DE EEMBODE
Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
Kantoor: Lnngegracht 13, Amersfoort
Telefoon No. 314.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag» en Vrijdagavond en wordt uitgegeven door de
Vereeniging De Eembode te Amersfoort. Prijs per drie maanden zestig cent.
Afzonderlijke nummers vijf cent. Abonnementen kunnen eiken dag ingaan, doch
opzegging van abonnement moet geschieden vóór den aanvang van een nieuw kwartaal.
voor Amersfoort en Om
Dinsdag 21 September 1915. No. 50. Negen en tw^/","nv,°„™LN.?,^
AdvertentieprijsVan één tot vijf regels vijftig cent. Elke regei 'tneer
tien cent. Billijke tarieven bij geregeld adverteeren. Alle mededeclingen,
ingezonden stukken en advertentifin gelieve men in te zenden ten kantore van
De F.embode, aan de Langegracht no. 13, vóór twaalf uur op den dag van verschijnen.
Abel en Seth.
Nnilat de Heilige Schrift verklaard
heeft, hoe Asatfl, een van Iiavids
dapperste helden, om het leven kwam,
voegt zij er aan toe En allen, die aan
de plek voorbijkwamen, waar Asat-I
gevallen en gesneuveld was. bleven
Zij stonden stil, die voorbijgangers,
wijl de aanblik van zulk een lijk, van
zulk een mcnscli, aangrijpende gedach
ten en gevoelens in hen verwekten.
Zoo blijft menigeen denkend^ daar
plnats aanwijst, die een echtgenoot ol
zoon. een broeder of vriend zag neder-
V&IIcn m liet heetst van den strijd.
'I Ir, of wc somtijds behoefte heb-
1aan droevige herinneringen 't is.
vomlijds de liefde medelijdende na
■edaehte
lood, dr
iscli
zegt (lot
ben gezegd omtrent de oorzaak van
dien drOevigen dood. Dat t'nni. dc
oudste, niet terugkeerde, dat ook t'anó
gezin, zoo kunnen wij ons voorstellen,
plotseling verdwenen was en niet meer
opdaagde, deed het ergste vermoeden.
De ouders kenden bet luwe. jaloersche
karakter van hun eersten telg. Ën toch
hebben ze misschien niet eens aan ':.in.
maar aan zich zelf de schuld verweten
van dien dood. Meer dan eens wordt
den nicnsch ecu leed geboren, dat hij
zeker zelf niet heeft veroorzaakt, en
waarvan hij toch zich zelf de schuld
geeft, daar het leed zich aandient bij
zijn geweten, als een »tial voor vroc-
gcr kwaad, Zoo zullen Adam en l'.va
meer gedacht hebben aan lum «ig'Ui
dunheid van Gam* hartstocht, <IU dt.-
mogelijkheid wreedaardig lol vervroeg
de wc-'.lelijkheid broei.:
Ie geslacht--lijst van den Cïodmcnseh,
Ik- Ie vinden is in liet 1de hoofdstuk
ran liet Evangelie volgens l.ucas, niet
Saïiv, niet Abel, maar Seth noemt:
....den zoon van Menos, den zoon van
seth, den zoun van Adam. den zoon I
l-'.ti toch i
Die treurende ouders, welhaast ge
noost door de geboorte van een an-
leien zoon versmaad dan dc kastij
ding des l'lccrcn niet. want Mij w.mdt
'■n geneest; Mij slaat en zijne handen
lieden.
Dc roem, die opbloeit uit liet graf
eti bloeien blijft door alle tijden licen
Kostbaar 11 in dc oogen des Mecrco
de dood zijner heiligenIn cctivg
andenken zal de rechtvaardige
schijn, dat dc Turk er in slaagt zijn
land te vrijwaren voor overrompeling.
Vreesclijke gevechten ztjn daar op
dat bergachtige schiereiland geleverd.
.Stroomen bloed* hebben den dorren
bodem gedrenkt. Maar nagenoeg vruch-
Komt er binnenkort geen veran-
iring. dan is de kans op victorie daar
inrloopig nihil.
stormperiode op
net onvoordecligc geldbelegging
cn dc overtuiging versterkt, dat de
S. wel tegen Duitsehlnnd blaffen
maar niet zullen bijten, omdat de vrede
voor hen veel voordeellger is dan oor
log. Deelnemen aan den oorlog zou
hun geld kosten hun z.g. neutraliteit
brengt geld op.
honderdduizenden, dagelijks.
Meikgc Mis lezen cn de gelouv
wanneer zij de Misgebedcn vr
ZKIJ. S. J. j id, welke het der geallieerde scheeps-
macht onmogelijk zal maken voor an-
Uit het Buitenland. i',:cr ,c Wijv«n. De gelande troepen vtr-
.iczen "lan hun steunpunt ter zee cn
I zullen 't onmogelijk kunnen houden,
i wanneer ze van dat steunpunt zijn af
gesneden door 'n woelige zee.
Aan liet Westfront houden de vech
ters zich onledig met het tot gruis
schieten vbm alle- wat nog binnen 't
bereik van 't geschut overeind staat,
't Bemachtigen over cn weer van cenigc
nieters loopgraaf behoort daar nog
altijd lot dc belangrijke krijgverrichtingen.
Maar tol een oplossing komt men
-cilgcn» die manier van oorlogvoeren
niet.
Niet tevreden.
recht'
«M te
.i: i.i.l
(isdienstigheid. Dit uilcs kan w
'hristus worden getuigd. Mij w
.-aardige bij uitstek, die Zich v.
rieden Herder noemde, die u
overgeleverd aan de Heide .1
Offeraar der Nieuwe Wet. z;
lk.iI werd gebracht om wille
Jltiglicid
DE OORLOG.
Bij hun beschouwingen over den
eriigtochl ilci Russen, komen velen,
vier anti-Duit-clic gezindheid een be-
ctsi-l i» voor klaar denken, tot dc slot-
om, dat du- terugtocht 'n Russische
rue is. meesterlijk van opzet cn met
Ki nabije duel 't Duitsche inililairisme
-I ijzige steppen te dom omkomen
ran ellende cn koude ongeveer zooals
lat ruim honderd jaar terug Napoleon
Hel is natuurlijk nicluitgesloten.dat
i - opdringendDuitschers tot staan
vouten gebracht cn ook i< het zeer
vel mogelijk, dat de Russische winter
heeft Abc
dat
ding.
Adail
ii ivalge]
dcrknicl
vallen
liet kou
oil, heoti
i il.it lijk. slu-e-
lend zijn vingcis weven door die klamme
haarlokken, het baat alle* niets
met het bloed dal wraakroepend de
erdoofd
is liet Ie
r de drol
grvlo.
Wa
lang blijven knielen bij liet steenkouds
overschot zijns zoons r Dl' heeft hij.
halt razend van smart, dat lijk in zijn
armen genomen en zonder een woord
te zeggen, maar huilend als een kind.
binnengedragen in de lente zijner vrouw,
die gelijk een waanzinnige heelt gegild
en geschreid en geroepen en gekust
til is Adam, bleek, als 't gelaat van
zijn zoon. opgestaan en schoorvoetend
up zijn schreden teruggekeerd, om zijn
vrouw voorzichtig voor te bereiden op
het ergste, en heeft hij linar toen, helst
nog langs een omweg, gebracht bij liet
doode kindDl' spaarde hij zijn ega
dat schrikbeeld en is hij terstond be
gunnen met zijne handen een kuil tv
graven, het eerste graf. besprenkeld er
gewijd met het zweet en de tranen vat
den vader aller stervelingen I
Wij weten liet niet! Evenmin is
ons bekend, wat Adam en Kva hebben
gedacht, en wat zij tegen elkander heb-
jehikkig
i,ir.Ie me
biedt, aan
:l Abél.
n ik
ui hel
■ld. toen Hij
Uraélitisehe volk, door zijn dood tc
oisehen, een sltafschuld op zich /oude
laden, grooter dan van al het recht
vaardige bloed, dat op aarde vergoten
>r hel iuwig van liet bloed van den rcchtvaar-
eds hier op digen Abel nf. zeide de Heer.
schelijken troost Abel i* een voorbeeld van otter,
i blijven hopen, vaardigheid die voorslsprnit uit liet
npzahgen gcloub Reeds de Heilige l'aulus wees
ii..,,g| ||ij ...ii—»i i (...«- .■*.i.,.,i
istc methoden leidt en
juiste middelen doen
route mislukking af tc
dat een
act toch aa
ueling, die tot n
ïcnlrekt of zich,
zij,
ook toet
in het i
zult gij kim
heeft evenwel gejubeld, toen 'teen
was, wat uit lin.-u werd geboren,
'ij noemde hein Seth, zeggende
ander zaad heeft God mij gegeven
r Abel. die gedood werd lioor l am.
dam was toen 130 jaar oud. en hij
Ie nadien nog lang, nog 800 jaren
Let nu eens op de leiding van Gods
Voorzienigheid Voor de geschiedenis
in 't nivnsclieiijk geslacht is Seth veel
lornanier dan Abel, en toch is Abel
iel meer dan Solli in de nngednehte-
-s aller menschen gebleven.
Seth, de derde zoon van Adam, kreeg,
cn hij 105 jaar oud was, zijn eersten
ion. Henos, later nog meer zonen en
dochters in den ouderdom van 911' jaar.
lij overleefde zijn vader elf erfde de
'aradijsbelofte. Niet Caïn, niet Abel,
naar Seth was dc voorvader van No»,
:n de voortzetter van Adam's nako
mclingschup tot Christus. Vandaar dal
it geloot ver
icrl hij de getuigenis, d.il hij een
chlvaurdige was. daar God getuige-
- gaf aan zijne gave door er op
:dci- te zien'l, en dooi dat geloof}
ireekt hij nog na zijn dood.
Al heeft er op Abel's graf geen
kruis gestaan, toch wijst zijn dood op
Christus' dood. en levert zeil.* de scha
duw. die Christus' kruis heerlijker doet
uitkomen, 'l Is l'aulus weer. die hel ons
leert, wanneer hij het Bloed van Chris-
us vergelijkt met het Bloed van Abel
:n verklaart, dat zij, die in Christus
[clooven, gekomen zijn tot eono bloed-
pronging, die beter spreekt dan Abel.
Abel's bloed toch tiep om wraak, Je-
verkondigt vergeving en
inkel woord, dat Abel tijdeus
zijn leven gesproken heeft, is ons be
nard gebleven. Maar wit- denkend
blijft slaan bij zijn lijk. hoort daar dui
delijk grooie lessen van levenswijsheid.
Die doodulijkc wonde roept u toe
wacht tl voor den nijd. die zich niet
een broeder te vermoorden.
feuilleton
Een vreeselijke nacht.
nlangs bladerde ik de vergeel-
U.k- papieren van een verren bloed
verwant en vond daarin brokstukken
van een dagboek, waarin ik interessan
te aanlcekeningen ontdekte over dooi
„Het was in November ln-IJ.1
door den kapitein van inijn loet
in Sulmona liggmid iigimeiit u
wichtige brieven gezonden wei
den commandeerenden generaal
kasteel di Sangro.
De reis was gevaarlijk,
liet onaangename koude jaargelijde
gal ieder oogenblik liet invallen van
een sneeuwstorm te vree/en; myn weg
voerde mij door het van wege de roo
versben.le van den gevreesden C.iaco-
mo Kanieri beruchte dal Oscura. en
meer nog dan dit alles droeg liet voor-
„HAK tor J"
menil- beto uilK«honBcr.lc «olv.n
□«ngev.llen ie worden, w toe bg. ingn
..„Lg i»»
(«MMTOor vmctm
tijd "Vri h« ten* »«l
nlotseling bedekt met zwaie j-neui
wolken. Ik had juist de v-ijl mtjlen lan-
ge vlakte van Ciiiipie Mtghe bereikt,
het reeds volslagen donker w.
geworden, zoodat liet aan den ander,
kant der vlakte gelegen kleine dorp
Roccn Rosa, waarin ik in geval
nood cell onderkomen voor den n
hoopte te vinden, nog ver verwij
Ken
aclitjcs
igeiiblik I
myn p
'open. om het, na de in.-
ning van liet klimmen, tot adem I
ten komen, cn nieuwe krachten te laten
verzamelen v.mr <len snellen rit ovei
de vlakte, Maar toen ik- omkeelt be
merkte ik lot mijn niet blijde verras
sing een anderen ruiter achter mij aan
komen. Het plotselinge verschijnen 01
iet frissche uitzien van zijn paard recht-
raardigdc mijn argwaan. I fad de vreem
deling denzelfden moeilijken weg berg
opwaarts afgelegd als ik, dan moest
zijn paard doodnf zijn. Terwijl ik- dit
alles overwoog greep ik naar de pi
mijn gordel en wachtte, op
mogclijkcn aanval voorbereid, op
komst van den luiter.
Toen de vreemdeling dicht bij
was, sprak hij mij openhartig en vrij
„Kameraad," zei hij, „ik v
ger ook soldaat, thans ben Ik slechts
een reiziger, die den weg naar het ka
steel di Sangro, indien gij er niets op
tegen hebt, liever iu uw gezelschap dan
alleen maak."
„Hoe weet gij, dut ik naar hel kas-
Abel
God e
zoo Kus.
mi icgcnovci Napoleon in 181'.: Is
•lukt, mee naui binnen zal latei: lok-
■li, wanneer zij daar zelve geen heil
ziet.
Men kan er vast op rekenen, dat de
\ii- met zijne volgelingen plan-
atig tc werk gaat.
In 't Zuiden, waar de Oostenrijker
:n Rus moet drijven, begon de Rus
■li Oostenrijker achteruit te werpen.
Hier schijnt dus weer hulp noodig
ui den Duitschcu staf, wil men geen
gevaar loopen, dat 't daar misgaat.
De Oostenrijkers blijken nog steeds
zwakke broeders te zijn, die eerst
nier Duitsche leiding wat mans worden,
In de Balkanstatcn komt liet nog
el lot klaarheid.
Dat die daar nog „neutraal"
ik aan 't vechten slaan, is wel zeker.
De vraag is echter hoe znl de groe-
pecriug zijn.
beide kanten werd met die
Balkan-iieutranltjes gesold.
i beloofde dit, een ander dal.
Maar altijd wat ze zelf niet bezitten
dus aan anderen
let partij-kiezen
wil zeggen voor 't anti-Duitschc
bondgeiioulschup zou hel forcceren der
Dardanelletl verhaasten en zoo Rusland
redden.
Zooals 't daar nu gaat, heeft 't allen
In v
t de
toespraak
kers te Knlield was 't een Kngelscli
die zelf erkende „In de laatste
.-ijf maanden zijn de zaken der
bondgenooten niet zoo goed gegaan,
als wij mochten verwachten. Kr hebben
groote militaire gebeurtenissen plaats
gehad, die wel niet tot rampen, maar
dan toch tot groote teleurstellingen
werden. Onze legers hebben in Vlaan
deren cn l-'rankrijk een reeks vastbe
raden en hardnekkige aanvallen gedaan
op dc versterkte linithi der Duitschers.
Zij wonnen terrein, zij maakte:, gevan
genen, nnmen kanonnen en doodden
een groot aantal vijanden of stelden
hen buiten gevecht. Maar ondanks alles
zijn dc Duitsche linlSn niet doorbroken
i werd dc nlgcmeene toestand in het
'esleu niet gewijzigd.
Ook aan de Dardanellcn is een groo
te veldslag geleverd. Ook hier vermees-
ierden wij kostbaar terrein cn kwamen
wij nader tot dc beslissing. Doch wij
ovetden niet dc bchcersclicnde puil-
waarop onze aanval gericht was
welker vermeestering wij in verband
met de daarvoor beschikbaar gestelde
krachten hadden mogen verwachten.
Die schokkende strijd duurt nu week
ai weck voort."
Merkwaardige woorden, gesproken
door dcnzelfden mond, die zijn land-
genontcn nu reeds maanden geleden,
een spoedig en beslissend succes dorst
voorspellen.
Geld leenen.
Amerika gaat geld leenen aan Krank-
rijk en Engeland, l'it nadere mede»
deelingen blijkt echter, dat Amerika
331X1 mlllloon gulden willen leenen te
gen behoorlijke rente en onderpand,
maar alleen op conditie dut daarvoor
uitsluitend in Amerika gekocht worde.
Het geld mag dus het land niet uit,
Amerika verdient aan de leening
5 ol' O pet, rente cn misschien
30 pet. of meer handclswinst. Hetgeci
teel di Sangro wilvroeg ik op
i, afwijkenden toon.
„Ik zei niet, dat ik dit weet, ik
oed liet echter, en daar ik daarheen
I, zoo hield ik het voor aangenamer,
et u de reis te maken, Zijt gij cell-
r van een andere meeuing, dan kan
ook alleen rijden."
„Ik vrees, hulicn ik ook nis
v gezelschap heb, dat onze paarden
slecht bij elkaar zullen passen, liet mij
ne is dooilaf en met zweel bedekt, ter
wijl het uwe er zoo l'riscli uitziet, alsof
het pas uit den stal komt."
„Il.i, hal" lachte de vreemdeling,
„ik ben over de bergen gevlogen,"
„Dat klinkt op z'u minst onwaar
schijnlijk."
„Zeker. Docli scherts ter zijde, Ik
was u ver voor, zag ti aankomen en
wachtte op u. Is u dit antwoord vol-}
doende of zal ik verder rijden
Kr bleel mij niets anders ovei
mij mei zijn gezelschap tevredi
verklaren, en zoo reden wij, ons vr
schappelijk onderhoudend, een groot
eind samen verder. Maar ik voelde mij
tocli niet behaaglijk in de nabijheid van
mijn zonderlingen metgezel. Ik kon niet
nalaten, al zijn bewegingen nauwkeurig
tc volgen, In zijn blik, op zijn gelaat
lag een uitdrukking, die mijn argw;
opwekte.
Plotseling wierp een w-indslout
bijna van bet paard.
„De hemel besclicrme onsl" riep de
vreemde, „wij worden door een sneeuw
storm overvallen.
Slechts weinige oogcnblikkcn vergin
gen, daarna vielen de sneeuwvlokken
onder liet ontzettend gehuil
vrceseiijksten storm, dien ik ooit be
leefd heb.
I let oproer der elementen scheen
ieder oogenblik nog toe te nemen en
na verloop van een uur hadden wij
onder de vreeselijksle inspanning nau
welijks hei middelpunt der vlakte bereikt.
De nacht was pikdonker. Onze arme
paarden zakten tot hun knietin in de
n struikelden herhaaldelijk. Ten
slotte stegen wij van onze paarden en
trokken de arme dieren bij den teugel
voort.
Uil de verte klonk een gehuil.
„De hemel zij ons genadig I" nep
mijn reismakker niet ontzetting uit. „w
zullen de vlakten niet levend verlate
Hoort gij de wolven?"
Boven liet geloei van den storm ve
namen we liet huilen der wolven, ze
akelig ,cn onheilspellend, dut de koel-
bloedigste gesidderd zou hebben.
Nader en nader kwam liet gehuil
zcr vijanden en na verloop van
half uur konden wij reeds liet gloeien
van vurige oogen -zien.
Korten lijd nog werkten wij ons voort
door de sneeuw, onze paarden aan den
teugel leidend, maar spoedig werden
ij overtuigd, dat, wilden wij
en redden, ons niet anders overbleef,
dan de arme dieren aan de wolven,
e lil groote menigte naderden, prijs
geven. Ik vroeg mijn makker om raad.
„Ik vrees, dat ons niets anders zal
overblijven," antwoordde hij. „Dc he
mel weet, dat ik liet leven van mijnt
edel paard bijna zoo boog schat als
mijn eigen, niuar de bende wordt steeds
talrijker. Zij schijnen ieder oogenblik
nader te komen en een ongelukkige
vnl kan ons den dood brengt
wij echter alle hoop opgeven
paarden te verlaten, moeten wij pro-
boeren wat wij met onze pistolen be
reiken."
Op hetzelfde oogenblik werd de knal
van zijn wapen door een wild angst
gehuil en het snel terugwijken der ben
de beantwoord.
Maar weinige oogenblikkenlaterspron-
gen de wolven nog driester op ons
toe en voelden wij reeds bun glocien-
den adem.
Het voorbeeld van mijn gezel vol
gend, schoot ook ik mijn pistool op
den dichtst bijzijmlcn wolf nf.
Hetzelfde gevolg al* tc vo
gegil van pijn en angst, een vluchtig
terugwijken der verschrikte bende cn
aanstonds daarop weer dezelfde drei
gende, hardnekkige vervolging.
Er bleef ons geen keus, wij moesten
onze paarden opofferen, en wij konden
Binnenlandsche Berichten.
Staten Generaal.
Met het gebruikelijke ceremonieel
heeft Minister Gort van der Linden zich
Zaterdag naar het gebouw der Tweede
Kamer begeven, tot sluiting van de
zitting van de Staten-Cieneraal.
In dc vergaderzaal bevonden zich
behalve het bureau der Verccnigde
('ergadering cenige Kamerleden.
Met de voorlezing der korte sluiting»-
rede was nauwelijks een minuut ge
moeid waarop de Minister weder liet
Kamergebouw verliet en dc plechtig
heid geüindigd was.
Hedenmiddag werd de nieuwe zitting
door H. M, de Koningin met de ge
bruikelijke „troonrede" geopend.
Posterijen.
Dc vrijdom van port, verleend voor
verzending van stukken door en
in militairen ia gewijzigd.
Voortaan kunnen slecht» door en *»n
onder dc wapenen zijnde militairen,
beneden den rang van officier, vrij van
port worden verzonden
a, briefkaarten, voor zooveel deze
geen handelszaken betreden
b. dag-, week- en maandbladen tot
ui gewicht van 100 gram.
Dit geldt ook voor in Nederland ge
ïnterneerde vreemde militairen, echter
-zonder onderscheid in rang.
Stukken welke ten onrechte onge-
Irankcerd ter post worden bezorgd,
worden niet port belast, dat door dc
geadresseerden moet worden betaald.
Laag.
Kaemaecker» leverde bij de,.neutrale"
telegraaf een plaat, welke naar Het
Huisgezin terecht zegtgeen ander
brandmerk verdient dan gemeen.
Zij stelt den l'aus met zijn vredes-
pogingen voor als een satelliet van
den Duitsclien keizer.
Dc Paus niet een tronie uls de Kvan-
lischc Maatschappij zich een Jesuïet
droomt, met een ver/egelden briel in
hand, dc „vredesboodschap"
iu president Wilson.
Achter den Paus keizer Wilhelm, die
hem toefluisterten denk er om,
als ze er niet op ingaan, heet ik alles
liegen."
Boven dc prent als opschrift: „Vredes
pogingen, ol" man kann'» probieren."
Het is onuitsprekelijk laag, den Paus,
die het welzijn van geheel Europa op
het oog heeft, die geen voorkeur vour
een of ander land aan den dag legt
kan leggen, die den vrede wil op
den grondslag van het recht en de
rechtmatige aspiraties der volken,
dezen verheven persoon, tot wicn ook
groot geluk spreken, indien
wij daardoor ons leven redden. Wij ga
ven elkaar de hand en zwoeren bij uit-
soldateneer, trouw elkaar ter zijde
itaan tot het laatste oogenblik. Daar
lieten wij den teugel las en werk-
ten ons hand in hand verder door de
Slechts weinige schreden hadden wij
gedaan, toen een ontzettend gehuil,
geblaf en gehinnik ons verried, dat on
ze arme, verlaten paarden ons nooit
meer zouden dragen. Thans ol' nooit
was het gunstige oogenblik voor de
vlucht. De liefde voor liet leven ver
leende ons reuzenkracht en zoo bereik
ten wij een open plaats, waar de wind
de sneeuw had weggewaaid. In de ver
te zagen wij dc lichten van Rocca Ro
sa schemeren en met van vreugde klop
pend hart snelden wij voort.
Maw hot gevanr was nog niet voorbij.
Reeds spoedig vernamen wij achter
ons weer het gehuil der wolven.
Onze paarden waren reeds verslon
den en de bende, nog woedender ge
worden door den reuk van het bloed,
zette ons opnieuw na.
„Een eind voor liet dorp bevindt
zich een kleine kapel," riep mijn reis
makker mij toe, „kunnen wij die berei
ken, dan zijn wij voor dezen nacht ge
borgen. Laten we ons haasten."
Slot volgt.
