DE EEMBODE
VRIJDAG 5 IANUAR1 1940
„GETUIGEN VAN JEHOVA"
EEN GEWELDIGE ACTIE, DIE
ONS BESCHAMEN MOET
A k MEERMALEN lullen zich aan
Uw deur personen hebben ver
voegd, die U een door 'n mica plaatje
oeacheRnde Introductie lieten lezen. ZU
maakten zich daardoor kenbaar als „ge-
tulgen van Jehova" en trachtten bro
chures en boekjes te verkoopen.
In aljn radlo-gesprekken heelt Pater
Otten al eens tegen deze getuigen ge
waarschuwd.
De Amerlkaar.sche pers deed onlangs
enkele mededecllngen over de door rech
ter Rutherford gelelde „getuigen van
Johova", een vercenlglng, die In werke
lijkheid een voortzetting le van de sec-
te. die onder den naam „err .igc bUbel-
vorschers" algemeen bekt geworden
was. Alle slechts denkbare middelen van
de modernste reclametechniek werden
voor de verbreiding van dit evangelie
gebruikt, dat over de nabije wederkomst
van Christus en over het aanbreken van
een nieuwen tU-1 spreekt, waarin God
weer op de aarde heerschen zal. Op de
groote wegen worden automobilisten en
voetgangers bij iedere bocht begroet
met het door Rutherford gebruikte po
pulaire slagwoord: inlUloenen levenden
zullen Met sterven! Aan reclamezuilen,
telegraafpalen, op ultstekendo rotspun
ten, In Kurorten en badplaatsen, over
al zijn de plakkaten van de getuigen
van Jehova te vinden. De enorme mid
delen voor deze reclame en propaganda
die zleh over bUha de geheele wereld
uitstrekt, worden deels door hooge con
tributies. deels door den verkoop van
een geweldig aantal boeken en geschrif
ten opgebracht.
In de Vercenlgde Staten telt de bewe
ging naar schatting ongeveer 200.000 le
den. die allen leder Jaar een contribu
tie van gemiddeld 10 dollar betalen.
Bovendien beschikt de beweging over
een 25000 actieve medewerkers, wier na
men ln het wereld-hoofdkwartier te
New York staan opgeteekend. Van
daaruit wordt ook de bultenlandsche
propaganda geleld, die zich uitstrekt
over 45 staten. De geschriften van den
bond worden ln 88 talen, zelfs ln de Zoe
loe-taal, verspreid.
Rutherford toont zich niet alleen een
buitengewoon handig propagandist,
maar ook 'n bekwaam zakenman. Ir.
1938 werden niet minder dan 24 mlllloen
boeken en gesohrlften verkocht en ver
deeld. Ook gramofoonplaten en de daar
bij behoorende apparaten worden op
groote schaal verkocht. Al het propa
gandamateriaal wordt ln ln speciale
groote onderneming In Brooklyn vervaar
digd. Het gebouw van acht verdiepingen,
dat 'n heel blok hulzen omvat, bezit een
eigen krachtcentrale, zee reusachtige ro-
tatlemacbines, een boekbinderij, enz.
De belde maandbladen „The Watch
Tower" en ..Consolation" hebben een
Engelsche oplage van 250.000 exempla
ren, maar worden tevens ln 15 andere
talen gedrukt.
De eoherpe aanvallen, die Rutherford
ln zUn radiozendingen tegen de bestaan
de christelijke kerken richtte, voerden
in de laatste Jaren tot een vastberaden
alweer. In 1937 beschikte hij nog over
397 zenders; tegenwoordig staan hem
voor xUn propaganda nog slechts 8 a 10
stations ter beschikking die van hem fi
nancieel afhankelijk zijn.
Ook van katholieke zijde is men te
gen hem opgekomen en kardinaal Doug
herty van Philadelphia heeft bereikt,
dat Rutherford wegens verstoring van
den religieuzen vrede van het radiosta
tion WIP werd uitgesloten. De elsoh tot
schadevergoeding, groot 200.000 dollar,
die Rutherford wegens laster Indiende,
werd door de rechtbanken afgewezen.
PIET VAN NEK BRENGT OORKONDE
NAAR DE HOOFDSTAD
BIJ hotel „Blvk-
foott had Dinsdag
morgen een bijzon
dere geoeurtenls
plaats. Voor een
een gewone dlenst-
flcls de bekende
wielrenner Piet v.
Nek, die momen
teel te Amersfoort
ln dienst is. Deze
rit was bedoeld als
een zinnebeeldige
handeling en moest
uiting grven aan
saamhoortgheld
tusschen burgemeester De Vlugt
Amersfoort geelegerde i
i renner was een oorkonde medege
geven. die hij Amsterdam's burgervader
overhandigen.
HERINNERINGEN UIT
DEN WERELDOORLOG
Ge- en mislukte activiteit van
beruchte spionnen.
Gustav Müller zijn herln-
aan het spionnage-werk
wereldoorlog
Zwitsersche snionnagc-affalres genoteerd
en die van 1917 staat ml) nog helder voor
den geest. Het viel in die dagen nogal
op dat er zooveel prosnectl. catalogi en
reclame-folders enz. ln Oostenrijk terecht
kwamen en dan nog in den regel geadres
seerd aan personen, van wie allerminst
kon w
vacht d
aar eenlge belangstelling zouden
kunnen hebben. Daar was uit den aard
de zaak natuurlijk niets op tegen want
ook Oostcnrllkers zouden ten slotte wel
eens het verlangen kunnen koesteren
zich In weerwil van den oorlog, naar
Zwitserland le begeven, om daar geest of
lichaam ie vorfrlsschen! Oovallend even-
we' wa» hel feit dat een niet gering aan-
ta' van die prosnectl, voorzien van de
axnteekenlng „Niet geaccepteerd re
tour afzender" met de post werd terug
gestuurd. Een zeer bescheiden ambte
naartje van een Kroatlsch postkantoor
maakte den autoriteiten daarop opmerk-
ï:.am. Men kwam er toen achter dat de
afzender van alle prospectl een Zwlt-
s rseh dokter was ln Bern en dat uitslui
tend he' reclame-materiaal van de kuur-
Inrlchtlng In Davcs regelmatig terugge
stuurd werd. Enkele van die „niet-geac-
oepteerde" zent!Mnen werden nu chemisch
onderzocht en aldus kwamen alleraar
digste berichten over de binnen, yidsche
situatie In de monarchie aan het daglicht
Met on/lrhtbnren Inkt waren zij op de
foto'8 van het Davosche herstellingsoord
grvchrevon.
De Zwitsersche autoriteiten grepen ter
stond en krachtdadig In en de prospectl-
st'oom itwnrn onmiddellijk tot stilstand.
Ttrzeifdcrtljd arresteerden de Dultschers
een advocaat In Frankfurt die in dezelf-
serland- J
blik "cli'.er kwamen ook de Russen ln het
spel. In het algemeen was de Russische
solonnnce In Zwitserland nagenoeg mis
lukt. aangezien de man die haar geslicht
had. dn leider van het splonnage-bureau
ln Bern. overste Ourkow, na nauwelijks
drie maanden aan het werk te zijn ge
weest, door de Zwitsersche autoriteiten
lilt het land -eed gezet, terwijl zijn op
volger. generaal Oolowone een stnmperd
Antlrclew van den Rnsslsehen Generalen
Stof. Wat hll op het «tuk van splonnage
ln de 2 Jaar dot hl,l actief optrad allemaal
uleehnnld heeft, weet Ik niet. maar wij
kr.-cn heel wat rapporten over hem zon-
dci hem oo't te zien. Bij dt bewaking van
de grenzen hadden verschillende officie
ren trouwens hetwat fouten gemaakt en
de Rus ziel Oostenrllk binnen en verliet
hel. land al naar het hem beliefde.
Ten slotlc „associeerde" Androjew zich
met Tomps. een der meest beruchte In-
ternatlonnle spionnen van dien tijd.
Tomps was opgevoed In Duitschlnnd en
benccrsehte de Duitseho taal volkomen.
Op een of andere wlj/c S'.cagde hij erin.
ln dienst te komen bij den Dienst der .In
ternationale Slaapwagen-Maatschappij"
en tijdens den oorlog begon hij op dien
post zUn loopbaan ala spion vanuit
Milnchen. HIJ stuurde een heel legertje
aardige Jonge meisjes naar Wecnen en
Berlijn en die zochten en vonden daar
contact met de officieren, met als gevolg
dat hU langs dien weg tal van uiterst
belangrijke berichten en rapporten kon
verzamelen. Deze berichten werden ver
volgens ln den vorm van overgenomen
dagbladberlchten naar den heer Tomps
gezonden en deze ontcijferde en contro-
leerd ze om ze ten slotte door te zenden
aan het 2de bureau van den Franschen
Generalen Staf. Aldus werd de Russische
majoor Andrejew de naaste medewerker
van Tomps en van hun beider activiteit ls
sedertdien nog vaak genoeg geblekenl
Hoe het met hen afgeloopen Is, weet lk
niet. ik geloof niet dat zij later gepakt
De gezinsvorming
in de knel
Wo leven ln een MJd. waarin het voor
duizenden volwassen Jongens en meisjes
niet mogelijk Is een geiln te stichten.
Hoe komt dat 7
Dsnr zullen wel veel oorzaken voor
aan te wijzen zijn.
Maar voor een deel ligt de oorzaak
zeker ook ln het feit, dat ln vele
trekkingen de meisjes de Jongens heb
ben verdreven. Dat ls verkeerd.
Voor een ander deel ligt ook h
een oorzaak, dat heel veel Jongemannen
niet kunnen geraken tot een ïoodanlge
belooning ven hun werk, dat ze i
kunnen trouwenzonder overdreven
elsohen te stellen. Het noodlge, di
zijn moet. ontbreekt, en daarom ls
trouwen uitgesloten.
Nog ergerlijker ls het feit. dat velen
voor Jongere krachten moeten plaats
lakenomdat men die goedkoopcr
Daarbij komt dan het droevige feit,
dat duizenden Jongemannen niet eens,
Jaren lang solllclteeren, een betrek
king kunnen machtig worden. Er. daar-
zljn er zoovelen, die keurige diplo-
hebben En met schrik worden ze
gewaar, dat ze leder Jaar een laar
ouder worden, en daarmee „te oud" om
Is het nog wel noodlg, te bewijzen,
dat we naar een nieuwe gemeenschap
Zonder .Ingrijpende" maatregelen Is
dat niet mogelijk. Zonder, misschien
zware, offers van velen kan dat nooit
gelukken.
Dat moge waar zijn. Maar die maat
regelen zijn noodlg, en daarom moeten
De versterking en de noodlge uitrus
ting van onze weermacht heeft ook tot
Ingrijpende maatregelen geleld. Om het
gevaar voor onze onafhankelijkheid te
weren, worden ook van velen groote
offers gevraagd.
Het belang van duizenden Jongeman
nen en m»'«|es. die recht heM,°u np
gezinsvorming, elscht Ingrijpende maat
regelen, die niet achterwege moge blij
ven om de offers, die het van velen zal
We moeten met spoed naar een nieu
we gemeenschap, naar een zoodanige
ordening, dat vóór alles de Jongeman
nen tot betrekkingen kunnen geraken,
cn daarin zooveel verdienen, dat ze een
gezin kunnen onderhouden.
Het moge een moeilijk probleem zijn.
Maar moge het dan ook ter hand worde
genomen met die energie en taaiheid,
zich ter oplossing voor
moeilijk probleem zet.
Geloof en geleerdheid.
.Vlet zelden hoort men de bewering, dat 1
vendlg geloof en eohte geleerdheid onv<
eenlgbaar sfjn. De practuic echter bewust bet
tegendeel. Ven begin afium telde de katho
lieke kerk groote gelearden en n
wetenschap onder haar leden. Mr
De Kerk in den loop
der tijden.
OORDEEL VAN EEN PROTESTANTSOH
Een ding ls
sploi
Engelsche Ingenieur Herbert Dale Long.
Gedurende den oorlog stond hij ln dienst
van de Intelligence Service ln Brussel en
riet Tomps verschilde bij ln zooverre dat
hij militair opgeleid was en au. nationale
spion gold. Hl) was Engebchman en
werkte zonder vergoeding cn uit louter
vaderlandsliefde voor zijn land. Boe hll
werkelijk heette heb lk nimmer gehoord,
maar als spion werkte hij onder een heele
serie namen: Dale Long. Leng, Lenex,
tlerbst, Lessing en nog wat anders. In
Oostenrijk speciaal als „Herbert" en
„Winter".
In her. ocgin van zijn „loopbaan" ope-
u-erdc bij In Zwitserland als
'«latles met
het splonnage-bureau van een zekeren dr.
Katz in Kopenhagen, waardoor hij een le
vendig contact net de splonnage-centra
ln het Oosten vist te onderhouden. Er
zijn perloden geweest gedurende
Nog niet zoolang geleden verklaarde bJJ-
oorbeeld zl|n dominee, dat het schep
treerd w
Met hi
paganda zorgde. Vond Long hier
een zwakke plek en daarvan waren er
genoeg ln den oorlog dan werd een
propaganda-actle terstond Ingezet en
daartegen waren wij nooit opgewassen.
Volgens Engelsche schatting bellepen de
kosten van pers- en vlugschrlft-propa-
ganda van dien kant alleen al ongeveer
2? mlllloen Pond Sterling.
Om „ieder het zijne te geven" moet ook
de Russische kapitein van den Genera
len staf Peter von Basarow tot de groote
spionnen van den wereldoorlog worden
gerekend. In '14 was hij mlllalr attaché
ln Berlijn. In vredestijd verloor hij dien
post. Dat gebeurde kort nadat de „zaak-
Redl" aan hel licht gekomen was. een af
faire van den spion van dien naam die
voor hem werkte. Toen de Russische Ge
nerale Staf
de Ge
nerale Staf wenschte hem terug te roe
pen. maar precies sis In OostenrUk maak
te het ministerie v.n Bultenlandsche Za
ken daar bezwaar tegen Toen liet de
r.erale Staf zich niet langer weerhou
en maakte de zaak openbaar Men stelde
Basarow een val. maar aangezien die al
tijd juist Iets eerder lont rook dan een
ander, zorgde hU voor een plaatskaartje
li een sneltrein die naar een zeer verre
landstreek vertrok. Merkwaardigerwijze
leed hij zijn grootste nederlaag toen de
Dultschers hem een natuurlijk vtrralsehi
legerbericht ln de handen speelden dat hij -
p.omt aan sj)n superieuren doorgaf. Het
resultaat was een verrassend offensief
van de Dultschers In Mei 1915 In he
Noorden nabij Riga dat hot Ri'»s,«»V|
Oppercommando volkomen vertastte...
zen geleerde.
Niet alleen ln theologie en pbllMophl*,
maar ook wat betreft do i
pen, de letterkunde, de phlMogle, wiskunde,
rechtsgeleerdheid kan de
van naam wijzen Onder t
leerden, die ln waarheid unlverseele genteen
genoemd mogen worden, bbvoorbeeld
bertui Magnus, die niet ar
theologie en philosophic,
Grieksch en Arabisch en evenzeer
tuurwetensehap. ZUn waarneming!
dieren zijn zeer verrassend. Trouwens Juist
op het gebied van het experimi
zoek heeft Albert us Magnus
De Kerk heeft
kUkje gaa
verzameling en, boekerijen en archieven var
»1 men bezwaarlijk kun-
godsdienst en geleerd-
natlonalcn geleerdenarbeld. Zoo
ln het bUxmder de missionarissen voortdu
rend waardevollen arbeid op het gebied van
oek. Niet zelden
leerdheld toegang gevonden tot gecultiveer
de missielanden.
z. provinciaal van de Barmhartige
n Oostenrijk, heeft de eerste nar-
past. De priester Bolleau heeft
eeuw voor Fahrenheit reeds een
r vervaardigd; Albert de Groote
Julsten uitleg van de H. Schrift, Indien
f Inderdaad tegenspraak ls, dan moet
snschelUke mcenlng naar do goddelijke
Openbaring worden gecorrigeerd.
tljdroovu
•■<114 i».
ONS KORT VERHAAL
De duiven
door ABIE REINDEER
u.o de woorden: „Een duif!" „Wal?"
.Men heeft zooeven «en culf bazorgd."
Jen duif?" —„Ja," antwoordde Mina,
,jnet een brief or bij."
Pauline nam den brief uit de enve
loppe.
„Lieve meruchen!" las zU. „lk weet wat
van Jullie! Je zou InbllJ zijn. als lk het
niet wist! Je zult verstandig doen als
Je er voor zorgt, dat niemand anders het
te weten komt. Daarom zend ik Je een
postduif. Bind een briefje van tien gul
den om een van haar pootjes en laat
haar dan weer vliegen. -s zij niet bin
nen twaalf uren met met geld bij mij
terug ts, dan zullen Jullie geen plelzle-
rlgen Zondag hebben. Hlermeo dreigt Je
een Je welgezinde."
Pauline liet den brief verschrikt vallen.
„Afpersing!" zei zij opgewonden. .Jtlaar-
Dlljkcltjk!" „We moeten onmiddellijk
de politie„Onzlnl" meende Paul,
„eenvoudig geen aandacht aan schen
ken, er heelcmaal geen nota van
nemen „Denk Je. dat dat hel.
beste Is. Paul?" „Beslist, Pauline."
„En de duif?"
„Daar zijn ze bij ml) mee aan het
goede kantoor," zei Paul dapper, „die
wordt geslacht! Basta! En Zondag ge-
Den volgenden morgen kwam er een
nieuwe duif. En weer was er een brief
bU.
„Overmoedige mensehen!" stond daar
in. „Je hebt de duif niet teruggestuurd.
Denk niet. dat lk met me laat spotten.
Als Je niet terstond met deze duif de
tien gulden verzendt, dan zal het i
mo-gen, Zondag, voor den heer des
zes geen prettige verjaardag zUn! Haalt
dus geen dwaasheden uit. maar bindt de
Hen pop aan de duif haar pootje, tt
verplichting van je Afperser.
Pauline stamelde angstig: ..Wat zal J
doen. Paul?" „Den hals omdraaien!
„Van den afperser?" „Onzlnl Van
de duif!" „Maar we hebben toch al
een duif," zei Pauline. „Dan hebben
we er twee, voor Zondag." antwoordde
Paul onvervaard, „een voor Jou en een
voor ml). Met dien kerel kom lk wel
klaar! Die ls bij mij aan het verkeerde
adres. Hier met de duif!"
Pauline had nauwelijks een klontje
suiker ln den mond genomen om de
sterke thee zonder melk wat te ver
zoeten, of er werd aan de hulsdeur ge
beld. Een kooi stond voor de deur met
een duif er ln. Wijd en zijd was geen
mensch te zien. Paul bracht het diertje
ln de kamer. „Nou wordt het toch al te
gek!" riep Paul uit, toen hij den derden
brief openmaakte, „als er nu nóg een
duif komt, dan geef ik de zaak aan bij
de politici" - „Wat schrljft-le dan?*
vroeg Pauline.
'aendef die Je bent! Wat hebben Jullie
met mUn duiven gedaan? Ik heb den ge-
heelen nacht bU de til op het geld staan
wachten. Maar Ik zal het Jullie wel ta
peperen! Wacht maar! Een kans Wil
Ik )e echter nog geven: een derde ouin
Bindt de tien gulden, die lk elsch, aan
haar poot en laat haar vliegen. Maar
doe het snell Anders zul Je morgen een
allesbehalve prettlgen verjaardag vieren.
De Wreker."
Pauline liep onrust, heen en weer.
.Zouden we hem toch maar niet lie*
ver... „Wat?" - „Het geld sturen.
Paul?" Paul springt op. „Ben )e tr.sl?
Net let» van Jou! Vlak voor mijn ver-
Jaardag! Tien gulden?! Juist nu, dat we
geen dubbeltje kunnen missen! Wie weet
waar die duif met het geld naar toe
vliegt!" - „Dat ls 't 'm Juist." zucht
Pauline. „Niks Juist," zegt Paul beslist,
„de duif wordt geslacht!" „Werke
lijk?" „En of!"
Pauline kijkt bewonderend naar haar
man. „JU bent nou nog h„ een kerel.
Paul." „Dat ben lk ook! En boven
dien lust Ik graag duiven. verschr'kkelUle
graag. Waarom eten we «IgenlUk nooit
een» een duifje?"
„Morgen krijg Je er toch een. Paul.
Paul geniet reeds bij het vooruitzicht.
„Ja morgen I Omdat Je nu niet anders
kuntl Maar Hen Jaar zijn we al getrouwd
en nog nooit heb le een duifje gebraden!
Waarom niet. zeg: waarom niet?" ..'6
Is zoo'n werk Paul, ]e weet wel
„Ja, Ik weet het wel; le bent zoo lui
als een lamme bij' 't Liefst maak
maar braadlappen, die hoel Je maar ln
de pan te do?n en dan worden ze van
zelf wel gaar!" „Al die kleine veertjes.
Paul! Als 't nu nog een kip was!"
Paul bromde: „Misschien vinden ze
het volgende Jaar wel klppenbrleven uit!
Dien Zondagavond zaten Paul, Pauline
en Otlo. de vriend van Paul. die vanwege
den verjaardag geïnviteerd was. aan den
lekkeren maaltijd. De duiven waren
koslelUk. Ieder had er een. Zelfs de
kluifjes waren zoo zacht als boter. En
dan de kleine aardappeltjes, bruingebak
ken ln boter, die Pauline knorhaantjes
noemde, en een griesmeelpudding die
klonk a's een klok met AJ P.-aardbelen*
saus! Een echt feestmaal, met Pelsener-
bier. waarvan Pauline alle eer had. Toen
zU even naar de keuken gegaan was om
de compote en het fruit te halen, zei
Olto: „Hoe komt het toch. dat Jullie
vandaag duiven eten? Ik dacht, dat Je
vrouw daar altUd zoo or tegen was
wegens het schoonmaken, het plukken,
zengen en al die mikmak?"
Paul straalde. „Ik heb haar een kleine
poets gebakken en die duiven zelf stuk
voor stuk naar huls ges'uurd, Overigens,
heb JU er wel een Idee van, hoe moellHk
het ls met de linkerhand brieven t«
schrijven om Je schrift niet te laten her
kennen?"
VERBODEN KOST
VOOR FRANSCHEN
SOLDAAT
R. O. G.-DIRECTEUR
GEÏNSTALLEERD
Geen kruiswoordpuzzleo.
Ouk de soldaat aan het front
snakt naar wat afleiding, die
hij o.u, ook vond ln het oplossen
van krufswoordpuzzles. Helaas
de onverbiddelijke censor
heeft hem dit onschuldig ge-
Het verbod, om ln de dagbladen een
kruiswoordraadsel te pubUceorcn, Is
oorzaak geweest van een protest der
legerleiding bi) de Panische
Dat kwam zoo: Onmiddellijk
uitbreken van den oorlog kre-
Ftansche dagbladen het bevel
hun kruiswoordraadselrubrieken tot na-
order van het dagelilksche pro-
graii ma te schrappen, daar men in de
puzzles een middel zag om geheime
boodschappen door te geven. Dienten
gevolge verdwenen de geliefde kruis
woordraadsels uit de kolommen, en al
len. dl* anders ln trein of tram den tUd
tten met een Jacht od den naam
een Japanschen mikado, moesten
hun hersens het gymnastische ge-
ontzeggen.
de eerste dagen van de mobilisa
tie letten de soldaten nauweUJks op het
verdwijnen der raadsels. Nu echter vrU-
aan het geheele front rust beerscht
de avonden steeds langer worden,
ls het verlangen naar de denksport
weer boven gekomen. ZU deelden hun
hartewensch aan de officieren mede en
dezen gaven op hun beurt een seintje
v De censor woog en wikte
gaf tenslotte toch weer toe
stemming om de kruiswoordraadsels te
plantsen op voorwaarde, dat zU vóór
perse gaan van de bladen ter
contróle werden ingezonden. Groote
vreugde onder de pollu'sHelaas, Iets
•- vroeg; zooals alle mensehen is ook
censor een veranderlijk wezen. Eén
__g verschenen de kruiswoordraadsels
ln de daghladen. Toen was het weer
De redacties ontvingen een tegen-
1, waarin het kruiswoordraadsel op
nieuw werd verboden.
pollu zal dus op andere wUzesUn
levendig motXn zien te houden.
GODSDIENST EN RADIO
Gedurende de drie laatste maanden
in hot Jaar 1938 hebben 20 Europee-
die landen gemiddeld 1.79 procent van
.ran uitzendingen gewijd aan gods
dienstige onderwerpen. De Nederlandsche
ultzcndpost van Hilversum staat ln du
opzicht aan de spits met 10,1 pCt. Volgt
dan Finland met 9,2 Estland met 6.0
Zweden 6.1 Denemarken 5,S cn Ier
land met 3.4 procent.
GEBED VOOR DEN VREDE
O God, uit U ls elk zuiver verlangen
elk Juist oordeel en Iedere goede daad.
Geef aan Uw dienaren die vrede wel-
ko de wereld niet geven kan, opdat wil
ln gehoorzaamheid aan Uw weten, bc-
vrijd mogen worden vnn oorlogsgevaar
ei. onder Uwe bescherming rustige tij
den mogen beleven. Door Christus on-
Heer.
(Orat'o Ml'sa pro pace).
De opvolger van
meulen. directeur van 't Rijk» Opvoeding»,
gesticht te Amersfoort, dc heer H. L. A.
Weusten. werd Woensdagmiddag gelnstal-
Leljscn, leidde den nieuwen directeur de vi
gaderzaal binnen, waar zich rcoas bevond
dc hoeren Jhr. mr. J. dc Beaufort, Prof. n
G. Nolst Trenlté en E. Thljssen. leden v
do plaatselijke commissie vnn toezichzl op
Rljksopvoedlnswezcn, de leeruren ambi
r Lcljien die dc li
oldeden wij aon d<
stsllntlo zoo eenvoudig mogelijk te doen ge
schieden. De heer Leijson dunkte voor do
medewerking van hei personeel gedurende
de periode, dat hij het directoraat van he:
R. O. G. waarnam cn hU h aai
aangename se menwerking iu _nen direc
teur cn personeel zou won.oertgezet on
der den nieuwen directeur, wton hl) God»
onmtsburen Zegen wenschte.
Jhr. mr. de Beaufort herinnerde aan don
eed. tegenogver hem afgelegd en «ces op de
van dl» Jeugdigen, dlc niet tol de
gemakkelijkste bchooren. Ook hu wenschte
Gods zogen op den arbeid waarvan de di
recteur. naar hU hoopte, dc vruchten zou
mogen plukken.
De oudste leeraar, dc heer F. Frlts. sprak
namens het personeel en dankte allercerat
den heer LcIJsen voor diens oroeid. HIJ vcr-
trouwdo or op. dat dc nieuwe directeur open
oog al hebben voor de moellUkheden die
het personeel heeft te overwinnen cn die
hem zeker bekend zullen -l|n. Een goede
samenwerking ui de oplossing van die moei
lijkheden bevorderen.
Tenslotte sprak de heer W*u*t«n dlc als
princiiwn van zijn arbeid nnngat ceneget.-
hetd. voorbeeld en offerzin HIJ hoopte spoe
dig dc genegenheid en het vertrouwen van
al rijn medewerkers te hebben rennen
en hl) sou zich Inspannen oi< .-dig to
zijn.
Met een persoonlijke kernro .- üig van
do aanwezigen met den nlni.' directeur
elndlgdo do Installatie-plechtigheid.
