leblad
No. 25.
Zaterdag 16 September 1905.
Negentiende Jaargang.
nF FFMRIME
BIJVOEGSEL.
Zaterdag 9 September 1905.
DE EEMBODE.
DE DOODSKLOK.
(Vervolg en Slot.)
Naast haar bed gezeten, trachtte ik
aan mijn leugens, waarvan ik te voren
wist, dat mijn moeder niet geloofde,
een schijn van waarheid te geven. Ik
sprak haar over mijn vertrouwen in de
toekomst, over aanbiedingen, over be
loften, die men irjj gedaan had; ik
toonde haar het einde onzer rampen,
terwjjl ik den hemel een wonder tot
redding afsmeekte. Gave God, dat dat
wonder niet gebeurd was!
Er werd aan de deur geklopt, de
meid deed open en zei
.Meneer, daar is de dame van de
eerste verdieping, die rijke weduwe, die
alleen 's winters hier woontwelnu
die dame geeft vanavond een fees'je,
ter gelegenheid der verloving harer doch
ter zjj bad een pianomeester ontboden
voor het bal, maar de man schijnt ver
hinderd te zjjn dit is ze pas zooeven
te weten gekomen en toen ze toevallig
op uw kaartje gelezen heeft„tweede
prjjs van het conservatorium", heeft ze
niets meer gevraagd. Ze wil u vanavond
laten komen spelen en wacht op ant
woord
Natuurlijk was dit een onvoorzien
buitenkansje I En toch aarzelde ik
ik wist niet, of ik het mocht aannemen
ik dacht geen oogenblik aan hetgeen
ik dien avond zou verdienen, ik dacht
alleen aan het feit zelf; aan het feit,
dat ik in hetzelfde huis, waar mijn
moeder leed, waar ik misschien binnen
kort de eenige liefde, die me overbleef
zou verliezen want ik kon me zelf
niet misleiden gevraagd werd om
deel te nemen aan een feest, om te
moeten bijdragen tot de feestvreugde
van vreemde onbekende menschen, ter
wijl bij mij alleen verdriet en smart
heerschten. Het scheen me toe, dat dit
offer injjn krachten te boven >'ing, dat
het me ongeluk zou aanbrengen! Mijn
moeder riep mij tot zich en ongetwijfeld
denkende, dat mijn besluiteloosheid
voortsproot uit den angst haar alleen
te laten, verweet ze mij zacht mijn
stilzwijgen en voegde erbijdit is
misschien weer het begin van ons geluk
gij moogt het niet afwijzen voor mjj
hoeft ge niet bang te zijn, ik voel me
veel beterdie dame heeft natuurlijk
veel relaties, ze zal je erg nuttig zijn
komaan, zeg maar, dat ze op je kan
rekenen.
En ik stemde toe. Ik had bijna mijn
woord gebroken, want 's middags kreeg
mijn moeder twee toevallen, die mij be
angstigden. Tegen den avond sliep ze
in, en daar ik vreesde, dat ze het on
aangenaam zou vinden bij haar ontwaken
mjj aan haar zijde te vinden, ging ik
op het gestelde uur weg, na heel zachtjes
mijn lippen op haar voorhoofd te hebben
gedrukt.
Men ontving my zeer voorkomend en
de gastvrouw legde mjj uit, dat zjj slechts
verlangde, dat ik balmuziek zou spelen.
Ik laat u heelemaal vrij, zei ze.
Als de jongelui maar dansen.
Zjj bracht me naar de piano in een
hoek van den salon.
Waar zullen we mee beginnen,
vroeg ze. Met een polka met een
wals?
Met een polka, als u wil, mevrouw.
Goed.
En ze liet me alleen.
Men heeft in zijn leven soms vreemde
voorgevoelensin sommige oogenblikken
schijnt het, dat ons hart ons niet heele
maal toebehoort. Nauwelijks had ik de
vingers op het klavier gezet, of ik voelde
iets in me breken.
Een onbeschrijfbaar gevoel kwam over
me, en mijn gedachten werden door
schrikbeelden overweldigd.
Myn handen liepen over het instrument
en ik zag als in een droom de paren
dansenik bemerkte nauwelijks, wat er
rondom me gebeurde. Ik was mij niet
bewust van mijn eigen bewegingen, mijn
hoofd wist niet, wat mijn lichaam deed
en rayne ooron gaven zich geen reken
schap van de tonen, die ze troffen
geen harmonie meer geen cadans
Wat er uit de piano kwam, wat ik
hoorde, dat was de toon van klokken,
een zwaar, doodsch geluid, als van
doodszang, als een doodsklok!...
Ja, de doodsklok!
Te vergeefs beproefde ik dat schrik
beeld te verjagen en me zelf weer
meester te worden; zoodra ik hel ver
vloekte instrument aanraakte, bromde
de doodsklok weer in myn ooren
En om die lonen te verdooven begon
ik als een krankzinnige op de piano te
spelenin den rusttijd herkreeg ik
nauwelijks mijn helderheidaanstonds
kwam de gedachte in me op weg te
loopen en naar myn moeder te gaan
Maar ik had geen tjjd om me zelf meester
te worden, want de meesteres des huises
kwam naar de piano en zei met een
compliment
De dames vragen nog een polka,
stel haar tevreden
En opnieuw onderwierp ik mij aan
de kwelling ik verdiende myn geld
Eindelijk nam de foliering een einde!
Men stopte me 50 franks in de hand
onder veel dankbetuigen, waar ik niet
naar luisterde.
De lamp, die ik op tafel had gezet,
was uitgegaande duisternis verdubbelde
mijn angst I
Ik stak de lamp aan en met een sprong
was ik bjj het bed
Mjjn moeder was dood
IV.
Hier zweeg hij.
Hij had de hand aan zjjn oogen gebracht,
als om een traan uil te wisschen.
de
Ziedaar nu, zei hjj, terwjjl hjj
hand tot afscheid drukte,
myn leven veranderd heb,
geen musicus meer ben en waarom ik
mjjn eerzuchtige plannen heb opgegeven
Plaatselijke Berichteu.
Zeilt. lo du raadsvergadering van Dins
dag werden de nieuw gekoseo leden, de beuren
Ederveen, Kamphui* en Schilt» geïnstalleerd.
Na de bj| artikel 39 Gem.-wel voorgeschreven
voorzitter geluk geweu.ichl met liet hun door
de kiezers geschonken vertrouwen.
De heer Van der Merach werd met 7 legen
1 stem herbenoemd tot wetbouder.
Dij h
Een opperm
e bjj s
ladder naar boven bracht, kt
beid gloeiende asphalMpecie over ijjn lichaam,
dourdal een werkman, die boven hem werk
zaam was, daarmede een ongeluk had.
Hoewel hjj van pjjn de steunen liet vallen
behield hg toch nog ijjn evenwiebt op de
ladder, terwjjl ook de vallende steunen niemand
der op deo grond aanwezig zjjnde werklui trol.
De opperman moest zicb echter heelkundig
laten behandelen, daar zjjn hand deerljjk ver-
De Bilt. lo de op Dindrdag jl. gebouden
leden de beuren oir. J. E. Twiss en S. Floor
geïnstalleerd en de heer mr. J. E. W. Twiss
lot wetbouder herbenoemd. Het suppletoir
kohier der hondenbelasting werd vastgesteld
op f46.7b et het le suppletoir kohier der
inkomstenbelasting op 11087.37'.
Buanum. In de Dinsdag gehouden zitting
van den Gemeenteraad werd lot wothouder
benoemd de heer mr. Moolenburgh.
De gemeente-rekening van 1904 werd voor-
loopig vastgesteld (inkomsten I <01,418.46, uit
geven 119S,<90 I'/en batig saldo 19117.617,).
Tot leeraar aan de gemeenteljjke toekenschool
Werd detlnilief benoemd de heer Melis.
Verdei werden benoemd tol ooderwjjzer met
M. O. Duitsch aan de Wilbelminaachool de beer
Emmena van Hilversum s tot ooderwjjzer inet
heeren Plaschart van Hooldplaat en Rengerlnt
van Borne; tot onderwjjzer met verplichte
hoofdacts aan de Willamschool de .boeren Boys
van Bussum en Groenewoud van Amsterdam,
en tot onderwjjzer aan de genoemde school
de heeren iluytema en Merkelbach te Bussntn.
Maandagochtend bad op den Huizerweg
alhier een ongeval plaats. Een bierwagi-n zich
van 'I Oosteinde naar de Acblermenlenlaan
willende begeven, kwam bjj 't oversteken van
den Huixerwe, in botsing met een ftelsrjjder,
met het gevolg dat vso laatsgeooemde het rjj-
wiel ernstig werd beschadigd. Persoonlijke on
gelukken vielen niet voo-.
Woensdagmiddag werd in da Rozenboom
door den architect K. de Bazel aanbezteed het
ijk, Hilversum, Hoogland,
Prtjs dnr Advsrtsatilni
regels f0.30
o bezorgd zjjn
moeten uiterlijk Vrijdagavond
Communi kmoeren, daar deze, twee en twee
staan te wachten op het oogenblik, waarop zjj
onder plechtig klokgeloi door de geeateljjken
der Domkerk znllen argebzzld en in het Gods-
hnlz gevoerd worden.
Dzzr rolt een elegant rijtuig met een tweespan
bel Domplein op. De palfrenier, die oaast deo
koetsier zit, spriogt van de bok, doet het portier
open en laat een aiekelgk, teer knaapje nit.
Een aonneatrsal scbjjnt over ago gelaa: te gljjdeo
nu bjj de lange rjj zjjoer mede-communicanten
overziet, allen met eene kaars in de hand. Toen
•tem de bediende ecbler zjjn eigen kaars wil
geven, schndt hjj bet hoofd en zegt
"Wacht nog even, Johan I Ik moet nog even
den putoor spreken."
Ving loopt hjj naar dan Dom en gaat de
Heilaod moeteo ontvangen met oen gehee
hart; ook bet geringste smetje moeten v
trachten uit te delgen.
„Ik heb mjjn geweten nog eons goed o
zocht en iets gevonden, wat ik D, eerwa
meende te moeten zeggen."
De geeilelijke boog zjjn oor nur den i
van den knaap, waarop deze bem een
woorden toefluisterde. Op 'I gelut van
priester vertoonde zicb een trek van li
ontroering, toen hij zich weer oprichtte;
welgevallen rantle zjjn blik op de edele tri
dea jongelings, toen bjj hem de band 0|
blondgelokte hoofd legde en bem bewogei
fluisterde
kinderen richtte en t
nooit deo dag van heden souden vergelen, en
nooit de tronw verbreken, den Heiland beloofd.
En toen du onder de ttchle, zoele klanken
des orgels de kladeren ter Communiebank togeo,
om uil de banden van deo diep geroerdeo
priester bun Heiland te ontvangen, droppelde
niet alecbla menige Iraan nit do oogen der
vronwen so meisjes, msar ook menig mao
pinkte een Iraan weg.
Vcoral de godavruebt en innige vroomheid, dia
ooze kleine vriend bjj die heilige handeling aan
den dag legde, (temde tol buitengewone aan
dacht; over zjjo overigena bleek gelaat bad
de Lljjde stemming een licht rood geworpen
sjjne oogen straalden van gelnk.
Na de heilige CommuDie sprak de eerwurde
die hy verleden Zaterdag le Homburg
hield, gelegenheid gehad zich opnieuw
als vredevorst te doen kennen. Hy zeide
.De herinneringen uit mjjne vroege
kindsheid voeren mjj reeds in dezepro-
c. Hol was mjj hier vergund, in
den tjjd van de groote indrukken, die
ik beleefde, de berichten van den grooten
cenhcidsstrjjd te ontvangen. Tegeljjkertjjd
had ik de gelegenheid, de barmhartige en
milddadige hulp van mjjne overleden
moeder bewonderend gade te slian, wan
neer ik haar mochl vergezellen aan het bed
van de krjjgslieden, dio hier van hunne
wonden genazen. Daarbjj kan ik echter
ook den diepen indruk niet vergeten,
dieri het leed en de smart, die de oorlog
in een land brengt, en datgene, wat de
menschen doorgestaan hebben, toen op
mjj hebben gemaakt. Hieruit laat het
zich verklaren, dat ik als regent hel
als mjjn voornaamste taak beschouw,
dat voor mjjn land de vrede bewaard
bljjft"
In de vergadering van de commissie van
den Iljjksgezondheidsraad voor de be
strijding van epidemieën, gehouden le
Berljjn op 9 dezer, werd geconstateerd,
dat dank zjj het krachtig optreden der
autoriteiten, zich nergens een [kweek
plaats van cholera had gevormd. Men
kan aannemen, dal het gelukt is de
ziekte in haar begin te stuiten en er
bestaat dus gegronde hoop, dat het niet
tot eenc epidemie zal komen. De geno
men maatregelen lot het houden van
toezicht op de landverhuizers uit[ooete-
lijk Europa werden als doeltreffend en
voldoende erkend.
De onlusten in Rusland houden de
bevolking in voortdurende spanning. De
buitensporigheden echter te Bakoe be
dreven zijn ontzei tend. Niet minder dan
3000 van de 3600 naphta bronnen zjjn
uitgebrand. De herstelling zal 30 millioen
eischen, terwijl de bouw van nieuwe
werklieden-kazerne», machines, enz. een
uitgave van ongeveer 50 millioen zal
vorderen. Daar het hedrjjf eerst na een
tijdsverloop van 6 tot 12 maanden weer
herval zal kunnen worden, Ijjden de
induilriêelen een verlies van ongeveer
86 millioen, terwijl de Wolga-Kaspische-
Zee-vloot door het uitblijven van de
naphta-transporten, die 100 millioen
poed zouden hebben bedragen, een nadeel
van 7 tot 10 millioen roebel zal Ijjden.
De verliezen voor den Transkaukasischen
spoorweg zullen wel ongeveer 193.7
millioen roebel bedragen. Welk nadeel
arme gegeven, wordt io den hemel opgeteekeod,
en oiel teo onrechte wordt beweerd, dat een
weldadige, meoschlioveode «iel nooit verloren
Ben lasttata heilige Commnnle
Er s|jo jereo voorbijgegaan. De eerwaarde
üom-paatoor was een bejaarde, bjjaa hulpbe
hoevende grjjdaard geworden.
Een alormachtige, gure herfstavond was het
te K. en maakte de anders zoo d.ukko stralen
bjjoa ledig. Loeiend bnilde de wind om de booge
gevels en daken der hoiien, deed de windwijzers
en uithangborden been en weer «waaien, en
rukte hier eu daar slecht beresligde voorwar
en neer la smakken op de s'rastateenoo. Voor
do pastorie vin deo Dom was niemand la sien.
De deuren waren stevig gesloleo, de Inlkeo
goed vastgemaakt, opdat de storm geen nndeel
koo aanbrengen. Daar reed plolasling oen rijtuig
voor. Soel van deo bok spriogen en schellen
was bet werk van een oogenblik van den koet
sier. A-toston Is naderden binnen schreden in
de gaog en in 't volgend oogenblik slond de
koetsier voor de bniahoadater van deo puloor.
.Wat wenacht o?" vroeg «tj on dan koetsier
gegroet te hebben.
,lk moet don putoor verzoeken terstond bij
mijn doodzieken heer te komen."
.De puloor I vroeg lij gesohrokken, ,de
oude barder, bjj nik weer?"
,Dtl is mjjo boodschap I"
.Maar zon de sieke niet geholpen knooen
warden door een der joogereheeren geestelijken?"
.Mevronw zeide ulldrakkel(jk, dat mjjehaer
den Dom-putoor bjj sich wentchle."
De hnlthondster giog met een xueht hoon,
om weldra mei hst antwoord terug le komen,
dal ijjn eerwaarde in een pier minuten klaer
zon zjjo. Dit geschiedde dan ook. Goed eo warm
gekleed kwam de grijsaard nil «floe kamer.
Toeo hj| oaar de kerk ging vroeg zjjoeerwurda
den koetsier uchl
.Vrjjheer von Terfetli?" bsrhaalda by. .Dan
is de jonge vryheer plotseling «lek geworden
De ondo vryheer ie toch al jaren dood?"
