IN MEMORIAM
LEOPOLD ANTONIUS FRANCISCUS XAVERIUS FOCK
Vrijdag 13 Juli 1934
De €embode
Katholiek Orgaan voor Amersfoort en Omstreken
43e Jaargang, No. 30
Dat de priesters, die goed besturen, dubbele waardeering
worden waardig geacht vooral zij die arbeidden in
Woord en Leer. Tim. V, 11.
U is bekent hoe tot zijn hooge daegen
Hij 't lastigh Kruis geduldigh heeft gedragen.
Zich quytende ten dienste van zijn gemeente.
VONDEL.
Woensdagavond overleed in het St. Elizabeths Oust
ed' Ziekenhuis, gesterkt door de Genademiddelen onzer
Moeder de II. Kerk, hoog van jaren en rijk aan verdien
sten, de Iloogeerw. Heer Deken Koek. die meer dan 25
jaren, met voorbceldigen ijver en trouw, het herdersambt
in de parochiekerk van O. L. Vrouw vervulde,
Moe en Afgetobd heeft Deken Koek die nooit rust zocht,
eindelijk rust gevonden, na een rjjk gezegend priesterleven.
Hoewel niet onverwacht, kwam de tjjding van zijn zalig
afsterven ons toch ontroeren.
Zeker, wij allen weten het leven heeft ons dit we!
geleerd dat slechts ecue schrede ons scheidt van den
'lood, dat slechts een ondeelbaar oogenblik ons aardsche
bestaan scheidt van het eeuwige leven, tnaar bij een
doodstijding uit eigen omgeving stemt de majesteit van
den dood ons toch telkens opnieuw tot hoogen ernst en
worden wij weder op aangrijpende wijze aan de broosheid
van het leven herinnerd.
Leopold Antonius Franciscus Xaverius Foek zag te
Amersfoort het levenslicht in den jure 1S5S.
Zijn vader was l)r. Foek. een bekend medicus, die zich
op wetenschappelijk terrein onderscheidde.
Na zijn theologische studiën te hebben voltooid ont
ving hij .in 1 de II. Priesterwijding.
Nr assistentie je hebben verleend in de parochies Op
den Hoorn en Kaalte, was hij jarenlang Kapelaan van de
St. Willibrordus-parochie te Utrecht. Toen volgde de be
noeming tot pastoor van Veenhuizen, waarna hij in 1906
werd geroepen naar Amersfoort, zijn geboortestad, om daar
als pastoor de zielzorg op zich te r-'inen in de parochie
van Onze Lieve Vrouw ten Hemelopneming.
Toegerust met vele begaafdheden, werd hij de man, die
in zijn goede vaderstad de emancipatie der Katholieken
bevorderde, geleidelijk en met wijs beleid, zonder te offeren
aan den waan van den dag, wetende dat geen organisme
tegen schokken bestand is.
Geen man van jjdele.n woordenpraal was hij, maar zijn
woord had gezagzijn advies was deugdeljjk en daarnaar
werd steeds gaarne gehandeld, met vrucht.
Vol vutigen geloofsjjver en doordrongen van het besef,
dat de beginselen de wereld regeeren en dat 't wereld-
regeerend beginsel het Christelijk beginsel moet zijn. was
zijn zorgzaam pogen er voortdurend op berekend, dat in
kerk en huisgezin, en niet het minst in de school, dat
beginsel werd verdedigd en gepropageerd.
Speciaal zij hier herdacht zijn jjveren voor het gods
dienstig onderwijs der jeugd. Vruchtbaar was hij op dit
gebied onder Gods zegen werkzaam en het katholieke
Amersfoort is alleen daarvoor hem reeds grooten dank
verschuldigd.
Hij was stichter en adviseur van de nu gereorganiseerde
Burgerjongelingenvereeniging. en daarbij haar ijverig docent:
Adviseur van de Kath. Middenstands-vereeniging en van
den Kath. Vrouwenbond; directeur van het St. Petrus
Liefdewerkregent van het St. Elizabeths Gast- of Zieken
huis en voorzitter van het Kath-Schoolbestuur in de oude
stad, waar lijj in 1908 de St. Jorisscliolen der Eerw. Fraters
stichtte en het U. L. 0. onderwjjs organiseerde.
Een groote vreugde was het hem, telken jare de bede
vaartgangers naar het aloude Maria-genadeoord Kevelaer
te geleiden. Als geestelijk directeur der Processie-Broeder
schap bevorderde hij den luister der Processie.
Het pastoraat van Deken Foek viel in de periode der
groote uitbreiding onzer gemeente. En begrijpende zijn tijd,
die in nieuwe wijken nieuwe parochies als steunpunten
voor de katholieken eischt, heeft Deken l-'ock twee nieuwe,
thans bloeiende parochies gesticht: die van St. Ilenricus
en van St. Ausl'ridus.
Meer in 't bjjzonder heeft De Kembode hem dankbaar
hulde te brengen voor hetgeen lijj voor het Katholiek
orgaan van Amersfoort en omstreken was. Wel innig door-
KANUNNIK VAN HET METROPOLITAAN KAPITTEL
VAN HET AARTSBISDOM UTRECHT.
DEKEN VAN HET DEKENAAT AMERSFOORT.
PASTOOR DER PAROCHIE VAN ONZE LIEVE VROUWE HEMELVAART
TE AMERSFOORT.
RIDDER IN DE ORDE VAN ORANJE NASSAU.
drongen was lijj van de waarde der plaatselijke Katholieke
Pers als een onmisbaar wapen in den strijd voor het goede.
Midden Mei van 1931 herdacht Deken Foek zijn 25-jarig
Pastoraat, en bij dit parochieteest bleek hoe de parochi
anen hun ouden herder eerden en waardeerden.
't Was bij die gelegenheid dat lijj zijn parochianen op
de hem eigene, eenvoudige wijze, aldus toesprak:
«Het is nu 25 jaren geleden dat mjj de rerantwoorde-
Ijjke opdracht werd gegeven in deze parochie het woord
Gods te verkondigen, de Sacramenten toe te dienen en uw
geleider te zijn op den weg naar de eeuwigheid. Ik voelde
de verantwoordelijkheid en mijn zwakte en vroeg uwe ge
beden te vereenigen met de mjjne om daardoor sterkte te
ontvangen om eenigszins aan de verwachtingen van mijn
Kerkelijke Overheid te beantwoorden. Onder bescherming
van de H. Maagd zijn vele jaren voorbjjgegaan. Weder ver-
eenigd in dit kerkgebouw past het ons uiting te geven aan
onze dankbaarheid. Voor mjj om met vertrouwen de arbeid
onder U voort te zetten, zoolang God wil en voor U om
steeds dankbaar en vol vreugde het goede pad te blijven
betreden. Dankbaarheid moeten we betoonen aan de Moeder
maagd. Beschermvrouwe van deze parochie, van wier be
scherming wij steeds verzekerd zijn- Overvloedig zjjn de
genaden, die we ontvangen hebben, overvloedig Gods ver
maningen om niet af te wjjken van liet pad. Hebben wjj
altijd beantwoord aan deze genadeGod heeft met onbe-
grjjpeljjke lankmoedigheid en barmhartigheid veel verdragen
wat niet goed was. Deze dag is na ernstig onderzoek ook
een dag om voornemens te maken en standvastig te bljjven.
Mochten de ouders hun zware verantwoordeljjkheid kennen
en hun kinderen voorgaan op het pad der deugd en een
afschuw hebben van de zonde. Moge de kinderen in hun
hart aankweeken eerbied, liefde en gehoorzaamheid, die
heerljjke deugden waarvan de Zaligmaker zelf het voor
beeld heeft gegeven, onnlat daarvan afhangt de vrede in
het gezin, de vrede in de geheele maatschappij. Wanneer
wjj leven volgens het Evangelie, d.w.z. God liefhebbeu en
de naaste geljjk ons zeiven, dan zal dit ieder Uwer vrucht
baar zijn."
Met betrekking tot de verhouding tusschen de kerkeljjke
en de bnrgerljjke overheid heeft de Overledene metterdaad
steeds getoond zijne overtuiging, dat goede betrekkingen
en onderlinge waardeering onder bepaalde omstandigheden
kunnen leiden tot eene samenwerking, waardoor het alge
meen belang wordt gebaat.
Alle standen van Katholiek Amersfoort zullen bewaren
de herinneringen aan zjjn weldadige werkzaamheid, aan
de uitdeeling der genaden van zjjn Priesterschap, aan de
vruchten van zjjn kennis, den wjjzen raad zjjner over-
De Heer sloot met hem een eeuwig verbond, en gaf
hem het Priesterschap des volks, en Hij verheerlijkte hem
met luister. Eccl. XLV, 6'.
wegingen op den doortocht van zjjn in velerlei arbeid
vermenigvuldigd leven.
Zoo naderde dan de ure waarop de Heer van Leven
en Dood, tot zich riep zjjn trouwen dienaar, wien Hij vele
talenten schonk en die daarmede woekerde zoolang het
hem gegeven was.
Deken Foek is de poorten der eeuwigheid binnengegaan,
in kalme berusting, hoog van jareD, rjjk aan verdiensten
voor kerk en samenleving.
Dat hij geniete den Eeuwigen Vrede in het zalig aan
schouwen van zjjn Heer en God.
Hij werkte zoolang het voor hem dag was en nu ook
voor hem. den hoogbejaarde, de nacht kwam, waarin
niemand meer werken kan, vragen we in zjjn naam aan
allen, die zijn werken waardeeren, die waardeering te
toouen op de eenig Christelijke wijze: door een hartelijk
gebed voor de rust zijner ziel.
Eeren wij voorts dankbaar zijn aandenken door het
volgen van zjjn voorbeeld ieder naai kracht en vermogen,
opdat zjjn arbeid ook Da zijn dood nog Kerk en Maat
schappij ten zegen zij.
DEKEN L. A. F. X. FOCK
Wat te voorzien was is geschied.
God heeft Zijn dienaar, onzen HoogEerw. Deken, tot
Zich geroepen.
Alle eeuwen door is de dood de onvermurwbare vol
trekker van het eenmaal over de menschheid uitgespro
ken Godsgericht, eeuw na eeuw grijpt hij met onfeilbare
zekerheid in, en verstart door zijn ijzigen adem'alle leven.
Dagelijks sterven duizende mensehen, iedere seconde
staan meerdere schepselen aan de poorten der eeuwigheid,
en desondanks zal er wel niemand gevonden worden, die
ontkomt aan die ondefinieerbare gewaarwording, die men
ondergaat bij het vernemen van een doodstjjdiDg.
Zoo ook thans. Ontroerd en met rouw in het hart staan
wij bij de lijkbaar van hem, die eens onze herder was en
die meer dan vijftig jaren zjjn verheven ambt met eere
heeft gedragen.
Eerbied en liefde voelen we voor dezen edelen priester,
die met onverzetteljjke wilskracht en taaie volharding
heeft gewerkt tot het laatste toe. Met de aan zjjn ambt
eigene zelfopoffering, zjjne lichameljjke gesteldheid niet
tellende, is hij alles voor allen geweest.
Dat bedenken wjj, zijn parochianen, als wjj neei-zien op
het afgeleefde, moegewerkte lichaam, dat thans uitrust
van een lang, werkzaam leven en den dag afwacht, dat
de bazuin hem uit den doodslaap zal wekken.
.Een groote ziel motjj gewoond hebben in het lichaam
van dezen Priester, die op zjjn laten levensavond nog de
trappen van het Altaar besteeg en die. den drukkendeD
last der jaren ten spijt, nog alles deed, wat zjjn gebrekkig
heid hem maar eenigszins veroorloofde.
Zij, die het voorrecht hadden niet den Deken in nader
contact te komen, weten hoe hem zelts in den allerlaatsten
tijd, reeds worstelend met de kwaal, die hem ten grave
zou sleepen, het wel en wee der parochie ter harte ging.
Staan wjj eenerzjjds met droefheid bjj zijn baar, ander-
zjjtls voelen we groote dankbaarheid.
Dankbaar zijn we in de eerste plaats aan God, die ons
in den overleden Dekeu een voorbeeld gaf van trouwe
plichtsbetrachting en groote wilskracht, dankbaar vervol
gens aan den Hoogeerw. overledene voor alles wat hij in
zijn lang en gezegend Priesterleven voor kerk en geloovigen
gedaan heeft. Het zou te ver voeren hier de verdiensten
van zulk een langjarige bediening te releveeren.
liet zij ons voldoende te weten, dat God, die voor ruim
vijftig jaren den overledene in Zijn Wijngaard plaatste, zijn
verdiensten kent en zjjn trouwen dienaar het loon niet
zal onthouden.
Dat liet tijdstip der belooning spoedig moge aanbreken.
Daarvoor zullen de parochianen bidden.
Hjj ruste in vrede. Amen.
PAROCHIAAN.
