Rover Giro en chequeverkeer met alle plaatsen van ons land Rijwielen ADEK eiTUNION Fa. L. A.A.v. HAMERSVELD DE EEMBODE KATHOLIEK NIEUWSBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN VRIJDAG 23 APRIL 1920. 34*te JAARUANO No. 7. KontoorLintegracht 28, Amersfoort. DB BEMBODE verschijnt Dinsdag- en Vrijdagmiddag. ABONNEMENTEN kunnen elke week in gaan, doch opzegging van abonnement moet geschieden voor den aanvang van een nieuw kwartaal. Prijs per drie maanden f0.90 Bulten de gemeente Amersfoort f0.95. Afzonderlijke nummers 10 ct. Stenografisch Raadsverslag der gemeente Amersfoort voor geabonneerdenf 1.25 per jaar. ADVERTBNTIËN 25 cent per regel. Billijke tarieven voor handel en nijverheid bij geregeld adverteeren. Advertentifn moeten Dinsdag en Vrijdag vóór 9 uur worden bezorgd. Een bepaalde plaats kan niet worden gegarandeerd. Goed, beginnen ia ietsgoed eindigen alles. lustitia. Onder de verschillende karaktertrek ken van den geest onzer dagen, treedt meer en meer het streven op den voor grond om voor de misdadigers partij te trekken tegen de menschelijke ge rechtigheid. Ik weet wel, dat er heel veel loos lawaai-maken is in dat op-commando- verontwaardigd-zijn, waar onze oorea vaak van tuiten, maar er blijft toch altijd iets van hangen, al was 't slechts de legende van 'n Kerk, wier lust en leven is geweld te plegen en te martelen. Laat ons daarom de zaak van naderbij beschouwen, zonder onredelijke toorn, maar ook zonder valscbe gevoeligheid. Eerst en vooral komen wc er dan recht voor uit, dat de Kerk inderdaad niets zoo zeer haat dan 't kwaadwant z§ bemint gerechtigheid en goed. Zij is volstrekt niet onverschillig voor mo raliteit, de zedelgkheid der hande lingen, zooals vele gcoieters van onzen tijd, die graag genot scheppen in van alles, onverschillig wat. Haar redekun dig wet- en strafboek is scherp omlijnd en kordaatvan 'n inschikkelijk sub jectivisme wil het niets weten. Het ge looft aan geen esseotieele ontoereken baarheid der menschelijke handelingen. Ia zijn oog is de normale mensch wel degelgk verantwoordelijk voor zijn be slissingen, doen en laten. De Kerk haat dan het kwaad, kent den mensch toe het vermogen om het kwaad niet te bedrijven, en verkondigt dan ook de noodzakelijkheid van een straf, die der wet als sanctie wordt bij gezet. En aangezien de Staat krachtens zijn natuur de handhaver der orde is, legt zij dezen den plicht op om zijn leden te verdedigen tegen onrechtvaar dige aanvallen. De wettelijke onderdrukking van mis daden is voor den Staat een recht en tevens ook een plicht van verdediging. De uitoefening van dit recht er aan geven, ware gee.a medelijden maar laf heid, onrecht en wreedheid, gepleegd ten koste der goeden, die zoodoende opgeofferd worden om wille van anderen. De gerechtsdienaar, die den dief het hazenpad laat kiezen, de magistraat, die 'n strafwaardig misdadiger zoo-mi vrijspreekt, kunnen zich heusch n schoonwasschen met te bluffen op daad van medelijden. »Niet voor de leus* zoo zeide reeds St. Paulus «draagt de burger lijke macht het zwaard.* De plicht om de misdaad te onder drukken vloeit voort uit 'n refiel feit I men niet kan loochenen zonder kinderachtig te zijn, n.l.het bestaan in schadelijk kwaad. De gemeenschap nu is verplicht de schadelijke elementen naar best ver mogen uit haar midden te verwijderen i wel op de eerste plaats door maat- gclen van preventieven aard (morall- itie, onderwijs, verbetering van be- staaade toestandenvervolgens door 't onderdrukken der misdaden. Een ideaal-gemeenschap zonder eeoige rechts- of wets-overtreding is eenvoudig weg 'n hersenschim. En al was zoo'n gemeenschap ook te verwezenlijken, zou de gemeenschap zooais zij s, toch niet kunnen ontwapenen, vóór dat de schavuiten den staatshoofden hun wapen uit de hand zouden hebben geslagen. Vreemd dat princiepen van zóó elementairen aard, beginselen die 't gezond verstand ons van zelf leert, tegenwoordig nog in herinnering moe ten worden gebracht. En toch 't is broodnoodig. want ze worden brutaal weg geloochend door heel 'n school ic droomers. Eenigen hunner nemen die looche ning slechts te baat als 'd noodzakelijk hulpmiddel voor hun anti-clericale po lemiek. Anderen houden het met een of auder soort van leeken-moraal en gronden hun meening dan op 's men- schen ontoerekenbaarheid. Voor leeraars als deze is natuurlijk heel de instelling der menschelijke gerechtigheid niets 'n ongelukkig overblijfsel uit 'en van barbarendom. De hervor mingen, waarvoor zij hun stem ver heffen en die zij als zalig aanprijzen vermoffelen onder 't masker van me delijden en clementie de diep-grondige ■zedelijkheid van al hun theorieén. Overal waar hun ideSen ing'icg vinden, verliest de gerechtigheid baai gezag. Zonder der. minsten twijfel, de Kerk heeft het volstrekt niet op zulke de- moraliseerende leeringen. Zij is, alleszins te recht, bezorgd jor 't wisse verval van 'n gemeen schap, die haar plichten zoo lichtzinnig vergeet. Maar daarmede is nog vol strekt niet gezegd dat zij genot schept straffen en evenmin dat zij den ge straite medelijden weigert. Wilt gij een bewijs hoe deze laatsten haar ter harte gaar,Denk dan eens aan dc priesters, de kloosterlingen, die heel hun leven opofferen aan de weder opheffing der gevangenen. Ziedaar welke stelling de Kerk inneemt tegenover de schuldigen. Neen, zij eischt voor hen geen onstraf baarheid, dat ware 'n nieuwe misdaad; zij verkleint in hun oog allerminst maar al te verkeerde van hun wandaaddan sloot zij hun harten >or elk gevoel van berouw. Maar wat de Kerk wel doet is dit Zij bereidt de zedelijke wederopstan ding dezer ongelukkigen voor door hen te leeren eerbied voor de gerechtigheid, geduld in de verdiende straf, de waarde der uitboeting, 't Is dus geenszins een geest van wraak, die haar bezielt, maar wél de werkdadige, energieke liefde van den geneesheer, die sogdt en brandt, doch om te redden wat redden is. T. G. 2> Uil Ui FiiiiscIm Riiotóit-jaim Goeden dag, Janekin, riep hem de Tréseguidy reeds in de verte toe kom uw huis met mijne manschappi bezetten, mijn vriend I Mijnheer de markies! antwoordde de visscher ernstig buigende, over hetgei de Hemel aan Janekin gegeven heeft, kunt gij beschikken over alles, zijne arme hut, zijne netten en zijn leven. Dank u, mijn vriendzeide de Tri seguidy, de ruwe en gespierde hand van den visscher drukkende, Bij elk uitstapje van den markies, viel hetzelfde tooneel voor, altijd op dezelfde wijze, eenvoudig zonder minste opgesmuktheid. Des winters werd de tijd anders doorgebracht. De markies en zijne kinderen schaarden zich rondom een dier hooge schoorsteenen van uitge houwen steen, waaronder een opge toomd paard zonder hindernis kon staan. De graaf las met luider stem zijne geliefkoosde boeken voor, die altijd eene godsdienstige strekking hadden, en voedsel voor verstand en hart bevatten. Mevrouw de Tréseguidy luisterde met ingespannen aandachtde baron Binnenland. Blijkens het voorloopig verslag kon den vele leden der Tweede Kamer zich niet vereenigen met bet wetvoorstel 'ijziging der drankwet in verband met invoering van plaatselijke keuze. Sommigen hunner waren van meening it aan de invoering van een stelsel in plaatselijke keuze bezwaren van ethischen en socialen aard verbonden :ijn. De vrijheidsbelemmering die daar- lit voortvloeit zou bij een groot deel /an ons vrijheidlievend volk de drank bestrijding. in diskrediet brengen, vooral nu de belemmerende bepalingen zich ook zullen uitstrekken tot besloten ge zelschappen als sociëteiten enz. Naar het oordeel van vele medici is in ons ochtig klimaat een matig gebruik in vele gevallen aanbevelenswaardig. Mis bruik van alcohol is geen gevolg vaD het gebruik daarvan. Voor zooverre dit wel geschied, moet men om de men- schen te verbeteren en hcD van het kwaad der drankzucht af te houden de individueele wilskracht versterken, maar moet de oplossiog niet zoeken in belemmeringen volgens wettelijke rege len voor de rest der bevolking. Deze leden merkten voorts op, dat men niet bij meerderheid van stemmen diLjsen- schen redelijker lean maken dan zqzijn. Voorstanders van maatregelen, als thans den voorgesteld, gaan lir.ht tot ex- :n over. Zoo is in Amerika na de algelieele drooglegging reeds een actie begonnen tegen tabaksgebiuik. Sommige leden merkten op, dafhet wetsontwerp uitgaat van het beginsel, dat het stelsel van plaatselijke keuze de vermindering van het aantal ver gunningen tot beperken van het ver bruikt leidt. Naar huDne meening zal de practische uitwerking op het drank misbruik echter garing zijn Voorts zal er veel meer binnenshuis worden gedron ken. Ook in het buitenland beeft men dergelijke ervaring opgedaan. Clandes tien zal in een drooggelegde gemeen te wellicht meer worden gedronken dan ooit te vorenin den sluikhandel is de qualiteit veel slechter dan in openlijken handel. De kofüehuishouders vreezen Ie concurentie van dien clandestienen erkoop, tiie niet op zware lasten zit n waarbij dus %oedkoop geleverd kan worden. Ook bestaat het gevaar, dat het gebruik vaa cocaïne, opium, spiri tus en dergelijke middelen toeneemt, zooals ia Amerika is geschied. Voorts zal men in drooggelegde gemeenten meermalen, vooral op vrije dagen, jonge lui zien uittrekken Daar nabij gelegen gemeenten, waar zij zich sterken drank kunnen voorzien en zich weinig stichtelijke tooneelen voordoen. Vele andere leden juichten het ontwerp toe. Zij wezen op het kwaad dat door den sterken drank wordt ver oorzaakt en op de veie gezinnen, door in het ongeluk worden gestort. Het groot aantal vergunningen is een verleiding voor de zwakke naturen. Zelfs een bescheiden gebruik oefent nadeeligen invloed. Sportbeoefenaars hebben dit ingezien en onthouden zich dan ook van ieder gebruik. Al zal ont duiking niet te voorkomen zijn van de verbodsbepaling, daarom behoHt er 1 van afgezien te worden. Het bericht in de bladen, dat nieuwe verhooging van spoorwegtarieven te wachten is van niet minder dan 40 pCt., is niet juist. Te Naarden is op den gevaarlijken straatweg naar Laren een dochter van den heer B. tusschen twee automobie- len bekneld geraakt en deerlijk minkt met een der auto's naar de Majella-stichting te Bussum gebracht. maakte nu en dan eeue opmerking de kleine Raoul, het hoofd op den schouder zijner moeder geleund, leende aandachtig het oor, en de oude mar kies, onder den last der jaren gebukt, overwoog de woorden, die gelezeD werden, in zijn hart. Maar de dag brak aan, waarop die familie niet langer zulke rustige dagen zou doorbrengen. De vulkaan, die te Parijs was uitgebarsten had zijne woestende lava tot zelfs in de bosscben der Vendée voortgerold. De Blauwen doorkruisten het land in alle richtingen, met den oorlogsfakkel en den degeo in de band. De jeugdige Laroche- Jacquelin riep al de edellieden eo de boeren tot zicb, die der godsdienst en den kODing getrouw gebleven waren. De heeren de Tréseguidy geloofden die oproeping te moeten volgenzij verlieten, in een duisteren nacht, in hel geheim hun kasteel, en kwamen, na duizend gevaren getrotseerd te hebben, in het hoofdkwartier der Vendéers aan. De oude markies bleef alleen te Ploiler- neck met zijne schoondochter, mevrouw de Tréseguidy, en zijn kleinzoon Raoul. Janekin vestigde zich op het kasteel, terwijl zijn zoon Pieter, een jongeling van negentien jaren, stevig en stout moedig als een Jan Bart, zijn beroep COMMANDITAIRE BANKVEREENIGING H. L. A. DULLAERT Co. Amersfoort - Soest - Utrecht - Steenbergen - Noordbroek Troelstra is 60 jaar geworden, en de Kamer gaf de communist Van Ravensteijn het volgende karakterbeeld van den jarige: „Een reformist van marxistische af komst. een parlementariër, met wel verdoofde maar niet gedoofde revo- ladonnaire instincten, met ruimer blik, meer phantasie en grooter waardeerings- vermogen dan zijn grootendeels huis bakken medestanders. Rustelooze, maar onrustige geest, principieel opportunist, ondoyant et divers. Nooit geheel tegen xijn overtuiging sprekend, maar niet zelden met overtuiging tegen een ander zijn overtuiging. Hier sta ik. God helpe mgik kan ook anders I' De ernstige onderbreking vi iteenkolenproductle in Duitschland doet de vraag naar petroleum band over hand toenemen. Weinig lust tot arbei den in de suikerfabrieken jaagt den prijs voor Java-suiker de hoogte in. De steeds wijkende kans op aanvoer van industrieeie producten uit het buiten land komt de inheemsche nijverheid teo goede enz. Het l$stje kan naar believen worden aangevuld en zal steeds leiden tot de conclusie dat tie ontreddering van het oude Europa het pr^speil opjaagt, omdat, wét ook uit zijn voegen gerukt moge zijn, de eeuwige wet van vraag en aanbod on verbiddelijk en cynisch haar gezag doet gelden. Met bun arbeidswoelingen en stakingen zonder eind striemen de werklieden zich zelf dan ook het re omdat bet lichtzinnig stilzetten va oeconomische raderwerk zich het en het sterkst op hun eigen hoofd wreekt. Zij spelen slechts in de kaart van het kapitaal, welks macht zij wil len fnuiken, doch dat de omstandig heden rijp vindt om de prijzi de dividenden te verhoogen. Ook de dienstbode valt onder de Invaliditeitswet en dus moet :egeltjes voor haar plakken. Maar bij menige mevrouw op verzet. Want straks, over een paar jaar, gaat haar dienstbode trouwen en dan is dat geld, voor de zegeltjes be steed, immers zoo goed als «wegge gooid*. Die meening, dat men dan kan spre- :n van «weggegooid* geld, schijDt io zeer verbreid, dat men het noo- dig heeft gevonden ie officieus tegen te spreken. In een schrijven a Haagsche corr. bureau wordt gewezen, dat het voor de dienstbode gestorte bedrag, ook als zij geen loon dienst meer verricht en niet meer ver zekeringsplichtig is, op haar naam blijft geboekt. Bij invaliditeit of het bereiken als visscher te Conquet graaf de Tréseguidy had, alvorens t vertrekken, zijnen vader, zijne ecbtgi noot en z0nen zoon aan den zeem ar wiens trouw hem lang bekend wai aanbevolen. Drie maanden gingen voorbij, zonder dat de jongelieden iets van zich deden hooren. Eens bracht een bewoner van Conquet een briefje, dat slechts deze drie woorden bevatte«wij zijD wel varend.* De jonge vrouw bracht hare nachten weenende doorde markies werd, om zoo te zeggen, aanziender oog ouder, en Raoul, ongerust en angstig, had naargeestige droomen. Op een avond, terwijl de Tréseguidy zich gereed maakte om naar zijne kamer «e gaan, trad Janekin binnen met een toegevouwen briefje hand. Mevrouw de Tréseguidy het met eene krampachtige beweging aan zie bier den inhoud «Het vendeesche leger is, drie dagen •geleden, te Savency geslagen. Wij «zijn als door een wonder «bloedbad ontsnapt. Wij zijn op dc «vlucht, en men vervolgt ons. Indien «de hemel ons bestaat, zullen wij deo «27 November des nachts te Ploüer- «neck zijn. Laat Janekin ons tegemoet «komen van den kant van het bosch de alleroudste en beste Engelsche machines. eerste klas Hollandsche Rijwielen, uiterst stabiel en lichtloopend Uit voorraad leverbaar. Ulr. straat 25 - Amersfoort 65 jarigen leeftijd geeft dit bedrag recht op een zekere rente Maar de huwende dienstbode is tevens bevoegd de verzekering voor eigen reke ning voort te zetten. ZIj kan daarbij zelve bepalen in welke loonklasse zij die verzekering wensebt en zij kan b.v. volstaan met een wekelijksche premie Betaalt zij een hooger premie (30, 40, 50 of 60 ceot), dan wordt de eventueel uit te keeren rente natuurlijk ook in verhouding hooger. Wordt de voormalige dienstbode b.v. aa een verzekeringsduur van 20 jaar invalide, dan heeft zij bij geregelde premiebetaling van 20 cent per week recht op een rente van ongeveer f 2.20 per week. Bij het bereiken van den 65-jarigen leeftijd zal de rente na een verzekeringsduur van b.v. 40 jaar en premiebetaling van 30 cent per week, bedragen ongeveer f 2.85 per week. Een ander voordeel is oog, dat de dienstbode, als ze later na haar huwe lijk ziek wordt, b.v. tuberculoos, zoo dat gevaar bestaat voor blijvende in validiteit, als zij dan in de verzekering is gebleven, geheel voor rekening van de Rijks verzekeringsbank kan worden opgenomen in een sanatorium. Ook al betaalde zij slechts de laagste premie, dus f 0.25 per week. Het belang van de huwende'dienst bode brengt dus mee, dat ze de ver zekering v «wij zullen hem aan den vijver wach- «ten. Tot wederzien tot morgen 1 gij •alleD, die wij liet hebben. C. H. de T. Maar het is heden den 27 November, zeide janekin. Welnu I vertrek, mljo vriend I riep mevrouw de Tréseguidy uit. Gij hebt nog den tijd u naar de plaats der samenkomst te begeven, ga 1 Janekin nam zijne pistolen en ver wijderde zich met groote schreden, Terwijl de brave visscher in het diep ste gedeelte van het woud doordrong, waar de maan, half door wolken be dekt, hier en daar een blauwachtig licht verspreidde, hield eene bende ruiters voor den stoep van het kasteel stil. Een van hen steeg af, en trok dreigend aan de bel. De markies trilde in zijn bed, Raoul werd eensklaps wakker en riep zijne moeder. Mevrouw de Tréseguidy, die haren man ver wachtte, en op baren stoel aan den haard in eene zachte sluimering ge vallen was, sprong spoedig op, spoedde zich naar het veniter, opende het riep met eene stem, bevende van roering: «Zijt gij bet Charles Maar zij week verschrikt terug. Bij' het schijnsel der maan had zij, onder mantel der ruiters, de uniform der re- publiekeinsche soldaten herkend. Daar zij niet wist welk besluit te nemen en door schrik overmand was, wierp zij zich in de kamer van den ouden markies zelf. Welnu, mevrouw 1 hebt gij ze ge zien ga hen te gemoet, Mijne arme oude ledematen beven zoo sterk vaa vreugde, dat ik niet gaan kan. Breng ze bij mg. Zg zijn het niet vader I riep de jonge vrouw uit, die bgna bewusteloos in een stoel nederzonk. Het is mgn echt genoot, het zijn uwe zonen niet. Het zgn republikeinen. Ach 1 alles toch is nu verloren. Op dit oogenblik werd cr voor de tweede maal en nog heviger aan de bel getrokken. Wat zullen wij doen f zeide dan de markies door schrik bevangen. Indien Janekin niet vertrokken was, zeide mevrouw Tréseguidy, zou hg ons thans goed de behulpzame hand kunnen leenen. Raoul trad de kamer binnen en zeide, dat de bediende veie ruiters binnenliet. Inderdaad, men boorde bet klinken der sporen in den gang. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1920 | | pagina 1