j. VAN HAMEflSVELD Jr.
DE EEMBODE
KATHOLIEK NIEUWSBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN
KANTOOR LANGEGRACHT 28, AMERSFOORT
DINSDAG 13 JAN. 1919 33* JAARGANG No. 82
DE EEMBODE verschijnt Dinsdags- en
Vrijdagmiddag.
ABONNEMENTBN kunnen elke week In
gaan, doch opzegging van abonnement moet
icschledcn voor den aanvang van een n'
wartaal.
Prijs per drie maanden f 0.90. Bulten de
gemeente Amersfoort f 0.95. Afzonderlijke
nummers 10 ct.
Stenografisch Raadsverslag der gemeente
Amersfoort één gulden per jaar.
ADVERTENTIEN 25 cent per regel. Billijke
tarieven voor handel en nijverheid bij geregeld
advertceren.
Adverlcntién moeten des Dinsdags en des
Vrijdags vóór 9 uur worden bezorgd.
betreurenswaardig is tdnl de
mensehen zoo goed weien wat
(tnderen aan hfln, en zoo weinig,
wat ze aan anderen verschuldigd
z(jn.
Watervloeden in Eemland.
Dook T. PLUIM.
Zooals men uit het voorgaande ziet,
is Eemland herhaaldelijk door over
stroomingen geteisterd, doch zoo ont
zettend als op 14 en 15 Januari 1916
is de verwoesting nimmer geweest
wel zijn er gelukkig geen menschen-
Icvens verloren gegaan, doch reusach
tig was de schade. Dat alles ligt ons
zeker nog allen versch in 't geheugen.
Bij Spakenburg brak de zeedijk op
verschillende plaatsm door en teister
de ontzettend dit visschersdorpde
visschcrsschepen schoven zelfs over
den dijk de huizen binnen.
Ook de dijk langs de Eein (Ooste
lijke oever) bezweek, op verschillende
plaatsen, zoodat alles eén bare, woeste
zee werd. Sommigen hebben twee
etmalen labg met den dood voor
oogen op den zolder van hun schud
dend huis doorgebracht.
Maar er zijn ook daden van waren
heldenmoed verricht.
Op den morgen van Vrijdag 15
Januari, toen de golven tegen 't Cau-
tonpark te Baam klotsten, stond daar
een jonge man, Piet Koops, met an
dere personen en keek door een kijker
naar het «Zuidcreind*, op de overzijde
van de Eein, aan den weg naar Hoog
land, Uit het huis van K. Hilhorst al
daar zag hij iets wits wapperen en
levens, dat het huis neigingen vertoon
de om in te storten. Vlug deelt hel
jonge mensch zijn bevinding aan de
omstanders mede en dadelijk besluit
hij met een paar anderen de woeden
de baren met een bootje in te steken,
want hier waren menschenlevens tc
redden, dat zagen zij allen.
Met bovcnmenschelijke kracht en
onder doodsgevaren kwamen zij eerst
aan bij vrouw Mets, die zij uit haar
huis redden daarna haalden zij aan de
overzijde vrouw Koffric en kind uit
haar woning en brachten toen deze
drie geredden naar Baarn. Weer staken
zij de zee in en kwamen nu bij Hil
horst, die met vrouw, knecht, meid en
kind op den zolder zaten. Eerst wer
den de vrouwen en 't kindje gehaald
en toen naar den Baarnschen wal ge
bracht daarna ging het weer naar de
watermachine bij Raven en Vermeulen.
Hier brachten zij zeven kinderen en
twee vrouwen in de boot.
Vervolgens kwamen de mannen aan
de beurt, eveneens uitgeput van hon
ger, angst en koude, zoodat om 3 uur
's middags alle menschcn gered waren.
Toen trok Koops en zijn wakkere staf
van jonge mannen er op uit,
mogelijk nog dieren te redden. Zouden
zij bij Hilhorst nog leven? Ju waarlijk;
-ouwelijks hoorden de koeien een
lenschelijke stem of zij begonnen te
loeien. Het water was intusschen ge
lukkig wat gezakt, zoodat de dieren,
die op 'l punt van verdrinken waren
geweest, nu naar een hooger terrein
gebracht werden, en eten en drinken
kregen.
Zaterdagmorgen gingen Piet Koops
i Jan Lokman weer naar Hilhorst om
al het drijvend huisraad, enz. op tc
bergen. Tezelfdertijd vertrokken twee
jonge menschcn nl. Van den Berg en
Gerritsen, met een boot naar 't huis
Nagel, om te zien of daar nog
te doen viel. En wat zagen zij tot
hun ontzetting Io een hooiberg von-
zij twee mannen, twee vrouwen
:n meisje, meer dood dan levend.
Niemand was daar nog geweest en
hadden de stakkers daar sedert
Donderdagnacht zonder eten of drin
ken, met den dood voor oogen, door
gebracht. Naar Baarn kon men niet
terug, zoodat de menschcn naar Bun
schoten vervoerd werden.
Daarna gingen zij naar «De Boter
bloem», waar zij nog een man, met
v en zoon vonden. Doch wegens
den golfslag durfden deze menschcn
liet meetrouwens 't water begon
rat te dalen en was 't grootste ge-
aar voorbij. Toch zijn de wakkere
jolige mannen, ditmaal vergezeld van
den Wethouder, op Zondagmorgen
naar de boederij «de Boterbloem*
gegaan, om er eten en drinken tc
brengen.
Baarn, januari 1920.
I0) EEN LEVENSLOOP.
Nadat ik mijn krachten ecnigszins
terug bekomen had wilde ik mijne reis
voortzetten en in het vaderland eene
betrekking zoeken, maar de liefdadige
Augustijnen lieten mij niet eerder v
trekken, voor dat ik geheel hersteld
geen gevaar meer voor mij te duchten
was. Hunne liefde ging zelfs zoo ver,
dat zij door geld en goede woorden
een voerman bewogen, mij tot Basel
mede te nemen, van daar kon ik gemak
kelijk te voet de reis naar hel vader
land vervolgen.
»De dag van mijn vertrek met den
voerman was reeds aangebroken, maar
het slechte weder vertraagde dit. Intus-
schentijd kwam in het klooster een
Fransch veearts, die naar Marseille
wilde reizen. Wij maakten spoedig me
elkander kennis, hij stelde mij voor ii
zijne dienst te treden«hij verkoos,-
zeide hij, »de Duitsche bedienden boven
de andere, want hij hield zich overtuigd,
dat nten in het algemeen op hunne
trouw, eerlijkheid en vlijt kon vertrou
wen.* Hij beloofde mij een goed loon
en eene goede behandeling, iets dat
duitsche meesters zelden tot hunne
bedienden zeggen. Ik nam het aan.
Meer dan om zijne beloften, verheugde
Binnenland
Een correspondent van de ,,N. H.
Ct.", die den laatsten lijd verschillende
landbouwstreken in ons vaderland be
zocht cn bij de boeren goed is inge
voerd deelde het vo'gendc mede inzake
de uitvoering van dn Ouderdomswet.
,,Mct het zegeltjes plakken ten platte-
lande is het treurig gesteld. De meeste
boeren doen er niet aan en wachten
kalm de dingen die komen zullen. Men
kon reeds lezen in de bladen, dat in
Friesland georganisered verzet tegen
de uitvoering van deze wet wordt ge
pleegd ilt verzeker tl, dat het in ver
schillende andere dcelen van liet land
veel beter gesteld is. Stellig znl[
tot verrassende resultaten komen,
er toe overgaat om con-
tröle uit te oefenen op de naleving.
Iemand die de Zuid-Hollandsche eilan
den door en door kent, verzekerde mij
dat geen vierde deel van de landbou
wers deed aan „zegeltjes plakken".
Allerlei trucs worden nu uitgedacht om
den dans te ontspringen zoo laten
velen boeren nu „in het aangenomen"
werken, dan zijn ze vrij, beweren ze,
Algemeen vindt men de rompslomp
veel tc groot.
Wat de boerenbevolking, die uit haar
aard zoo zuinig is, het meest grieft,
dat zijn de verhalen over de kostbare
gebouwen, dure mcubileering, lucra
tieve inrichting der gebouwen, de hooge
salarissen der hoogere ambtenaren enz.
Dat is de boeren een doorn in het oog.
De boeren zeggen dat dit „van hun
mten" gebeurt en zijn nog niet ver
geten de openbaarmaking van dc Re
kenkamer onlangs, over de wijze waarop
aan verschillende crisis-bureaux
het geld wist om te springen. Dat
werkt heel slecht, wat iedereen.zal
ik mij over het vooruitzicht weder bij
de paarden te komen en de hoop
dc veeartsenij te zullen leeren
reeds toen was het voor mijn hart
lugde, de ongelukkige zieke
dieren met een huismiddeltje tc kunnen
helpen. Ook bij de boeren had ik eenige
geneesmiddelen dezer kunst geleerd, en
door Bernard was ik op Casttello Monte
nauwkeurig in de opvoeding cn oppas
sing der zieke paarden onderwezen ge
worden, maar ik vertrouwde dat de
Fransche veearts mij nog r
onderrichten.
Zonder ongelukken kwamen wij
over de grenzen in de schoone streken
van het zuiden van Frankrijkniet ver
van Marseille hielden wij bij een dorp
stil, om de paarden te voederen. Ter
wijl wij, mijn goede heer en ik, een
eenvoudig ontbijt gebruikten, zat eene
boerenvrouw in de gelagkamer, die
klaagde en weende, lit dien tijd verstond
ik de Fransche taal nog niet voldoende
om de woorden der vrouw, te kunnen
verstaan. Mijnheer, wien ik vragend
aanzag, verklaarde, dat de vrouw onge
lukkig was met hire koeien, zij gaven
geen melk meer. De vrouw smeekte
mijn heer dringend hare zieke koeien
te helpen. Mijn meister weigerde lang,
eindelijk stemde hij toe, en ging met
toegeven die ilc landbouwende bevol
king keilt,
We troffen dezer dagen het volgen
de berichtje aan in „De Maas- en Schel-
debode" een weekblad op de Zuid-Hol
landsche en Zeeuwsche eilanden; het
as ingezonden uit Meiinant.
H-storisch. Van Z. was arbeider,
laakte wel eens een wekker voor zijn
buren, doch ging liever hooger op, eerst
controleur en nu o wonder, bij den
Raad van Atbeid.
Meneer moest van Rotterdam naar
Arnhem. Per spoor? O neen Dan maar
auto. Toevallig was de chauffeur
Dirkslander (dit plaaLjc ligt dicht
bij Melissant), doch mijnheer kende hem
niet. Voor een eerste klasse hotel moest
ito stoppen; meneer stapt uit en
treedt binnen, chauffeur met overjas cn
parapluie van meneer en krijgt voor
ilit f40, voor fooi f5, plus een flink
ot zoover dit bericht. Aan dejui*'-
heid valt niet te twijfelen.
Nu durven we wel voorspellen, wan-
:er op deze wijze zoo met geld van
de zegeltjes wordt omgesprongen, de
boerenbevolking nooit warm zal loo-
pen om deze op zich zelf nuttige wet
i te leven.
En de bevolking in de steden Ook
e is vermnedelijk wel te „krenterig"
n zulke bokkesprongen goed te ke en,
In dit opzicht zijn de stedelingen het
zeker roet dc plattelanders eens, dat ze
tol dezelfde conclusie komen„daar
gaan je lieve centen I"
De tijir"-,"'-,ll-'K-ighedcn hebben zich
geducht Ja8°ed °ndt en bij de verpach
ting vau J -mi en bouwakkera
van den _)^{JCerHugowaard. De
totale par beliep ruim (7000
minder dan'3*' dUer vorige verpachting,
belangrijk'daling dus.
Naar men mededeelt, is de u
regel der Spoorwegmaatschappijen
zake intrekking vuo het militair tarief
in onderzoek bij de Rcgcering en wordt
overwogen In hoeverre aan de voor de
militairen gerezen bezwaren zou kuuneu
worden tegemoet gekomen.
H. M. de Koningin bracht eer
zoek aan verschillende overstroc
streken in dc Betuwe.
kinderen wat in hun hereik was. Toen
de politie de niand die het drietal bij
zich had, onderzocht, vond zij een rijken
Onlangs kelderde dc kaas in Alk
maar aanzienlijk. En als wc nu weten,
dat nog wel voor een honderd mllltocn
gulden aan boter, kaag, gecondcneecrde
melk eu melkpoeder hier in 't land zit
en er dagelijks nog heel wat bij komt,
dan kun men nagaan, dat de
ipaak loopt.
Een van de bezwaren door de mili-
i, in het bijzonder van de dienst
plichtigen ondervonden bij het weder
Intreden der gewone vredesregelen, is,
dat zij bij verlof en bewegingsvrijheid
de menage-gelden niet meer uitbetaald
krijgen, waaronder dan te verstaan zijn
de kosten van hun levensonderhoud
gedurende de dagen, dat ze afwezig zijn,
Thans zijn maatregelen in voorbe
reiding om hiezaan toch tegemoet te
Vijf wilddieven te Apeldoorn die
aantal kostbare reden van ,den Prins ter
gezamelijke waaide van vijf duizend
gulden hebben gestolen en geslacht zijn
ter beschikking van de justitie gesteld,
- Te Weesp kwam een vrouw
wee kinderen in verschillende winkels
inkoopen doen*. Terwijl zij den winke-
ier aan de praat hield, namer
haar mede: ik verzocht hem temogen
vergezellen en hij vergunde het mij
dadelijk. »Jan,« sprak hij lachend, «als
ik niet helpen kan moet gij het doen.*
Mijnheer onderzocht de ziekte; hij,
eer paardendokter, zag niet alles zoo
spoedig als ik. Naar de wijze zijner
landslieden, sprak hij veel over de on
gemakken der dieren, haalde de schou
ders op, nam een snuifje en raadde
tot morgen te wachten. Morgen was
hij immers in Marseille, en dc vro
en hare koeien moesten zich helpen i
goed zij konden. Ik zag met een o
opslag, wat de koeien scheelde
mijne geboortestad, en op Casstello
Monte, waren die ziekten dikwijls voor
gekomen, cn met een eenvoudig ge
neesmiddel, een overal bekend kruid-
gewas, met eene olieachtige zelfstan
digheid gemengd, genezen geworden.
Ik maakte mijn meester op dat kruid-
gewas opmerkzaam, en verzekerde hem,
dat dit middel in eenige uren zeker
zou helpen. Mijn meester trok een
denkend gezichttoen sprak hij trotsch
tot de vrouw «slechts één middel kan
u nog helpen onder honderd doktoren
zou er geen één u dezen raad kunnen
geven, geef de koeien wat ik u zai
voorschrijven.* De vrouw luisterde met
groote opmerkzaamheid cn beloofde
Buitenland
Een aardbeving heeft zeven steden
in Mexico verzwolgen een groot meer
heeft zich gevormd op de plaats wnnr
eerst deze steden lagen.
Toen hl Europa alles mis liep, zond
de Amerikaanschc regeering Hover om
te zien wat ze moest doen om redding
te brengen in den nood.
Mijnheer Hover heeft een lange ver
klaring uitgevaardigd, waarin hij ont
kent, dat de financieele en economische
behoeften van Europa kritiek zouden
zijn, en waarin hij te kennen geeft dat
Europa weer aan het werk diende tc
gaan in plaats van op de Ver. Staten
rekenen voor steun.
Hoover wijst er op. dat de Vereen.
Staten maandelijks pst. 1,400.000 bij
dragen voor liefdadige doeleinden i-n
gunste van Europa, voor dc voedsel-
verstrekking aan 3.000.000 kinderen en
>or de bestrijding van ziekte.
De behoeften van ItaliB zouden ge
ringer zijn, indien het zijn leger en vloot
demobiliseerde. »Voor zoover ik weet*
voegde Hoover er aan toe «be
dreigt niemand Italic met oorlog.*
Polen, zeide Hoover verder, is het
eenige schild dat Europa heeft tegen
een Bolsjewistischen inval. En, hij ver
klaarde, dat indien de Ver. Staten Polen
helpen, de krachtige Europeesche naties
haar taak ten volle moeten vervullen,
Bulgarije, GrootServiB, Roemenie, Zuid-
Rusland en Turkije hebben dit jaar een
voedseloverachot en kunnen uitvoeren.
Indien zij de invoeren van zijden komen,
parfumerieën en andere niet lot de
ievenstioodzakelijkheden behoorende
zaken slopzeten, kunnen zij zich hun
andere invoeren verschaffen. Hongarije
zich zelf kunnen voeden, indien
Roemenie het graan en het vee terug
gaf, dat het den vorigen zc
'eggehaald.
Hoover beschrijft Oostenrijk als dc
meest aangetaste plek vau Europa
maar hij verklaart, dal ofschoon Oos
tenrijk dezen winter van voedsel
worden voorzien, dc geallieerden tot
het besef moeten worden gebracht dat
Oostenrijk vrij moet zjjn om zoodanige
politieke verbintenissen aan te gaan,
dat het er door uit liet eeuwigdurende
armhuis kan komen.
Vele lieden in Europa zijn niet aan
het werk en hun demoralisatie op eco
nomisch gebied is voor een groot deel
daaraan alleen te wijten. Alleen zij zelf
kunnen daarin verbetering brengen,
De wereld moet bevrijd worden van
de opvatting dat er rcgeeringahulp moet
ten. Men moet meer aan het werk
aan de zaken.
Zaterdagmiddag om 4 uur hebben
on Simson en von Lersncr in tegen-
'oordigheid van den Oppersten Raad
i het kabinet van den Frnnschen mi-
istcr van buitenlandsclle zaken het
protocol van 1 November geteekend.
Daarna oveihandigde Ctemencenu de
schriftelijke bevestiging van de beloften
aangaande de verminderiog van het te
leveren havenmaterieel.
Hierdoor is de vrede tot stand g<
komen. Clemcnceau verklaarde dat het
bevel voor de huiswaartszending der
Duitsche kiijgsgcvangenen direct onder-
teckend zou worden.
VANAF f 1.35 PER FLESCH
VRAAGT PRIJSCOURANT.
alles te doen.
'Jan,* zeide mijn meester tot mij,
n wij de stal verlieten, »ik sla u
half dood, als uw middel niet helpt, ik
heb, op uwe Duitsche trouw rekenend»
jn naam op hel spel gezet?*
«Mijnheer,* verzekerde Ik hem, «mijn
middel werkt ongetwijfeld binnen drie
n geven de koeien melk.*
Goed, Jan, wij zullen tot den mid
dag hier blijven en drie uren wachten.
Nog waren er geen drie uren ver-
loopen, toen de vrouw kwam en ons
verhaalde, dat hare koeien overvloedi
ger, dan ooit, melk gaven. Zegepralend
zag ik mijn meester aan, deze echter
liet het geduldig toe, dat de zeer
heugde boerin zijne handen met kussen
bedekte en hem gedurig vroeg, wat zij
hem voor zijne moeite schuldig wn
want hij had haren grootsten rijkdoi
gered. Mijn meester speelde op de echte
Fransche wijze den edelmoedige, cn
zeide, dat, hij voor dc genezingen niets
vorderdeintusschen moest zij zijl
bediende eenige livres als bewijs t
dankbaarheid aanbieden, want ook ik
was met hem in den stal geweest. De
boerin wilde mij werkelijk eenige livres
in de handen drukken, maar ik nam
niets aan, want ik verzekerde haar, dat
ik even edelmoedig wilde zijn a's mijn
We hebben dus Vrede den vrede
dien we, zoo goed of kwaad als 't ging,
reeds hadden en daarmede hebben
we ook den Volkenbond
Geheel vanzelf, automatisch, volgens
hel laatste artikel van het vredesver
drag treedt de vredestoestand In en
treedt de Volkenbond in werking, nu
behalve Duitschlnnd drie groote mo
gendheden het verdrag hebben gerati
ficeerd.
De vrede, die thans om zoo te zeg
gen bekrachtigd ia, beteekent, dat er
inderdaad niet meer gevochten wordt.,.
West Europa. Elders, naar het oosten
toe, is men hier cn daar nog druk
bezig, of lean elk oogenbiik de dans
weer beginnen. Maar officieel wordt er
tusschen de verschillende staten loch
gestreden. De overige zege
ningen des vredes zien we reikhalzend
tegemoet, ze liggen nog in 't verschiet.
En de Volkenbond? Diliirover kost
het eenige moeite, te spreken. Het
ontwerp van dien Bond lijkt nog zoo
bitter weinig op wat men er zich van
voorstelde, in het historisch oogen
biik toen het scheen alsof president
Wilson, in wien de macht en de goede
wil gelijkelijk waren verpersoonlijkt,
zijn verheven bedoelingen zou kunnen
doorzetten. Helaas, liet moment is niet
begrepen noch gegrepen I
Nu kunnen de internationale betrek
kingen hersteld worden, ook de eco
nomische, zonder dat er nog for-
meele belemmeringen zijn. En dit wil
juist nu heel wat zeggen, juist in de
tegenwoordige omstandigheden, nu het
arbeidsveld In alle landen braak ligt en
op de uitwisseling van grondstoffen
wacht. Natuurlijk zal het leveren van
grondstoffen den eersten lijd niet heel
vlot gaan, ook al door de ingewikkelde
Valuta-quaestie, maar dc weg erheen
is gebaand men kan er een begin
ee maken,
Tenminste, als op den thans geeffen-
den weg geen hinderpalen zijn ge
legd. Duitschlnnd tal de vredesvoor
waarden thans moeten nakomen en het
Duitsche volk maakt zich reeds gereed
de loyale uitvoering van dc verdrags
bepalingen onmogelijk te maken. Wij
hebben hierbij op het oog op de uit-
leveringsquacstle,
Overigens schijnt men het aantal uit
te leveren „oorlogsmisdadigers te willen
verminderen. Volgens de Daily Mail is
dit aantal van 1200 reeds tot 300 in-
gekrompeo. Op deze beperkte lijst
prijken echter nog nliijd de nainen van
den ex kroonprins Wilhelm on van
den voormaligen kroonprins van Beieren.
Dieven zijn doorgedrongen in de
grafkelders van de St. Pieter te 'Post
dam (Berlijn). De lijkkisten, die dc
overblijfselen bevatten xan Prins Karl
Friedrich en zijn familie zijn geforceerd
en de «delgesteenten gestolen.
In Oost- en West Vlaanderen zijn
talrijke gevallen van hondsdolheid ge
constateerd. Men neemt strenge maat-
regen.
zij kon ons het meeste ver
plichten, met ons in den omtrek als de
beste geneesheeren voor het rundvee
aan te bevelen. Of de vrouw mijn
mengsel Fransch en Italiaansch ver
stond, weet ik niet, mijn meester moet
het begrepen hebben, hij wierp een
veelbcteckcnenden blik op mij >Jan<,
zeide hij, «gij hebt meer verstand dan
een gewone Duitscher, wij blijven bij
elkander.* Wij bleven ook bij elkander
hij was een goed heer.
ZESDE HOOFDSTUK.
Castor, de redder
Ongeveer in dien tijd werd in de
midehjke havens der republiek, eene
groote expeditie uitgerustmijn meester
moest zich ten spoedigste bij zijn regi
ment voegen cn werd naar Toulon
ingescheept. In den beginne maakte ik
eenige bedenkingen om hem op zee
te volgen, maar mijn heer, die alles op
mij vermocht, en dien ik van harte ge
negen was, overreedde mij en beloofde
dat hij mij bij zijne terugkomst nog
eene somuie geldg zou schenken, waar
mede ik in mijn vaderstad een eigen
dommetje zou kunnen koopencn gerust
en onbekommerd leven.
(Wordt vervolgd).
