ONZE NAAM Koopt daarom uw Radio-Installatie F. H. Lomans AMEE Boreas Fornuizen Baarden en Kachels Veto-Naaimachines VELO Goud, Zilveren horloges Van der Zou de Jong Van Ophoven I Chèque- Giroverkeer ORIUM J. J. Smit, Krommestr. 25 J. BUNN1K ZONEN HOUTHANDEL Jv"*% Nationale Bankvereeniging Henri Nefkens aanspreker en aanne- op electrisch gebied zegt U genoeg. bij het Electro en Radio Technisch Bureau Utrechtschestr. IS Tel. 483 Amersfoort Vertegenwoordiger der Ducretet toestellen. mag nooit een stuk Karnemelkzeep van het Klaverblad ontbreken. KARNE MELKZEEP HET MELKMEISJE' No. 340 ZEEPFABRIEK HET KLAVERBLAD HAARLEM .ay&'ara» a Contant en in Huur Verkoopdrpól: Maatschappij K?mps'raat 21, Amersfoort Wannier men wenscht om op ecei voordccllge wijze I" het lozit tc komen uitsluitend degcli|kc voorwerpen 1 U dan tot oniic" staand adres, wa.-.r steeds zoowel vnot oud, als het nieuwste voorhanden it. van bovenge noemde en aanverwar'e artikelen - Rnparatiën keu'tg an netjes op vakkunitirp wijze J. VAN V.ESSUM Allerzielen. cderigc leer kleurtje tc wekken, ovii gl,-nisje te scheppen, dat het oog, dat gewend ge raakt is aan eentonige, droefgeestige voor-wlntertafereeltjes, zich nog eens vergasten doet aan de kleurspelingen van het zonnelicht in de dauwdruppels, die de tandjes van kale takjes en blad- t schitteren en belichten aas als schlttervolle fa cetten van water uineii diamant. De zon blijft weggescholen achter de grauwe misdagen, het is naar eii kil buiten, rit selend vallen dc gebruinde en gegeelde windje blaast door dc bijna kale takken en doet akelig-spattende droppels regen ot dauw neerkletteren op den natten, konden grond. Eenzaam is liet nog buiten op liet land. Bijna geen mcnsclt loopt langs dc zwarte akkers, met hier en daar een plakje opschietend winter koren, gind» merkt hij niet. dat in volgen, en velen met dorpskerk naderen e neerknielend bidden voor bloedverwan ten, oude, van lieu wegefukle vrienden... Zwaar drukt de nacht Vei is de stralende dag, En Ittin ziel W'eent in het nijpen der smart. Dat zucht ie, dat snikt de mijmeraar zacht uit. wanneer hij zijn gepeins ter zijde zet en zich levendig herinnert de dierbaren waarvoor hij hier kwant. Zuchten zij nog? Nijpt hun smart? Hen. the hel leven geleefd hebben als kloeke. De eenzame wandelaar knielde neer vooi een eenvoudig graf. een zodcnlmop. met bloemen getooid, waaronder rustte een mail, ccn grijs, een bemind dorpe ling. De oude mail rustte daar allcvii maat het graf was voor twee beielil. Het grai bleef eeltige maanden zonder kruis, op Allerzielen werd het met ver schil bloemen gesierd eelt uiterlijke vereering, die in het hart nog hunger, edeler vorm aangenomen had itt een onvcrwvlkbare liefde, die over het grat BUSSUM AMERSFOORT HUIZEN I Effecten en Coupons (STICHTING DOORN TENTEN VAN DEN .NCISCUS DES TIJDS INGERICHT JWZIEKE MANHEN. •ige omgeving aan den weg van Billijk tarief. - Telefoon 453 Goudsmid en Gediplom. Horlogemaker Ruime keuze Horloges en Kettingen in goud, zilver, doublé en nikkel. Klokken mei pracht slagwerken als Bimbam en Westminster. Fanlasie en gewone Wekkers. Zoomede alle artikelen in goud en zilver. Zeer voordeelige aanbieding ii gouden Fantasie-, Zegel- en Verlovings-Ringen Uitsluitend le kwaliteit Voordeeligste prijzen SOESTERWEG 1 t/o HET OUDE STATION AMERSFOORT ZAGERIJ, SCHAVERIJ en TIMMERFABRIEK Groote voorraad bout ook in triple*, scherp concureerend 3 Kapitaal-Reserve r 12.500.000— Kantoor Amersfoort Ko.ie Gracht No. 3 (naast het Postkantoor) Effecten - Credleten - Deposito's - Spaarbank Safé Deposit - Cheque en öiroverkeer. 1 klasse Reparatie-inrich- ting voor alle merken Utrechtschestraat 39 Tel. 936 AMERSFOORT Handel in Gedistilleerd, Wjjnen en Likeuren. Specialité's: Advocaat, Boerenjongens Voorburgh en Massa's «Schilletje" Aanbevelend, S. H. Massa Havik 41 Tel. 292 Amer9toort J.ö.Boekenoogen Electro technisch Bureau Langestraat 2 Telefoon 581 Amersfoort Plannen en Begrootingen op aanvrage gratis J. H. Huurdeman Kamp 32 - Amersfoort Beleefd aanbevelend ter. die verder dottrdwaaldc de paden dag werd de toestand critiekor, men - Den volgenden Maandag gaan we langs, die haar man in vroeger dagen voeled liet: het beslissende oogenblik weer naar de kerk. Rie. dan is het va- langzaam. soms hijgend van vermoeid- kon niet lang meer wegblijven. Idcrs sterfdag.hel was op Maandag heid - al was de inspanning dan ookl En de oude moeder zat eenzaam, stil avond immers, niet groot bewandelde. biddend, haar tranen niet verbergend in 1 Goed, moeder, wij zullen Zij liet haat beneveld oog, waarin tra- de leunipgstoelv oor zich uit te staren, j rekenen als het weder maar nen blonken, die gauw weggevaagd I in het geheim hopend op goeden uitslag, guur is, het wordt zoo koud, hernam de werden wanneer dochter of zoon, ofwel Zij rustte naast de kachel in de zijka- dochter, anderen haar tegenliepen en aattspra-1 uier, omringd door dochters en zoons. - - Dat is ken, wijden over het veld, over de ak- door vrienden, die angstig bevend de ieder geval t kers. waar hij vroeger zijn schop inzet- moeder aanspraken, hoe liet er mede het kerkhof, te of de zeis het koren sneed, lustig, was, wat de dokter zei, of hij veel leed...1 moedertje, blij levensblij en krachtig in werk. Even zooveel pijnigende vragen voor „hem" te konten. En om de anderste hij weg. zij voelde zielt zoo het stil lijdende vrouwenhart, reeds halfweek getrooste de moeder zich den lan- gescheurd door de dreigende scheiding.geit weg naar de kerk. La moeders 'ns komenHel was een Vrijdag in het voorjaar. zuchtte de zieke vader in hel alcoof. 's Woensdags was het oude moedertje En dan ging de lijdende vrouw met le bed gebleven, zij had 'n koude ge- wankele schreden tiaar liet ziekbed, de i pakt. Iieelemaal niet ernstig, maar laatste dagen een martel-bed geworden, oude utensclten moet men voorzichtig voor den ouden man, die soms kreunde, zijn- Zij bleef te bed, kuchte af en toe maar zijn lijden zooveel mogelijk ver-1 eens even, van zware ziekte bespeurde borg oo erg niet, we gaan ir de kerk, en efkes nr versprak het nog inonti t eens zoo dicht bij alleen, zoo verlaten zonder Item. die haar jaren aaneen de hoeve bestuurd had, zij herinnerde zich dan het rustige plekje onder de linde voor den luiisin- Hccrlijk in den lommer van den bn den linde-kruin toefden zij daar; tv groote rieten stoelen, met kussens in i rug hadden daar lum vaste plaats, da naast stond de groene tafel met het hel- i wreeder smart te hesparen, der lichtgekleurde tafelkleed overdekt; Hoe is 't er mee, was lekker, sappig fruit, dat zij Zelf zeiden bezorgde vraag. de gasten en - Het wordt minder, ik haar nog i n zijner laatste v en echter niets. Donderdags nam de ongesteldheid de telkens I wat toe en voorzichtigheidshalve j schuwde men den dokter, die hen ge- tel, dat ik j rust stelde niet „Geen gevaar, 't gaat vrienden bestemden, pronkte in liet ga sterven, otule. altijd zelfde teenhouten ouwerwci- den geweest, schc mandje met pluimpjes, op de tafel. Dit laatste wc Zij spraken dan samen, soms hoog schrijnde door, ernstig soms miexpcreml; oude gelui- voor Itaar gailt men. i>u(lV-jeugdherinneringen, die voor staan ongeneeslijk en diep. hen jong m trisch waren, kwamen ter Fr lag een verlangen in de oude i tafel 'i'er naar hcrceniging, een eeuwige Zij prevelden stilletjes, nooit hard »p. scheidbare verbinding, slechts zeiden te beluisteren Wees y.- En zoo dikwijls zij op later dag< groetjes, en wanneer aan htm innige» eenzame kerkhof hetiad. neerknielde op doorgewerkt, gezorgd Igcinceiideil echten devoliezm den eenvoudige tl giatlUSUVCl nog ZOIItld bad. gebed voldaan was, dan keuvel* j kruis, daar bad. innig en devool, we den de „tweetjes" de oudjes, rot imdie wonscli weer bij Itaar edelen, Qttve Ih /'Hk een prettige. "pvr.M.lijkv-nile at-1 gclelijkcn echtvriend Ie zijn, groote wiss. img luaclii. Aan die tafel werd. it I Stil. zwijgzaam, droeg 'ij dit verlangt zij sprak voorbij, lichte aandoening wat vermoeidheid, haar geest tl had haar geschrijnd wat overspannenzij zal wel w< i had op den sterfdag spoedig hersteld zijn. utile doetl ont- Vermoeide geest! Zeker van het pein zen, denken aan haar echtvriend, sinds oe- maanden gemist, zonder wiett zij niet on- die vreugde en rust vond in haar leven, als zij gekend had gedurende de meer het dan vijftig jaar, die zij met Itaar gade welbesteed die d. bui- die door den dood d. eer- i scheiden de ei na dat hun hand in vijftig i-n boet plengde tranen, di un hit in haar bevende, de ak- 'den; een uur lang alom. (izcnkr.ms hengelde rsclirr.nipel.le linit- rtoefde zij daar op liet winderige kerkhof in 't kille mor genuur. zo zuchtte, verlangde naar hein. •-wimnal tot stand gekomen, eeuwig zou - prijs, t hen <>p hun stil i praatje te maken, Fn aardige mensclien. Een hall uurtje hebben zit w. ten te keuvelen. Vader, zal "k een kopje tli len? vraagt een der dochtertjes. Goed, brengt moeder en •ntj. n liet haar liepgaand vc langen sorgd r alles, t Was Allerzielen SLin.iv»nissen. Mei die „scltiisuchl" in het hart ver- na» wellicht al' iai« n gestorven, herin- Hel zij noode den doodenakker, en zocht neit' men zich: b|deit mis»chieii nog.weer de eenzaam gelegen gezellige hoe- Kuitiic ii mi liet vagevuur helpen v. op, om (laar in iedere kamer, op ieder wanneer bidden, goede werken schuurtje en in icdcren tuin en op het iliK it c it di' i'i nzaiiii' v.andelaar mij-1 land een plaatsje te vinden, dat hij vrm- mert voort,* loopt verder en richt <mge- ger bezocht of innam, maar dat zij nu merkt znn scltredeti kerkwaarts. Het on- telkens ledig vond. Feu gevoel van Iccg- sjmgename. trieste weder sicini hem nog te. van eenzaamheid en stille rouw melancholische), en 111 gt'daclttengcpeins maakte zich van de oude vrouw mecs-j t.i I, toch kon ■llen groot en een zig hield. weg I Thuis in de Imiskair die zaamltcden klonk nog regelende, Itaar zncht-v zit- zij maakte zich nog be sprak met den oudsten zoon neet ern- lia-|stig over uit Ie voeren plantten, schalie rand in moeilijkheden en verklaarde dan i er Ioh zoo dikwijls Dat deed vader zusdal deed Moeder, die nog flinker was dan Itaar hij zoo... dal borg hij steeds in de an, wilde dan opstaan en zelf tie tltce I hiciinhut, ook deze bloemen moeten daar lienkeii. maar de otule titan hield Itaar in den Itoek sta; dan tegen. Neen, blijf nou hier, de meisjes hebben wel even tijd Vader en moeder waren altijd bijeen en onafscheidelijk op lum ouden dag. •rging hun vredig leven, lol de I kwam Het v i kille t tarsdag. De vader was al lang be vrig, de dokter kwant, de pastoor was al dagen le voren geweest, lederen De dag ging heel rttsiig voorbij, geen •-1 teekcil was er, dat ccnige bezorgdheid i'. j aanwees, alle ende benauwdheid loe, maar niet in die male, dat zij op een naderend einde wees. Daags daarop kwam weer de genees heer, die nog weer hoop op behoud gaf. inaar toch even bedenkelijk zijn gelaat vertrok. Hij nam eeltige moeheid, slapt* in den blik der oogcit waar. maar liet evenwel niet doorschemert), dat hij zich daar iets ernstig van spelde. Eeltige da gen later kwam in den namiddag plots, ling het bericht bij de afwezige familie leden, die warm belangstelden lichte lijden der oude moeder. Kom spoedig, moeder is niet goed meer, zij gaal zichtbaar achteruit, met het uur neemt zij af. hef oude monsch gisteren nog vrij gezond, nog praat- zaain. ligt stil te sterven: wij vreezen het ergsie. Als een bliksemstraal trof dit draad- bericht, bij anderen het telefoonbericht, de bloedverwanten. leder haastte zich naar het huis der alles'nog een hulp, moedor, the daar misschien stervende een" raadgeefster op de hoe- lag, zij wilden nog voor het laatst Itaar telt kwijnde ze weg, alhoewel spreken, minstens nog levend ziek noch bedlegerig 1 bovcil de „lieg" uit, tiaar hield vader zoo van. als die bloemen uitkwamen besproeide hij ze zelf; zelf verzorgde hij de groenten en dat deed nu de goede moeder haar krachten het gedoogden. Zij traden de sterfkamer binnen, Wi op de tafel liet kruisbeeld stond t schen twee brandende kaarsen waarv het wij watervaatje met palmtakje ge- I plaatst was. De pastoor had de zieke nog juist den zegen kunnen geven, de ijlings ontbo den geneesheer had zijn schouders op gehaald toen hij de zieke reeds over leden vond, en mede een traan wegge veegd als hij zoons en dochters zag neergeknield out moeders sterfbed, bid dend, schreiend, diep snikkend. De aankomenden stonden als verwe zen. zoo'n plotseling verscheiden had niemand verwacht, die dood kwam te schielijk, le onverwacht om de onvoor- bereiden niet in één smart, schrijnend en roerend gedurende uren te dompelen. De slag is zwaar, pas is vader dood, tin moeten we moeder missen. Zoo even vroeg ze nog om Itaar gemak kelijker te leggen, zij keek zoo eigen aardig, wilde nog wat zeggen, maar viel met haai hoofd achterover op het kus sen we dachten dat zij ging slapen, zoo kalm, zoo rustig was zijzij sloeg nog eens haar oogen, als tot een laatste afscheid, vriendelijk groetend op, en was niet meer. Oh, het is le schielijk ge- gegaan Pijn heeft zij niet er mede geleden, zacht is zij den dood ingegaan voo verleide snikkend de dochter, die haar steeds angstvallig, liefderijk verpleegd Itad. Zij is gestorven van verlangen naar vadervulde een medelijdend toeschouwer aan. Zij was gestorven uit verlangen Drie dagen later ging er een rouw stoet uit het huis naar de kerk, liet oude graf van nog geen jaar oud, was weer geopend en wachtte op een tweede stof felijk overschot, dat aan de gewijde aar de zou toevertrouwd worden. Het eiken hout van de kist, waarin hel stoffelijk hulsel van den ouden man rustte, glom door de dunne lang zwartbruin zand heen en daar boven op. zou weldra de doodskist der vrouw geplaatst worden... Zij werden nu vcrccnigd in het graf- waarbij een tweevoudig kruis hun rust plaats aanduidt. Allerzielen-morgen betraden eenige rouwdragende vrouwen een gedolven graf, waarboven dat kruis prijkte met den naam van twee echtelieden, die op Imogen leeftijd, kon na elkaar het lij delijke mei het eeuwige verwisseld had den. Zij baden voor de twee overlede nen, die misschien nog bocltcu voor kleine foutjes in het ztiiveringsvuur Vorig jaar was dc moeder er nog bij die rust nil ook in het graf bij vader len kwamen te laai

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1927 | | pagina 4