DE EEMBODE
Tweede Blad
Vrijdag 20 April 1917
31ate Jaargang
Epistel en Evangelie. Het Socialisme is liefdeloos.
TWEEDE ZONDAG NA PASCHEN.
Les uit dm eersten brief van den
fl. Apostel Petrus; 11, 2126.
P^jT.eer geliefden! Christus heeft voor
ons geleden, u een voorbeeld nala
tend, opdat gij zjjne voetstappen zoudt
volgen. Hij die geene zonden gedaan heeft
en in wiens mond geen bedrog gevonden
werd; die, toen Hij gescholden werd, niet
wederschold, toen Hjj leed, niet dreigde,
maar Zich overgaf aan die Hbiov.onrecht
vaardig oordeelde; die zelf onze zonden in
zjjn lichaam gedragen heeft, op het hout,
opdat wjj, der zonden afgestorven, der ge
rechtigheid zouden leven; door wiens striemen
gij genezen zijt. Want gij waart als dwalende
schapendoch nu zjjt gjj bekeerd tot den
Herder en Opziener uwer zielen.
Evangelie volgens den H. Joannes;
X, 11—16.
In dien tjjd sprak Jezus tot de PharizeGn
Ik ben de goede Herder. De goede
herder geett zijn leven voor zjjne scha
pen. De huurling echter en die geen herder
is, wiens eigene schapen het niet zijn, ziet
den wolf komen en verlaat de schapen en
neemt de vluchten de wolf rooft en ver
strooit de schapen. De huurling nu vlucht,
omdat hjj een huurling is, en de schapen
hem niet ter harte gaan. Ik ben de goede
Herderen Ik keu de mjjuen, en de mjjnen
kennen Mij, geljjk de Vader Mij kent, en Ik
den Vader kenen Ik geef mijn leven voor
mjjne schapen. Nog andere schapen heb lk
die niet van dezen schaapstal zijnook die
moet ik toevoerenen zij zullen mijne stem
hooren, en het zal worden ééne kudde en
één herder.
«-^~~\e leer der Soc. Democratie is liefde-
I 9 loos, zij is haatdragend en haatver
wekkend, omdat zij predikt den
principieelen, den noodzakelijken, den hed
en zegenbrengenden klassenstrijd!
„Wjj haten als dieren", zeide eens een
voorman der Duitsche Rooden.
Is het niet ontzettend?
Doch te verwonderen, nog eens, is het
niet. Wanneer men in zijn evenmensch niet
meer ziet het heerljjke schepsel Gods, dat
met ons eenmaal de hemeische bljjdschap
bestemd is te genieten, waar blijft dan
de zuivere, breede, over alle natuurlijke
gebreken en alle lichamelijk onrecht heen
vliegende liefde, die uit God zelf haar kracht
heeft en haar oorsprong? Hoe zou de liefde
kunnen heerschen dt'uir, waar de haat tot
koning is uitgeroepenwaar alle streven en
werken gedreven wordt door den bitteren
hartstocht der ontevredenheid en wraakzucht
waar de afgunst zich in het diepste dei-
harten heeft vastgezet en alle hooger en
edel gevoel van menschlievendheid en mede
leden, van geduld ook en zachtmoedigheid
heeft doodgedrukt? Hoe zou de liefde, die
zachte teedere roos, kunnen bloeien in een
distelveld van stekelige eigenbaat en door
nige vitterij!
Tot bitterheden en hardheden toch
voert de socialistische leer. De klassenstrijd
immers, die het middel, het eenige middel
is tot de zegepraal van het proletariaat
over de kapitalistische maatschappij, eischt
van elk lid der Soc. Democratie verachting
en afkeer van alle menschen, die geen
proletariërs zjjn. beter nog, van allen, die
bjj de Soc. Democratische partij hun heil
niet willen zoeken.
De klassenstrijd eischt van iederen partij
ganger, dat hjj de tegenwoordige inrichting
der samenleving veroordeele, dat hjj afkeure
en bevitte, beschimpe en bespotte alles, wat
daarin aan zoovele medemenschen heilig en
