V
7
e Eembode
'Sy
PASCHEN MET ZIJN VOOR- EN
NAVIERING
PASCHEN
F. A. T U L P
53ste JAARCANC NUMMER 32
VtrachJJnt 1 x par weck. Abonnementsprijs,
Inbegrepen de kerkelijke bijlage, Ie— per
krtvt 21». Tolkaabonnementeo 6 cte. p. week.
redactie en administratie:
Langegracht 28. TaL
tam: Kettatr. K.
Bum: Nleuwstnat 18
Ultgevara Ml) Neerland!*.
KATHOLIEK NIEU'
WAARIC
uys- EN A
VRIID AG 22 MAART l«0
AARIN OPCENOMEN HET „WEEKBLAD VOOR BAARN"
ADVERTENTIEBLAD VOOR HET DEKENAAT AMERSFOORT. ALSMEDE VOOR BAARN EO.
PASCHEN met zUn voor- en na-
viering.
Het middelpunt van de gcheele ker
kelijke Jaarkring, waarnaar zich alle
veranderlijke feestdagen richten ls het
verheven Paaschfeest.
Het ke-nleest van het christendom.
De viering van het beginselmysterie van
ons geloof. Het feest der verlossing van
het menschdom.
Daarom ls Paschen niet enkel een
feest der verrijzenis. Het ls het feest
van het lijden, sterven en verrijzen van
den Heiland der menschen.
Kruispaschen en Verryzenis-
paschen
In de christen oudheid waren de
trieste gebeurtenissen van Goeden Vrij
dag met de glorieuze van Paaschzondag
verbunden door een en denzelfden
naam: KRUISPASCHEN en VERRIJZE-
NISPASCHEN.
Het grootc Paaschfeest omvat dus
eigenlijk Goeden Vrijdag tot en met
Paaschzondag. Het christelijke Paasch
feest sluit zich overigens ln elk opzicht
onmiddellijk bij het Joodsche Paschen
Dit lag voor de hand. De Heer stierf
voor ons op den dag voor het Joodsche
Paaschfeest; en HIJ verrees op den Zon-
dagmorgen daarna: wat was natuurlij
ker. dan dat de christenen die dagen
cok en van ganscher harte gingen vie
ren. Daar komt nog bij, dat de Joden
alsdan vierden het eten van het eerste
paaschlam, vóór den uittocht uit Egyp
te. Een leder voelde hier de voorbedui
ding, de voorafbeelding: het eeuwig
Paaschlam werd geslachtofferd op den
zelfden dag. Zoodoende moest evenals
bij dc Joden, maar ln veel grooter zin,
Paschen voor de Christenen de hoog
ste feestdag en het middelpunt van het
jaar worden.
Stryd over de Paasch-
Toch is daar ln de eerste christen
eeuwen een groote strijd gevoerd onder
de christenen over de viering van het
Paaschfeest.
at kwam zoo,
"istus onze Heer. werd op den Hden
maand Nlzan gekruisigd. Daags
^hen. BIJ de Joden was de Zatcr-
Jndc dc laatste dag van de
.sabbath" of heilige rustdag;
.1 Paschen wordt op Za teldag ge-
De dag er voor werd de dag van
reldlng genoemd: „parasccves";
\c naam. dien dc H. Liturgie nog
A-wdc VrUdag geeft. Bijgevolg
1 "toroor dc hand ligt. Jezus'
.v—-. en' -sterven reeds 'l^ eerste
a zijn dood 'ap Uen 14tien Nlzan
Maanjaar en zonnejaar
dc Kerk zich allengs ging
•clden over heel de wer<.en ver
i Palestina bestond, raakte men
t dien l4don Nlzan icrIUk verlegen.
Want de Joden rekenden met een
maanjaar en de Romeinen met een
zonnejaar. Een maanjaar (als de mian
twaalf keer nieuw en vol ls geweest) Is
korter dan een zonnejaar. Nu vulden de
Joden hun maanjaar telkens met enkele
dagen (schrikkelmaand) aan. om niet
achter te raken bij het bij alle andere
volken geldende zonnejaar. Dit was op
zich dus niet erg. maar wel erg was. dat
dc Joden dat aanvullen zoo willekeurig
deden. Was er een vast. wetenschappe
lijk systeem geweest, om die twee Jaar-
i'crekenlngen met elkaar te doen stcm-
Mitar n
^•"■Wslinil woondi
u ontstond deze kwestie: Moet
't christendom nu maar tot In lengte van
dagen voor haar hoofdfeest totaal af
hangen van do Joden, van de door hen
totaal wlllekeijrtg vastgestelde Paasch-
tormljn? j'
n dicht bU Pa-
"vf&onden vonden, dat
het heilige van den dag maar moest
vasthouden aan den 14den Nlzan. Maar
relii, die vaak heelcmaal geen Joden in
hun omgeving hadden en overigens, zoo
mogelijk, nog minder voor de Joden
voelden, dan hun Klein-Azlatlsche. ge
loofsbroeders, meenden er wel op een
andere manier te komen.
Ze redeneerden zoo: de Joodsche 14de
Nlzan valt precies, volgens de Joden op
de eerste volle maan van de lente,
WIJ zoeken dus dc lente-nachtevening;
maar dan doen wij nog wat anders.
Want wc behoeven niets van de Joden.
In het Jaar van Jezus' dood viel de vol
le maan Juist op Vrijdag en de Zondag
morgen daarop verrees de Heer. Welnu,
wij vieren Paschen op den Zondag na
de volle lentemaan.
Zoo kwam er nnecnlgheld over den
datum tan het Paaschfeest tusschcn
A*'" "n kaanschc cn Euro j
peemuiie ciulstcuva,
Voorbereiding en
naviering
Zooals zijn waardigheid meebracht,
werd het heilig Paaschfeest vanouds
voorbereid en nagcvlerd.
Een groote plechtigheid voorbereiden
ls zoo natuurlijk en zoo voor de hand
liggend, dat men hierover niet behoeft
uit te welden.
De voorbereiding bestaat uit de z.g.
voorvasten en de groote vasten, veer
tig dagen lang. De naviering strekt zien
uit tot het feest van Pinksteren, vijftig
dagen lang. Mlnsteiis op den dag van
Christus' sterven en van Zijn rust In
het graf hielden de christenen, vanaf
de apostolische tUden, een strenge
vasten. Een rouwvastcn. In dc derde
eeuw was dit zeker reeds over de hcelc
goede week uitgestrekt. Let wel: op
Zondag, de dag der Verrijzenis, vastte
de Kerk nooit, In de vierde eeuw had
men reeds een vastentijd van 38 dagen:
vanaf onzen eersten Vastenzondag. On
der Paus Grcgorlus I werd er met na
druk op gewezen, dat Christus zelf een
vasten van 40 dagen door Zijn voorbeeld
had geheiligd. Men wilde dus de voor-
bereldlngsvasten van Paschen op veer
tig dagen brengen. Men had hiervoor
vier dagen te kort; zoodoende verlegde
men het begin van de groote vasten
vier dagen vroeger op Aschwoensdng,
Veel later, ln de zevende eeuw. begint
men te Rome naar het voorbeeld van
Frankrijk met een voorvastentijd.
De naviering ls echtfflr heel oud; daze
treedt onweerlegbaar reeds ln de twee
de eeuw op.
Verjaardag van ons
Doopsel
Willen we Paschen met zijn voorbe
reiding goed begrijpen en met grootc
vrucht vieren, dan moeten wc beden
ken. dat het Paaschfeest vanaf het be
gin behalve de herdenking van het lij
den. den dood en de verrijzenis des
Herren, ook de mystieke gedachtenis
van onze eigen verrijzenis tot het leven
der genade, d.w.z. de verjaardag
ons doopsel.
Paaschfeest I Dat ls geen uitgangsdag
ln nieuwe klceren. Geen dag van ge
kleurde eieren of chocolade paaschklok-
PaaschfeestDat is een Christelijke
hoogdag. Een zlelefeest. Het ls een leesl
van Christus cn van hen, die Hem lief
hebben. Een jubeldag met cn om Chrls-
Paaschfeest I Dat is een dag van aller,
lnnerltjkste beleving met Christus, de
Heer, die triomfeerde over don dood. En
daarmee Zijn Goddelijke Zending, en
Zijn Godheid bevestigde.
Paaschfeest I Dat ls oen Algemecne
Cummunledag voor heel de Christenheld:
voor de blanken, de bruinen, de zwarten
en de gelen. Een hoogfeest ln de kathe
dralen, de dorpskerken, de kapellen, en
de hutkerkjes der missielanden.
Paaschfeest I Dat moet voor allen, die
dood waren naar het bovennatuurlijk
leven, een dag zijn van geestelijk verrij
zen tot een nieuw leven.
Zoo moeten we het vieren
Als we met Paschen naar de kerk gaan
moet het zijn ln de echte Paaschstem-
mlng.
Als we dien dag Jezus ontvangen ln
de H. Communie, moeten wc met Jezus
spreken over Zijn verheerlijking, over
Zijn Verrijzenis, over Zijn triomf. We
moeten Hem danken voor ZUn lijden en
dat v.
e liturgie v
liefde trouw zullen blijven.
We wijden onszelf opnieuw aan Hem
toe. En ouders wUdrn Hem hun kin
deren. En kinderen bidden den Verrc-
zene voor htm ouders.
We Jubelen n
de Kerk.
En blU gaan we huiswaarts, e
wenschen mekaar: Zalig hoogtij.
Ja, dan mag het ook feest zijn i
tafel. Dan mogen er gekleurde e
komen en Paoschklokken. i
brood, 't Is feest
En als dan 'a middags or
kerkklokken weer roepen, gaan we graag
daarheen, om opnieuw eens Innig te bid.
den cn te spreken met Jezus, en te
luisteren naar de feestpreek.
En 's avonds blijven wc thuis, gezellig
n feeslelltke stemming.
KA NTOOR BOEKHANDEL
HET VULPENHUIS
Langestr. 85 t.o. Krommeirtr. Teltf. 46*8
Vulpenhouders
Wanneer we hieraan denken, wordt
do H. Vastentijd cn de Paaschvlerlng
voor ons veel meer porsoomljk e.i Innig
Dan wordt vanzelf dc vruchtbare ge
dachte gewekt: laat lk het zoo kostbare
geschenk van het bovennatuurlijke le
ven tot volle wasdom doen komen.
Laten we met hart en ziel de leiding
van Gods Kerk aannemen, dan wordt
de les van St. Paulus op Paaschdag voor
ons een vervulling: „Doet het oude
zuurdeeg weg, opdat ge versch deeg
worden moogt; ge zljt toch ongedee-
semd brood! Want ook ons Pascha Is
geslacht; en dat ls Christus. Laat ons
dus feest vieren, niet met het oude
zuurdeeg, noch met het zuurdeeg van
slechtheid cn boosheid maar met de
ongcdecsemde brooden van reinheid en
waarheid." (1 Cor. S. 7—0).
GELD
HET Is eigenaardig, dat zoovelen hel
geld. dat eigenlijk slechts ruilmid
del ls. waartoe 't zich bijzonder leent,
als doel. Ja menigmaal als ecnlg doel
van 't leven en streven hier op aarde
beschouwen.
Velen zullen dit wel niet openlijk wil
len toegeven, doch hun manier van han
delen vormt toch een afdoend bewUa
Men onderscheidt ten (leze verschil
lende typen. Vooreerst vindt men er.
wlen 't enkel en alleen om 't bezit Is te
doen, die men ln goed Hollandsch gie
rigaard noemt. Vervolgens degenen,
die zich op allerlei wijzen ln t bezit van
geld trachten te stellen, om zloh meer
genot, plezier, naar hun meening geluk.
te verschaffen. De 'waardeerlng voor
deze categorie menschen kan evenmin
erg hoog zUn.
Eindelijk is er nog een stx
schen, die. hoewel niet ln staat
te verschaffen, de mcenlng hebben, dat
degenen, die dit wel bezitten, gelukkig
moeten zijn; niettegenstaande zij slechte
om zich heen behoeven te schouwen, o
to' dh ontdekking te komen, dat veli
van die bezitter» doodongelukkig zijn.
terwijl daarentegen vele onvormogen-
den, mits tevreden. Juist wel gelukkig
zUn. Ieder heeft zijn eigen geluk In han
den. namelijk door tevreden te zijn met
den staat waarin God hem plaatste.
Nu tegenwoordig zoovelen er op Uit
zUn. allerwcge ontevredenheid te zaaien,
terwijl de goedwlllenden te weinig on
derlegd zUn hen van antwoord te die
nen, Ja daardoor zelfs worden meege
sleept In die opstandige sfeer, Is 't toch
mmdzakclUk, dat men begrijpt- dat
GEZONDHEID EN
HEILIGHEID
Onder de essays van d«n beroemden
katholieken echllver Franc!» Thompson
Is er ook een over gezondheid en hei
ligheid.
een tijd zoo lezen we ln dit
actueele geschriftje dat men
het lichaam als een gezworen vijand
van den geest beschouwde en ook als
zoodanig behandelde. Tegenwoordig
echter laat het lichaam een protest t"
ren tegen de tyrannle van den gi
Hoe komt dat? Onze ascetische vc
schriften Mammen nog uit een lijd,
er heel andere menschen waren, uit
tUd, toen de menach den Oostenwind
trotseerde en er mee spotte. Dat was
een barre tijd met een robuust geslacht
en voor zoo'n geslacht was het heele
apparaat van lichamelijke tuchtiging
en kastijding opgebouwd. Krachtige
naturen kregen een slerke. vante lei
ding. Het bruisende, overstroomende
Jeven moest ingedamd; het heete bloed
gekoeld worden.
Voor onzen tijd echter schijnt het
strenge vasten en het neretlsch harden
hopeloos ongeschikt, omdat wij te ner
veus, te gecompliceerd, te slap zijn.
Voor on» zou het onbegonnen werk
zijn. den eetlust In te toornen hadden
we maar een eetlust die een beetje In-
toomlng behoefde I een wegkwijnend
vleesch door versterving te verzwakken,
een voor den tUd verbruikt, uitgeput
lichaam nog meer te verslappen.
lichaam, dat onze weelderig le
voorvaderen ons al krachteloos genoeg
hebben nagelaten, Er Is geen plaats voor
de hoovoardU des levens, als het leven
zelf een ascetische oefening geworden
la Leven wil zeggen afsterven; den
strijd met het bestaan opnemen betee-
kent voor velen een prijsgeven van zich
zelf, de keuze van een onvermijdelijke
harde zelfverloochening
Veel van wat aan het lichaam
geweten, moet worden toegeschreven
aan de onverstandige behandeling van
zijn meester, den geest. In dit verband
haalt Thompson enkele passage» aan
uit een brief van den aartsbisschop
George Porter, waar dese zegt: „Wat
zondige gedachten betreft, heb Ik In
Kval steeds waargenomen, dat zij vcr-
nd houden met uw gezondheidstoe
stand... Ik vrees, dat u zich niet vol
doende voedsel cn rust gunt; Ijverzucht
en dergelijke hartetochten worden door
lichamelijke zwakte versterkt."
Deze jezuïet, en aartsbisschop wist te
goed, dat menschen, die tot tobben ge
neigd en daarbU tot een zittende le
venswijze gedwongen zijn. soms eec
zleleleed te dragen hebben, waarvooi
een veertlendaagsche voettocht een
veel beter middel Is dan dc geestelijke
oefeningen van den H. Ignatius Niet
alleen om wille van een oppervlakkige
analogie wordt het beeld van den ath-
loet steeds op den heilige toegepast, i
Het verband tusschen lichaam en ziel
Is zoo schrijft Josef Sellmalr ln zijn
boek „Priester ln der Welt", waaraan
wij deze citaten ontleencn bijna liet
fundamentcele probleem van do hcUM i
held en daarom moest 't ascetlsoM A
dit vetband gebeterd zijn.
volmaakt
ontbrak e
O, Die O. kreeg (Teams ruste met hear soon
cn nauwelijks was de ruzie uitgebarsten
dn politie verscheen plotsklaps om een
keuring te schrllven.
„Ik wou 'l geweer toch aoo bergitsg hou
den". iel de weduwe. „7 Is het eerste i"
mijn man kocht." Uitspraak f J of 1 dag
En tenslotte was er nog een meneer die
meende dal voor een dubbel Jachtgeweer
Jschtacte voldoende waa Toen bij tot
van deze opvatting afwijkende ontdekking
kwam had hij z'n bon al beet en hij haai
zich het geval m orde te maken. Nu tooi
hij zijn bewijs Hij kraag stjn geweer i.<
en inoeat f» boo te betalen.
Men ls nu gewaarschuwd en gedrag» i
waardig an niiug ln Baarnl
Is dc Schoonebeekerweg
„publiek"?
Zekere Hllhorst uit Achterveld had ln
duisternis met een onverlicht voertuig op
achoonebeekerweg gereden en da gemeet
veldwachter had hem dcawegr uckeurd. 2
wel H. als zijn verdediger mr. Prima betoog
den. dat die weg niet publiek waa Vroeger
hoorde hij aan de Indertijd (tUkwIdeerdn
Adollztlchting vu toen kwamen er ver*
lende gegadigden, w.o. de RudoUSUchtlng
een deel ervan kochten. Men betaalde
mecnzchappelljk mee aan het onderhoud.
Mr Prima kon de koopaete toonen on
had drie getuigen meegebracht De eer»te,
administrateur van de Rudolfztlchtlng,
(Ie een kwitantieboekje waar <T« menschen
Ui stonden dlc jaarlijks bedragen
storten om over den weg te mogen rijden, De
tweede getuige wss een der eigenaars die
bordjes had geplaatst „verboden toegang" en
„eigen weg". De derde was de meelhandelaar
J. W, v. d. B. uit Hamersveld, die JaarlIJki
een bedragje -- -
de, dat d.
kapot was en binnenkort door e»
worden vervangen. Eens reed er een Jongen
tonder rljbewtja met een tractor. Een rijks
veldwachter wist dat en was den knaap ge
volgd tol hij van het pad af waa en zich op
den grooten weg bevond. Eerst loan werd de
bekeuring or«zmaakt De gemeentevektwach-
er op den par.
do burgemeester van Bamrveld dan het pro-
oea verbaal kon onderteekenen. wanneer die
weg Inderdaad niet publiek was, werd de
zaak 14 dagen uitgesteld en zal da burge
meester als getuige worde-, gehoord.
10.000 dubbeltjes voor
Pater de Wilde
J»v«b het o lel ep. Dit mijlpaaltje Is o ni
•en aansporing om flink voor» te «tap
pan op den goeden weg. Moedig foor-
Op KANTOORBOEKEN i.bW
ELZENAAR
ta weerga niet.
LANCESTRAAT 101 - Tol. 5723
OORLOGS-VREES
Er heeft ln san krant een aardig» op
wekking gestaan, om toeh vooral uok
ln dezen tijd nlot na to laten. verMazi-
dlg te adverteeren. Want or ichljnen
zakenlieden te lUn. dia tot ren bekrim
ping overgaan uit het motief van een
verkeerde voorzichtigheid.
Die krant haalde als sterk voorbeeld
aan het feit. dat gedurende de nxobbi-
satlejaren 1914ISIS verschillende goe
de zaken van het tooneel alln verdwe-
non. Zs werden vergeten doordat con
currenten optraden met pakkende aan
kondigingen. Hulsmoeders en -rsdera
namen op dergelijke aankondigingen
eens een proefje met het nieuws pro
duct en se bevonden zich er niet slecbP
bij. De „voorslchtlgen" stierven een
zochten dood. Heel Jammer... maar be
grijpelijk... Ik wil hiermede maar zeg
gen, dat men met oen tt groot* voor
zichtigheid achterop raakt en wel due-
danlg. dat de verkregen achterstand
niet ln ts halen la
Dc nazi-gymnasuckoefrnlngen beginnen
BdtfjUf«orden. Telkens
niet-openoa-
re paadje langs de oefenschuur te Socbl
groolo ongerustheid van ons gezin. We
hemd heeft gcloupen bij gebreke aan
re unlformdeclen (wat zal dat een maje
stueus gezicht zijn geweest') heigeen
hem een dergelljko verzachtende om
dlgheld bctoekcndc. dal hij vrijgesproken
werd.
Ook dc twee mannen, die op den verjaar
dag van Sinterklaas ln volledig Nazi-tem
verschenen waren ln de verlichte deurope
ning toen het waakhondje begon te blaffen,
werden vrijgesproken. De anderen daaren
tegen zeven In getal kregen f 15 of
S dagen plus verbeurdverklaring van
Ahii dit IrRlate zit een pikante zijde. Is
net niet interessant te weten, dat de staat
der Nederlanden nu ook eens over echte en
onvrrvnliehte Nazl-unlformcn beochlkl?!
Deze uitspraken bevestigen dc meeiUng
vnn den kantonrechter, dat I t pad langs
de bewuste oefensehuur openbaar 1». „Pu
blieke weg" dus. De verdediger, mr. v. Ha-
venswnsy, had dat publieke karakter bestre
den. Als getuige werd de eigenaar van hel
bewuste pad, de B., opgeroepen. Dlc waa niet
binnen en dus znt inen er een baetje mee.
want zijn bevestiging of ontkenning zou van
groot belang zijn.
„Dan maar uitstel tot over 14 dagen," zei
de kantonrechter.
„Maar lk wil wel van net hooren van den
tuige afzien." zei de verdediger daarop."
,U zult uw verdediging dan moeten In-
ahkKbnl" vond de kamonreehter.
Ravcnswaoy zich
n|i behoeft U dc
u toeh uw vi
zijn verklaring,
n afgelegd In de
'een den N. 8. B.-gymnastlckleenar.
i daarom hield de kantonrechter zich aan
•t publiek karakter van den weg ervi (Inn-
n volde hij terstond von 'a.
Permanent in dc olie
„Eigenlijk
gromde de
„Astuhllrf niet." Duisterde dc zwakkeling.
„Dan tullen we eens een straf geven, die
als stok-achlT-de-deiir zal dienen, Vijftien
gulden of vijftien dagen cn een weck voorv
hechtenis met een prccfUJd van tweo Jai
en onder toezicht stelling vsn hel Leger des
Gevaarlijke buurt
Hot schijnt een gevaarlijke
ergens ln Baarn.'' Er vns
ie verscheidene Baarnaars
le moesten vei klaren hoe ze
urwupenen tc houden zonder
t gevaar Zwei ven
e boosdoeners
Of
niet zonder
De veehouder O. E had oou
ulo waarvoor HIJ vroeger een machtiging
nd bezeten Waarom hij dlc llleld? „Voor
'II verdediging I''
.Is dat dan bij u zoo'n gevit
.-oh
.'iiénM-dvaU I«wam nd
Wanneer man zoo zUn zakenvrienden
ln onzt goede stad spreekt, hoort m«n
klagen. Schilder», timmerlieden, sme
den. metselaars, winkeliers, hebben hel
zoo «UI. En wanneer men naar de re
den vraagt, dan la het antwoord: ..de
menschen durven niets te laten doen,
ze zUn bang voor evacuatie en dan be
schikken sa liever over contanten Bo
vendien vriezen ze. dat werk aan hun
hula of vergrooting van hun bezit aan
roerende goederen een slechte geldbe
legging zou zUn. omdat,,., als de oorlog
hier eens zoo woeden, wat God verhoe
de... alles toch vernield zou worden."
Maar hout heeft verf noodlg. niet al
leen ter verfraaiing, maar ook om het
togen bederf to vrijwaren. En hout.
kalk en stecnen UJn noodlg om bepaal
de voorzieningen te treffen, of om drei
gende schade-vergrootlng te voorkomen.
De gedachte een en ander „maar la
laten zitten tot rustiger tijden" kan ver
keerd zUn. omdat uitstal van bepaald*
reparaties wel oens tot ernstiger, mis
schien tot onherstelbars schade kan
lelden. Verkeerde voorzichtigheid)
En als we bevrijd blijven van oorlof?
Dan kan het wel eens gebeuren, dat een
bezit bUna of geheel verloren Is gegaan
door Inwerking van weersinvloeden of
anderszins. De spijt komt dsn t« laat!
Daarom: men late werken, geen on
verstandig uitstel „tot den vrede." WIJ
allen leven, ook uit toelaat
oogpunt Is het „doe gewoon" dus bevo-
E Overige—d-nke aan den
voormallgrn-' adv—- <Bf vw—auai
w m.-»