Katholiek Nieuws= en Advertentieblad
No. 6. Eerste Blad,
Zaterdag 11 Mei 1912.
Zes en twintigste Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren,
Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
I 0.40
I 0.05
Bureau: Langegracht 13, Amersfoort.
Uitgave van de Vereeniging De Eembode
frti» dor A
Van 1 tot 6 regels
Voor iedcren regel meer
Correspondenten
IN MEMORIAM.
i n langdurig. met voorbeeldig geduld indragen lijden,ontsliep Maandag
-tangen leeftijd, /acht en kalm in den lleci. een voorbeeldig Katholiek
dienslvol bill gif. ile lieer MaTTHEUS lll.NHKi s f'tl
die deten Overledene /oo goed leerden kennen en waardreren I
li beid voor de Katholieke rank. gevoelen ons gedrongen eer. woord
ilde Ie wijden aan zijn merkwaardig en verdicnstvol leven.
[tronkelijk ui zaken, kwam hl| voortdurend in aanraking niet de bewoners
iu.ilourl en omstreken en overal vond hi| m de katholiekegennnen
i-katholieke pers l>it sneed hem door de/iel Uil moest anderseen knih J
i.nl moest verschijnen. En in hoofd/a.ik aan /ijn imliatiet krachtig
i dom de hulp van een corps edele Katholieken, die zich rond hein
i en met alle kracht de onderneming steunden, dankt de Vereeniging I
tem. trok
dat hi|
aan de
plas
tt.ü hij
un de moeilijkheden te verhalen van het hegm.
nemingen eigen Met zijn helderen hlik zag hij spoedig in.
■lijk was l)v Eembode. t"! dan te Maastricht gedrukt, ui Arners-
te leggen. Dank zij zijn bezielende voltiarding slaagde het.
I leven had geroepen, wensetite hij een toekomst Ie verte
gal hij den eersten stoot tol het oprichten van een pers-tond*.
k hierop rustte U"ii» zegen.
i toen later nieuwe moeilijkheden rezen, werden deze. dank zij zijn
[uusiirend talcni en practise In 11 blik, linaal opgelost door de stichting van
i eigen tehuis voor De Eembode. leder kent thans "t gebouw
ar liet Katholiek orgaan voor Amersloort en omstreken op eigen pers
'dr gedrukt cn uitgegeven.
icwcrkt heetl hij zoolang hel voor hem dag was en tot in zijn laatste
i-nsdagen gal hij treffend blijk van zijn goede zorgen voor ons orgaan,
welk hem zoo nauw aan 't harte lag.
ii hoe blijde stemde het hem. den stocren werker en strijder, met Paschen
l'embhde te zien verschijnen, jubilccrcnde "t zilveren jubelfeest
tierusl derhalve k<>n hij na dit alles 't moede hoofd ter ruste leggen. In den
.til z.in des woords kunnende getuigen: ...Mijn levenstaak is volbracht, liet
uk, door Gods voorzienigheid mij opgelegd, heb ik voleind."
Ibj al 'i werk cn de beslommeringen aan de taak, waartoe hij zich als gc-
>epcn gevoe'de. verbonden, vond hij bovendien gelegenheid een reeks van
jarc.i met lust en opgewektheid te tnngeereit als secretaris der R. K. Klcs-
iging voor de stad en het kicsdtstnct Amersfoort,
werden zijn practische adviezen met graagte gevolgd. De samenwerking
tot stand tusschcn de Kaïli. en de Antirev. kiesvereeniging. Beide trok
ken ten strijde met '1 gevolg, dat een man van Rechts wordt afgevaardigd ter
Tweede Kamer, dat in de l'rov. Staten leden van christelijk beginsel ousdis-
tiui vcitigenwoordigen cn het Christelijk clement in den Amersfoortschen
gi inecmn.i.id werd versterkt. Alleen de ingewijden kunnen ten volle waar
deer ui wat hij in dit opzicht presteerde.
N'og mag gememoreerd worden zijn grootc liefde voor armen en misdeelden,
wier minden hij als voorbeeldig Vinceniiaan hielp lenigen, zich wijdend aan
't liefdewerk van ligging, zoolang zijn klachten 't toelieten.
..In lianen zult gij zaaien m blijdschap oogsten." Waarlijk hij heeft 't
krui;, gekend, 't Drukte Item soms zoo ontzettend zwaar met zijn gebroken
lichaam. Maar hoe goed heselte ook hij het bemoedigend woord: „Alles wat
i i rods eer en 't heil der zielen wordt ondernomen, moet in 'I kruis bevestigd!"
tt .it ii ii heerlijk loon zal hem hierboven bereid zijn tl Want volgens 't woord
der H. Schrift, zullen de werken volgen.
R. I. P.
Opvoeding.
Ouders moeien zeer diep beselfen
hun verantwoordelijkheid ten opzichte
van de godsdienstige opvoeding hun
ner kinderen. Ze moeten begrijpen en
er van doordrongen zijn, dat voor hen
veel afhangt van de vorming van hun
kroo t; hun voorbeeld wekke op tot
een godsdienstig leven.
/.ooals zij zijn, zooals zij hun kin
zo.- zullen veelal tiuu kinderen worden.
Voor den godsdienst onverschillige
ouders kwcckcn voor den godsdienst
onverschillige kinderen.
Niet met het zenden van hun kin
deren naar den catechismus cn naar
een katholieke school hebben ze geheel
hun plicht vervuld. Zij zijn cn blijven de
eerste opvoeders van het kind. hun
luk kan door niemand volledig wor-
/ij moeten hun kinderen onderr.chlen
in de waarheden van tiet II. Geloot
en - dit kunnen zij alten zij moe
ten dom een goed «oorbeeld toonen
den godsdienst liet te hebben cn als
honger dan aardschc dingen be
schouwen.
Wuftheid cn een zekere onverschil
ligheid doen hij velen T goede besef
hunner plichten als Katholiek verloren
gaan.
Last dat uit zijn!
Vergeten wij nooit:
leder menschelijk woord, strijdig
niet Christus' woord, is dwaling;
iedere wet. strijdig met Zijn Wet is
kwaadieder leven strijdig met Zijn
s bedot
De opvoeding van liet kind is het
schoonste menschenwetk.
Een welgeregelde liefde moet daarbij
de ouders bezielen. De liefde is de
beweegkracht bij alle groote daden,
de liefde voor het Vaderland vormt
den veldheer, de liefde is de levens
wel ook van het volhcerlijke werk
de opvoeding van hot kind.
Er zijn ouders, die mcencn ruim
schoots aan hun opvocdersplicht te
hebben voldaan, wanneer ze hun kin
deren allerlei scholen doen afloopen
cn inct een pak kundigheden uitgerust,
hel leven inzenden.
Dat zulks een geheel verkeerde mce-
ning is, behoeft toch stellig niet be
wezen te worden.
Zeker, het is goed cn nuttig, dat de
jeugd en de jongelingschap uitmun
tend worde onderwezen; 't is een cisch
des tijds. want zondereen zekere mate
van ontwikkeling komt men er tegen
woordig niet.
Maar bij de ontwikkeling van het
verstand mag het hart niet verwaar
loosd worden; er m»et niet alleen on
derwezen. maar ook opgevoed worden
De christelijke opvoeding vormt man-
n a en vrouwen van karakter met over
tuiging. die iu hun leven trouw aan
hun plichten blijven in alle omstan
digheden des levens.
Terecht zegt een geleerd Fransch
priester; .De ware, de gezonde opvoe
ding. die dm mcnscli meer mensch
doet zijnde centge. die hem ophell
tot de volmaaktheid van geheel zijn
wezen, is onafscheidelijk van den gods
dienst".
BUITENLAND.
België.
De Kamer ging uiteen tot na de ver
kiezingen. dn op 2 juni zijn bepaald.
Den oden Juli komt de nieuwe volks
vertegenwoordiging weer bijeen.
Hard moet et nu gewerkt en gestre
den worden voor het behoud der w an
kele meerderheid der katholieken in
het Belgische parlement.
Socialisten en liberalen gaan broe
derlijk samen in hun gemeenschappelijk
streven naar de meerderheid.
Jarenlang genoot België de zege
ningen van een christelijk bewind. Het
land nam toe in welvaart; handel en
nijverheid bereikten een ongekenden
bloei.
Gerust mag dan ook worden be
weerd, dat behalve de moreele zege
ningen van ;n katholiek bewind ook
de stoffelijke belangen van onze zui
delijke stamgenootcn ernstig worden
bedreigd wanneer socialisten en libera
len het winnen bij de stembus.
Door verschil van opvatting met be
trekking tot de meeste zaken van re-
geeringsbelcid, zal er voldoening wor
den gezocht in anti-clericale politiek.
Hetzelfde treurige verschijnsel, onsdoor
Frankrijk en Portugal geboden, zou
't gevolg zijn.
Gelukkig is men in katholieke krin
gen vol goeden moed.
Frankrijk.
Door het hof te Parijs, is een eigen
aardig vonnis geveld. Drie jongelingen,
respectievelijk achttien, negentien en
een-en-twintig jaar oud. werden vrij
gesproken. ofschoon zij bekend had
den een moordaanslag te hebben ge
pleegd op een dame met het oogmerk
haar te bestelen. De juryleden wensch-
ten met het oog op de jeugd van
beklaagden hun een lichte straf op te
leggen waaraan de voorzitter der
rechtbank geen gevolg wilde geven.
Hierop ging de jury opnieuw in de
raadkamer en sprak de beklaagden vrij.
.De jury-leden hebben blijkbaar geen
lust een treurig lot te ondergaan.
Wanneer ze de drie schelmen veroor
deeld hadden, zouden ze geen rustig
oogenhhk meer hebben. Door deze
vrijspraak hebben ze zich nu tegen
de wraak der tegenwoordig zoo uit
stekend georganiseerde apachcnbende
gevrijwaard," schrijft een Fransch dag
blad. Waar moei liet naar toe met een
dergelijke onverantwoordelijke rechts
pleging
Engeland.
Naar gemeld wordt, hebben 26.000
leden van Engelsche artsenvereenigin-
gen, zich schriftelijk verplicht, vanat
1 Juni geen verbintenissen meer te zul
len aangaan met arbeiders-organisaties
van welken aard ook. Vanaf dien ter
mijn zullen zij slechts patiënten be
handelen. die onmiddellijk betalen. Men
heeft in deze houding der Engelsche
geneesheeren een nieuwen vorm van
protest gezien tegen de ziekteverzeke
ringswet. die onlangs werd ingediend
en aangenomen. Volgens de bepalin
gen van deze wet hebben alle Engel
sche arbeiders in geval van ziekte,
recht op kostelooze geneeskundige
behandeling. De geneesheer wordt be
taald uit het fonds, dat gevormd wordt
uit de bijdragen der ziekeukassen van
de arbeiders eenerzijds en die der
werkgevers en de regeering anderzijds.
Italië
wacht nog altijd op een geschikte
gelegenheid om te geraken uit de moei
lijkheden, waarin het zich door 't on
verantwoordelijk inbeslagnemen van
de Turksehe bezitting Tripoli, heeft
gewikkeld.
't Is een geweldige tegenslag voor
de Italianen te ervaren, dat de Turken
met taai geduld hun bezit verdedigen
en dapper door de inboorlingen wor
den geholpen.
Men vordert dan ook niets in Tripoli.
Om nu de natie wat afleiding te
geven, gaat de marine op enkcleTurksche
eilanden aan wal en proclameert ze
dan tot Italiaansch bezit. Een on
schuldige liefhebberij.
Zoo werd ook het eiland Rhodus
bezet door een sterke troepenmacht.
De aanwezige Turksehe soldaten trok
ken zich i het gebergte terug, van
waaruit zij de indringers voortdurend
bestoken.
Te Milaan zijn thans niet minder
FEUILLETON.
De verloren Dochter.
slecht verdragen. 'I Is ihin ook In-Ier, dut
En liuiciiitleii wal zou graal Alban wel
•Oraal Aih.ui
•J». Inj wou met ons rijden, doch de graaf
leek dal ie veel in 'I oog loopend. De jonge
KwUu.li mij uw veiligheid op 'I hart
sers pleegkind zou zorgenI Nu, 'I zal mij
verwonderen, als de jonge gia.il niet
"vl spoedig iels met Scluirzer ie weiliandelen
™*U." Ilij lachte stilletjes voor zich heen.
Ut verdere had Irmi genoeg Ie over
denken. Men hau haar dus om haar eigen
l Miiueheti laten gaan. Hoe z
I den gianf tn der gravin daarvoor
"«it dankbaar genoeg kunnen zljill
En Afban Terwijl zij meende door hem
vergeten,ie zijn, had hij Imar zeil willen
ergerellcn en was uiterst bezorgd voor haar
veiligheid. Als zij daar.an dachl, vergal zij
den schrik der laatste dagen, zelfs 't ont
zettend lot, dat Erbc haar had toegedacht.
Zonder ongevallen werd de reis algclcgd
ze kwamen goed cn wel te Wiirzburg aan.
llit voorzorg had Berk 't zoo aangelegd, dat
hij er in den avond aankwam, en zij "1 huis
worden. Irmi mocht 't huis volstrekt niet
verlaten, terwijl beide mannen schijnbaar
onbekommerd, naar gewoonte, naar de herberg
gingen, om alles, wat betrekking had op 't
voorgevallene, op Ic vangen.
Zoo giug de tijd voorbij. Eens slenterde
(lenige, als gewoonlijk, door de straten, toen
een bekende gestalte voor hem uitging,
voorzichtig langs de huizen sluipend. Met
een paar passen had Oeorge hem ingehaald.
-t Was Erbc. „Goeden avond, mijnheer de
secretaris." zei Oeorge, .gij hier in Wiirz-
burgl Wel, wat een verrassing I"
„Zoo. voor mij ookl Sedert wanner zijl gij
hier?" antwoordde de verbaasde secretaris.
„Ik kivam hier op bevel van mijn heer.
Mevrouw de gravin wcnscht, dat er wat haast
gemankt worde met de werkzaamheden aan
'I huis, opdat zij naar Wiirzburg kan konten."
„Wat zegt gij. wil de gravin hierheen ko
men Dan zat zij 't dienstpersoneel ook wel
meebrengen
„Dat spreekt van zelt. Doch wat heelt u
hierheen geleid, mijnheer de sccrcinris'? On
langs hebt u mij gezegd, dat gij niet gaarne
tc paard zat!"
.Uw geheugen is goed. doch men moet
zich in de noodzakelijkheid voegen. Het
verblijf te Miinchcn staat mij in den laatstcn
tijd tegen, de lucht is niet goed voor mijn
gezondheid, cn ik geloof, dat ik mij hier
maar zal vestigen. Vroeger heelt men mij
reeds een ambt hij 't gerecht aangeboden;
de rest zal wel volgen. Zeg aan Schürzer,
dat ik wel eens hij hem kont; daar vind ik
„Tot mijn spijt niet. mijnheer, want mijn
zaken zijn hier afgedaan. Vandaag, uiterlijk
morgen, rijd ik lerug. Hebt u misschien een
boodschap naar Miinchcn mee te geven, mijn
heer de secretaris?"
„Noen, dank n. Mijn groeten aan mevrouw
de gravin."
Qenrg had den secretaris met T on
schuldigste gezicht van de wereld een sprookje
op de mouw gespeld, doch dat kon hem
weinig schelen, want Erbe betaalde hem im
mers met gelijke munt. Berk wist, wat Erbc
't leven in Miinchcn zuur maakte, en kende
de hedoeling, waarmede hij naar Wiirzburg
gekomen was, Langzamerhand was 't voor
gevallene in den vijver bekend geworden,
en de held ervan moest den spot verduren.
Zijn aanklacht tegen Irmi was tc Mfinchen
zonder gevolg gebleven, en nu wilde bij die
hier bij de rechtbank opnieuw indienen. Als
de gravin Irmi zeil mede naar Wiirzburg
bracht, dan viel 't meisje in goede handen.
'I Overige volgde dan van zelt wel.
Peinzend ging George naar huis. Hij wist
nog niet. wat hij doen zou. Dit was hem
echter duidelijk: als Erbc te weten kwam,
dat Irmi te Wiirzburg was, zou zij terstond
gegrepen worden en dan was zij verloren.
Het ecnige redmiddel lag derhalve in een
snel vertrek naar 't Woudhuis. Beide man
nen waren dan ook nog druk santen aan 't
overleggen, toen er hettig op de deur gekiopt
werd. Hoe, zouden dat de stadsrakkers al
zijn? Zelfs Berk verschoot van kleur.
„Wie verlangt zoo laat nog binnengelaten
Ie worden?" vroeg Schurzcr met eenigzins
sidderende stem.
„Een vriend, beste Schurzcr," was 't ant
woord, Alban Rotnach. Doe snel open."
„Zijl gij het, mijnheer de graat? Goddank
de hemel zend ui" riep Berk uit.
„Wal is er gebeurd? SpreektI"
„Tot heden nog niets, doch morgen had
ik een der hedienden met een boodschap
voor u naar Miinchcn gestuurd. Erbe is hier,
mijnheer de graaf I"
„Zoo'n lage schelm I Dan had vader toch
wel gelijkhij wil nu in Wiirzburg uitvoeren
wat hem in Miinchcn mislukte, 't Arme kind
moet terstond de stad uit, cn niemand mag
weten, dat zij hier was. Over een uur ver
trekken wij."
„Dal kan niet, mijnheer de graaf, de paar
den hchhen rust noodig. Wacht lot morgen
ochtend, dan kunnen wij eerst overleggen."
trail's kamer lag aan den anderen kant
van 't grootc gebouw, waardoor zij niets
van Albans komst bemerkt had. Zij was dan
ock niet weinig verwonderd, toen Schurzers
vrouw haar in den vroegen ochtend wekte
en haar zeide, dat de jonge graaf cr was,
om haar tc halen, en dat zij in een halt uur
gereed moest zijn.
Het jonge meisje vroeg niet waar
heen. Alban was er, die wilde hei cn dat
was haar voldoende. Waarheen de weg ook
ging, zij zou in veiligheid zijn.
Graaf Alban verliet met Irmi cn zijn beide
bedienden 'I huis, door een deur, welke uit
den stal op den straatweg uitkwamde goede
burgers van WörzburR lagen allen nog in
diepe rust. Berk daarentegen reed met twee
knechten rustig op gcpa.i n tijd uit de groote
hofpoort en nam den weg naar MQnchen.
Wordt virvolgd.)
