Katholiek Nieuws» en Advertentieblad
No. 52.
Zaterdag 27 Maart 1909.
Twee en twintigste Jaargang.
DE EEIIIDE
voor Amersfoorl, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren,
Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
ïonlaprija per drie n
Franco per post
Air,ouderlijke nummers
f 0.40
f 0.05
Bureau: Langegracht 13, Amersfoort.
Uitgave van de Vereeniging De Eembodc.
Prijs dar AdvertantUfn t
Van I lot 6 regelsf 0.30
Vuur iederen regel meerf 0.05
C«rrc»po»dcuti(>ii en AdvorlenliCn moeten uiterlijk Vrijdag
avond vuo» 4 uur aan hvi bureau bezorgd zijn.
Dit nummer bestaat uit
twee bladen.
EERSTE BLAD.
Het hoogste gezag.
In de dagen, toen Vorst Von Bismarck,
de gevreesde Duitsche Rijkskanse
lier, ziclt nog almachtig waande, was
het gezag der Kerk, waarop de Katho
lieken zich beriepen, om het ongegron
de der vcrvolgingswetten, de Meiwetten
genaamd, aan te toonen, in zijne oogcit.
slechts denkbeeldig, cene aanmatiging,
daar volgens hem geen gezag denk
baar was. dat aan den Staat zijnoor-
sprong niet zoude ontleend hebben.
Wie zich het tijdperk van ruim der
tigjaren terugdenkt, zal zich herinneren,
hoe de aanhangers der denkbeelden van
dezen kerkvervolger in verrukking wa
ren, toen van uit de hoogte deze wijs
heid door dezen dwingeland weder op
gerakeld werd. Want nieuw was ze niet.
't Was slechts de herhaling van een
afgezaagd Hierna, dat opnieuw ten ge-
hoorc werd gebracht.
Dit denkbeeld toch is een volkomen
heidensch, en slechts diegenen kun
nen het als een beginsel «tellpn. die
zoozeer de geschiedenis van het mcnsch-
dom, en zoomede zijn waren aard mis
kennen. dat zij niet eens rekenschap
houden met het ontstaan van het Chris
tendom, ecne daadzaak, die nochtans
in heel de geschiedenis zoozeer heeft
ingegrepen, dat sedert, in den waren zin
des woords, het openbaar leven geheel
is hervormd geworden.
Sedert Christus ons immers geleerd
heeft, dat alle gezag aan Hem is gege
ven in hemel en op aarde, en zijn
Apostel Paulus het verkondigd heeft,
dat alle gezag van God komt, is elk
denkbeeld omtrent het gezag, wat hier
mede in strijd zou zijn, onhoudbaar
geworden.
God kan liet gezag aan verschillende
personen hebben toevertrouwd, onder
verscheidene vormen, met verschillende
zending liet hebben ingekleed; elk ge
zag, gelijk het van Hem is uitgegaan,
moet aan Hem onderworpen zijn; en
niemand, onder welk voorwendsel ook,
is gerechtigd, andere grenzen aan de
verschillende machten te stellen, dan
die door Hem gezet zijn.
Heeft Hij aan de Kerk liet beheerder
zielen, de regeling van het geweten der
menschen toevertrouwd, aan den Staat
slechts het beheer en de leiding der
uiterlijke dingen, nooit kan de Staat
gerechtigd zijn. 'smenschen geweten
andere wetten te stellen, dan door God
daaraan gegeven zijn.
Oordeelt zeiven, spraken de Apos
telen in de eerste dagen van liet Chris
tendom tol de heidensche rechters, ui
het recht is voor God, u veeleer dan
God te gehoorzamen.
Eu het antwoord op deze vraag
passend, niet in twijfel willende laten,
verklaarden zij rondweg: Men moe God
meer dan menschen gehoorzaam zijn.
Aan de menschen behoeft men im
mers slechts te gehoorzamen om God,
en in zooverre God het verlangt.
Waar de inensch daarom, wie hij ook
zij, iets beveelt, wat met eenig uitdruk
kelijk bevel van God in strijd is. daar
neemt zijn recht, gehoorzaamd te wor
den, een einde, wijl nij beveelt zonder
gezag, en zelf van gebrek aan onder
werping blijkt geeft.
Der wereld heeft God, wijzende op
Christus, zijn Zoon, toegeroepenHoort
Hemen Christus, op dat gezag door
den Vader Hem verleend, heeft tot zijne
Apostelen gezegd: Gelijk de Vader mij
gezonden heeft, zend ik u. Met andere
woordenIk bekleed u met liet gezag,
wat Ik van mijn Vader heb ontvangen.
Van de Kerk. gelijk van Christus zei-
ven, geldt dus het woord: Hoort haar!
Men moet dus dwazer zijn dan
dwaas, oin aan de Kerk haar gezag te
willen betwisten, de Kerk Ie willen
behandelen, alsof zij van de willekeur
van eenig gezag op aarde afhankelijk
kon zijn, zij, die haar gezag aan den
hemel ontleend heeft, het beginsel van
alle gezag In ons midden vertegen
woordigt.
Zelfs Bismarck was te dien aanzien
door de ondervinding wijzer geworden.
Hij eindigde tenminste met te erken
nen. dat ook de Kerk haar eigenaar
dige macht bezit, die van zijn gezag
onafhankelijk was. En al moge hij om
trent den aard van haar gezag een
minder juiste opvatting gehad hebben,
openlijk heeft hij toch erkend, dat Staat
eu Kerk twee geheel verscheidene in
stellingen zijn, die elk hare bijzondere
grenzen hebben.
Hel slot van den langen strijd door
Bismarck tegen de Kerk gevoerd was,
dat de dwingeland boog voor het ge
zag der H. Kerk.
Alle gezag komt van God, en hetzij
goedschiks of kwaadschiks, ten allen
tijde zal men zicli daaraan moeten on
derwerpen.
Tijdens de kerkvervolging onder „den
man van ijzer en bloed" zag men, wat
sedert bijna negentien eeuwen was aan
schouwd, (Jat de vervolgde uit liefde,
de vervolger ten slotte door nood ge
dwongen ziel) buigen moest voor het
goddelijk gezag.
Men moet God meer dan de men
schen gehoorzamen, is het antwoord, dat
steeds uit alle oorden der wereld weer
klinkt.
Hoe roerend schoon was dan ook te
annhooren de verklaring, dezer dagen
door den Franschen bisschop Mgr.
Marty, die vervolgd werd, omdat hij
tegen de publieke verkooping van ker
kelijke goederen had geprotesteerd,
voor de rechtbank te Montauban af
gelegd.
De grijze prelaat merkte op, dat hij,
wat men hem ais misdaad durfde aan
rekenen, als zijn plicht had be
schouwd. Verdedigen zou hij zich dus
niet.
En liet fiere woord trilde van de
lippen van dezen moedigen Kerkvorst
„Ik zal morgen mijn plicht doen even
goed als ik liet gisteren Heb gedaan,
waar gij mij vandaag zult vonnissen.
En zelfs gevangen genomen, zal ik de
rechten en de vrijheid der Kerk blijven
verdedigen, omdat God liet wil!"
Zoo trotseert de ware getoovige
Christen steeds lijden en vervolging uit
liefde tot de gehoorzaamheid Gods. -
terwijl de vervolgers van Christus' Kerk,
zooals de geschiedenis steeds verhaalt,
den weg naar Canossa betreden moeten.
Want buigen moet eindelijk ieder
voor het hoogste gezag, het gezag van
den levenden God.
BUITENLAND.
Bij de behandeling van de vloot-
voorstellen in liet Engelsclie Lagerhuis
verklaarde minister Asquith, dat er in
deze zaak geen wrijving of onvriende
lijkheid noch argwaan tussclieti de
Duitschc en EngeischC regeeiing be
stond. doch dat er een wederzijdsciie
meening bestond, wat noodzakelijk was
voor de onafhankelijkheid van twee
groote volkeren en dat men aan beide
zijden van mecning was, dal men in
deze groote kwestie van nationale ver
dediging op de eerste plaats moest let
ten op datgene, wat met liet oog op
de bijzondere belangen der landen noo-
dig was. Ofschoon alle medcdeclingcn
van dit onderwerp niet geheel aan de
wunschen van Engeland beantwoorden,
heelt de rcgccring zich over niets tv
beklagen.
De minister verklaarde nader, dat
liet zijn doel geweest was, om de
onzinnige verhalen over de vcrwoai-
loozing der Ungeisehe vloot voor een»
en voor goed den kop in te drukken.
Nooit had hij ecnv meer valschecn
eene meer aiui-vaderiandscli gezinde
voorstelling gehoord eu l.ij besloot dan
ook mei de verklaring, dat hel absurd
was om hot te willen voorstellen, alsof
onze viool in een toestand verkeerde,
die eenige reden tot ernstige ongerust
heid kon baren. De natie moest zich
vast overtuigd houden, dat liet steeds
de eerste zorg van eiken Engelschen
Staatsman zijn zou om den toestand der
vloot in de hoogste volmaaktheid te
houden.
Na de rede van Asquith werd de be
grooting aangenomen.
BBLGltt.
De heer Taquet is op last v
i den
heer procureur des koning», handelend
op honger bevel van den lieer procu
reur-generaal, belast met het instellen
van een rechterlijk ondci/ock over de
onregelmatigheden, ontdekt In den
dienst van stadswerken te Antwerpen.
Hij zal dit onderzoek onmiddellijk be
ginnen en het doordrijven tot in de
minste bijzonderheden.
Volgens de „N. G." worden er proef
nemingen gedaan voor de inrichting
van een bloktrein op den spoorweg van
Brussel naar Osteniae. Men zou daar
door 42 minuten winnen op den duur
der snelste reis. die thans mogelijk is,
doch er zal een bijzonder materiaal
moeten voor gebruikt worden. De blok
trein zou de reis Brussel - Ostende en
terug zonder eenig oponthoud onder
weg doen.
OUITSCHLANO.
D Porsch, de fractie-voorzitter
van de Centrumspartij in den landdag,
heelt Zondag te Hei lijn zijn 23-jarig
juhilé als algevaardigde gevierd. Er was
veel belangstelling van den kant van
verschillende afgevaardigden.
Volgens de statistieken zijn er in
liet Duitschc rijk van I Oct 1907—.VJ
September 1908 meer dan 5000 auto-
iivibiel-ongeliikkeii innmillUMlll I"
vergelijking met het aantal ongelukken
van het vorige jaar heeft er Jus cene
vermeeidering van 225 ongelukken
plaats gehad.
Met liet oorloeg-luchtschjp „Z. I." is
een „belasting» -proef genomen. Het
steeg Zaterdag op met niet minder dan
26 man In den gondel, het hoogst getal
personen, dai ooit met een ballon mee
ging. De proef slaagde uitstekend. De
in-aanbouw-zlliide luchtschepen zullen
nog grootcr draagkracht hebben.
Graaf Zeppelin kreeg Zaterdag een
eigenaardig cadeautje: een etui gcsictd
niet groote briljanten en robijnen en
inhoud een chique van 14.000 mark.
De opdracht op liet étui luidde: aan
graaf Zeppelin van 3640 Duitscheis In
Brazilië.
Door de commissie voor financiën
uit den Duitschcn rijksdag is nu ook
de gas- en electricileits-belastiug ver
worpen. Hel Is een slachting op groote
schaal.
FEUILLETON.
De geheimzinnige ring.
20) Drie dagen later, toen de gravin ge
heel hersteld was en het ziekbed weder met
liarc huiskamer verwisselen kon, reisde Julius
(nel den ouden lieer naar Wccnen af. Daar
aangekomen, moesten zij lol hunne verbazing
vernemen, dat Johan spoorloos verdwenen,
eu met hein verscheidene kost baarheden van
groote waarde, zoo als de holmeester mei
sarrend leedvermaak uiteenzette.
„Hoe zeldzaam en verrassend I" zeidc graaf
Julius, die oogenblikkelljk doorschouwde,dat
hier een misdadig spel werd gedreven, maar
nam zich wel in acht, zijn gedachte te ver
raden. „ülj hein toch zonder twijfel de politic
verwiltigd. dat men terstond den vluchteling
vervolgen mocsl
„Neen. lieer graal." antwoordde de hol
meester ontsteld. „Wij dachten daar niet aan."
„Dat Is erg! Nu zal hij reeds cencn voor
sprong gewonnen hebben, die het zeer moei
lijk maakt, hem machtig ie worden. Toch
zullen we hel ten minste beproeven. Qa zelf.
Schulze, en verzoek den commissaris van
politic onmiddellijk hier to komen!"
De hofmeester spoedde zich. dit bevel op
te volgen, terwijl graaf Julius zich met zijn
gast in zijn kamer begaf.
„Uw beschermeling heeft mij een smartelijke
teleurstelling bereid." zclde graaf BiutteroJe,
toen hij mei Julius alleen was. „Na uwe
schildering hield ik hem vooreen rechtschapen
jongen man, en nu is hij een gemoene
dief! Nu heb ik hijna berouw, dal ik inel u
hierheen gekomen ben."
„Oordeel niet Ie schielijk, dierbare vriend,"
antwoordde graai Julius rustig. „Ik deuk. dat
wij zeer spoedig iels naders zullen vernemen."
Ilel duurde niet lang. ol de commissaris
van politic verscheen. Julius sprnk heimelijk
ccnigc minuten met hem en daarna stuurde
de commissaris een verzegeld bevel naar
zijn bureau. Een half uur later wemelde het
paleis van politieagenten, en eenige «ogen
blikken later brachten twee van hen den liot-
mccslcr voor, die sidderend en bleek, het
beeld van een armen zondaar, den graal voor
de voelen viel. De poliilragenleikovcrrciklcn
den graaf de kostbare voorwerpen, welke
Johan ontvreemd hebben zon, en die men
in de kamer van den hoi meesier gevonden had.
„Het is zoo als ik mij lersloud voorstelde,"
zeidc graaf Julius. Icrwijl hij een blik vol
verachting op den schurkachtigcn hofmeester
wierp, „llij ziet wel," voegde hij hem toe.
„dal wij udoorschouwen. Nu koii en bondig
Waar is mijn secretaris Johan? Slechts een
oprecht antwoord kan u van liet tuchthuis
redden, dus antwoord lersloud!"
De hofmeester zag ill, dal hij een verloren
luaii was. „Ik weel liet niet," stamelde bij.
„draaf Nicdcrberg is van alles de schuld
llij heelt hem weggevoerd!"
„Waarheen? dij moei het wetenI" sprak
Julius streng, terwijl de oude heer üaitterode
afwisselend kleurde en bleek werd.
„Ik kan het mij niet herinneren
„Nu dan. mijnbeer de commissaris, verzoek
ik ii. laat dezen man gevangen nemen,"
zclde graat Julius rustig en koud. „Wellicht
bedenkt hij zich in hel luchthuis!"
„Ach dod, ach Uod, ik wil alles bekennen!"
jammerde de hofmeester, toen hij zag, dat
met zijn lieer niet Ie schertsen viel,
„Oraal Nicdcrberg lived hom naar deierstcin
gebracht I"
„Waar ligl dat?"
„Ik weet het," nam graal Bruttcrode het
woord. .Barmhartige hemel, welke vermoe
dens en gedachten bestormen nu mijne ziel!
Hoc Is het mogelijk! Zou ik in mijn eigen neet
een slang aan mijn boezem gekoesterd heb
ben
„dcdnld, mijn beste graat," zeide Julius.
„De zon brengt het aan den dag! Mijnheer
de commissaris, ik verzoek u dezen persoon
vourloopig in streng arrest te nemen. Heelt
hij de waarheid gesproken, dan mag hij gaan
om zijn schande ergens in een afgelegen
hoek van de wereld te verbergen; beeft hij
echter gelogen, dan in 'I tuchthuis! Wij
heiden echter, beste graal
„Wij reizen naar hel slot Unersieiii -
op staanden voet! Ik moei den ouden Wolf
spreken I" anlwourdde graaf Brutterode snel.
„Ik begin Ie vreczcn, dat Ik te veel vertrouwde,
waar ik had moeten wantrouwen, en dat ik
heb aangedaan. Spoedig, mijn beste Julius!
Ik vind geen rust lol wij op den weg naar
.En uw neef?"
„Ik wil hem niet alen, voordat ik meld
ouden Wolf gesproken heb. Het zal daai
nog tijd genucg zijn!"
Oraal Brutterode drong voortdurend t
op een spoedig vcrlrek. zood.il Julius be
gal. alle toebereidselen dOftriov tv maken.
wijl de i
r de
politie tot voorluopige hechtenis werd weg
gevoerd. reed hel rijtuig voor. dal de beide
hecren naar Ueierstcln brengen zou. In galop
jaagden de paarden voort, en zoo groote
haast had de uudc graal Brutterode, dal hij
zlcli niet eens de noodlgc nachtrust gunnen
wilde. Slechts op aanhoudend aandringen van
graal Julius gelukte het. Item tot een rust vau
minstens een paar uren te bewegen. Reed*
voor zonsopgang reed rncil weder voort en
bereikte eindelijk legen den morgen van den
volgenden dag hel afgelegen, verschok n dal,
op welks achtergrond hel slot deicrslcin zijn
muren en torens verhiel.
„Nu zullen wij zien! Wij zullen zlenl"
mompelde de graat bij zlcli zelve, terwijl
hij zijn oogvn weemoedig op de schilder
achtig gelegen kleine burcht vestigde.
Julius zweeg, zon al* hij tol nu toe voort-
duiend op de rvis over Johan gezwegen had.
7iju vermoedens wilde hij den ouden heer
liefst uicl opdringen, daar hij totll duidelijk
genoeg bewees, dal deze ze met licm deelde.
Zoo bereikten zij liet slot, Woli stond in den
hof om liet bezoek te ontvangen, en liet «en
schreeuw van vreugde en verbazing, toen
hij zijn voormalige» lieer gewaar werd, die
hij. ondanks zijn witte lokken en de ver
ouderde trekken van zijn gelaat, terstond
herkende.
„Mijn. beminde, trouwe genadige heerriep
hij en kuste de handen van den grijsaard.
.Nu wil ik mei vrvtigdv sterven, nu ik nog
eens uw aangezicht gezien heb! O, mijnheer,
dv hemel zeil heelt u hierheen gevoerd l Met
al de kracht mijner ziel heb ik naar u ge
zocht. en nu vind ik li daar! Wist u dan.
dat de oude Wolf naar ii verlangde, lieer
graaf?"
.Ik vermoedde ten minste,dat ik u welkom
zou zijn, mijn trouwe Woll. „Maar waar
Is hij, - uw secretaris Johan. mijn beste
Julius?"
Op dit oogenblik naderde Johan reed» met
een vroolijkcn lach op de lippen, want hij had
graaf Julius, zijn heer, herkend en spoedde
zich, om hem te Itcgtoetcn. Star richtte graaf
Brutterode zijn bilk op hem, een snelle bleek
heid ontkleurde zijne wangen en met den
uitroep: .llij is hel! 't I» waarlijk de zoon
van mijn SiigmundI" tuimelde hij liewusleious
in dc armen van Wolf. die hem tegen ijn
borst opving.
Dc machtige gemoedsbeweging had den
grijsaard diep geschokt, maar tut zijn geluk
herstelde luj zich spoedig weder, toen men
hern in dc kamer droeg eu zacht in een
leunstoel nederzette.
(Wordt vinvlgd.)