De Gentbode Katholiek Orgaan voor Amersfoort en Omstreken N.V. Middenstands-Bank Studieboeken Fa. H. Elzenaar Bel dan op No. 42 Abonnementen kunnen elke week ingaan, doch opzegging van abonnement moet geschieden voor den aanvang van een nieuw kwartaal. Prijs per 3 maanden f 1.00. Buiten Amersfoort f 1.10 Advertentiën 26 cent per regel. Billijke tarieven voor handel en nijverheid bij geregeld adver- teeren. Advertentièn moeten Dinsdag en Vrijdag vóór 8 uur in den morgen zjjn bezorgd. Kantoor Drukte,l| Lang.ar.eht 23 t. (Im.raloort - T.laloon 314 AtgQ ftncUJnt alten Dlnadag. an Vrijdagmiddag Po.t-glro no. «4234 Vijf en veertigste Jaargang gtBBg? Dinsdag IS Aug. 1931 - Ho. 40. De gierigaard heeft geen geld, het geld heeft hem. Gierigheid wordt erger naarmate men ouder wordt. Gierigheid is geene zuinigheid, want een zuinig rnenseh ontzegt zich het noodige niet. Zuinigheid. Zuinigheid is een onwaardeerbare huiselijke deugd, die wij op hoogen prijs stellen, en het ware te wenschen, dat die deugd door alle menschen naar waarde geschat en zooveel mogelijk beoefend werd, Maar daar bestaan ook verkeerde zuinigheden, die voor het oogenblik weinig of niets aan uitgaven vereischen, maar die later, en dikwijls zeer spoe dig, gevolgen na zich slepen, welke zeer duur, zeer kostbaar zijn. De bij zondere begrooting van den dag of van de week kan door dit zuinigheids-stel sel verlicht worden, maar de terugstoot doet zich zeer erg gevoelen op de algemeene begrooting van drie maan den of van een geheel jaar. Laten we eens in bijzonderheden gaan, wat betreft het overdreven zoe ken naar de goedkoopte in de ver schillende zaken, die we noodig hebben. Goedkoopheid schijnt het voornaamste streven te zijn zoowel van den hande laar, van den koopman, als van den kooper. Al te dikwijls laten de zuinige en huishoudelijke lieden zich door dien gang van zaken medesleepen, is de meening dat hoe minder zij bij een inkoop behoeven uit te geven, zij des te meer hebben uitgezuinigd en be spaard. Maar zij bedriegen zich hierin maar al te dikwijls. Wanneer men inkoopen moet doen, gaat men van dit denkbeeld hoofd zakelijk uit, om winkels te vinden, waar de koffie, de melk, het brood, de brandstoffen enz. een paar centen minder kosten dan ergens anders. Om deze winkels te vinden moeten zij al lerlei onderzoekingen doen, zij loopen heen en weder, maken vergelijkingen en komen niet tot een bepaald besluit dan na veel kostbaren tijd te hebben verspild, die toch volgens een Engelsch spreekwoor gelijk staat met geld. Maar dit tijdverlies is niet het eenig nadeel, dat men ondervinden moet. Hoevele teleurstellingen, hoeveel be drog zullen zij in de naaste toekomst ontdekken, wanneer zij gebruik maken van die producten, waarmede zij ge loofden zooveel gewin en voordeel te zullen behalen 1 De Engelschen die door de men schen over het algemeene gehouden worden voor een practisch volk, zeggen bij wijze van spreekwoord, dat de eerste Sualiteit altijd het goedkoopst is. iok wij drukken hetzelfde uit, als we zeggenAlle waar is naar haar geld. En zoo dit niet doorgaat, wat de hoe veelheid betreftzeker gaat het door, wat betreft het nut en het voordeel, dat uit zaken, die duurder zijn, ge trokken wordt. Gewoonlijk zullen die zoogenaamde goedkoope waren op de een of andere wijze bedrog in zich sluitenkoffie zon der geur, melk zonder room of ver- JOH. DE HEER VARKENSMAKKT TEL, 1309 AMERSFOORT Piano's - Orgels - Radio valschte boter, kortom vervalschte le vensmiddelen, die, in plaats van te voeden, somtijds vergiftigen, vervalschte dranken enz. enz. Ongetwijfeld is hel van groot belang, vooral in tijden nu de teederheid van geweten geen algemeene eigenschap is onder de menschen, om de wereld te bestudeeren en wel toe te zien, dat men niet bedrogen of bestolen wordt; maar ook moeten wij ons voornemen om voor alles den prijs te geven, die aan goede waren past. Het is goed onze persoonlijke ondervinding en de ervaring van verstandige lieden te raadplegenwaar en hoe wij het minst kostbaar zullen betalen; maar wij moe ten er ook van overtuigd zijn, dat goedkoop koopen niet altijd het voor- deeligst is. Een kleed, schoenen of kou sen, gordijnen of beddegoed, die vol gens hun sterkte drie of viermaal lan ger duren, zijn veel voordeeliger, al hebben zij tweemaal meer gekost, dan dezelfde voorwerpen, die drie of vier maal minder lang dienst kunnen doen. Wilt gij waarlijk zuinig zijn, matig in uwe uitgaven hierin dat gij vaar wel zegt aan uiterlijk vertoon, aan de weelde, aan alles, wat bij uwe inkoo pen slechts moet voldoen aan de ijdel- heid, aan opsmuk, aan gulzigheid en onmatigheid. Daarin bestaat de ware 1 overvloedige bron van zuinigheid. Het is verstandig om weerstand te bieden aan de eerste neigingen, die ons aanzetten om onbedachtzaam ten koste van het noodzakelijke of nuttige overbodige zaken te koopen. Laat u niet verlokken door de aanzoeken, hoe dringend ook van rondventers, die langs de straat slenteren, noch door de lage prijzen van verkoopingen en markten. Gij moet den lagen prijs niet kiezen, zonder u eerst overtuigd te heb ben van de hoedanigheid en soliditeit der koopwaren, en ook van het wezen lijk nut, dat gij daaruit kunt trekken. Op een andere wijze handelen, bij zijne inkoopen volstrekt de goedkoopste willen, dat staat gelijk met vandaag uit te sparen om morgen nog meer uit te geven, dan men heeft kunnen uitzuinigen; en dat is verkeerde zuinigheid. Waardeering. In een artikel over de mentaliteit der hedendaagsche jeugd, dat Pater G. Lainers S. J. schreef voor „Dux" komen o.m. de volgende behartenswaardige opmerkingen voor: Dat streven naar een betere toekomst, naar een ideale werkelijkheid, waarin zij (de jeugd) en alles om haar heen beter zal zijn dan thans, dat soort idealisme gaan de ouderen vaak be schouwen als verregaande snoeverij en pocherij, eigenwijsheid en Jzelfover- KANTOORBOEKHANDEL 4 F. fl. TULPiB Langestr. 65 to. Krommostr. TEL 326 Wij leveren U: Studieboeken, Cahiers, Tee- kenbenoodigdheden enz. voor alle inrichtingen van onderwijs te dezer stede. schatting. En toch vergeten ze den psychologischen kant niet van dit pu- berteits-idealisme? De jeugd put er de kracht uit, om de teleurstellingen van de eerste kennismaking met „het volle leven", met „de volwassenen" te kunnen dragen. Wanneer ze voor het eerst in aanraking komt met de hardheid en ruwheid van 't werkelijke leven, wan neer ze de groote gebreken in alle menschen ziet en al die kleine kleinzieligheden dan is het dit idealisme, dat haar voor vertwijfeling bewaart. Laten we dat idealisme dus niet bespotten, niet stuk slaan. Er is al heel wat idealisme bij jonge men schen gedood door de kilheid en de onaandoenlijkheid van ouderen. Hoe vaak moeten ze 't hooren: Och, als je ouder en „wijzer" wordt, zul je wel anders praten dan loop je niet zoo hard meer 't is ook eigenlijk de moeite niet waard, om je voor die dingen zoo druk te maken, enz. enz. En als we dit nog durven zeggen op wat medelijdenden loon, met een fijn lachje van „we weten beter" om den mond, dan mist het zijn uitwerking niet bij den massa onrijpendan wordt velerlei jonge, veelbelovende actie lam geslagen dan maakt gij van die idea listen óf revolutionnairen óf maat schappelijke wrakken en slappelingen. Maar gij weet u te verontschuldigen gij hebt immers „levenservaring" en gij hebt zóóveel teleurstellingen in eigen leven moeten boeten, en daarom meent ge, dat het een liefdedienst is, de jeugd te waarschuwen dat ze zich toch niet te veel door haar idea lisme moet laten leiden. O, gepleisterde graven! O, onbegrijpelijken! O, on- menschkundigen! Neen, dooft nooit het idealisme uit bij de jeugd, of gij dooft eens en voor goed alle mogelijkheden van ontwikke ling en vooruitgang voor haar zelf, voor haar geluk en dat der komende maatschappij. Immer en altijd is in de rijpende jeugdziel strijd gevoerd tus- schen realisme en idealismetusschen hetgeen opheft en naar boven trekt en hetgeen naar beneden voert. Dit te eerbiedigen en dit te leiden is de ver antwoordelijke taak der ouderen en geen andere. Binnenland OVER KAPITALISME EN CHRISTELIJKE BESCHAVING werd op de Limburgsche studieweek door Pater Miickermann gesproken als volgt: Deze tijd gaat gebukt onder twee drukkende feiten: Ten eerste de weldige heerschappij van het kapitaal over de wereld met als gevolg de dreiging van het communisme. De nieuwe pauselijke encycliek zegt dan ook, dat de tegenwoordige goederen- verdeeling niet deugt. Op de tweede p^ats is het ons katholieken, ondanks ons groote getal, niet gelukt, dit ont stellend probleem van het kapitalisme te overwinnen. Wat kapitalisme is? De geleerden twisten er over. Spr. doet hier niet aan mee, want ieder kind weet hetl Bij alle verandering die komen moet, zal behooren te blijven de mensche- lijke persoonlijkheid. In de persoon lijkheid ligt de sterke drang tot zelf standigheid, elk mensch, elk volk ook op zijn manier. Het Christendom bracht eerst den mensch als Gods beeld, als —"5 persoonlijkheid. Ie beslissende vraag is nuhoe verhoudt zich het kapitalisme tot de persoonlijkheid? Bij de leidende per soonlijkheden in het economisch leven van thans, kan men bemerken, dat slechts één ding hen nog interresseert: de zaken! Alle verdere cultureele belangstelling is dood. Als in den mensch de hoogere gedachten gaan ontbreken, zullen slechts lagere hem beheerschen: het bedrijf. In het groote bestaat de persoonlijk heid niet meer. En in het kleine groeit een steeds sterkere afhankelijkheid, zooals met cijfers uit Duitschiand ge ïllustreerd wordt. Dit land heeft een nationaal vermogen van 86 milliard Mark met 64 millioen inwoners. 16 mil liard is in handen van 62 '/a millioen menschen. 70 milliard behoort aan l millioen menschen! Onder deze ver slaving verschrompelt de persoonlijk heid steeds meer. Wij arbeiden veel meer en worden toch armer. Onder deze economische werkwijze verdwijnt de cultuur en wordt ook de godsdienst minder. 'n Ontzettende toestand van godde loosheid dreigt over heel Europa. Waarom roepen wij hiertegen geen halt De oorzaak ligt o.a. in een over schatting van het bovennatuurlijke te genover het natuurlijke leven. Vanuit het bovennatuurlijke leven moet het natuurlijke bepaald worden en moeten we werken als mensch. Als tweede fout hekelt spr. de over spanning van het kerkelijke t.o.y. het profane. De apostelen moeten we ook buiten de Kerk zoeken, bij de leiders in het bedrijfsleven en het parlement. Organisatie kan verkeerd wezen, wanneer ze geschiedt op kosten der persoonlijkheid, maar daarom wordt toch in de beroepsstanden die het ge loof met het bedrijfsleven zoeken te verbinden, een oplossing gezien. Geen overspanning van het vereenigings- begrip, maar wel een gezonde stands organisatie. Ten slotte: om de geheele in God gewortelde persoonlijkheid gaat het. Vil men voorkomen, dat de wereld afglijdt tot het onpersoonlijke van het communisme, dan gebeurt dat alleen door de redding der christelijke per soonlijkheid. voor Amersfoort en Omstreken AMERSFOORT. Lange Gracht no. 4 - Telefoon no. 304 en 697 Deskundige voorlichting bjj den aan- en verkoop van Effecten Verhuring van Lips Safe-loketten Verzilveren van coupons Handelscredieten Incasseeringen Spaar-deposito's rente 3pet. EET VRUCHTEN, VOORAL RIJPE. Onder de vruchten, die als genees middel dienst kunnen doen, behooren in de eerste plaats de druiven te wor den genoemd. En ze zijn er al, heerlijke sappige druiven, en waarlijk niet duur, de blauwe noch de witte. De blauwe soor ten zijn zeer voedzaam en zuiveren in hooge mate het bloed. Daarop volgen de perziken in ge neeskracht gelijk aan de druiven, wan neer men ze des morgens op de nuch tere maag gebruikt. Een sinaasappel (ze zijn er het ge heele jaar tegenwoordig) is een voor treffelijk middel tegen slechte spijs vertering en kwaad humeur. De appel, het ideale gezondheids middel, bevat zeer vele vitaminen en ingename zuren, welke op het lichaam een weldadigen invloed uit oefenen. Iemand die veel appelen eet, zal zelden aan slechte spijsvertering of keelpijn lijden. Vooral zeer bevorderend voor de gezondheid is een oppel te eten, vóór men slapen gaat. De appel bezit zeer veel phosphor, en is voor personen, die in steeds ge- prikkelden toestand verkeeren een zeer geschikt en heilzaam werkend middel. De appel voedt de hersenen, wekt de werkzaamheid van den lever op en verfrischt zoowel den geest als het lichaam. Met uitzondering van de aardbeien, zouden wij eerder alle andere vruch ten kunnen ontberen, dan de appel alleen. De plaats die de appel inneemt is moeilijk te vervangen. Geeft men kinderen veel gekookte appelen, appelmoes te eten, dan zullen poeders en medicijnen voor spijsver tering onnoodig zijn. Ook de citroen is een der nuttigste en geneeskrachtigste vruchten. In den zomer, bij groote hitte, koel gedronken, in den winter, als warme groc, is citroen een geliefde en begeerenswaardige drank. Citroenwater stilt den dorst, ver koelt het gistend bloeddoor een kop heete thee gemengd, doet citroen de hoofdpijn bedaren, en kan warm ge dronken met wat sinaasappelsap er doorheen, wonderen doen uitwerken bij koorts, griep, hevige verkoudheid, gal ligheid, enz. enz. zoodra da boekenlijst In Uw bezit Is Bestelt ze bij onsl Langestraat 84 - Telef. 528 Taxi of auto ooodig Amersfoort. Geeft den kinderen vooral veel ci- oen, veel druiven, veel appelen, 't Is een versnapering tevens, veel gezonder dan bonbons, toffee's, drups enz. en... niet duurder. Bestelt Uw Hebt U een BERICHTEN I UIT AMERSFOORT NAAR KEVELAER. Hedenmorgen vertrok van hier per extra-trein de Processie van Amersfoort en omstreken naar Kevelaer. De bedevaart staat onder leiding van den Directeur der Broederschap, den Hoogeerwaarde Heer Deken Fock van Amersfoort, wien als begeleiders ter zijde staan de Zeereerw. Heeren Pas toor Rentinck van Achteveld en Pas toor Gerritsen van Harderwijk, en de Weleerw. Heeren kapelaans Tempel man en de Jong van Amersfoort en Nuitemann van Wageningen. Ruim 500 pelgrims nemen dit jaar aan de Bedevaart naar Kevelaer deel. De eerw. Zuster Marie Albertine (in de wereld mej. E. Grljpink), in het klooster der Zusters van O. L. Vrouw te Amersfoort, zal op 24 Augustus a.s. den dag herdenken, waarop zij vóór vijftig jaren werd geprofest. 2 De Spoorwegdiefstal. TWEEDE HOOFDSTUK. Het station te St. Louis was geheel verlicht; de Kansas City trein stond tot vertrekken gereed, de locomotief was er reeds voor, gereed om weg te stoomen. Reizigers, die wal laat waren, liepen zenuwachtig van het plaats bureau naar het goederenkantoor en van daar naar den trein, toen een man met bakkebaarden, een klein valies in zijn hand, bij den ingang van het station van zijn kameraad afscheid nam, een kaartje naar Kirkwood kocht en in een rookcoupé plaatsnam. Zijn kameraad een lang, forschgebouwd man, met een gunstig uiterlijk, liep met een air of hij daar wat te verrichten had, hel perron af, tot dat hij den goederen wagon bereikt had. Het valies, dat hij droeg wierp hij er in, klom inet be hulp van een leuning, die aan de deur was aangebracht, er in en toen de beambte naar hem toekwam, strekte hij zijn hand naar hem uit en vroeg: „Zijt gij Mr. Fotheringham „Ja, dat is mijn naam." „Dan heb ik een brief van Mr. Bar rett voor je," en dien uit zijn zak halende, reikte hij hem dien over. Fotheringham las den brief aandachtig, stopte dien in zijn zak en vroeg: „Een karwei te verrichten, hé?" „|a, de oude man wil mij op de proef stellen en zoodra er een vaste plaats open komt, mij die dan geven." „Goed; maar nu heb ik het erg druk, zet je op je gemak totdat we afrijden en dan zal ik je helpen, zoo goed als ik kan, Mr. Bronson." Mr. Bronson deed zijn overjas uit, ging op een stoel zitten en nam de wagen in oogenschouw; in het eene gedeelte er van lagen pakjes, manden, vaatjes boter, kisten met eieren, stuk ken van machinerieën, alles dooreen; terwijl aan den anderen kant een ijzeren geldkistje stond. Toen Bronson dit gewaar werd, kwam er een uitdruk king op zijn gelaat, die Fotheringham veel verdriet zou bespaard hebben, als hij die gezien had, doch de beambte had het veel te druk om op zijn be zoeker te letten en dadelijk daarop begon Bronson met het onverschillig ste gezicht der wereld een sigaar op te steken om allen, argwaan, zoo die opgewekt mocht mocht zijn, weg te nemen. Dit was echter liet gevat niet, vooral daar het de gewoonte was om nieuwelingen met hem mede te geven |om hen te onderrichten. De trein was afgereden en nadat hij de grenzen der stad voorbij was, stoomde hij met volle kracht langs de voorsteden. Fotheringham zat tegenover de geld- st met de facturen op zijn schoot, die hij wegborg zoodra Bronson elk stuk vrachtgoed, dat zich in den wagen bevond had afgeroepen. Het lang gerekte fluiten en het schud den van den wagen waren het bewijs, dat men een station naderde. „Het is Kirkwood, maar daar hebben we vanavond niets voor," zei Fothe ringham. De trein stond nauwelijks stil of Bronson vroeg: „Wat voor soort van plaats is dit?" en de deur opendoende naar buiten in de duisternis keek. Terwijl hij daar stond, ging er een man langzaam voorbij, die een vluchtig oog in den wagen wierp,. Toen Bronson hem be keek, ontwaarde hij, dat het dezelfde reiziger was, die een kaartje voor Kirkwood genomen had er rookcoupé was gaan zitten. De trein stelde zich weder in bewe ging. Bronsan deed de deur dicht en knoopte zijn overjas toe. Fotheringham, steeds bezig met zijn facturen, floot [een deuntje en zat met zijn rug naar zijn medereiziger. Een ongewoon leven in het voorste gedeelte van den wagen bereikte zijn oor, zijn hoofd oprichtend, vroeg hij: „Wat is dat?" flet antwoord kwam echter niet uit het voorste gedeelte van den wagen, maar achter hem; daar een stevig ge spierde hand in zijn nek werd gelegd. Een krachtige arm werd tegelijkertijd om zijn lichaam geslagen, die hem van zijn stoel lichtte en met geweld op den vloer van den wagen smeet. Oo- genblikkelijk begreep hij in welken toestand hij zich bevond. Met bijna bovenmenschelijke kracht duwde hij Bronson van zich af en tastte rondom zich, om zijn revolver te krijgen, doch die lag aan den anderen kant van den wagen. De medereizigers wisten niet welk vreeselijk drama in den wagen voor hen werd afgespeeld, terwijl zij op hun gemakkelijke zitplaatsen achterover leunden, droomden zij niet van den zwaren strijd, die daar plaats had. Aan de eene zijde was het eene worste ling óm 100.000 dollars te bemachti gen, aan den anderen kant om zijn goeden naam, zijn eer en wellicht om zijn leven. Hoe sterk Fotheringham ook was, zoo was hij, hoe gespierd ook, niet tegen zijn' aanvaller opgewassen. Hij streed manhaftig, doch werd ander maal tegen den grond geworpen en toen hij opkeek, zag hij den kouden loop van een revolver op zijn hoofd gericht; het door hartstocht verwron gen gelaat van Bronson staarde hem aan, terwijl deze tusschen zijn tanden siste „Als je eenig geluid geeft, dan ben je een kind des doods." Daar de beambte zag, dat hij ver loren was, bleef hij stil op den grond liggen, de dief trok een grooten stevï- gen zakdoek uit zijn zak en bond daarmede Fotheringham's armen achter op diens rug en maakte van zijn zak doek een prop, die hij in zijn mond stopte. De wagen doorzoekende vond hij een riem, waarmede hij de voeten van den beambte vastbond, zoodat deze zoo machteloos was als een blok. Eerst toen deed hij zijn mond open en zeide: „Klaar, maar goed ookl" De blos verdween nu van zijn gelaat; met een nijdigen blik trok hij den stoel van den beambte naar zich toe en ging er op zitten. Naar den on schadelijk gemaakten gevangene ziende, kwam er eene uitdrukking van ver lichting op zijn gelaat. Zijn nagemaakte brieven hadden wondergoed gewerkt, en de eenige groote hinderpaal, tus schen hem en den verlangden buit, lag hulpeloos aan zijn voeten. De wagen was zoo gebouwd, dat hij aan de uiteinden niet bang voor stoornis behoefde te zijn, daar men er alleen door de zijdeuren in kon komen en hij had den geheelen nacht voor zich om te ontsnappen. De plundering moest nu echter plaats hebben. De sleutel der kas had Fotheringham in zijn zak; dien te be machtigen was het werk van een oogenblik en om dien op de stevige kas te passen en deze te openen duurde niet veel langer. De beambte, niet bij machte om dit te verhinderen, moest zulks in doodelijken angst aan- daar hij voorzag, dat men hem voor medeplichtig zou houden; temeer daar het een verdacht iets was, dat één man hem kon ontwapenen, bin den en zijn mond stoppen. Al wist hij het juiste bedrag niet, dat zich in de kas bevond, zoo kon hij toch nagaan, dat het aanzienlijk moest zijn, zoodat hij zich in doodsangst ineen wrong. Wordt vervolg.

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1931 | | pagina 1