s
OVER OPVOEDING
De opvoeding in het
eerste levensjaar
Daarom
t onderdeel niet onder
schatten. Onderschatting in dit punt
(brengt ernstig nadeel mee voor het kind
in zijn latere levensjaren.
Het la overbekend, dat een zekere in
vloed op het kind reeds mogelijk is nog
voor de geboorte. De praenatale zorg be
moeit zich wel degelijk met bepaalde
gebeurtenissen (schrik, drift, groote
blijdschap.) die vla de moeder een groo-
ten Invloed kunnen hebben op den ko
menden wereldburger.
Hiermee hangt samen, dat sommige
onderdeelen der praenatale *>rg Juist
om hun groot belang voor 'l kind en
dus voor de gemeenschap langs wette
lijke bepalingen geregeld worden-, zoo
als ook in ons land het geval is.
Wanneer men hierover een oogcnblik
ernstig nadenkt is het van zelf duide
lijk. dat de opvoeding in het eerste le
vensjaar zeker niet mag verwaarloosd
-worden, omdat de invloed daarvan nog
belangrijker is dan de meer Indirecte
beïnvloeding van het kind ln het prae
natale stadium.
De praetijk leert trouwens ten over
vloede, dat opvoeding vanaf het eerste
«ogenblik in een rrenschenleven noodig
We spreken niet voor niets van ver
wende kinderen, die pas een paar maan-
-den oud zijn; ieder kent in zijn omge
ving zulke dreumessen, die in den fami
liekring de tragische rol spelen van een
„despotisch alleenheerschertje".
Reeds heel jong weet het kind, dat
ihet op een 01 andere manier bijv. door
schreier^ zijn willetje kan doordrijven.
-Dat middel wordt aangewend zoolang
er iets mee te bereiken is. Opvallend
-is bijv. dat het dwingende schreien op-
-houdt wanneer de onverbiddelijke deur
wordt dichtgeslagen, die een einde
maakt aan iedere gegronae hoop op
«en eventueel succes van het klaaglied
Op het punt van schreien en meer
dere andere punten zijn kinderen soms
iheel slim; de praktijk heeft iedere moe-
toer de waarheid van het hier geschre
vene doen ervaren.
Zooals gezegd werd. wordt de opvoe
ding in het het eerste levensjaar aan
geduid met den term „dressuur". Wat
(verstaat men daar nu onder?
r zekeren
tegenove:
clkand-
Als voorbeelden van dressuur bij kin
deren (men spreekt in den zelfden zir
van dicrendressuur) kan men bijv. op
geven: het aanleeren van 't geven vai
I „mooie" handje; het leeren eten mei
,.'1 mondje dicht".
Bij ouders die veel moeilijkheid heb
ben met hun jonge kinderen wat be
treft de opvoeding, moet men de fout
meestal hierin zoeken, dat zij de kinde
ren verwend hebben in de eerste maan
den en ze niet hebben onderworpen aar
de onontbeerlijke dressuur.
Men denkt er dikwijls niet aan, maai
niettemin t is een feit: heele kleine
kindertjes van nauwelijks een
maanden kunnen verwend zijn.
echter ook aan denken, dat men
kuurtjes en nukjes kan aanzien
daar heeelmaal niets mee te n
heeft. Een klein kindje heeft veel
gen noodig en komt het iets te kor
zal 't op zijn manier het gemis
bulten manifesteeren. Een dressut
dat af te leeren zou even fataal zijn als
het gemis aan de noodige dressuur
Daarom een paar wenken, die kunnen
helpen om nooden en nukken te onder
schelden.
Vooreerst een kind heeft behoefte aan
rust en lucht. Daarom moet men zoo
mogelijk het kind in zijn wiegje plaat
sen in een rustige en luchtige kamer
Kan 't niet beneden, dan maar boven;
I. dan maar beneden.
De i
t niet
Geen sufferds
kamers potdicht moeten zijn is een
Een kind voelt zich werkelijk veel be
er in een Irissche dan In een bedompte
Daarom verstandig rnct open
eetij dat cischt ramen dicht maar zor-
;n voor behoorlijke luchlvcrvcrschlng.
Verder vermljdc men zocvj'.'l mogelijk
-n sombere, donkere kamer. In veel gc-
1e wcnsch blijven, omdat onze slads-
ouingen dikwijls niet toegankelijk zijn
oor 't onmisbare zonlicht.
Maar ze"s dan kan men de kamer op
fleuren door te letten op de aanklceding
die dikwijls veel vriendelijker zijn kan
dan dikwijls het geval is. Zonlicht
trachte men op mooie dagen buiten
zijn heilzame inwerking op baby te la-
dat men tracht de primitieve uitingen
van het kind te begrijpen. Onrust en
hullerighcld veroordeele men niet altijd
als „lastig zijn" en „dwingen".
Een kind, dat op een opgepropt de
kentje of een stuk speelgoed ligt, wordt
lastig. Behoefte aan verzorging of voe
ding wordt gemanifesteerd doo. dikke
tranen en trillende stembanden. Het is
zaak voor de moeder, dat zij acht geeft
Of: dergelijke klachten. Wanneer zij ziet
waaraan het hapert zal de pruilerigheid
gauw verhelpen zijn. Wordt bij een
nauwkeurig onderzoek de oorzaak niet
gevonden en kan men dus veilig aan-
dat er geen oorzaak is. dan
men zich niet aan onredelijke
roepe de heilzame dressuur
hulp. desnoods ten koste van mede
lijdende moederlijke gevoelens. Op die
manier behoedt men het kind voor een
lastig karaktertje, waarmee het In t
lere leven altijd onaangenaamheden
ondervinden en zichzelf voor een
ne despotische heerscher met de al-
(8 van een kleinen tyran. GERRA.
r Christus voor
crlooehenc zichzelf, n
i Nee! Zichzelf verloochenen v
I je volkomen stellen in dienst
Daar
om God. Niet
•zll zelf het waarom niet begri
handelingen, die niet
van hun eigen persoonlijkheid
Opvoeding in strikten zin is heel wat
•anders Wel Is zij ook Inwerking op an-
-deren, maar hel groote verschil mei de
dressuur bestaat hierin, dat de opvoe
ding bedoelt een Inzicht bij te brengen;
-terwijl dressuur daarvan afziet
Opvoeding gaat uit van het princiep.
;dal degene, die opgevoed wordt, een
-worden wakker gcropen en verder ver
volmaakt; dat inzicht helpen kan om
ibet geweten tc vormen en om wijziging
te hrengen ln denken, voelen, wlJlcn en
handelen.
liet oor dat wijst dei
't Schril gekraai dei
Het water kent men
De menHchen aan hl
i ezel aan,
i ijd'k-n haan,
aan den grond
in eigen mond.
noodig: „diep nadenken
en stoutmoedig vragen
Alleen wie diep heelt nagedacht over
de waarheden van het Evangelie, durft;
de zelfverloochening aan. Want dat be-
tcekenl: prijsgeven van alles, waar dei
oppervlakkige mensdh aan nangt, Ben
sufferd past daarvoor!
Zelfverloochening in dienst van God
en den evenmensch beleekcnt een onaf
gebroken overwinnen wan zichzelf.
En b
Wie
us' leerling zijn wil. rr
ren dag z
Jezus volgen.
Dat is geen laJ wijken voor de ir,le
lijkheden van het leven, geen wezenloos
berusten in mistoestanden.
Nee! Want de ware volgeling vnn-
Chrlstus stelt zloh juist door zijn zelf
verloochening volkomen ln dienst von
den cmenmensdl. En uit plicht zal 1)1)1
strijden tegen verdrukking en mistoe
standen.
Maar wat hem zelf te dragen wordt
gegeven, dat zal hij moedig dragen.
Ook daarvoor is heldenmoed noodig
ran het Evange-
Ze zijn wel niet behangen met ridder-
Maar heldhaftig zijn ze! Heldhaftig In
hun doodgewoner, dagelijkse!)en pUctit,
lil het dagelijksch verloochenen van zloh
zelf in dienst van God en dea even
mensen, en 1st het moedig dragen van
eigen leed en tegenslag.
Heiden kweekt hot Evangelie, geen
«e.
OMS KORÏf vtRUW
vroeg verder: „Waaroi
p tegen? De mode
:n die moet gevolgd
„Onzin! Er gaat niets boven hi
tuurlijke. Neem me niet kwalijk
de hedcndaagscho meisjes
„Zijn niet onderdanig genoeg
meneer zijn zin!" wierp Jenny Bondwijk
crlusschcn. terwijl ze even naar hem
opkeek. Toen ging ze voort mei haar
tennisschoenen voor andere te ver
solen, waar ze aan bezig as „Daar
«Ie knoop." hernam ze. „In Jan zll
dorpsaard nog geankerd en dit mi
hopeloos ouderwets
„Och. dal
boog zich lot Jenny over, vragend: „Even
voor je vastmaken. J<
„Dank Je." weerde ze. .Mannen zijn
daar zoo onbeholpen in."
Hij zag naar haar gloeiend gezicht;
•n Knap snuitje had zo. Als ze maar ni
zoo haar gezicht mei die kleuren b
kladde alsof ze een ordinaire pop w<
„Dus zul je nooit kunnen trouwen
hernam Dot Verslaag, die voor een spi
stiftje vlug nog wat klei
pen gaf. .want alle meisjes gebnn
ordig schoonheidsmi
llp-
„Ik ti
mand
ooals jij
die een hoop verf op haar wangen
smeert. Hel Is om van te griezelen.
Jenny schertste hoewel 't gedwongen
klonk: „Op een dorp vind je nog wel
iemand van Je gading.
Mijn nichtje Rika, die b
on lwoordt geheel aan
Wil je soms, dat ik h
-vraag?"
„Je bent builcngewooi
zoudt willen doen
Druk begon Jenny haar poederdonsje
te gebruiken, zoodat haar hoofd In een
wolk gehuld scheen en Jan, die hoofd
schuddend toekeek, '*ejon tc niezen. Met
opzet maak Ie ze daarna haar lippen
rooder dan de mode vergde. Toon zag
ze hem uitdagend aan.
,,Wal ben je nu mooi," plaagde hij,
..Daar heb jij geen versland van." beet
ze hem toe en trok met een nijdig rukje
haar hoed over de ooren.
Toen Jan naar zijn auto ging. keek
hem na en dacht: Hemel! wat houd
ik van hem. Maar toch wil ik zijn zin
niet doen. Als Ik mij niet meer opmaak,
denkt hij natuurlijk, dat Ik het voor
hot onderbrak de gepeinzen van Jenny
door u.* zeggen, dat zij en Pril.-, de Moer
achterin gingen zitten Ze knipoogde'
„Don kan jij naast Jan plaats nemen."
Is.1 had al lang b-en-rs: (lal J.-nny
b heen lyilcu, alsof hel toeval mij
..Mij best," temde ze toe. maar er
gevoelige steek door haar hart,
i ze jaloersch op R!ka. Als Ik n
t zoo'n stijfkop was, bedacht ze
zou Ik geen enkel niddcl meer goh
ken. om meer uitdrukking aan mijn
zicht te geven. En nu vrcezend. dat
tc veel onder den invloed van Rika
onwetend v
Jan vervolgde: „Vader beweert, dat
als ik getrouwd zal zijn, ik mij
bewust zal wezen van mijn plicht,
Even begluurde hij haar en ging
„En als dat nichtje van je mij bevalt
en ik haar niet onverschillig ben,
vieren wij wellicht gauw bruiloft." Weer
sloeg hij even een blik op haar. Hij za|
haar kin beven en ze perste haar tandci
in haar lip. Toen antwoordde ze kwasi
luchtig: „Zij zal wel in Je smaak vallen,
want zij vindt zich kalefateren, zooais
zi.i dit oneerbiedig noemt, afschuwelijk."
Hij vermaakte zich in stille en dacht:
Kat, kleine lieve kat. je -trekt je klauw
tjes naar mij toe. maar liever zou ji
nd| niet loonen. Wacht maar' Ik za
d- duimschroeven wel aanleggen.,,.
Toen Rika zich na de make-up ln den
P-egel bekeek, zei ze: „Als Jan Mering
nij nu ziet, dan loopt hij aanstonds van
nc weg."
,,'t Staat Je heusch goed,"
Toen hij haar aan
-en vast op elkaar gcklcm
„Meen je dat?" vroeg hl.
Natuurlijk meen Ik dat
en zeer lief meisje," wror
eel, die opeens Ingekrom]
—Als h
n scheen t
:rgd is, da
graag. Jenny.... Ik beu
die landelijke schoonc, die zich niet. zoo-
als jij, onderwerpt aan alle gekke dingen
de mode aangeeftEigenlijk
ik op zoek naar een vrouw. Vader
bsoluut, dat Ik trouw, vooraleer hij
zich uit de zaak terugtrekt hetgeen hij
>n plan is. Hij vindt, dat ik. als ongc-
uuwd man. mijn taak niet ernstig ge-
-jj Jenny's ouder:
herpe r
in
Ook Jenny zag de verhouding
en haar jaloezie ging over in j
dat Rika Jan doo
gezicht ingepalmd
Toch mocht, zij
sijn. Eiken dag
om even bij de
loopen en wist
beweerde me
anders zeggen.
r het v.
of Jan van In
erlijk vervelt.
Je kunt n-
onopgemn;
ii geen blijk
uit. En
zoodat
nny een jubelkreet gcuil
Rika de vraag gcstcM
l meeste belang stelde
ar hield? Maar haar in
zich hiertegen,
g best wat blijven." ze
jken, terwijl -c driftige
Lijkt wel of ik
vond Rika, „t
strak en ik bon vies van mijn eigen
pen. Alles schijnt te kleven. Bah!"
.Ongewoonte," meende Jee—. Ze glim
lachte en dacht: Wat za' ot» Jan op
kijken enals hij mij z.
zoek brach*-.
vond hij beiden in den tuin met een
Croote genade!" riep hij, toen hij
RiKa zag. „Moet je als clown ergens op-
Schuldbewust bleel Jenny met ge
bogen hoofd zitten lezen, maar desniet
temin triomfeerde ze. toen Jan uitviel-
„Afschuwelijk, Rick! Ben jij nu oak a!
door die ziekte aangetast? Ais ik iets
over je te zeggen had, zou ik je gebieden:
verwijder onmiddellijk dien rommel van
^Langzaam hief Jenny haar hoofd op.
lijk blosje kleurde haar wangen. Haar
lippen waren kersrood.
Jan .tond verstomd. „Wat ben je
prachtig in je eenvoud. Jenny." kewon-
„Als je wist. hoe mooi je nu bent, dan
on je nooit meer je gezicht door aan-
cbrachte kleuren willen bederven."
Rika had zich stil verwijderd, maar
iisschcn het loorer door van een hees-
er zag ze. dat Jan de hand van Jenny
am en hoorde ze hem vragen: „Jenny,
ou het een groote opoffering voor je
ijl), om voortaan, u-rwilie van mij, ter-
".11e van niyn geluk, dergelijke schoon -
ciiisuiiddcien achterwege ie laten?
Tiwn vroeg Jenny verwonderd: „Rn
:ika? Ik dacht. ik meende
„Er bestaat maai- ecu meisje voor mij
p de wereld en dat ben jij."
Rika zag Jenny het antwoord op «yn
raag geven: Jenny sloeg haar armen
m zun hals.
Glimlachend verwijderde Rlka zich.
-e rol die htj haar gevraagd had te
•Uien spelen, had ze op zijn aanwij-
ngen vervuld. Haar taak was ten einde,
e had. zooals Cupido, twee minnende
arten tot elkaar gebracht, maar nu
r haar dorp
«ni L)e katholieke hijhei in
"Shri^E Duitschland.
de belangrijks l.'
