HEM. BROM, Katholiek Nieuws- en Advertentieblad voor Amersfoort en Omstreken. Nicolaï Lebret. Electrische Installaties. DE EEMBODE Kantoor: Langegracht 13, Amersfoort Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond en wordt uitgegeven door de Vereeniging De Eembode te Amersfoort. Prijs per drie maanden zestig cent. Afzonderlijke nummers drie cent. Abonnementen kunnen eiken dag ingaan, doch op zegging van abonnement moet geschieden vóór den aanvang van een nieuw kwartaal. Telefoon No. 314. Dinsdag 2 Maart 1915. No. 94. 28e laargang. Advertentieprijs: van één tot vijf regels veertig cent. Elke regel meer zeven en een halve cent. Reclames: tien cent per regel. Advertentién in het redactioneel gedeelte vijftien cent per regel. Billijke tarieven bij geregeld adverteeren. - Alle mededeelingen en advertentien in te zenden vóór twaalf uur op den dag van verschijnen. Theosofie. T Toe slaat de theosofie tegenover hel 1 1 Christendom en meer speciaal te genover de Katholieke Kerk Deze, in onze dagen van thco-olischc propaganda, zeer actucele vraag, be antwoordde de Wclecrw. heer van Dijk in de laatst gehouden vergadering van Geloof en Wetenschap ongeveer als volgt De theosofie, een samenraapsel van allerlei begrippen over wereld en leven, l.eefl leitelijk het meest ontleend aan liet Boeddhisme, Met Boeddhisme telt veel aanhanger- in noordelijk en oostelijk Ai godsdiens: terug geven. Men schrooml niet zelfs onze heilige Sacramenten, II. Misoffer, hoogelijk Ie prijzen, maar dan in theosofische» zin. met alge heel voorbijzien van de katholieke waar heid. Men kan katholiek blijven, zoo verzekert men u, maar beoefen de theosofie en gij zult dc diepere bc- teckenis van uw schooncn godsdienst rgrijpcn. lijke katholieken z icfclijk geil uit val en lokken. Maar llen zich doe leve den li sell v ildhiMi op Uitkomst uit ,>a vcei en lang zoeken wei onder den bodhiboom. vier den duidelijk: dc waarheid van van de oorzaak des lijden-van helling des lip Het B< bespiegeling dan gods geen persoonlijke Go aller dingen, hel nc ""'liet Boeddhisme i "zonde"'» eene v« innerlijk evenwicht, ui Boeddhistische» vt het lijden en van hei lijden oneindig voort) die het aclitlc Langestraat 27, Amersfoort. Vertegenwoordiger van hetlngenieurs-üuraeu Utrecht. allen buitenlandsehen handel van de tegenstander-, zcllV met de neutralen en ten nadecle van dezen. Het uitge sproken doel is de verhindering van allen toevoer niet alleen van wat voor het oorlogvoeren r.oodig is. maar ook van alle levensbehoeften voor de tiiet- vechtendc bevolking Dc grootc Von '.'«ausewitz stelt .ds doel van den oor log op ..die Vcmichtung der fcindlichen -Strcitkr fle door het vêr-laan van het leger wil hij den vijandelijke» staat dwingen. Kngcland daarentegen wil door het uithongeren .Ier bevolking het leger en den staat murw maken. Met zijn ,'lltigc vloot ontrooft het Di uiien. doel wat liet maar kun omhel 'uitsche volk, du» ook de nict-combat- sakke.n u-.i tc hongeren, en des :c Uit het Buitenland. De ir Boe i; ralukv. mensen' en.eh-1 vmn nit armer I begrip bezitten Bidden zelf. lien I roepen is „De nel gaat op in liet w Hel Nirw.misch bcwu-Ui stelling van vcrnictigiii| Maan, het verbonden w zijn met den Al god. De theosofische moraa dhisme.De plicht is.zegln datgene, wal lockon.t a; heid, aan onze medcnie huisgezin en vooral aan en vcrlatener zijn dan persoonlijke God willet een schaduw grijpen, zwakheid. De theosofen staan toe dal de ge •wonc leden, dc onmondige», nog hulp mogen zoeken door het vervullen van kerkelijke plichten, het vast houden har kerkelijke gebruiken en symbolen, du positieve godsdiensten bun aanbieden Om ile Christenen te lokken, prijst mei het Christendom en zijn Stichter. Hoe zou het mogelijk zijn, zegt Anny Bes.u dat de theosofie, de grondslag van al godsdiensten, dc vijandin was van eenigi godsdienst? Het klinkt verlokkend! Ma, luistert verder: Hel Christendom v; tegenwootdig heelt bijna alles van h< oorspronkelijk Christendom verloren c nu komt dc theosofie aan de Keik wei dieper en geestelijker inzicht in dc als I.u FEUILLETON. 11 lust hen HUARL) EN VERDURON. A Itijd met het krieken van den dag ■O- opslaande, was het in hun magazijn te z.iei den elleboog opgestroo. tonnen rollende en bestellingen klaar makende; want hun handel bepaald zieli nu niet enkel meer tot den vei koo van wijn, brandewijn en ceiiigc kruidi iiicrswaret). P neenzij speculeerden in het groot in koloniale waren, en zijne waren te bergen, was Huard plicht geweest een groot magazijn eigen gebruik te nemen, dat bij dusverre aan een koopman van Temple had verhuurd, en dat thans bijna niet ruim genoeg voorraad, die de beiden sloegen. liet is oimoodig te zeggen, dat d< winkel zelf niet zijn eenvoudig rookt aanzien had behouden, dat hij gedeeld had in dc algemeenc verfraaiing en men het hierboven genoemde bord had geplaatst op een geheel nieuw op- geverwden gevel. Het binnenhoulwcik, de glasruiten en dc beide eikenhouten toonbanken blonken van zindelijkheid. Achter die aan den rechterkant zat mejuffrouw lluard, die voortging met drnrl.cn tc verknopen nnn de tall .Vjiiinc! Mevr! nocderlicfde miste en gC' huwelijkstrouw scheen evr. Blavatskv voegde ha „Kind je bent zoo trots c lliel lu -i I chl.nn: Wij Katholieken, vree/en van de eosolie niets, 't Is de oude dwaling in in modern kleed: „De tnensch wil ode gelijk zijn." Jammer helaas, dat zoovele, ongcloo- ge. arme zoekenden naar Godsdienst, illcn in de.grijparinen van de theosofie aar zij stceiicii ontvangen in plaats an brood. Wij zullen werken en bid- L-ii met waarachtig medelijden bezield, oor die zoekenden naar Godsdienst pdat hun de schellen van de oogen allen en zij den weg vinden naar den ersoonlijken eeuwigen God. vreemde nationaliteit. i« in het Duitsche rijk lot verdwijnend klein vergeleken met hun enorm getal in frankrijk en vooral in Rusland en Kngcland. Het spreekt dus ook van zelf, dat Duitschland al zijn kracht moet inspan nen 0111 zijn bestaan ie handhaven en zijn toekomst te verzekeren. Dit zou het reeds moeten doen. zoo de strijd alleen gevoerd werd met militaire wa penen. Maar Kngcland, dal zoowel strijdt om de overmacht in de wereld te behouden als om den grootcn me dedinger in handel en industrie te ver dringen en neer te slaan, heeft van den aanvang af, behalve met de zwaar- len der vijf anderen, o -k gevochten net occonomische middelen. Zijn doel s niet alleen het overwinnen van strijdmacht der tegenstanders, ma ,-ooral het fnuiken van diens handel nijverheid. De middelen daartoe war de opheffing van betaliugsplichteu van octrooien, de verhindering v i I loitschlaiid zmt op middelen om dcu I bovendien trachl het Engeland niet - diens eigen wapen te treffen. Dc Em- i den en de Kurisruhe wezen reeds den - weg. Ken reeks koopvaardijschepen boorden zij in den grond, maar het j resultaat was natuurlijk veel te gering. Nog slechts cc.u middel bleef den Duit- j sellers, de torpcdccnng van koopvaar- 1 ders door onderzeeërs. Tegen deze methode pleit ongetwijfeld in niet ge- i 1 nr.ge mate het gevaar, dat de nict-com- l.jbattame zeevaarders looper,. Ten deele ordl dit ondervangen door dc moge- khcid hen te wa.ischuwen cn hun i.gelegenheid te geven in eigen booten nulsnappen, zooals dit rei n malen geschicdJe. Maar niet altijd zal jd-t mogelijk zijn. Mag dan toch het ishandelsschip w, oden aangetast Dit de groote beiangrijkc vraag. Dc Kiigelselic beweren, natuurlijk, dat dc Duitschcrs zich Inern alle recht en beschaving plaatsen. Maar komt het Engeland toe. zoo tc spreki waar het m strijd met het volkenrecht en ir.et alle humaniteit handelde door :hten der private personen hun glas te ontvangen. Links tegenover haar, zag men mejuffrouw Verduro», die de klanten liet bedienen door twee knechts en liet bijwijlen niet beneden zich achtte een once kollie af le wegen ot een pak kaarsen over iJbeurde het toevallig dal er niemand den winkel was, dan hoorde men terstond de zoetsappige slem van mejul- frouw Yeiduion ccnige vriendelijke woorden richten tot hare dierbare atharina, die haar op donzclfdeii toon nlwoorddeindien eindelijk, tijdens dc ïaallijden, de koinsl van een kooper ui derde, dat een van beiden opstond, dan wilde de eene steeds hebben dat dikwijls ging. zij beiden liever naar voren dan fi tc geven. Zulk een volmaakt geluk, zulk ei volkomen eendracht waren le sehoo dan dat de duivel niet getracht zi hebben daarin stoornis te brengt Helaas I het gelukte hem maar al U Verrukt over dc gi houding tusschen huiini dubbelden Huai.l en crdur.m hunne voorkomendheden voor haar en cr ging biina geen dag voorbij, dat zij niet heel volk van 08 millioen zielen uit te hongeren, door gebrek te dwingen zich zelf op te geven Hebben de neutrale olken zich ooit het verschrikkelijke an dit Kngelsche plan helder voi ;esteld Hebben mijn landgenoot» le Nederlanders, zich ooit goed inge dacht, wat dit eigenlijk zeggen wil ?J; deden de betere Kngclscben zclven dit Zoo ja. dan is het onbegrijpelijk, of wel zeer naief mcnschelijk en vooral echt Engclsch, dat zij ontzet, bona fide rerontwaardigd zijn. nu dit zelfde wa tert eenvoudig tegen hen gekeerd wordt. Geen stem verhief zich tegen het En- gelsche plan, wie mag dus tegen het Duitsche optreden J Nederlanders vergissen zich vaak ii pariteit. Zij verwijten den Duilschers :t werpen van bommen op onverde digde plaatsen cn vergeten, dat Enge- klanten, die sedert ti of andere kleinigheid medebrachten, die Huard mejuffrouw Vcrduron, cr- duron mejuffrouw Huard aanbood. Het beide mannen kon gewoon [karakter kennen uit de geschenken, die zij n. Er hcerschte altijd eene zekere karigheid in dc aankoopen van den ex- tamboer. die zijn vermogen aan dc striktste spaarzaamheid le danken had de andere daarentegen, speelde, even als alle bij toeval rijk geworden lieden, den grootcn heer en gaf onbekrompen. De beide vennooten, geheel bezig met hunne zaken, vermoedden deele hel vreeselijlc onweder, dat zich boven hunne hoofden samenpakte onverwachts zou losbreken l)c vrouwen wantrouwden clkandt IV. ORKAAN. Hare woning in de rue de la Cor- derie verlatende, had mejuffrouw V duroit naar dc rue du l'orez eene dienst bode medegebracht, die reeds vijftien jaar bij haar diende cn van wie zij In vertrouweling had gemaakt. Dik, plomp, geveinsd en diefachtig, vond F veel haar profijt in de belachelijkheden van hare meesteres, o allerlei wijze te vleien. Haar valscïi uitzicht cn logge figuur hadden de openhartige Catharina een afkeer in geboezemd, welken zij niet poogde te verbergente meer, daar zij, geene meid hebbende, niet zonder afgunst mejuffrouw Verdun opzicht nicer bevoorrecht i het I te s zekere dit dikwijls zij derhalve Fanny op eenigen 'sslag kon betrappen, bleef zij niet gebreke mejuffrouw Vcrduron met druk op het gepleegde vergrijp te jzen in de eerste tijden der vennoot schap had deze, overtuigd door de .rblijkelijUhcid iler diefstallen, waar- Fanny zich ten haren nadeele schuldig maakte, op het punt gestaan haar weg te zenden, maar alras klom gehechtheid voor dat schepsel naarmate mejuffrouw Huard haar meer alkeer betoonde cn het rood der gram schap kleurde de wangen der kruide nierster, zoo dikwerf hare vriendin- vijandin de meid aanviel. Intusschen bleven zij de uiterlijke vormen der beleefdheid nog tegenover elkander in acht nemen, en zoo zij al dikwijls met elkander oneenig waren geweest, geschiedde dit toch nog steeds in hoffelijke bewoordingen. Gade geslagen, bespied, vervolgd dikwijls op heeterdaad betrapt door mejuffrouw Huard, besloot Fanny zich daarvan te bevrijden en zich door die te doen beschuldigen van vergrijp, waarvan zij zou blijkei schuldig te wezen. Met dat doel zij uit dc kamer harcr meesteres gouden oorbel weg en wierp die op zekeren ochtend, tijdens het ontbijt, onder de toonbank van bare vijandin land begon met op die wijze het on- versterktc Freiburg aan te tasten en liet evenmin versterkte Dusseldorf, La ten wij nu eens onbevangen oordcelen Niet Duitschland maar Engeland is de uitdenker van liet uilhongeringsplan. Engeland voert het al maanden lang uit met de uitnemende middelen, die het ten dienste staan het bedreigde Duitschland kan deze niet toepassen, maar gebruikt zeer terecht de wapenen, waarover het wel beschikken kan, in zijn alleszins gerechtvaardigde poging tot verweer. De zeer tijdige waarschu wing aan de neutralen toont Duitsch- lands streven hun in zijn noodweer toch zoo inin mogelijk schade toe te bren gen wel duidelijk aan. tevens doet 't al wat het kan. om ook de Engelscbe schepelingen terug te houden van het gevaar, dat het Kngelsche voorbeeld van strijd tegen de bevolking in plaats .cut tervan tegen het leger nu eenmaal ge- egrens- schapen heeft. Kwaad voorgaan doet lehoet't. I kwaad volgen. Voor het geweten der blijven I menschheid i- het eene voldoening van groote waarde, dal er tenminste een kans bestaat, dat Engeland's belang eens niet den doorslag geeft. Engeland's plan was het onmcnschelijkste. dat ooit gevormd werd. Zijn beste burgers zul len niet afkeuren, dat het tot zijn eigen schade verkeert Engeland's aangekondigd officieel verdedigd plan betreft om koopvaarders door het voeren der neu trale vlag tegen de Duitsche onderzeeërs te beschutten, zij het op de minst fiere wijze, het spreekt, dunkt mij. van zelf. dat Duitschland zich hieraan niet storen zal. Het zou een al te goedkoop mid deltje wezen. De verantwoordelijkheid tegenover de neutralen zou dan Enge land moeten treffen, die het bedrog hun vlag tot systeem maakte ten eigen bate. cn niet Duitschland, dat ':h zoo niet schaakmat kan laten zet- n. door zoo'n koopmansvluggigheidie. Het diepste oorlogsrecht eischt, dat ie strijdt en op de vruchten der c inning hoopt, ook zelf waarlijk den strijd deelneemt en niet slechts de huid cn meer van zijn vijanden zijn bondgenooten waagt. Daarom ipreekt er in het geweten van ieder, die in twintigste eeuw nog wat ridderlijkheid 'erhield, iets voor het Duitsche plan, ook ondanks alle formeele bezwaren. Het duidelijk waarom Kngeland wel dc Noordzee met mijnen mag ovcr- strooien. die toch geen onderscheid maken tusschen neutraal en Duitsch. Duitschland daarentegen zijn;onderzeeërs zoude moeten doemen tot werkloosheid. Engeland zich slechts van be drog met dc vlag onthoudt, kunnen en moeten de neutrale schepen gespaard blijven, wie is dus schuldig aan het ge vaar Het protest der neutralen behoort tegen Engeland gericht te worden we gens het voor hen gevaarlijke misbruik van hun vlag. Het beroep op het vroe ger toegelaten worden van dit misbruik beteekent niet, want de neutralen liepen toch geen gevaar door, nc DE OORLOG. De taaie, volhardende Russen kun de Duitschcrs maar niet klein krjj- gcn. Pas heeft de geniale Von Hinden burg door zijn krijgsbeleid bewerkt, dat ruim honderd-duizend werden onscha delijk gemaakt of er staan weer nieuwe assa's krijgsvolk klaar om liet verzet >ort te zetten. Toch wint de meening veld, dat Rus land als militaire macht gebroken is. Dc I'ransche en Engelsche bondge- loten trachten hem nu wat op te luchten door een aanval op Konstan- linopcl, de Turksche hoofdstad. Slaagt men er in den doortocht naar de Zwarte Zee te forceeren dan is Rusland gered, althans aan die zijde, De bondgenooten seinen druk over vernietigde forten enz. zoodat men zou geneigd zijn te veronderstellen dat de van de Turksche hoofdstad maar kwestie is van een paar dagen bombardecrcns. De Turken zijn er echter steeds op bedacht geweest zich daar te verster ken, zoodat mag worden verwacht, dat er nog heel wat bommen zullen suizeii eer Brit cn Franschman voor den Rus 't Turksche achterdeurtje hebben ge opend. Verwoest land. Wordt den Pruis voor een deel dc verwoesting van België verweten, in Oost-Pruisen heeft de Rus op zijn beurt vrceselijk Duitsch gebied geteisterd. In de richting der grens hebben de Russische boeren, die aan de overzijde der grens wonen, hun werk gedaan. Alles wat zij mee konden nemen heb ben zij meegenomen, vee, paarden, schapen, varkens, ja zelfs de honden. Alleen de katten konden zij niet krijgen. De woningen waren in vele gevallen kaal achter gelaten. Zelfs dc sloten der deuren waren er uit geschroefd. De betimmering van de schuren en stallen hadden zij afgetrokken en weggesleept. Als de vroegere eigenaars terugkcercn, zullen zij geen stoel om op te zitten, geen kleedingstuk en nog minder eenig roedsel terug vinden. Alle achtergeblevenen van eiken leef tijd en geslacht zijn naar Rusland weg gevoerd. Een boer uit Ragnit, die met zijn vrouw naar de markt was. toen de Russen zijn woning overvielen, mist ijn zes kinderen. Bij den plotselingen inval van den ijand, zijn velen zoo snel gevlucht, dat zij geen tijd hadden zich tegen hel te klecden. Een arts vertelde as in dezen oorlog zijn droevigste werk geweest, dat hij twee jonge meis jes die met haar moeder in dikke sneeuw mijlen ver gevlucht waren en wier beencn geheel bevroren waren, deze had moeten afzetten. Bij Schntal- linken heeft een aantal inwoners zijn toevlucht gezocht in het bosch. Gedu rende de strenge koude, hebben zij in aardholcn gewoond en zij moeten cr onnienschelijk hebben uitgezien, toen ze weer voor den dag kwamen. Kentering. De Fransche republikein Kaquet zegt La Guerre sociale: „Britsche staatslieden en ook ver schillende tijdschiiften onzer bondge- mejulfrouw Uur Toen mejuffrouw Verduron hare oor bellen wilde aandoen, vond zij er slechts men doorzocht het geheele huis boven tot beneden, alle nasporingen bleven vruchteloosklaarblijkelijk in haren schik bleef mejuffrouw Huard gebreke aan te merken, dal erantwoordelijk was loren kleinoodiën en zij in dit geval schuldig was aan achteloos heid. Bij deze woorden barst de dikke meid in een luid gejammer los en i :Ien Hemel tot getuige van hare schuld. „Het is de eerste maal niet. dat gij de kleinodiën van uwe meesteres laat verloren gaan het is met die oorbel misschien gesteld als met den geboi duurden zakdoek, welke gisteren uit uw zak stak." „Welken zakdoek?" riep mejuffrouw Verduron. „Deze," antwoordde mejuffrouw Huard, een zakdoek te voorschijn halen de, welke, inderdaad, aan mejuffrouw Verduron toebehoorde, „deze Ik heb hem zachtkens uit haar zak getrokken en zonder dat zij het gewaar werd. Dat zij mij tol een leugenaarster make als zij durft." Fannv stond verbluft, toen eensklaps het kleine hondje van mejuffrouw nu, Huard van achter de toonbank te voor op schijn kwam, met iels schitterends r/ot was. spelende, dat hij in het midden v den winkel sleepte het was de oorbel. „Gij wilt eene arme dienstbode in het verderf storten riep Fanny snikken de uit„gij hebt den zakdoek en de oorbel weggenomen om mij met val- sche bewijzen te beschuldigen, dat ik gestolen heb. Wat heb ik u gedaan, mejuffrouw, dat gij mij zoo bitter ver- Dit zeggende, barstte zij in luid ge- Bevende en doodsbleek trad mejuf- touw Verduron op mejufvrouw Huard oe. Zij mat mejuffrouw Huard met hare dammende grijze oogen van het hoofd tot de voeten zij bewoog eene poos de lippen, alvorens zij een woord kon uitbrengeneindelijk voegde zij haar op hortenden en snijdenden toon toe „Ziedat is gemeen Gij moest u herinneren dat gij ook dienstbaar ge weest zijt 1" TWEEDRACHT. Toen Verduron en Huard. die des morgens voor het afdoen van eene ge wichtige zaak zanten uitgegaan waren, tc huis kwamen, vonden zij het geheele huis in rep en roer en zette elke der beide vrouwen aan baren echtgenoot, niet zonder tranen, het onwaardige ge. drag van hare vijandin uiteen. Wordt voortgezet.

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1915 | | pagina 1