Groote
Prijsvermindering
Mooie Kerstgeschenken
Firma M. A. Ramselaar
van Mantels, Costumes
Kinderconfectie, Blousen
Rokken, Pelterijen.
in De Bijenkorf
Krommestraat 2=4=6, bij de Langestraat.
Specialiteit in Mantels, Costumes, Blouses en Rokken.
Verkoop uitsluitend a contant.
Uitsluitend betrouwbare soorten.
N. V. Middenstands Credietbank
Fima tVed. W. SMIT. Kamperbinnenpoort 3, Amersfoort.
!S^°° Repjraoe-tnHcht?ng,^"-5£» JE adres voor den boerenstand.
Fortmann&Hehenkaiiip
lingeslnal. tegenover de liomnestr
PON NE ÏSSKB AMERSFOORT.
Philips Lampen
Tel- 292 5. ft, MASSA Hawik 8'
Magazijn van Eigenmaakte Goederen
W. H. MEURSING
afdeeling Broodfabriek, Amersfoort.
tin kiiitM onder lil schrikbewind.
Magazijn van Manufacturen, Garen en Band, Mode-artikelen,
Bedden, Dekens, Ledikanten, Loopers, Karpetten, Tafelkleeden.
VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN
Weverssingel 28 Telefoon 304.
Verschaft credic-t tegen persoonlijke- of zakelijke zekerheid.
Belast zich met inrichten en bijhouden der boeken.
Neemt gelde-i a Deposito,
Het goedkoopste en soliedste adres van alle soorten
Gt-ud- en Zilverwerken, Horloges, Regulateurs en
Wekkers, Bloedkoralen, gemonteerd kristal, Gouden-
en Zilveren Kappen, Boeken, Naalden, Spelden.
Speciaal adres
\oor het repareeren en vernieu*
wen van alle soorten Matrassen.
Elecirische Licht- en Kracht-Installaties,
BEGROOTINGEN GRATIS.
STEEDS MOTOREN VOORRADIG.
In alle spanningen en kaarssterkton voorhanden
volgens de NIEUWE VERLAAGDE PRIJZEN.
Handel in Gedistilleerd,
Wijnen, Likeuren en
Alcoholvrije Dranken.
Arnhemschestraat 31-32 Amersfoort.
Groots voorraad
Ledikanten, Wiegen, enz.
Machinale Fabrieken van Gebak
Van en met Donderdag 18 November 1915,
zLjn de broodprijzen:
Mclkwittcbrood 1Kg. 13 ct.,1Kg. 19', ct„ I Kg. 2t» ct.
Gezondheidsbrood 9V» 14'1 ,19
Bruinbrood14 I .19
Qcldcrsch Kropbrood14
Klein M' i IV, 29
Half 2 34
Roggebrood3 Kg. 34'/a ct., (netto prijs
Deze prijzen gelden zoowel voor thuis bezorgd nis voor
afgehaald.
Van liet volgens deze prijzen van deze
fabriek ontvangen en betaalde brood, be
halve van het Roggebrood van 3 K.G. zal het
10 pCt. dividend worden uitgekeerd op den
gewonen tijd.
Een der verschrikelijkste mannen i
de droeve dagen der Fransclie re
volutie is zonder twijfel de beruchte
Fouquier-Tinville geweest, de openbare
beschuldiger, die aan het schavot da
gelijks voedsel van mcnschenhoofden
„Wan
t de n
daad heeft gezet. aldus
moet men er heel en al in
En waarlijk, hij althans,
verzonken heel en al. Dag
scheen het zijn vermaak in
zijner medeburgers te plas
nu en dan melancholie opdagen, wel,
dan dronk hij zicti een roes in, cn
kreeg weer plezier in zijn beulswerk.
In dien tijd maakten de galerijen
van het PaUis-Royal het middenpunt
uit van het geheele pretmakendc leven
van Parijs. Er heerschte vanaf den
middag, dagelijks een voortdurende
drukteopgedirkte vrouwen, novellis
ten, vreemdelingen, niets-doei.
wilde schrijvers, en ook die duizenden
van lieden welke, op elk tijdstip, van
de kruimels van Parijs leven, allen err
opeengepakte en slenterende menigte
vormende, loopen er met kleine pas-
Den avond vóói
ging ook Fouquti
Zijn gelaat was
kend dan den
i gezie
i te
•-Tmvrllê daad-
de rcvolutionnairc rechtbank. Ni
zag men hem anders in een uitspan
ningsoord.
Wat gaat hij daar uitvoeren Wel
licht is hij, komende van de Tuiletien
waar hij des avonds de bevelen
de Comité's gaat in ontvangst ne
onweerstaanbaar verlokt door de druk
te cn het lawaai, er in gegaan A-
een nachtvogel uit zijn toren ncergi
■treken, wordt hij aangetrokken door
datgene wat schittert
doods sluipt voort onder de verlichte
galerijen, verbaasd zich te mengen
onder de levenden en zich te bevin
den in het midden van hun vermake
lijkheden.
Het was dan op den vooravond
van het Kerstfeestcn alhoewel de
Revolutie, officieel althans, ilc Nacht
mis en de révcillon had afgeschaft,
eischte een traditie, al eeuwen oud,
dat er gcfcc-t werd.
Komt binnen, komt binnen, klei
nen en grooten, in het theater van
burger Séraphin Gij zult daar zien de
hineesche schim, beweegbaar, duide
lijk -en ontastbaarenz.
Juist op het oogenblik waarop de
afsluitboom omhoog ging en waarop
de stroom van kleinen iiet theater bin
nenstormde. ging Fouquicr-Tinville
met den hoed over de oogen, den
hoek van de galerij om. litj het ge-
golf van blijde gezichten, bij dat ge
trappel van die kleine wezens, onrus
tig door het geheimzinnig vermaak
dal hen wachtte, stond de onheilspel
lende wandelaar stil. Er was sedert
een uur. dat hij onder de galerijen
rondsloop, een vonk in zijn sombere
ziel ontgloeid. KerstmisWelk
-nenscli kan er niet groot op gaan dat
dit woord met het een of ander schijn
beeld in zijn geest oproept? Het
wordt zoo omstraald door de poczie
van het verleden, het is zoo rijk aan
gevoelens die de ellende van onze
En zonder twijfel. Fouquicr-Tinville
stond in gepeins. Hij ook was een
kind geweest, evenals zijhij had ge
lukkige jaren gekend, vol van ver
wachting. van kinderlijk en ongekun
steld geloof. Hij had heugelijke kerst
feesten beleefd. Er zijn oogcnblikken
waarop elk mensch, al zoude hij zijn
de mcest-verflauwdc cn de diepstge-
vallcne, als door den nevel van een
droom terugziet de plek waar hij als
kind heeft geleefd, het goed afgeslo
ten vertrek, den tuin met bloemen
waar hij verneemt, thans dof klinkend,
bekende geluiden van voorheen, een
klank van een uurwerk, de blij beie
rende klokken uit vroegere jaren.
Fouquier naderde ook het loket,
nam een kaartje, cn ging het theater
Séraphin binnen. Hij nam plaats in de
laatste rij, op een bankje in een hoek.
Hij bevond zich daar best; ei
te volslagen duisternis en hij zag alleen
de opeengepakte kinderen voor zich
heen krioelen.
Een orgel speelde het air van
.Marlborough" cn al de kleine
handjes klapten van opgetogenheid.
Vervolgens teekende zich een groot-
lichtend vierkant in de schaduw af, cn
terstond heerschte er stilte, tcroau-
id onderbroken door het adem-
halen van al de van bewondering
reeds wijd geopende mondjes.
O wat hadden ze dol pret, toen
onder den uitleg van den gebochelden
Séraphin, het eenc na 't andere too-
neel op het doek werd geworpen I
Iets
Zelfs maakte de vreugde van de
kleinen zich meester van de grooten
want daar waren ook de noodige pa
pa's en mama's alsook vele anderen.
Fouquicr-Tinville zelf, op het ach
terste bankje ineengedoken, was in
een opgeruimde stemming geraakt,
verbaasd als hij was te vernemen dat
in die stad. welke hij met afgrijzen
vervulde, waar hij nimmer doorging
dan met den haat, de vrees of den
dood in het hart, nog plaats
zooveel lachen en voor zooveel blijd-
Fouquier merkte aUtoen
hem waren n ergezeten, in gezelschap
van 'n kinderjuffrouw, twee mei
tien h twaalf jaren oud. Alli
twee kinderen schenen m 't geheel
geen deel te nemen aan de algemcene
vreugde. Tegen haar begeleidster a
gedrukt, behielden zij een beangst
droefgeestig voorkomen, hetgeen -
schrille tegenstelling vormde met
eenstemmige opgewektheid van
publiek. De kinderjuffrouw, nochtans,
poogde haar afleiding te bezorgen
door haar dc vermakelijke woorden
van Séraphin te herhalen en uit te
leggen, doch het was te vergeefs. De
twee meisjes bleven droefgeestig ge
stemd en volgden zonder een glimlach,
met omkringdc oogleden, liet verdei
gedeelte van de voorstelling.
Toen het scherm weer opging, n;.
men de opgewondenheid, het handge
klap cn de toejuichingen weer een
aanvang, en merkte Fouquier dat zijn
beide buurmeisjes stil en afgetrokken
bleven. Het was toen de beroemde
intermezzo, de zegepraal van Séraplii
„De keukenmeid die het vlecsch laat
opeten door dc kat"... Allen lachten,
Fouquier-Tinville zelf lachte de twee
meisjes alleen lachten niet.
Deze droefheid drukte den beschul
diger cn boezemde hem belang in.
Niet dat hij reeds lang genoeg had
van tranen, maar de tegenstrijdigheid
tusschen de vreugde van allen cn het
leed van die kinderen kwelde hem,
Hij boog zich naar dc kinderjuffrouw,
en vroeg plotseling
Mankeeren die kleinen wat?
Neen, burger, antwoordde zij.
Waarom lachen zij dan niet
evenals de anderen
Haar stem een fluisterenden toon
gevende, luidde het antwoord van dc
kinderjuffrouw
- Zij hebben verdriet.
- Een sterfgeval j bijzonderheid
dien aard, voegde de
De twee meisjes hadden zich op
vreesachtige wijze naar Fouquier ge
keerd. cn schenen het gesprek te vol
gen dat tusschen hein cn haar bcgclci.J-
ster werd gevoerd. Vluchtig meende
hij te zirn dat haar oogen opgezet wa
ren van tranen. Hij ging zijn onder
zoek ver Ier voortzetten, doch hij meen
de zooveel angsten in den blik der kin
deren tc ontdekken, dat hij vreesde
herkend te worden hij was bang
Hij nam weer zijn vorige houding a in
en sprak geen woord meer.
Bovendien, liet scherm was weer om
hoog voor het laatste nummer van dc
voorstelling: „La Belle et la Béte",
dat liet program aangaf als „piece
patriotique". In werkelijkheid zag men
er altoos in ilc beweegbare schaduw
beelden, - - een club, een patroulje,
een agent van het Comité vanalgcinccne
veiligheid, een gevangenbewaarder en
den beul. Men zag er ook het inwen
dige van het huis van een aristocraat,
een voormalig edelman, die op ver
raderlijke wijze tegen de Republiek
samenspande. De agent van liet Comité
gaat hem ontmaskeren aan dc club, de
patrouilje begeeft zich op weg, doet
een inval in het huis van den samen
zweerder. Ondanks de smtekingen van
zijn vrouw eu van zijn kinderen wotdt
hij aangehouden in het volgende ta
fereel riet men hein in de gevangenis,
waar de beul binnenkomt met een
touw in de hand, hem bindt en hem
>or de guillotine gereed maakt.
Dit was het slot van het kleine dra-
a, Séraphin eindigde:
„De ellendeling zal de straf voor
n misdaden ondergaan. Aldus, bur
gers en burgeressen, komen al de vij
anden van de vrijheid om het leven".
Fouquier-Tinville had in verstrooiing
ar deze vaderlandslievende uiting ge
hoord, zijn aandacht was vanaf de
eerste tooneclen in beslag genomen
door de houding van de meisjes, wim
droefgeestigheid hem belang had inge
boezemd. Bij de verschijning van den
gerechtsdienaar met de muts op het
lioofd en den knuppel in den hand
had de jongste der twee kinderen zich
tegen de kinderjuffrouw aangedrukt, en.
met haar gezichtje in haar bontman
teltje verscholen, de oogen niet naar
het theater opgeslagen. Aan den an
der, daarentegen, ten hoogste in het
drama verdiept, ontging geen enkele
in de schaduw ha.tr gclantstrckkci
onderscheiden, die hij krnmpnchli|
samentrekken uit de oogen va
kleine rolden dikke tranen, terwijl liet
bij haar niet op kwam die te droge
Toen de soldaten zich op den arist
era.it wierpen om hem aan tc houden,
hield zij haar beide handjes tegen
mond om een kreet te smoren, dien
zij niet kon inhouden eindelijk,
men den gevangene door den beul zag
gebonden, hoorde Fouquier haar op
kringenden toon fluisteren
I'apa... Oh I mijn papa...
En zij barstte in snikken uit.
Dc kinderjuffrouw nam haar in
haai
dat F'ouquier,
Sul, als ik je bidden mag, inijn
liefste: je kunt ons allen in het ver
derf storten
Doch, aangezien rlc voorstelling was
afgcloopeu, gingen dc toeschouwers,
elkaar verdringende, weg, en niemand
merkte de wanhoop van dc twee meis
jes op; niemand behalve Fouquier-Tin
ville, die liet laats! met haar heenging.
I)e kinderjuffrouw troonde haar snel
ct zich de galerij in, doch Fouquier,
den pas versnellende, haalde ze in bij
de passage du Perron
Met uw verlof, burgeres, sprak
hij„. een vraag, als ik u verzoeken mag.
")e vrouw herkende haar buurman
het theater Séraphin,
- Ik ben getuige geweest, aldus
'ging hij voort, van de ontroering van
deze kleinen. Ik zou daarvan dc reden
willen weten. Wellicht.,., voegde hij er
aan toe, zijn stem tot een zacht ge.
fluister doende dalen en rustcloozc blik
ken naar links cn naar rechts werpend,
wellicht zou het niet le vergeefs zijn
dat ik zulks wist,...
Oh I burger, dat is heel eenvou
dig I... De schuld daarvan komt geheel
op mij neer, Ik heb die arme schapen,
die gisteren een hevige ontroering heb-
bqn ondergaan, afleiding willen bezur
en het .toeval is mij heel slecht
dienst geweest. Ik wist niet dat dc
voorstelling bij Séraphin zou eindigen
met dat noodlottig drama, hetwelk niet
anders dan een tragische herinnering
bij haar heeft doen opwekken.
Welke herinnering?
I laar vader is gisteren aangehou
den, als verdacht, cn naar dc Concicr-
gerie gebracht....
Naai de Conciergcrie
Ja, burger.... Helaas I ging zij op
zachleren toon voort, men vreest dal
hij van de week voor het tr ibinaal
Zijn naam 5
Dus u begrijpt, door dc voorstel
ling te zien die gi-teren maar al te zeer
liet huisgezin in droefheid stortte, heb
ben die kinderen aan haar vader ge
dacht....
Zijn naam... gi
Dc v
mie rc
tc veel gezegd te hebben
gezet door een plotselinge in
kinderlijke tcederhcul, door een van die
aandriften van dwaze hoop welke zich
aan liet onmogelijke vastklampt, sloeg
de jongste der meisjes haar betraande
1 Zij
meende tc zien een beschermer,
zcide al snikkende
Mijnheer... zoo het in uw vermo-
in is... maak -lat men ons onzen papa
-«geeftzijn naam is graaf De
jurville.
En terwijl zij haar kleine armpjes
opende, wierp zij zich oni F'ouquicr-
Tinvillc'a hals, die zich naar haai had
toegebogen om Jte hooien Wat zij te ver
tellen had. Haar opeens ter zijde duwen-
'Ie, ging hij met rassclic schreden heen
cn verdween onder de menigte, langs
dc galerij.
Den volgenden ochtend werd aan het
voormalig hotel de (Jourville een ver
zegeld briefje bezorgd waarop stond
geschreven
„Félicité cn Laura Dc Courvillc.
Voor haar Kerstmis."
En ouder deze egels bevond zich,
bij wijze van hardtcckening, enkel en
alleen F'ouquier's voornaam „Qjicntin".
Het was het bevel tot invrijheidstelling
van den verdachte, welke den dcnzclf-
den avond aan de zijnen werd terug
gegeven en niet meer werd lastig ge
vallen zoolang het Schrikbewind voort
duurde.
liet verhaal is eellt; en de overle
vering blijft gewagen van een gevoel
van medelijden, hetwelk op zekeren dag
Fouquier Tinvillc's hart vermurwde bij
dc aanraking van een kind m tranen.
En onze conclusie op dezen Kerstdag?
Zoo dc tranen van dit kind zelfs het
versteende hart van den beul der beulen
Fouquier-Tinville wisten te vermurwen
en genade deden schenken aan hem die
gedoemd was ten doode hoe z.outlen
dan dc tranen van het kindeke Jcsus
dc kribbe niet liet van liefde bran
dende hart van den Vader der vaders
vermurwen cn niet opheffen het tegen
dc mcnschhcid door Adams zondeschuld
eens uitgesproken vonnis
