Katholiek Nieuws- en Advertentieblad voor Amersfoort en Omstreken.
DE EEMBODE
Kantoor: Langegracht 13, Amersfoort. - Tel. No. 314.
Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagmiddag en wordt uitgegeven
door dc Vereeniging De Eembode te Amersfoort. -- Prijs per drie maanden
zestig cent; voor buiten Amersfoort verhoogd met vijf cent voor
incassokosten. Afzonderlijke nummers vijf cent per exemplaar.
Abonnementen kunnen eiken dag ingaan, doch opzegging van abon
nement moet geschieden vóór den aanvang van een nieuw kwartaal.
Dinsdag 4 Juli 1916. No. 27. Dertigste Jaargang.
Advertentieprijs: van één tot vijf regels vijftig cent. Elke regel meer
tien cent. Voor incasso wordt vijf cent in rekening gebracht.
Billijke tarieven bij geregld adverteeren. Alle mededeelingen,
ingezonden stukken en advertentién gelieve men in te zenden ten
Kantore van de Directie van De Eembode, Langegracht 13,
Amersfoort, vóór twaalf uur op den dag van verschijnen.
De Rooden.
De Sociaal-Democraten willen het
monopolie hebben van de liefde
voor den werkman.
Als men hen maar zou willen geloo-
ven, dan kwam elke lotsverbetering
van de arbeidende klasse enkel en
alleen van socialistische zijde, of wel,
door hun invloed.
Ontkennen echter kunnen zij niet, dat
de eerste werkelijke sociale wetgeving
voor den ouden en invaliden of door
ziekte overvallen werkman is gekomen
van een Rechtsch Ministerie, ontworpen,
ingediend en met ware arbeidcrsliefde
verdedigd door een Minister van
Christelijken huist.
Talma diende in zijn ouderdomsver-
zekering met de voorziening tegen in
validiteit en ziekte, cn het is door de
schuld der Sociaal Democraten dat deze
sociale wetten, welke in Decembe, van
dit jaar in werking moesten treden,
door dit ministerie voorloopig van dc
baan zijn geschoven.
Is dit arbeidersliefde
Getuigt het van liefde voor dc ar
beiders, mede te helpen, de inwerking
treding eener wet uit te stellen, waarbi)
de weezen van vaste arbeiders, dicditjaar
overleden zouden zijn, een rente zou
den ontvangen van f 1.50 als hun vader
minstens f 2.40.per jaar verdiende,
f 1.80 als hij een loon had genoten
van f240.— tot f400.—. f3.—bijeen
loon van f600.— tot f900.—en f3.60
bij een loon boven f 900.
Getuigt het van arbeidcrsliefde, mede
te helpen, dat thans de invaliden van
rente zijn verstoken, de weezen onver
zorgd blijven en van ziekteverzekering
Daarvoor in de plaats bood men den
arbeiders, mits zij rood stemden bij de
Statenbus aan een aalmoes ran twee
gulden, alleen aan behoeftige 70-jarigen.
Getuigt het van arbeidcrsliefde, den
werkman te dwingen op hoogen leeftijd
een aalmoes tc aanvaarden, waarbij
men het er op toelegt zijn gevoel
van eigenwaard te vernietigen
Nog niet lang geleden schreef „Het
Volk" over de toenmalige plannen van
Treub's twee-guldens-pensioen
,.met onbarmhartige hand duwt ook deie
„burgerlijke hervormer den invaliden en
„ouden arbeider naar het armenkantoor.
En Jaurés, dc bekende Fransche
socialisten-leider, zeide op het congres
te Nimes over staatspensioen o.tn.
„de nian moet een verroek doen en in rijn
„houding van ondersteunde voelt hij nog
„op rijn schouders, gebogen door den arbeid,
„pelijke dienstbaarheid."
En over de ouderdomsverzekering
liet hij zich als volgt uit
„De verzekerde daarentegen, hij heeft
„een vol recht, een -olstrckt recht,
„onvoorwaardelijk recht.... -, hij heeft het
„recht om te eischenhij eischt, hij ont
vangt een zeker bedrag, en hij ontvangt
„niet alleen een stoffelijke ondersteuninghij
„ontvangt een ondersteuning van sedelgie
..waardigheid'
Willen de Soc. Democraten deze
uitspraken eens vergelijken me'
redevoering van Rechtsclie afges
digden in de Tweede Kamer bij de
behandeling der Staatspensioneering
Zij zullen er een treffende overeenkomst
vinden.
„Het bedrag van f 7is hoonend gering.
Het stelsel Treub wordt eerst sympatiek,
al» het gelukt is, het belangrijk te verhoogen.
Uet is nog een skelet (een geraamte), men
Is de wet, zooals zij thans is aange-
en, nu geen skelet meer? en het
bedrag van f 2.thans niet meer
hooneud gering?
Zoo moeten de arbeiders er maar
mede tevreden zijn 1 Getuigt dat van
groote liefde
Men schreeuwt van socialistische
zijde ach en wee, in de Tweede Kamer
ook daarbuiten over de duurte en
dc slechte voorziening van levensmid-
s ntcn de socialistische sprekers
hoort, schijnen zij den weg ter verbe
tering wel goed tc kennen.
Waarom dan in 1913, op het aanbod
■n dr. Bos, zitting te nemen in het
Ministerie, niet ingegaan Als de hceren
het dan zoo goed weten, hadden zij
het volk met die wetenschap thans
:n grooten dienst kunnen bewijzen
i werd er thans geen honger geleden
Zij deden het echter niet, omdat zij
de Verantwoordelijkheid niet dorsten
Is dat arbeidersliefde?
Toen de oorlog uitbrak sprak Minister
Treuber zal in Nederland geen hon
ger geleden worden 1 en hij was er de
naar, krachtig als hij was, om zijn
woord gestand te doen.
Door wiens schuld heeft Treub
oeten aftreden? Mede door de poli
tieke hebzucht der Soc.-Democxaten.
Is dat arbeidersliefde?
Zoo zouden wij nog eenigen tijd
kunnen doorgaan wij mcenen echter,
dat 't voorloopig genoeg is en hebben
gemeend, dat soort arbeidersliefde
haar ware gedaante aan onze lezers
moeten voorstellen.
Uit het Buitenland.
Van den Oorlog.
De toestand.
et is den Oostenrijkers, ondanks
hun hardnekkig verzet, niet gelukt hun
stellingen in Zuid-Galici£, te handha
ven. De Russen hebben een nieuwen,
geweldigen stoot toegebracht, met de
groote kracht, waarover zij nu kunnen
beschikken. De gevolgen zijn voor de
Oostenrijkers ernstigtwee belangrijke
plaatsen hebben zij verloren. Ook in
deze streken trekken zij op de Karpa-
then terug.
Minder fortuintijk zijn de Kussen op
de Galicisch-Russische grens bij Brody,
waar hun pogingen, Lemberg te nade
ren, zijn mislukt, terwijl zij in Wolhy-
nië meestal defensief moeten optreden
om hun linie intact te houden, hetgeen
niet overal lukt. Merkwaardig rustig
blijft het Duitsch-Russische front. Kost
Verdun te veel Zeker is, dat de Duit-
schers geen poging deden om den
bondgenoot verlichting te geven. En
die bondgenoot heeft het noodiglOok
"in 't Italiaansche front. Daar verlie-
n dc Oostenrijkers eiken dag iets van
:t zoo moeizaam veroverd terrein.
Later zijn de Duitschers op hun beurt
tegen de Russen opgetrokken.
Zaterdag waren voor de Duitschers
gunstige gevechten aan den gang. De
Russen verloren 15 officieren cn 1555
aan gevangenen. Sedert 16 Juni
zijn 26 officieren en 3165 man gevan
gen genomen.
In Wolhynië maken de verschillen
de legers der bondgenooten vorderin
gen. Zij drongen de Russen terug. Sinds
begin Juni zijn ten Z. van de Pripjet
158 Russische officieren en 23.075 man
gevangen genomen, ettelijke kanonnen
i 90 machinegeweren buitgemaakt.
De groote slag.
Het Duitsche hoofdkwartier deelt
Over een breedte van ongeveer 40
K.M. begon de sinds veie maanden
met onbeperkte middelen voorbereide
groote Engelsch-Fransche massa-nanval.
een zeer krachtige voorbereiding
geschut en gas, zeven dagen lang,
op beide oevers van de Sontme en
aan de Ancrc van Gommecourt tot de
streek van La Boiselle hadden dc ge
allieerden Zondag geen noemenswaar-
voordeelen behaald, wel echter
zware verliezen geleden. We)
gelukte het hun in de voorste
linies der beide aan de Sommc aan
sluitende divisie-terreinen op enkele
plaatsen binnen te dringen, zoodat er
de voorkeur aan werd gegeven deze
divisies terug te nemen. Het in de
voorste linie ingebouwde, materiaal
ging hierbij verloren'.
In verbinding met deze groote on
derneming stonden veel plotselinge ar
tillerie-beschietingen en herhaalde kleine
aattvals-ondernemingen op de aanslui
tende fronten. Zij mislukten overal.
Links van de Maas werden bij heu
vel 304, Fransche loopgraaf gedeelten
genomen en werd een Fransche hand
granaten-aanval afgeslagen.
Ten' O. van dc Maas hebben de
Franschcn niet hernieuwden, krachtigen
van strijdmachten meermalen de
Duitsche linies op dc Cute de Froide
Terre, in het bijzonder bij liet pantser-
werk Thiaumont aangevallen en moes
ten in het spervuur onder zeer groote
verliezen weer omkeeren.
De vlieg-dienst bij de geallieerden
ontwikkelde groote bedrijvigheid. [Duit
sche eskaders bonden op vele plaatsen
den strijd aan en brachten hun zware
verliezen toe. Er zijn xett wel de
meeste op het aangevallen front en in
het Maasgebied 15 vliegtuigen der
geallieerden neergeschoten, waarvan 8
Engclschen en 3 Franschcn binnen de
Duitsche linies. De Duitschers verloren
geen vliegtuig, al zijn ook enkele be
stuurders of waarnemers gewond.
Het offensief,
e meeste door de Franschen op
eersten en tweeden dag gemaakte
krijgsgevangenen zijn zeer jong. yit de
verhooren blijkt, dat de Fransche artil
lerievoorbereiding buitengewoon veel
itwerking had niet alleen vernielden
de verdedigingswerken, maar ook
sneed ze alle zijwaartsche en achter-
waartsche verbindingen af, benevens alle
Gedurende de werkzaamheid der ar
tillerie staken de Fransche vliegers
13 Duitsche kabelballons in brand.
Er werd aan beide zijden met groote
doodsverachting gestreden.
Met groote overmacht wierpen de
Engelschen zich op de Duitsche stel
lingen en versterkingen, waarvan de
door een dagenlang, verschrik
kelijk kanonvuur letterlijk vernietigd
Op verschillende punten drongen de
Engelschen cn Franschen zeer diep
door in de Duitsche stellingen en ook
wisten ze een beduidende hoeveelheid
schiettuig te bemachtigen. Zesduizend
Duitschers werden krijgsgevangen weg
gevoerd.
Dit alles gaat echter niet dan ten
koste van zware verliezen.
Duizenden slachtoffers van den oor
logsgruwel bedekken de velden, dood
of afgrijslijk verminkt.
Scheepsladingen gekwetsten werden
tar Engeland overgebracht.
En toch staat men nu pas aan het
begin van de bloedige worsteling. Men
heeft eerst te doen met een vc
paar kilometer. Zal
meer afdoend succes kunnen
brengen of zal de strijd hier worden
voortgezet als bij Verdun, waar nog
steeds het einde niet is te voorzien.
Dat de Fransche en Engelsche berich
ten hoopvol gestemd zijn. is begrijpelijk.
De toeschouwer ziet slechts de lang
zame vorderingen en de bloedige ver
liezen, die de beteekenis van de winst
telkens verre overtreffen.
Zal het ditmaal den geallieerden ge
lukken door te zetten
Na de eerste Italiaansche successen
kwam er weer vertraging in de Itali
aansche opmarsch op het zuidelijk
rein, behalve in de Boekowina slagen
de Russen er niet in hun offensief
kiachtig door te zetten. In WolbyniC
-preken de Duitschers en Oostenrijkers
veer van behaald voordeel.
Zoo schijnt in dezen oorlog telkens
:n overal dal de partijen geen beslissing
kunnen bevechten.
Het Britsch-Fransche groote offen
sief zal nu overal opnieuw de verwach
ting wekken „Zou dit het einde wor-
De eerste tijdingen kunnen nog niet
het antwoord geven. Pas uit de voort
zetting van den strijd zal moeten blij
ken of ditmaal de krachten der geal
lieerden in alle opzichten zijn opge
wassen tegen de taak welke zij zich
hebben gesteld.
Kenners van den toestand
dat ook de groote aanvallen van thans
de beslissing niet zullen brengen.
Toch gaan de krijgsverrichtingen
een voor Duitschland en Oostenrijk
bedenkelijken kant uit. Nog altijd on
dervinden zij den krachtigen gezanten-
lijken druk hunner overmachtige tegen
standers zoolang die niet ophoudt,
blijft voor Duitschland en Oostenrijk
de toestand critiek. Bezwijken de
Duitschers, dim zal de groote beslis
sing daar zijn.
Al zijn Duitschland en Oostenrijk
ook door het bezit van groote uitge
strektheden op hun vijanden veroverd
gebied in het voordeel, de Entente er
kent dien toestand niet als blijvend. Zij
wil doorvechten, tei wijl dc anderen,
den strijd reeds lang moede, herhaalde
lijk hebben doen kennen, dat zij gaarne
bereid zijn tot een vergelijk te komen.
De Engelschen zijn zich bewust dat
:t moeite zal kosten en groote opof
feringen, willen ze voortgaan. Een hun-
r generaals zeide
„Wij hopen op aanhoudende succes
deren van 's vijands weerkracht, door
middel van een overwegende kracht
tn metaal en ontplofbare stoffen".
Dat de moordpartij dus helaas nog
lang duren zal, is zeker. -
Binnenlandsche Berichten.
Betalen.
De Tweede Kamer heelt besloten,
drie jaren lang een dubbele vermo
gensbelasting en bovendien een bui-
tengewone vermogensbelasting met
sterke progressie te heffen.
Verder, om naast de gewone in
komstenbelasting ook nog drie jaren
lang een tweede inkomstenbelasting
met verder doorgevoerde progressie
Wat die tweede belasting betreft,
het volgende ter vergelijking
Moet volgens de gewone inkomsten
belasting een Nederlander zonder kin
deren, die f650 inkomen heeft, reeds
iets betalen, in de bijzondere belasting
worden alle mkomens beneden f1200
vrijgesteld.
Iemand met een inkomen van f 1200
f1250 zal in den vervolge f9.50 in
komstenbelasting hebben te betalen,
en bovendien nog drie jaren lang tel
kens f 3 voor de buitengewone inkom
stenbelasting. Bedraagt liet inkomen
f 10.000, dan komt bij de gebruikelijke
f265 inkomstenbelasting nog drie keer
f123. Kan de man op f50.000 inko-
men rekenen, dan betaalt hij naast de
f2165 van de inkomstenbelasting bo
vendien drie jaren 11458.
Het dure vleesch.
De minister van Landbouw heeft,
om een einde te maken aan de groote
winsten, door sommige slagers gemaakt,
een beroep gedaan op de gemeente
besturen, en de burgemeesters in over
weging doen geven om evenals dit in
sommige gemeenten reeds ten aanzien
van verschillende andere voedingsmid
delen geschiedt, voor zooveel noodig
ook den verkoop van rundvleesch van
gemeentewege te laten plaats hebben.
Hierdoor zal het mogelijk zijn, het
vleesch tegen lagere prijzen dan de
tegenwoordige beschikbaar te stellen,
terwijl hierdoor tevens een zekere
tegen de slagers in het
FEUILLETON.
De balling.
De houding van den jongen balling
bewees den strijd, die in zijne ziel
omging.
„Hoor mij aan," vervolgde dc Tun-
gus ernstig, „en verwerp dan mijn ver
zoek als gij wilt. Eenmaal had ik een
zoon hij was de glorie van zijn stam.
Hij was moedig als een leeuw en
zachtaardig als een lam. Hij was mijn
zwaard en mijn schild in de gevechten,
die wij tegen de Russische troepen
streden, en meer dan eens behaalde
de dapperheid van ons handjevol
manschappen de zegepraal over den
veel sterkeren vijand. Toen kwam de
booze geest en bracht d .internis
de ziel vau mijn zoon. Gedurende
eene overrompeling onzer troepen,
redde bij het leven eener jonge Russin,
en voor haar vergat hij alles.... vader,
eer en vaderland. Het was eene wees
de gouverneur van het district was
haar voogd. Zij beproefde liet hart
van mijn Acltmcd te verschalken, en
zij slaagde. Om de hand zijner geliefde
te winnen verraadde hij mij, verraadde
hij onzen stam, en terwijl ik door dc
op het slagveld ontvangen wonden
aan het ziekbed gekluisterd lag, gaf
hij, in mijn naam, de door ons t
verde wapens cn oorlogsbuit aan d
vijand terug. Toen vluchtte hij v
ons om den prijs voor zijn verraad
ontvangen."
De Tungus zweeg met een diepen
zucht. Alexis luisterde met buitenge
wone belangstelling. Dc verhaïcr
scheen in gedachten verdiept.
„Ingevolge de wetten van ons volk,'
vervolgde Schasntijl na eene poos
„wordt verraad niet den dood gestraft.
De opperhoofden van den stam komen
bijeen om het vonnis uit te spreken,
en het lot beslist wie het zal ten uit
voer leggen. Het is eene daad van
gerechtigheid en laat geen bloedschuld
op de wrekende Itand achter. Tcrnau
wernood van mijne wonden hersteld,
was ik een der rechters. Met bevende
hand wierp ik een zwarten boon
den noodlottigen urn. Mijne hand w
door de rechtvaardigheid bestuurd ge
worden, en niet door de inspraak van
mijn hart, want liet lot viel op mij,
aan ntij was de taak om het vi
„Afgrijselijk 1" riep Alexis. „En toen?"
„Ik gehoorzaamde de wet en vervul
de mijn plicht," antwoordde de gtijsaard
met een bijna onhoorbare stent
verliet mijn \olk, ik zocht de w
plaats van tnijn zoon op, en zag hem
weder voor mij. Hij was nog altijd
innig gehecht aan het schuldige schep
sel, -om wier wille hij ecu verrader
geworden was, doch de gedachte aan
zijn verraad knaagde als een worm
aan zijn geluk. Op mijn gezicht sidder
de hij hij wist waarom ik kwam. Hij
wierp zich aan mijne voeten. Zijne
tranen bevochtigden mijne hand, zijn
bloed bevlekte mijn kleed. Hij had
zijn vader de uitvoering van zijn vree-
selijken plicht bespaard door zijn dolk
in zijn hart te stooten. Ik beweende
ntijn ongelukkigen zoonzijn dood
had zijne schande uitgewischt.
„Ik behandelde zijne troostelooze
vrouw als een vader, doch zij o
leefde haar man slechts weinige
ken, en liet Anitilka als een wees
mijne zorgen over."
„En nu vraag ik u nog eens, jonk
man, wilt gij ntijn zoon zijn Wilt gij
mijn ongelukkigen Acltmcd vervangen?"
„Vergeef mij, vergeef mij," riep
Alexis, „maar dit ligt niet in mijn
macht. Een ander inan, dien ik vereer
en liefheb, gelijk een zoon zijn vader
doet, heeft een heilig en eeuwig recht
op ntijcn buitendien moet ik beken
nen dat ook mijn hart aan een ander
verbonden is."
„Ongelukkige jonkman," zeide de
Tungus langzaam, terwijl zijne stem
door de ontroering stokte, „te bemin
nen en bemind te worden, en dan in
deze afschuwelijke plaats te verwijlen."
„En al konde ik naar St. Petersburg
terugkeeren en hare woning bezoeken,"
deze Alexis blozende, „zoude ik toch
mijne oogen niet tot haar durven op
slaan, want tusschen ons staat het
donkere beeld haars vaders. O Schas
ntijl I ook mij drukt een zwaar verdriet
terneder. De persoon, dien ik den
hoogsten eerbied zou moeten toedra
gen.... ja, zelfs de laatste regels mij
ner stervende moeder verzekeren mij,
dat de vader van het meisje, dat ik
uit geheel mijn hart bemin, de moor
denaar mijns vaders is..„ en toch is
het mij onmogelijk dit te gelooven....
ik kan het niet."
Hij bedekte zijn aangezicht met
zijne handen. Een straal van bezinning
kwam over het wezenlooze gelaat van
den grijzen balling, en zijne oogen
vestigden ziclt met een schuwen blik
op Alexis.
„Is uw vader vermoord, jonkman
vroeg hij met een zachte, bevende stem.
Alexis keek verwonderd op. Het
was voor het eerst dat zijn lotgenoot,
die altijd gewoon was te zwijgen, hem
eene vraag deed.
„Ja, hij werd vermoord," hervatte
hij. „De kogel van den moordenaar
trof hem toen hij bij nacht door een
donker bosclt reed."
De tong van den ouden man wei
gerde* bijna haar dienst te doen.
„Tot voor korten tijd droeg ik, in
gevolge mijn moeders wil, den naam
vriend en pleegva
der Lafont, en in de gevangenis ver
nam ik voor het eerst, dat mijn ware
naam Alexis graaf Schuselkwa is."
„Groote God 1 Michael Schuselkwa's
De toon, waarop die woorden geuit
werden, deed de twee toehoorders
eene rilling door de leden gaan.
„Hoe I kent gij mijn naam Hebt
gij mijn vader gekend vroeg Afexis
in groote ontsteltenis.
„En van welke misdaad zijt gij be
schuldigd. dat gij, de zoon van Michael
Schuselkwa, als een misdadiger onder
hetzelfde dak moet vertoeven met
Tessikof
„Tessikof!" riep Alexis, onwillekeu
rig een paar schreden achteruitgaande.
„Heet gij Tessikof? Daar woont een
man van dien naam te St. Petersburg,
die inij haat en vervolgtdie Tessikof
die adjudant van den czaar is, en
wieti ik al het leed wat ik moet on
dergaan te danken heb, is een ellen
deling. Is hij een bloedverwant van u?"
„Heeft hij u ook leed veroorzaakt
Hoort gij dat, Schasmijl Slecht is
het inderdaad van hem, u te hebben
behandeld gelijk hij gedaan heeft."
