valkenburgsche
katakomben
Gloeiend
s.
s.
De Romelnsche Katakomben zUn on-
deraardsche begraafplaatsen, door de
eerste Christenen In de nabijheid van|
Some aangelegd, en die. in- tijden van
vervolging, soms hebben gediend tot
verzamelplaats en toevluchtsoord. In
tal van opzichten zijn zij zeer belang
wekkend. vooral ook ten aanzien van
den godsdienst, omdat de schilderingen
in de grafschriften ln de katakomben
eene uiting zijn van het geloof en het
geloofsleven der eerste Christenen.
De Valkenburgscbe Katakomben,
thans eigendom der Katakomben-Stlch-
tlng zijn eene getrouwe weergave van
die te Rome; belangrijke gedeelten van
veertien Katakomben zijn hier bijeen
gebracht. Dit werk ls. van 1909—1913,
tot stand gekomen onder voorlichting
kundlgen, waarvan de bekende archi
tect Dr. Cuypers voorzitter was, en met
van .,de Commissie voor Christelijke Ar-
chaeologle" te Rome, aan wie het be
heer der Romelnsche Katakomben ls
toevertrouwd, en welke verklaard t
het Valkcnburgsche werk als het hare
ons hier te Rome!), riep hij. bU
gang door de Valkenburgsche
ben, geestdriftig uit. En de groote ka-
takombengeleerde Mgr. Wilpert, bekend
ils een zeer streng criticus, heeft, na
djn bezoek aan Valkenburg, te Rome
'erklaard, dat hU verwacht had, een
oort ..Spielerei" te zullen vinden, doch
dat de Valkenburgsche Katakomben
•en ernstig wetenschappelijk. een
grootseh werk waren.
van zeer hooge geestelijke zijden
n Valkenburgschen Katakomben
e belangstelling en waardeering
ten deel gevallen. De vijf bisschoppen
Nederland hebben ze. op 1 Juni
1915. gezamenlijk bezocht. Toen Zijne
lentie Kardinaal van Rossum ln
hier te lande vertoefde, heeft hU
er prijs op gesteld, de Valkenburgsche
komben te bezichtigen, en hij
heeft zelfs het beschermheerschap van
Van af den beginne hebben de Val
kenburgsche Katakomben. ln blnnen-
en buitenland, veel belangstelling en
groote waardeering ondervonden. Prof
Pijper, hoogleeraar te Lelden, heeft bij
de plechtige opening getuigd: „Waar-
imbenkenners hebben
de Valkenburgsche Katakomben bezocht
en alle hebben er zich met groolen
over uitgelaten. Zoo gaf oa. Prof. I
ruchcl zijne voldoening te kennen.
t, uitgevoerd
>r archaeologlsche
a Roma!" (wU
En ook Paus Plus XI hee
gelegenheden, tegenover bestuursleden
der Katakomben-Stichting Zijne groote
ingenomenheid met het Valkenburgsche
werk te kennen gegeven; als blijk waar
van Zijne Heiligheid voo
de Katakomben Stichting willen aan-
ZUne Heiligheid Pans Plus X
■plendlde", too verklaarde de Heilige
Vader, „Je feral tout pour la favoriser".
indruk van het b
boekwerk heeft ge-
1 van hooge wereldlijke auto-
ïebben de Valkenburgsche Ka-
i bezocht, en er hunne groote
oek. HIJ verklaardi
het Valkenburgsche
als eene Instelling
tn algemeen maatschappelijk belang,
et het gevolg, dat de Valkenburgsche
atakomben, bij Koninklijk Besluit van
1 Maart 1915, als zoodanig zijn erkend,
tt de, bij de -lgendomaoverdracht
betaalde rechten door bet Fijk zijn te
rugbetaald.
Baron Kanzier. secretaris der Lata-
komben-CommlssIc te Rome, heeft op
voordeel gewezen der Valkenburg-
Katakombcn boven de echte doo-
dengraven ln dc Romelnsche Campag-
na „Te Rome", zoo zeldc hij te Valken
burg in zijne openingsrede, ..Uggcn dc
verschillende Katakomben ver van el
kander verspreid: vele zUn moeilijk te
bereiken, en dc meeste zijn voor het pu
bliek niet toegankelijk. In Valkenburg
daarentegen ls het belangrijkste van
het onderaardsche Rome bijeengebracht,
uit een oogpunt van studie een
groot voordeel ls." Dit verklaart den
uitroep van een hooggeplaatst gecate-
te Rome, toen hij van de Valken
burgsche plannen kennis kreeg, oi
komben bijeen te brengen: „Och,
die goede oerste Christenen
„Moge Nederland door een ovi
nd beeoek toonen". zoo eindigde Pro
-. Schrijnen eene. te Uttwui f
n lezing, over de Romelnsche Kat a
komben, „homeer het de Valkenburg
Katakomben, die het buitenls
ons met recht benijdt, weet hoog
en en te waardeeren!"
GEBED.
Waar mm zich wendt of keert,
Eigen Ittiis wordt meeat begeerd.
Overdrijving ia de leugen van eerlijke menaelien
Waar Uw wieg of krib moeht staan
Zljt ge baas, of zijl ge knecht:
1-eer door 'I leven samen gaan.
UIT HET LEVEN VAN EEN
DUITSCHEN VLUCHTELING
U.
R.
3
Theorie en practijk van 't commu
nisme aan den lijve ondervonden.
VROUWEN EN KINDEREN.
Het boek dat aan de lourlsten de
elachte en gewenschte Inlichtingen i
bevat nog meer fraais. Zoo staat er
voorbeeld op allerlei plaatsen ln dat de
3ovJet-Unle niet alleen een arbeiders
paradijs ls, maar dat zU het land en
zelfs het ecnlge land Is waarin vrouwen
on kinderen het hebben zooals ze het
hebben moeten. Al" het waar was wat
dit boek over het leven der Russische
vrouwen cn kinderen schrijft dan zou
er inderdaad iets voor te zeggen zijn
Rusland aan andere landen ten voor
beeld gesteld werd op dit gebied. Maar
zoover zijn we nog niet. In mijn tijd was
dc situatie nog zoo, dat Rusland een
gezegend voorbeeld kon nemen aan
leder nlet-arbcldersparadljs. Ik heb bij
mijn reisverhaal er al op gewezen, dat
de kinderen bij hee'.e zwermen als longc
boeven ronddolen langs dc wegen.
Opvoeding genieten dergelijke s
kers hcelemaal niet. Onderwijs krijgen
zo niet. Ze groeien op zonder God of
gebod en zonder dc meest elementaire
dig Is. Ook voor dc vrouwen Is de
stand verre van rooskleurig.
Door de hooggeroemde gelijkschake
ling. waardoor de vrouw 'n alles gelijk
berechtigd met den man werd verklaard.
Is zij ln een ondragelijke situatie ge-
"cnvoudlg weggerukt u
Ze zijn
zonder meer. Vrou-
ouwen, aan weger
werken, bezig zijn met grondwerk voor
kanalisatie zijn heel gewone verschij
ningen. In meerdere gevallen verrichten
zij arbeid, die zelfs zwaar is voor een
Lt dan nog onder omstandig-
het onmenschelijke en on
mogelijke vragen van haar uithoudings
vermogen. Dr t op die manier de kin
van dit tegen
natuurlijk systeem, is overduidelijk. Ter
wijl vader en moeder heel den dag volop
buitenshuls werken, worden de kinderen
overgelaten aan hun lot. En wat kun
nen dergelijke ouders, die oververmoeid
cn prikkelbaar 's avonds naar huls
komen nog voor zorg besteden aan hun
Bij dat alles wordt dan nog maar ge-
loonen, die een joden fooi
1 ln zooveel ge-
toppunt ls ge
stegen. Uit deze nood heeft zich de ont
stellende praktijk ontwikkeld, waardoor
dc ouders hun kinderen explolteeren
verruiming van de inkomsten van
gezin. Met slagen en verwijten won
dc kinderen gedwongen tot diefstal
alle mogelijke' andere minderwaardige
waarmee geld „verdiend" wordt,
toestand ls zoo enorm, dat men
r Russische Jeugd wordt
an een volk dat onder derge.ijke
omstandigheden leven moet. En ondanks
alles toch zijn er hier en daar Uchtpun-
rcnmenschen, die eerbied afdwingen
or de taaie standvastigheid
blijven vasthouden aan het
in systematisch bij
Dp een avond bezocht lk ee
familie. Rond het beeld der
Zwarte Madonna was heel het gezin bij-
Met zijn zware basstem sprak dc
de eeuwenoude gebeden uit in de
melancholische klanken van het Rus
sisch der boeren. Innig devoot klonken
de antwoorden uit den mond der aan
wezigen. Toen ik later op den avond den
boer vroeg of hij nog durfde bidden In
■dit land, antwoordde de man mij heel
rustig: „Men heeft ons alles ontroofd.
Maar God zal niemand ons
15 FEBRUARI 1935.
De vijftiende Februari van het jaar
135 is een dag. dien lk niet gemakkelijk
vergeten zal. Laat ln den avond rond
keerde ik terug van een vrien
denbezoek naar huls. Onderweg kwam lk
eigenaardige groepen mcnschen tegen.
Overal boeren met traktors, die door
den gelrokken
k waren ze O]
begaven zich
plein. Op
drukdoend,
schcn
geplakt zijn met papieren, waarop
onbeholpen letters
geschreven, die di
stellen aan de regcering!
ontevredenen, die
else hen stellen aan dc regcering in Rus
land!! De grootste grieven zijn deze: Wij
kunnen geen benzine en geen olie krij-
en meemaakt, dan huivert n:
i; je krijgt ze nog niet stil ais ze
aan het loopen zijn."
rbltterde menschen vergeten dat
ze roekeloos zijn. Druk doende om recht
krijgen verliezen ze de oandaent vror
n omgeving cn ze merken niet, dat het-
ntal van de betoogers zlcnderoogen
Overal gaan dc agenten van de
rond. Ongemerkt wordt de eene
ia den andere Ingerekend. Dim
verschijnen dc bladen met
staatsgevaarlijke actie
opgegeven van 1e
onverantwoordelijke handelwijze van dit
Icn gepubliceerd. Het volk moet
ie zijn belagers zijn. Na enkele
janneer de gearresteerden nog
iet op vrije voeten gesteld zijn
ongerust gaat worden over de
die hun waarschijnlijk boven
hoofd hangen, stroomen de boeren
r samen naar Tomsk, nu ln veel
iter aantal en uit veel verder afge-
n plaatsen. Het v
beweging.
Vrouwen cn kinderei
ordl een georganiseerd vi
uiten de ontevredenen
Ie krioelden ti
i. Geef ons onze paarden
gesprekken die lk rondom mij
opvang, begrijp Ik dat de boeren heele-
al niet content zijn over het felt dal
gedwongen worden om het land
met machines, die hun c
sympathiek zijn en hinderlijk omdat
gend gaat het van mond
„Paarden, en anders werken
den." Een boer vertelt me dat
kan gaan met een paard; nog n
een paard hem de baas geweest. H
it altijd doen wat lilj wou
het ook. „maar die vervloek
es. zegt hij, laten Je doen w
stemmen van zingende r
liier ln het openbaar religieuze liederen
zingen. De liederen worden afgewisseld
met dreunende spreekkoren, waarin ge-
eischt wordt dat de gearresteerden ln
vrijheid gesteld worden. Wat men on
mogelijk geacht zou hebben, wordt hier
werkelijkheid.
In het Rusland van dc duldciooze
knechting richt een volksgroep zich op
vrijheid. Met woedende oogen staan daar
de mannen, oude en jonge, of men het
gelooven wil of niet, maar het ls zoo:
gewapend. Met zeisen, stokken, oude
Jachtgeu
menigte. Er gaat een nooi
hebben u noodig i
En van alle kanten sl
getergd volk, <1
licht geen and-
een eind komi
verdediging
e rechten,
n ze toe. Een
als wel-
dit ondragelijke
uit. Lijdzaamheid
wordt weerbaarheid. Diepe ..'rok woelt ln
de harten. Van te voren ls het al ver
loren spel. maar daar wordt nu niet
om gedacht:
Recht: vrijheid; wij willen
C. ST.
ONS VERHAAL
De groote Parijsche detective Vtdocq I
was lil zijn jongensjaren een eclitc
deugniet, daarna couplctzanger ln caffc-
chanlants te Par cn had later nog
liondcro andere ambachten, tot hU eln-1
'lelijk lot dc ontdekking kwam van zijn
waar talent: misdaden op te sporen n
Ie ontsluieren.
was aan dc kerk te Llcry. ccu voorstad
vim Ptirljs. zekere Molrrllcl als koster
cn doodgraver verbonden, een zeer sluw
en zoo voor het oog z.eer iroom man
Toen nu llldeiu Napoleon, oorlogen
Parijs vol angst dc plunderwnede van
de Kozakken tegemoet zag, haastten de
bewoners zich al hun kostbaarheden
en geldswaarden zoo veilig mngclllk te
bergen. Ook dc nastoor van Lle.ry gaf
zich alle moeite om voor den zllver-
srhnt van kerk cn voor z.Un eigen
bezit een goede, veilige schuilplaats
bedenken cn vertrouwde den lieelen
rijkdom toe aan koster Molrellct. die
hem beloofde alles heimelijk te zullen
-oven ln hot naburig txuch van Bon-
d> Een vriend van den herder, een
zekere heer Scnart. Parijsche Juwelier,
voegde bU den schat een doos met kost
bare cdclsteencn ter waarde van hon
derdduizend kronen. Veertien dagen la
ter verscheen Molrellct bleek en ont
steld bij den pastoor cn deelde deze al
tend mee. dat er Kozakken door het
inkt hadden. Dc koster gen
- uitstekende reputatie cn
waaroD dc zaak werd verteld
oprecht en ongekunsteld.
Ie Molrr
let? Is hij gelro"wd? Is zUn vrouw Jong
en mooi? Een echte ParUlennc?.
de detective. Hel anlwi >rd luidde, dal
de echtgenoot!- van den koster een
knap. maar Udel vrouwtje was.
1 .f ander voor-
rlegcn zijn.
rd Moixcllet
opgesloten,
binnenplein
voortdurend
vloeide, die enkel
pompen verwijderd kon
•nlge middel dus. waar
oren zijn onsehuid slaande
anbreken van den nacht
avcloos en dronken student
seher in de cel gebracht
du- de koste- tot verblijfplaats dien
de. De dronkelap wierp zich In een
en sliep den ganscl-.'-n nacht door.
In zijn droom lag hij -oortdurend
Ic mompelen: ze mogen voor mijn part
komen, het goud Is veilig geborgen..
Wie kan mij Iets bewijzen
Later toen belde gevangenen met
elkaar aan liet schrale ontbijt zaten,
begin de studcni vertrouwelijk:
Ik ben nlci too dom als lk er uitzie
Ik heb een Pruisisch officier vun al rlln
geld beroofd en dal heb lk begraven.
pers te voorsclii'n.
lk het halen en d:
Frankrijk
a sluwen Inch haalde I
enkant van zUn zwa
i kleine fleschje en drie lo-
t te breken
r heen. de donkere gang di
zichtIg maakte de student het
hoofdpoort los met den sl
t wachter, die eveneens slle
bllkkei
geritsel
Maar
rk la
de naburige st-ul-
nctzelfde ogenblik
stond een tiental gendarmes om den
kuilMolrellct. ge zijt mijn gevangene,
sprak de Dultscher.
- Mijn hemel... maar wie zijt gl)
dan?
Vldocql MAX.
