Nieuws- en Advertentieblad voor Amersfoort en Omstreken.
■xr»-
DE EEMBODE
XXVIIe laargang. No. 72.
UITGAVE VAN DE VEREENIGING DE EEMBODE TE AMERSFOORT.
Dit blad verschijnt Dinsdag- en Vrijdagavond.
Prijs per drie maanden vijftig cent. - Afzonderlijke
Alionemeiilen kunnen eiken dag ingaan, doch opzegging van abonnement
aanvang van een nteuw kwartaal.
t geschieden vóór den
Vrijdag 5 December 1913.
KANTOOR EN DRUKKERIJ: LANGEGRACHT 13. AMERSFOORT.
Alle mededcelingen
Billijke ta
1 advertentiün gelieve t
zenden vóór drie i
Epistel en Evangelie.
ijVerheugt
volk 1 En
Tweede Zondag van den Advent.
I-l-S uit den brief van den li. apostel
l'aulus aan de Romeinen. XV, 4-
BroedersAlles wat geschreven werd,
is tot onze onderrichting geschreven,
opdat wij door de lijdzaamheid en de
vertroosting der Schriften de hoop
mogen hebben. De God nu der lijd
zaamheid en der vertroosting geve u.
één van gevoelen te zijn onder elkander
volgens Jesus Christusopdat gij
van ziel, mei éénen mond God en
Vader onzes Heeren Jesus Christus
moogt verheerlijken. Daarom, neemt
elkander aan, gelijk ook Christus u heeft
aangenomen ter eete Gods. Want ik
zeg, dat Christus Jesus dienaar der
besnijdenis geworden is om wille van
Gods waarachtigheid, om de beloften
aan de Vaderen gestand te doen; en,
dat ile heidenen God weg -is barmhar
tigheid verheerlijken, gelijk er geschreven
staal: Daarom zal ik U loven onder de
heidenen, o lieer! ei
zingen. En wederom
u, gij heidenen, int
wederomLooft den Heer, alle gij hei
denen, en maakt Hem groot, alle gij
volkenEn weder spreekt IsaiasDaar
zal ziin de wortel van Jesse, en een die
zal ojrstaan om over de heidenen te
Iteerschenop Hem zullen de heidenen
hopen. De God nu der hoop vervulle
u mot alle blijdschap en vrede in het
geloovcn, opdat gij overvloedig moogt
zijn in de hoop en de kracht des Heiligen
Gcestes.
EVANGELIE
volgens den H. Matlheüs; XI, 2—10.
bi dien tijd, toen Joannes in de boeien
de werken van Christus vernomen had,
zond hij twee zijner leerlingen en zeide
tot Hem: Zijl Gij degene die komen
moet, of verwachten wij cenen anderen
En Jesus, antwoordend, zeide hunGaat
en boodschapt aan Joannes wat gij ge
hoord en gezien hebt: blinden zien,
kreupelen wandelen, mola.Uschen wor
den gereinigd, dooven hooreti, dooden
verrijzen, aan armen wordt het Evan
gelie verkondigd; en zalig is hij. die
zich aan Mij niet zal geërgerd hebben.
Toen zij nu heengingen, begon Jesus
tot de scharen aangaande Joannes te
zeggen: wat zijt gij in de woestijn gaan
zien 1 Een riet, door den wind heen
weder bewogen f Maar wat zijt gij gaan
zien? Eenen mensch, in zachte klee
deren? Zie, die de zachte kleederen
dragen, zijn in de huizen der koningen.
Maar wat zijt gij ga;
profeet? Ja, zeg Ik u,
proleet. Want deze i
-geschreven staat: Zie. Ik zend mijnen
engel :"k* A
weg
MODERNE DOODGRAVERS!
Hoe dikwijls.hebben de manner
de vrije gedachte hunne r;
stemmen in jubelliederen uitgezongen
over de Roomsche Kerk die nu einde
lijk uit elkaar zou vallenHun De pro
fundi* bij de lijkbaar der Kerk heeft
zoowat alle toonaarden doorloopen. Nu
eens heette het: Rome's macht verzwakt,
dan weer„het Christendom lees
Roomsche Kerk, is gedoemd uit de
centra der beschaving te verdwijnen"
en ander maalde reus Rome ligt
van macht ontdaan als Simsou aan
handen en voeten gekluisterd. Zoo
honderd expressies meer, allen er
op gericht 0111 den argelooze en oner-
varetie te beduiden, dat de rots - an
St. Pieter is verbrijzeld. Zoo werkt de
geest der logenImmers„de poorten
der hel zullen haar niet overweldigen"
tl.tt is de waarheid nu al meer dan
negentien eeuwen. Natuurlijk, de Kerk
zal vervolgd wordendaar hebben wij
op gerekend. Christus heeft dat voor
speld: „Zij hebben Mij vervolgd, zij
zullen ook u vervolgen." „Een leerling
is niet beter dan zijn meester". Ik geloof
dal de Kerk het best in de verdrukking
groeit. De storm schudt de kruin der
eiken; dorre takken worden afgerukt
bladeren vliegen ver weg op zijn
krachtigen adem, maar na den storm
ontwikkelt zich naar alle zijden nieuwe
bloei, nieuwe wasdom, nieuw leven
Het bloed van martelaren is het zaad
mr nieuwe Christenen.
Vanaf Nero die de eerste Katholieken
trachtte uit te moorden tot den modernen
anticlericaal, die zijn vervolgings-
•oede meer verfijnd en huichelend uit
viert, zien wij de waarheid van Cllris-
profetie over de onverdelgbare
van Petrus in bovcnnatuurïijken
luister. Wij hebben de belofte der
i. De Katholieke Kerk staat nog
altijd op de onvergankelijke steenrots
cn gedurende ruim negentien eeuwen
heeft al inenig vcrwatene zich tegen
haar verpletterdWij begrijpen niet de
ontzettende verblindheid voor de lessen
der historie. Een ezel stoot zich zelfs
geen tweemaal aan denzcifdcn sti
Door de ondervinding van eeuwen is
Rome-hater nog niet zoo wijs geworden
nog altijd laat de zoogenaamd verlichte
generatie van kerkvervolgers zich
wijsheid overtreffen dooreen e
Het schip der kerk is het oudste van
schepen en houdt nog altijd, ondanks
alle stormen, vaste koers op den
grooten Oceaan. Zij is nóg even
schoon voor het mcnschclijk oog zij
verheft haar standaard nog even hoog
zij ontplooit nog eenzelfde levens
kracht als toen zij voortkwam uit dt
leesterliand van Jezus Christus, onzer
leer. In haar wordt liet woord en dt
tem Gods gehoord. Christus zal ir
'etrus' boot en Christus zit nog heden
hetzelfde scheepje; wij hebben -bier-
ver zijn eigen woord„Hemel en aarde
zuilen voorbijgaan, maar niijne woorden
zullen niet voorbijgaan" en dit:Ik ben
met u tot aan de voleinding der tijden.
Als wij de mannen die in het der
Kerk vijandelijk leger naar vc
worden gebracht, eens scherp
de oogen zien, wat tal van obscure
individuen bemerken wij dan
dageraad van den modernen levensdag,
't Is nog altijd het werk van den licht-
schuwenden nacht gelijk bij den aanvang
van het Christendom. Te beginnen bij
Judas dun oilgclukkigen afgevallen prics-
apostcl uit hebzucht, tot den laat-
sten heiligscliennenden breker vanblanke
pricstcrecd, die uit hoogmoedswaanzin
of om een vrouw een meincedige
werd, een trouwclooze, zoekt de god-
loochening nog steeds kracht bij
zulke duistere zwakkelingen.
Inderdaad! wat bij ons als een rotte
appel over den muur wordt geworpen,
wat bij ons uit het paradijs van schoon
heid cn bloemen als onkruid of om der
bezoedeling wordt uitgeworpen, is bij
haar nog immer het beste, het heerlijk-
het reinste. Wat moet de bodem
dien afgrond toch een verheffende
aanblik van diabolisch leven te aan
schouwen geven!
Alles puur negatie! Der Geist der
ts verneint." Niets positiefsEen
mis van Duitschc wijsbegeerte, van
Kant's en Schopenhauer's pessimisme
de algemeene zelfmoord-philosophie
Martmann, en veel Eransche zeden.
Niets waarop cenig houdbaar stelsel of
princiep kan worden gebouwd. Strijd,
altijd maar door strijd tegen alle god
delijke instellingen en daarbij duidelijk
hoorbaar de ontzettende wroeging van
een gesmoord geweten De Katholieke
Kerk is in onze dagen nog een kracht
waarmede men rekening mo-.i houden.
Zij ligt in haar onveranderlijk, onver-
dclgbaar wezen. Men weet dit wel aan
de overzij en hoe meer men daarvan
overtuigd wordt, des te geweldiger is
de ontplooiing van alle krachten, des
te heller klinkt liet alarm over de gan-
sche linie. Alles wordt ten strijde ge
roepen. Het doet er niet toe '<Vi
Wat. Rome! voila I'cnnemi!
Waarlijk 1 wij Katholieken hebben wel
ns voor lieeter vuren gestaan
„L'homme a perdu la foi, il pluure,
voila Rousseau. Trop léger el ailleurs
trop bas pour porter lc sentiment de
son malheur, il rit; voila Voltaire.
Voltaire et Rousseau sont les deux
grimmages du derespoir, 1
,Het ongeloof onzer dagen weent
an niet anders. Ja tocli 1 het kan ook
lachen, maar 't is de lach eens duivels,
de lach van een Voltaire. Pessimisme!
afmattende, troostclooze smart 1 Men
als zij die geen hoop meer hebben I
Stil verbeten woede van een Multatuli
die kan uitspatten in de vlockschcppin-
getergden hoogmoedwaatizin."
moderne strijd vooral tegen de
Kerk is een bewijs voor de waarheid!
hel tcckcn dat Rome's macht
:t is ontzenuwd! Alles gaat
voorbijde Kerk blijft.
•i Zijn a-
|.K,
Onwrikbaar als voorheen, hoe fel de
(branding klots
Als zuil der waarheid, als het middelpunt
(der tijden.
Ziet, eeuwen gaan voorbij, cn brengen
[vreugd en lijdi
En schand' en eercmet den stroom
[des tijds vergaat.
Wat van den tijd is en de rots van
Petrus staat.
Ernest Hellolie mensch, die lijn geloof
erloren heeft en weent, rietilailr Rousseau,
ic mensch die nu cent te luchtig, dan weer
dragen, en lacht, zietdaar Voltaire. Vollain
l Rousseau zijn de twee bange gezichten vai
wanhoop. Roomsche Rijkdom. Marl
rceswijk O.f.m, Dr. Schaeptnan. Oe Paus
Uit het Buitenland.
In den Duitschen Rijksdag
ging het dezer dagen roerig toe.
't Kwam door een weinig bevredi
gende verklaring van den rijkskanselier
ter relletjes te Zabcrn in den Elzas
iorgevallen,
Door 't vlegelachtig optreden van een
twintig-jarig luitenantje werd daar de
goede harmonie tusschcn de burgerij en
het garnizoen verstoord.
Het militair gezag bleef in gebreke
die maatregelen te treffen welke ge-
'iischt werden't luitcnantje, oorzaak
alle herrie, werd niet verplaatst of
tijdelijk opgeborgen. Zoo kwam het tot
betreurenswaardige feiten. De verbit
tering der Elzassers is groot en ook
elders in het Duitschc rijk is men hoogst
mrdigd over het sabel-regime
hetwelk in Zabern heerschcnde was.
In den Rijksdag zeide een Centrumslid:
„Wij houden iedere autoriteit hoog
ook die van het leger, maar zoo gaat 't
„Daarbij is geen verzoening meer
mogelijk. Vernamen wij iets van hetgeen
tegen de rechtsverkrachting te Zabern
zal geschieden t Dc militairen zijn aan
dezelfde wetten onderworpen als de
burgerij. De schuldige moet verwijderd
worden."
't Is niet voor 't eerst dat in Duilsch-
land zoo iets voorkomt.
Men heeft daar hel leger teveel voorop
gesteld en bij vele officieren een geest
van hoogmoed gekweekt, welke nu en
dan op cell voor de burgerij belee-
digende wijze lol uiting komt.
Gelukkig dat 't liicr te lande zóói
Frankrijk.
Het Fransche ministerie heeft
Kamer een nederlaag geleden
afgetreden.
Do val van het ministerie-Barthou
heeft in Parijs geen bijzondere groote
beroering gewekt.
Zelfs niet ondcrdcportefcuille-< -agers!
De gevallen ministers toch I ebben
zich nog denzelfilcn avond in een
groote hotels van Parijs aan een
icheidsdincr verzameld en daarbij m
iet er zeer vroolijk zijn toegegaan.
Dc loop van zaken duidt op
vijandige stemming jegens den president
der republiek. Deze is enkele hecthoof-
len te gematigd.
Albanië.
Bij de afwikkeling der Balkan-zaken
werd besloten van de voormalige Turk-
iche provincie Albanië een nieuw
vorstendom te fabriccercn. Een Duitsche
prins. Wilhelm von Wied, verwant aan
onze Koningin-moeder, zal de Alba-
■zen gaan regeeren. Wijl 't een woest
wreed volkje is. met zeer weinig be
schaving, wacht Wilhelm een zwaar werk.
HoUamische officieren zullen ei een
bereden politiemacht organiseeren.
Binnenlandsche Berichten.
Voorjaarsplan.
Ofschoon in onze dagen veel ge
raagd wordt bij de Katholieken, waag
ik het mijn klomp te zetten bij de
goedgeefschen tot hulp bij het bouwen
van een nieuw kerkje tot eerherstel aan
het Allerli. Sacrament.
Ons oud schuurkcrkje is het herstellen
et waard. De algehcele inkomsten be
dragen rond f300 cn de kleine parochie
is alzoo niet geldelijk krachtig genoeg,
noemenswaardig te steunen en voor
slechts twee schouders wordt de geheele
last wel wat zwaar.
Daarom, wie zet mede zijn schouders
daaronder?
Epe jVeluwcj. H. BIANCHI, Pastoor.
Tweede Kamer.
De algemeene beschouwingen bij de
behandeling der Staatsbegrooting voor
1914 gaven aan mannen van rechts en
links gelegenheid eens te zeggen waar
't op staat.
De christeljjk-historischc heer de
Savornin Lohmann geesclde striemend
de houding der vrijzinnigen dezen zo-
er eti daarna.
Het leugenachtige der liberale stem
bus-beweging toonde deze parlemen-
're veteraan glashelder aan.
„Is er één verstandig mensch, zoo
vroeg hij, die meent, dat er thans een
enkele encycliek minder in de wereld
zal komen en voor Katholieken zal
gelden Is er iemand die niet
die stukken enkel dienen voor eigen
ren Zal dc heer ter Spill, nu de Re
geering heeft verklaard, dat geen enkele
uitzonderingsmaatregel zal worden in
gediend om de toenemende macht der
Roomsche Kerk tegen te gaan,
voorstel indienen tot uitroeiing der
kloosters, tot beperking der door hen
uitgeoefende bedrijven, tot intrekking
van het loon der paters-onderwijzers,
die dit aan de kloosters afstaan Is het
niet zelf-ontecrend, dat wij mc
hooren, dat men in ons land, dat steeds
een toevlucht was voor vervolgden, de
vreemde kloosterlingen wil weren en
dat van de zijde van mannen die zich
tooien met den titel van liberaal Waar
blijft men nu met al die schoone woor
den, waarmede men de coalitie bestreed
alsof die concentratie verandering
brengen in dc grondwettelijke positie
der ultramontanen
Mr. Lohmann deed ten slotte
beroep op deil rechtvaardigheidszin der
regeering t.r oplossing van den school
strijd.
Na hem kwam mr. Van Wijnbergen
aan het woord, die treurige staaltjes
van kiezersmisleiding mededeelde en mr.
Ankerman, die het onzinnig optreden
der openbaar-onderwijs-marnen hekelde.
Troelstra, die ecu langt rede hield,
ontkende niet het rechtmatige van dc
door ons tot de vrijzinnigheid gerichte bc-
ichuldigingcn van godsdiensthaatstoken.
Hij beloofde steun aan het ministerie,
.nneer het niet doof bleef
nschen zijner partij.
En zoo ging 't voort cn lieten de
kopstukken der partijen zich achtereen
volgens hooren.
Prov. Staten.
De Winterbijcenkoinst der Prov. Sta
ll van Utrecht werd Dinsdag door
den Commissaris der Koningin graaf
Schimmelpenninck, geopend.
Aanwezig waren 37 leden.
Bij de behandeling van de lijst van
werkzaamheden werden de voorstellen
Ged. Staten betreffende reglements-
'ijziging van waterschappen, gesteld
i handen van eene commissie, bestaande
uit de leden Van Bolhuis, v. Tuyll,
Knigge, Doude van Troostwijk en v.
Ittersum. Een voorstel van Ged. Staten
herziening van het reglement voor
waterschappen in de provincie
Utrecht, werd commissoriaal verklaard
in die commissie benoemd de heeren
Bolhuis, v. Lier, W. A. v. Beek
Calkocn, v. Klooster en van Ittersum.
Alle overige punten der agenda wer-
:n naar de afdeelingen verzonden.
Nadat deze getrokken waren, deelde
voorzitter mede, dat de volgende
vergadering zal plaats hebben op Maan
dag 15 December.
De Socialisten.
Na het verlies van den Kamerzetel
Amsterdam togen dc Socialisten
druk aan den arbeid om dc schade tc
herstellen. Zij hebben in één week 3000
'euwe leden aangeworven en 2500
euwe abonné's voor Het Volk.
K. S. A.
Nader vernemen wij. dat als sprekers
de feestvergadcring, welke op H.
Driekoningendag a.s. te Utrecht zal
worden gehouden, zullen optreden In
de middagvergadering: W. H. Bogaardl,
Voorzitter van den Ccntralen Raad voor
de K.5.A., Mr. A. Baron van Wijn
bergen, Voorzitter van het Diocesaan
Comité voor de K.S.A. in het Aarts
bisdom Utrecht, Prof. Mag. Dr. J.
V. de Groot, O. P., Hoogleeraar te
Amsterdam.
In de avondvergadering: Mr. Kolk-
an, oud-Minister van Finautiën,
Mr. Dr. Ch. Raaymakers, S. en
Pater Borromacus de Greeve, O. F. M.
De plechtige Pontificale H. Mis zal
door Z. D. H. Mgr. den Aartsbisschop
worden opgedragen te half elf ure in
de Metropolitaan-kcrk.
Centraal Bureau K.S.A.
Door den Ccntralen Raad voor de
K.S.A. is benoemd tot Onder-Directeur
het Centraal Bureau Mr. A. F. L.
M. Tepe, sinds zeven jaren werkzaam
aan genoemd Centraal Bureau, als
wetenschappelijk ambtenaar.
Amersfoortsch Nieuws.
De Woningnood.
Wibaut, een socialistisch raadslid uit
Amsterdam, kwam hier op invitatie van
zijn geestverwanten den woningnood
openbaren in 't Valkje.
Dc gehouden woningtelling met hare
onaangename uitkomst verschafte hem
de gegevens voor een pleidooi ter gunste
n gemeentelijken woningbouw.
Er viel niet anders te verwachten
.li een socialist.
Zij toch willen in elke behoefte, in
iedcren nood de Overheid ervoor span-
n. Overheidszorg voor alles en allen
hun leuze.
FEUILLETON.
EEN VLAAMSCHE VERTELLING.
Gij kent onze middelen," sprak
de oude zandboer tot zijnen
zoon, toen zij den dcurslcutcl bij den
hovenier hadden teruggebracht. „Ga
nu naar den notarisik moet eventjes
naar boer Koppens; ge weet wel, jon
gen naar dien braven landbouwer var.
wicn wij ons eerste vlas hebben ge
kocht. Hij heeft dit jaar vijf bunders
vlas van eerste hoedanigheid tc vcr-
koopen cn laat mij nog alt.jd de voor-
Klaas had den wagen van tien voer
man naar de Hei zien rijden, cn zijne
koffers stonden er op. Vooraleer hij
naar den notaris ging wou tuj van lin-
nen cn Uleedcrcn veranderen, cn ook
met zijne moeder nog eens over den
dachlc, „Indien M n,,n kan,
I den .ehoonen joase n.g de deur om.
I .loot. Het meisje Herkende hem dede-
iiik cn was door eerscl'yuiru ge-
Stol.. Dit kwam
notaris in briefwisseling was
jongelngs laatste patroon, over het be
heer van grondgoederen, die de
deling in Holland bezat, en ook door
dal in de familie van Halen dikwijls
op eene gunstige wijze over Klaas
gesproken.
De juffer had den wedergekeerden
dorpsgenoot nauwelijks gegroet, en „kom
binnen, mijnheer," gezegd toen de
der het hoofd buiten de deur stak.
•■Mijnheer Klaas," zei Elize, een
nig met de kleine hand wuivend,
den jongeling aan te melden.
„Wees welkom in het geboortedorp,"
iprak mijnheer van Halen, cn hij schud
de den jongenheer vriendelijk de hand.
Klaas was gevoelig getroffen, ont
roerd zelfs, over de vriendelijkheid der
voornaamste personen zijner gemeente
maar uitwendig scheen hij kalm. Men
begon over zaken tc spreken cn den
notaris verborg geenzins, dal hij door
dc familie van den overleden jonker
gemachtigd was om het huis betrekke
lijk zijne waartic, voor een spotprijs
af te staan.
Mevrouw van Halen, die veel be
lang in den zoon van deil zandboer
had gesteld sinds hij dien zweepslag
van Hendrik Verbeek had gekregen,
en nu onlangs zelve uit Engeland
zooveel goeds van hem had gehoord,
kwam den jongeling in liet kantoor
goeden dag zeggen cn dank de goe
de l'aam die hem was vooruit gesneld,
dank zijn gunstig voorkomen werd
den voormaligen verworpeling eene
vriendschap beloond, die hem tegen-
straalde als de dageraad van zijn toe
komstig geluk.
IX.
het bezoek van Klaas
bij den notaris van Ilaien,
de herbergen verteld, dat Piet de zand
boer het kasteeltje van jonker de
Keizer had gekocht, en dat hij het met
vrouw en kind ging bewonen. Dat Piet
de schoone woning had gekocht, wis
ten zij waarschijnlijk door een der ge
tuigen, die op de verkoopingsakte had
den geteckcnd. Dat 1'iet het kasteeltje
gekocht had, was waarheid; maar bij
die waarheid werden er leugens ge
noeg uitgekraamd om er een blauw
boekje mede te vullen.
De ceuc zeide, da'. Klaas met een
vracht goud teruggekomen was, en ande
ren beweerden, dal eene schatrijke Engcl-
sche dame, die onlangs overleden was,
hem al hare goederen had vermaakt.
Maar dat Piet cn Marie door zorgen
en slaven de goudstukken hadden ver
gaard, waarmede zij hadden betaald,
veronderstelde geen mensch. In gansch
het dorp bestond slechts een persoon
die de omstandigheden leende,
persoon v
Zoodra l'ie
s dc notaris van Ilalcn.
t zijn gezin het kas
teeltje bewoonde, was de naam van
zandboer als bij looverslag uitgevaagd.
Piet droeg nog dezelfde grijze broek,
en toch werd hij mijnheer genoemd.
Marie begon wel k) cederen van fijner
stof te dragen, maar kleed en muts,
behielden nog altijd dcnzclfden nederi-
gen, ouderweischcn vorm, niettemin
wordt zij thans juffrouw geheetcn. Klaas
werd naar verdienste geroemd en ge-
ibicdigd in alle voorname fainiliën
den omtrek werd hij gezocht, doch
nergens betoonde men hem zooveel
vriendschap als bij mijnheer van Halen.
Er verliepen nog een paar jaar eer
het landgoed in orde was. De oude
afgeleefde jonker had tuin, vijve
bosschage sterk verwaarloosdi
nu het kasteeltje ccnen eigenaar had
gekregen, die meende dat het geld
voor verbeteringen uitgegeven, op woe
ker was uitgezet, was het verontaebt-
zame erf in luttel tijds in eene lustwa
rande herschapen. Ook het oude huis
was opgesmukt als een jonge bruid
en bij die veranderingen toonde Klaas
dat hij nog altijd een talentvolle bloem-
kweeker was want hij had een uitge
strekte orangerie laten bouwen.
Omtrent denzcifdcn tijd waren ook
de veranderingen voltooid, die mijnheer
van Halen aan zijne woning had ge
daan. Mevrouw zeide, dut haar huls
al te prachtig was, dat het zich tc
trotsch bovcu de lage burgerwoningen
verhief, die het omgaven, maar de n
had liet zoo gewild. „Als m
oud wordt verlangt men naar geene
verandering meer," zeide hij, daarom
heb ik gezorgd, dat alles in orde
gen onze zilvere bruiloft."
Op de dagen die den zoo vurig vi
beiden zilveren bruiloftsdag voorafgin
gen, werd er in het dorp wéér v<
gepraatwant terzelfder tijd werd
tot vreugde van het oude bruidspaar,
in het huis van den notaris nog
bruiloft gevierd, de bruiloft zijner oud
ste dochter.
De wraak van Klaas was volledig.
Tot spijt van vader cn moeder Ver
beek, en voornamelijk tot spijt vs
vernederden Hendrik, was de zoo
den zandboer de gelukkige bruidegom
der schoone brave jonkvrouw Elize
Halen.
DE HOUTVESTER.
Daar buiten tegen de helling
den berg staat de houtvesterswo-
ning' achter haar rijst liet woud op
met zijne eeuwenoude donkere dennen
cn slanke beuken. Dikwijls leidt
mij voorbij ccn sierlijk huis, dikwijls
ga ik naar binnen, want de jonge hout
vester die daar woont, is mijn onder
geschikte. Dan zit ik in mijne oude da
gen menigmaal urenlang onder de lin
iaal mijne blikken zweven over
het rijke dal. En wanneer de zon gloei
end rood achter de wolken verdwijnt,
denk ik steeds aan den man, die voor
lange lange jaren hier boven heeft ge
woond.
Hoever mijne herinnering mij ook
inr de vroegste kinderjaren terug leidt,
altijd toch komt het beeld van den
houtvester Reichcrt mij voor den geest.
Toen wij nog kinderen waren, placht
icn ons schrik aan te jagen met dc
-•oorden„Daar komt de houtvester
an 1" En in onzen angst voor den grooten.
somberen man verscholen wij ons allen
of begonnen zelfs tc schreien. Toen wij
ouder werden, werd de hontvester voor
mythisch persoon; wat wij in
de sprookjes van den wilden jager ge
lezen hadden, droegen wij in onze
kinderlijke phantasic over op den een
zamen man. Ja, wij geloofden vast, dat
hij in de twaalf heilige nachten niet het
woeste leger moest rondtrekken, dal hij
de kunst verstond, nimmer missende
kogels te gieten, cn in 't gcheim.fluis-
terden wij elkaar wel eens in 't oor, dat
hij zijne ziel aan dcu booze had ver
kocht. Maar niet alleen wij, kinderen,
geloofden Uit cn dergelijke dingen, ook
vele oude lieden in 't stadje zeiden dal
het met den houtvester niet pluis was.
Bemind werd hij door niemand.
(Wordt voortgezet.)
