DE KLOKKEN VAN ST. JORIS
WANNEER GAAT U UW PASCHEN HOUDEN?
mgerlie. dat zonder aarzelen den
eigens een vast plan, zeker van de
Opa. wanneer gaat u uw Paschen hou-
„Tja.. wanneer zal dat stuk spelen!
Ik weet net al;.als Jij het van mij wint
bij het dammen!
Dat had grootvader in December ge
antwoord aan zijn kleinkind Suzanne,
om aan die lastige vragen een einde te
maken. Want leder jaar was het hetzelt-
de liedje:
„Opa, waarom bidt u. waarom zegt
ledereen. dat u zoo'n beste man
waarom houdt u dan uw Paschen
En daar de grijsaard zichzelf al sedert
20 jaren dezelfde vragen had gesteld,
zonder ooit het Juiste antwoord te vin
den. maakte hij er zich als alle lafaards
met een Jantje-van-Leiden van af. n.l.
met een grap.
„Als je het bij het dammen van mij
wint. juffertj-."
„In ernst. Opa?.."
„In volle ernst!
„Top!
Ze strekte hem haar kleine, roze hand-
e toe. en met een ferme druk
weddenschap aangegaan.
Telkens als «U speelde,
cycloon van Martinique door haar spel
„Ik blaas Je Juffertje, en ik sla je
let op één-, twee-, drie-, viermaal!
„Jongens, jongens! roept Suzann-
uit met schrik In haar groote. porselein-
blauwe oogen. die lijken op die
Néurenbergsche pop.
„Vijfmaal.'' voltooit grootvader. .Deze
wordt een dam., en nu., probeer nu
r.og eens een steen te verzetten, als je
kunt!"
Suzanne buigt zich over het
ae tong uit den mond. als bewijs
groote inspanning van den geest. Naar
welken kant naar oi
deren Donderdagmiddag te komen. 1
Suzann a deed haar uiterste best. stu-
deerde met ijver en volharding, tot niet
geringe vreugde van haar privaat-on
derwijzer. den waard uit de voorstad.
Maar ze paste wel op zich aan Opa
verraden, 's Zondags bestudeerde ze
stilletjes zijn spel. bleef met opzet de
zelfde fouten maken van vroeger om
zijn overtuiging te versterken dat zijn
kleindochter op 't gebied van dammen
levenslang ketterse!» zou blijven, nauwe
lijks ln staat één verstandige zet te spe
len. Ais altijd begon ze op haar kinder
achtlge manier zich In de hoeken neste
lend. om zich daar te laten slaan of
vastzetten. Haar verder spel diende al
leen tot uitstel van executie. Opa kon
er op z'n doode gemak 'n krantje bij
lezen, als 'n Goliath in het spel tegen
over 'n nietigen Davld
Zoo naderde de 4e Zondag in de Vas
ten.
Terwijl Suzanne zich kleedde, om vol
gens gewoonte bij Opa te gaan dlnee-
ren. speelde er een zegevierend glim
lachje op haar lippen. Ze besteedde bij
zondere zorg aan haar tollet, bond triom
fantelijk een witte strik ln haar zwarte
krullen, koos een lichtgele, leeren cein
tuur bij haar nieuwe, blauwe casaque.
terwijl ze haar mooie champagnekleuri-
ge bandschoenen bevestigde met een al
lerliefste gouden portebonheur.
Het diner had een uiterst vroolijk ver
loop Het kwam er op aan te voorko
men. dat haar tegenpartij tijdens de di
gestie zou Insluimeren, wat soms voor
kwam. waardoor het heele plan in dui
gen kon vallen.
De ernstige Suzanna van de moeilijke
k richt, de
verbiddellj»- den weg
..Meisje, meisje." zei hij haar eens iro
nisch. „!k ben bang. dat ik dit Jaar mijn
Paschen nog niet zal houden! en dit
door jouw slecht spel!Je moet privaat
les nemen!"..
Privaatles!., in het dammen! Een
pracht-idee!
's Avonds toen mama haar vlecht ln
orde maakte, bracht ze dit op het tapijt.
„Maar kind. Je heele week Is bezet van
's morgens vroeg tot des avonds laat!
Br schiet nauwelijks je vrije Donder
dagmiddag over!"
„Nu. dan moet die er maar aan ge-
looven!"
vn dan, heb je ooit gehoord van
Iemand, die privaatlessen in het dam
men gseft aan jonge Meisjes?"
Dit laatste viel nochtans erg mee
Het keukenmeisje, in 't vertrouwen geno
men. verklaarde dat haar oom. de her
bergier. een waar damwonder kon ge
noemd worden. Hij had het geleerd van
Italiaansche klanten en nam vaak aan
wedstrijden en tournooien deel. Hij werd
ontboden en men legde hem het geval
voor. HU luisterde aandachtig, terwijl hij
rustig een pUDje stopte.
..Juist! HU had eei
niemand anders bekend.
'r.oods patent op kunnen nemen! Maar
om die te leeren moet Je hersens en ge
duld hebben! Niets voor Jonge meis
jes' JU deed beter met Je pop te spelen,
kindje, dan jc lief hoofdje te vermoeien
met dam problemen
Maar Suzanna Het zich niet afschrik
ken- Ze wist haar zaak zoo goed te be
pleiten, dat de herbergier beloofde, hel
LEIDSTERS VAN PAROCHIALE
VBRKEHIGIHGEH WORDE.X
VRIENDELIJK VERZOCHT. HET
WEEKPROGRAM.UA HUNNER
VEREENIGING AAN ONS BUREAU
IN TE LEVEREN UITERLIJK
WOENSDAGAVOND UUR. ZOO
DAT ZIJ DEN DAAROPVOLGEX-
DEN ZATERDAG IS .DE KLOK
KEN VAN ST JORISKUNNEN
WORDEN OPGENOMEN
„Gewonnen, alweer gewonnen!" juicht
plotseling de zegekreet an Suzie.
„Niet tc vroeg victorie kraaien,
kleintje!"
„Kijk. u slaat me hier en ik neem dié
„Sapristi vloek! Opa grappig-
ernstlg.
„Geslagen, weer geslagen!" En toen.
viel ze hem om den hals. terwUl vreug
detranen over haar wangen rolden.
„O. Opa. wanneer zult u ziel. nu door
Gods genade laten overwinnen? Wan
neer gaan we samen biechten? Dat was
toch afgesproken?"
Een oogenblik aarzelt hij. Het men-
scheUjk opzicht en al zijn oude lafhe
den schUnen het weer te winnen van
zijn beter „Ik" Maar hU herstelt zich.
„Wanneer begint de Paaschtijd'
vraagt hü aarzelend.
,Den 21sten!"
„Goed, den 20sten dan! Afgesproken?"
In gedachten verzonken trekt de oude
man zich terug ln 't hoekje van den
haard. Maar wie schetst de reine vreug
de van Suzanna, die in deze heerlijke
overwinning het offer van al haar mid
dagen gering achtte!
r heel e
Ze hield niet op. Opa allergemoe-
delUkst te plagen, vertelde hem grapjes
uit de klas en raadpleegde hem ten slot
te over een zeer moeilUke literaire com
positie. Wat heeft La Fontaine wel be
doeld met het volgende zinnetje:
.De mier is niet geneigd tot ultlee
Dat is wel de kleinste harer fouten.
Daarna schonk ze hem in 't salon
thee juist zooals hU ze graag dronk;
goed heet. met een scheutje rhuro en
drie klontjes suiker. En terwUl ze als
toevallig de speeltafel opsloeg, vroeg ze
zoo onverschillig mogelijk:
„Als U zin hebt. Opa?"
..Zooals je wilt. kleintje!"
„En de inzet? Nog altijd
Paschen?"
IN 'T AANSCHIJN
VAN DEN DOOD
Stervensuur in
oorlogsdagen
't Was einde October 1915. Des avonds
tegen tien uur deelde de geestelUke. die
met de zielzorg van het lazaret was
belast, mij mede, dat lk nog hoogstens
twee uur kon leven. Nadat lk de Heilige
I Sacramenten
Ja - Ook ik ben geestelijke, ik behoor
het diocees H. Weet ge dat ge heden -
nacht onder Röntgenstralen zijt geweest
en geopereerd? Ik wist het niet. Ja.
tegenwoordig en ik wil u alleen
zeggen, dat ge waarschijnlijk zult gene-
En nog dit geheel ln vertrouwen:
loktoren hebben u niet geopereerd
u ln het leven te houden. Zij
beschouwden u als verloren. Zij zeiden
.Dit is een interessant geval:
daaruit kunnen wU leeren. Sterven moet
hU toch. of hij wat vroeger of wat later
sterft speelt geen rol. En daarom heb
ben ze u geopereerd. God heeft uw leven
behouden."
De verschrikkelijke uren van toen gaan
onverbleekt met mij door het leven.
stervensuur stoot op Gods heiligheid en
dat oogenblikken van den zwaarsten
strijd om God of tegen God. om zuiver
heid der ziel en om berouw, zich bij der.
stervende afspelen, ook als hij uiterlijk
geen teekenen van leven meer kan geven.
Ik weet ook, dat niet God eigenlijk
oordeelt, maar dat de mensch zijn eigen
oordeel uitspreekt, zonder eenlge uit
vlucht met de gansche verschrikking der
waarheid. Ik weet ook sindsdien, dat aan
leder mensch in zijn stervensuur, als hij
hulpeloos, verpletterd door zijn ellende
j neerligt, niets overblijft dan zich te laten
vallen in de armen van Gods barmhar
tigheid. En ten slotte weet ik. dat het
mogelijk kan zijn aan eenieder die aan
God gelooft, nog berouw te gevoelen in
hem de weg kan zijn tot een algeheele,
vertrouwensvolle overgeving aan Gods
barmhartigheid. Ach, wie peilt de diepte
eener menschenzlei. wie kan beseffen
haar helmwee naar God. haar behoefte
aan God! Ziedaar iets over den ziels-
I» ziet.
1. Opa, de witte c
„Welke
zwarte?
.Natuurlijk de zwarte, lk ben nu een
maal zwart maar niet schoon <N1-
gra sum sed formosa.
.Dan wordt het hoog tUd dat u zich
gaat reinigen?"
..Hoe» o?
„Wel. Ir. den Biechtstoel natuurlijk!"
„Ben je het nu alweer vergeten? Ik
ga biechten, zoo gauw als Jij
bij het
„Vooruit
Om alle i
ze al aadellik met een fout zoodat Opa
verplicht was haar te slaan.
„O wee!.." riep ze schijnbaar ver
schrikt, terwijl ze alle moeite deed de
zegevierende uitdrukking harer oogen
door de neergeslagen wimpers te tempc-
,.Zul je het dan nooit leeren. klein
droomstertje?''
Langzamerhand en volkomen onge
merkt had Suze haar steenen ln den vorm
van een driehoek gerangschikt, met de
punt dreigend op Opa's spel gericht, hem
dwingend nog twee barer steenen te ne
men. om plaa.„ te maken voor haar spel.
..Kind. kind. wat ben Je weer ver-
„Weei verstrooid." herhaalde 8uzle
als 'n geduldige echo
ZU schudde haar krullen als een leeu -
wenwelp zijn manen. Maar opeens klonk
er een Juichkreet door 't salon.
Sc haakmat Opa. u Is schaakmat
Suzie slaat hem acht keer en heelt
i daarna nog twee dammen
i De grijsaard tracht nog zijn spel tc
i redden Onmogelijk' t Is zijn Waler-
I ioo en Sedan tegelijk!
Jtevanche?vraagt tiij eenvoudig
I ..Die Is u edelmoedig toegestaan."
zegt ze met een koninklijk gebaar
BI] het eerste spel had Opa geen acht
geslagen op Suzle's strategie Nu lel nij
beter op. Maar hoe hu ook zijn best
doet. dc steenen In gesjot n gelederen te
doen oprukken, de oper. ruimten, die
ztjn ondergang moeten «orden, ont
slaan toch 1 Is waar. hfl U zichzelf
niet sol komen meester onirr de besliste
oogen vae bet
U)k s
D*t kV"-..
meer over den candi-
daat voor den dood. Treurig scheen van
de zoldering de electrische lamp. Zwak-
ker en steeds zwakker werd het licht en
i eindelijk zag lk niets meer. Ik voelde
hoe mijn ledematen afstierven en stuf
werden en hoe mijn zintuigen afstomp-
I ten. Voor de buitenwereld was lk aan
-'t sterven, schijnbaar bewusteloos en
gevoelloos. Edoch, mijn geest werd
klaarder. Ik zag als op een film geheel
mijn leven terug met al zijn bijzonder-
I heden vanaf mijn prilste Jeugd, zoover
als lk het mi) thans niet meer kan voor
stellen. Ik aanschouwde niet alleen mijn
levensgebeurtenissen als bloote feiten,
j maar met hun waarde en hun gemis
aan waarde, als bestraald door licht of
gehuld in schaduwen.
Dit was niet alles, 't Was mi) als stond
lk voor God en alsof een licht voor mil
uitstraalde, een vreesbarend licht als
van Hem, Die woont ln ongenaakbaar
licht. Vrees beving mij. zoo hevige vrees
als nimmer ml) had bevangen. Ik wilde
weg van Hem vlieden; mij verbergen.
Hij kwam echter steeds nader en des
te grooter werd mijn nood. Benauwd
twee zijden, door het naderend licht
door mijn afgeloopen leven, waarin al
mij zoo waardeloos toescheen, werd mijn
geest nog levendiger Ik wilde niet ster
ven; met geweld klampte ik mij vast
aan mUn jong. wegvlietend leven. AUe
goede beweegredenen, die mij in het
verleden steun en een zekere sterkte
hadden gegeven, stonden helpend naast
mij De Idealen vooral dat van het
priesterschap, dat steeds als een zon
mijn leven had bestraald, schitterde
nieuw, grootsch. met tooverachtlg ge
weld. Berouw, onuitsprekelijk berouw
overmeesterde mijn ziel. Het was diep
ernstig. En een besluit sprong op ln mijn
geest, plotseling en machtig: te leven en
boete te doen. rijp te worden voor God
en rein tot ln het diepste mijner ziet.
Hoelang die strijd duurde weet lk niet
Eenmaal werd lk voor een oogenblik
wakker en bevond mij ln een helver
lichte kamer, zittend op een stoel en
omgeven door eenlge personen Daarna
■rloor lk wederom het bewueUSJn
Den volgenden morgen weki mij een
•kenzowee: -ZlJt gil de th|oloof?
Met doornen gekroond
„Toen namen de soldaten van den
landvoogd Jos us mee ln het rechthuis
en verzamelden de heele bende om Hem
Pi,'«lus had z'n handen In onschuld I
gewaaschen. en dat het volk had ge
schreeuwd: zijn bloed koene over ons en
over onze kinderen!
Nu stond de heele bende met de Ro
me insche soldaten rond den weerloozen
Het spel begon! 'n Spel van ruwe lus
ten en vurlgen haat.
.Ze trokken Hem de kleeren uit, en
hingen Hem een scharlaken oen. ze
vlochten een kroon ven doornen, zet
ten die op zijn hoofd, en gaven Hem een
rletstok tc ae rechterhand".
En toen?
Ze bespuwden Hem. namen den riet
stok en sloegen Hem op het hoofd".
IMattb. 27 27—301
Zoo hebben ze Jezus bespotale
I Koning der Joden.
En Jesus zweeg en leed uit liefde tot
ons allen, ook utt liefde tot die ge-
Wees duizendmaal gedankt voor Uw
goddelijk zwijgen eu beminnen!
Jesua. mi. moet het U pijn hebben
gedaan toen die ruwe kerels de door-
nenband drukten op uw hoofd
Dat ail es hebt O ij willen uoorataan
omdat GU ons liefhad!
Druk de gedachte aaa Uw doornen-
kroning diep. geweldig diep ln mijn
geest!
Moge dse gedachte ml) altijd bij
blijven
Doordring mun grot ook met de ge
dachte aan Uw werkelijk Koningschap.
Want Koning zijt ge! Koning omdat
Gij God zijt. Heer en Bestuurder van
hel beeial. Koning ook ais Godmeaseh
omdat dc Vader U alle macht gege
ven heeft.
Hee.se'i Gfl over m|j Ik w.l aan O'
loebeiworen geheel en ca verdeeld.
Voor altijd
KERKBERICHT BIJLAGE VAN „DE EEMB00E" VAN 9 APRIL 1938
REDACTIE EN ADMINISTRATIE LANGEGRACHT 28 AMERSFOORT - TEL 3)4
PAROCHIE VAN DEN H. ANSFRIDUS
PAROCHIE VAN DEN H. FRANCISCUS
XAVERIUS
PAROCHIE VAN DEN H. HENRICUS
