Rijwielen en Automobielen.
HEHENKAMP Co.,
HEEREN- en KINDERKLEEDING gemaakt en naai maat.
Gebrs. NEFKENS.
Lekker Irisch!
KLEEDINGMAGAZIJN
LANGESTRAAT 50, hoek Langegracht, Amersfoort.
Het GOEDKOOPSTE, SOLIEDSTE en MEEST
GESORTEERDE adres voor
LUSTRE COLBERTS (zomerjassen),
Buitengewoon lage doch vaste prijzen. Mmy. HEHENKAMP Co.
Kleermakers=atelier aart huis.
De grootste voorraad nieuwe en gebruikte
Huwelijksgeschenken.
LENTEVREUGD.
G. J. H. GELSING,
f 1.90, f2.50, f2.75, f3.25, f4.00, f4.50, f5.00, f5.50, f6.00, f6.50, f7.00,
f7.50 en hooger.
GOEDKOOPSTE MAGAZIJN.
Speciale aanbieding; voor deze week.
Chineesche Matten,
Karpetten. ]?J- 2'
IJzeren Ledikanten.
Springveeren Matrassen.
Kinder Ledikanten.
Kapok Matrassen.
aanbevelend, B. h. KUIPER.
Maga/iji, „DH. ROOSTER" - ZEVENHUIZEN S.7.
it. 42 cent, 82 cent, 125 cent.
3X4 3'/, X 4'.'j
I4.SO' 16.70
4X5
r 8.50
1 persoons 2 persoon
f 4.40 1 5..40
volgens eigen I pers.
solied model, f o.50
2 pers.
f 13-
1 persoons 2 kinderen
12.00 f 3.40
ivertrek 1 persoons 2
keuze. fit.- 1
ri4.-
Opnieuw ontvangen:
Spiegels. SchilderijeiUeksten, Serviezen, Theetafels, Bloenistanderls, Porte-
inanteaux. Vogelkooien en Standerts, Milieux. Wandborden. Presenteertroinmels,
Theebladen, Klokgarnituren, Majolicastellen, Nikkelen Theepotten, Koffiekannen,
Stoofjes, Beelden, Vazen, Bloempotten, Zuilen, enz.
GOEDKOOPE BAZAR, Krommestraat 50.
Het voorjaar is nu weer op til,
Hoort men meniy vrouw verzuchten
Eerst krijgt men Maart en dan April.
Dan moet de winter vluchten.
Die bange tijd is. Goddank, voorbij.
Van duurte en weinig verdienen.
Maart maakt zoovele menschen blij,
't Zij voor handwerk of machine.
Broekt nu het lentezonnetje door.
Dan gaat inen naar kleêr en schoeisel
kijken
En zoo men steeds maar altijd hoort,
Moet Steenbeeks schoenwerk 't beste
blijken.
Len yroote sorteering voor best of
voor 't werk,
Buitengewoon ynedkoop, solied en zeer
sterk
Zijn adres is hekend. reeds jaren de
oudste
En als vakman op dat gebied zeker
de vertrouwdste.
Aanbevelend,
W. STEENBEEK, Schotiwk
HAVIK 2, AMERSFOORT.
ROODE BESSENWIJN, 35 ct. per flesch.
SAP. 20
HEERLIJKE GRIES MEEL PUDDING, in
diverse smaken, 10 cl. per ons.
MAÏZENA. 14-16 ct. per pakje.
HEERLIJKE BOURBON VANILLE, 5. 10
en l2'/2 ct. per sl.
HOF 48, AMERSFOORT.
Ter opruiming::
PRUIMEN. 9 -12 ct.. SCHIJFJES AP
PELEN 20 ct. en prachtige STUKJES
APPELEN 25 ct. per pond.
KATHOLIEKEN,
Koopt niet in winkels.
waar ze de 11 kwetsen de
artikelen worden uitge-
staid of voorhanden
Hen vreeselijk avontuur.
Hel was in Oallicië. zoo verhaalt een Rns-
sieh edelman, in de omstreken van l.c-mberg,
waar mijn zuster Aninia en ik bij gravin
l.abanot waren ultgcnoudigd In dikke pels
mantels gehuld en voorzien van provisie,
stegen wij in onze slede. Voor het invallen
van den avond bereikten wij het groote woud.
dat ons van het ouderlijke huis scheidde en
dat zich over een groote oppervlakte uit
strekte in de richting van Lithaucn, om zich in
ontzaglijke wouden in dit land te vcrecnigen.
Het was bijna reeds middernacht en geen
enkel buitengewoon geval had zich tot nu
toe op onze reis voorgedaan, toen eensklaps
onze paarden begonnen te steigeren en on
rustig voortvlogen. Zij schenen verschrikt
en wendden dikwijls den kop om. Ook de
oude Kosko scheen ongerust, hij keek meer
malen om, luisterde aandachtig naar elk ge-
druibclt en legde eensklaps de zweep over
de paarden. Ik zat vooraan in de slede.
.Wat is er, Kosko?" vroeg ik zacht, dat
Aninia het niet zou hooren, .liet schijnt, dat
gij de onrust der paarden deelt."
De grijsaard dacht een oogenblik na, daar
na antwoordde hij.Ik vrees, dat de wolven
ons op het spoor zijn, de koude heeft hen
uit de wouden gedreven, en wij zijn verloren,
indien de vlugheid van onze paarden ons
niet van hun verscheurende tanden redt."
De oude Kosko zette zijn paarden onop
houdelijk aan, maar hel was niet noudig;
het natuurlijk instinct dier arme dieren deed
hen meer liet gevaar kennen, dan wij het
zelf kenden. Ik keek voortdurend achter mij
en luisterde. Kosko had een veel scherper
gezicht en gehoor dan 'k. Hij zei mij: .Zij
komen, zij komen, hoor* gij niet hun gehuil?
Ziet ginds die donkere streep, die zich voort
beweegt, zij zijn meer dan honderd in getal."
Op hetzelfde oogenblik zag ik, wat hel
scherpe gezicht van Kosko vóór het mijne
Aninia vermoedde nog niets van het on
heil, dat ons boven het hoofd dreef. Ik mocht
haar nochtans niet langer in onwetendheid
laten. Reeds onderscheidde ik de gescheiden
groepen van die verscheurdendc monsters.
Ik laadde mijn geweer en mikte op den
voorsten wolf.
.Buk u!" riep ik, mij tot Aninia wenden
de, die als uit een droom scheen te ontwa
ken. Zij keek mij aan, om mij te ondervragen,
'maar het viel haar gemakkelijk op mijn
gelaat Ie lezen, dat het nu niet de geschikte
tijd was om uitleg te geven en werktuigelijk
boog zij het hoofd.
Ik trok den haan over, en de eerste wolf,
die zich aan het hoofd der andere bcvund,
vlet neer. De knal van het schot had de
kamenier doen ontwaken, die wanhopige
kreten slaakte in de overtuiging, dat wij
door dieven waren aangevallen.
.Het zijn slechts wolven," zei Kosko met
ijzige koelbloedigheid, „zij verslinden den-
gene, die gevallen is."
De paarden vlogen als een pijl voort,
terwijl de wolven bij het lijk stil stonden.
.Dat zal hen niet lang tegenhouden,"
iiiom|>cldc Kosko. .Ik ken hen, ze zuilen ons
spoedig vervolgen en onze paarden zullen
hun prooi worden."
Ik laadde opnieuw mijn geweer en zag
ccnigc monsters hun makkers vooruitsnellen.
Ken tweede schot deed den vermetelste ncer-
„Onze pogingen zijn vruchteloos." fluister
de Kosko. .weldra zullen de paarden uitge
put zijn en dan zijn wij verloren."
Inderdaad, men merkte reeds een verlra-
ic paard.
Ik velde er nog een paar lieer, zij
thans vlak achter ons, ik bemerkte hun be
bloede muilen, hun vreeslijke tanden en hun
vlammende oogen.
Ik had geen kruid meer, ik bezat geen
andere wapens dan mijn twee pistolen, mijn
jachtmes en de kolf van mijn geweer. Kosko
had dit alles opgemerkt.
.Kr blijft ons nog lién hoop over," zei hij.
„ik herinner mij, toen wij hier zijn voorbij
gereden, een jagershut te hebben opgemerkt,
die niet ver van bier muct zijn; indien wij
er in slagen, die te bereiken, zijn wij voor
het oogenblik geredIn het andere geval
zullen dc wolven ons verscheuren en hun
honger met onze lijken stillen Indien dit
ongeluk ons overkomt, mijnheer," vervolgde
de oude, .houd dan uw pistolen gereed
Nooit zal ik dat oogenblik vergeten. Een
rilling voer mij door de leden.
Eensklaps zagen wij onze verwoede vijan
den van twee kanten verschijnen. Afijn
rechterhand had werktuigelijk het jachtmes,
getrokken. Ik zag Aninia, die had, ik bemerkte
de uitgehongerde wolven, die al nader en
nader kwamen over de met sneeuw bedekte
vlakte.
Een oogenblik later was een dier bloed
dorstige dieren de slede genaderd en maakte
een vreeslijken sprong, om ons aan Ie vallen,
maar mijn mes ving hem in de volle borst
op, en stuiptrekkend viel hij op den grond neer.
die sedert lang het bewustzijn had verloren.
.Goed gemiktriep de oude Kosko, „spaar
uw lood, bedien u van uw mes en van den
kolf... IK zie de hut reeds! Houd den strijd
nog eenige oogenblikkcii vol en wij zijn
I zij, de wolven bleven up
wij kregen een voorsprong,
r, maar onwaardeerbaar in
en bemerkte dicht
11 de d
n ruk in en sprong van
:p hij, „vlug. vlug, geen
Kuski
idelijden op de
paarden in; de arme dieren deden nog ecu
poging, zi| schenen te voorzien, dat liet de
laatste dienst was, dien zij aan hun meesters
bewezen en zij wilden hun laatste krachten
inspannen.
Ik had mijn pistool ter zijde gelegd eu
hield mij met het groote jachtmes tot lederen
aanval voorbereid.
Was hel mijn dreigende houding, die een
onverwachtcn indruk op onze wreede vijan-
tcweegbracld, of was liet de wilde vaart onzer
Kosko sla iktc cc
zijn zitplaats.
„Wij zijn er!" r
oogenblik verloren
Reeds had Aninia met groote tegenwoor
digheid van geest de slede verlaten en was
de hut binnengesneld. Kosko volgde haar,
de nog steeds hewuslloozc kamenier opzijn
armen dragendik was de laatste. De oude
knecht nuni de zweep en zette dc- paarden
in galop, daarna kwam hij lerug in de hut
eu had nog juist den tijd de deur der hut
voor den neus van twee groote wolven te-
sluiten.
Terwijl builen hel gehuil der wolven zich
deed hooren en terwijl zij tegen de deur
sprongen, onderzochten wij liet inwendige
der hut en de voorwerpen, die ons omring
den. In een hoek lag een hoop hout, genoeg
om ons een dag tegen de vreeslijke koude
Ik nam de hand van Aninia en onze blikken
waclitc bevrijding uil. De oude Kosko alleen
scheen ongevoelig. Hij wierp een somberen
blik op het vuur. Zijn voorhoofd was hcwolkl
en van lijd tot tijd zag ik hem liet hoofd
schudden.
lijken kreet, de wolven hadden onze paarden
lutusschen werd ons een oogenblik rust ge
gund, maar spoedig kwamen de wolven nog
bloeddorstiger en meer uitgehongerd terug
hut en trachten zij zelfs tut op liet dak te
klimmen.
Wij waren in de vrcc-sc-lijkstc spanning,
de oogen op de opening in liet dak gericht.
leid behield, hij wierp
'n. 'zij zijn
de vlammen
„Wij li
niets te vreezc-n, zij zijn verblind duo
de vlammen c
Een vreeselijk gekraak volgde op deze
woorden, drie monsters verdwenen op liet
oogenblik, dat een gedeelte van hel dak,
dat slechts hooi was, instortte, eu liet vierde
vic-l in de hut, midden iu het vuur.
„Schiet!" riep Kosko mij toe.
Ik schoot mijn revolver af; liet dier jankte
vreeselijk en op hetzelfde oogenblik maakle
dc-n wolf verder af met een kolfslag.
Wij tr
•n hoek.
„De wolven zullen van dien kant geen po
ging meer wagen," zei Kosko.
Hij had gelijk, geen enkele wolf vertoonde
zich meer aan de opening van het dak, maar
hun beuken tegen de deur, hun gcliuit en
hun janken duurden den gansclicn nacht.
De sterren begonnen te verbleekcn, dc
dag brak aan. De wolven werden nu weer
stoutmoediger en klommen teil getale van
twintig op het dak, dat op het punt stond
geheel in te storten, toen wij eensklaps
de losbranding van wel meer dan vijftig
lijke vijanden sprongen van hel dak en
vluchtten huilend heen. Kosko opende half
de deur en riep: „De wolven zijn verdwenen
daar zijn jagers I"
Wij snelden naar buiten. Wij waren gered!
Wij zagen toen onzen redder, Ivan Labauoff,
aan liet hoofd der jagers verschijnen.
liet nieuws had zich verspreid, dal een
groote troep wolven de wouden van Lattinnen
had verlaten en de omstreken onveilig maakte.
Ivan had zijn mannen gewapend en ons nog
gelukkig op het laatste oogenblik van een
STOOMDRUKKERIJ „DE EEMBODE" - AMERSFOORT.
