Katholiek Nieuws= en Advertentieblad
No. 23.
Zaterdag 7 September 1907.
Een en twintigste Jaargang.
DE EEMBtDE
voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren,
Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Franco per pust
Afzonderlijke
f 0.40
f 0.05
Bureau: Langegracht 13, Amersfoort.
Uitgave van de Vereeniging De Eembode.
Prijs der Advertenliën
Van 1 tot 6 regelsf 0.30
Voor lederen regel meerf 0.0b
Dit nummer bestaat uit
twee bladen.
EERSTE BLAD.
„Licht en Schaduw".
Van zeer geachte zijde verzoekt men
ons het volgende artikel, dat onder
het bovenstaande opschrift in het
„Huisgezin" van 23 Aug. jl. voorkomt,
in zijn geheel over te nemen, wijl dat
ongetwijfeld zou wezen in het belang
der goede zaak. üaame voldoen wij
aan dit verzoek, en dit nog te gereeder,
omdat dezer dagen ecu vurig drank
bestrijder tegenover ons den wcnsch
uitsprak, wat zeker een hartgrondige
wensch van alle goede Katholieken is,
dat de wakkere strijd tegen den drank
duivel ook tegen de duivels van onge
loof en zedeloosheid niet minder fel
en krachtig zou worden aangebonden,
en juist deze zienswijze blijkbaar ook
door den schrijver van het onderstaande
artikel gedeeld wordt. Men oordeele
Het tweede Nederlandsch katholiek
Congres lot bestrijding van het alcoho
lisme behoort weer tot de geschiedenis.
Indien daarmee alles gezegd was,
had het evengoed achterwege kunnen
blijven.
Maar dit is niet zou. leder, die hel
Congres heeft bijgewoond, zal wel den
indruk hebben meegenomen, dat in de
dagen, die achter ons liggen, nuttig
werk is verricht, zaadkorrels zijn uit
gestrooid, die met Gods hulp rijke
vruchten zullen voortbrengen.
De honderden, uit alle oorden des
lands, kruisvaarders van den nicuwercn
lijd, die te Nijmegen vergaderd waren,
zijn in hun kennen en weten vooruit
gegaan, in hun willen versterkt, in hun
geestdrift aangewakkerd, en zij zullen
thans in hun omgeving verder dragen
en vruchtbaar maken, wat hel Congres
hun schonk.
Ook heel wat iauwen en onverschil
ligen zullen door de verslagen der
vergaderingen uit hun gemakzuchtig
toezien zijn opgeschrikt cu tot het
besef zijn gekomen, dat het alcohol
vraagstuk iets anders is dan een snuifje
van den modernen lijd, dan eer lief
hebberij van een handjevol dwepers,
die alle gezelligheid uil ue maatschappij
willen bannen en den menseh nu letter
lijk niets meer gunnen,
Wat op dit Congres van Nijmegen
duidelijk in liet licht is gesteld, is niet.
dat liet drankmisbruik zoo groote af
metingen heeft aangenomen, maar dal
het alcoholisme, een zoo groot maat
schappelijk kwaad is, dal het stelsel
van drinkgewoonten en drinkdwang
ons, tenzij het alsnog beteugeld en
overwonnen wordt, onder allerlei op
zicht naar den kelder zal voeren.
En wal zooveel waard is. is. dal rtp
het Congres het woord der wetenschap
zoo luid en zoo krachtig heeft geklon
ken, dat onderscheidene medici met
hun gezag tot waarheid hebben gestem
peld, wat anders allicht enkel als be
wering zou zijn aanvaard of - afge
wezen.
Hij zooveel licht, dal van liet Congres
uitstraalt, mag toch ook wel op een
paar schaduwplekken worden gewezen.
En dan komt het mts voor. dat men
zich niet steeds van zekere eenzijdigheid
heeft weten vrij te houden.
Zoo werd bij de behandeling van
liet onderwerp „kinderbescherming en
alcoholisme" wel eenigermatc de indruk
gewekt, dat te veel aan het alcoholisme
werd geweien, dat voor de achterlijk
heid, vcrwaarloozing eu criminaliteit
der jeugd een Ie groot debet op rekening
van den drank werd gesteld.
Het leek haast, of zonder alcoholisme
de aarde een paradijs zou zijn, louter
door engelen bewoond.
En niet geheel ongelijk had de geeste
lijke, die als een gewichtigen factor
van de misdadigheid onder de jeugd
liet toenemend ongeloof noemde.
Inderdaad, men moet den duivel
niet zwarter maken dan hij is, of liever,
men moet niet alles op den breeden
rug van den drankduivel schuiven.
Ook andcie duivels brouwen heel wat
kwaad, En al ontkennen wij geenszins,
dat er op dit terrein wisselwerking
bestaat, dat heeren duivels elkaar
krachtig in de hand werken, na het
uitdrijven van den drankduivel is men
er nog lang niet.
Een andere vraag is, of men er wel
verstandig aan doet, een kwestie als
geheel-onthouding of niet in kinder
bonden op een Congres als dit te laten
uitvechten.
Discussie hierover in en voor een
volksvergadering lijkt ons al weinig
vruchtbaar, vooral wanneer de tijd
voor het debat bijna hij seconden moet
worden toegemeten en van een grondig
argumenten tegenover argumenten stel
len geen sprake kan zijn.
De krap toegestane tijdduur laat
ternauwernood ruimte vooruitspraken,
niet voor ccn behoorlijk betoog. Daarbij
komt de opwinding van een groote,
slag op slag Interrompeerende vergade
ring, aan wier invloed maar weinig
sprekers zich geheel welen te ont
trekken.
Wij stellen ons voor, dat indien
dezelfde bekwame mannen in besloten
kring in rustige kalmte hetzelfde vraag
stuk hadden behandeld, waar argu
menten en hetoogen hadden kunnen
worden gewikt en gewogen, men tol
een bevredigender resultaat ware ge
komen.
Intusschen, is een gedachtewisseling
ook onder ongunstige omstandigheden
niet geheel zonder waarde, een stem
ming. als aan het eind gehouden werd.
mist iedoren waarborg.
Zijn al degenen, die aan de stemming
deelnamen, we zeggen niet stemgerech
tigd, maar bevoegd, over zulk een
gewichtig vraagstuk hun stem uit te
brengen Heeft de stem van een medi
cus of ervaringrijk priester dezelfde
waarde als die van een jongen propa
gandist of van een jonge dame, wier
te waardeeren ijver allicht grooter is
dan de klaarheid van hun inzicht eu
de rijpheid van hun oordeel V
Bovendien, welke botcekenis heeft
de gevallen beslissing? Heeft zij bin
dende kracht Is. nu zich van de
toevallig aanwezige stemmenden drie
méér tegen dan vóór verplichte geheel
onthouding in de kinderbonden ver
klaard hebben, ieder gehouden, afschaf
fers in die bonden toe te laten En
zouden, ware de meerderheid andersom
geweest, de kinderen, die geen belofte
van geheelonthouding wilden doen,
uit de jongens- en incisjesbonden
moeten gezet zijn
Ook zonder de uitspraak van het
Congres wist men, dat er een sterke
strooming was vóór en een sterke
strooming tegen verplichte geheelont
houding thans voor kinderen. Kan men,
waar dit vaststaat, door de toevallig
aanwezigen in een sectie-vergadering
een beslissing laten nemen
Er is op het Congres gezegd, dat
liet belachelijk zou zijn, Ihans nog
kinderbonden op te richten zonder
geheelonthouding. Maar is het dan
minder belachelijk een beslissing Ie
laten nemen, die men kalmpjes naast
zich kan neerleggen, zonder er zich
in liet minst aan te storen
Men kan trouwens in deze dingen
niet dwingen. En als men het gaat
doen, geschiedt het tot groot nadeel
van de zaak. die men voorstaat. Deze
is gediend met voorlichten en overtuigen,
niet met opdringen en doorhakken.
BUITENLAND.
De Parijsche „Croix" heeft een on
derzoek ingesteld omtrent den toe
stand der Katholieke Kerk in Frankrijk,
Het blad publiceert verschillende in
terviews van bisschoppen omtrent de
maatregelen, die volgens hun oordeel
genomen moeten worden voor den op
bloei en de verdere ontwikkeling van
de Katholieke Kerk in de moeilijke
omstandigheden, waarop zij op 't «ogen
blik in Frankrijk verkeert.
Mgr. Dnuais, de bisschop van Beau-
vais heeft daarbij o. m. de volgende
treffende verklaringen afgelegd,
Sedert de scheiding, is er ontegen
zeggelijk eene verandering ontstaan in
mijn bisdom, liet is zeker, dat wij de
volkssympathie herwinnen en grootere
invloed van ons uitgaat. Men begrijpt,
dat men ons onrechtvaardig heeft be
roofd en men bewondert liet gebaar
van den paus, waarmede hij milliocnen
aan de princiepen heeft opgeofferd.
Het gevaarlijkste, meest verspreide
vooroordeel tegen onswas, datwij „geld
mannen" waren. Men meende, dat wij
zeer rijk waren, aan onze rijkdommen
verkleefd, hebzuchtig. En zie, al de
bisschoppen en geestelijken van Frank
rijk doen eensgezind afstand van luin
bezit.
Bij de onverschilligen heeft het mis
trouwen plaats gemaakt voor een eer
biedige verbazing. Dal heb ik goed
gemerkt op mijne herderlijke reizen.
Nooit ben ik met zooveel eerbied ont
vangen, zelfs door de maires. Nooit
kwam er zooveel volk, luisterde men
zoo aandachtig.
Van hun kant gaan dc priesters veel
nader om met de geloovigen, kennen
ze beter, houden zich meer bezig met
hunne geestelijke, zedelijke en stoffelijke
belangen.
De sympathie voor den priester
neemt toe naarmate die voor den on
derwijzer afneemt. Hun kuiperijen, het
te buiten gaan hunner bevoegdheid,
hun gebrek aan ijver, de minachtende
onthouding in alles, wat de zedelijke
opvoeding der kinderen betreft, de on
rustbarende voorbeelden van anti-pa
triotisme enz. hebben de illusies van
velen vernietigd, veler oogen geopend."
Aan 't slot spreekt mgr. als zijn ver
wachting uit, dat dc scheiding niet de
dood der Kerk in Beauvais zal zijn.
maar haar opbloei. „Dal zal T antwoord
wezen der Voorzienigheid."
Ook Engeland heeft volgens de
Daily Mail zijn bestuurbaar luchtschip
klaar gekregen. In alle stilte en, sinds
Frankrijk en Dultschland getoond
hebben reeds een goed luchtschip te
bezitten, met verhoogden spoed, is men
te Aldershot met de vervaardiging
bezig geweest. En nu zijn zoo 't heet,
de moeilijkheden overwonnen. Weldra
zal liet gevaarte, dat op de Fransche
Patrie lijkt, gereed zijn.
Koning Eduard van Engeland heeft
een daad verricht, die hem niet weinig
tot eere strekt. Hij bezocht in Maricu-
bi.d een voorstelling door een Wcc-
ner troep gegeven, zoo meldt een
bericht uit de Oostenrijksche badplaats
aan verschillende Lonaensche bladen,
waar liederen en monologen werden
ten beste gegeven, die de grenzen van
het gepaste zeer ver overschreden. Na
de twee eerste nummers moet dc Koning
boos opgesprongen zijn uitroepend:
„maar dat is afschuwelijk f", en den
schouwburg hebben verlaten, gevolgd
door den prins van Teek en ue leden
van het gevolg. De in de zaal aanwe
zige Engclschen en Amerikanen volgden
's Konings voorbeeld.
Dat deze daad des konings diepen
indruk moest maken is nog al duide
lijk.
Keizer Wilhelm heelt weer een rede
gehouden, die bijzonder de aandacht
heeft getrokken. Ditmaal is dit te
Munster geschied. Bij gelegenheid, dat
de Keizer het landsmuseum bezocht,
hield hij een toespraak en betoogde,
dat hij geen verschil maakt tusschen
dc oude en nieuwe provinciën en ook
FEUILLETON.
Leven voor leven.
r Zijn 4e inanschappt
4) „Juist, ritme
en de paarden v
dig?"
„Zeker, overste
„Dan heb ik wal voor u. De vijandelijke
stelling moet bespied worden. Bevel uit 't
hoofdkwartier. Maar, wat zie ik, u draagt den
ding niet gedacht en zal dus een ander csca-
„Volstrekt niet, overste," antwoordde dc
ritmeester, „'t is maar een schampschot. En
waarvoor heb ik mijn linkerarm noodig Als
ik mijn rechter maar overhoud, om den sabel
te kunnen gebruiken, dan zal ik de teugcis
wel niet de landen vasthouden I"
„Goed, ritmeester. Ik weet, dat ik steeds
op u rekenen kan. Maar dc laak is moeilijk.
Minstens twee dagreizen is de vijand van
hier en gij moet met uw manschappen door
de voorposten sluipen. Voordat er vijf dagen
verloopen zijn. zult u nauwelijks terug wezen.
Gij kunt nog lieden avond of morgenochtend
afmarchcercn.
.Als mij de keus gelalen wordt, zal ik
mijn mannen terstond op de hoogte stellen
en binnen 't uur afrijden."
ritmeester Ragowski niet zijn cscadrou afmar
cheerde. Uil den draf, dien de paarden aan
namen, viel af te leiden, dat hij gedurende
den nacht nog een grooi gedeelte van den
weg dacht at ie leggen,
In den ochtend van den volgenden dag
kwam een ritmeester van de garde in de
legerplaats, die een brief van den bevel-
voerenden generaal uil hel hoofdkwartier den
overste overhandigde.
Het document bevatte gewichtige niedc-
deehngen. In den nacht had men spionnen
gevangen gemaakt, op wicn men papieren
had gevonden. Daarin werd vermeld, dat dc
Japanuefscdivoorwaartschc beweging hadden
stelling, zooals daags te voren bevolen was,
zou liet eseadron een gewissen dood in de
armen voeren. Het bevel van den vorigen
Toen de overste deze mcdcdccling gelezen
cnbcvel," sprak hij, „koml Ie laat.
s gisten
dron afgezondenreeds een 40
K.M. hebben zij afgelegd."
„Die is verloren, wanl 'l gebergte is reeds
door de Japanners bezet. En voor de ritmees
ter hel bemerkt is hij omsingeld, 't Is moge
lijk, dal hij nog bijtijds lont ruikt eu terug
keert" antwoordde de ritmeester der garde
in groote zenuwachtigheid.
.Dal doet Ragowski niet. Hij trekt niel
terug, of hij moest gedwongen worden,"
„Dan
„Ik kau mijn flinksten officier en mijn beste
eseadron zoo maar niet in de pan laten hak
ken, zonder een poging te hunner redding
Ie hebben gedaan. Dadelijk zal ik ritinccslcr
Ragowski twee escadrons achterop zenden
op eigen verantwoording." Reeds wilde hij
heengaan, om het bevel daartoe uit te vaar
digen.
„Overste," sprak de garde-ritmeester, „u
Ragowski, vroeger bij eerste Tsjita-regi-
Juist, Iwan Ragowski. Kent u hem?" vroeg
van top lol leen. Ik verzoek u overste mij
toe ie slaan, dc heide escadrons ie vergezellen,
ik zal Ragowski niet in den sleek laten, al
zou het mij 't leven kusten," sprak de rit-
Natuurlijk heb ik er niets op tegen, dat
gij den Irocp vergezeltik zal hun vlug 't
hevel lot opbreken geven."
Binnen een half uur galoppeerden ccn paar
honderd Kozakken denzclfdeil weg op, welken
Iwan daags Ie voren had ingeslagen.
Deze had intusschen al een grootcn voor
sprong, daar hij met zijn eseadron den gchcclcn
rustle hij en daarna 'ging hel den ganschen
dag weer door, met korte hall-lijden, Tot
dan toe hadden zij steeds in een dal gereden,
laat op den namiddag kwamen zij hunger in
't gebergte. Achter die bergkam moesten de
Japanners liggen, zouals men in 't hoofd
kwartier vermoedde.
Die sleile bergen moesten dus beklommen
worden. Daar de paarden hen slechts konden
hinderen, stegen zij af en lieten ze, onder
goede bedekking aan den voet van 'I gebergte
achter. Na twee uur gemarcheerd te hebben
verscholen. Ken Chinees werkte ccn eindje
veinfg vi
dond.
vroeg
„Wicn behoort deze hofstede T
,,'t Is mijn eigendom, mijnheer I" luidde 't
ntwoord.
„Is ze bewoond
„Ik alleen hen nog hier; alle knechts zijn
De
idde
Waar.
voor de Japanners gevlucht zijn
„Neen, mijnheer, wij hebben nog geen
vijand gezien," verzekerde de Chinees. „Er
is er niet i!4n in 'i gebergte."
„Zeker, mijnheer, ik lieg niet."
„Goed," wendde hij zich tot zijn luitenant.
„We zullen dit huis bezeilen en na een paar
uur rusten weer almnrchccrcn. En zich tol
den Chinccschen hoer wendend, sprak hij
„Gij gaat met ons en met uw hoofd staat gij
gij gelogen hebt, heelt uw laatste uur ge-
vooruilgesneld
waren, het huis geheel doorzocht hadden,
teruggekomen waren, en bevestigden, dat
het geheel ledig was, marcheerde de ritmees-
ler met zijn Kozakken en den Chinees dc
hofstede in. Een deel der manschappen ver
spreidde zich over de omgeving, om die Ie
duorzueken, maar ook deze Kwamen weldra
terug met de boodschap, dat zij geen vijand
gevonden hadden.
De ruiters maakten zich liet nu gemakke
lijk, zoover dat len minste in den oorlog
gaal, om hel lichaam eenige rust te gunnen.
Zoo gingen er eenige uren voorbij en 't was
bij middernacht, de tijd, door den ritmeester
tut opbreken bepaald.
Plotseling weerklonk een waarschuwend
gefluit van den huitenstaanden schildwacht,
Terstond waren allen op de been, Wat was
dal Enkele manschappen snelden naar buiten
doeh bijna onmiddellijk stormden zij weer
naar binnen, schreeuwende„Daar zijn de
Japanners, Van alle kanten komen ze anngc-
loopcn."
Op dit oogenblik sprong de Chincesche
boer, zich onhemerkt mecnende, uit 't venster.
„Verraad I" riep ritmeester Ragowski en
sprong naar 't vensier, om mei eigen hand
den Chinees hel levenslicht lilt tc blazen.
Deze was echter al verdwenen, doch zou
zijn noodlot niet ontgaan. Toevallig snelde
dc schildwacht op 'l huis toe, en toen deze
den Chinees uit 'l venster zag springen, be
greep hij, welk aandeel deze aan 't verraad had.
(Wordt vervolud.)
