R. K. Spaarbank - Amersfoort S. DUYKER Havik 29 Amersfoort Bel dan op No 42 Amersfoort. DE EEMBODE R. K. Nieuwsblad voor Amersfoort en Omstreken ABONNBMBNTBN kunnen elke week In gein, doch opzegging *an abonnement moet geechleden voor den aanvang tan een nieuw kwartaal. Prgi per drie maanden 11JJ0. Bulten de gemeente Amersfoort f 1,10. Afaonderllke nummers 10 ct. Dinsdag 20 Oct. 1925 No 58 Negen en Dertigste Jaargang KANTOOR: LANOEORACHT 28, AMERSFOORT, TELEFOON 314 DE EEMBODE VERSCHIJNT DlNSDAQ- EN VRIJDAGMIDDAQ ADVBRTBNTiAn 23 eent per regel. Blll|ks tarleten toor handel en ngterheld b| geregeld adttrleeren. AdrertenUïn moeten Dlnadng en Vr|dag tóór uur worden bcaorgd. Een bepaalde plaats ksn nlei worden gegarandeerd. Vergun uw verbeelding nooit, vroeger geleden onrecht, schade, beleedigingen, minachting, krenking u weer voor den geest te brengen en af te schilderen, want daardoor wekt gij de sluimerende verontwaardiging, den toorn en alle hatelijke hartstochten weer op en bevlekt tnaatscbappil tot llut van bot Hiflcmcon. Hierover schrijft p. fr. E. J. B. Jan sen, in zijn boek r.Wat is de Vrijmet selarij?* op bldz. 71: De Maatschappij tot Nut van het Algemeen werd in November 1784 te Edam gesticht door Jao Nieuwenhuizen en diens zoon Martinus. Jan Nieuwen huizen was vrijmetselaar. Wonderbaar socl nam deze vereenigiog in uitge breidheid en getal harer leden toe. Ia 1845 telde zjj 270 Departementen met 14000 ledenOp 1 Oct. 1916 had ze 312 Departementen met 16730 gewone leden en begunstigers, 11 vereenigiogs- leden, 119 eereleden, 127 algemeene ledenvoorts zeer vele instellingen op velerlei gebied, spaarbanken, zieken fondsen, begrafenisfondsen, etc. (Jaar boekje der Maatschappij tot Nut van het Algemeen 1916—1917). Het is niet moeilijk te raden, waaraan die verbazende wasdom te danken is natuurlijk aan den machtigen en onaf gebroken steun der vrijmetselarij, in wier geest het Nut overal werkt. Over wegend waB het Nut in de Protestant- scbe provincies, zooals Friesland en Groningen, verspreid; thans tracht het ook onder de vleugelen der Loge zich te nestelen in de Katholieke provincies Noord-Brabaot en Limburg, De schrijver van de «Liberale Partij in Nederland* merkt zeer juist op«Ilc meen met recht te kunnen beweren, dat de Maatschappij het Nut, eene dochter der Loge, onder menig opzicht veel gevaarlijker is, en nadeeliger voor den Godsdienst werkt dan bare moeder, de msfonnerie. Beider doel en strekking zijn onder dat opzicht vol maakt hetzelfde; zij moeten noodzake lijk alle bovennatuurlijk geloof, den Christelijken Godsdienst, ondermijnen, want beider grondslag is naturalisme. Doch het Nut heeft dit op de ms^on- neric voor, dat bet minder gevreesd is, en meerderen misleidt en ongemerkt den Godsdienst in zijn hartader treft.* Als men nu in aanmerking neemt, hoe het Nut overal verspreid is en een respektabel leger van leden telt, dao kan men daaruit licht afleiden en schat ten, welk een onmetelijken invloed de Vrijmetselarij in Nederland op gods dienstig, sociaal, economisch en poli tiek gebied door die vereeoigiog uit oefent en, wat het ergste is, zonder dat de buitenwacht er veel van merkt. Niet zonder reden pochte dus de Belgische Br.'. Grisara, «dat de Vrij metselarij door haar «sffilicaties* een kolos met duizend hooiden en honderd duizend leden is.« En Br.*. D, Buddingh had geen ongelijk toen bij schreef, dat er echte Vrijmetselaars zijn met en zonder lidmaatschap der Orde. (Mstpnniek Weekblad, 30 December 1872). Amersfoort Gemeenteraad. Vrijdagavond vergaderde de gemeen teraad bij afwezigheid met kennisgeving in den wethouder, den heer Jorissen. Tot leden der commissie van onder zoek inzake verbetering van openbare schoolgebouwen werden benoemd de heeren Muilwijk, Van Veen en Spiekermano. Geconstateerd werd dat diverse ver beteringen werden aangebracht, direct nadat in de vorige raadsvergadering daarover is gesproken. Het voorstel van B. en W. tot be noeming van een adjunct-directeur voor Bouw- en Wonicgtoezicht kwam nu aan Beter dan uit de nogal breed uitge sponnen discussies over dit punt, kunnen onze lezers bet verloop dezer zaak kennen uit 't volgende relaas. Begin 1924 aanvaardde de toenmalige directeur van het Bouw- en Woning toezicht de heer Schutte Nordholt een benoeming te Arnhem. De heer Schutte Nordholt werd algemeen gewaardeerd als een bekwaam en plicht-getrouw ambtenaar die goed zorgde voor de verbetering der volkshuisvesting onder moeielijke omstandigheden. Een groot gemeentelijk woningcomplexen zeer uit gebreide vereenigingsbouw getuigen daarvan. Bij het verlangen van 's Raads n derheiddoor reorganisatie van tecbnischen en administratieven dienst en beduidende besparing aan gaven te komen, rijpte het plan te komen tot samenvoegiog der diensten Openbare Werken en Bouw- en Woning toezicht. Dit plan werd in den Raad breed voerig besproken en ten slotte aange nomen. B. en W. waren er tegen en ituurlijk ook de Socialisten. B. en W. waren nu genoopt een plan t reorganisatie te ontwerpen, en deden dat op een manier waaruit duidelijk sprak het voornemen konsekwente toe passing van 's Raads besluit te ontgaan. Hun voorstel vond dan ook 'o slecht ont haal in den Raad. Het bevredigde vrijwel niemand en werd daarom aangehouden, terwijl de Raad, gezien de impotentie >n B. en W. om 's Raads bedoelingen een behoorlijk en aannemelijk voor- el te belichamen, besloot een com issie van Raadsleden te benoemen et opdracht voorstellen te ontwerpen. Deze commissie bestond uit de leden Noordewier, Socialistde Lange, Anti- Rev.; Boas, Liber.; Van Galen Last, Christ. Hist, en Noordman, R. K. De heer Noordewier diende een min- deiheidsrapport in, waarin werd gead viseerd den ouden toestand te behouden gezien de belangen van de volkshuis vesting die naar hij' vreest zullen ge schaad worden. De heer Noordman adviseert hel voorstel van B. en W., vrijwel algemeen als ondoelmatig aangemerkt, te accep- De overige leden vormden een meer derheid en brachten een rapport te voor- ichijn, waarin de samenvoeging van de beide diensten zonder aanstelling van :n adjunct-directeur werd geregeld. Gelijk te verwach'ra was, werd er raar geredeneerd. Eenerzijds werd de woningdienst buiten verhouding opge schroefd en anderzijds werd betoogd dat het best kon geprobeerd worden. De heer Spiekermann concludeert uil den inhoud der rapporten, dat met deze zaak voorname gemeente-belangen zijn gemoeid en dat de te nemen beslissin- van principicelen aard zijn. Juist daardoor kwam er geen eeosluidend Neven de strooming in de richting tn sterke uitbreiding der gemeentelijke bemoeiingen, staat de opvatting van de aanvullende overheidstaak, In de grootste woningbehoeften is >orzien; zelfs B. en W. nemen dit in, gezien hun maatregel tot ophe fling der huurcommissie. Wijl de gemeente zich voortaan dus slechts indirect met de woningvoorzie ning heeft te bemoeien, verminderen de werkzaamheden op dit terrein. Sprekei meent dat een deel der werken bij de afd. Reiniging kan worden onder gebracht; daardoor komt bij Openb, Werken meer ruimte. Met de meerderheid der is spr. van meening, dat uitbreiding personeel overbodig is, gezien ook de meening der geraadpleegde ambtenaren. En om de te verwachten verbeterde samenwerking, öo om het economisch voordeel, is daarom het aanvaarden der voorstellen van de meerderheid der commissie geweoscht. De heer Noordewier bestreed vurig het voorstel der commissie. Hij voor spelt verwaarloozing der belangen van de volkshuisvesting, waarmede millioe- gemeenschapsgeld zijn gemoeid. Onmogelijk acht hij het de volkshuis vesting goed te behartigen wanneer het voorstel der commissie wordt aanvaard. Bezuiniging ziet hij oiet als uitkomst, wel demonstreert volgens hem het voorBtel den opzet de gemeente-be- moeiïogen tot een bescheiden minimum beperken. Hij hoorde liever een openlijke erkenning hiervan, dan bestrij ding onder het mom van bezuiniging. Dat de woningnood nog niet verdwenen is, tracht bij aan te toonen door cijfers te geven ontleend aan het Woning bureau. Ook wanneer de in uitzicht ge stelde woningstichting er komt, zal de behoefte aan een directeur blijven. En dan debiteerde de heer Noordewier nog de bewering, dat aan zijn zijde zouden t de mannen die zich de sociale roeping der gemeente wel bewust Mr. Stadig verzette zich tegen deze bewering. Zij die voor versobering zijn willen geen afbraak. Men wil bet be schikbare geld zoo doelmatig mogelijk bestedrn. Kan er bij bouw-en woning toezicht wordeo bezuinigd, dan komt dit de volkshuisvesting ten goede. Tot weihouder Ruitenberg, die het voorstel der commissie zoo ongeveer onaannemelijk noemde, richtte Stadig de vraag of de wethouder onder ontrole Centrale accountantsdienst Ned. Boerenbond De zittingen voo het inleggen en terugbetalen van gelden woden gehouden in het R. K. Spaarbankgebouw BREEDESTRAAT bij de LANGEGRACHT des ZONDAGS van 12 tot 1 uur; WOENSDAGAVONDS van 7 tot 8 uu en VRIJDAGS van 10 tot 11 uu Dadelijk ingaande rente 3®/io pCt. Spaarbusjes gratis verkrijgbaar. Afgezien van de opvoedende kracht welke van goede muziek uitgaat is het bezit van een piano of orgel een bron van bijj vend genot Een ruime keuze tegen lage prjjzen vindt U in den Piano- en Orgelbandel Gemakkelijke betallngscondlties Langdurige Garantie. Magazijn boven. heengaan als het voorstel werd aan genomen, dan wel of de wethouder n een rcyale uitvoering zijn krachten u willen geven. Weihouder Ruitenberg deelde daarop mede dat aannemen van bet plan der Commissie hem geen aanleiding zou geven voor aftreden. De heer Boas wijst er op dat het besluit tot samenvoegiog een feit i Daarop komt men niet terug. De wij: in reorganisatie is in debat, meer nit De beer De Lange wees erop dat versobering bij deze gemeentelijke diensten gewenscht is en ook uitvoer baar. Versobering leidt tot beziiinigiog. Niet bedoelt wordt afbraak vao bet sociale werk der gemeente. De gemeente heelt krachtens de Woningwet een taak. Spr. ziet het gemeentebelang in een beperkte taak. De beer Noordewier geeft toe, dat ie bezuiniging wil, nog niet voo braak is. Hij beroept zich op den i maligen directeur Schutte Nordholt als op een man van erkend gezag, die niet de inzichten der commissie deelt. Hij meent verder dat wethouder Ruitenberg een behandeling ondergaat beoeden de waardigheid van den Raad. Wanneer hem zoo iets overkwam, zou bij den Raad de stukken om de ooren gooien. De Voorzitter traehtte min zakelijk den heer de Lange als niet ter zake kun dig te diskwalifleeeren. Hij herinnerde aan het los-iaten van het zoogenaamde plan de Lange hetwelk geen algemeene instemming verwieif. De Voorzitter raagt vervolgens of de grootsche taak an den afgetreden directeur kan wor den vervuld door een «pietluttig ambte naartje,* Tegen deze minder vleiende titulatuur werd geen protest gehoord, hoewel zij stellig velen tegenstond. De heer de Lange pretendeert als Raadslid even deskundig te zijn als de Vooczitter. Na nog een onvriendelijkheidje heeren de Lange's adres door den lichtelijk ontstemden Voorzitter, en eenige bemerkingen van raadsheer Boas, volgde stemming. Tegen de opvattingen van B. en W. stemden de leden Kraan, Spiekermann, Heherikamp, Thien, de Lange, Graaf, Hebt U een Taxi of auto noodig Stadig, NieuwenhuijzeD, Van Galen Last. Hofkamp, Boas en de Joagh. Hierna volgden mededeelingen van en W. naar aanleiding van het rap port der Commissie van onderzoek naar de werking der Centrale Boekhoudiog. B. en W. hadden naar aanleiding van dit rapport het voornemen opgevat nog een boekhouder aan te stellga. Vanuit den Raad werd aanbevolen uit de beschikbare administratieve krach ten er een te kiezen. De heer Muilwijk keurde voorts ai bet leerling-stelsel bij de gemeente-ad- mioistratie en vroeg waaraan B. en W. de bevoegdheid ontleeodeo leerlingen in te stellen. De Voorzitter merkte op dat een post schrijfloonen beschikbaar was. De heer Spiekermann, vol waardee ring over de wijze waarop de commissie haar taak vervulde, mist nochtans de overtuiging, dat bedoeld rapport, samen gesteld door oiet volledig bevoegden en ter-zake-kundigen, richtsnoer mag zijn bij de eventueele reorganisatie van dien gemeentedienst. Bevreemdend is, dat :n W„ die bet ontstaan en den groei de Centrale Boekhouding van nabij konden volgen, advies vragen bij mannen, die hoewel zeer boog staande, loch buiten alle gemeente-administratie zich houden. Uit de mededeelingen van B. en W. conoludeert Spr. dat eenige decentra lisatie meer gewenscht is en dat het voorstel van B. en W. om een boek houder aan te stellen in die richtirg wijstwanneer andere hoofden van dienst dat voorbeeld volgen wordt de centra lisatie decentralisatie. Spr. doet het voorstel aan B. en W, op te drageD, zich te wenden tot een deskundig bureau of instituut om een rapport over diverse methoden van financieel gemeentebedrijfsbeheer met 3 GEFOPT. Wat hij ook omtrent zijn gemis ijdellieid mocht zeggen, zijn verder gesprek gaf geen blijken van bijzonder gróote bescheidenheid. Gelukkigerwijze sprak hij over nog tal van andere zaken dan zichzelf. Hij had, naar het scheen, vele landen bezocht en zich op uit stekende wijze op de hoogte gebracht van alles wat er omtrent Engelsche zoowel als vreemde misdadigers viel te leeren. Ook had hij ze met hun eigen wapens bevochten, wat, volgens hem, de eenige doeltreffende manier was. Nergens, op welk gebied dan ook, kon geweld eenige kans hebben wetenschap tc overwinnen en de kunst dier heeren was inderdaad eene weten schap als een andere. „Men noemt mij „de Dievenschrik", zeidc hij„en ronduit gesproken, ge loof ik dien naam verdiend te hebben. Zoo het enkele lieden ter oore kwam, dat Sam Barnes zich van nacht in het Zwarte Paard zal bevinden, zouden zij van hunne voorgenomen poging afzien. Alleen de vermetelsten zouden het er misschien op wagen, want het is een hroote buit, een zeldzame groote buit Toen men Reddtngton bereikte was John Henderson merkbaar minder trouwend len opzichte van zijn met gezel geworden en toonde hij zich ook meer geneigd vrede te nemen met den toestand. Zoo hij zich nog altijd eenigs- zins gekwetst voelde, omdat Lord Alstonborough hem bij rijper nadenken, onbekwaam had geacht zich zonder hulp van anderen te redden, moest hij toch erkennen, dat bescherming niet geheel en al overbodig was. Barnes had hem daartoe te goed bewezen hoe gemakkelijk men hem aanvallen er. onder den invloed van chloroform brengen kon, terwijl hijzelf er aan begon te twijfelen of hij wel in staat zou zijn een tweeden nacht te waken. De twee mannen soupeerden samen nadat de rentmeester in zijne slaap kamer was geweest om zich eens ter dege te wasschen, wat hij door en door behoefde, en ondanks zijn honger zat een der beide dischgenooten al spoedig te knikkebollen, in weerwil van de spraakzaamheid van den ander, die op de aardigste en meest belang wekkende wijze voortging met vertellen. Toen zij eindelijk met het maal ge reed waren gekomen, werd Henderson's achterdocht weer gaande gemaakt „En nu," zeide Barnes, „kunt gij niet beter doen dan naar bed te gaan en mij die juweelen in bewaring te geven. Gij zijt zoo slaperig, dat zij vrij wat veiliger zullen zijn bij mij." „Neen, mijnheer," gaf de rentmeester vastberaden ten antwoord, „ik kreeg last deze foudralen geen oogenblik uit mijne handen te laten gaan en gij kunt er op rekenen, dat ik de mij gegeven orders opvolgen zal." Barnes werd nu een weinig onge duldig. Hij herinnerde er den stijf- honfoigen man aan, dat ook hij bevelen ontvangen had en dat men hem ver antwoordelijk zou stellen voor de stipte uitvoering daarvan. Als detective van Scotland Yard had hij het recht zich als de chef van hun beiden te be schouwen en tenzij Henderson aan zijn verlangen voldeed, zou het eigendom van Lord Alstonborough in gevaar ver- keeren. „Gij kent de sluwheid en behendig heid dier schelmen niet. Het spreekt van zelf, dat zij zich regelrecht naar uwe kamer zullen begeven: Vraag mij niet op welke wijze zij het huis zullen binnensluipendat zou slechts tijdver lies zijn. Zij zuilen uw vertrek op zoeken en noch ik, noch de foudralen mogen daar zijn. Indien zij mij zagen, zouden zij aanstonds vluchten zonder te worden gevat. Vinden zij de juweelen, dan maken zij zich daarmede uit de voeten, voordat ik ze achterhalen kan. Ik heb het volgende berekendAls zij ze niet bij u vinden, zullen zij u met een revolver in de hand ondervragen Gij moet u dan houden als waart gij doodsbang en antwoorden: „Ik ver trouwde ze toe aan een mijner vrien den." En het zal al heel vreemd moeten loopen, als gij en ik het ze niet laten berouwen ooit den voet in mijne kamer te hebben gezet." Hij moest nog heel wat praten voor dat Henderson ten slotte tegen wil en dank toegaf. „Ik weet niet of ik wel goed doe," zei hij langzaam: „maar het is waar dat ik niets meer waard ben van den slaap, ik geloof dat ik zelfs staande in zou dommelen, als ik nog vijf minuten wachtte." Hij trad op de deur toe, de kostbare kistjes afgevendemaar bleef plotseling slaan„vergeef mij, mijnheer," zeide hij, „ik denk er niet aan u te willen bcieedigenmaar dit heeft iets van hetgeen ik eens het „kunstje van ver trouwen" hoorde noemen en ik zou geruster zijn, als gij mij iets in pand gaafthebt gij zelf misschien geen voorwerp van eenige waarde bij u?" Barnes, die weer in zijn humeur was geraakt, lachte hartelijk. „Mijn beste vriend," zeide hij op gullen toon„gij kunt gerust van nacht alles bewaren wat ik vour kostbaars bij mij heb. Hier is mijn horloge, waarvoor gij, vrees ik, niet meer dan een paar pond zoudt krijgen, en hier is mijn geld." Hij haalde zijn zakboek te voorschijn, dat eenig bankpapier bevatte en schudde daarop een handje vol goudstukken en zilvergeld uit zijne beurs. „Drie en twintig pond, vijftien shillings en een sixpence," zeide hij, na hel geld nage teld te hebben. „Ik dacht niet dat ik zooveel bij mij had. maar het haalt niet bij de waarde van den kleinsten dier diamanten, veronderstel ik. „Als het u echter gerust stelt...." „Dat doet het, mijnheer," bekende John Henderson met schaapachtige uit drukking, „want Ik beschouw dit als een bewijs, dat gij eerlijk met mij handeltimmers niemand, wie hij dan ook zij, zou bereid zijn zooveel geld weg te gooien Met loome schreden beklom hij de trap, bereikte zijne kamer, sloot de deur af, schoof er voor.meerdere veiligheid eene zware latafel voor en, zonder zich zelfs te ontkleeden, wierp hij zich tc bed en was binnen de twee minuten in een loodzwaren slaap gedompeld. (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1925 | | pagina 1