Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
J. Ger. Kleber.
No. 16.
Zaterdag 15 Juli 1905.
Negentiende Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Abonnomentsprtje par drie maanden
Franco per post
Afzonderlijke nummers
10,40.
f 0,05.
Bureau Br eedestraat 18, Amersfoort.
Uitgave van de Vereenfging De Eembode
Prijs dar AdverteatUai
Van 1 tot 6 regels10.30
Voor iederen regel meer10.05
BIJ dit Dimmer behoort
eec Bijvoegsel.
Herstemming
Gemeenteraad.
De kiezers in district 1 worden nog
maals ter slembus geroepen om bij
herstemming uit te maken, of de heer
J. Ger. Kleber, aftredend lid, dan wel
de heer J. C. Rolandus Hagedoorn als
lid ran den Gemeenteraad zal zitting
nemen.
Wjj meenen echter dat een verdere
aanbeveling van den heer J. Ger. Kleber
vrijwel overbodig mag heeten. Immers
dat de heer Kleber een uitnemend
raadslid is, is een waarheid, die ieder
ingezetene weten kan. Als hier dan ook
partijhaat der vrijmetselarij ware achter
wege gebleven, dan zou de heer Kleber
stellig reeds zonder stemming gekozen
zijn geweest.
Kiezers, de strijd wordt u derhalve
door de vrijmetselarij opgedrongen, i
juist daarom tot den laatsten man ter
stembus getogen en Woensdag 10
Juli aanslaande als één man gestemd
op den heer
Katholieke Sociale Actie.
Zondag 1.1. vergaderde te Ulrecht in
het Gebouw voor Kunsten en Weten
schappen voor de laatste maal het
Stichtings-comité van de Katholieke
Sociale Actie.
Vastgesteld werd een reglement,
waarbij bepaald werd, dat het beheer
van hel Stichtingsfonds zou komen bij
de Centrale vergadering der Diocesane
Voorzitters, Secretarissen en Adviseurs,
terwijl nauwkeurig werd vastgesteld
waarvoor het fonds in de toekomst
gebruikt mag worden. Op deze Statuten
zal de Koninklijke goedkeuring worden
aangevraagd.
Door den Penningmeester en den
Secretaris werd verslag uitgebracht over
de daden van het Stichtingscomit.-.
Stippen wij hieruit slechts aan, dat het
Stichtingsfonds bestaat uit bijna f 25.000,
waarvan echter reeds aan stichtings-
kosten een vrij groot bedrag is uitge
geven of weldra zal worden uitgegeven.
Voorts bleken er door het Stichtings-
comité te zyn opgericht 49 Plaatse
lijke Comités, en welIn 't Aartsbisdom
Utrecht 10, in 't Bisdom Haarlem 13,
in 't Bisdom 's Hertogenboscli 16, in
't Bisdom Roermond 6, en in 't Bisdom
Breda 4, waarvan het gezamenlijk aantal
aangesloten leden thans reeds bedraagt
ruim 40.000.
Besloten werd deze verslagen in exten.io
te pubiiceeren in het later eventueel uit
te geven .Jaarboek van de Katholieke
Sociale Actie."
In welgekozen bewoordingen dankte
de Voorzitter Jlir. Mr. O. van Nispen
tot Sevenaer de leden van het Stichtings-
comité voor het vele werk door hen in
betrekkelijk korten tijd verricht.
Nadat nog een der leden een warm
woord van dank en hulde had gesproken
tot den Voorzitter en Secretaris, werd
het Stichtingscomité ontbonden verklaard,
en de vergadering gesloten.
Centrals Vergadering.
Na een kwartier pauze kwamen daarop
de Voorzitters, Secretarissen en Adviseurs
der Diocesane Coroité's voor het eerst
in Centrale Vergadering bijeen.
Met de leiding der vergadering werd
belast de afgetreden Voorzitter van het
Stichtingscomité, die je aanwezigen
een hartelijk welkom toeriep en met
nadruk wees op 't groote gewicht dezer
eerste bijeenkomst, een gewicht.dat
des te zwaarder uitkwam door de jongste
Encycliek van Z. H. Paus Pius X.
Allereerst werd overgegaan tot de
benoeming van den Algemeenen Secre
taris, die tevens belast is met de inrich
ting eu directie van het op te richten
Centraal Bureau.
Besloten werd omtrent deze benoeming
aan de aanwezigen geheimhouding op
te leggen, uit eerbied jegens het door
luchtig Episcopaat, aan welks goedkeuring
volgens de Statuten deze benoeming
onderworpen moet worden.
Vastgesteld werd, dat het Bureau
aanvankelijk zou bestaan uitden Secre
taris-Directeur, een adjunct-secretaris,
die Mr. iu de Rechten en liefst ook
Dr. in de Staatswetenschappen moet
zjjn, bovendien twee ambtenaren, waar
van de een bij voorkeur uit den kring
der journalisten, de andere uit dien der
arbeiders moest voorkomen en ten slotte
n klerk.
De berekening was, dat voor de werk
zaamheid van een aldus samengesteld
bureau, voor salarissen, kantoorbehoeften,
en licht, aankoop van boeken en
tijdschriften, drukwerken, porto's enz.
enz. jaarlijks benoodigd zou zyn een
som van minstens f9000. Met klem
werd er dan ook op gewezen, dat de
taak der Diocesane en Plaatselijke co-
mite's thans vóór alles is het aanwerven
van donateurs en beschcrmhccren, opdat
zoo spoedig mogelijk dit jaarlijks inkomen
verzekerd zou zijn. Dat, zelfs wanneer
met een uitgave van f9000 per jaar wordt
aangevangen, wij nog slechts op zeer
bescheiden schaal beginnen, blykt te dui
delijker, wanneer men bedenkt, dat de
Duitsrhe t'olkaverein beschikt over een
jaarlijks inkomen van ruim f250.000.
Aan den benoemden secretaris werden
de noodige credieten toegestaan, om,
zoodra zijn benoeming door het Door
luchtig Episcopaat zou zijn bekrachtigd,
te kunnen overgaan tot het huren van
een geschikt huis, waarin het Centraal
Burenu zal gevestigd worden, het meu-
bileeren van dat Bureau, de aanschaffing
van kantoorboeken, den aankoop van de
meest noodige boeken, om met de op
richting van de Centrale Bibliotheek een
aanvang te maken, enz.
Overeenkomstig de Statuten werd den
benoemden Secretaris opgedragen aan
hel Doorluchtig Episcopaat eirbiedig Ie
verzoeken den Algemeenen Adviseur te
willen benoemen.
Hierna werd de vergadering door den
Voorzitter gesloten met het uitspreken
van den wensch, dat de eerstvolgende
vergadering mocht plaats hebben in
September, in het alsdan op plechtige
wijze Ie openen Centraal Bureau van
de Katholieke Sociale Actie in Nederland.
BUITENLAND.
Gelukkigis eindeljjklusschen Frankrijken
Duitschland overeenstemming verkregen
in de Marokko-quaestie. Na langdurige
onderhandelingen zijn by een onderhoud,
dat Rouvier en Radolin hebben gehad,
de laatste moeilijkheid uit den weg
geruimd.
Maandag deelde Rouvier in de Kanier
de nota mede, waardoor de goede ver
houding lusschen beide landen ten op
zichte van Marokko hersteld is. 7.\\ was
vrij kort en bepaalde zich lol algemeen
heden. Fr.inkryk stemt toe in de confe
rentie inaar tevens worden de Fransche
belangen gewaarborgd.
in liet Eiigeliche Hoogerhuis diende
Lord Weinyss Maandag een inotie in,
behelzende, dat het gevaarlijk zou xjjn,
enkel op de vloot te vertrouwen voor
's lands verdediging, zoodat een goede
legermacht onderhouden moest worden
orn een inval te beletten,
Lord Roberts zeide, dat liet leger
even ongeschikt en onvoorbereid voor
een oorlog was als in 1900. Landsdowne
betoogde, dat de regeeriug de marine-
kwestie voorop liet gaan, want als En
geland de heerschappij ter zee verloor,
zou hot een veel grootere militaire macht
op het vasteland tegenover zich hebben.
De regeering beschouwde de krijgsmacht
te land als een aanvulling van de zee
macht. VVy hebben een sterk leger
noodig om buitenlands op te treden
de overige krijgsmacht moet goed geor
ganiseerd worden ter verdediging van
het land. De motie, waarmede de re
geering zicli vereenigde, werd aange
nomen.
Het scliynl, dat men ook in Oosten
rijk Hongarije begint in te zien, dat de
Katholieken zicli bchooren te organi
seeron. Naar gemeld wordt, heelt onder
voorzitterschap van graal Ernst Sylva
Tarouca zich een organisatie van ka
tholieke mannen gevormd, die zich ten
doel stelt om tegen den herfst de voor
naamste Katholieken van geheel Oosten
rijk, zonder onderscheid van pertij, te
vereenigen, tot een grooten nict-politieken
bond op katholieken en dynastieken
grondslag.
De H. Vader heeft de organisatie met
het oog op haar doel, den Apostotischen
zegen gegeven.
Het Russische eiland Sachalin is door de
Japanners bezet. Lincvitsj meldde 8 dezer
Op 7 dezer hebben de Japanners de
stad Korsakofsk op het eiland Sachalin
bezet. Cen volgenden dag om 8 uur
's morgens verschenen twee torpedo
booten in de Aniwabaaideze openden
het vuur op de stelling van Soloviöf.
Een afdeeling uit Korsakoftk verliet de
stelling en begon in noordelijke richting
terug te trekken. De Japansche cavallerie
bezette daarop Soloviöt. De Japanners
ontscheepten infanterie, cavallerie en
artillerie by Korsakofsk.
Dit eiland Sachalin wordt hoofdzake
lijk bewoond door Russische gedepor
teerden met hunne bewakers en eenige
duizenden, aan den Japaoschen stam
verwante, inwoners. Het is zeer geschikt
kolonisatie, terwjjl de vischvangst
op de kusten veel opbrengt.
Uit Yokohama werd 8 dezer geseind,
dat Baron Komoera en de andere
'redesgemachtigden dien dag naar
Amerika waren vertrokken aan boord
de stoomboot Minnesota. 7.ij werden
met geestdrift uitgeleid. Te Tokio deden
het lid van het college van de „oudste
staatslieden" Cabina, ministers, admi
raals en generaals tien uitgeleide. Eene
reusachtige menigte riep .banzai!"
Koinoera bezit het volle vertrouwen
van de natie, die zich verheugt over
liet vooruitzicht van den vrede.
Wel een bewjjs, dat men in Japan
evenzeer vurig naar vrede verlangt.
Uit Tokio komt over de krijgsver
richtingen in Mandsjoerije, het korte
bericht, dat nu en dan botsingen lus
schen de patrouilles ter weerszijden van
den spoorweg, en op den weg Fengh-
wan-Kaijucn plaats hebben, en dat de
Russen langzamerhand naar het noorden
opgedrongen worden.
Het drama van de Potemkin is ten
slotte voor beide partyen nog bly ge
ëindigd de Russische marine heeft het
schip in ongeschonden staat terug ge
kregen en de muiters zyn op Roemeensch
gebied aan land gegaan met de toe
zegging, dat zjj niet zullen worden uit
geleverd.
Volgens de inlichtingen, die het Ber
liner Tageblalt ontving van een zjjner
correspondenten, was de muilery op de
Potemkin sinds lang voorbereid. Sebss-
topol is de zetel van het Zuid-Russische
revolutionnaire comité, dat voor l'/s
jaar onder Plehwe werd opgeheven en
welks leden naar Siberië verbannen
werden. Onder het bestuur van prins
Swiatopolk-Miski mocht het terugkeeren
en toen vatte het zyn taak met ver
nieuwden (jver op. Het kwam zoover,
dat gevallen, dat marine-oftlcieren aan
de manschappen revolutionnaire geschrif
ten voorlazen, alles behalve tot de zeld
zaamheden behoorden. Over deze onhoud
bare toestanden werd destyds uitvoerig
aan den minister gerapporteerd, maar
deze liet de zaak op haar beloop, omdat
een onderzoek te veel opzien gebaard
en kwaad bloed zou hebben gezet. Van
daar, dat op de „Potemkin" drie machi-
FEUILLETON.
In dei sneeuwstorm
3) De oiitaionarls bleet nog wal, troostte de
aeblerbljjrendeo, zegende het ontstelde liebssm
en begaf zich vastberaden op den tarogweg.
Vader, smeekte de ondste zoon ven den
gestorvene, Inister naar het woord ven den
stervenden roodhuid eo blijf vso nacht io onzen
Ik moet weg, antwoordde vader Reni.
Zwarthaar roept om baar vader eo wil oiet
•larven zonder hem. Mag ik baar hnlpeloos heen
laten gaan?
Zie, vader, boe de vlokken dichter eo
diebter vallen de atorm komt van de bergen,
bij zal o inhalen. O. vader, blflfl
Vader Rent rnkte xicb loe en flide met raesche
schredeo naar den oeverrand, gevolgd door zjjn
indianen, die bem smeekten ie blj)renwent de
eerste builende vlagen van aen vreeaelgknn
sneeuwstorm voerden bruisend over het meer.
Stil, kinderen, bet moet zoo zj)0. Mjjn
plicht roept mg. God zal mg beschermen.
De bonden huilden. Sarabo, dn bandhond, een
sterk, prachtig dier, spitete de ooren els neer
eeo verwgderd geloid Inisterend, en zag met
sgn verstandige oogen vragend naar sgo meealer
op. Vader Rent zond de bezorgde Indianen weg,
die met geweld bem wilden vergezellen. De
zweetten klapten; pyirael vloog de slede over
de gladde vlakteen was na weinige oogenbtikken
in den dichten slnier der nederdwsrrelende
vlokken verdweneo.
Maoschakieta lag ziek, zwaarziek opz(jnbedje.
Gegoetsah zat nog alljji snorrend bij hel
haardvuur en bield haar knokige, gele handen
boven dn vlam.
komen? vroeg Manechakieta.
Hjj bad aren lang io eeo zware koorat gelegen
en in zjjn droom angstig gesteund en rreemde
dingen gezegd. De oude meende, dat hjj oog
yide en scbndde het grijze hoofd.
Gegosaaah. herhaalde de knaap, wanneer
zal vader Rent komen?
- Scha, acha, antwoordde de oude, vader
Rent zet vandaag niet komen.
Gegoeaaab zegt, hg komt niet.
Grootmoedertje, waarom niel?
De atorm ia toornig, hjj geeselt zyn honden,
de snelle winden. Hoort gj) ze huilen? Maar
dn awartrok ia wye, bjj wacht tot morgeo.
Doch Manechakieta moet niet eprekeo, meer
altpeo, voegde zjj er, kort afbrekend bjj.
De knaap werd alil.
Het kleine stamhoofd slaapt, mompelde
de onde nt eene poos, bet ia goed.
Zjj stood op en ging naar boiteo. Nanweljjks
waa Gegosaaah weg ol de koatp rtcbtle zich op
en Inlaterde, aogelig voorovergebogen, Id den
slormachtlgea avond, of bjj niat bat geklingel van
bet naderend geapao ot het kraken van sneeuw
schoenen op de jjtige vlakte boorde. Vermoeid
took hg langzamerhand op xjjn leger nedsr eo
viel lo eeo lichten alnlmer, wnernit hjj echter
gewekt werd door het woeden van den atorm,
blies met akelig gefluit door alle reten eo
ntden. Gehuil, hoongelach, raten, angslgeschrei
al deze geluiden klonken la samen en vormden
winleralorm.
Ademloos, met kloppend, koorlaig jagende
pols, loiaterde de knaap; een on verklaarbare
angat en beklemming had hem overmeesterd.
Daar op eens hoort dat wee Sarabo,
bet sterke, zware geblal van den Eskimohond.
Uit honderd andere erkende Maoschakieta de
de stem van Z(jo lieveling. In da hoogste opga-
wondenheia spande de knaep zijn scherp gehoor
tot het oitersle, om nog eens bet geluid te
vernemen, dat hoop en vrees legaljjk gewekt
bad. Hoor! al weer maar nu ging het geblal
over ia een langgerekt, klagend gelioil en gejank
dal, steeds meer wegeterveud, io de verte scheen
Ie rerdwjjnen. Om hemels wil, wal beteekent
dat? Waarom kwam bet gelnid niet nader,
waarom klonk het zoo klagend ale in doods
nood? Was vader Bené in gevaar? Met cen
angstkreet sprong de kneep van zyn bed en
wilde naar buiten, om het gevaar bekend te
maken, de mennen tot redding te roepen. Daar
overviel bem eeo dnizeliog en bewusteloos zeeg
bg naast zg'n bed neder.
Uren verliepen, langzamerhand bedaarde de
storm. Hoog aan den hemel joegen de wolken
nog voort. Achter de bergen kwam de maan
op. Het werd middernacht. Hel silveren licht
een bet vreedzame nachtgesternte speelde langs
de Ukken en twygen van de met j|a bed'kta
honderdjarige dennen. Uit de verte klonk het
blaflend gehuil der wolven en van het meer
het geheimzinnig kraken vin het y<. Wal was
daar. niet ver van den oever op de helder
verlichte vlakte? Eee grafheuvel scheen het te
zjjn. Eo uit de omhulling aleekl hier een arm
daarnaast uitgestrekt houdt aen kolossale sterke
bond de wschl eo apilat luisterend de ooraa
naar het woud, waaruit hel gehuil der wolven
zich laat hoorec.
Hoelang Manechakieta bewusteloos gelegen
had, wtit hy Dial. Maar toen hy zyn oogen
opsloeg, bevond hy zich in zyn bed in het
helder verlichle kamertje. De halt vtrbriuda
dennenblokken ran hat haardvuur waren ineen
gestort, een breede vlam sloeg omhoog en liet
vooral een slanke, hoogs prieatergeslalle met eeo
schoon gevormd, van lange lokken omgeven voor
hoofd,die aan oen rand van het bed koielde en bad.
Juist hief hg hst gelaat omboog eo Man-
schakleta slaakte een vreugdekreet, want het
waa niemand enders dan vader Reoé, met zyn
bleek schoon gelest en zijn groole donkere
oogen, die met een uitdrukking ven onuit
sprekelijke goedheid en liefde op den koaep
Liere veder, wanneer zjjt gy gekomen?
riep de knaap jubelend uit en atrekte zjjoe nog
van koorts bevanda armen uit.
Op dit oogenblik ging da vlam io den baard
uit en de gestalte verdween wet eeo laatst
vriendelijk knikken. Was bet een droomgesiohl
geweest, waa hel werketykhaid? Manechakieta
wiat hal zeil niet. Verwonderd wreel by z||n
oogen en staarde naar alle keoteo In de half
donkere ruimte rond. Nergens eeo spoor raa
vader Rané.
Waak of droom ik vroeg de knaap tich
eel ven of.
Hy waa btykbaar wakker, want hy hoorde bal
tan dan wind, dia nog aacht door denrao ao vaoslara
blies; hy tag, telkeoa ala de vlam zich weer
verhiel, duideiyk het kleiae kraiibeeld een deo
wand, dal vader René gesneden had, da drte
gekleurde heiligeapreoteo, die daar reu oudsher
gehangen htddeo, hel lage voetbankje met het
ottervel, waarop hg pleegde Ie ittten, en de
mokassin', die by hel vuur hingen Ie drogen.
Terwfll hy zich varwooderde en de gedachten
hem verwerd door het hoofd gingen, sonk hy
van zwakte oogemerkl op zyn legerstede neer
en Bluimerde opnieuw In, om eerst weer te
ontwaken, toen d« bloedroods straal dar winter
zon door het kleine veneter scheen en van
buiten het geluid van balfgedempte stemmen
in zyn ooreo drong.
Duidstyk boorde hy tustcheo da ruwe keel
klanken van zyn etamgeoooteo de zachtere
geluiden van een Europeaan. Hal waa echter
niat de slem van vader Rent. HQ zou se nooit
weer hooreo. Mnnschskieta kon niet verstaan,
wal er gelegd werd en voelde zich Ie zwak
om op te staao. En bel wae meer goed ook,
want anders had de alag, die hem wsohlte.ht»
plotseling en mfeachleo doodetyk getroffen.
Wordt utrvolgd)
