Katholiek Nieuws- en Advertentieblad voor Amersfoort en Omstreken. DE EEMBODE Kantoor: Langegracht 13, Amersfoort - Tel. No. 314. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagmiddag en wordt uitgegeven door de Vereeniging De Eembode te Amersfoort. Prijs per drie maanden zestig cent; voor buiten Amersfoort verhoogd met vijf cent voor incassokosten. Afzonderlijke nummers vijf cent per exemplaar. Abonnementen kunnen eiken dag ingaan, doch opzegging van abon nement moet geschieden vóór den aanvang van een nieuw kwartaal. Dinsdag 23 Mei 1916. No. 15. Dertigste Jaargang. Advertentieprijs: van één tot vijf regels vijftig cent. - Elke regel meer tien cent. Voor incasso wordt vijf cent in rekening gebracht. Billijke tarieven bij geregld adverteeren. - Alle mededeelingen, ingezonden stukken en advertentién gelieve men in te zenden ten Kantore van de Directie van De Eembode, Langegracht 13, Amersfoort, vóór twaalf uur op den dag van verschijnen. Onze candidaten voor de Provinciale Staten. District Amersfoort, waartoe behooren de gemeenten Amersfoort, Baarn, Eemncs, Soest, Leusden, Bunschoten, Hoogland, Stoutenburg, Renswoude. Stemdag: DONDERDAG 15 JUNI. K. VAN DER BURG. A. J. BICKER CAARTEN. W. VAN KLOOSTER. H. KROES. St. Ansfridus. Op het laatst van zijn leven werd Ansfridus zwaar beproefd door het gezicht te verliezen hij wetd blind. Deze beproeving echter beschouwde hij als een weldaad van God, die hem daardoor meer en meer van het aard- sche losmaakte; hij verdroeg haar met het grootste geduld, bleef even opge ruimd en vroolijk als te voren en meer malen hoorde men hem God danken, dat nu het gezicht der aardschc be geerlijkheden hem met meer van het hemelsche kon afleiden. Sinds dien tijd was hij hel meest in zijn klooster op Huhorst, ofschoon hij hier in de eenzaamheid zijne herder lijke plichten niet verzuimde. Ook leg de hij het bisschoppelijk gewaad af. nam hel kleed van St. Hcncdictus aan en volgde de monniken zooveel mogelijk in hunne vrome oefeningen. In de uren, voor den arbeid bestemd waarloc hij niet geschikt was, ging hij of naar de kapel, knielde daar neer voor het altaar, biddend voor rijn bis dom, biddend voor ons Ecinland, ot wel men zag hem te midden der ar men zitten Twee en zeventig armen kwamen dagelijks tot hem en de vro me bisschop vond cr vermaak in, hen met eigen handen te voeden; tot ieder sprak hij een woord van troost beuring en niemand ging heen of hij was gesterkt naar ziel en lichaam. '.Va ren er zieken onder hen zij werden door zijne zorg in het klooster opge nomen en met de teederstc liefde plecgd. Een trek uit zijn leven mogen wij niet voorbij gaan, een trek waan den heiligen man in zijn geloof zijne liefde leeren kennen. „Eens zat hij in zijn cel en had zijn gebed verricht. Hij roept zijn dienaar, g-efl hem zijn wil te kennen, doch legt hem volkomen geheimhouding op. Hij vraagt een emmer, hangt die aan een stok en daarmede belast, gebiedt hij zijn dienaar hem naar de rivier te geleiden. Door diens hulp schept hij water, keert terug, laat het koken en maakt een bad gereed. Vervolgens haalt hij een melaatsche, wiens gehee- lichaam door die vrecselijlte ziekte is aangetast en legt hem in het bad. Met eigen handen wascht en reinigt hij de ontstoken ledematen, legt hem daarna in zijn bed; voorziet hem nog voor den morgenstond van nieuwe klc-cdcren en laat hem vertrekken met het verzoek het aan niemand bekend te maken." Doch hij beminde niet alleen de ar men, die hij als zijn broeders beschouw de, maar zijn liefde strekte zich uit tot alles wat door den goeden God was geschapen. Zoo zelfs had hij de vogels lief, In den zomer verlustigde hij zich in hun welluidend gezang en als de winter kwam met zijn koude en gure dagen en de sneeuw de velden bedek te dan liet hij korenschoven in de bo men rondom het klooster hangen, op dat zij overvloedig voedsel zouden vin den en niet van gebrek zouden omkomen. En is dit misschien een onbeduidend feu, wij danken toch den tijdgenoot, die Int heel: opgetcckend, omdat wij •laaruit weer beter leeren, wie Ansfri dus was. bilstreek» Kerstmis KXW werd fridus ongesteld. Hij was juist te Ut ellichl oni daar hel feest Hoeren geboorte op meer plechtige wijze te vieren. Doch hij had voor het zijn kerk bezochtvoor hel had hij de priesters door zijn woord opgewekt, door ziin voorbeeld gesticht voor het laatst hadden de geloovigen hun bisschop gezien. 'lij verliet Utrecht cn zou er niet wcderkccrcii. Hij werd gebracht naar Hohorst. waar hij zijn overige dagen wcnschtc door te brengen daar in zijn klooster wilde hij zich lot een zalig sterfuur voorbereiden, wijl hij gevoelde dat zijn uur naderde. Vier maanden lang sleepte hij r.og zijn kwijnend leven voort. Toen alle hoop ve-dwenen was, werd zijn doch ter Benedict» ontboden. Onmiddelijk begaf zij zich op reis en mocht nog liet geluk smaken haren vadt ken en getuige te zijn. hoe de recht vaardige sterft. Kort voor zijn dood werd hij weer ziende. Althans hij zag het kruis, dat op een vensterglas in zijn cel was aangebracht. Wordt voortgezet. klein verdedigingswerk. Hoewel er geen sprake is van belangrijke terren. winst wijst het erop, dat de Duitscliers hersteld zijn van de inspanning en dat zij hun aanvBllen hebl.en hernieuwd. De Oostenrijkers. De Oostenrijkers blijven op het Italiaansche front hun offensief voort- n. Hoewel inen kan zien. dat het vermoedelijk weer geen blijvend offensief zal zijn, vallen niet weg te cijferen de zware verliezen aan man schappen, door de Italianen geleden. Het jongste Oostcniijkschc legerbericht spreekt reeds van 20.000 krijgsgevan genen en 106 officieren en een buit van 51 machinegeweren cn 61 vuur monden. £clfs al zou hiermede niet gepaard gaan terreinwinst voor de Oostenrijker», dan reeds zijn dit voor de Italianen gevoelige verliezen. De Oostenrijkeche aanval. De eerste Oostenrijksch-11 on gaar sch e doorbraak was die van de Italiaansche stelling over den 1500 M. hoogen Ar- mentma-bergrug, welke -.tormderhand weid genomen de tweede w.is du van Kovcreto, waar de 1260 M. hoog. berg met de Italiaansche hoofdstelling lenvoorzicningverder ovci voeder middelen en de voor dc vee-verzorging noodige grondstoffen en voorwerpen. Dit beschikkingsrecht sluit de gc- heele regeling van verkeer cn verbruik zich, ook de onteigening, benevens de regeling van den in-, uit- en door- alsmede van de prijzen. >t voorzitter van dit bureau is Von Batocki benoemd. volging i herder, den Zecrl.erw. H cel: geschonken, als blijk ld cn hoogachting, locn hij in g pastoorschap vierde. 1 bcvi n de i ongevc Binnenlandsche Berichten. Uit het Buitenland. Van den Oorlog. Rond Verdun. De Duitschers hebben weer vorde ringen gemaakt. Zij spreken van het nemen van Franschc loopgraven aan beide zijden van den straatweg Hau- courtEsnes, het Fransche logerbi:- richt meldt de verovering van tegenpartij lot op dc gre: achteruil werd geworpen, was reeds geruimen tijd Oostenrijksch-Hongaaische zijde bekend dat de Italiaan ccn krachtig offensief tegen hun front voorbereidde. En •k hier weer het treffrnde geva; thans de Oostenrijkers op dezelfde wijze als dc Duitschers dit tegenover de Engelsch-Kransche troepen deden, de Italianen zijn v>6rgeweeslDe Duitschers hebben het offensief der leerden bij Verdun ontwrichtde Oostenrijkers dat van hun bondgenoot ontredderd. Alweer is dc Entente te laat geweest. Ook slachtoffers. Het stoomschip Kilkenny is uit Engeland te Rotterdam aangekomen met 122 Duilsche cn 4 Oostenrijksche vrouwen. 101 Duilsche kinderen, 1 Oostenrijksch kind en 1 man. Allen zijn uitgezet uit Britsch-Indie zij ver trokken den 30sten Maart van Bombay en maakten rond Kaap de Goede Hoop dc reis naar Engeland. Daar werden de mede aan boord zijnde mannen, ten getale van 23b cn voor 't mecrendeel inissionnarisscn, even eens uit Britsch-Indië uitgezet, van boord gehaald. Zij blijven in Engeland. Bij deze mannen zijji 90 R. K. priesters, verder zijn het zendelingen, :n, geneeshceren en zeelieden. Er zijn er onder, die 25 en 32 jaar in Voor-Indië op de grenzen van Tibet gewoond en gewerkt hebben. In DuiUchland poogt men de etenskweslie en door instelling van een oorlogs- dingsbureau. Dit bureau krijgt hel beschikkingsrecht over alle in het Duitsche Rijk voorhanden" levensmid delen, grondstoffen en andere dingen, lodig zijn voor de levcnsmidde- Wittebrood. De minister van Landbouw heeft 'crgunning verleend, des Zaterdags wittebrood te bakken. Aan de Joodsche bakkerijen is de zelfde vergunning voor den Vrijdag gegeven. De vleeschnood. In verband met den stijgenden vleesch- prijs wordt terecht geklaagd over den hoogen vlceschaccijns, een onding in dezen tijd. Wordt b.v. in normale tijden een beest van 700 pond veraccijnsd met f28. nu wordt dat zelfde gewicht ver accijnsd met f42, dal maakt dus elk pond vleesch met been 6 cent duurder cn zonder been nog meer. Naar aanleiding van deze klacht de vraag te stellen, of het in dezen tijd van algemeene duurte (en in 't bij zonder van duur vleesch' geen aanbe veling zou /verdienen, den accijns op het vleesch tijdelijk belangrijk te ver minderen of. zelfs geheel te schorsen. Wèl beteekcrif dithet gemis van een belangrijke bate voor de Schatkist, maar de daarmee gepaard gaande prijs verlaging voor een zoo belangrijk voe dingsmiddel als vleesch, is, dunkt ons, :n groot offer wél waard. De accijns op het geslacht bracht in eerste 4 maanden 1916 f 3.067.000 of bijna 6 ton meer dan in hetzelf de tijdvak 1915 wat wel niet aan ver meerderd vleeschgebruik zal zijn te Het blijkt dat bij de rage v deraankoop voor uitvoer reusachtige winsten in Friesland gemaakt zijn. Eén veehandelaar verkocht in vier dagen tijds 100 koeien met f 100 winst per stuk. Tal van koeien werden gekocht zonder dat de kooper ze had gezien. De vereenigde slagers publiceerden de volgende mededeeling .Verschillende bladen melden dat de toer van vee is stop gezet, doch de uitgegeven consenten mogen wor den verwerkt. ,Wat deze laatste toevoeging be- teekenteen der vele exporteurs b.v. heeft consent voor 5000 stuks andere 1000, enz. enz.] zullen we het publiek in 't kort uiteenzetten. „Dit beteekent „Dat nog duizenden stuks vee over de grenzen gaan. „Dat tal van vetweiders, uitgelokt door de buitensporig hoogc prijzen, hun weidevce van de hand zetten en .laardoor gedurende langen tijd fancy- „Dat de belangen van het Ned. volk, door de ministeriëelen misgreep, in hooge mate worden geschaad. „Dat tegenover de enorme winsten ,n boeren en exporteurs, het vleesch- etend publiek een extra belasting wordt opgelegd. idelijk, de arbeidersbevolking zich het gebruik van dit krachtig voe dingsmiddel geheel zal moeten ont zeggen." En dat in 't vee-rijk Holland 1 Posthumania. Dat minister Posthuma, ongesteld zijnde, aanblijft als minister, vindt af- keuiing. Zoo schreef b.v. het N. v. d. „Veel wat van hem uitging droeg den stempel van onvoldoende voorbe- iding, was te zeer impulsief zonder aardeering der onmiddelijke gevol gen. Wij denken o.m. aan de bruin- broodregeling en den jongsten vee-uit voer. Dit departement heeft dringend behoefte aan zeer veel meer deskun dige adviezen en een veel ruimere or ganisatie. Allerlei onaangenaamheden ten aanzien van melk, brood, vleesch en zooveel meer hadden voorkomen kunnen worden. Wordt dc levensmid delenvoorziening niet ten spoedigste stelselmatig aangevat, dan loopt onze volksvoeding ernstig gevaar. En nu meent de heer Posthuma, dat tijdens een langdurige ziekte dit alles wel van zelf zal loopen, met wat instructies en handteekeningen I" Landontginning. Voor werkvei schaffing door landont- ginning wordt f20.000 u-tgetrokken door hel Rijk air subsidie aan de Mr. Jan Pieter Adoif-Vereeniging te Achterveld. Vrouwen van geïnterneerden, e minister heeft op voorstel van den opperbevelhebber bepaald, dat de namen van de vrouwen van geinter- neerden zullen worden opgenomen en registers ingeschreven. Alleen de vrouwen, wier namen in deze registers zijn opgenomen, kunnen of later, zoolang haar geïnterneerde n ter plaatse vertoelt steun ontvan gen of voor steun in aanmerking komen. Vrouwen, wier namen niet zijn inge schreven of die later ter plaatse komen en van onderstand van regecringswcge zouden moeten leven, zullen naar een vluchtoord moeten worden gezonden. Spakenburg. In den bond Heemschut werd ge vraagd naar den herbouw van Spaken burg. Pogingen zijn reeds gedaan om invloed uit te oefenen op den herbouw. Het bestuur zal zich in verbinding stel len met de provinciale commissie. Prov. Staten. De buitengewone vergadering der Provinciale Staten van Utrecht zal 30 Mei worden gehouden. Rerum Novarum. Schitterend slaagden alomme de be- loogingcn ter herdenking van de uit vaardiging van Rerum Novarum. FEUILLETON. De balling. Het was een hol bal in de Hermitage, het schoone paleis en de gelief koosde verblijfplaats der czarin, en dcszelfs schitterende pracht gaf den in druk, dat dit paleis meer bestemd was voor gezellige genoegens, dan voor de uitvoering der ernstiger plichten van dc Kroon, waartoe de groote en som bere zalen van het winterpaleis gebe zigd werden. Tallooze in- en uitheeinsche planten verspreidden hier hare doordringende geuren fonteinen van reukwater stuw den hunne stralen omhoog, cn zelfs de hier aanwezige gasten schenen op geruimder cn zorgeloozer dan in de marnieren hallen van het winterpaleis. Verblind door de pracht van een tooneel, waarvau hij zich te voren geen denkbeeld gemaakt had, stond Alexis Lafont tegen een kolom geleund en liet de schitterende menigte langs zich voorbijgaan. Niemand bemoeide zich met hem, ofschoon de mecsten der aanwezigen met verwondering di genwoordigheid van den welgemaakte» officier op deze plaats cn in dit hooge gezelschap zagen. Alleen prins Orlowitsch had, toen hij hem voorbijging, enkele woorden tegen hein gesproken. Feodora w bij de keizerin. Onverwacht voelde hij een zachtcn handdruk op zijn schouder. „Gij zijt luitenant Lafont, niet wa zcidc ecne welluidende stem. Alexis bezon zich. Een slank gebouwd jongman opmerkelijke schoonheid stond hem. Zijn fraai besneden gelaat dzukte verstand en goedhartigheid uit. Het was grootvorst Alexander, de an van Paul en Catharina's kleinzoon. „Mijn naam is Lafont, Uwe Hoogheid." „Ik heb van uw avontuur met Tes- sikof gehoord," zeide de grootvorst :ndelijk, „en ik heb ecnige infonna- i omtrent u ingewonnengij zijt goed soldaat en van onbesproken gedrag. Deze dag zal u een belangrij ken stap verder brengen op den weg der fortuin, mijne edele grootmam: meent het goed met u. Indien gij ooi behoefte hebt aan een vriend, herinne dan grootvorst Alexander. Het zal :cds ran dienst te ,Ik ben Uwe Keizerlijke Hoogheid r erkentelijk," zeide Alexis diep be wogen, „en indien ik het durf wagen u een gunst te vragen, dan is het, dat ik weldra moge worden in staat gesteld aan de vijanden van Rusland te bewij zen, hoezeer mijn hart van eerbied dankbaarheid voor het keizerlijk-Rus sische Huis vervuld is." „Wie weet hoe spoedig dit kan ge beuren," zeide Alexander glimlachende, terwijl hij zich omwendde cn ingang ging. waar door hoorn- en trompetgeschal werd aangekondigd, dat de keizerin in aantocht was. Door een aanzienlijk gevolg omringd, trad Catharina de zaal binnen en ging, als gewoonlijk, door ecu haag diep buigende hovelingen naar het an dere- einde. Sudow, de bevoorrecht guusteling, wandelde, de borst met eer- tcekenen overladen, aan de zijde zijner meesteres. Catharina zag er betrekkelijk jeugdig i beminnelijk uit. Een wit lluweelen et goud geborduurde icbe sleepte brecde plooien langs den grond, terwijl de sleep van haar hoofdmantel prachtige blauwe zijde door pages gedragen werd. Zij had iedereen ccn buiging en voor enkelen 'riendelijk woord over, doch Lafont kon zich over geen bijzonder gunst bewijs verheugen, ofsctioon de oogen der keizerin met welgevallen op hem bleven rusten. Hij had haar blik bijna gemist, in Catharina's gevolg bespeurde hij Feodora Orlowitsch, cn de oogen der maagd stortten ccn wereld van geluk over hem uit. Het eene uur verliep echter na het :n niemand nam notitie van hem geen boodschap der keizerin riep hem het kleine salon, waar zij te midden ui een uitverkoren kring vertoefde. Onder deze uitverkorenen bevonden zich de gravinnen Branica en Patodi, graaf Leon Naritschkin, die de rol hofnar vervulde, en gelijk reizend marskramer zijn zakken altijd gevuld had met allerlei kleinig heden, die hij aan de keizerin voor hooge prijzen verkocht. Graaf Cobenzel, le Oostenrijksche gezant, was daaroi k. Om elf uur begon het souper. Het is van bekendheid, dat men bij keizerin Catharina goed at. Haar tafel was niet alleen weelderig ingericht, maar bevatte ook alles wat dc tong en het verhemelte kon streelen. Zij zelve zat met cenige bevoorrechte personen op een verheven gedeelte der eetzaal, zoodat geheele gezelschap kon overzien. Zij buitengewoon welgcluimd, en scheen iets grappigs te behandelen met prinses Feodora. wier oogen bij de woorden der keizerin van genoegen fonkelden, En thans stond de czarin op, en verhief hare gestalte tot hare volle lengte. Een diepe stilte hcerschte „Dat de officieren van mijn leger inet hart cn ziel aan het Rijk en hun Vorstin gehecht zijn," aldus begon zij, „daarvan heb ik reeds menig bewijs gehad, en toch Ï9 het mij een waar genoegen, dat ik weder gelegenheid heb de ridderlijke daad van een hunner te beloonen, die, in de uniform der keizerin, nog onlangs zijn bloed heeft vergoten oin hare eer en haar naam voor eene onverdiende beleediging te vrijwaren. Ik verzoek luitenant Alexis Lafont, den man van trouwe dienst- betrachting cn van niet minder edele inborst, mij te naderen." De jonge officier stond langzaam op. Hij gevoelde dat aller oogen op hem gevestigd waren, doch hij zag niets dan de majestueuze gestalte der keizerin, en, achter Catharina, de beminnelijke trekken van Feodora. Doch zonder ling op dit oogenblik, terwijl hij daar voor haar stond, meende hij eene lichte krampachtige trekking het gelaat ,n Catharina te zien bewegen, terwijl hare hand op haar hart legde, als n een pijnlijk gevoel te onderdrukken. „Alexis Lafont," hernam zij na ne poos met eene lichte beving in haar stem, „met het zwaard in de hand hebt gij de beleedigingen, Rusland's meesteres aangedaan, gewroken. Door u eer te bewijzen en te verheffen, meenen wij het gansche korps officieren eer aan te doen. Gij hebt uw blik op een hoogen prijs gevestigd wij willen trachten den weg, om dien te bereiken, voor u gemakkelijker te maken, en be- Wordt voortgezet.

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1916 | | pagina 1