Katholiek Nieuws- en Advertentieblad voor Amersfoort en Omstreken.
DE EEMBODE
Kantoor: Langegracht 13, Amersfoort
Telefoon No. 314.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond en wordt uitgegeven door de
Vereeniging De Eembode te Amersfoort. Prijs per drie maanden zestig cent.
Afzonderlijke nummers vijf cent. Abonnementen kunnen eiken dag ingaan, doch
opzegging van abonnement moet geschieden vóór den aanvang van een nieuw kwartaal.
Dinsdag 3 Augustus 1915. No. 36. Negen en twintigste Jaargang.
AdvertentieprijsVan één tot vijf regels vijftig cent. Elke regel meer
tien cent. Billijke tarieven bij geregeld adverteeren. Alle mededeelingen,
ingezonden stukken en advertenttën gelieve men in te zenden ten kantore van
De Eembode, aan de Langegracht no. 13, vóór twaalf uur op den dag van verschijnen.
Winkelsluiting.
Üe Amersf. Raad stond Dinsdag
voor een moeilijke taak.
't Zou gaan over winkelsluiting, ge
dwongen bij verordening.
De /aak werd uitgesteld tul cenc
volgende vergadering en dan /al be
slist worden of men er aan wil, ja dan
Wij herinneren ons hoe liet Rotter-
damsche gemeentebestuur indertijd voor
de /aak stond afwijzend op grond
van de onmogelijkheid van wettelijke
inperking van Jen arbeidsdag der be
dienden.
Ook met het argument der kleine
winkelieis debuteerde men ill Rotterdam
U. en W. schreven daar ..Ken
groot bezwaar is. dat men naar een
regeling wil grijpen, die. /ach ook
llloet uitstrekken over de kleine winke
liers die /onder hulp van personeel
hunne /aak drijven.
„Men /al zoodoende ter wille van
hei personeel in grootere zaken
aangenomen dan, dat dit van een
vroegere winkelsluiting proti|t zou kun
nen trekken. de kleine winkeliers
dwingen zich te onthouden van cene
overigens volkomen geoorlootde be-
hailiging van hunne zaken naar eigen
dat een slavenleven" heeft, lloevelcjdie oor/aak
meisjes staan niet in den winkel van
haar ontwaken al totdat zij weer ter
erd dat o
gaan
De kleine winkelier voelt doorgaans
niet veel voor dit sociale argument.
Het kleine personeel, dat bij hem
in dienst is, als hij 't nog heeft, en 't|
met met vrouw en kinderen afdoet,
heeft bij hem meestal geen „slavenleven"
Het winkelmeisje deelt bij hem liet
gezinsleven, vindt nog wel den tijd
om in de vrije oogcnblikken. en die
zijn er nog vele. een eigen werkje
voor zich te doen. liet heelt nog wel
eens 'n avondje in de weck vrij enz.
Kn dan hoort men van hem het
niet geheel verwerpelij'. argument,.i-
het meisje of de jongeman, die na
uur vrij zijn. zooveel beier ..i als zij
's avonds de slraat opgaan
Voor dat argument vindt lui een
wee 'ank bij anderen, die de vraag
stel er ..of bij invoering van gedwon
gen winkelsluiting met de winkels ook
de drankhuizen vroeg moeten gesloten
vree/en ware. il.it het maatschappelijk
verkeer 's avonds veel meer dan thans
geschiedt /ou verlegd worden naar
•Ie heibergen en kullicliui/en
De vraag is wel reus gesteld, waar
dragalijn Werd afgeweken.
Hier is gebieken dat een definitief
sluitingsuur alleen mogelijk is van
overheidswege.
ir 't groole magazijnen geldt
'happijen en vennootschappen.
;rre boven het gewone niveau
ikelstand uitstaan, daar
j lijken striji
gelijke om
■trijd, zooais het ook vroeger i
wordt de
gelegenheid,
en rechtvaardigheid,
dringende
sluiten.
tegen een bepaald
deze groole
d het
zij er niet door ondervinden. Maar 't
is een kleine tegemoetkoming aan het
personeel, .lat ui die groute magazijnen
van den vroegen ochtend tot in den
avond in de weer i». zonder dat het in Je j
huiselijke voorrechten deelt, welke de
bcdiende of het winkelmeisje bij den!
wege noodzakelijk wórdt.
De grootr moeilijkheid i
voor dergelijke sa
dan de andere.
anncer do r afspraak reeds ge j Gezegend hij. die het eerst den olijf-
ruimen tijd om ricgrn uur de deur I tak de» vredes zal opnemen en de
werd gesloten en 'l winkellicht werd Irechterhand zal aanbieden aan den
uitgedraaid in vele zaken, zal invoering i vijand, door dezen redelijke vredes-
eener wettelijk voorgeschreven sluili-.g voorwaarden in het vooruitzicht te
practisch weinig ver/el ontmoeten. -tellen I
Maar de bezwaren van tegenstander- j ..Het evenwicht der wereld en de
cijtcre mrn niet zonder meer weg. voorspoed en de rust der naties steu-
De socialistische voormar. Spiekman I ncn op de wederzijdsche wé'.willend-
vciklaardc toen hl: te Rotterdam voorjheiü en op de eerbiediging van de
le keuze stond, dat als 20 winkelier- rechten en de waardigheid der anderen,
van ei.- honderd, verklaarden tegen veel meer dan op een groot leger en
winkelsluiting te zijn. omdat *dit hun een geweldigen vestinggordel,
ondergang zou worden, hij huiverig I Dit is de kreet des vredes, welke
mu z.j: om dit verbod dan toch door op dezen droeven dag uit het diepste
Jnzc ziel opstijgt, en Wij noodigen
Wij gclo..
.71 tegen
als in "ie groole koopsteden
te avonduren uiteraard mee
drukte brengen dan in '1
stadje als Amersfoort. H.
Cschikl
Liit het Buitenland.
maatreg
i/icht."
Niet te ontkennen is. dat een wet
lelijke sluilmgsdwung een harden aan
val doet op liet patriarchaal leven van
Jen winkelier, wel den meest conser
vaticve .ondei alle deelen van ons volk.
Spreekt men hem van liet voorbeeld
van Duilschlaud de Duitschcr is ei
ou eeumaal voor.
De vrijheidlievende Hollander moet
van de Duilschc discipline niets hebben.
oordeel, dal wij bier te lande.
mag 1
jcnev
waarluj
en de kleine winkeliers geen schade
ondervinden
/.mi het doel. meer vrijheid voor
het personeel, niet te bereiken zijn
dening, waai bij bepaald
dank
de
opgaan
Daaibij komt. dal de middenstaiids-
winkelier wij laten de groole maat
schappijen en vennootschappen ecu
„ogenblik buitel, beschouwing te
genwoordig tuch al een harden dobbel
heelt om den strijd voor het beslaan
vul te huudetr.
Hij vreest daarom, dat een wettelijk
vastgesteld sluilingsuut hem nog verder
achterop zal helpen, cell vrees die bij
hem niet woidt weggenomen door Je
reJeiiecinig. dal Je wettelijke bepaling
toch Voor irJcicen /.al gelden, zoowel
voor hem zeil als voor «iju cunciirreul
Hij moet 'I. zoo luidt /ijn redenee-
ring, vaak van de avonduren hebben,
drilt hij nu de winstgevende avolul
Uien, dan ziet hij voor de toekomst
Daar tegenover echter -laat, dal de
voorstanders van ren wettelijk sluitings
uur nog al mak van stal loopen, eu
vooiloopig niet meer vragen dan ern
sluitingsuur op klokslag negen uur.
Maar „weersta 111 den beginne" denkt
Tegenover dit alles mag den kleinen
winkelier ook wel eens in overweging
gegeven worden, ol hij /el! niet ge
baat zou zijn bij een vervroegde win
kelsluiting, wal betreft de kosten van
zijn licht 111 etalage en winkel, die in
den winter vaak de verdiensten van
de avonduren evenaren. Kn ol hij en
zijn /aak ook met gebaat zouden
zijn. al- hij de 1 listige avonduren na
uiting, waarbij hij ni
dat 1
ml 1
■egen
Client
/ehoet
krimi
r achten.
1 besteden
eisrht 1
ilingsw
11 negen 11
I Duitsclie voorbeeld
eliiing ook leerzaam,
ar men vraagt voor 't
ziji
ge
bel bijhouden van zijn boeken, w,
zeer velen te wenschcu overlaat, eu
well- verzuim voor velen zell.s de eer
ste oorzaak van aclrteiuitgang wordt.
Kn hier kunnen wij on- beroepen
op een bekend rechtskundige, die als
dat Je oorzaak vuti SHJ pi l.^dc-r tail
lissementen bij deu middenstand moet
gezocht worden iu slordig 01 geheel
met boekhouden.
Wij hebben iu ons betoog allereerst
de bezwaren van den kleinen winke
lier of iiiiddeiislaiidswinkelicr naar vo
ren gebracht, omdat wij mecucii, dat
van deze zijde wel het giool-te be
zwaar wordt geopperd en de meeste
oppositie is (c vei wachten.
Voor de grootere magazijnen, die
over een uitgebreid pcisuiieel be
schikken. kan een wettelijk geregeld
sluitingsuur zelfs niet andeis dan wen-
schelijk en voordeelig zijn.
Deze grooteic ondernemingen gaan
vaal; uit eigen beweging en met on
derling goedvinden tot zulk een maat
aan het I
i-courd ge-
uderc
l-Ii. zonder ilnecleu dwang.
De schade welke de winkelic
üiken, lijfct overigens vrijwel
uiige
Hel koopend publiek zal
den nieuwen toestand moeten wennen. I
en zijn inkoopen niet tot het allerlaat-j
üe uur moeien verschuiven.
Daarbij lijkt het voornaamste vcr.-et
der winkeliers t«- wortelen ui hun zucht
naar behoud van vrijheid, en /,j be j
denkeu niet genoeg, dal zij nu de
davert zijn van hun eigen vrij onge-1
egcld bedrijl.
Als
den
:.ege-
taan om den Zaterdagavond
te blijven, daar bei perso
/cll op den vnjeii Zondag
gelegenheid vindt 0111 zijn
Vredesoproep van Z. H den Paue.
De 'sservature Romano bevat een
schrijven van l'aus üencdictus XV tot
de volkeren der oorlogvoerende staten
en hun hoofden, waarin hij deze be
zweert een einde te maken aan dezen
oorlog,
Ken telegram uit Rome aan de Maas
bode gaf den .volledigen inhoud
waaraan het volgende is ontleend
Het schrijven begint met de droef
heid uil Ie -preken van den Heiligen
Stoel over het leed van den oorlog.
Dan doet H. de l'aus een beroep
op de staatshoofden „heden op den
droeven verjaardag van liet uitbreken
van het ontzettend conflict", „om
einde te maken aan Je verschrikkelijke
irdparlij welke nu reeds sedert
let is hel bloed van broeders, dat
klaart hij verder, herinnerend tot welken
prijs de strijd wordt gestreden.
opwekking tot Jen vrede iu de/r be-
irdingi
„Kn n
Hot
deze
.liept hoe meer vvaiikelrni
telend de iu,richten worden.
Het zou daarom lichtvaardig zijn
11 maar sans phrase te decretecren.
Veler hart Irckt er naar om liet
dienstpersciicel een uur vroeger vnj
al te geven, maar ook de kleine win
kelier, die al zooveel last en zorg on
dervindt mag niet worden ufgcsluotrii.
In Rotterdam bleek dat er indertijd
1700 winkels en magazijnen zijn, die
met pei-onecl, en met minder dan
5101), zonder personeel werken.
Om die kleine minderheid ter wille te
zijn, voor de groole meerderheid on
billijk Ie worden, liet is zeker delicaat,
Plaatselijke toestanden verschillen
alom en de eene gemeente is rijper
zeggen, dal aan
ronder wapengeweld
I 0111 elkaar
1 wel begrijpe,
jjan. De vernederden eu verdrukten
jen het hun opgedrongen juk
'urn en hereiden een revanche
r aan huti nakomelingen een
1 van haat eu wraakzucht tl
vegen
Wat
zeds tv
;oeden wil
dreeksche of omechtslreeksche
ilitenwisseling beginnen om zoo
mogelijk rekening te houden met
rechten eu aspiraties en aldus een
te maken uan den verschrikke-
alle vrienden van den vrede in de^e-
heelc wereld uit om Ons de hand le
reiken, teneinde het einde van den
oorlog, welke sinds ecu jaar Kuropa
in een uitgestrekt slagveld heeft ver
anderd, te helpen verhaasten."
..Dat de volkeren in de broederschap
des vredes mogen terugkeeren tot den
1 vredelievende!) wedstrijd op het gebied
J van kunst, wetenschap en industrie.
Dat zij. wanneer bet nieuwe rijk der
recht, aardigheid weder hersteld is, in
de toekomst hun geschillen mogen
oplossen, niet door het zwaard, maar
door middelen van rechtvaardigheiden
billijkheid, welke met de noodige
kalmte bestudeerd en overwogen zijn.
Dat zal de schoonste ea roemvolste
verovering zijn."
Het schrijven besluit met het zoete
vertrouwen „dat de boom des vredes
weldra de wereld met zijn zoo begec-
renswaardige vruchten kome verkwik
ken."
Op den jaardag.
Bij gelegenheid van den jaardag van
het begin van den oorlog heeft kardi
naal 011 Haytmaiin in den Dom van
Keulen een plechtige Pontificale Hoog-
opgedragen 0111 (iod voor de vcr-
•iulp te danken en Zijn Zegen
»or liet nieuwe jaar af te smecken
In de kathedraal waren alle officieren
ui hel garnizoen van Keulen aanwezig
bleu onafzienbare menigte van dui
zenden veldgrauwen vulde de wijde
Jleii van de kathedraal. Dok alle
wonden uil de Keulsche lazarettei
r naar de kathedraal konden luopei
zien daai tegenwoordig.
Na het Kvangelie sprak de kardinaal
de aanwezigen toe en wees er op dat
luilschland, niettegenstaande de otters,
welke de oorlog reeds gekost heeft,
God moet bedauken voor de veileende
hulp. Ons gebed, aldus de kardinaal,
moet nog inniger en vuriger worden,
opdat (iod ons de eindoverwinning
De kardinaal spoorde de solJaten
•an om niet alleen trouwe strijders des
keizers te zijn, maar ook trouwe sol-
dateu van Christus, Dan zullen zij
et alleen in de aardsche veldslagen de
ierwinning behalen, maar ook liet
uwige rijlc des hemels veroveren.
„Voor God e*i de geschiedcuis u
rnijn geweten rein Ik heb den oorlog
niet gewild, Na tien volle jaren van
voorbereiding meende hel verbond van
mogendheden, voor wie DuilschlatiJ
te groot geworden was, dal het oogen-
blik gekomen was om het trouw naait
zijn Uostenrijk-Hongaarschert bondgr-
nnn* staande rijk te vernederen of tn
avermachtigen strijd te verpletteren-
:ei> lust naar veroveringen heelt
zooals ik voor een jaar verklaarde
den oorlog gedreven. I'oen iu de
dagen van Augustus alle dienstplichti
ge wapens grepen en de
troepen uittrokken voor den verdedi
gingsoorlog, voelde iedere Duitscher
op den aardbodem op het eenstemmig
voorbeeld van den rijksdag, dat voor
de hoogste goederen der natie, haar
ijheid moest gestreden worden.
Vol dank kunnen wij lieden zeggen:
God was met ons. De vijandelijke le
gers. die er zich op beroemden, dat
zij binnen weinige maanden Berlijn zou
den binnenrukken, zijn niet geweldige
lagen in het Westen en hel Oosten
.er teruggedreven. Tallooze slagveiden
11 de verscheidene streken van Kuropa
:n zeegevechten aan nabije en verre
kusten toonen wat Duitsche verwoed
heid bij de verdediging en Duitsclie
krijgskunde vermogen.
Met diepe dankbaarheid gedenkt hel
vaderland zijn strijders, die vol doods
verachting den vijand weerstand bieden,
of gewond of ziek terugkeerden, of in
vreemden bodem of in de diepte der
•trijd uitrusten. Met de
moeders en vaders, de weJuweu en
gevoel ik de smart om de ge
liefden, die voor het vaderland gespar
ren zijn.
Na verbeeldelooze bewijzen van per-
ioonlijke dapperheid en natioiialclevcns-
iiacht koester ik hel blijde vertiouweu,
dat het Duitsche volk, de loutering van
den oorlog in zich opnemend, op de
oude beproefde en in vol vertrouwen
gekozen nieuwe banen rustig voort gaau
volmaken.
I11 heldendaden en lijden zullen wij
zonder wankelen volharden, tot de vrede
komt een vrede, die ons de noo
dige militaire, politieke en economische
zekeiheden voor de toekomst biedt en
aan de voorwaarden voor een ongehin-
Jtrde ontplooiing van onze scheppende
krachten in het vaderland en op de
vrije zee voldoet.
Zo'o zullen wij den grooten strijd
voor Duitschland's recht en vrijheid,
hoe iaog hij ook duren moge, met eere
volhouden en voor God, die onze wa
pens ook in de toekomst zegenen zal,
ring waardig zijn,"
Ook de Keizer richtte zich lot zijn
olk in eene proclamatie waarin hij
Na een jaar.
Duitschland en Oostenrijk bezetten
op 't „ogenblik van Belgiü 29.000
vierk. KM., van Frankrijk 21.000 vierk.
K.M. en van Rusland 130.000 vierk.
K.M. te zanten 180.000 vierk. K.M.
Daarentegen heeft de vijand ia zijn
bezit van den Elzas 1050 vieik. K.M.
van Galicië 10.000 vierk. M„ te
FEUILLETON.
DE LIJFEIGENE.
MisiarUtli-rumanlische tafarualsii
uil de ba eeuw.
Zij heikrildcn hein nu als den Mui-
zruay van ilc bergen, die Warde
diick door de Alpen geleid had zij
konden hun vreugdekreten mei wen-
houden. Kulrad, vol eerbied voor dm
kluizenaar, dirn luj aan den voel dei
bergen ontmoet bad, had hem met zich
medegenomen.
„Ik weel." zeide de aartskapelaan,
,dal gij geweldig vervolgd en ile slacht-
I,Iters van schandelijke listen geweest
tijt, Vertrouwt op mij; ik geel u de
belofte, dat de .lag dei gerechtigheid
weldra zal aanbreken."
i Inhuman, Dtcban. -Wilhelmus en
Warderick bedankten Kulrad hartelijk
voor deze welwillende woorden.
„In naam des koning*," hernam Kul-
tad, „verklaar ik dat Halirinian een
ik bevestig de vrijmaking
zijne
ippcre
Bovendien zal al liet verleden onrecht
licisleld wol den. Allen, die berooid zijn,
zullen hunne goederen leiug ontvangen;
.•Wilhelmus en zijn edele moeder zullen
ui hel rechtmatig bezit hunner dumri-
ucu hersteld worden."
Vervolgens verhaalde Kulrad aai. de
ballingen, luie hij hunne gesdnrdeni'
uit deu mond van den kluizenaar ver
nomen had, aan wien Warderick dn
11. al hare bijzonderheden verhaald had
Hij liet einde van zijn gcspiek verzocht
hij de drie (nmiliën hem te willen vol-
„Nerml afscheid van Antolfus," zei-
de hij „daarna zat Diehun de vrouwen
begeleiden, terwijl Hahriman, .-Wilhel
mus, Warderick en /ijne broeders mijn
volg zullen uitmaken. Zij moclei
vergezellen bij het vervullen der
ding, welke de beroemde vorst
Franken mij heelt opgedragen."
De bannelingen namen dit vou
aan onder luid vreugdegejuich. Zij kon
den geene woorden vinden om hunne
erkentelijkheid uit le drukken jegens den
kluizenaar, die t zij tevens als de eer
ste oorzaak van hun gelul, beschouwden.
UIJ HET ÜRAI-" DEU APOSTELEN.
Na het be/.uek van kulrad en den
kluizenaar begaven de vluchtelingen
zich naar hel paleis van den koning,
om Item te bedanken voor de edelmoc-
dige gastvrijheid, die zij genoten hadden.
„Ik heb slechts een schuld betaald,"
antwoordde de koning, die zich herin
nerde zijne neder'storting in don
bergpas Su/c „Warderick heeft mijn
leven gered. Het spijt mij dat gij mijne
staten gaat veilaten; maar wijl de poor
ten van uw vaderland weder voor u
„pen staan, zoo mag ik u niet terug
Astolfus voegde bij zijne woorden
eenige geschenken en de drie familie»
vertrokken uit l'avia. Hahriman en 'ij
ne vrienden volgden kulrad bij zijn eer
vollen tocht door tyalië. De aurtska
pelaati, door eenige afgevaardigden van
den koning der Lombarden begeleid,
trad Ravenna binnen, dal hem in naam
van Astolfus teiug gegrgeveu werd,
en achtereenvolgens verscheen hij iu
al dr steden van het Kxaichaal. Klkc
stad bood hem plechtig hare sleutelt
aan. die hij lot treken van inbezitne
ining aanvaarddemen leverde lleu
ook nog gijzelaars lot wa.uboig vat
den gezworen trouw, Na de voornaam
ste iler verschillende steden te hebben
bêzochl. zette de aartskapelaan met
zijn schitterend gevolg de reis naar
Rome voort. Zoodia hij aan de poor
ten der Keuwige stad verscheen, ont
moette hij dc pauselijke gezanten, die
hem met alle mogelijke eerbewijziug
ontvingen als den vertegenwoordigd
van den vorst, die nog pas geleden dc
Kerk bevrijd had van hare vijanden,
en die door een plechtige akte haar
onafhankelijk gemaakt had van de mach
tigen dezer wereld.
Fulrnil trad, vergezeld van zijn schit
terend gevolg, het paleis van den l'aus
binnen om hem hulde te brengen eu
het pand van kinderlijke liefde van den
koning der Franken aan zijne vi
te leggen. Stephanos 11 kende reeds
lang deu aartskapelaan kulrad, wien
hij een zeer huoge achting toedroeg
thans ontving hij hem nut buitenge
W'one vreugde en genegenheid. Thans
viecsde de l'aus niet, gelijk hel vorige
jaar. dal Astolfus de verdragen met
voeten treden en zich wreken zou over
Je vernedering, die hij ondergaan had,
De koning der Lombarden was to
machteloosheid gebrachtde rwerdi
expeditie van Pepijn had zijn gedurige
weerspannigheid en kwaden wil lei
eene male bedwongen.
Hahriman, Drcbau en de jonge he
deu volgden ku.i.id in het pauselijk pa
gen, en hielden zich overtuigd dat de
ze hun onschatbaar heil zou aanbrengen.
Daags tu dc aankomst van kulrad
le Rome. werd het volk in de basiliek
der 11. Apostelen bijeengeroepei
l'aus begat er zich heen 111 poiitilikaal
gewaad en plaatste zich op den
nabij liet hoogaltaar. 1 egciiovcr hem
v erhiel zich eene tribune, bestemd
den vertegenwoordiger van den koning
der Franken, van den verdediger 1'
Kerk, Nauwelijks had l'aus Stepluti
plaats genomen, of kulrad verscheen,
vergezeld van Irankischc lenden,
hunne zegevierende wapenen in de han
den en van de aanzienlijkste lieden
het Exarchaat. Op hèt gelaat van d
reeds brjaauleu aartskapelaan lag eene
kalme majesteit verspreid; hij gevoelde
de grootheid zijner zending en de on
metelijke gevolgen, die er in «Ier toe
komst uit zouden voortvloeien. I lij wan
delde langzaam door de dichte rijen,
die met belangstelling en verbazing liet
weergaloos schouwspel bijwoonden.
Kulrad richtte zich naar het glorierijk
graf der Apostelen hij had de akte
.111 schenking, door den koning der
ranken voor Pavia gcleekeuJ, in de
Op die altijd gedenkwaardige plaats
aangekomen, boog zich de aarlskapr-
laan en bleet eenige oogcnblikken in
gebed verzonken; daarop zieli tol den
l'aus en het volk richtende, verhaalde
hij welk heerlijk geschenk de beroem
de koning der Franken aan dé Kerk
van Rome aanbood en vervolgde daar
op met eene heldere stem „de ko
ning heelt gezworen dat hij nooit dul
den zal dat dit grondgebied aan de
macht van den II. l't'lrus en het be
zit der roomsche Kerk omtrokken wor
de, Hij heelt zich niet aan vele geva
ren blootgesteld, geen veldslagen ge
leverd en menigmaal zijn leven ge
vvaagd voor zijne eigen glorie of 0111
.Ie meiisclien te behagen; hij hecjll
neder, en de paus beval dat dit be-
uemde stuk in de archieven der Room-
iclie Kerk zou bewaard worden.
De vertegenwoordiger van den ko
niug der T ranken sprak niet van Ro
il de daarvan afhankelijke steden,
omdat zij reeds aan den H, Stoel toe
behoorden. De aanwezigheid d«s Op
perpriesters, de afwezigheid des Cesar*,
jeslcmmiiig der volken en de mach-
eischen van hel opcubaai belang
hadden reeds sinds lang hel besluui
Rome door de Stedehouders van
Jesns Christus erkend en geheiligd.
Kerzuchtige vorsten als Astolfus poog
den de pausen wel te onttronen, maar
niemand betwistte hun ooit de wettig
lieiil van hun gezag. Ook namen <ij
altijd ile toevlucht lot hel geweld, hel
laatste middel vail hem die geen recht
heelt op hetgeen hij verlaugt.
Na zijne zending besloten te hebben
met de groole daad, die uan de we
reld de schenking der steden van hrt
Kxarchaat aan den H. Stoel kenbaar
maakte, sloeg Kulrad weder niet zijne
medegezellen deu Iciugwrg naar het
land der Franken iu.
ilechts
aldus gehandeld
Jeu onwankelbare!) Stoel v
Fulrad legde daarop de
ïcheoklng op liet graf der Apostelen