Katholiek Nieuws= en Advertentieblad No. 11. Zaterdag 15 Juni 1907. Een en twintigste Jaargang. DE EEMODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonnementsprijs p Franco per post Afzonderlijke nummers. 0.40 f 0,05 Bureau: Langegracht 13, Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Prijs der Advertentiën Van 1 tot 6 regelsf 0.30 Voor icderen regel meerf 0.05 Dit nummer bestaat uit twee bladen. EERSTE BLAD. De plaag der automobielen. Uil schier alle oorden der wereld komen klaehten over de nieuwe plaag der automobielen, die het menschdom bijna lot vertwijfeling brengt. Zoo kwam dezer dagen een berie'ht uit Engeland, dat sprak van een ver warring, die de automobiel in de samen leving sticht, en die onberekenbare gevolgen heeft. Op sommige wegen en stralen maken de slank en de stof duurde autobussen verspreid en opgejaagd, een-wandeling schier onmogelijk, en bij de felste hitte moeten de huizen als bussen gesloten blijven, opdat de stoflaag, die de panden overdekt, niet naar binnen 't Gevolg hiervan is ook. dat huizen in straten, waardoor de autobussen rijden, spoedig door de bewoners worden verlaten, die van de ellende en het vervelende geraas en lawaai, door den auto veroorzaakt, liefst niets willen weten. Natuurlijk hebben daarom huiseige naars reeds een campagne geopend tegen den gehaten indringer, die hun zooveel schade aanbrengt. De gemeenteraad van Kensington o.a., een der prachtigste wijken van Londen, zal liet recht vragen de auto bussen te mogen verbieden. Maar in al die ellende door den auto geslicht, moet ook de bevolking hier te lande declcn op groote schaal. Vandaar een verbittering tegen die moderne plaag, die zich uit bij iedere gelegenheid, dat er van den auto sprake komt, of wanneer door nieuwe feiten zijn zonden-register weer grooter wordt. In do Kulli. Werkman kwam dezer dagen een „saomenspraok" voor „Uis- schen Knolis en Driok, waarin o.m. tegen de „ottemebiolcn" wordt gefoe terd en waaraan wij dit vriendelijk stukje dialoog ontleenen Knel is: „Maor zou er dan gin Tweede Kamerlid vetir Ie vijnden zijn. die die zilok z'n eigen ies aontrekt?" D r i e kUcur is Kneiis. Van Kaomcr- Iccjcn heb ik m'n buik vol van. Die beloven je koeien met gouwe horens en as het er op aonkomt is 't n»g gin lood. Maar op een ding lie'k nog hoop en da is da van daogpf morgen zoo'n stinkwaogen een paar K.mmer- leejen tegen d'r ribben aonrijdt. Dan bedde Vetil kans, da'r verbetering in dc toestand komt. Eerder niet." liet üemeente-Bcstuur van Soest heeft intusschcn verstandig gehandeld met niet te wachten op een gebeurtenis, die bovcnstaanden bestrijder van den „stinkwaogen met hoop vervult, liet heeft eenvoudig de koe bij de horens gepakt, en daarmee een woord van oprechte hulde verdiend. Jammeren en klagen haat hier niets, er moet gehandeld worden. Het vernield Gemeente-Bestuur nam daarom het kloeke besluit zich te wenden tot den Minister van Waterstaat met een schrijven, waarvan met een kort woord door ons reeds melding werd gemaakt, van dezen inhoud Hiermede nemen wij «Ie vrijheid om de aandacht van l'we Excellentie le vestigen op de meer dan verschrikkelijke plaag, Ver oorzaakt door hel slof, dat door de automo bielen wordt opgejaagd op den Rijksstraatweg, in de Kom dezer gemeente en zulks niet alleen voor de langs dien weg wonende ingezetenen, maar Voor het geheclc verkeer op dien weg. Zonder ons aan overdrijving schuldig ie maken, kunnen wij verklaren, dal door de dichte stofwolken menigmaal zelfs de veilig heid van liet verkeer niet voldoende meer verzekerd is. Op grond van waarnemingen aclilen wij de gewone besproeiing geheel onvoldoende ion tlil euvel !v vvil-vlpvii en naar dis be scheiden oordeel zijn er slechts twee middelen om aan bedoelden overlas! paal en perk te sletten en wel liet stofvrij maken van den weg. of wel hei rijden mei beperkte snelheid. Tegen liet eerste middel beslaat wellicht overwegend bezwaar, wegens de kostbaarheid daarvan, doch tegen het tweede middel kan o. i. geen enkel steekhoudend argument worden aangevoerd immers zal ats zoodanig niet in ernst kunnen gelden de omstandigheid. «Int tengevolge van de voor te schrijven beperkte snelheid zooveel minder afstand door de automobielen kan worden afgelegd. liet wil ons daarom voorkomen, dat voor het rijden met automobielen op den Rijks straatweg in de Kom der gemeente moet worden bepaald een maximum snelheid. Deze snelheid zou niet grooter mogen zijn dan die. waarmee een mei één paaid bespannen rijtuig in matigen draf zich voortbeweegt. Van nicl minder groot belang voor de handhaving van een dergelijk voorschrift achten wij lui daarbij, dal in het geheclc Rijk voor alle Rijksstraatwegen, voor zoover die vallen in de kommen der Met zuo'ii «laad heeft het Getneente- Bcstuur zich werkelijk verdienstelijk gemaakt vuur het geheclc land. Van liet bovenstaande adres werden afschriften gezonden aan de Besturen der gemeenten Baarn, Eemnes, Zeist. De Bilt, Driebergen en Doom. met verzoek om een bewijs van adhacsie met dal schrijven of ecu gelijk verzoek in te zenden. Dat dit verzoek een gunstig onthaal heeft gevonden, laat niet den minsten twijfel over. In hel adres is immers uiting gegeven aan gevoelens, die reeds te lang in de gemoederen werden opgekropt. De toestand, zooals die thans bestaat, is toch te ecnenmalc onhoudbaar. Als men zich slechts voorstelt de Gemeente Eemnes, mei zijn straatweg, waarlangs een dijk ligt. zoodat voor uitwijken met voertuigen een beperkt terrein overblijft, dan kan men zeer goed beseffen, welk een angst moet worden uitgestaan, als in razende vaart een automobiel die Gemeente passeert. Men behoeft zich dan ook niet te verwonderen, dat het ccnc ongeluk na het ander, door de automobiel aange richt, daar voorkomt. En tegen deze ontzettende plaag staat geen enkel middel ter beschikking. Of men dus met graagte zich in deze «piaestie scharen zal aan de zijde van het Gemeente-Bestuur van Soes!, is een vraag, die zichzelve beantwoordt. BUITENLAND. Het dure militairisme vindt in Italië ook krachtigen tegenstand. De commis- I sic van dc Kamer voor het onderzoek van de militaire eredietcn, heeft althans eenstemmig de noodzakelijkheid erkend I om buitengewone eredietcn aan de regecriitg toe te staan, maar wil dat I slechts doen tot een bedrag van 60 millioen, inplaats van dc aangevraagde 200 millioen. De commissie brengt hulde aan het door de regeering nage streefde ideaal, dat boven elke discussie verheven is. maar zij beperkt de aan gevraagde eredietcn ti t 60 millioen. ..mdat zij overtuigd is. dat die beper king -pp dit oogenolikgeen schade kan doen aan de nationale verdediging en aan de militaire sterkte van het land. Het is intusschcn aan twijfel onder hevig of de regeering er ook zoo over denkt. Het aftreden van den minister van oorlog, generaal Vigano, urn deze reden wordt waarschijnlijk geaclu. De beweging onder de wijnbouwende bevolking in het Zuiden van Frankrijk wordt werkelijk onrustbarend. Zondag had te Montpellier een betooging plaats, waaraan naar schatting 200,000 men- schen deelnamen. De bevolking vraagt van de regeering maatregelen ter ver betering. Nu is er wel een wetsont- werpje ingediend, maar dat oordeelt men onvoldoende. De bevolking besloot alle regeerings- radcrwerk stil te zettende belastingen zullen niet meer worden betaald, en de gemeenteraden zouden ontslag nemen. Maandag is men daarmee begonnen: de gemeenteraden van Montpellier, Per- pïgnan, Narbonne en andere gemeenten gingen „in staking", met burgemeesters en wethouders incluis. Vele gemeente raden namen hun ontslag. De toestand wordt werkelijk critiek: de eenige hoop is nu nog. dat de be volking van de Midi. die zoo ontvlam baar is voor alle indrukken, door een of andere pacificatie-maatregel even spoedig tot rust komt als ze nu in actie kwam. Minister Briand heeft Zondag te St. Etiennc een rede gehouden, maar de ontvangst daar was voor hem alles behalve prettig. De socialisten jouwden hun vroegeren collega, die zijn begin selen verloochent, uit. Tegen de muren waren plakaten geplakt, waarin Briand gescholden werd voor „renegaat", „knecht van den czaar" enz. Kreten weerklonken als„Briand aan den lan taarn! Hangt Briand op!" In den avond werd een steen tegen het venster van de prefectuur van politie geworpen, die een ruit brak en generaal Percin licht aan het hoofd ver wondde. Keizer Frans Jozef heeft aan zijne Eminentie kardinaal Merry del Val, staatssecretaris het Groot Kruis van de Orde van St. Stephanus geschonken. Naar aanleiding van zijn veertigjarig regeeringsjubilfeest als Koning van Hongarije heeft Keizer Franz Jozef, een aantal straffen kwijtgescholden, vooral ten bate van menschen, die wegens majesteitsschennis veroordeeld waren te Boedapest. In de St.-Mattheus-kerk is een plechtige godsdienstoefening gehouden, waarbij de koning, de troon opvolger en anderen tegenwoordig Aan de aangekondigde ontmoeting van Wilhelm II en Nicolaas II hecht men in Rusland en Duitschland een groote beteekenis.Deze ontmoeting zal binnen kort in deDuitsche wateren geschieden. Door de Duitsche regeering worden wederom plannen gemaakt om het Noord-Oostzee- kanaal te verbreeden. wat 223 millioen Mark kosten moet. en waarvan nog in 1907 voor 15 mil lioen zal uitgevoerd worden. De opstand in China neemt steeds grooter verhoudingen aan. De opstan delingen bij Lientsjoe hebben in ver scheidene botsingen de keizerlijke troepen verslagen zij maakten wapens en schietvoorraad buit. De overheid van Kanton weet niet meer, wat te doen. Men seint uit Hongkong aan de Standard, dat het aantal rebellen in liet district Lientsjoe voortdurend toe neemt. Verscheidene oproerige benden staan op enkele mijlen van Wan-Sien en hebbenenkele politie-detachementen in de pan gehakt. In Kaiksien (provincie Tsé-sjoean waren onlusten uitgebroken wegens de onderdrukking van het verbouwen en verkoopen van opium. De Duitsche rivier-kanonneerboot is naar Wanhsien, 10 mijlen van Kaihsien, afgestoomd. De missiestatie Kaihsien is geheel verwoest. Het Russische ministerie van bin- nenlandsche zaken beeft een wetsont werp gereed liggen, waarna de katho lieke kloosters met andere godsdienstige FEUILLETON. 24 uren in gevangenschap onder de wilde Herero's. Uil den Dmtsch-Zuid-West Arnkaanscbeo oorlog in 1905. (Slot.) •t) Plotseling weerklonk in liet struikge was een schot en terstond daarna verscheidene met steeds toenemende snelheid. „Mijn makkersze komen, ze komen," liep het ats een vuur door mijn afgemat brein. „O, (iod, geef, dat zij niel te laai komen, voor de Zwarten, want als die mij hier vinden, is 'I met mij gedaan I" Zichtbaar werd de angst grooter onder de vrouwen van den kraal, al levendiger werd liet geweervuurop mij lette niemand meer. Met verbazend lange zwccpen snelden de vrouwen naar de kudde, om ze den berg op in de struiken te drijvenanderen braken de tenten afweer anderen bidden zich met de kinderen bezig, 't Ging alles zoo verba zend snel in zijn werk, dal ik nnuwlijks mijn oogen geloofde. Binnen vijf minuten was de liccle plaats ontruimdslechts liet glimmende kolenvuur duidde aan, dat nog pas geleden hier menschen geweest waren. Zoo lag ik daar dan, geheel verlaten zonder eenige bescherming prijsgegeven aan alles, wat mij overkomen mocht. De strijd werd steeds heviger en naderde al meer. Reeds zag ik witte kruitdampen over de lage toppen der hoornen opstijgen. Daar weerklonk plot seling „Rattala, rattala, rattataDat was het mij zoo bekende geknetter der maxiiu- kanouncu. Dal moesten derhalve manschap pen zijn van Majoor von .rffs afdeoling, want wij hadden le Karibih dal geschul niel meer, daar ze alle drie den majoor gezonden waren voor zijn groote expeditie. Opeens sprong, op honderd n ii de plaats, waar ik lag. een reusachtige llercro als een panier uit hel struikgewas le voor schijn. Verbluft keek hij ecu oogenblik om zicll heen, toen hij bemerkte, dat alles reeds door de vrouwen iu veiligheid was gebracht. Daar viel zijn tilik op mij. Met een kreet van woede, zijn lang geweer hoog in de lucht zwaaiend, begon lui te loopcu en met groote zigzag sprongen, om de hem nagezonden kogels le ontwijken, kwam hij op mij af. Ik begreep nu, dat, als God op't laatste oogen blik geen luilpc bracht, het met mij gedaan was. liet minste was wel, dat de zwarte duivel mij met zijn geweer den schedel ver pletterde. Ik sloot de oogen en beval mijn Schepper mijn ziel, doch ik moest de ver moeide oogleden weer openen. Ik bemerkte toen, dat ongeveer tien pas achter den tlcrero een onzer manschappen hem achtervolgde. Nu begon tussehen heiden een wedloop op leven en dood en ik was de prijs der over winning, waarom bet ging. De hei- en der waarts springende zwarte verloor zichtbaar op zijn vervolger, omdat deze recht op hem af liep; toch was hij reeds zoo nabij, dal liet hem nog gelukken kon mij den genade slag toe te brengen. Nauwlijks dertig pas was hij van mij verwijderd duidelijk hoorde ik hem hijgen en kon ook het schuim zien, dal hem op de zwarte lippen kwamnog een paar zulke sprongen en uit was het met mijn beetje leven. Reeds hief ik den arm lol afweer op tegen den op mij neersuizende slag, toen ik gered Werdmijn stervensuur had nog niet geslagen Toen mijn kameraad inzag, dal hij den zwarle niel meer kon inhalen, uaui hij zijn geweer niet de hnjonel er op. en wierp hel met zulk een kracht den op mij indringende tegenstander in den rug. dal hij doorboord Ier aarde stortte en op mijn geboeide voelen Diep adcmhulcnd zonk echter ook dc dappere redder mijns levens naast mij neer. „Tc drommel sergeant," sprak hij. naar adem snakkend, „dal was op lijd, de hoogste tijd, dat ik dien zwarten schurk het levens licht heb uitgeblazen. Hij was de laatste der bende. Wat niet gevallen is. werd gevangen genomen." Ik was niel in staat ook maar een woord te uiten. Onder tranen reikte ik den dappere de hand, doch;tilj sprak afwerend :>'t Is goed. sergeant, gij zoiidt in mijn plaats juist zoo gehandeld hebben." Spoedig daarop kwamen ook de anderen en de bevelvoerende officier, die allen zeer blijde waren, dat ik nog leefde. Vol deel neming legde de luitenant mij zijn hand op "1 voorhoofd, liet de touwen losmaken en nam aanstonds maatregelen mij zoo spoedig mogelijk naar 'i hospitaal te Karibib le laten vervoeren, daar ik natuurlijk mcl loopen kon. Van de vervolging der Herero vrouwen werd afgezien, daar het doel der expeditie, mijn opsporing, bereikt was. Gedurende mijn transport vernam ik van mijn begeleiders, wat er in den nacht en den loop van den volgenden dag gebeurd was. Korporaal Jurgas had werkelijk Karibib be reikt en terstond werd een locomotief mei twee waggons manschappen afgezonden om luitenant Steffinger Ier hulp te komen. Deze had intusschen ecu zeer zwaren strijd met de vijanden te voeren. Meer dan de helft zijner mannen was gewond, zelf had hij een schot door den linker schouder gekregen, 't zou geen uur meer geduurd hebben, of al zijn mannen zouden vernietigd zijn ge worden. De ter hulp gesnelde twee treinen kwamen terstond op "t terrein en drongen den vijand, die geen ander plan had, dan zich re vcrccnigen met de aan den anderen kam der spoorbaan staande stamgenooten, weder in de bergen terug. Gok kwam halve comivignic van den opgeroepen majoor von Estortt terstond met versnelden marscli uit 't Oosten aangerukt, doch toen was 't werk reeds gedaan. Hij loste de manschappen, die mij moesten zoeken, af en stiet daarbij op de eigenaars der kudde, die door de vrouwen zoo vlug in veiligheid werd ge bracht. In het toen volgend gevecht werd het grootste deel der Herero's gevangen ge nomen en meer dan veertig man gedood of gewond. Hij. die mij op de weide den schedel wilde verpletteren, was dan ook de laatste van den troep, die nog in de vuurlinie was gebleven. Mij hadden dc zwarten na mijn val twee uur de bergen in gesleept, waarschijnlijk met het doel, mij op hun gemak dood te martelen, een plan, dat echter door de god delijke Voorzienigheid verijdeld werd, Vijf uur na mijn bevrijding lag ik goed uii wel in 't hospitaal te Karibib, waar het na een nauwkeurig onderzoek bleek, dat ik een dubbele armbreuk had, waaraan ik thans nog, na mijn terugkeer in 't vaderland, te lijden heb. Mijn dapperen redder heb ik, helaas, nooit weergezien, en dat zal ook wel nooit 't geval zijn. Toch zal ik hem steeds dankbaar her denken. Zonder zijn tussehenkomst lag ik thans ats een doode huiten in den vreemde, in den school der aarde van Zuid-Afrika.

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1907 | | pagina 1