V k^3lauw reclame verlengd lot en met 15 Mei DF.F.EMBODE EEN DIENSTMEISJE? BENT om een net meisje verlegen dat goed kan koken? Een KLEINE ADVERTENTIE is de opioesing. IETS OVER VERVALSCHINGEN Vaak werden ze gemaakt door miskende kunstenaars De wereld wil bedrogen worden in de Residentiebode wijdt „Blophl- lus" een Interessant artikel aan het on derwerp „vervalsehlngen." We ontlcc- nen er het volgende aan: Een beroemd Fransch geleerde zeide eens. dat het laatste woord in de kunst zaken de vervalschlng was. En hU had gelijk, Hoe verder de horizon van de kunst zich uitbreidt, des te grooier wordt het gebied van de vervalsehlngen. De vervalschlng ls echter een imitatie van een origineel, een imitatie die een ongeoorloofde winst ten doel heeft. Het ls werkelUk diefstal, of het nu.uitvin dingen of kunstwerken betreft. De ver- valscher ls echter gewoonlijk geen doorsnee bedrieger. Zonder rechtsge voel, maar bUna steeds zeer handig, be hoort hU niet zelden tot de klasse der kunstenaars, die niet de waardeering gevonden hebben waarop zU hoopten. Hl) vindt troost en bevrediging ln het bedriegen, wreekt zich ln zekeren zin op de menschheid, die niet aan zijn werken gelooft. We zullen hier een paar voorbeelden van Hchtgeloovigheld en IJdelheid ge ven, die bcwUzen hoe ver vervalschers gaan kunnen. UIT DE HISTORIE werden zoo grif verkocht, dal natuurlUk niet genoeg had om vraag te voldoen. Snel maakten de weg werkers zelf van die voorwerpen die Inderdaad In verschillende verzar lingen zUn opgenomen, zonder dat n het bedrog ooit gemerkt heeft. Eveneens 1.1 FrankrUk heeft i scheikundige een boek uitgegeven o de periode van vooi den zondvloed de periode van de Kelten. Er wa: veel afbeeldingen ln. ook van vot. werpen, die de schrijver zelf uitgegra ven zou hebben. Beenderen van vo reldlUke dieren, zelfs was er een sehrlftteekens. t uit e tUd, i i de mensch nog samenleefde t was nog eens een opzienbarende verrassing. Schrift uit den tijd van der zondvloed. De geleerden zetten zich da delUk aan het werk om uit te vinden wa dat schrift wel te beteekenen kon heb maar men slaagde er niet ln d ns te ontcijferen. Totdat er elndc- •en geleerde was, die beweerde, dat •en cople van Sanskriet was ide eeuw voor onze Jaartelling. De Fransche geleerden gingen tegen die uitspraak hevig te keer en een van hen -J - die uitspraak te zullen weerleg- In een door hem uit te geven ge schrift. Maar het ls nooit zoover geko- en daarom is het maar bU Sans- gebleven. In Würzburg leefde op het einde dc 17e eeuw een arts. die zich meer zijn oudheden bezig hield dan met patiënten. Dit werd voor twee van collega's aanleiding hem een poets bakken. ZU maakten van leem on gelijke mosselen, geweldige vlinders. I XÉ° reusachtige bUcn en krabben en rupsen. In dc zon gedroogd werden deze voor historische beesten diep ln den grond begraven. De volgende opgai OUD-MEXICO EN EEN HAN DIGE. DOCH EERLIJKE HAN DELAAR. Niets ls duisterder dan de geschiode- ls van de oude beschaving van Me- >ewoners doen nog hun best dat verleden nog duisterder te ma- Men mag daarom de monumenten de ceramlsche kunst der Azteken, was'dënIdle daar v; brengen, dat hU juist I vertrouwen. Do Indianen in de voor daar zou gaan graven. den van Mexico maken die dingen Dat gelukte, doordat een van de col- s«°te hoeveelheden. Deze lega's hem vertelde, dat hU reeds vaak had gehoord, dat daar ln de buurt een schal begraven moest liggen Aanvan-1 keluk ongeloovlg kon dc goede man toen Imen- geen rust vinden en hU begon ln het weer geheim te graven. En hU groef de mon- j soed sters op. Het geluk dreigde hem den de zt baas te worden en zUn vreugde kende «"ls geen grenzen. HU bedankte zUn collega 1 ln overdreven bewoordingen, hem zeg- gend. dat deze zeldzame vondst zUn naam voor eeuwig beroemd moest ma ken En nu wisten de belde vrienden niet wat te doen: bekennen dat ze hem een poets hadden gespeeld ot niet! Intussehen had dc arts reeds hecie brschrUvingen van de beesten geleverd en gezegd, dat n stamden uit voorhls- I torlschen tUd. Het Latijnsch geschre- 1 ven boek was 100 pagina's groot en was voorzien van 24 platen. H»t geheel was nan een vorst opgedragen. Ook een fa- culten onderwierp het werk aa- een grondig onderzoek en nog gebeurd zou zijn. .1" fantastisch en grotesk tegclUkerUJd zijn. heeft men niet eens gecopleerd van oude monumenten, het zUn vor men. die eenmaal uitgevonden, steeds nagemaakt worden, omdat men ze an verkoopen. Oo gebrande aar- men menschelUke figuren, ge- lUnen en kringen, die er met een aangebracht worden. Als hand vatten moeten slangen dienen waarvan de oogen vervangen zUn door een glan- voerde zij: HU goot zoodat geen détail verloren ging, ook de stempels niet. En hU liet een vriend, die meende ln het bezit te zUn van een echte fraaie sulkerlepel uit den tUd van Lode- wUk XIV, het koperen model zien. dat hU van een echten lepel liad afgenomen. Daarom zal het niemand verwonderen, dat hU vertelde, dat hU zelf s meer de Imitaties van dc echte pen kon onderscheiden. Over honderd jaar beweerde hU. zouden zUn zilveren voorwerpen evenzeer gezocht zijn als dc echte, vooropgesteld, dat elkaar zou kunnen houden. Bepaalde handelaars ln zilverwaren hebben gewoonlUk van een of ander voorwerp steeds maar één exemplaar voorradig en het kost den kooper va~"~ heel wat moeite dat ééne exemplaar bemachtigen. Maar gewoonlijk kan m n aag bU e week vinden, omdat de echtheid niet na te gaan ls. F delaar. die trachtte I- op deze vervalsehlngen. Ora- „eenlg" exemplaar zien liggen. „SERVICE" Jaren geleden verleiden men dc vol gende geschiedenis: BU een verkooplng kregen twee heeren oncenigheid ov< ii stuk smeedwerk, dat „echt Ze boden tegen elkaar op, kregen ruzie, omdat leder van hen beweerde het latste bod gedaan te hebben. Toen mengde zich de handelaar ln den jijd en hU fluisterde één van dc heeren >e: „Ach, houdt u maar c. u nog wel zoo'n exemplaar leveren". En waarschijnlijk heeft de ecne heer den -nder zUn zoo vurig verlangden koop wel .ten doen. VERVALSCHINGEN VAN EMAILLE. In ParUs werd veel werk gemaakt van het aanbrengen van emaille op metaal Naast werkelijke kunstenaars, die de fraaiste dingen op dat gebied presteer den, werkten er ook veel vervalschers. die de kleine handelaars van i zagen en wel zóo goed, dat het moeilijk was zich voor bedrog te vrUwaren. Men boog de geémaillcerde stukken om, brak -•en stukje v op komen, heid moest bewijzen. En pas na een paar jaar kon men zien dat men met verval sehlngen te doen had. omdat die plekken geel werden als het emaille nagemaakt In het jaar 1858 overkwam een kenner dc volgende geschiedenis, die voor het ;h! haar einde vond. Er kwam een bU hem. die hem onder geheimhou ding mededeelde, dat een zeker heer X. van zijn verwanten een verzameling kostbare cmaillewerken geërfd had. Men zou die kostbaarheden goedkoop kunnen koopen, omdat de tegenwoordige bezitter - niet veel van wist. De handelaar ging dadelUk op af en kocht voor 20.000 franc emaille-werkcn. Zeer gelukkig reis de hU naar Parijs terug om zUn inkoopen 'n goede winst van de hand te doen. 'raag'"gekocht "Ër Ecpaar van dle emallle voorwerpen kleinen handelaar waar nu een vaas zag, die hem wel aanstond. De vaas kostte 1000 francs, want het was een stuk MandarUn-porceleln. De hande laar zegt cr bU dat als hij twee van die vazen had, hij ze niet beneden 5000 francs zou verkoopen. De verzamelaar tracht den prUs te drukken, maar daar in kan hU niet slagen. Tenslotte meende dc handelaar, dat als de verzamelaar de vaas nog hebben wil, hij er nu 1500 francs voor moet betalen. Ecnigen tUd daarna bezichtigt de ver zamelaar een reeks voorwerpen, die pas uit Italië gekomen zUn. HU' vindt niets zijn smaak, totdat hjj in een hoekje .wcede vaas ontdekt, die sprekend op dc andere vaas gelUkt. De vaas was -vcneens goed verzorgd. De verkooper zegt het jammer te vin den, dat hU de tweede vaas niet heeft en vraagt voor het enkele stuk 2000 francs. De verzamelaar weet den prils omlaag te krijgen tot 1500 francs en ge lukkig met zUn Inkoop gaat hU snel naar den handelaar om de andere vaas te koopen. Maar de vaas ls weg. ze werd twee dagen geleden door een handelaar ln oudheden gekocht. WaarschUnlUk had de vrek de vaas in zUn handen en ten slotte heeft hU voor de vaas toch nog 1500 francs moeten betalen. BIOPHILUS. grappenmakers ti hadden hl) daarvan gebruik. HU kocht zeir de voorwerpen op. vervaardigde een wst ericatalogue, waarin hij schreef: „Verval- dc belde schlngen jgjgjU 0jgjjj| werden voorgelegd aan baron Rothschild. Deze liet de voorwerpen onderzoeken 1 door een kenner, die verklaarde dat alles vervalscht was. Nu kwam de zaak i hot gerecht en het bleek, dat alle vi werpen eerst in ParUs gekocht wa Het geheel was een goed opgezette goed op- r zat. i dc faculteit was groot. I 'i. dat er maar één mlil-11 ga-in: alle exemplaren v werden opgekocht en v om behoort het boek. al: hier ol daar opduikt, ti heden. Dc dokter moet bedroefd zUn i zoo beetgenomc hij toch veel i Maar later moet zUn ei ie collega's vergev. Ten opzichte goudsmeedkunst is wen het ocgin [heid. Het F r zUn v oude werken var alle wUshcld en zeker- e 18e s bijna UIT DEN PAALWONINGTIJD 1 licht- veel zl zeer begeerd, ma geheel verdwenen, omdat moeilijke tUden van Lodewijk XIV in Lodewijk XV versmolten heeft. Tijdens de revolutie werd bovendien vernield of verborgen. tten werden niet meer terug- nor J gevonden en ook werd van dat kostbare 115_1 zilver gesmolten en tot munten geslagen. '°S Alleen de gewone zilveren voorwerpen. *"n die weinig kunstzinnige waarde hadden cn die de bezittingen vormden van de kleine burgerij, hebben de politieke stor- men overleefd. Zoo was dan het oude Fransche zilver werk zeer gezocht en daarom werd het ijverig nagemaakt. Gladde koffiekannen werden met de tuelderigste ornamenten versierd, bekers ln den stijl van Louis XIV werden in grooten getale nage- maakt, lepels werden veranderd in vor- menschemchedol1 ken' zooals men zc aan het ho' Bekend ïHd HU moclHllad- El' hct ceni«° kenmerk voor echt oordliheld van setuleen ouli zllvcr was het stempel, de beenderen W v^hljn halen lét Tot aan het jaar 1789 moest al het wa» een groot moment voor den onder- goudsmeedwerk ln Parijs voorzien zijn zoeker en de goheele wetenschappelijke;®n *'er "F' wereld stond cr van te kijken, da: nu den fossielen mensch had gcvoi Nu Immers was met mathematisch! kerheid vast te stellen hoe dc mens op dc planeten gehandeld hadden congres kwam MJcen Parijs en BerlUn. Er veel gepraat, over en nlngsvcrschlllen uitgevochten Een ander voorbeeld geloovlgheid leverde In FrankrUk. ZUn Ijvei zUn onderzoekingen o< torlschen tUd te verzamelen, bewoog zijn vrienden hem een poets te leveren ZU lieten uit stukken hout. die uil e moeras gegraven waren, ruwe flgur kerkgevel-. De mar. geloofd» onvoo waardel Ijk dat het kunstwerken war uit de periode van de eerste paalwom gen. Maar hij ging nog verder. Hil b Reeds na 8 C dekking van ce een grunletluiiR u belasting, het stempel v —.i arbeider veel dat DU den schedel da Icg-J om de premie te vermenen. i vusiiiuu, Bekend ls ook de geschiedenis, dat j stempels mei bU den aanleg van den spoorweg van I moeten zUn Clnclsc In Frankrijk een menigte voor- j letter, „ie nli werpen uit de periode der paalwotiln-'de verrader, gen werd gevonden. Deze voorwerpen Een zeer o de gilde, het i. I merk van oen meester en het stempel 'dat wilde zeggen, dat het stuk werk ver- isc.h»n I kocht kon worden, i Een i NatuurlUk komt een echte vervalscher inden. I "iét gemakkclUk ln verlegenheid en hij inrlijk I vcrvalsch ook dc oude stempels. En niet mee- alleen dal, maar hij laat ze dan nog n tendoorga-r voor familiewapens en meent h dan veilig. Dc kooper, die zeker wil nger was en zijn van zUn zaak. moet daarom derge- had neerge-lljke stukken laten onderzoeken door een .iidie weet. dat de n overeenstemming wordt de jaartal- stijl ls. gemakkclUk bekend goudsmid lr. ParUs Chlnccsch porcelein wordt veel vi valscht. In de tijden van LodcwUk XV LodewUk XVI kwamen China en Japan I algemeen in de mode en men fabriceerde overal Chineescho en Japanschc werpen. Men behield het eigen merk. zooals b.v, de twee zwaarder van Mcis- in. dc jachthoorn van Chantllly en de iren van Toumai. Over de geheele wereld wordt Chl- neesch cn Japansch porcelein vervaar digd. ParUs fabriceert en exporteert reeds lang oud-Chlneesche waren en menig reiziger In China heeft in Shagnhai of lr Hongkong Fransche waren gekocht zon- het te weten. De Chlneesche motie- c zUn goed nagebootst, het dlep-blau- Japan-blauw eveneens, laar als we hooren. dat reeds de Vene- tiaansche glasschilders hun fraaie zwarte ornamenten op oud-Chlneesch porcelein hebben geschilderd, mogen wc ons niet verwonderen, dat dat ook thans nog ge beurt cn dat 't wel steeds zoo zal blijven. In HongarUe bloeit 'n groote industrie in uitstekend nagemaakt Japansch por celein en dc Chlncezcn zelf laten ln de nabUhcid van Kanton hun oud porcelein coplécren. Om de egjjtheid van oud-Chi- Japansch porcelein te docu menteeren. worden ln enkele stukken kleine barstjes cn scheurtjes gemaakt, waardoor men den Indruk krUgt. dat men echt oud porcclcm te doen heeft. Maar het komt ook wel voor. dal. bij ver- kooplngcn beweerd wordt, dat bepaalde stukken louton vcrtooncn. Daartoe wor- den speciale menschen aangesteld. De cxperl biedt twee fraaie Chlneesche ra zen aan. Een uit het „publiek" vraagt het „gebarsten exemplaar" te zien. De expert protesteert tegen de beschuldiging en de vaas guat var. hand tot hand en de eerste kUknr krUgt de vaas terug cn zegt dan: „Ik wist het wel, ziet u", De expert moet toegeven, dat hij du barst niet gezien heeft. De vaas is echter heelemaal niet beschadigd cn de kijker heeft alleen maar snel met e»n potlood een streep er op aangebracht, die cr als een scheur uit ziet. In Ueu hai.de! noemt men dat „le JNög eV raV"n GESCHIEDENIS VAN HET KOMPAS Door Chineezen uitgevonden De uitvinding van het kompas waaic.p wy aangewezen zUn bU de oriënteering In de lucht, op het water, boven en on der dc aarde, hebben wij aan de Chi- iteezen te danken. MagneetUzer vindt overtal in China. Wie evenwel het de bUzondere eigenschappen van het magneetUzcr om het Noorden aan te wUzen ontdekte, daarover vermeldt de historie niets. Het staat vast, dat Uzeren naalden ln China meer dan en voor onze tUdrckenlng gebruik te by het naaien. Daar ln het gebied van dc Chlneesche stad Tschon 't eerste magneetUzcr werd gevonden, mag wor den aangenomen, dat dc bewoners van deze streek ook de magnetische kracht van het Uzer hebben ontdekt. In ieder geval ls het waar. dat de Chl- i appelUke studies bezig hielden en bij hun eigenaardige neiging voor Mlgeloof, zeer naarstig naar verschUn- selen zochten, welke als voortcekens van komende gebeurtenissen konden worden beschouwd. De eigenschap van de magneetnaald met haar geheimzinnig karakter moest hun toen zij tot de ont dekking ervan waren gekomen, wel veel belangstelling Inboezemen. Vermeld wordt de magneetnaald In de Chlnee sche literatuur eerst In de vierde eeuw na Christus. Uit de wUze. waarop ze wordt besproken, mag worden opge maakt. dat zc algemeen bekend was. Langzaan' nam het gebruik van de mag- pas verschUInt ze eerst in de achtste eeuw en wel In den vorm van een houten blok, dat van boven was uitgehold, ln welke holte water was. waarop de magneetnaald dreef. Om 't hout waren rondom concentrische kringen getrok ken. en de uren van het etmaal aange geven benevens teekens van den Chlnee- schen dierenriem. Moest een tuin worden gebouwd, een sloot gegraven, een weg aangelegd, de omgeving onderzocht, steeds werd het kompas gebruikt. Ook bU geboorten speelde het kompas een belangrUke rol. De plaats van de sterren, wind. weder, dag en uur, voor alles evenwel, de stana vnn het kompas, werden bU dergelijke gelegenheden genoteerd en daarmede was den jongen wereldburger de weg zUn levens, beroep, vrouw, geluk of on geluk afgebakend. Als een middel voor de scheepvaart van belang verscheen het kompas in de twaalfde eeuw. Althans 'n Chlneesche gezant weet omstreeks 1122 te berichten, dat hU op het schip waarmede hU een reis deed, een naald heeft gezien, welke als wegwUzer diende. De naald dreef evenals vroeger, ln een met water gcvul- den bak. De op een metalen punt zwe vende droge magneetnaald, vonden dc Chineezen het eerst op een Japansch schip. De Japanners hadden aan dc Por- tugeezen deze verbeteringen te danken. Daar Chlneesche schepen reeds van dc zevende eeuw naar Perzlë en Indlë trok ken. mag worden aangenomen, dat Ara bische kooplieden daardoor het water kompas hebben loeren kennen en naar Europa hebben gebracht. Van hier kwam het kompas In verbe- rden vorm over Japan en China. Waj u de wereld zUn zonder kompas? VRIJDAG 3 MF.I 1940 HUISHOUDAFDELING BROODTROMMELS 3 50 BESCHUITTROMMELS f 95 K0FFIE-THEE-EN SUIKERBUSSEN 1 45 P- 3 >UA. 'B '.J .J!t .J I bloemvazen I Zeer oporte collectie in Anonos en Olijf Speciole prijzen' «n tleuren 29 - 39 -49 - 59

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1940 | | pagina 4