Katholiek Nieuws= en Advertentieblad
No. 13.
Zaterdag 27 Juni 1908.
Twee en twintigste Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren,
Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Franco per post
Afzonderlijke
f 0.40
f 0.05
Bureau: Langegracht 13, Amersfoort.
Uitgave van de Vereeniging De Eembode.
Van 1 tot 6 regelsf 0.30
Voor iederen regel meerf 0.05
Dit nummer bestaat uit
twee bladen.
EERSTE BLAD.
BUITENLAND.
DUITSCIILAND.
De politieke toestand van Duitseh-
land werd in de laatste weken in de
pers, vooral in de Duitsche, soins zoo
somber gekleurd, dat een beschouwing
over den internationalen toestand van
dit Rijk in de „Norddeutsche Allg.
Ztg.", welke aan den rijkskanselier von
Biilow wordt toegeschreven, een groote
ontspanning beeft gebracht. Aan het
zaakrijke, kalineerendc artikel ontke
nen wij het volgende:
„Bij de beoordeeling van den poli-
tieken toestand komt bij velen een
ongerustheid tot uiting, die niet zoo
zeer op feiten gegrond is dan wel voort
komt uit een "sterk verbreide onzeker
heid over de vraag, of er kans bestaat
op de vorming van een nieuwe groe
peering, die een minnelijke regeling
van hangende vraagstukken zou kun
nen bemoeilijken Het zou verkeerd
zijn, te willen loochenen, dat het tot
moeilijke diplomatieke gedachtenwis-
selingen kan komen; men moet echter
niet vergeten, dat men door vreesach
tige en' overdreven afschildering van
mogelijke gevaren niet de zakelijke
en gezonde regelingen voorbereidt,
waarbij alle mogendheden een gemeen
schappelijk belang moeten hebben. In
tijden van afwachting, als wij op het
«ogenblik belev-n, dringen zich, gelijk
de ondervinding leert, lieden op den
voorgrond, die behagen scheppen in
het stichten van onheil. Zulke tijden
zijn een geschikte voedingsbodem
voor de dwaaste geruchten, en men
behoeft maar een vluchtigen blik in
de kranten te slaan, 0111 zich ervan (e
overtuigen, met welk een ijver men
aan het uitstrooien van'boosaardige
verzinsels werkt
„De Duitsche staatkunde heeft bij
zondere reden tot waakzaamheid, daar
zieli bijna al deze geruchten tegen
hèar richten. Sedert jaren zijn wij ge
wend, door ijverige persagenten als
de eigenlijke aanstichters van
Rttssisch-Japanschen oorlog voorgesteld
Ie worden. Het is geen wonder, dal
men 1111 ook weer werkt met dezen
oudbakken geschiedkundigen leugen,
waarvan de wederlegging :net de offi-
cieele stukken gemakkelijk zou zijn.
Zoodra er vraagstukken betreflende de
Levant aan de orde zijn, hooren wij
geregeld, dat Duitschland bezig is, te
Konstantinopel raad te geven, om
Turkije in oorlogzuchtige stemming
te brengen. Zoodoende komt men dan
al spoedig tot de bewering, dat de
regeeri.lgloosheid in Perzie op Duit
sche rekening komt, dat wij onderof
ficieren als drilmeesters naar Afgha
nistan hebben gezonden, dat wij onze
positie trachten te verbeteren door de
islamitische wereld tegen Europa op
te zetten. Ook zouden wij een tus-
schcnkomst in Russisch Polen voorbe
reiden, heimelijk betrekkingen met
Moelai Hafid onderhouden enz.
altemaal onwaarheden, die men zelfs
niet met het geringste feit kan steunen.
„Helaas bemerken wij, dat sensatie-
lust hier en daar aan de kuiperijen
tegen de Duitsche staatkunde voedsel
verschaft. Op een oogenblik, dat vraag
stukken de Levant betreffende, van
bijzondere beteekenis zijn, moet men
wel lichtzinnig wezen, 0111 het volko
men ongegronde bericht te verspreiden,
dat de gezant baron v. Marscliall terug
geroepen en door den inspecteur-gene
raal baron v. d. Goltz vervangen zal
worden.
„Erger nog is de onhebbelijkheid,
om dingen, die de keizer in den kring
van zijn officieren gezegd heeft, in een
willekeurigen vorm in de pers te
brengen. Wat aan het zoo stellig in
omloop gebrachte bericht ten grondslag
ligt, is de gedachtenwisseling, die de
keizer te Döberitz op 2!) Mei ge
houden heeft 11a de exercitie van de
keizerbrigade, die hij als kroonprins
twintig jaar geleden, aan keizer Frederik
had vertoond. Het onderwerp van deze
bespreking liep alleen over aangele
genheden van den dienst en van mili
tairen aard, zij had niet betrekking op
politieke vraagstukken en er is daarin
ook geen sprake geweest van „om
singelen'' en van „met ons afrekenen".
Wel echter heelt de keizer de over
tuiging geuit, dat het leger, den geest
van Frederik den Grooten getrouw, voor
zijn taak berekend zou blijven. Stellig
willen wij onze oogen niet voor mo
gelijke gevaren sluiten. Onze soldaten
dragen op de pet niet de militaire
zinspreuk van het Hildesheimer con
tingent van het voormalige rijksleger
„da pacem, Domine iu diebus nostris.
Geef ons vrede, Heer, in onze dagen."
Het bewustzijn van onze kracht mag
ons het vertrouwen en de kalmte geven,
die alleen een groot vredelievend volk
waardig zijn."
Kalmeerende woorden, die indruk
hebben gemaakt. Zij echter, die
de Döbcritz-rede aan de groote klok
gehangen hebben, zullen er niet zoo
gemakkelijk afkomen. Want naar de
„Tagl. Rundschau" mededeelt, is er
ee.i rechtelijk onderzoek tegen hen
ingesteld en zal de zaak krachtig wor
den aangepakt.
De Engelsche kiesrecht-dames heb
ben zich Zondag weer eens niet on
betuigd gelaten. Op dezen dag werd
eene groote betooging door hen ge
houden in Hydepark. Optochten, door
muziek en banieren voorafgegaan, op
verschillende punten bijeengekomen,
schaarden zich in Hydepark oin ver
schillende spreekgestoelten. De kies
recht-vrouwen waren naar schatting
30,000 in getaler waren vrouwelijke
studenten, schrijfsters, kunstenaressen,
dienstboden en vrouwelijke werklie
den onder. De toeschouwers waren
verscheidene duizenden sterk. De on
afhankelijke arbeidspartij voegde zich
bij de optochten, die zich op orde
lijke manier voortbewogen onder ge
leide van bereden politie. Vele pro
vinciesteden waren ook vertegenwoor
digd en er waren eveneens afgezanten
uii Skandinavië en andere staten van
het vaderland.
De Engelsche minister John Burns
is sedert eenige dagen ernstig onge
steld. De reden zijner ongesteldheid
moet grootendeels te wijten zijn
aan hei volgende geval.
Toen de kiesrecht-dames langs Pic
cadilly paradeerden, raakte door de
onhandigheid van een dronken chauf
feur een politie-agent beklemd tusschen
een automobiel en een motor-omnibus.
Burns een man van groote li
chaamskracht. die zich in de na
bijheid bevond, kwam den ongeluk-
kigen ageni te hulp en trachtte, 0111
hem te bevrijden, de automobiel op
Ie lichten, waarbij hij eenige kwets
uren aan arin en schouder opliep.
De toestand van den minister is
volgens de laatste berichten onver
anderd.
BELGIË.
De herstemmingen voor de provin
ciale raden in België zijn Zondag ook
gunstig voor de Katholieken uitge
vallen. Blijkens den stembus-uitslag
is de stormloop van de liberalen en
socialisten schitterend afgeslagen. In
6 van de 9 provincie-raden hebben de
Katholieken de meerderheid behouden
niet alleen, maar zijn in verschillende
districten in stemmen-aantal sterk
vooruit gegaan, en hebben 6 zetels
als zuivere winst op te teekenen.
De commandant der politie te Brus
sel kreeg Maandag een lang telegram
van zijn collega Ie Sint Petersburg,
dat daar gepasseerden nacht een bende
inbrekers uit een diainantenwinkei een
collectie edelgesteenten hebben gesto
len ter waarde van 250,000 gulden. De
Russische politieman bad goeden grond
te vermoeden, dat de inbrekers naar
Brussel waren gevlucht om van daar
uit hunne diamanten geleidelijk op de
Antwerpsche markt te brengen. De
Brusselsche recherche is een uitge
breid onderzoek begonnen.
ITALIC.
Uit Rome wordt gemeld, dat het
bericht van het „Berl. Tageblatt," als
zou de viering van het priesterjubilé
des H. Vaders op 5 Juli plaats heb
ben onjuist is. De eigenlijke jubile
ums-dag is 18 September, doch zal
de plechtige godsdienstoefening in de
St. Pieter met het oog op de hitte en de
zomer-vacantie der kardinalen, diplo
maten en prelaten pas op 16 Novem
ber gehouden worden. Op 5 Juli zal
de H. Vader alleen de geestelijken van
Rome. de leden der Katholieke
eeuigingen van Rome enz. in gehoor
ontvangen om hunne geltikwenschen
in ontvangst te nemen.
In Parma beleeft men treurige da
gen. De stakende boeren door socia
listen aangezet, zijn tot geweld over
gegaan. Vrijwilligers, die den oogst
trachtten in te halen, werd dat belet,
zoodat soldaten tot bescherming van
deze moesten optreden. Een trein met
vrijwillige arbeiders, die aan iiet sta
tion te Parma aankwamen, werd met
steenen gebombardeerd, evenzoo de
soldaten, die de orde moesten hand
haven. Een afdceling ruiterij, die toe
snelde, werd op revolverschoten ont
haald. Er volgde een vrecselijk ge
vecht. Vier andere escadrons kregen
bevel met de blanke sabel te char
geeren. Erjwerden zeer velen gekwetst,
de meesten militairen.
Den gelieelen dag werd zoo wat
•eral met revolvers geschoten.
Als gevolg hiervan staakten al de
werklieden van Parma den arbeid. De
staking werd toen algemeen
Tegenover het voornemen der werk
lieden van Parma om de algcmcenc
staking uit te roepen, besloot de ver
eeniging van industriëelen echter deze
eventueel te beantwoorden met de al-
gemeene uitsluiting.
overheden namen maatregelen,
in elk geval te zorgen, dat de
staking zich niet tot de publieke be
drijven uitbreidde.
In de kamer verklaarde Gioiitti, dat
de rechterlijke macht een onderzoek
zou instellen en dat daaruit blijken
zou, of de Kamer van arbeid te Parma
een verboden vereeniging geworden
was. Daar de staking begon te ver-
loopen, is het mogelijk, dat de leiders
het tactisch hebben geoordeeld, hunne
toevlucht te nemen tot uiterste mid
delen. In ieder geval zou de regee
ring de openbare orde ten strengste
handhaven.
Te Narbonne heeft men Zondag
herdacht de verjaardag van de onlus
ten in de Fransche wijnstreek. Twee
honderd delegaties kwamen te Nar
bonne aan en in optocht gingen
40.000 personen met rouwvlaggen
naar het kerkhof, om kransen neer te
leggen op de graven van de slacht
offers. bij de troebelen van hel vorig
jaar doodgeschoten. De orde werd
niet verstoord.
De dag van begin van de aanstaande
reis van president Fallières naar Rus
land. Denemarken, Zweden en Noor
wegen is bepaald op den I7en Juli.
Als geleider van den, president gaat
de minister van buitenlandsche zaken
Pichon mee. niet ook de minister
president Clemcnceau. Deze is voor
nemens zich in Augustus weer voor
eene kuur naar Karlsbad te begeven.
SPANJE.
Uit Madrid koint de tijding, dat de
Spaanschc koninklijke familie is verblijd
met de geboorte van een prinsje. Vol
gens de laatste berichten is de toestand
van moeder en kind zeer gunstig.
FEUILLETON.
Wedergevonden.
neder en bedekte
hij streed, 0111 rust en kaiinle te
herwinnen. Eindelijk zeide hij op zachlen,
geroerden toon
„Ik dank 11 voor uwe vertrouwelijke inede-
deeliiiK. Ach, hoe ongelukkig maakt de
mcnscli zieli zelf door verblinding en harts
tocht, en hoe groot en heerlijk is God in
zijn hemoll Maar 11 hebt mij van den ramp
zaligen toesland van uw zwager nog niet
verteld. U sprak tevoren van een verzoek
„Ja, vriend, ik Iteb een verzoek aan u, zoo
groot en zwaar, dat ik het nattwlijks vermag
uil te spreken."
„Spreek maar. Ik vermoed bijna, wal u
van mij verlangt."
„Het is mijn innigste wcnsch, en mijn
vrouw deelt hem, dat u mijn ongelukkigen
zwager tot 11 neemt. Ik heb groote achting
voor u gekregen en stel een zoo onbegrensd
vertrouwen in u, dat ik hem nergens liever
zou zien, dan bij 11. Nu is hij bij ons, maar
wat vermag onze onmacht .tegen de over
machtige ziekte zijns geestes. Wanneer hij
nog eens geholpen kon worden, dan, dat
geloof ik, moet liet u gelukken door de macht
uwer liefde, uwer braafheid, uw helder ver
stand en scherpzinnigheid, hier onder den
invloed der wondervolle natuur, welke voor
lichaam en ziel tegelijk versterkend en ge
nezend Is. Nu hebt ti mijn smeekbede gehoord.
O, mocht u zoo goed zijn, daarop een vrien
delijk ja te zeggen."
„li verlangt inderdaad iels belangrijks van
mij." antwoordde Traulniann na een wijle Ie
hebben nagedacht met pleehtigen ernst. „Wat
uwe jarenlange, liefdevolle bemoeiingen, wat
de kunst der beroemdste artsen niet vermocht
uit Ie werken, hoe zal dat mij,armen, onweten
den dorpsschoolmeester gelukken 'i Doch op
nteusclieu komt het hier alleen niet aan. God is
almachtig. Wij zijn allen slechls werktuigen
in zijn hand. Z00 God het wil, zal hel gelukken.
Daarom wil ik het in Gods naam doen. Breng
uw zwager maar bij mij."
in blijde ontroering.
„O. dank, duizendmaal dank!" riep hij.
„U wentelt hiermede een zwaren steen van
mijn hart. Nu durl ik nog weer te hopen I"
„Uiten wij nu verder gaan," sprak Traut-
wecrklinken? Het roept ons. Aan de andere
zijde v.111 den berg ligt ons kerkje. Nog een
kwartier en wc zijn er."
De mannen gingen. Spoedig was de hoogte
bereiktonderwijl hadden zij hel gewichtige
gesprek, betreffende de uitvoering van liet
groote plan. nader voortgezet. Daar lag voor
hunne voeten liet dorp, grooteren aanzienlijker
vreedzaam in liet midden van een diep dal
als uitgespreid. De klokken luidden juist voor
de tweede maal. Van alle zijden kwamen de
kerkgangers, mannen, vrouwen en kinderen
in het Zoiidagsgvwnad, vriendelijke groeten
Het kleine Godshuis vermocht bij 't begin
van het H. Misoffer de binnenkomenden bijna
niet te bevatten. Westliorn gevoelde zich te
midden der biddende landlieden diep geroerd.
Zijn edel gemoed voelde in zich een wot
omgcv
g. Een zi
hten vrede, een zoo heerlijke opwekking
I hij nog nooit in een der prachtigste
keil der hoofdstad gevonden.
Terstond na zijn thuiskomst deelde West-
hom aan zijn vrouw den uitslag zijner bespre
king met Traulmann mede. Men kan zich
voorstellen, hoe verheugd zij daarover was.
Nu restte nog den oude voor haren wensch
te winnen, en daartoe bood zich in den loop
vanden namiddag spoedig gelegenheid. Terwijl
Westliorn met het schrijven van eencn brief
bezig was, en de kinderen nog eens hun
lievelingsplaatsjes opzochten en zich in het
vooruitzicht van een naderend scheiden nog
ongcloofelijk veel te vertellen hadden, zat
de dame met Trautinann tusschen de bloemen
in het tuintje, en spoedig waren zij in een
vertrouwelijk gesprek verdiept.
„Mijn man." zeide zij, „heeft u met den
treurigen toestand onzer familie hekend
maakt, en u hebt met eene goedheid, dit
niet genoeg prijzen en nooit vergelden
kunnen, ons beloofd, mijn arnten, zieken
broeder bij u op te nemen en niet Gods
hulp zijn genezing te beproeven, En hoeveel
liefde en goedheid hebben wij u niet te danken!
Niettemin heb ik, wat zegt 11 daarvan
iets hoos met u voor."
„U schertst zeker, mevrouw. Een hart als
„Toch is het zoo. Het moet er maar uit:
ik zou gaarne uw Kaatje medenemen I"
zag haar met groote verba-
„Dat ware zeker
:eide I
send.
„Ja, beste heer Trautinann, het is mijn
innige wensch en mijn dringend verzoek,
dat u uw kleinkind ccnigen tijd met ons naar
dc stad laat gaan. Het lieve kind heeft mij
aangetrokken, en ik zou gaarne haar altijd
bij mij hebben. En mijn Lisa houdt zooveel
van haar, dat zij reeds bij de gedachte der
scheiding bitter geweend heeft. Ziet
slechts hoe ginds dc kinderen arm in arnt
met elkander wandelen, als behoorden zij hij
elkander."
„Maar, om des hemels wil, wat moet mijn
Kaatje in dc stad doen
„Ook voor haar. geloof ik. zou het verblijf
in de stad zeer nuttig zijn. Kaatje is niet
geschapen om in de eenzaamheid van het
gebergte en in de armoede des landlevens
als een eenzame bloem te verwelken. Hoi
edel is haar karakter. Hoe rijk haar geest
mngt.
t de t
reffelijk und
ijzers slechts ven
„U wilt dus uit haar een ontwikkelde en
voorname dame maken
„Ontwikkeld, ja. dat zou zij worden, name
lijk wanneer men onder ontwikkeling de ont
vouwing en veredeling van al de goede gaven
en krachten verslaat, welke God in geest en
hart der jeugd gelegd heeft. O, vertrouw
moeder zijnZij ontbeert toch de moeder
liefde en zorg, en geen gemis is voor een
meisje van haar ouderdom zoo smartelijk
als juist dit. En mijn kind zou haar als haar
zuster liefhebben."
Traulmann verzonk in een lange over
peinzing, welke hij eindelijk onderbrak met
„Dierbare mevrouw, ik misken uwe goed
heid niet. U wilt het geluk van mijn kleinkind,
haar geheel aan uwe bescherming en ver
pleging overgeven. Evenwel is dit onmogelijk.
Ik deuk daarbij niel aan mij. Inderdaad zou
ik gelooven, een stuk van mijn leven al te
geven, wanneer ik Kaatje van mij liet ver
trekken, want haar jeugdig, Irisch leven, hare
kinderlijke liefde is voor mijn oude hart, als de
zon en lentelucht zijn voor den afstervenden
eik. Maar, zooals ik reeds zeide, cr bestaat
nog een andere reden. Er zijn hoogere inzich
ten. Hoor slechts mijn antwoord. Ik kan
