DE EEMBODE
Tweede Blad
Vrijdag 22 Juni 1917
3l9te Jaargang
KATHOLIEK NIEUWS. EN ADVERTENTIERLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN.
E AUTEURSWET.
Fnistef en Euannelie hadden, vingen /.ij eene groote menigte
visschen: en hun net scheurde. En zjj wenkten
VIKHIIK ZON HAK HA l'INKSTRREN. b»™»™"™. die in hAanilenacbipvami.
dut /.ij zouden konten en hen helpen. Deze
Les uit den brief van dm II. apostel l'auhis nu kwamenen zjj vulden de beide schepen,
(lande Romeinen; VIII, IX—28. zoodat zij bjjna zonken. Toen nu Simon
Petrus dit zag, viel hij aan Jezus' kniefn
Broeders! Ik ben van gevoelen, dat het neder, zeggende: „Heer! ga uit van mjj! want
lijden van dezen tijd van geen waarde ik ben een zondig menseh. Want bjj de
is bjj de toekomstige heerljjkheid, die vischvangst, die zij gedaan hadden, waren"
in ons zal geopenbaard worden. Want de hij en allen die met hem waren door ver
verwachting van het schepsel verwacht de bnasdheid bevangen, en evenzoo Jacobus en
openbaarwording der kinderen Gods. liet Joannes, de zonen van Zebedefls, die de
schepsel immers werd der ijdelheid onder- gezellen van Simon waren. Jezus nu sprak
worpen, niet vrijwillig, maar om Hem die lot Simon: Vreest niet! van nu at' zult ge
het onderwierp, op hoop, dat ook het schepsel I menschen vangen. Kn na de schepen op liet
zeil' van de slaverujj des bederf» zal worden i land gebracht te hebben, verlieten zjj ulles
vrijgemaakt, tot de vrijheid der heerljjkheid en volgden Hem.
vim Gods kinderen. Want wjj weten, dut
alle schepsel zucht, en iu barensnood is tot
nu toe. Kn niet alleen dit, maar ook wjj
elven, die de eerstelingen des tl eest es be-1
zitten, ook wij zuchten in ons zei ven
Onsterfelijk.
ichtend de aanneming tot kinderen Gods. *Y~\e ziel, het edelste deel van den inensch.
de verlossing onzes lichaanis, in Christus f zou bjj den dood opeens en voor
Jezus onzen Heer. eeuwig ophouden te be-taan, terwijl
liet. lichaam vergaat tot stof. dat wel ver-
Emngelie volgens den HLucas: V, I 11. ttnderd, maar niet evnietigd kan worden
Den man van deugd en plicht zou na den
dien tijd. toen de schuren op Jezus dood eenzelfde lot treffen als den meest ge-
I aandrongen om het woord Gods tewetenloozen schurk 1
hooren, stond Hij lijj liet meer Gene- Ken moordenaar en zjjn ouscliuldig slacht-
saretli. Kn Hjj zag twee schepen aan het offer zouden beiden bij den dood vernietigd
meer liggen: de visscbers nu waren eruit- worden?
gegaan en reinigden de netten. En Hij klom j Onze dierbare overledenen zouden opge-
iii"een der schepen, dat. van Simon was, en honden hebben te bestaan, terwjjl hun namen
verzocht dezen een weinig van land af te en werken nog voortleven in onze harten!
steken. Kn Hij zette zich neder en leerde De mensch. de koning der zichtbare schep-
de schaven uit het schip. ping, zou verdwijnen ais de overige achep-
Als Hij nu ophield met spreken, zeide Hjj jsclenï
tot Simon Vaar naar de diepte en werp Neen. dat kan niet zjjn.
uwe netten uit. ter vangst. En Simon ant- Het natuurljjk gezond verstand zegt liet.
woordde en zeide Hem: Meester! den gc- De ziel van den mensch is onstevfeljjk.
lieden nacht door hebben wij gearbeid en j Na den dood van het lichaam hljjft zjj eeuwig
niets gevangen: maar op uw'woord zal ik voortleven, en dat niet door een hijzonder
het net uitwerpen. Toen zij «lit nu gedaan voorrecht van God, maar van nature. Krach-
