DE RASSEN DER MENSCHHEID
HET APOSTOLAAT DER
HEREENIGIHG
.A
OHS VERHAAL
D* groothandelaar In granen Bur-
wood at roor zijn bureau op x'n prlve-
tentoor eo tegenover hem at een be-
aoeker. die aoo Julst had plaats geno-
„Ik kom spreken over de parels van
ow vrouw, die twee dagen geleden ge
stolen zijn. toen uw auto werd aange-
..En'"
,Tk heb ie", lachte Shanmoor. ..Ik
weet precies wat er gebeurd ls." HU stak
een sigaar op en vervolgde: ..Het col
lier was gestolen, maar nu Is t mlln
berlt. De verzekering al u wel 90.000
dollar uitbetalen, als de parels wegblij
ven of vernietigd worden. Op 't oogen-
bllk zou 't collier WJ verkoop nog geen
9000 dollars opbrengen. En 90.000 dollars
kunnen u van den ondergang redden.
Maar verzekering ls ln vele gevallen
een uitkomst, en heel gemakkelijk."
Mijnheer Burwood had z*n bezoekt
met stijgende verbazing en woede aan
geboord.
„Wie bent u?" riep hij met lulde
.Haten we zeggen een kenner van edel
gesteenten". antwoordde Shanmoor. HIJ
stond op en haalde uit een zijden zakje
een parelsnoer, dat hU even ln de hoog
te hield en dan direct weer bU zich
stak. v
„Gezien?" vroeg hij. „'t Overtuigend
bewijs, nietwaar, dat ze ln mijn bezit
zijn. Ik kom morgenochtend om 10 uur
terug. Als u me dan 2000 dollars
tant geeft, ben Ik tot onderhar
bereid."
„Maar dat ls afzetterij, chantage!"
riep de andere.
.Hu. Ik kan ae ook aan de verzeke-
lngwnaatschapptj geven. Ik onderstel.
„Een oogenbllk. hier schijnt
I gissing in het spel te zijn",an
een der detectives.
„Dit Is mijnheer Shanmoor.
dat xe bij Pinkerion Limited verzekerd
„Dat zult u niet doen", kreet mijn
heer Burwood.
Chanmoor glimlachte fijntjes. Jk
dacht wel. dat u dat zou seggen. Zullen
we dan afspreken morgenochtend?"
.Ja" mompelde de groothandelaar.
Mijnheer Shanmoor kwam den vol
genden morgen klokslag 10 uur en werd
direct MJ mijnheer Burwood toegelaten.
Deae zat MJ z'n bureau aan het raam.
HU leunde achterover 11 z'n stoel en
Jk heb nog eens over uw voorstel
nagedacht en neem bet aan."
„Het ls in ons beider belang", meen
de mijnheer Shanmoor. „als de parr a
vernietigd zijn, ls er geen enkel bewijsJ
De groothandelaar knikte. HU "aaide
een pakje bankpapier uit een L -- van
z'n bureau. „Tweeduizend dollars."
De ander glimlachte en stak se ln
ra binnenzakdaarop haalde hl] het
collier te voorschijn
-Hoe Jammer dat dit vernietigd moet
worden", iel mijnheer Burwood.
„Inderdaad Shanmoor keek naar de
parels en liet se van de eene hand In
de andere glijden. „Deze zijn zeer zeld
zaam. Ik had u eigenlijk 10.000 dollars
moeten vragen. Goed dat lk er aan
ddnk. Wees voorzichtig, als u ze vernie
tigt. Ze worden niet geheel In zuur op
gelost. O moet ze spoorloos laten ver
dwijnen. want die verzekeringslul zijn
•ttgeslapen. dat weet u ook wel."
Mijnheer Burwood ging rechtop In z'n
Mod zitten. De eenvoudigste manier Is
de beste: dat iel Ik u laten zien. Oeef
t collier maar hier
De bezoeker voldeed aan dit versoek.
Mijnheer Burwood nam een hamer uit
een van z'n bureauladen en een stalen
plaat, die HIJ op een uw. stuk papier
oo den grond legde. Daarop sloeg hU
parel voor parel met hedge slagen to.
grata. Op 't laatst lag er op t papier
BÉK meer dan een glinsterende laag
schilfertjes. Nu nam hll voorzichtig het
stuk papier op. legde de leege streng op
zU en blies den Inhoud van 't papier
door 't open raam van de 9de verdle-
i zijn I
streng, rolde die tot een balletje op en
verbrandde dl' ook de asch hiervan
blies hU door 't open venster, dat iU
daarna sloot. Een oogenbllk later zat
hU weer ln z'n stoel.
hU.
..Inderdaad, mijnheer Burwood". zei
Shanmoor. „wij kregen den z.g. bandiet
ln handen, maar wc namen z'n verhaal,
dat hU door u voor dezen diefstal was
omgekocht en betaald, zoo maar niet
aan. We moesten eerst een bewijs heb
ben en dat hebben we ln deze gemerkte
bankbiljetten, die u mij gegeven hebt."
„Maarmaarstotterde Bur-
elgenaardlge blik op Shan- j wood, dat Is een leugen. O gaf me een
I duplicaat van 't collier, dus nagemaakt."
De directeur van Pinkerton Limited
glimlach:e. „Ja. lk gaf u een duplicaat.
Door uw haast, de parels te vernieti
gen. hebt u dit duplicaat niet nauwkeu
rig onderzocht. Hier ls het echte." En
hU bracht uit z'n zak weer een parel
snoer te voorschijn.
Langzaam liep Shanmoor naar de
„De heeren detectives, die u ontbo
den hebt", zei hij tot afscheid. ..zullen
nog wel een woordje met u te spreken
hebben, mijnheer
..Prachtig. Zelis als de
maatschappij hiervan lets a
dan had zij nog geen spoor
bewijs."
„Volkomen waar", zei Burwood. Z'n
hand greep nog eens ln een van z'n
bureauladen en omklemde nu een revol
ver, die hij op Shanmoor richtte.
„Handen op. schurk, of lk schiet!"
Shanmoor wierp z'n sigaar op den
grond en bleef bewegingloos zitten.
„Wat moet dat beteekenen?vroeg
hl] kalm.
„Dat geen boef als JU mij er tuaschen
zak. 1
hU i
n paarlen collier
„Twee detectives
a wenk van mU."
ft dit collier met
voorschijn
wachten bulten op
„Zoo. Maar wat I
al dat gedoe te r
„Dat is een zuiver dupUczat van hel
echte collier. Men weet. dat Je gisteren
bij me bent geweest. Je elschte geld en
zou terugkomen Zoo Juist gaf Je me een
nagemaakt collier en stak de 2000 dol
lars ln je zak
„Gemerkte bankbiljetten, zeker!"
.Ja", grijnsde Burwood. „maar lk hen
een eerlijk man en JU bent een schurk
Je dacht me die namaak te geven en
self het echte collier te behouden."
„Wel. wel", lachte Shanmoor. ..Ik zag
Je voor heel slim aan. maar Je overtreft
nog m'n verwachting.
„JU bent öf de bandiet, die mij en
m'n vrouw aanhield, óf Je hebt een
handlanger."
..Knap gedaan, drommels knap ge
daan", prees Shanmoor. „Nu de echte
parels spoorloos verdwenen zijn. Is uw
plan geslaagd. Als lk nu toegeef, wst
dan? Bedenk u eens. en
.Jk bedenk niets."
„0 weet ook. dat nu de echte parels
vernietigd zijn, u zeker bent van de
uitbetaling door de verzekering", zucht
te 8hanmoor. „En Ik ben uit Jen weg
DE GESLEPEN
ZONDERLING
Ik houd niet van bellen aan m'n
voordeur. Hoe minder er gebeld wordt,
hoe liever is 't me. Veelal zijn net Bede
laars of schuldelschers die bellen. Voor
al het bellen van deze laalsten leidt vaak
tot hooge worden en onaangenaamheden
komt men ln den regel gemakkelUk af.
Na deze korte rilosoflsche inleiding
acht lk het voegzaam, hier mede te
deelen, dat er op een regenachtlgen en
wlnderlgen Novemberavond aan m'n
voordeur gebeld werd. Dit keer echter
was dat ge bel geen onwelkome aflei
ding voor me. Ik ben schrUver en was
Juist bezig aan een roman, die me veel
hoofdbrekens kostte en waaraan lk
i maar gen bevredigend einde kon ma-
I ken. Ik legde m'n pen neer en liep vlug
door de gang om open te doen.
Ik deed open en voor me stond een
zonderling mensch, z'n pet stond scheef
op i"n hoofd, s'n manleren waren on-
verschlUlg, x'n gelaatstrekken dito en
zeker bU gemis aan kauwgumml of
pruimtabak, kauwde hU op een stroo-
HU tikte e
Jk U
II Jou achter slot en grendel
hebben."
Mijnheer Burwooc' belde. Z'n secre
taris kwam binnen.
„Verzoek belde heeren hier te komen."
Een oogenbllk later traden twee de
tectives het prlvé-kantoor binnen.
.Jk venoek u dezen man te arreztee-
rn". zei mUnheer Burwood." HIJ Is öf
de bandiet, die m'n vrouw en mU heeft
óf hö ls z'n medeplichtige
Zooals u weet. was hU gisteren hier en
vroeg gekl ln ruil voor 't parelcolller van
ouw. Zooeven nam hij 2000 dol-
ontvangst ln gemerkte biljetten,
U schreef zelf de nummers op. Als top
punt van brutaliteit gaf hU me dit."
En Burwood hield het onechte col-
tr. dat hU uit a"n eigen zak gehaald
»d. ln de hoogte, „'t Is namaak."
„Precies zoo als u t ons verteld
hebt", zei een der detectives, en zich
lot Shanmoor wendend: .Vooruit sta
Maar wal wat
1 zweeg en keek z'n metgezel vra-
Ollmlachend stond Shanmoor op
.Jk kan u de moeite besparen mil te
foullleeren Hier Is hel geld."
bi hU overhandigde den detective 1
pakje bankpapier
„Maar heeren!" len Burwood onge
duldig. „waarom uiasleeri a hsm
niet?"
„Ik kom. Ja. Ik kom voor 't lokaas.
Vol verbazing keek Ik hem aan. „Het
lokaas?" herhaalde Ik. „Ben Je dan een
hengelaar?"
HIJ keek me gelalen aan. scheen ech
ter besloten nilj te vergeven en tracht
te onnieuw hel me uit te leggen.
Ja. bokken-lokaas" zei hij weer.
Ik was de kluts kwl|t Nog nooit had
Ik gehoord van me»schen.dle op de bok-
ken vangst gingen en zeker niet met
Ik 7
op
i dit
volgen
„Zijn er dan soms menschen. die op
De man keek me onverschillig san
..Br zijn sells mensrhen. die hun me-
demenachen als lokaas gebruiken."
Die sinjeur, dacht Ik, 1* aan 't ver
keerde huls. Maar Ik was nieuwsgierig
geheel nieuw voor zij. Ik deed een po
ging om hem uit te hooren.
„Misschien bedoel Je een gebit", be
gon Ik vrij onhandig, „bokken hebben
een gebit."
„Ook goed. als Je dat soo noemen
wilt"
I hij.
oedoelt. Wat ls dat eigenlijk; lokaas voor
„Mals
..En wijn en olie?"
Neen. neen", weerde hij af: ..Mals
eupadden."
De gedachte steeg In mij op, dat ik
met een krankzinnige te doen had. Ik
„Ik heb l
.Ja", knikte hU.
En waarom?"
„Omdat t meer dan tijd ls."
„Och man", riep Ik korzelig. „Je bent
niet goed wijs. Ik denk er niet aan.
andermans rekeningen te betalen."
„Neen, natuurlijk niet."
„Ik heb roet dié rekening niets - lt
te staan. Ze moet voor Iemand andera
Maar welk nummer Is dit dan?"
„Nu, goeden avond dan" zei lk.
Ik had dien man nu lang genoeg op
gehouden en moest weer aan 't einde
bevredigend. In elk geval aan een aan
nemelijk slot.
.Jk dacht dat dit twee en zestig was",
zei hij besluiteloos.
„Dan heb Je Je vergist", en lk deed
dz deur voor z'n neus dicht.
Ik hoorde hem nog zeggen: „U hebt
gelijk." Daarna ging hU heen.
Langzaam liep lk naar m'n studeer
kamer terug, ln stilte lachend over dien
man, „die zoo „vreemd" gedaan had.
Ik lachte nog. toen lk den drempel over
schreed. Maar die lach verdween direct,
tóen ik zag. dat. terwijl lk met dien
zonderling dat dwaze gesprek over „lok -
aas" enz. aan de huisdeur gevoerd had.
z'n medeplichtige door het achterraam
In m'n kamer was gekomen en alles v»n
eentge waarde had meegenomen, wat
hij maar had kunnen grijpen.
De twee dieven hadden mij als „lok
aas" gebruikt. Veel plezier hebben ze
er niet van gehad, want de politie had
ze spoedig te pakken, dank zij het sig
nalement. dat Ik van een hunner kon
MISSIE-RUBRIEK.
AUSIHALUE.
en Frsnsch priester. In 1689 door een pries,
er van Manilla, Phlllppljnen). die telken»
nen er weer toe kon overgaan.
,or Engelse he misdadiger.» en om politieke
1. Cisterciënzer: P O Plljm. In I
n deun datum af lx A
Hoar' «otllM
v-holen met 144.000 en MO R.K. scholen
oor uitgebreid lager ouderwijs mri 12000.
i-erlingen. Australië la een pracht mimi»
De dwaling nvt" Moed en
is wil der grootste dwalingen
onzer eeuw.
Het is dus wel van belang
dit blad eeuige beschouwingen
te wijden aan tie rassentheorie
want dit soort kwesties is bran
dend actueel.
Bovendien is de dwaling var
het ras een hoofddwaling, waar
uit andere dwalingen voort
spruiten.
Verblind door «Ie dwaling van
hel ras verkondigt men
valsch beeld van (nul, verwerpt
men de leer der erfzonde, lot
client men de Verlossing, di
Christus ons bracht, bnnl me
het bovennatuurlijke uit de gods
dienst en legt .men een andere
zedelijke maatstaf aan.
Door de dwaling van het ras
wordt de jeugd aan den invloed
der Kerk onttrokken en door de
gemeenschapsschool met
heidensche levensbeschouwing
bedorven en vergifligd.
Door de dwaling van het r
wordt de Katholieke geloofslv
onverecoigbaar verklaard m
de beginselen van liet Arische
ras. wordt een felle slrijd ont
ketend lussehen Kerk en Slaat en
wordt liet ware Christendom
vervangen floor een Positief
Christendom, flat in werkelijk
heid een positief heidendom
lil ons eerste artikel willen wij
enkele beschouwingen wijden
al gei
i de i
leger
s afkoi
slig w
hel
len, dal hel
ii het
Latijn: hel zou een afleiding zijn
van hel woord ..radix", dat
„wortel" beteekent.
Tegenwoordig neemt men aan
flat het woord van Arahischen
oorsprong is.
Waarschijnlijk brachten de
Muoren hel naar Spanje, waar
het een term werd, «lie veel werd
gebruikt in den veehandel.
Langzamerhand ging men het
woord -as gebruiken, om de ver
schillende groepeeringen en va
riëteiten der inenschrn aan Ie
geven.
Al weel iedereen wel ongeveer,
wal men mei hel woord ras be
doelt, tiet is nog niet direct een
voudig om er 'n zakelijke, nauw
keurige en juiste omschrijving
van te geven.'
Dunton noemt een ras: een
groep van mensehen. die bepaal
de kenmerkende eigenschappen
hebben, die hij andere groepen
ontbreken.
Deze dof initio is goed. maar
zij zegt niets over liet ontstaan
der verschillende inenschenras-
De beroemde Duitsche rassen-
kundige Frciherr von Kieksledl
geeft de volgende omschrijving:
een ras is een bloedverwante
lletiHHinRvormgroep.
Evenals «Ie vorige geeft deze
definitie dc voornaamste punten
goed weer: een ras is een groep
van menschen, die zich van een
andere groep onderscheidt door
een bepaalden lichaamsvorm en
door bepaalde kenmerkende
eigenschappen. Lichamelijk ver-
schilt het eene ras immers van
'I andere door gestalte, schedel
vorm. gezichtshoek, kleur van
huid, haar en oogen.
Deze auteur geeft ook eenigs-
zins aan hoe een ras ontslaat,
want door het woord „bloedver
want" laat hij duidelijk door
schemeren dat een ras ontstaat,
doordat sommige menschen on
derling huwen, en zoo een groep
apart gaan vormen.
De hoste omschrijving van
woord ras geeft m.i. de Nedcr-
landschc rassenkundige dr. P. J
Waardenhiirg in zijn uitstekend
werk: Het rassenvraagstuk in
onzen lijd, dal in 1037 is ver
schenen.
Een ras bezit volgens hem,
binnen de soort een na kruising,
isolatie en inteelt geselecteerd en
gezuiverd stel van erffactoren.
Voor den mensch neemt hij
bovendien aan. dat dit genu
goed moet zijn van een aanz
lijke groep van personen, die op
een bepaald gebied in voort-
plantingsgemeensehiip leven.
Vooral uil de woorden: krui
Ning. isolatie, inteelt blijkt duide
lijk dal de verschillende men-
schennissen niet ineens zijn ont
staan. maar tlal zij zich eerst
langzamerhand gevormd he"
C.od schiep immers Adam
Eva als eerste menschenpaar i
uit hen zijn di blanken eu
negers, «Ie Mongolen en de In
dianen, de dwergvolken, de Hol-
Icntottcn en «Ie Boschjcsmannen,
kortom: alle mcnschenrassen
voortgekomen.
Toen de menschen zieli lang
zamerhand hadden vermenig
vuldigd en hun aantal grootcr
was geworden, gingen zij gelei-
«lelijk aan uiteen: aparte groepen
gingen hij elkander wonen. Imw-
den onderling en kregen na ver
loop van lijd iels aparts, iels ken
merkends. iels eigens.
Verschillende oorzaken heli-
hen bovendien «Ie vorming der
mensehenrassen in «Ie hand ge-
•rkl.
Sla
lie op een eiland of
•li door bergen ingesloten
voonden, waren al «toor de
ar van «Ie overige menschen
leent en op elkander aan
Overstrnomingei
harstingeu verdr
■itlk.ii
paalde groc|>cn uil hun woon-
plaals naar andere streken, waar
zij weer door onderlinge In we
lijken een groep, een stam een
ras a pari gingen vormen. Ook
een instelling als hel kastenstel
sel werkte de isolatie van andere
groepen in de hand.
Bovendien «Ireven vijandige
invallen heele menigten nam
andere lan«lcn. waar zij onder
elkaar weer een groep, een ras
gingen vormen.
Zoo had er overal isolatie,
selectie en inteelt plaats, die aan
iedere groep haar eigen karak
teristieke kenmerken en eigen
schappen gaf.
Hel is dus moeilijk een goede
omschrijving van het woord ras
te geven, als men niet eenig in
zicht heeft in hel ontstaan van
de verschillende menschenras-
Toen nu de groote natuurkun
dige Linnaeus in 1750 de ver
schillende soorten van planten
en dieren in een systeem had ge
rangschikt, was de heele weten
schappelijke wereld opgetogen
van bewondering en verbazing.
Men ging zich al spoedig de
vraag steller: kunnen wij nu ook
de verschillende soorten en groe-
pen van menschen in een ge
sloten systeem onderbrengen?
De Göttingcr arts J. F. Bln-
menbneh heeft dit in zijn bekend
werk: „Over de aangeboren ver
scheidenheid van het menschen-
geslacht hel eerst beproef«I.
Hij deelde de menschheid in
vijf groote groepen in en gaf aan
elk werelddeel zijn eigen men
schen ras: aan Europa '1 blanke
aan Azië het gele. aan Afrika het
zwarte, aan Australië het bruine
en min Amerika het roode ras.
Deze indeeling in vijf hoofd
rassen heeft oen tegenwoordig
algemeen prijsgegeven: de opvat
ting van Blumenhnch is verlaten
en heeft plaats gemaakt voor de
indeeling van Georges Guvier,
«lie «trie hoofdrassen aannam.
Zoo deelt von Eickstedt de
menschheid in in het blanke of
Europide, het gele of Mongoifeïr
en het zwarte of Negride ras.
Dit zijn natuurlijk maar enkele
hoofdtrekken.
Wanneer hij vwder gaat o«-
derverdeelen, komt hij tot ver
schillende nevenvormen, primi
tieve vormen en tusschenvor-
men. Zoo behooren de Polyne
siërs, die de eilanden Samoa.
Tahiti. Tuamoti, Hawaii en
Nieuw-Zeeland bewonen, als
nevenvorm tot het blanke ras.
De drawida's in Voor-Indië c*i
de Wedda's op het eiland Ceylon
zijn primitieve vormen van bet
blanke ras.
De Indianen, het uitgemoorde
volk van Amerika, z.ijn een
neve«v«»rui van het Aziatische
gele ras: de Eskimo's uit de ponl-
slreken zijn <b> primitieve vorm
van het gele ras.
De Aino's van Noord-Japan
zijn een tusschenvorm van het
blanke en het gele ras.
Dc bruine, kroezige Melane-
siërs en «Ie Papoea's, die onze
kolonie van Nieuw-Guinea be
wonen, zijn een nevenvorm van
hel zwarte ras. Het dwergvolk
der Pygnieën is er een primitieve
vorm van. De In-kende Boschjcs
mannen en de Hotten'otien zijn
wee een lussehenvorin van het
zwarte en gele ras.
Zoo blijkt uit deze enkele
groote lijnen, uit welk een bonte
verzameling de menschheid be
staat.
Het is van weinig behing om
op verdere onderverdeelingen
nader in te gaan. Wij zullen in
een volgend artikel alleen wat
nader aandacht gaan besteden
aan ons blanke of Europide ras.
E. L.
Op den CalvarlctM g hebben de solda
ten Christus' kleer a verdeeld, maar
hel onderkleed, door Moeders zorgzame
verdeelde kleed l
ymbool geweest
wens als Mystli
Christus een Is
Toch zijn in den loop der eeuwen
groote snikken van Christus' Kerk los
gescheurd. Ook deze macht heeft de
salan over de menschheid gekregen, dat
hU sells geheele volken heeft kunnen
wegrukken uit de heilige Levenseenheid
met den Christus!
De verdeeldheid der Christenen! Is er
lei» droeviger. Iets grievende» voor den
Goeden Herder, die Kebedrn en geleden
heelt opdat het zou worden: Eén Kudde
en Eén Herder?
In de Bidweek gaan onze gedacht, i
en onze liefde, ons verlangen heel In
'I hUzonder uit naar de miljoenen: Pro-
ti.vtaiurn en SrhlsmaUrken. die van
Chrl.tus zUn geworden door 'l H. Doop-
n die toch bullen de uiterlijke een
heid der Kerk slaan, die beroofd zl|n
pun een groot stuk der waarheid, ver
stoken ook van de kostbare Gcnade-
691 lulllloen Christenen, waarvan 3-g
mlllloen Katholiek. 192 mill. Protestant,
en 151 mill Schismatiek. Van de gedoop-
ten behoort dus slechts ruim de helft
Uit de eenheid van Christus' Kerk. Zle-
tenheid 'r*,lfk d" '"scheurde Chrts-
TorwUI In leder land wordt gowerkt
aan de hereenlglng van Protestanten
is er sinds 1927 In Nederland een groote
Oebeds- en Actlevereenlglng opgericht
om het hereenlglngawerk der afgeschei
den Oosterlingen te bevorderen nl Het
Apostolaat der Hereenlglng Verspeeld
over ruim 750 parochies Is dit Aposto
laat met s'n meer dan 50.000 leden uit
gegroeid Uit een bron van geestelijken
en materleelen steun voor dit apart soort
Mlsslearbeld Het steunt öoatersche en
Wcstersche priesters ln hun moeilijken
arbeid, hel draagt mede zorg, dat ei
'•leeds meer eigen Oost- rsche priesters
worden opgeleid, het werkt mee aan
den heropbloei v.n een nieuw Christe
lijk Oosten.
Men menie niet dat dit een utopie,
eon onmogelijkheid tal
Aeht mlllloen afgescheiden Oosterlin
gen sljn nu :ecdg met behoud van
