Katholiek Nieuws= en Advertentieblad No. 31. Zaterdag 3 November 1906. Twintigste Jaargang. OE EEMIBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Franco per post Afzonderlijke f 0,40 f 0,05 Bureau: Langegracht 13, Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Van 1 tot 6 regelsf 0.30 Voor icdcren regel meerf 0.05 Bij dit nummer behoort een Bijvoegsel. Het bureau van „De Hembode" is verplaatst naar de „Stoomdruk kerij „De Ijent bode" l.angegraclit 13. EEN EIGEN DRUKKERIJ. Met een enkel woord maakten wij onlangs melding van het voornemen der „Vcrecniging De Eembode" om een eigen drukkerij op te richten. Alvorens thans de omstandigheden te verklaren, welke tot dit besluit hebben geleid, achten wij het wensclte- lijk in 't kort de geschiedenis van de „Eembode" in herinnering te brengen. Toen nu bijna 20 jaren geleden de behoefte aan een katholiek weekblad voor Amersfoort en Omstreken zich steeds dringender deed gevoelen, vormde zich alhier eene commissie met het doel een dergelijk blad uit te geven, dat als proeve elders moest gedrukt. Spoedig evenwel ontwaarde de Redactie, dat aan het drukken van het blad elders op den duur groote bezwaren verbonden warenmaar de waardeering en belangstelling, die zij van den aanvang af reeds mocht ondervinden, een waardeering en be langstelling, die de beste verwachting verre overtrof, bracht destijds tot het besluit een „Vereeniging De Eembode" te constitueeren en dan een eigen drukkerij op te richten, doch ccnc van zeer bescheiden omvang. De heer A. J. Michielsen, die zich als drukker van de „Eembode" had gepresenteerd, werd als zoodanig benoemd, en boven dien in de gelegenheid gesteld eigenaar van de drukkerij te kunnen worden, en wanneer liet tot zoover zou gekomen zijn, dan de „Eembode" blijven druk ken bij contract. Aldus is geschied. Na een betrekkelijk korten tijd werd hij eigenaar van de door de Vereeniging aangeschafte materialen voor de zaak en sinds dien tijd bleef, zooals bekend is, het bureau van de „Eembode" ten zijnent gevestigd. Ofschoon nu in den loop der jaren het drukken van ons blad van weerszijden zonder eenige stoornis der onderlinge harmonie ge schiedde, bleek toch bij nader inzien, dat de Vereeniging zich vooreen onzekc- ren toestand had geplaatst, wijl het drukken van haar courant nu geheel van persoonlijke omstandigheden af hing. De Vereeniging meende daarom op gebeurlijkheden zich te moeten voor bereiden en tevens het bestaan van de „Eembode" op nog hechter grond slagen te moeten vestigen. Vandaar dat zij nader de Statuten der Ver eeniging wijzigde en uitbreidde en ze vervolgens mei bescheidenheid ter goedkeuring aan Zijne Doorluchtige Hoogwaardigheid den Aartsbisschop van Utrecht aanbood. De Vereeniging mocht toen dc groote voldoening smaken, dat Zijne Doorluchtige Hoog waardigheid niet enkel de Statuten bekrachtigde, maar tevens Zijne volle sympathie betuigde met het doel en streven der Vereeniging. Aldus gesterkt bracht het geen teleur stelling, toen de lieer Michielsen In 't vorig jaar het Bestuur der Vereeniging kennis gaf van zijn plan, zijn zaak van de hand te doen. Het gevolg hiervan was dan ook, dat de Vereeniging besloot op nieuw een eigen drukkerij op te richten, maar thans eene, die geheel aan de eischen des lijds kan beantwoorden, om aan elke concurrentie op gebied van drukwerk het hoofd te kunnen bieden. Dat hiermede aanzienlijke kosten gepaard gingen, zal wel geen betoog behoeven, maar dc oprechte steun en waardcering, die de Vereeniging in den loop der jaren van haar bestaan steeds zoo ruimschoots, hier ter stede en ook en vooral van de buitengemeenten heeft mogen genieten, bieden een zekeren waarborg, dat de Vereeniging, door op den verderen steun en de sympathie te rekenen, in hare verwachting geens zins zal beschaamd worden. Ziedaar in korte trekken de wording ca het voortbestaan van de „Eembode" geschetst. Thans rest ons nog even in herinnering te brengen, dat wij in het eerste nummer van ons blad, het welk 2 April 1887 verscheen o.n heb ben gezegd: „Ons doel is, dc voornaamste maat schappelijke vraagstukken van den dag uit godsdienstig oogpunt Ie be handelen, de politieke gebeurtenissen in denzelfdcn geest te beschouwen en tevens onze lezers van de belangen van hun eigen district op dc hoogte te houden. „Er zal steeds gezorgd worden voor een boeiend feuilleton, waaruit streng alles zal geweerd worden, wat eenigs- zins ongodsdienstig of zedekwetsend is, zoodat ieder huisvader ons week blad met het volste vertrouwen zijnen huisgenootcn in handen kan geven." Of wij deze beloften, bij den aan vang van onze taak afgelegd, getrouw zijn nagekomen, laten wij met volle gerustheid aan het oordeel van onze lezers over. Met hetzelfde doel steeds voor oogen, de verhevene taak ons ten volle be wust, zullen wij blijven voortarbciden, daarbij, naar wij stellig durven ver wachten, door onze lezers en begun stigers krachtig gesteund. Want juist daardoor werd ons in 't verleden onze arbeid zoo aanmerkelijk verlicht. Daarvoor dan ook thans een woord van diepgevncldcn dank! En zoo gaan wij dan, onder dank baar opzien tot God voor Zijne zege ningen ons bij het vervullen van onze taak zoo ruimschoots geschonken, en sincckend om Zijnen voortdurenden bijstand bij onzen schoonen maar soms ook moeilijken arbeid, met onwrikbaar vertrouwen dc lockomst tegemoet. BUITENLAND. Dc anti-duel-beweging in Spanje begint succes te krijgen. De Infant don Alfonso van Bourbon, een onver moeid voorstander van deze beweging, doel in de „Zeit" mcdedeelingeii over de verkregen resultaten, waaruit blijkt, dat er inderdaad eene omkeering in de openbare meaning ten opzichte van hel duel gekomen is. Wie thans eene uitdaging tol een duel afwijst, weet, dat hij, in plaats van de noodlottige gevolgen, die hij daarvan eenige jaren geleden zou hebben ondervonden, de algemeene goedkeuring verwerft, in plaats van bewijzen van verachting, ontvangt hij gelukwcnschcn van aan zienlijke personen, mannen en vrouwen uit den eersten stand, kortom hij is een gevierd mail. Het internationale vredesbureau te Beril (Zwitserland) vernam, dat de tweede vredes-conferentie in de eerste helft van 1907 eu niet in 1908 te 's-Gravenhage zal worden gehouden. In Frankrijk gaan dc sect,-irissen luie langer hoe verder. Volgens een bericht worden de priesters, die Rome ge trouw blijven, bedreigd, dat luin natio naliteit als Franschennun zal ontnomen worden. Dit wordt nader in een nota van Havas bevestigd. Volgens die nota denkt de regeering er aan, aan de Kamer, „indien de omstandigheden het vcrcischten," een wetsvoorstel in te dienen, dat aan de bedienaren van den eeredienst, die zich openlijk tegen de wet zouden keeren, hun hoedanig heid van Franschman zal ontnemen. Het officieuse Havas meent nochtans te weten, dat de eenvoudige weigering, vcreenigingen voor den eeredienst op Ie richten, niet beschouwd zou wor den door de regeering als een feit, voldoende om een zoo ernstigen maat regel te motiveeren. De regeering zou tevens het plan hebben, alle pastoors, die onder de militaire wet vallen en die nog slechts één jaar dienst gedaan hebben, naar hun regimenten te zenden, om twee jaar militairen dienst tc doen. Zes of zeven duizend pastoors zullen op deze wijze aan hun parochies onttrokken worden. De burgemeester der gemeente Coal men! (Finistère) is voor een maand in zijn ambt geschorst, daar hij ge protesteerd heelt tegen de wegneming der kruisen in dc scholen. Zondag stortten drie wagens, die deel uitmaakten van een eleclrisehen trein op den Pcnssylvuniu-spoorweg in den namiddag van de schraagbrug bij de badplaats New-Jersy (Amerika). 44 lijken van passagiers, Idle ver dronken zijn, waren te middernacht boven water gebracht. Men gelooft, dat cr nog 25 i\ 50 lijken in liet water moeten liggen. Nader werden de volgende bij/on derheden daarover gemeld: Dc clcctrischc trein bestond uit drie wagens en wilde Zondagmiddag over de spoorwegbrug trekken, die Atlantic- City (New-Jersey) met liet vasteland verbindt. Deze brug stond echter open en het gevolg was, dat de trein in volle vaart naar de diepte ging. De twee eerste wagens verdwenen dadelijk onder hel water. Gelukkig bleef de laatste wagen hangen en slaagde men er in de inzittenden te redden. Door dat de ramp bij opkomenden vloed plaats had, werden de reddingsmaat regelen zeer bemoeilijkt. Des niet te min wist men van hoven af in de gezonken wagens te dringen en om half negen des avonds waren twaalf lijken boven gehaald. Ongeveer twin tig geredde personen zijn in de zieken huizen opgenomen. De beide gezonken wagens liggen ongeveer dertig voel diep in het water met nog vijftig tot zestig verdronken personen. De ramp moet geheel aan onvoor zichtigheid te wijten zijn. Dc verhalen, die telkens weer In de Amerlkaanschc bladen voorkomen over dc weelde en genotzucht, die daar hccrschcn, zijn zoo ernstig, dat men met stelligheid spreken mag over het sncilcn naar den ondergang van het Amerlkaanschc volk. Het vol gende staaltje uit een der bladen over genomen, zegt meer dan genoeg: De Amerikaansche tnlllionalr Harvey S, Ludew is erin geslaagd iets nieuws In liet genre feestdiners te verzinnen. Toen zijn beste paarden de laatste wedrennen op Long Island gewonnen hadden, gaf hij aan de sportvrienden een schitterend banket. Daarbij zaten mede aan de twee gelukkige paarden. Anti liet uiteinde der tafel vraten zij uil zilveren en gouden bakken ecu overheerlijk hapje haver en wortels. Door het kruis tot heil. In dc woning van den ijverigcil smid Elirliarl, in een bergsladjc in Tyrol. hcersehtc opgewekte vreugde. Het was de negentiende November dc naamdag der brave vrouw, dc goede Elisabeth, met wie lui vóór twaalf jaar in den eclit was verbonden. l-n luie gelukkig was de man door zijn keuze in zijn huwelijk geworden I Elisahetli was liet voorbeeld eener echt christelijke Ehrliar: opgei raaide n edel g Jsefte zijn geluk, want naast een brave, deugdzame vrouw bad de goede üod hem zes kinderen geschonken, bloeiend van ge zondheid en levensvreugde, welke de trots cn de vreugde zijns harten waren. Zijn zaak ging evenzeer goed en was de winstgevcndslc der stadhel door hem bewoonde huls, was een erfdeel zijns vaders, cn zonder schulden last een aardig kapitaaltje had hij reeds door vlijt ca spaarzaamheid overgewonnen, en zijn welstand nam met de jaren toe, zoodat duidelijk lilcek, dal de zegen Gods opat zijn ondernemingen rustte. De hrave mail moest dos Immers wel gelukkig zijn I De familie F.ltrhnrl vierde terecht een vroolljk feest. 's Morgeus was de vrouw reeds In de vroegte in de kerk geweest, had daar de heilige Mis bijgewoond en de heilige Com munie ontvangen. Hecht innig had zij ook tot bare heilige patronesse gebeden, die zij in gruoie eere hield en wier levensgeschie denis zij bijna van bulten kende. lieden liet zij het leven dier groote heilige weder haren geest voorbijtrekken, terwijl zij in de kerk lag neergeknield en daarbij werd zij onwillekeurig vail een geheime, zachte vrees, cn bang voorgevoel bevangen. De heilige, zoo kwam hel haar voor, had zoo veel kruis eu lijden, en zij zelve was zoo vol geluk eu vreugde - welk een onderscheid. Zij zelf kende hel kruis nog kwalijk hij name, haar jeugd was gelukkig geweest, en haar echt was nog door niets beproefd geworden I Haar goede man droeg zij als op de handen, - deze groeiden Mijdend naar hart cn zielen zij verzorgde ze ook niet oprechte nauwgezetheid voor God cn den hemel. Geen enkele ernstige ziekte had nog een lid der familie bezocht, en door den zegen in tiaar huis vermocht zij naar hartelust ook de armen en noodlijdenden van het hare mee te deelea: wat ontbrak er dus nog aan haar levensgeluk? Zij had bijna alles, wat een minnend nicnschcillinit slechts wcnsclieii kan, en zij wcnsolilc dan ook niets anders, dan dat God haar al dat reine geluk mocht talen behouden. Maar wanneer liet nu eens anders worden mocht, zou zij dan ook, gelijk hare heilige patro nesse, midden in hel diepste leed hel Te Drum zingen kunnen, enopgeruiinden dankbaar zijn? Deze ernstige vraag had haar lieden in dc kerk met alle geweld bestormd, en hield haar nog bezig, terwijl zij midden in den kring barer familieleden en vrienden zat. God had in waarheid de familie Elirliarl een langen en gelukkigen tijd geschonken maar geen mciischculcvcn zonder kruis eil moeilijkheden, nl is hel dan ook, dat het voor den een vroeger, en voor den ander eerst eeuwigheid is hel een weldaad I De hcilig-stillc avondtijd was gekomen cn werd als altijd in hel luiisgeziug van Elirliarl door groot en klein met vreugde liegmct. De kinderen spraken van niets meer, dan van de komst van liet kindje Jezus cn wat het hun wel brengen zou, en hoe zij nu dubbel brnnf zouden zijn cn veel zouden bidden, om liet lieve kindje Jezus veel vreugde te verschaffen. Zoo bereidde men zich in liet huisgezin van Ebrliart op de komst van het Kindje van Bethlehem voor. En het wilde komen, het goddelijk Kimt, doch in dit Jnnr hl zeer vele huizen en vele harten niet om den verlichten kerstboom op te sieren, maar met liet doodssomberc, tranen zware kruis, Zekeren dag keerden de drie grootste kindereu uil de school terug met de tijding, dat er tol na bet Kerstfeest geen school meer was, - de pastoor had gezegd, dat In dc naburige plaats reeds velen aan een ernstige besmettelijke ziekte gestorven waren, en ook in de eigen stad lagen reeds drie «»f vier kinderen aan dezelfde zlcklc terneder. En zoo was het inderdaad. De keelziekte, deze doodsvijand der kinderen, openbaarde zich in haren hevigstcn vorm, daar zij spoedig in bijna ieder huis onverbiddelijk haar offer cischtc. Nauwelijks was er ooiic familie in hel kleine bergsladjc, waar niet éen of meer kinderen wegstierven, cn overal lieciscliten droefheid en tranen. Mei welk een angst en voorzorgen bewaakte nu Elisabeth hare zes lievelingen I Zij mochten niet meer over de slr.ial, zij zelve week bijna niet van hunne zijde cn w het diepste baars harten onophoudelijk bezig met God te smeekeu, dat Hij haar echtgenoot cn de vreugde huns levens, de *00 zeer geliefde en zoo hoopvolle kinderen mocht laten behouden. Zoo had zij dag cn nacht, wanneer zij dagelijks van nieuwe ziekte- of sterfge vallen onder de kinderen der buren hoorde, en verzuimde daarbij geen enkele der angstig voor gehouden voorzorgsmaatregelen Ie nemen. Maar God liad het anders hestoten. Op zekeren avond was de kleine Oodfried, dc lieveling van liet heele gezin, ziek gewor den, cn den volgenden middag was het bloelende, krachtige kind een lijk. Dat was de eerste scherpe stoot In het moederhart, maar hel drong door lot til zijn diepste diepte I Nauwelijks was de kleine met bloemen gesierde lijkkist naar het stille kerkhof ge dragen of twee andere kinderen, vielen der doodelijke ziekte ten offer. De ouder smart gebogen ouders hadden hen dag en nacht verpleegd, maaralle liefde en zorgen, alle gebeden en tranen vermochten niet hen aan den onvcrhlddelljken dood te De drie andere kinderen, werden, tol hun kinderen verwijderd gehouden, zij mochten ze noch in hun bedje, nocll in de lijkkist zien cn weenden daarom heele Iraneii. Maar hel voorschrift des dokters en dc wil der ouders verlangden dat zoo, Niels werd ver- de besmetting der aanstekelijke ziekte, die ditmaal zoo boosaardig optrad, Ie behoeden en te redden. Maar alles was tc vergeefscli. Binnen acht dagen bracht men ook weer twee kinderen daar, waar In gewijde aarde ilc drie andere kinderen reeds sluimerden, en de troostlooze ouders wns slccltls een kleinood nog gebleven, htm eerstgeborene. Meer nog dan alle anderen had dit kind altijd iets engelachtigs over zich gehad met hart en versland hare jaren verre vooruit, had zij reed» met het laatste Paascblcesl voor de eerste maal het Brood der Engelen mogen ontvangen, en van toen al aan waren God eu godsdienst de gchccle vreugde haars harten geweest, zoo dat liet moederhart zieli dikwijls had afgevraagd. o( haar llcl doch tertje nli'l vroegtijdig den hemel tegenging. En nu had de engel des doods ook deze zachte bloem aangetast de ktvinc werd door dezelfde ziekte aangegrepen, die de andere vijl kinderen reeds had weggerukt.

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1906 | | pagina 1