KLOOSTERZUSTER UIT
RUSSISCH-POLEN VERTELT
DF. AANKOMST DER
BOLSJEWISTEN
i ziekbed liggen", zeg
Wreede tooneelen
K.N H.-correspondentie)
Ooggetutgeberichten uit Polen blij
ven zeldzaom. en daarom is een
beschrijving der gebeurtenissen door
een Poólsck kloosterzuster, die uit
het land wist te vluchten, van groot
belang. Zij beschrijjt haar beleve
nissen in het groote Amerikaa.ische
tijdschrift .Atlantic".
t In de onmiddellijke
nabijheid van ons huis houdt op. De
meeste Poolsche soldaten zijn gedood en
de bolsjewisten naderen. Op de gang van
ons^ztekenhuis bevinden zich nog drie
Halka zegt tegen mij: „Zosia, wat moe
ten wij doen? De bolsjewisten zijn reeds
in den tuin. Over enkele oogenblikken
zullen zij bier zijn. De zieken zullen zij
wel met rust laten, maar wat moeten
wij met de soldaten doen?"
Ik kijk naar de soldaten. Zij staan daar
roerloos te wachten op onze beslissing.
Tot de laatste minuut hadden zij ge
schoten en lk gevoel een grenzelooze
bewondering voor hen. Wij moeten hen
redden.
..Ca maar in
lk lol hen.
..Dat heeft geen zin, dat zal U maar
moeilijkheden berokkenen".
Dan neem lk een schaar, en lk knip de
Karen af van één der soldaten. Dan ko
men de twee anderen aan de beurt. Ook
hun snor knippen wij weg. Ik smeer
jodlumtinctuur over een gedeelte van
faun gezicht.
..Sn als zij ons vragen wat voor ziekte
wij nebben?"
..Geef dan geen antwoord. Jij hebt
meningitis, de tweede daar heeft een kin
ontsteking en de derde heeft dysenterie
rfun geweren verbergen zij snel achter
een heg. Het Is geen oogenblik te vroeg.
Er klinken kreten op de binnenplaats, die
langzamerhand met soldaten gevuld
wordt. Wij hooren de bevelen: „Verlaat
bet huis! Eerst de officieren, zij die niet
gehoorzamen worden neergeschoten!"
Vanaf de eerste étage gaan enkele
mannen naar beneden. Eerst dr. Mrozek,
bleek en kalm. Dan komen enkele offi
cieren. Lesiewskl draagt zijn dochter op
zijn arm. Zijn vrouw tracht hem tegen
te houden. „Gaat er toch niet naar toe!",
roept zij vertwijfeld uit. „Blijf toch. Sta-
ehu!"
Een bolsjewist komt binnen docr de nu
geopende deur. „Eruit, of gij zult gefu
silleerd worden!", roept hij.
Een oogenblik Is er stilte. Dan begint
he'. gekerm der zieken.
..Verlaat ons niet!" Een zieke met
typheuze koortsen ligt angstaanjagend
met rollende oogen. Een jongen van zes
tien Jaar, vrijwilliger in het Poolsche
doofd te hebben. De menigte stormde nu
naar binnen. In de zaal boven ons deden
de bolsjewisten zich te goed aan de res
ten van het middagmaal. Messen en vor
ken werden op den grond geworpen. Een
der bolsjewisten maakte zich meester
van een soepterrine, en drink haar in
éér teug leeg. Een aantal boeren begon
nen het huis te plunderen. Alle kasten
werden opgebroken. De bolsjewisten ver
nielden, wat overbleef. Onze gebeden
boeken werden uit *- venster geworpen.
Laat in den namiduag verlieten wij het
huis. In de schemering merkten wij een
vlek in de sneeuw. Het was een man, het
gelaat naar den grond. Aan zijn haren
kleefde bloed. Het was het lijk van onzen
dokter. Enkele passen verder lagen nog
lijken; het waren de officieren, die
- t huis
- - f e n
!t herkenden.
..Het is Nehrebecki", 'iep Halka dan
plotseling uit. „Zij hebben zij.: trouwring
gestolen". De huid was van zij:> vinger
gescheurd.
Dan voelde ik, dat iemand mij aan öcu
rok trek. Het was een kleine jongen.
„Zuster!", mompelde hij. En hij vertel
de. dat achter in den tuin een Poolsche
soldaat te sterven lag. Des morgens reeds
hadden de bolsjewisten hem het hoofd
gekliefd. Al dien tijd lag bij daar te
sterven. Hot was een vreeselijk gezicht,
ierlgen waren gefusi..eerd, maar
jan werd vermoord met een ijzeren
staaf. De hersenen lagen bloot. Uit de
sneeuw merkten wij op, dat hij zich had
verdedigd tegen tal van vijanden
ONS KORT VERHAAL
Het paarlen halssnoer
leger, klemt zich aan n
„ER UIT'
„Wecst gerust", zeg lk. „wij zullen U
Ik open net venster. Buiten staat een
joelende menigte.
„Luister eens", zeg lk in het Russisch,
.vanzelfsprekend zijn wij Uw krijgsge
vangenen, maar wij kunnen deze kamer
niet verlaten. Er zijn hier tal van zieken.
h.'bben geen wapenen, overtuigt
daarvan".
Zij v-
i niet k
ij een valstrik.
,£r uit, of wij zullen het huis in brand
•teken". Een Jongeman, tot de tanden
gewapend met allerlei soorten wapenen,
een sabel, een mes, een revolver en hand
granaten, wierp een granaat naar bin
nen. die gelukkig niet ontplofte. Wat was
er nu giande onder de menigte? Halka
verbleekte.
..ZIJ willen ons verbranden!", zeide zij.
j aderde^het venster Rook steeg op
Ie ge-
..Nog een oogenblikje. Barter". Met
deze woorden hield Herwood. chef der
bekende juweliersfirma Herwood Co.
zijn boekhouder terug, die op het punt
stond het privé-kantoor te verlaten.
„Hier heb je de papleren voor het paarl-
collier, dat wij dezer dagen uit Amster
dam moeten ontvangen. Terstond na
aankomst moet je het gewicht en de
beschrijving controleeren en de noodige
boekingen doen
Barter keerde naar zijn eigen kan
toortje terug .en wierp een blik op de
papieren. „Drommels!" ontglipte het
hem. ..Zestig duizend dollar voor een
paarlcolUerl" Barter vergat voor een
wijle zijn werk. 60.000! En over een paar
dagen zou waarschijnlijk een of andere
luxueuze vrouw van een of anderen
multi-millionnalr 't on verschil! Ie of met
opwelling van kortstondige blijd-
haar hals leggen. 60.000 dol-
som, die een gewoon mensch
geheel leven van hard inge
spannen werken niet verwerven kan.
Wat had hijzelf in deze dertig jaren
bereikt, die hij doorbracht de kolommen
van zijn boeken met cüfers te vullen?
Niet eens genoeg, om zijn levensavond
met gerustheid tegemoet te gaan, zelfs
geen sobere. 60.000 dollar! Eindelijk eens
van zijn alledaagsche zorgen bevrijd te
zijn! Te kunnen reizen, de wereld zien.
Leven, eindelijk eens leven!
Eensklaps voelde Barter, dat zich een
gedachte in zijn brein had vastgezet. Er
was slechts de bevrijdende daad voor
noodig, die hem tot een gelukkig mensch
maken, die hem uit zijn bestaan
een slecht betaalden werkezel
t opheffen. Hij moest dat paarl-
bemachtigen
uitvoering van zijn plan gelukte
Barter nog gemakkelijker dan hij ge
dacht had. Drie dagen later arriveerde
het bewuste kleinood en Herwood stelde
het hem na een oppervlakkig onderzoek
ter hand om het met de begeleidende
documenten te contr~'
dige boekingsposten
de lade van Barters schrijftafel
ter reeds een getrouwe imitatie
collier, die hij aan de hand
nauwkeurige beschrijving had ,.i
vaardigen. Een uur later overhandigde
hij Herwood de naboootslng.
Hij had het oogenblik góed
Herwood was druk bezig en sloot het
valsche parelsnoer zonder verder onder
zoek in de brandkast. De eerste stap
was nu gedaan en met geen mogelijk
heid kon Barter meer van zijn voor-
i. Klaarblijkelijk nemen afzien. Het koude zweet stond
hem op het voorhoofd toen hii
voor zijn schrijftafel zat. het uui
wachtende waarop hij eindelijk
kantoor kon verlaten. Nog nooit
Barter een namiddag zoo lar.g geduurd
als deze en hen waagde het pas weer
ruimer adem te halen, toen hii de deui
I iden kantoortje achtci
zich sloot.
Na het a
wonden
„Laat die
gelachen.
„Een beetje saus kan geen kwaad", rier
een jonge bolsjewist van nauwelijks I mii
achttien jaar. die op die woorden een I
flesch benzine uitgoot over het stroo.
Wij wachtten op den dood. Maar to
Ik zelf enkele oogenblikken later het ven- I wou zijn" v..
ster naderde, bleek men de vlammen ge-1 de keuken thee tc
en vergenoegde Barter
heerlijke collier steeds
maar door zlin vingers te laten glijden.
2en k'op op de deur deed hem inet
hamerende polsen van ziin stoel op
springen. Bliksem jiel liet hii 't collier lil
zijn zak glijden. Zijn hospita trad bin-
-Ut zou u gaarne willen vragen.
:n kleinen dienst te bewijzen, me-
Barter". zei ze. „Mijn zuster heeft
mij opgebeld. Haar dochtertje is ziek en
nu wou ik graag den nacht bij haar
doorbrengen. Als u nu zoo vriendelijk
bi] uitzondering straks tn
..Wel natuurlijk!" haastte Barter
antwoorden, om aan het gesprek zoo
gauw mogelijk een einde te maken. ..Ik
an mij alleen heel goed redden". Ziji
rm klonk een weinig nerveus.
Toen zij weg was trachtte Barter ziel
:n juist beeld van ziin toestand te vor
len. Waarom zou hij eigenlijk bang
zijn? Had hij de valsche paarlen niet in
verschillende winkels gekocht, hier
paar en daar een paar, zoodat op hem
gcenerlei verdenking zou vallen? En ten
slotte was er in het ergste geval nog
altijd een middel, dat ten minste zijn
persoonlijke veiligheid verzekerde: Hier,
in zijn kast, had hij een flesch met
sterke chloorzuuroplossing, speciaal i™
het doel gekocht. In de uiterste nood
zakelijkheid. wanneer de politie a
zijn deur zou kloppen, had hij daar
paarlen slechts in te laten vallen
ze spoorloos te doen verdwijnen. Als hij
de oplossing dan maar even schudde,
"on geen macht ter wereld bewijzen, dat
ij in het bezit der paarlen was geweest.
Hij moest lang oo hebben zitten
droomen. want hij merkte dat het vuur
den haard reeds een heelen tijd uit
s. Bij het schijnsel der booglampen,
bulten, dat door het venster in zijn ka
mer viel, keek hij op zijn horloge. Reeds
middernacht. Hij wou nu naar
gaan. om morgen, uitgerust, weer
kantoor te gaan. Hij wilde de ven
gordijnen dicht doen, toen hii twee po-
Utie-agenten aan de overzij der straat
opmerkte. „Als die twee eens wis-
dacht hii. bijna geamuseerd.
zeker zouden zij de straat overste
ken. aanbellen
Een ijzige schrik greep hem aan. De
beide politiemannen staken de straal
keken voor zijn woning naar bo-
-... Nu stonden zij voor de huisdeur.
De bel klonk door het heele huis
Met knippende knieën trachtte Barter
orde in zijn lachtige gedachten te bren
gen. Alles was verloren. Zeker wist de
politie door een of ander dulvelsch
val reeds, vat er was gebeurd. Nu
men hem bij nacht overrompelen,
het collier weer in veilig bezit te
gen en meteen het bewijs zijner
daad In handen te hebben!
Zijn verstijving verminderde. Met één
sprong was hij oij de kast, waarin hij
begon te zoeken. De flesch met cliioor-
oplossing. de paarlenMet bevende
vingers liet hij de een na de andere
ln den hals der flesch glijden. Nog maat
enkele seconden en toen was er op den
bodem der flesch van de paarlen niets
over dun wat grijsachtig bezink-
'oor alle zekerheid ledigd Bartc-n de
h ln den bak der waschtafcl er
opende de waterkraan om alles weg U
spoelen.
Nu klonk, erg ongeduldig, voor d(
derde maal de huisbel.
Barter maakte open en zag de beidt
agenten voor zich.
„Neem ons niet kwalijk, meneer", ze
een hum.er beleefd, „maar in de gang
brandt, nu. midden in den nacht, nog
licht en daar er in den laatsten tijd
zooveel over nachtelijke Inbraken
klaagd wordt, wilden wij eens even
keil of alles wel in orde is
Barter begon eerst lice! langzaam
den zin der woorden te begrijpen, dlc hij
hoorde. „Zeer zeker", stamelde hij.
tuurlijkde Jufirouw is uitgegaan
En Barter wi!
huilen moest.
of hij lachen oi
LEVEN VAN DEN WIND
Niemand kan van den wind le
ven. Daarom zoekt ieder een be
trekking. Maar in hun geestelijk
leven schijnen ze wel van den
wind te kunnen leven. Wie zich
op leugens verlaat, weidt winden.
Een leugen is het als een mate
rialist te willen leren. De mensch
leeft niet van brood alleen. Het is
een levensgevaarlijke waan. waar
aan men zich overgeeft, als men
meent stelselmatig de ziel te kun
nen laten verhongeren.
„Lichtflitsen".
LITURGISCHE
KALENDER
(Week van 5—12 Mei.)
Zondag 5 Mei: Zondag ln het octaaf
van O- H. Hemelvaart, halfdubbcl.
Mis EvandL Credo, uitstelling na de
H. Mis. 2e Vespers van Zondag onder
het octaaf van Hemelvaart. Kleur:
Maandag 6 Mei: H. Joannes voor de La-
tljnsehe Poort, hoogdubbel. Mis Pra-
texlstl. Credo, Prefatie van de Apos
telen Kleur: rood.
Dinsdag 7 Mei: H. Stanislaus, bisschop
en martelaar, dubbel. Mis Protexisli
Woensdag 8 Mei: Verschijning van den
H. Aartsengel Mlehaél, hoogdubb").
Mis: Benediclte. Credo. Kleur: wit.
Donderdag 9 Mei: Octaaf van O. H. He
melvaart, hoogdubbel. Mis Vlri. Kleur:
wit.
Zaterdag 11 Mei: Vigiliedag vóór Pink
steren. Na de Nonen worden de profe
tieën gelezen. Intr. Cum sanctificatiis
Gloria. Pref. v. Pinksteren. Comrnu-
nicantes. Kleur: rood.
BEDENKT DIT
Ku.neer gU wellicht een of ander
k van christelijke naastenliefde hebi
cht, b.v. een zieke verpleegd of leb
s ged.ian, en gU hebt uzelf daarbij zei
erdragen, denk dan niet, dat gij de clvrls-
elljkc barmhartigheid hebt beoefend.
Wees er veel meer van overtuigd, dat gij
elf het zijt, die barmhartigheid ontvangc
it waarlilk deemoedig Is hl), dl
ïen, dlc onder u slaan. Uil zulk een handcl-
vijzc zult gij de grootste schatten aan door
leer gij daarbij den/elfden ijver aan den dag
leggen. In zulke dingen mecspn
MIJN KIND. GEEP MIJ
Heb willen wederstrei
im God mijn hart te
Ie eigenliefde zat zoo i
Christus zegev'ert over
Satan.
'Waarom gaat het In de wereldgeschiedenis
Het thema der wereldgeschiedenis is de
reuzenstrijd tusschen de bovennatuur en het
naturalisme, tusschen de Rijk-i
de geest der wereld, tussc"
Paasch-perioden uitmonden en alle schUn-
ïverwinning van salan in een nederlaag. Met
andere woorden: Door bet Verlossingsoffer
op Golgotha is de wereldheerschappij van
in haar diepste wezen doodelijk ge-
voltooiing van de overwinning va
Christus blijft alleen nog over het sle'bed'i
der wereldgeschiedenis. Het wereld'.co:v.
i adem vsn Zijn mond en vernietigt
glorie van
overschat len. Hij Is niet Ooi'', pchjkwaa
n heer-
In het wereldplan der Voorzienigheid. Hij
moet op zijn wtfzc lot de verheerlijking van
God bijdragen. Hij moet eigenschappen Gods
Gods behooren. maar die nooit zouden inc-
slegeschledenls en haar onelndigcu
middelpunt van onzen godsdienst e:
e-u noodzakelijkheid ge
baar indirect ook aan den duivel, zooals wij
haar Indirect aan Pontius PI Ia lus. Cniphas,
Judas en de bloeddorstige massa danken. De
een heldhaftige belijders In de tilden
ervolging. Geen kampioenen van geduld
ergevende barmhartigheid.
En wanneer wU dan aan .leze mach!
atan denken, „die steeds het slechte wil
ltijd liet goede bewerkt", waar is rinn
verwinning. 'oU den vervolger of bij rie v
ïldgeri
ikheid, zal ook het laatsle oordeel z
atan en het satanisme. Het laatst
an den hemel en de aarde over
leugen", den ..menschennioordenan:
palmtakken in htm handen. En zo Jubelden
t machtige stem: Heil onzen God, die op
1 troon is gezeten, heil aan het Lam! En
de e.igclen waren geschaard ronrl den
on: ze aanbaden God en zc zelden: Amen!
f.^glorie. wijsheid en dank, de eer en de
iwen der eeuwen, Amen! (Openb. 7, fl>.
slulbedrijf zullen z'o wei
Wat nu volgt ei
ii Vi'Udug P
En Christus slerft
AAN HET WERK
Met de genade hebben wij ook een la
mlvantren. Dot moeten wij vooral in d
luiiligen tijd goed bedenken.
de miskende leerstellingen van het chrl
an de wereld voor oogen houden;
zelf diep daarin doordringen en
racht ervan in ons eigen leven en door o
Igen voorbeeld aan de wereld toonen;
de vergeten wetenschap der heiligen als
in lnnerlijkrn gloed.
beid. ZU voelt zich als een vogel, die zot
len vliegen, maar aan een paal is vastgebon
den. Tusschen deze twee polen: vurig verlan
gen en onmacht wordt de eigengereidheid
zelfgenoegzaamheid van den mensch sti
De dan volgende drie jaren van 1906
1908 worden ln drie woorden samengevat:
..HU bewerkt mij."
Zooals een pottenbakker zijn producten Pe
rkt. zoo bewerkt God de ziel. Hoeveel
lijden, hoeveel teleurstellingen en misluk
kingen liggen verborgen in de woorden: Hij
kt mij. De katholieken van verschiUer.-
nden kunnen nu ook zeggen: Hij bo
ons. De goddelijke kunstenaar bewerkl
de menschcluke stof en deze stof is uw hart
bewerking kunt gU dagelijks voelen. Gt
Mt ZUn beitel en Zijn hamerslagen, der
urovcn. waarin Hij u verhit, iiet aambeeld,
urop HIJ u smeedt.
Tot Maryarclha Maria werd gezegd, dat
h eenvoudig als hel doek voor den schil-
moest plaatsen. En toen de zalige Helnrich
so eens een hond 2ag, die met een lap in
a bek rondliep en dc-ze heen en weer slin-
•de, toen begreep hij: zóó moet gij u laten
Is als een verkwikking. In t
i" ligt een Intiemer kennen,
tusschen een ontmoeting zor
verder en wl) lezen in het dagboek de tliep-
-'nnlgc opmerking:
„HU ontvoert mU uil mijzelf".
God ontrukt haf. r aan haar familie, Hij
itrooft haar heur menschelijke vrienden. Hij
itlrckt hnar aan alle gehechtheid aan zlch-
ZU herinnerde zich een heilige, die zich al-
mr zeide Christus; „Houdt u bezig met Mij.
m zal lk MU met uw broeder bezighouden."
e Godsvriendachap is als een ontvoering,
nar een gelukkige ontvoering. ZU ontvoert
üc verkeerde gehechtheid. zU bevrijdt ons
vu rln veelsoortige zorgen, die wij ons maken,
ochtcn wij (och de leiding Gods begrUpen:
011 alle kanten gebonden is en met alli
clijve dingen rekening moet houden,
eheel overgeven aan God? De liefde Gods is
liefde w
Neen, die zetff
zaakje mankt vi
Wie dan wel?
Zij. die zi
ER ZIJN MENSCHEN DIE ZEGGEN.I
...dat de Kerk onverdraagzaam Isl De Kerld
e buiten de Kerk geen zaligheld™is"zé ver3
biedt den katholieken hl winkels van anders-J
lgen Inzicht stellen
trsdenkende w
de katholieken heel wat klantjes
Neen. die zeggen dat niet.
Maar dat do Kerk onverdraagzaam isj
irrit beweerd Juist door zulke mensellen, dia
ne!.... Die hun}
en tand verzet^ j
jen de openbare uiloefening van dein
godsdienst die den priester ln zUn kerk enl
sacristie willen terugdringen; en verhinderen;
|H i" als laatste TcerspUs gebracht!
stervend katholiek hunner faj
ZIJN MENSCHEN DIE ZEGGEN.-|
..dat de Kerk bijgeïoovig is! KUk maar
hoe de Kerk werkt met wijwater, me
dailles, beelden, palmtakken, kaarsen, ena.""
"at? De christenen, die be/ergj
igercpthetd van X gelooi
HU zal. wanneer wU enkel nog a
God. r ns i
ekl eerst het Rijk Gods et
Dat Is de bloesem van het geloof:
Er zijn menschen,
die zeggen
lioofmaiimaii c
Of)
it de dogmas di
De mensch zou ook e-
ziel hebben? Kom nu. ge maakt mU wat)
wijs? Niemand, geen enkele dokter, heeft ba
operaties roo'n ziel ooit gezien. En hoe kart
uw Paus onfeilbaar zUn? 't Is toch ook maar
een mensch net zoo goed als wU?"
Wie dat zeggen? De groote geleerden, c
De beroemde k
zonder taalfouten dwaalsterren van
:en rang, sUnomerlkken, die n
n uitspraken ato dog
en, dat tweemaal U
N MENSCHEN D
ving is! Zc gaal"
i „Qusriragesïnso Anno" trm r
vtronatrn, jeugdorganisaties, i
mt VmcTuUusvereenigtngen
"itppervztelzorg. en talie
eggen bv dat olie KOd'dl' n
