsen, ook een bezoek
brachten aan ,het Jeruzalem van hel
Westen, Rome, waar Christus den zetel
van Zjjn Plaatsbckleeder govestigd heeft."
Ook heeft de Paus drie duizend
.dochters van Maria", een leekencon-
grcgatic in Italië, ontvangen en een
vaderljjke toespraak tot hen gericht.
Een nieuwe afbaking der parochies
van Rome door den Paus is aanstaande.
De nieuwe parochies zjjn bjjna alle toe
vertrouwd aan kloosterlingen.
Bjj zjjn bezoek aan Bordeaux heeft
de president der Fransche Republiek
aan een kloosterlinge uit het gesticht
de voorzienigheid dei doofstommen van
Bordeaux, zuster Angóliquo, hel Kruis
van het Legioen van Eer op de borst
gehecht. De .Echo de Paris" deelt daar-
ovor het volgende mee.
Toen men zuster Angélique aan pre
sident Loubet voorstelde, wezen de bur
gemeester en de voorname personen
uit Bordeaux, die den president omring
den, dezen op de bewonderenswaardige
toewjjding der religieuss en op de nood
zakelijkheid, haar door een eerekruis te
beloonen, dal door de bevolking als
een daad van rechtvaardigheid zou wor
den beschouwd.
De ministers, die den president ver
gezelden, keken een beetje beteulerd.
Er volgden eenige minuten van aarzeling,
toen trad Loubet op een van zjjn ordon
nansofficieren toe en vroeg hem, hem
zjjn eerekruis te willen geven. De officier
gehoorzaamde en de president hechtte
zelf hel kruis van het Legioen van Eer
op de borst van zuster Angélique, die
van ontroering weende.
Maandag heeft de Kamer artikel 7
en 8 van hel wetsontwerp op de schei
ding vnn Kerk en Staat reeds aange
nomen. De Kamer is daarop verdaagd
tol Maandag a. s.
De lang verwachte slag ter zee
tusschen de Russen en Japanners ia
Zaterdag en Zondag geleverd in de Straat
van Korea. Verschillende berichten
kwamen aanstonds daarover in, maar
het meest geloofwaardig werd in den
beginne geacht het telegram uit Rome,
waarin werd ge. egd Hel Ministerie van
Marine heeft een telegram uit Tsji-foe
ontvangen, volgens hetwelk bjj Tsoesjima
een slag is geleverd met rampspoedige
gevolgen voor beide partijen. De verliezen
zijn schrikbarend. Geen enkel schip is
er heelhuids afgekomen.
Dit bericht werd op den voet gevolgd
door een ander uit Rome luidende
,De Tribuna" verneemt uit Tiëntsin
d.d. 28 Mei: Van nacht is hier bericht
ontvangen, dat de Japanners bjj Tsoes
jima een groote overwinning hebben
behaald. Er zjjn vier Russische schepen
gezonken en verscheidene gehavend.
Het Russische eskader kan als vernietigd
beschouwd worden.
En Maandag kwam uit Tokio het
volgende officieels bericht:
De volgende Russische schepen zjjn
in den grond geboordde pantserschepen
Borodino en Imperator Alexander lil;
de gepantserde kruisers Admiraal Na-
khimoff, Dimitri Donskoi on Vladimir
Moncmakhhet Kuslverdedigingsvaar-
luig Admiraal Onskahoffde beschermdo
kruisers Svietlana en Zemchug on do
transportschepen Kamchatka en Irtcsiim.
