BERK. BROM, Nieuws- en Advertentieblad voor Amersfoort en Omstreken. Nicolaï Lebret Electrische Installaties. DE EEMBODE XXVIII*-' Jaargang. No. 21. UITGAVE VAN DE VEREENIÜING DE EEMBODE TE AMERSFOORT. Dit blad verschijnt Dinsdag- en Vrijdagavond. Prijs per drie maanden vijftig cent. - Afzonderlijke nummers drie cent. 1 abonnement moei geschieden vóór den Dinsdag 16 Juni 1914. KANTOOR EN DRUKKERIJ: LANGEGRACHT 13. AMERSFOORT. - TELEFOON No. 314. Advertentieprijsvan één lot vijl regels *0 cent. Elke regel meer 7', cent. reclames; «len cent per regel. Advertentiën in hel redactioneel gedeelte vijftien cent per regel. Billijke tarieven Alle mededeclingen en adverlenti£u gelieve men in vóór twaalf uur op den dag v uitgifte. Ook t haartje van uw hoofd. Aiiologetischejbijdrage van Jac. J. Zeij, S. J. Al weer wat andersI Luister eens! „liet moge waar zijn, dat de groote, alomtegenwoordige, alwetende, alwijze tiecsl het heelal bestuurt lot een goed einde, dat Hij een barmhartige Vader en Geneesheer is, die mei de ellende, welke Hij toelaat, natuurlijk een liefde volle bedoeling hebben moetmaar kan men dat nu wel doordrijven lot op de kleinste bijzonderheden Zie, dat geen musch valt van hel dak, geen haar van ons hoofd zonder een bepaalde beschikking Gods, dat is toch wel sterk gezegd! God heeft toch wel wat anders tc doen, dan zich met zulke kleinig heden bezig te houden. „Daarenboven: ik zelf ben ntaar zoo'n nietig incnschje, en heb God zoo dikwijls in zijne alomtegenwoordigheid bctccdigd, door de overtreding zijner geboden: Hij zou zijne waardigheid voorbijzien, als Hij zich nog met mij bemoeide Eerste antwoord. L'it den toon, waarin de opmerking gemaakt is, voelen we reeds, dat hij, die ons zoo toespreekt, het goed be doelt, hoe ondoordacht dan ook zijne moeilijkheid is. Wij kunnen dus voor eerst heel bedaard antwoorden, op de volgende wijze: 1. Ten eerste: God weet alles en kan zonder de minste moeite, alles regelen en besturen tot het groote doeleindzijne glorie en 's menschen geluk. 'J. I en tweedebehalve dat Hij het kan. is het ook heelcmaal niet beneden i zijn waardigheid, zelfs voor 't kleinste i stofdeeltje zorg te dragen. Als het be- neden zijne waardigheid was iets te I besturen, was liet ook beneden zijne waardigheid geweest het te maken, want maken en besturen, 't is in God een oneindige akt van zijn ééncn wil. Niets is klein in 't oog van God, en alles is klein in 't oog van God. Alles, alles, zelfs elk slotje in de lucht, elk haartje aan uw hoofd, heelt het verhe ven doel, om door volging van de na tuurwetten der zwaartekracht en van hel arbeidsvermogen glorie te geven aan God; en daarom is alles groot. Maar ook kleinwant heel het gansche heelal is in vergelijking met God nog tuillioenmaal kleiner, dan een stoljc vergeleken bij bet heelal. 3. Ciod kan het, het is niet beneden zijne waardigheid, en, ten derde, het past Hem. ook, dat Hij zelfs 't kleinste, zelfs het miniemste onderdeeltje van I zijn schepping bewaakt cn bewaart. Want God is oneindig wijs en oneindig heilig en oneindig machtig, cn krach- tens deze eigenschappen past het Hem, dat Hij alle dingen brengt tot hun laatste bestemming: Zijne glorie. Ais gij nu met uwen vrijen wil daartegen ingaat, cn iets doei, wat God verboden beeft, dan kunt ge wel beletten, dat ge zelf lot uw doel, uw ecuwig geluk, geraakt, maar niet, dal Hij lot zijn laatste doel komtzijne glorie, die eeuwig schitteren zal in de donkere ernis van de vlammende hel. „Nu, juist," zoo zegt gc, „omdat ik God vergramd heb door mijne zou den, daarom zal Hij zich ook niet nicer n mijne armzaligheid bekommeren." Mc dunkt, dat Hij zelfs buitengewoon ror u bezorgd is, door 't feit alleen, dat gc na uw zonde nog leeft, nog niet verworpen zijt. Ge luidt verdiend, op hccterdaad betrapt, leistond eeuwig te worden gestraft, en Hij schorst zijn is, laat u levenHij laat zijn lieve over u schijnen, planten en dieren groeien om u tot voedsel cn dekking te strekkenHij laat u lijden cn smart ondervinden, juist om u tol nadenken te stemmen, u te verbeteren. Kik vo geltje dat fluit, elk zonnestraaltje, waarin gc u koestert, elk sterretje, dat u toe- flikkert, elke bliksem, die klieft door de lucht, elk ongeluk, dat u toevallig niet trelt, en ook elk ongeluk, dat u icvallig? wél treft, 't is alles de stem in God, die in alle tonen, welk* een moederhart inaar zou kunnen vinden, u toeroeptkeer toch terug tot mijn liefde, "r het te laat is! Zie, d.'it kan men antwoorden aan naml, die het goed meent, maar bij gebrek aan nadenken niet inzag, dat "od ook zorgt voor hel kleinste, zelfs oor liet zondigste. Tweede antwoord Doch dezelfde moeilijkheid kan ge maakt worden door iemand, die minder tc goeder trouw is. die met God en godsdienst lacht en spot, en dien gij toch van antwoord dienen moet. om den schijn tc mijden, dat ge :n zijt. Onthoud intusscheu, dat n zwijgen een teelten is zijn. Zooals onze Goddelijke Zaligma ker zweeg voor Herodes. zoo kunnen ook wij soms, door stilzwijgen, en iti- dig medelijden met den ongelukki- gen spotter zegevierend uit het strijd perk treden. Maar veronderstel nu. dat het pas geeft te antwoorden, wat dan? Zoo'n spotter zal zijn vraag wel minder be scheiden inkleeden, dan in den boven aangchaalden vorm. 1. Zegt hij bijvoorbeeld: „geen usclijc van hel dak? geen haartje n ons hoofd, zonder toestemming n God, 'l is immers bespottelijk I dan kunt ge antwoorden„Zóó, vindt i dat zoo bespottelijk U schijnt dus log niet eens te weten, dat alle men- ichen op de hcclc wereld, te zamen tog niet zoo knap zijn, dnt zij écu dood rmschje levend kunnen maken, of één haartje, dat uit uw hoofd valt. er weer kunnen zetten, alsof er niets gebeurd 1'. In een Belgische stad, waa dwaze mode bestond, misschien nog wel bestaat, zelfs onder dc arme fa brieksmeisjes. om veel valsehe haren te dragen, zeide de een tegen een an dere: „Wat? Wil je nog zeggen, dat Lieve Heer niet voor je haren zorgt? Nu nog mooier! Maar, kind, hij zorgt zelfs voor je vidsche haien I W 't er treurig voor je uit zien, t- Onze Lieve Heer niet zorgde, dat er anderen zijn, die hun haren, of hun vlas verknopen, om je een bceije mooier te maken I" Op een lawn-tennis-vi-ld zegt de een tegen een ander: „Als een jongen je kwaad wil doen, moet je hein maar z'n gang laten gaan God zal immers wel voor je zorgenKn't antwoord? „God ziil niet alleen voor me zorgen, maar Hij hééft al voor me gezorgd: Hij heeft me een gezond versland ge geven. om me niet in den val te laten loopen, en een mondje waar ik nog niet op gevallen ben. en een paar sterke handen, om me te verdedigen, zoo goed als de beste I" Zulke antwoorden zijn tegenover spot- rs nog de meest afdoende, cn lokken geen verdere vragen uit. Derde antwoord. Evenwel is er nog een derde soo n menschen. Niet alleen te goed. trouw dwalenden. niet alleen spotters, k soms overigens goede Katho lieken komen wel eens met de moei lijkheid voor den dag. dal zij zich maai kunnen voorstellen, hoe God in zijn goedheid voor alles zorgt, en hoe zelfs het bitterste lijden, 'l welk den gcringsle der menschen overkomt, werk is van Gods Voorzienigheid, die alles ten goede bestuurt. t den mond van een anderzini brave Katholieke vrouw, maar di< door droefheid overstelpt was, kwam klacht, die sneed door de ziel I 't Was op het ougenblik. dal het lijk cener moeder uil het huis ging g< dragen en geplaatst worden op de lijk koets. Toen de dragers verschenen it de kamer, om de lijkkist op te nemen brak een droevig gesnik los uit he irkroptc gemoed van vader en kin deren en dierbare bloedverwanten. Kei dor overledene moeder riep eens klaps. half waanzinnig van verdriet "od toch goeil is. waarom laai hij dan zoo'n moeder sterven?" Hart verscheurend woord op zulk et blik in zulk een huisgezin I Maar de echtgenoot en vader was een diep geloof. Met gebiedende stem riep hij„zwijg, mensch I''.... en men begon het Onze Vader tc bidden„Uw wil geschiede op aarde, zooals in Ja, het kan gebeuren, dal zelf: :n goed Katholiek tic bekoring opko ïi een oogenblik te twijfelen aan Gods vaderzorg ook voor hel kleinste. Maar die bekoring blijft geen de zelfs bij wie zijn geloof practisch kent. Menschen. bij wie deze bekoring ook lechts een seconde toeven kan. moeten zieli herinneren, wat Ciod geopenbaard heeft in dc H. Schrift: Klein cn groot heeft Hij zelf gemaakt, i gelijkelijk draagt Hij zorg voor allen. Zijne wijsheid rijk! van liet eene einde t het andere mei kracht en bestuurt Us met zachtheid. Kr is geen toeval, wantalles heb Gij, ii God, bij inaat en getal en gewicht geregeld. Zoo God dan voor alles, alles zorgt. Hij geen zorg dragen voor den sell, als deze ntaar mee wil zorgen versland en wil voor den mensch den koning der schepping, ook al is lie mensch de kleinste, de onbeduiden de? 'lot den Katholiek spreek ik niet neer, lot den Katholiek moet Christus .preken. Luister: geen redenaar velsprekend, geen leermeester niet veel gezag, geen incnschcnvriend zooveel oprechte liefde! Hij is imi de menschgcwordcn God I „Niemand kan tfvee heeren dienen •want hij zal of:den eersten haten i den tweeden beminnen, of den ■rsten aanhangen cn den tweeden verachten. Gij kunt niet God dienen Daarom zeg Ik u Moet ik hier nog iets bijvoegen? 'l Is genueg niet waar? Zeg toch nooit; zou God voor mij zorgen Voor u zorgen? Hij zorgt voor u, als ware Hij uw eigen moeder, en gij zijn liefste kind. „Maar ik inerk er niets van I" dat ge 't niet merkt dat is uw eigen :huld, dat kunt gc verbeteren Wie boven al zijn God bemint, Zijn God in alle dingen vindt, „maar dat bet niet meer waar zou zijn, kan] zelfs uw grootste schuld niet bevverkeiKeer in u zelf, verlaat do zonde, verlevendig uw geloof eit gc zult ondervinden, dat God voor u zorgt. Weest niet bezorgd voor uw leven, gij zult eten. noch voor uw lichaam, waarmede gij u klcedcn zult. Is het leven niet meer dan het voedsel en het lichaam niet meer dan de klceding Ziet de vogelen des hemels; zij zaaiei schuren, en uw hemelschc Vader voedt Zijt gij niet veel meer dan zg Kn uwer kan door zijn zorgen ee: zijn levensweg toevoegen? En zijt gij bekommerd over kleeding? Be schouwt de leliën des vclds, hoe zij groeien zij arbeiden en spinnen niet. toch zeg Ik ti, dat zelfs Salomon al zijn heerlijkheid niet gekleed was een van deze. Als God nu het kruid des velds. dat heden is en morgen oven wordt geworpen, zóó kleedt, hoeveel te meer dan u. kleingeloovigen Weest dus niet bezorgd, zeggendWat I zullen wij eten, of wat zullen wij drinken, of waarmede zullen wij ons kleedcn I Naar dat alles vragen dc heidenen. Uw Vader immers weet. dat gij dat alles idig hebt. Zoekt dan eerst het rijk Js en zijn gerechtigheid en dat alles ti toegegeven worden. Weest dus bekommerd voor den dag van morgen. Want de dag van morgen zal voor zich zelf bezorgd zijn iedere dag heeft genoeg aan zijn eigen kommer". „Kn weest niet bevreesd voor hen. die het lichaam dooden. maar de ziel niet kunnen dooden, doch vreest veel eer hem, die én ziel en lichaam kan verderven in de hel. Worden niet twee imisschen verkocht voor ccil penning? Kn toch zal niet één van haar op den grond vallen zonder uwen Vader. En van ii zijn de hoofdharen alle geteld. Vreesl dus nietgij zijt meer waard dan vele uuisschcn".... Kunnen we. na zulke woorden nog twijfelen, aan Gods zorg voor het Eindelijk zouden we nog deze klacht kunnen hoorenik ben een zondaar, ik heb God verstootcn. Hem verzaakt Hij verstoot. Hij verzaakt mij ook. Hij laat mij nu aan mijn lot over!" Maar hoe is 't mogelijk Kennen zij dan hun Christus, hun Goddelijk Verlosser niet meer Ach. zoo ge o. zulk een klagende ontmoet, geef Item dan een „Bijbeltje" en dc klacht zal veranderen in een dankgebed! I. hem ol haar lezen het 15de hoofdstuk- uit het Evangelie volgens l.ut Langestraat 27, Amersfoort. Vertegenwoordiger van het Ingenieurs-Bureau Utrecht. Binnenlandsche Berichten. Evenredige vertegenwoordiging. Met machtiging der Koningin is openbaar gemaakt het verslag der tsconmiissic voor evenredig Uies- De commissie, die in 'n halfjaar haar taak voibracht. heeft in 3 wets ontwerpen haar stelsel voor even redig kiesrecht voor Tweede Kamer, Provinciale Staten en Gemeenteraden belichaamd en een afzonderlijk.: rege ling voor verkiezing van dc leden der Eerste Kamer naar een evenredig stel sel ontworpen. Voor dc rechtstreeks gekozen verte genwoordigende lichamen, heeft decum- ie er naar gestreefd, voor alle groepen waarin de kiezers zieli indee- lon, eenzelfde verhouding in het leven te roepen lusschen hei aantal stemmen dat de partij of groep heeft uitgebracht het aantal zetels dat zij /.ai innemen het vertegenwoordigende lichaam, idat aan alle partijen of groepen op hetzelfde gemiddeld aautal stemmen :n zetel wordt toegekend. Voor de Tweede Kamerverkiezing ordt het lijslenstelsel aanbevolen, dal den kiezer tegemoet komt in de rege ling van de voordracht zijner stem, en dal in onderscheid met hel personen- stelsel dat voor de verkiezing der Ker- ste Kamer wordt voorgesteld, met be perking van zijn vrijheid, zelfs die over dracht te regelen. In hel lijslenstelsel blijft de bestaande wijze van kiesrecht-uit oefening onveranderd. Naar evenredige ,verdeeling van het aantal zetels zoover als mogelijk is bij de ondeelbaarheid van den zetel wordt gestreefd. Voor de rechtstreeksche verkiezingen beveelt zij het stelsel der enkele stem arin de kiezer zelf den candi- ,er voorkeur aanwijst, deeling in kiesdistricten vervalt als strijdig met het beginsel der even redige vertegenwoordiging en ter ver vanging daarvan wordt voor de ver kiezing der 'Tweede Kamer het rijk in gedeeld in kieskringen, zoodal de kie zer uitsluitend sttmt over de lijsten, ingeleverd binnen'zijn kieskring. In het kicskringenstelsel worden alle honderd Kamerzetels verdeeld over alle candidatenlijsten te zamen, die in het land zijn ingeleverd, onverschillig in welken kieskring. Volgens de indeeling der commissie vormen voor de verkiezingen voor de Tweede Kamer de meeste provinciën ieder één kieskringworden Gelderland en Noord-Brabant in twee. Noord-Hol land in drie en Zuid-Holland in vier kieskringen verdeeld. In dit stelsel moet het geheclc kie zerscorps in het land worden opgeroe pen om te voorzien in elke vacature. Verkiezingen voor lusschcntijdsclie vacatures vervallen dus. Daarin zal de commissie aldus voorzien, dat liet uit vallend lid wordt vervangen door den candidaat. die met hem voorkomt op dezelfde lijst en van de niet verkozen candidalcn van de lijst de meeste stem men behaalde. Hel onderzoek naar de geldigheid der lijsten zal vooral'geschieden, zoodal een nader onderzoek naar de geldigheid bij het gcloofsbrievenonderzock is bui tengesloten. Met bet lijstenonderzoek belast het ontwerp het hoofdstembureau van den betrokken kieskring. Van de beslissing Iran geappelleerd worden bij Ged. Staten. Voor de Provinciale Staten wordt hetzelfde stelsel van evenredig kiesrecht aanbevolen met opheffing van aftreding der Statenleden, bij de helft. Zoodat de zittingsduur voor de Statenleden wordt rgesteld op 4 jaren in plaats van op 6. e in afzonderlijke kiesdistricten ge splitste gemeenten Amsterdam, Rotter- lam en Utrecht worden tot één on- •ordeclden kieskring gevormd. Voor de gemeenteraden wordt het zelfde evenrcdigheidsstelsei aanbevolen, met vorming der groote gemeenten tot één onverdeeld kiesgebicd. In gemeenten met raden van 15 of minder leden, wil de commissie alle leden tegelijk laten aftreden. De Staten blijven als kiezers van de leden der Eerste Kamer behouden :n voor hunne verkiezing volgens even redige vertegenwoordiging beveelt de bomni. liet personenstelsel aan, hetwelk toelaat, dat ook een kleine groep zich het haar toekomend aandeel in de zetels kan verzekeren. Katwijk. Tot lid van de Tweede Kamer voor Katwijk is gekozen Dr. J. Th. de Vis it FEUILLETON. STRIJD. I Nuodsblcek en de houden wringend L'lagen zij voor het bisschoppelijk paleis en haar weengeklaag klonk treu rig in dc stille van den morgen. Daarna volgden de jonge meisjes der stad. twee aan twee, in wille klcedcrcn. zij smeekten niet woorden cn gebarci verzachting van het harde en wreede hevel. >ok Johanna was onder deze. Monclar, de la Koud en Cahoiict zagen van uil de vensters van hel bis schoppelijk palcis op 't liarl verscheurende schouwspel neder, spotten met den angst der vrouwen en lachten. Nu ver schenen ook dc nonnen van St. Clara en uit liet Magdnlena-klooslerzij vie len voor de vreemde tirannen op de knieën en smeekten maar smeekten vergeefs. Ooit de stadhouder, die nog eone laalste poging waagde, werd op- ai-mv afgewezen en men gaf hem vei ,1,1.111, dal geene ziel ill Spiers, dus ook mei ju ,|c domkerk mocht ucliter- Rceds drongen de gendarmen ver- sclieiilcuo huizen binnen en roofden en plunderden, wat hun beviel. De inwo- lu-i, grepen, daar er geene wagens P'ardcn voor hei wegvoeren van waren, alle draagbaie voor- wolpen van waarde, itianklcll er een bundel van en verlieten de stad hun- vaderen allen trokken met gebc gen hoofd cn stil weenend door de poorl. Waarheen? Dat was een vraag die op aller lippen lag, waarop nien een antwoord kon geven. Waar hadden zij tot hiertoe gearbeid, gespaard en gezorgd? Huis en bof, meubelen cn huisraad, alles moesten zij achter laten, dc zuur verdiende vruchten van jarenlange vlijt prijs geven aan tie roo- verbenden van den vijand. De familie band, versterkt door hel behaagelijke bewustzijn van het bezit werd, zooal niet verbroken, dan toch in groot ge vaar gebracht door hel wilde, ongere gelde nomadenleven, da' zich te pijn lijker deed gevoelen, daar hel den vluchtelingen aan alles ontbrak, o hun onderbond te voorzien. „De uittocht tier kinderen Israels uit Egypte", spotten de lTansehcn. dc treurende scharen door de stad trokken. Velen redden zich Irots het verbod over den Rijn, anderen begaven zich naar Landau of dwaalden in tic bosschcn i >ok het gezin van burgemeester i l'uchs bad zich reisvaardig gemaakt, d, i. men had besloten alles achter te laten cn het leven alleen te redden. Johanna's vader verklaarde, zoolang in de slad te zullen blijven als dit gelijk was, wijl zijn ambt hem daartoe 'plichltcden overigen raadde hij inaar Heidelberg te vluchten, waa heen hij later zelf ook zou konier Maar dit plan was niet zoo gcmakki lijk ten uitvoer le brengen. l)e moedt was ziek en verlamd, zoo hulpcloo- t Zij i ramp had Johanna's grootvader tien vorigen dag zijn voet zoo zeer ge kwetst. dat hij zonder vreenvde hulp niet kon loopen. I laarom had men be sloten, dat Johanna eerst hare moeder over den Rijn brengen cn daarna terug- keeren zou om den grootvader te hel- ïeorg bail doen weten, dat hij bij den oever wachtte met eene boot. doch dat men met dc grootste voorzich tigheid moest te werk nam afscheid van de vrouwen en ver liet hel huis, om door zijne tegenwoor digheid dc vlucht over den Rijn niet te bemoeilijken of zelfs onmogelijk te maken. Het was een bitter oogenlrlik als ging men scheiden voor immer. Dc ceudc schrik te zullen sterven en durfde niet de hoop te koesleren dal het haar zou gelukken zich tc redden. Zij was meer bezorgd om haar dochter, dan oin zich zelve, duur haar angst ver gat zij bijna haar groote lichamelijke „En hoe wilt ge liet aanleggen, mijn kind, om mij te vervoeren 1 Gij vergt te veel van uwe kracht". „O. ik ben sterk, moeder, ik zal u zoo zacht dragen, dat gij zoo weinig mogelijk pijn zult gevoelen, houd maar goeden moed. lieve moeder I" Met deze woorden omvatte Johanna de zieke en verliet mei don dierbaren last op hare armen met vasten tred het huis. Zij snelde naar den Rijn vond op de aangewezen plaats haren verloofde, die haar reeds niet angstig ongeduld wachtte. Gelukkig bereikte dc boot den rechter Rijnoever, en na dat de moeder zacht op het stroo van een wagen, dien (ïeorg voor de ver dere reis naar -Heidelberg had v\ te vinden, was neergelegd, keerde het moedige meisje over den Rijn na: slad lerug, om den grootvader te halen Bij ile zieke was Gcorgs vader, de gildcnmeester, achtergebleven beiden hadden ile brave dochter hunnen gen en hunne wenschen mee op weg gegeven. „Over een hall uur ben ik terug!" had Johanna (ïeorg toegeroepen toen zij uit de boot sprongdaarna was zii in de schemering verdwenen. Zij klauterde over dc puinhoopen der verwoeste Maxpoort en snelde de slad in naar hare woning. Voor dei laatstcn keer zou zij deze binnentreden Deze gedachte deed haar hart meen krimpen, en de tranen rolde overhari wangen. Doch met vaste hand streek ij deze getuigen van hare smart 1 mag niet zwak zijn", mompelde „nu het er op aankomt te handc- nu het gevaar mij van alle kanten omringt I" De schemering was reeds begonnen, en Johanna liet buis binnentrad. In den gang ontmoetic zij C,ahouct. Hel isjc kromp ineen ais ouder den beet .Wa.ir gaat gij zoo haastig heen, .'ahouct versperde haar den weg, .Laat mij door, heer commissaris, maat onzer ellende is vol genoeg!" .Neen, ik laat u niet door gij moet Nooitik wil met u niets te doen hebben; ik wil geen genade en geene bescherming van u Gij hebt medege werkt aan het ongeluk der stad laat het genoeg ziin 1" „De tijd van verzet is voorbij, ma demoiselle, als gij u niet gewilig naar mijne bevelen schikt zal ik geweld ge bruiken". „Waag dat eensriep johamiii met fonkelende oogen. „Hel bevel luidt, dat wij dc stad moeten verlaten wilt gij dit schicn beletten „Gij zuil u niet verwijderen voor ik hel wil, en dan nog naar de plaats, die ilc zal aanwijzen". „Ellendeling, ik behoor mijne bloedver wanten, mijne zieke moeder toe, niet o Cahouct wilde Johanna grijpen, maar deze sloeg lieni de vuist zoo lievig in hel gc/iclit. dat hij achteruit stoof. Woe dend en bleek van toorn wierp zich de commissaris op liet meisje, dat in den ongclijkcn strijd bet onderspit moest del ven de commissaris sleepte liaar in eene kamer, grendelde de deur aan den buitenkant en verliet het huis. Uitgeput ronk Johanna op een grond neder. Het .lui,relde haar en dc voorwerpen draai- .len in wilden dans oin haar heen. Wat was er gebeurd? Zij bad Calumet ee klagen, met hem geworsteld.- en ui was zij opgesloten. Welk lol w.i» haar beschoren Met het ontwakende bewustzijn keerde ook de kracht terug. Johanna sprong op. Ham grootvader wachtte haar misschien had hij gehoord, w it ei ge beurd was Georg en hare motder ver beidden Itnar met bange zorg en zii was opgesloten I Johanna rukle uit alle macht aan dc deur, doch het slot spotte met al hare pogingen, daarna, snelde zij naar het venster cn rukte liet open. Wel was de sprong op de straat levensgevaarlijk, maar er viel hier niet te kiezen, en reeds was zij op het punt haren voet op dc venster bank te zetten toen de deur openge rukt werd en Cahouei haar terugstiei. Twee gendarmen volgde hem. Wordt voortgezet.

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1914 | | pagina 1