Nieuws- en Advertentieblad voor Amersfoort en Omstreken. DE EEMBODE XXVlh Jaargang. No. 74. UITGAVE VAN DE VEREEN1GING DE EEMBODE TE AMERSFOORT. Dit blud verschijnt Dinsdag- en Vrijdagavond. Prijs per drie maanden vljltlg cent. - Afzonderlijke nummers drie cent. abonnement moet ge- Abonnementen kunnen eiken dag ingaan, doch opzeeeini! schieden vóór den aanvang van een nieuw kwartaal. Vrijdag 12 December 1913. KANTOOR EN DRUKKERIJ: LANOEORACHT 13, AMERSFOORT. Alle medcdeelingen Billijke tarieven bij abonnement. advertentiSn in te zenden vóór drie uur op den dag van uitgifte. Dit nummer bestaat uit twee bladen EERSTE BLAD. Retraiten. Het mit va» ee» retraite voor mill tiepl ichtiyen behoef ik niet te bepleiten Het leit, dat in Duitscllland jaarlijks 8000 en meer recrutcn eraan deelnemen, spreekt duidelijk genoeg. Mijn eenigi bedoeling is de militiejiliclitigen te wij zen op de retraite, die van 20 tol 23 December l vergoeding f4) te Amers- foort zal gehouden worden, en waarop zij bijzonder worden verwacht. Dc ouders zullen in het belang van hun zonen en in hun eigen belang wel zor gen, dat de toekomstige miliciens zich door een retraite eerst komen aanster ken tegen de vele gevaren. levens zij hierbij medegedeeld, dal op de retraite van 2D December nog eenigc plaatsen voor mannen beschik baar zijn. ROOMSCHE CHARITAS. Nooit Sterft de Liefde! Oneindig en almachtig Itij 't wisselen der eeuwen eeuwig jong. Zendt dj hour kroost duur tiodes kracht colki nelt lig Waar 'l lijden 't leven dreigende besprong Ur. Schnepmnn. Hij al het streven naar sociale recht vaardigheid. mag nooit vergeten wor den. dat lieftic noodig is bij cn naast eiken socialen arbeid. Er zijn lieden die beweren, dat in de producten der sociale-wettcn-niachi-| ne 't groote geneesmiddel voor alle inenschenlced te vinden is. Als eenmaal de sociale wetten en hervormingen volledig zijn doorgevoerd, dan wordt liefdewerk overbodig, be weert men, omdat dan dc oorzaken, de bronnen der armoede, hebben opge houden te bestaan of voor nieuwe el lenden nieuwe wettelijke hul|>bronncn geschapen zijn. Als het gebouw der| sociale wetgeving volledig is opgetrok ken, dan is tevens het uur aangebroken waarop men de Liefde haar pensioen geven kan. Zij. die zoo spreken, dwalen. Armen zult gij altijd bij U hebben, zegt Onze Heer en Zaligmaker, en daarom ook zal de liefde onder ons moeten leven en wandelen en werken, zoolang er mcnschen, zoolang er ziek ten en dood, zoolang er hulpbehoevende kinderen en weduwen en weezen bestaan. Want zelfs dan wanneer de sociale wetgeving al wat bij mcnschen moge lijk is. zal hebben gedaan, is nógnoo-| dig de sociale werkzaamheid der liefde. I Wettelijke zorg kan soms den honger van den arme stillen, zij kan naakten' klecden, maar gebogen, trooslelooze harten oprichten, mcnschen verzoenen met hun toestand, dat vermag zij niet. Zij spreekt niet dc woorden des le vens. die gaan van het hart tot het hart. Zij is niet de barmhartige samarita die olie en wijn giet ill de wonden een verbitterd of verlaten gemoed Zulks werd ten allen tijde beseft begrepen. „Broeders, broeders", sprak St. Vin- centins I'aulo in zijn tijd. „wat geeft de goede, groote Gotl ons veel te doen" I'.n nog is St. Vincentius' woord va kracht en voloj) van toepassing. Daar is zooveel, zoo oneindig veel De arme smacht naar liefde, naar ïdedoogen. Een opwekkend woord, n hartelijk gezegde, o, het kan veel goed maken, En al zijn we dan ook al onmachtig n nieuw paradijs oj> aard te stichten, dan toch kunnen wc bereiken, dat onze ongelukkige mcdcmcnschcn begrijpen, dat tic ongelijke verdccling der goederen niet een onrechtvaardigheid is; dat de nederige toestand der kleinen in deze wereld geen schande is omdat zij bc- ""••d zijndat zij moeten verdragen geduld de lasten van het werk en het lijden. uo worde een schoon ideaal bereikt welks verwezenlijking wij allen moeten hopen en afsmeckcn een christelijke gemeenschap één niet alleen door hel geloof maar ook één door de sociale gerechtigheid en dc christelijke liefde. Een groot aantal onzer incdcmcn- ichen treurt, lijdt zelfs gebrek, en kan tien dit, helaas, niet altijd van de vol- vasscnen zeggenhot kind leeft in ar- nocde zonder zijn schuld. Eu bij de outle gevaren komen de tieuwevalsehe theorieën en leuzen, die hel godsdienstig leven in den grond slag dreigen te verwoesten. Scepticisme, haat, wanhoop dringen de schamele woning binnen de wre vel zonder God en hooger uitzicht verkeert in wrok. en verjaagt den engel :ler hope, den Inatstcn troo 't, Daar is zooveel te redden door goedheid, geduld en liefde. Maar. Godlof, waar ellende is. daar treden nóg de zonen van St. Vincentius op als boden des vredes, en even menig vuldig als de nootlen der armen, zijn ook hunne pogingen om die nooden te verzachten. Zondagavond wordt een extra ge- igenheid gebudun de St. Vincentius- Yerccnigiiig te steunen. Moge een breede schare geloovigen zich dan kerkwaarts spoeden, en veel worden geofterd voor den schooncn liefde- arbeid, welke de V moeid verrichten. Katholiek trots zijn op zijn geloof t :t niet verloochenen. Aan den l'aus cn stautssecrct; Merry dol Val werd op voorstel 1 I den aartsbisschop een telegram j hulde verzonden. Inlzctteiid groot is het getal werk- loozen in het Duitschc Kijk. Men telt ze bij duizenden, dc mannen die nu reeds wekenlang zonder verdiensten rondloopcn. Allerlei middelen ter voorziening den nood door werkverschaffing wor- J_,.n nu aangeprezen. Het beste is nog dat 'van eene vcr- eeniging die voorstelt woestcn grond te ontginnen. Dc verccniging heef' practisch bcwc- n, dat het een goed middel is. Duitscll land heeft nog een 500 vierkante K.M. mocrasland cn een 1000 vierkante K.M. land, dat woest ligt of weinig opbrengt. Men kon daaroj) aan 80.000 boeren families een bestaan verschaffen. Hon derdduizenden arbeiders zullen er werk kunnen bekomen, brood voor zich en hun gezin. Op deze wijze kan nog een klein Koninkrijk aan Duitscllland toe gevoegd worden. In den Rijksdag i- der geworden. In de Uit het Buitenland. Duitschland. Bij de viering van het Constantijnfeest I der Katholieke vcrecnigingcn van Keu len, hield dc aartsbisschop, dr. Eelix von Hartmaan een rede, waarin hij sprak over den geloofsmoed der belij ders en martelaren in den catacoinben- tijd. In die dagen kwamen dc Chris tenen voor aardscltc machthebbers moe dig voor hun geloof uit en hadden er hun leven voor veil. In onze dagen echter verbergt inen zorgvuldig zijn ge- of uit vrees voor matcricclc schade. Gelijk dc soldaat echter lier is o|> 's konings wapenrok, zoo moet ook dc in het wild op los te slaan. Anderen hadden sircnc-lluitjcs bij zich en bliezen lOjihoudelijk door. Eenigc afgevaar digden hadden clcctrische bellen, andc- weer autombbiclhorens, nog ande- (rompetten medegebracht en maak- van deze „instrumenten" een ijverig gebruik. En te midden van deze herrie werd het voorstel van dc belasting op gedistilleerd aangenomen. Bij de bespre king van de personeele belasting moest een afgevaardigde ophouden met spreken, wijl niemand hem kon vei Toen werd dc zitting opgeheven. Tweede Kamer. Nog altijd duren dc beraadslagingen ver de politiek in dc Tweede Kamer Gelukkig, dat men zoo verstandig is geweest, in dc avond-zittingen een aan vang tc maken met de behandeling der verschilt* wat bcdaar- nop hoog bevel z'n draai genomen cn treedt men minder uitdagend en verwalen te gen dc burgerij op. Frankrijk. Het hof te Orleans heelt den aarts- bisschop van Kcims, kardinaal Liii;on, veroordeeld omdat hij het had durven wagen als bisschop op het gevaar der ichotci) zonder godsdienst te wijzen. De kardinaal had namelijk in 19001 ;en herderlijke brief aan zijn geloovigen gericht, waarin hij tegen genoemde j scholen waarschuwde. Dit schrijven hadden de onderwijzcrsvcrcenigingen zich aangetrokken, weshalve zij een aan klacht tegen den kardinaal indienden. De rechtbank legde den kardinaal ccn boete op van 500 francs, cn veroor deelde hem lot betaling der proces kosten. De kardinaal znl in hooger be roep gaan. De republiek heeft ecu nieuw stel ministers. Volgens mcdcdeelitigen der| groote Franschc pers een combinatie van onbeduidende mcnschen, wierccnige verdienste blijkbaar hun afkeer van Kerk i godsdienst is. De heeren willen liet nndcrwijsvraag- utc ter hand nemen. Zulks beleekent it voor het geloovig deel der Eranschc itie donkere cn droeve dagen komen. Oostenrijk. In het Oosicnrijksclic huis van afgc- lardigdcn hebben zich geweldige ènes voorgedaan. Reeds bij het be gin der zitting stelde een afgevaardigde voor de zitting te verdagen. Toen de president zich tegen dit voorstel ver zette. begonnen de Kiithencn vreeselijk herrie te maken. De moesten rukten de deksels van de banken en begonnen Binnenlandsche Berichten. gen. te beginnen i De behandeling der Watcrstjats-be- grooting is dc pracht-kans voor 'n af gevaardigde eens in 't publick te doen blijken van zijne groote belangstelling in 't district hetwelk hem naar 't Bin nenhof zendt. komt 't, dat dr. Lclv een serie wenschcn en verlangens werd geoffreerd, waarvan de volledige vervulling nog wel jaren zal uitblijven. Bij dc algcmccnc beschouwingen was de lieer Licftinck, ccn gewezen predi kant, de lofredenaar der Loge, de lieer ter Spill, Utrecht's afgevaardigde, luchtte zijn afkeer van de clcricalen. En beide heeren toonden zich gebelgd over baron Van Wijnbergen's redeeen bewijs dat deze eminente Katholieke volksverte genwoordiger raak sloeg, toen hij de rrijzinnige verkiezingsjiractijken hekelde. Minister Cort van der Linden bcant- voorddc in een zeer belangrijke rede verschillende sprekers cn schonk vooral i aandacht aan rar. LoefTs betoog; -— een bewijs dat deze Katholieke depute ;aken aan de orde stelde wél de over- vcging waard. Dc minister verklaarde, dat hij het óók betreurt, dat de reli gieuze gevoelens van de rechterzijde liet geding zijn gebracht. Waar hier t .uiti-papisiiic ter sprake is gebracht, zegt spreker dit in de eerste plaats ten ojizichte zijner Koomsch-Katholieke laiidgcnooten. Hoe de verhouding is van dc Katholieken tot hun Kerk, is hun zaak. Welke plaats zij willen in de .chappij, is hun zaak. Zij hebben >ns dezelfde geschiedenis, dezelf de taal, dezelfde zeden. Zij vormen met ons één natie, cn bouwen met ons aan dezelfde staatsinstellingen en dcnzelf- <len Staat. Over dc veelbesproken stantscom- Issie voor liet onderwijs ilced de Pre- ier de gewichtige mededeeling, dat hij linar opdracht zóó had geformuleerd, •lat de ojivatting van lien, die subsi- ihën niet genoeg achten, doch gelijk stelling cischcn, en de opvatting van lien, die met wettelijke regeling geen genoegen kunnen nemen wordt gekend. In die commissie moet de verstand houding worden gezocht, Ze kan daar beter tot stand komen dan in een vurig Kamerdebat. Verder zijn gedachten danrointrcnt ontwikkelend, gaf hij te kennen, dat het op den weg dier com missie liggen kan, eersteen grondslag te zoeken voor het compromis. En zoodra dat gevonden is, kon de com missie dat in een voorloopig voorstel belichamen. Tweede Kamer-vacature. Het Tweede Kamer-lid Lasonder, :rtegenwoordigendc een der Rotter- damsche distr.ctcn, heeft ontslag geno men. 'n Mooi kansje voor dc onzen, dien zetel tc bemachtigen I 't Pensioen. c werden voor het geheelc land 81.000 renten van twee gulden weeks door dc Rijksverzekeringsbank betaalbaar gesteld. De kosten zullen dus 30r 1914 ongeveer acht-en-een-half lilliocn bedragen. Onder de „trekkers" trof men aan- geslngencn in de vermogensbelasting; onder de niet-trekkenden mcnschen, die, hard tobbende, 't zoo best kunnen ge bruiken. 't Vóór-de-tarief-wet-comitë te Utrecht ontbonden. Door onze tegenstanders aldus de praeses was reeds maanden lang cenc gewel dige reclame gevoerd, Vast stond bij bij ons, •lat, wilden wij iels bereiken eene contra-reclame moest worden ge leld, maar nog vaster waren wij ervan overtuigd, dat dit moest zijn eene der zaak waardige reclame. Er is gewoekerd met tijd en geld, in verband met onze krachten. Het direct succes bleef uit. Wat niet tc verwonderen is. Ware ons aantal maanden eerder be gonnen, dan zou dit zeker goede vruch- hebben gedragen". Gebeurt meer, dat men tc laat op veer bedacht is. Laat 't een Ie3 zijn ■or Inter! Nationale Militie. De Minister van Oorlog heeft de in deeling van de militie ojienbaar ge maakt. In Januari cn October 1914 zul len in het geheel 25.830 jongelieden worden ingelijfd, waarvan 500 bij dc zeemilitie. Bij de infanterie met uitzondering ti de regimenten Grenadiers en Jagers, worden de jongelieden uit een district bij eenzelfde regiment ingedeeld, dat in het district gelegen is of zoo dicht mogelijk erbij. Bij de regimenten Artillerie cn Ca valerie wortlen ze uit 't geheelc land gehaald maar toch, waar mogelijk, uit het naastbij zijnde district. 'n Voorrecht. Militairen beneden ilen rang van officier kunnen voortaan in alle klassen tegen betaling van militair tarief. „Ons Ucliing", geen dcfensiebelang. Het optreden der neutrale Onder officier» vcreeniging „Ons Belang" wordt met belangstelling door den Minister gadegeslagen. De Minister merkt op, FEUILLETON. DE HOUTVESTER. Toen ik op zekeren dag weder de helling ojiging naar zijne woning, kwant hij mij reeds halverwege tege moet aan zijn somber gezicht zag ik bij den eersten oogo|>slag, dal er iets niet in orde was. Voor ik echter vraag kon doen. zeidc hij noi „Weet ge 't al. in 't woud is strooper „Ge schertst toch niet," zcide ik lachend, „waar zou die strooper dan vandaan komen „Gisteren heb ik zijn schot gehoord cn ook den aangeschoten reebok ge-i vonden, maar den kerel heb ik niet ii 't uog kunnen krijgen. En dat over komt mij nog in mijne oude dagen De oude werd purperrood in 't ge zicht en zijne öogen begonnen onheil spellend te fonkelen. Plotseling echter verschoot hij van kleur cn sl""1* l*""1* hij voor zich uit. „Ik weet wel, wie mij dien zendt, sprak hij halfluid inet eene holle „ik zal ook geen rust hebben, ccn kogel van een wilddief mij neder- velt. Ja, ja, zoo moet liet komen er zoo komt het ook." „Wat praat ge daar nu voor onzin onderbrak ik licni. Hij huiverde. „Wat heb ik gezegd? 'rocg hij, mij schcrji aanziende. „Daar mag de drommel wijs rorden. Het schijnt, «Int gij bang zijl 'oor den strooper." „Bang zijn -- ik bang zijn!" En hij barstte uit in een schaterlach, „Maar ik zal li eens wat zeggen. Wij zullen het boscli ingaan en den kerel gen. Vindt ge 'l goed Ik wil echter niet toe aanzetten, want al wat gebeurt zou ik ilc schuld dragen, en gij zoudt nog meer schrik en schuw van mij licbhcn dan anders." .Vees zonder zorg. ik ga vrijwillig ik heb geen grooien verbeid dal gespuishet zijn algemeen laffe kerels, die op den looji in», zoodra zo maar een groenrok in oog krijgen." „Ge praat, naar ge versland hebt." ...ide de oude ruw. „Ge hebt nog nooit met zulke lieden te doen gehad en nog nooit dc kogels langs iivvoorhoo-| en fluiten. Muon ook niet. ven gemakkelijk en koelbloedig op! en niensch schiet nis op vild." Ik beet mij o|> dc lippenik had de berisping maar al te duidelijk in zij- woorden bespeurd. Zwijgend gingen wij daarna liet woud Wel twee uren liepen wij vo-" terwijl wc schcrji naar alle kanten keken. Ik wil bekennen dat ik toch niet op mijn gemak was; ik had mijn :cr zoo gevat, dat ik elk oogen- bllk kon aanleggen. Steeds meende ik dat de strooper plotseling voor ons opduiken, dikwijls scheen het liiij dal naast een (likken boom dronk gewaar werd. greep ik mijn ge leider onwillekeurig bij den arm ci .vees hem ur op. Maar hij begon zacht :c lachen en keek mij s|iotcnd doch sprak geen woord. Eindelijk kwa llen wij een open plek. die dooi lioogc, donkere pijnboomen was om ringd. „Hier willen wc Jen kerel wachten, wide ile houtvester, „want ik twijfel :r niet aan, dat hij hier komt stroopo iooals den vorige» keer. Hij aal da ginds postvatten. IIIHf gij lllcr en plaa u achter dezen pijilliooni, dal zal het beste zijn. Hel gcroc|> van. den uil, dat ge toch wel zult kunnen nabootser zal ons tot waarschuwingsteeken dn neil. Maar alleen dan als oen verdacht persoon nadert." Daarmede scheidden wij en gingen op onzen jiost staan. Langzaam sloop de tijd voorbij, ik werd reeds ongedul dig en gaf mijn spijt lucht, dat wij te vergeefs zoo ver gcloopcn hadden. De schemering begon te vallen en spande hare grauwe draden van boom tot boom. men kon niet ver meer het het bosch inkijken, zoodat ik bijna ge heel alleen op mijn ooren moest ven. Ik luisterde dus gespannen elk gcrui-ch, soms scheen het mij dat ik schreden hoorde naderen. steeds vergiste ik mij. Het moest een vogel of een haas geweest zijn. die in de dorre twijgen het knnp- pen veroorzaakte, l'lotseling schrikte ik op, duidelijk had ik van den over kant het gvroc|i van een uil gehoord ik keerde nnnr de plants, waar dc houtvcstcr stond. Zien kon ik op den vrij grootcn afstand cn in de scheme ring natuurlijk niets, doch ook niet het minste geluid drong tot mij door. Toch beefde ik, alsof ik de koorts had. Ik hield mijne buks gereed, toen jilotse- ling <le stem van den houtvester zich deed lioorrn„Geweer omlaag of ik schiet." Daar vielen ook twee schoten, ik zag het licht, snel sprong ik op die plaats toe. ik zag twee mannen op den grond worstelen, zag hoe de hout vester de knie zette op den anderen, hoe hij dezen een nies uit de hand wrongtoen ik hij Item was ge komen. was ile strijd reeds beslist. Hijgend lag de vreemde man op den grond, de houtvester was opgestaj en stak het lange, scherpe dolknn weg. „Zijt ge gewond Iriep ik. en toen de op den grond liggende wilde opstaan: „Beweeg u niet, schelm, of ik jaag u ccn kogel door ilea kop. .BcdaArd, bedaard," vermaande mij oude man. „Gij ziet immers, dat hij onschadelijk iszeker heb ik zijne hand wat verdraaid, toen hij met het incs naar mij stak. Opgestaan niet dc handen vooruitgestokenspartel ar niet tegen dat helpt u toch l. Ik denk, dnt gc mijn vuist ge voeld hebt." Meteen bond de houtvester den stroo- •r een riem. zooals hij gebruikte om zijn honden vast te leggen, om de lian- wat de man hem zonder tegen- en liet doen. Waarschijnlijk zag hij in. dat aan tegenstand toch niet meer te denken wa*. Daarna nam de houtvester een geweer van den grond n bekeek het. !en inooi wapen cn haast nog vwilde wel eens weten, waar het gestolen i«," mompelde bij. IntiMtchen had ik den strooper met at meer aandacht bekeken, liet was ccn kleine, gezette, scha mel geklcedc man. Zijn gezicht zal ik mijn leven lang niet vergeten. Een te- rugsiootonde trek van verdorvenheid en woestheid viel daarin op en over het voorhoofd en de wang liep een breed, rood littccken. I >e zwarte oogen en nu met ccttc uitdrukking van woestcn haat op den houtvester. Al les bijeengenomen maakte dc kerel op mij den indruk van een diep verdor ven man die tot alles in staat was. Ik

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1913 | | pagina 1