DE VRIENDIN
BIJ EEN GRAF
np
DE EEMBODE
VRIJDAG 2 AUGUSTUS WO
(Poto v. d. Pol).
PROBLEMEN VAN DEN OPBOÜWDIENST
Aalmoezenier van Straelen over de
geestelijke verzorging
"VU zitten tegenover aalmoezenier H
J. J. M. vari Straelen, En het heeft veel
moeite gekost voor hll tegenover ons
zat. Maar vla den onvolprezen Informa
tiedienst van onze P. T. T„ vla het pen
sionaat 8t. Loule en uiteindelijk vla het
lyceum Onze Lieve Vrouw ter Eem kwa
men wij er achter, dat de bU onze R.K,
militairen welbekende aalmoezenier zijn
tenten, althans voorlooplg. had opge
slagen bij den rector van Onze Lieve
Vrouw ter Eem, den ZcerEerw. Heer W.
J. Tempelman, En van rector Tempel
man naar aalmoezenier van Straelen
ce n'êtalt qu 'un pas!
Een bleek morgenlicht trilt nog tus-
sehen do dauw-natte bladeren. De lucht
Is grauw en donker van zwaar-geladen
regenwolken grauw ls ook de stem
ming. die ln de kamer hangt: de be
kende sfeer, die er steeds Is. wanneer
er over den oorlog gesproken wordt. En
wij praten over den oorlog, de aalmoe
zenier en de Interviewer. WU praten
over den oorlog en daarna.
In het opgewekte, toch steeds zorgen
volle gezicht van den aalmoezenier
welke R.K. mill .air weet niet van de
groote uitgestrektheid van zijn werkter
rein?.... zijn nieuwe lijnen gekomen,
lijnen, strak en hard. Het zijn niet al
leen de oorlogsdagen, die er hun stem
pel opgedrukt hebben ook zorg voor
de toekomst van zijn speciale werk Ugt
er Jn gegrift. Zorgen had hl] steeds
we weten het allen en wU denken
aan de tallooze opgerichte en op te
richten mllltalren-tehulzen zijn liefste
werk doch toen was het steeds zorg.
hoe hU met zijn werk klaar komen
moest: nu zijn het zorgen, waarvan de
oplossing niet In zijn macht Ugt....
De bedoeling van ons onderhoud was
te vragen naar de toekomst van het In
stituut der aalmoezeniers, nu Immers
het Nederlandsche leger ls opgeheven.
Maar ls het verwonderlijk, dat twee, die
den oorlog van nabU hebben meege
maakt. vanzelf komen tc praten over
voorbije dagen?
DIT DE OORLOGSDAGEN
WU vragen den aalmoezenier hoe hU
het gehad heeft gedurende de oorlogs
dagen en het antwoord ls kenmerkend:
..Och. precies als de anderen natuur
lijk. Veel spanning en zoo. en veel werk
In deze dagen kon Je zien. welke
vruchten het dageUJksch werk van een
aalmoezenier ln moblltsatledagen af
werpt. En het ls prettig te ervaren, hoe
veel meer waardeering onze arbeid ont
vangt. Ook In dit opzicht blUkt het
weer, dat ln dagen van spanning de goe
den beter en de slechten slechter wor
den,.. Mislezen beschut achter een
dUkJe— onder een regen van kogels, die
over onze hoofden floten,... och. alles
went. al brengt dit weer zUn eigen
moeilijkheden mee. In het vuur ben lk
feitelijk niet geweest. Of liever: het
vuur was overal.... Maar het ls nu een
maal méér ons werk, d.w.z. van de ,be-
roeps"-aalmoezcnlers. dan van onze re
servecollega's: wU zUn Immers zooveel
meer thuis In militaire zaken dan zU
Nu echter ls het voor belde categorieën
voorlooplg afgeloopen. al doen we ons
uiterste best. om straks weer aan den
«lag te komen."....
AALMOEZENIERS EN OPBOUW-
Er fclUdt een moede trek over het an
ders zoo levendige gezicht: wij voelen
uu aan de kern van het gesprek geko
men te zijn. Een mat zonschljnscl speelt
een bleek spel van licht en donker in
het halfduister van de kamer. Wij stel
len de vraag: Wat gebeurt er met de
aalmoezeniers? Kunnen zU hun wérk
voortzetten ln den Opbouwdlenst, of..,.
„Dat is momenteel Juist de kwes
tie. Officieel is met de opheffing
van het leger ook het instituut der aal
moezeniers opgeheven. Door ons wordt
echter alle moeite gedaan om de aal
moezeniers in het kader van den Op-
bouwdienst te handhaven en de pogin
gen daartoe zijn nog ln vollen gang. We
hopen vurig te voorkomen dat dc 50.000
man waaruit de Opbouwdlenst bestaat
en waarvan, laat ons zeggen: een derde
katholiek ls. zonder gccstelUkc verzor
ging. zooals die tot nu toe ls geweest, de
toekomst ln zou moeten gaan.
Weliswaar staat reeds vast, dat de
mannen van den Opbouwdlenst volko
men vrU gelaten worden ln de ver
vulling van hun godsdienstplichten
en daarvoor zUn wij op de eerste plaats
natuurlijk zeer erkontelUk. niet ln de
minste plaats voor het feit, dat voor het
bereiken van verat gelegen bedehulzen
op Zondag auto's beschikbaar worden
gesteld maar men begrijpt welke ge
varen dit .volkomen vrij zijn" met zich
mee brengt... Hocvelo zwakke broeders
zijn er nu eenmaal niet. die van tUd tot
tijd een duwtje ir de goede richting noo-
dlg hebben! Wij zitten niet stil en zul
len trachten toestemming^ te verkrijgen
mllltalren-tehulzen ln een of anderen
vorm weer open te stellen. Ons blad „de
R.K. Militair" ls verdwenen, zoodat we
het zonder dien schakel nu al moe
ten stellen.... In afwachting van do din
gen. die komen gaan. heb Ik den Bis-
schóp alvast verzocht om een plaats als
pastoor. Mochten de aalmoezenier» -
en daarmee de militaire geestelijke ver
zorgers ln het algemeen, dus ook de veld
predikers toch nog gehandhaafd blU-
ven, dan kan ik dat verzoek altUd nog
Intrekken. Dit laatste hoop lk van har
te, maar heelemaal gerust ben lk er nog
niet op-".-
En peinzend schudt de aalmoezenier
zUn hoofd, terwijl zijn blik zich verliest.
In wilde verten,-..
WAT NIET MEER II
Een oogenbllk hcerscht zwUgcn. In
gedachten ziet de interviewer den aal
moezenier weer voor zich ln het stem
mige halfduister van een kerk. op den
preekstoel, terwUl zUn gehoor de
honderden groengejaste „Jongens
ln stille aandacht aan zUn lippen hott
gen WU looren weer het afroepen dei
namen van hen, aan wier adres „post
van thuis of var. het meisje" Is ge
stuurd, per adres: R.K- Militairen Ver-
eenlglr.s te..„ WU hooren weer de ver
manende woorden tot hen, die tc zwak
blUken voor de gevaren van het mili
taire levan-ln-vrijen-tud... En na
afloop van dc conferentie hooren we van
zUn werken en zwoegen voor de Jongens-
ln-unlform om hen ln ledigen tUd een
gastvrij tehuis te bezorgen ln de talloo
ze tehuizen, waar ze hun avonden tc
gepaste ontspanning konden doorbren
gen... Als een kaleldoscoop glijden d<
bee'den aan ons geestesoog voorbU. Als
een apart beeld zien wU hem op der
preekstoel van de kerk ln Bussum, waai
hij de onderofficieren van het Kaderba
taljon zUn raadgevingen ga. en hen op
wekte goede R.K onderofficieren te
zijn, om hun taak t.a.v. de manschappen
ln katholieken geest tc volbrengen. Hei
1» alles echter voorbU en wU kunnen
niet anders hopen dan dat het zaad. dai
hij In ZUn 10-jarlgs practUk als aal
moezenier ln de harten van de mUl-
tairen heeft gestrooid, een étuchtbaren
grond heeft gevonden, Alvorer echte
afscheid te nemen stellen wU nog eei
laatste vraag naar aanleiding van di
wetenschap, dat meerderen zUner fa
milieleden ln mllltlren dienst «Un of
zUn geweest- Men kan zien. dat deze
vraag hem uit een wereld van gedach
ten ln de werkelUkheld terugroept: met
een ruk, die hem ons weer doet kennen
al de krachtige figuur van altUd zit
hU recht, het oude vuur ln de oogen.
Met een handgebaar veegt hU zijn wee
moedige gedachten ln het niet,
Niets van bekend. WU zullen maar
he. beate hopen en op Ood vertrouwen"
De aalmoezenier staat op. en wU ne
men afscheid. En als hU door de deur
ln het grauw v: n een donkeren dag
stapt, zegt hU het wederom:
„Moedig naar de toekomst zien,
vertrouwen de dingen tegemoet trei
Spelende blaren ln d' avondwind.
Zeilen gestaagen dan zonder verweer,
Treuz'len ze traag, bij de anderen neer,
Op 't graf van een man en z'n kind.
Stil sta 'k daarbij en tuur naar die blaren,
'k Denk aan dat kinc^ dat hier viel voor z'n huls;
Zacht in den wind, wiegt een krans op 't kruis,
Waarom langzaam de nacht nu komt waren.
In die stilte rondom mij stijgt mijn gebed.
Fluist'rend gedaan voor mijn vriend naar omhoog.
Klopt boven aan en befloerst daar 't oog,
Van den smartenden Koning der kruisen met
'n Peerlende traan, en bezweert dan: „Ach moog
Al dit lijden niet voor niets zijn verzetl
AMERSFOORT. 27 Juli 1940.
UIT SOEST'S VERLEDEN
De gemeentebode Beuzel op
zijn praatstoel
Zooals reeds 1» gemeld, verliet de heer T.
leuzel. ccnclcrge-gcmeentebodc te Soest, op
Aug. den gemeentedienst.
WIJ hebben hem gevraagd eens Iels te ver-
ellen over het Soest, zoonis het 35 Jaar ge-
eden was en zooals hel langzaam geworden
5. En biermede hebben wij een goed en
ruchtbaar thema. Went Soest dat kent
bemand beter dan Beuzel. HIJ kent hei als
veldwachter en als gemcentcbode; ook hij
kent hef dorp Bovenal als belangtleUcnd
Soestcnaar.
WIJ hooren i
veranderingen
den gouden u]
t 18.000...
Soest nog geen bel
Jeugdig enthousiasme.
„Vroeger was ons dorp sttl en rustig; n
eldc er werkelijk „bulten." Toen was I
schappen op het doek vastlegden. M
i. Mooie hulzen, hel ls waf
Neen, In vroeger tijd was I
>lcr. Ook dl
de echte,
>r weinig meer. Zij hebben
ch vermengd
elders. Voor-
mccrondccl land-
s. De
igen huisje en een stukje grond
:n tevreden. En. zij woonden goed-
In Soest betaalde men omstreeks
een belasting. Nee, werkelijk niet!
Daardoor was Soest bekend door het ge-
helaas niet zoo blijven.
De gemeente heeft zich In veel kosten moe
belas! Ing namelijk nog niet
r f 1000 Inkomen daar
den brand in zijn pijp. die
onder het «praten ls uitgegaan, en wij klj-
de bodekamer ccna rond. Aan den wand
dekken wij een oude folo.
Beuzel, vertel lis...'."
,De rand in 1014. Toentertijd hadden we
raadsleden tegen nu 16. Do meesten uit
en tijd zijn al dood. Alleen gcm.-eecieta-
Bcnschop. en dc leden Peter van den
Brcemer. G. van den Brecmer en Hllhorat
dekken we den gemeente Bode Beuzel" Dat?!
bakkobnarde heeren
dera. En wU hooren:
Een folo. genomen ti
geopend ii
13. Hier staan dc 10 raadslc-
Peter van den Brecmer leeft
nogPeterhij ls ruim 80 Jaar; 40
Jaar raadslid geweest en wethouder en de
eerste drie maanden vnn den wereldoorlog
burgemeester." En aan vernemen wc een
ander over die groote, plaataelljke figuur
Soest: Peter van den Brcemer. Het raslypc
van den echten, onvervalachten Booster. On
verzettelijk en sag, één met zijn grond en
zUn mede-bevolking; een kerel uit één sluk.
En bewondering cn waardeering voeren ln
Beuzcl's stem dc boventoon.
We vragen den bode naar herinneringen
uit vergancn tUd en Bcuscl zou Beuzel
sljn, al* MJ niet uit een groten achat var
beurtenlasen dien hij ln den loop der Jaren
ln zijn geheugen bewaard en geordend
het een en ander tc voorzchljn wist l
len. dat het vermelden waard ls.
„De electrlsrhe centrale. Die ls gekomen
DE HEER T. BEUZEL.
drijf, maar uiteindelijk ls bi
fekomen bij de P. U, E. M.
Een bijzonder mooie gebeur
ran burgemeester Grothe. een lantaarn met
x>K, toen ter gelegenheid van net aftreden
richt. En het Stadhui'.... Eerst wa
gebouwtje dienstig gemaakt voor de
trtache centrale; daarna werd het til
manswerkplaats, en toen slachthula Het
Socstcr Gilde1 Dat Is wel
Eerijds w-ats hier een graafschap, lk weet
let meer wanneer. Dc heer, die hier
c, w-aa een verwoed ruiter. HU wilde, dal
Jn zoon eveneens goed zou loeren paardrij
den, waartoe hij hem naarstig les gaf. Toen
r den
deed. gaf hij hem een klap, waardoor
od viel. Zijn onderdanen onderteeken-
gezamenlljk een soort petltlonement,
m heer vrU gesproken te krijgen. Dit
gelukte. Uit dankbaarheid gaf hU hen
"ten geschenke. De
brengst van dit sluk land kwam ten goede
in de nageslachten sleed» de eerstge-
jren zoon van de onderteekenaars.
leder Jaar werd de pot verteerd, doel
dc 4 Jaar hield men het groote potvertceren
In café de „Gouden Ploeg". Dat gaf nali
lijk wel "ns tot botalng met de overheid
leiding. Ook met ml] in den tijd dat Ik v
wachter In Soest was. Maar dat Is al
zoo lang geleden daar praat Ik lil
niet over. Er leven nu nog menschen,
ln die Jaren ook met mij wel 'na wat I
den als veldwachter moet Js nu eenn
orde bewaren zoodat lk liever niet heb.
dat die menschen zeggen: „Wal heeft die
kerel dat nog onthouden!" en Beuzel
lacht sUlctles voor zich heen. als hU denkt
aan wat toen was....
In dc oorlogsjaren werd dot potverteeren
afgeschaft, doch het geld wordt nu nog tel-
kenjare aan de rechthebbenden uitgekeerd.
Beuzel werd veldwachter op 16 Juni 1606
en op 1 Januari ID09 gemeente-bode. Tot
de oorlogsjaren toe waren er slechts 4 veld
wachters en 1 rijksveldwachter.
BEUZEL ALS OROBSIER.
Is en ds
Op het gemeentehuls bleven
alechts do burgeineeater, de terrets
gvmrenltc.!* achter; de overigen
dienst Ook gedurende de afgeloopen
f Beuzel op hel gemeentehuis
Op Zaterdagmorgen kwam toen op een
goeden dag da mededeeUng, dat 'amlddaga
160 Belgische vluchtelingen zouden komen
gen. Er waa bUna niets In het dorp ts krij
gen. Mijn vrouw nam het op zich, voor warm
eten te zorgen. Achter In de schuur plaatste
zij kookpotten en daarin kookte slj voor
Zaterdag, Zondag en Maandag warm eten.
BIJ mij thills was de opslagplaats van le-
Hen. die Ik tegen afgifte van
in de slagen, bakkers, kruideniers,
dlatelbueeren. Op een lucht ra-
k lot 4
•tempelen. In die eene week
I rond 18,000 eieren. En de
's Winters stond lk een Ijsmand
«en; dat «U niets
ebben Dat vroeger
let zoo welig tierde alt
j lijd
n tijd van
:omt voor Beuzel op I
Augustus, op welken datum wij hopen, dat
het hem njet aan belangstelling ontbreken
zal En dat ral wel niet, want Beuzel la Beu
zel. Wie zal hem niet nog «na voor de laat-
maal de hand willen drukken?
'IJ nemen afscheid van
oud-gemeente bode en zijn handdruk
Beuzel nog In zijn
NIEUWE BOEKEN
Als Zwerftoerist door tigtn Land.
door Ton Koot. Uitgoot J. M. Meu-
lenhoff, Amsterdam.
Ton Koot. die het leaend publiek dat bet
eigen land mint, verraste met goede en
boelende lectuur, heeft met pen en bloc no
door ons land en
er op zijn geheel eigen wljre de achoonheM
van beschreven In een nieuw, frtach werk.
RU begint met Amsterdam, dat hem zeer na
het hart ligt en trekt door Waterland
Texel, hU zwerft over de Veluwe en
door Brabant en Limburg
i. Hij It
aren te veronachtzamen,
ona den geest van het
Een voorbeeld. Er zijn zoo-
ie Volendam en Marken
„doen" en dan In Monnikendam e
!t bootje zitten te warhtcn.
,43e goede verstaander", aldus Ton Kool
reet wat lk bedoel, als Ik schrijf, dat
schoonheid nog or.'er het atof ligt.
t wij g
c. Men kan hier stil genieten
wsndellng over de smalle oude grachtjes,
langz de woonsteden
de oude patriclcrsgeslachten. Hier*«raait de
van de Gouden Eeuw nog
alsof de hamera op de echeepswerven
de Vercenlgde Ooet-Indlaohe C
slechte even ter ruste aljn gelegd.
Bijzonder smakelijk geschreven Is
zwerftocht over Walcheren, waar de ultge-
In verband met de hlr aangebrachte
•rwoestlngen een noot bU plaatete: wtj
eenden dit hoofdstuk toch onveranderd
i moeten opnemen om dei schrijvers in
rukken weer te geven van het oude Mid
delburg. zoosls het velen l'ef waa. en, naar
IJ vertrouwen, spoedig weer zal zijn."
De uitgever heeft daar goed aan gedaan,
ant al zal uit gulver toertstlek o
et verhaal van Ton Koot veel vi
«aarde hebben verloren, het blijft
boelen, omdat het geschreven Is
ek geheel draagt.
Wanneer de proef zal r"- k—
wij vertrouwen dal dit za
»k zeer velen lief x
hand nog een dergelijk
itvongtn, waarin hij ook
an ons land op develfde
weten Is beschrijven.
Historische gegeoqps, veriameid
door C. A. Heunks, ut tg. NV. Snel-
persdrukkeiV „Patrta", Amersfoort.
Reeds een week lang Ugt. aU een etU ver.
vijl op one bureau een boekje dat we met
-eel belangstelling en veel genoegen hebben
loorgelezn. doch dat nog op een bespreking
wacht. Het ls een werkje dat elke grb.
getogen Amerefoorter zeker ln zijn
zit dient te hebben want hu mag slob
alwetend wanen dat aljn goede alnd,
de heer Heunks weet toch nog van die
aardige bijzonderheden te vertellen, die elk
zichzelf een openbarinkjr zullen aljn. HU
c bedrijven. hij wljat
3e men aan hun bouw
huisvesting van die voormalige bedrijven
kan herkennen hU verhaalt van veerhui
zen en logementen, over de Muurhulsen
de oude berbergen. De namen van beker
gebouwen of plaatsen vinden een bondige
verklaring en ook de be teekenis der
verduldelUkl
Dit al
In de gauwigheid.
Ben maat, al hm Je knecht.
Hou Je handen «lttXI recht:
Ben Je knecht, of ben Je mast.
HNS VERHAAL
in den weg rol-
i. In gedachten
„Heerlijk weer voor een fietstocht,
vrouwtjel" Paul Berends tiet tUn vrouw
met een vragenden glimlach even van
ter xijde aan en richt dan sUn blikken
weer door het raam naar het prachtig
lenteweer daarbuiten. Blank staan de
perelaars als reusachtige en geurige
bloemenrulkers ln den tuin achter sUne
woning. terwUl er de vogeltjes rrooluk
hun mooiste liedjes tjilpen en de non
het geheel met felle lichtstralen ln bs-
looverlng omvat
„Dat sou 'ns fijn weren, als wU er nu
samen op uittrokken, Ani?"
Het rinkelen van het vaatwerk, dat
Ana bezig la weg te ruimen, houdt «ven
op. Oehurkt voor de keukenkast kUk;
sU naar haar man op. „Wel, Jongen. Is
Js dat ernst? Je weet Immers, dat Ut
niet fietsen kan!"
„Ik huur doodeenvoudig een tandem-
rij vriel en we trekken er met i"n twre-
tjee op ultl". klinkt het luchtig terug.
Jfren Paul, dat gaat niet. Je weet
immers, dst lk Osje op besoek krijg. Os
usr een tochtje maken. Jongen!
Ik gun je het genoegen van harte. Ik
■al zelfs zorgen, dat Ik vanavond Ml Je
thuiskomst een lekker soupertje klssr
hebl"
.Och Jsl dst ls watr ook. Asn dat
besoek van Els dseht Ik niet meer
■ké. Ik ga dan maar aUeen. Trou-
als die ex-schoolvriendin van
oo bezoek ls, kan Ik er even goed op
uittrekken. Dan hebban Inllls bst toch
te druk samen!"
„Onder vriendinnen heeft men riet
toma aöórecl toe te vertrouwen, hél Nu,
ga JU maar gerust hoor!"
Paul Berends trekt Ans near sloh tot
en geeft haar een flinke pakkerd. „Dan
ga Ik maar, kind. Tot straks!"
Als Paul even later oo «Un rijwiel
stapt, kijkt hem rijn vrouw nog na
ZU wulven elkander vroolUk toe. Dan
laat Berends langzaam sUn rijwiel ovet
het glimmend asphalt
len. Nog draalt hU ric
Ans la reed» naar blm
rijdt hU verder.
..Hél Goeden middag, Panll... Op
•tap?"
„Kerel, Pransl Dal Is treffenl Heer-
lijk weer, vind je niet? Het sou zonde
geweest zijn thuis te MUven suffen."
rrsns Walker stuurt zUn rijwiel naast
dst van rijn vriend „Dat sou Ut den
ken. antwoordt hU lachend, en als Jr
geen bepaald doel hebt. kunnen we hel
tochtje samen maken."
„NatuurlUkImaar denk eraan: op
tUd thuis! Zeven uur op 1 appél!"
„Sapristi! Wat sta JIJ onder de pan-
rijn! Als Je er niets op tsgen hebt! rU
den wU even om. Ik zou graag een film
pje koopen." En wUaend op het foto
toestel. dst ln lederen étui met een
riem over sUn schouders bengelt, voegt
hU er san toe: „Dan maken we enkele
opnamenI" „Oosdl"
Zoo over koetjes en katrjes pratend,
komen bolde ln het drukke stadsver
keer. Co den hoek van de groote wln-
krlstroat voor het magazijn van een
opticien stappen slj af.
„Als js nu een oogenbiik mUn rijwiel
vajt houdt, Paul. ben Ik zoo weer te
rug." Dit Kfgendo stapt rrans Walker
den winkel binnen, terwUl Paul Berends
naar het kriskras heen en weer geloop
der gejaagde menachenmenlgte staart,
fietsers, auto's, autobussen, snellen hem
vombU In razend tempo, Voor de éta
lages der warenhuizen staan nieuwsgie
rigen .even stil om daarna wederom
door te loopen. Ook passeeren hem groe
tend enkele vrienden. „Daar heb Je
waarempel Els!" denkt hU. als hU aan
den overkant een vrouwenfiguurtje
haastig voorbU «let loopen. Even kUkt
dl Paul aan en blUft dan staan voor
,1e étalages san den overkant. „EU heeft
mU zeker niet herkend!" denkt Paul bU
lich zelf, .anders zou tU wel gegroet
mUnheerl" Ben ln grijs
manlek:oetuumpje gestoken Jongedame,
met wit stroohoedje, waaronder de
swarte lokken een fUn glimlachend
geslchtje tlattseren, staat voor hem.
„Zoudt a ml) kunnen «eggen waar Ik
de Nleuwstraat vlndeo kan?" Onthutst
kijkt Paul Berends het juffertje ssnen
rich dsn vlug herstellend tegt hij: ..Meel
eenvoudig. Juffrouwl U slaat de eerste
itrast links af, dsn bent u er soo."
„Donk n beleefd. mUnheerl"
TenriJI de jongs dame rich ln de rich
ting door Paul aangewezen verwildert,
kijkt hij Instinctmatig naar den over
kant. waar Ansjes vriendin was blUven
■taan. Dese Is er echter niet meer.
.Die heeft me seker niet herkend"
denkt Berends weer. „Maar waar blijft
Prans toch! Oh! daar Is hU elndflUkl"
Bi la, daar krent Prans Inderdaad te
voorsehUn. „t Heeft nog al geduurdl
„Durf JU nog «ragen «t «r «"h*,ra
Is? fk had nooit gedacht, dat JU soo
veinzen kon! Je gedrag te mssr don
■chandelUk. Moe durf 1» mU nog onds»
de oogen komen' tk -11 Je nlst meer
alen!" Met een «mak gooit re d» deur
achter rich dicht en rent opgewonden
naar de keuken.
„Dat Is "t toppunt!" «ueht Paul Be
rends perple*. „daar moet Ik t mUne
van hebban I" en meteen loopt hU haar
achterna, tn de keuken rit An» op sen
stoel hst uit U snlkksn.
„Wat ls et toch gasnde* Tk bsgrilP V
niets vanHeb ik Je t een of ander
misdaan?"
„Misdaan?" snikt Ans. „Meen ls nor
werkelUk. dst lk Je Met dooreten heb?..
Je bont ds heele middag op stap gs
weestmet een vriendin I Dear, n»
hoor Je dst lk 't west!"
„Watt Wat!!. Wat durf JU m*
te zeggen! J« bent «och nlst kronk-
slnnlg geworden?"
„Krenkstnnlg? Nes. mijnheer Be
rend»! Maar wsl ben Ik altijd veel te
ltchtgeloovlg geweest. Ik heb Je arge-
loos sl mU" vertrouwen kunnen schen
ken. Hoe heb Je dat kunnen beech*-
Uitpakken om mU te kunnen
Ze springen weer op hun rUwtelen,
de schoone weelderige natuur tegemoet!
Van
vallen
dlep-galmende slagen. Paul Berends
draalt ds sleutel ln de huisdeur om en
vermoeid van den tocht treedt hu bin
nen. HU ls verwonderd, dat Ans hem
Met als gewoonlijk tegemoet snelt. En
«vanneer hU de eetkamer binnenkomt.
Maat rijn vrouw met betraand gelaat de
tafel te dekken.
„Dag Ansjel Is er lete niet Ui
orde?" Paul komt naderbU. neemt haar
«chtjes bij de schouders. Maar Ans
«veert rich los: „Raak ma Mat aan!",
huilt re. „Hoe durf-jel"
Paul >e eren van de -Ui gebracht door
dit zonderling gedrag .Maar In Qods-
„Maar Ik brei Met met
lit geweestI Hoe kom Je to
onalnl En Ut houd e
vriendinnen op nal"
.Met leugens maak Je het er nM
beter opl Els heeft JulU* duidelijk ga
aien en se heeft het me direct komen
vertellen ook. Nu ktui Je het ten min
ste niet meer doen aflieten."
.Wel... Wel I- Els heeft ons ge
zien! Dus toen! lk dacht ai van Metl
Uil ze heeft Je komen vertellen, dat tk
met een vriendin op step ben geweest!
En re had er netuurlUk schik ln |o«
dat te kunnen overbrieven? Wat *n Ha
ve vriendinIZe moeet Je netuur
lUk waarschuwen... Of ze een goed*
verstandhouding daarmede breekt, konU
er Met op aan. Ben beetje meer ren-
alchtlgheld sou haar het genot ontno
men hebben Jou eens te den teleur
gesteld en Jou haar medehiden te kun
nen schenken. Maar als EU de waar
heid moest zeggen, «ou ze Je hoogstens
kunnen vertellen, dst zc me aantrof toen
lk het rt|«rtcl van frant Walker vast
hield. terwUl hU een fUm koel t."
„NietwaarI Je hebt het rijwiel vos
een vrouw vastgehouden. EU heeft relt
gealen dat des# even later Mi Js kwam,.
Jal JU kon mU wel hulehelachUg vra
gen om met le mee te rtjdenl Je «ris»
toch dat lk niet fietsen aan."
„Wees niet soo dwaas. Ans, Hos ku*
|e snolete nu gsloovsnl"
„Hoe kun JU zoo Uegenl"
„Dus 1# gelooft ma niet?" „Né»P
„Qoedl dan ral Ik het Je bewUren!"
vliegt Paul naar de telefoon
senuwachtlg draalt hU de nummeta
i zUn vriend. Even later lUat des»
„Wat U er hier gaande?", segt ha
verslagen aU hU Paul Bercnda aantreft
wil van woede enAna met een be
gaand gelaat.
„Zeg Prans", valt Paul Barend» alt»
.welk rijwiel heb lk vastgehouden, toen
IU die film kocht vanmiddag?"
rrans Walker slet rijn vriend ean
■ogenblik verbaasd aan en Ineens gaat
ncm een licht op. Even ln sUn schik
lacht hU schalks sU hU antwoordt:
.Moet lk de waarheid zeggen, Paul?"
Ans kUkt ham ztreng tan en zegt
ian: „Ja zeker. Prans. acg het maar
ronduit! fk wast ar toch al alias van!"
„Ik verlang Inderdaad, dat le kort
•n zakelijk dc gchesle waarheid legtl".
voeg. Paul er ongeduldig aan toe zon
der In te gaan op de plotselinge vroo-
lUkheld van aUn vriend.
„Ooedl Ik aal kort en zakelijk de
waarheid zeggen", laehl Prans Walker.
..Je hebt een dameirijwlel voatgehou-
„Watl" roept Paul Berend» uit. va»
rijn stuk gebracht.
„Zie Je nu well" lucht Ana, terwtjl »e
den moed tot In haar schoentjes voel»
zakken, alsof er bU haar toeh nog da
hoop aanwaalg geweeat waa. dat het tf-
«endetl van haar beweringen waar sou
blijken.
„Kerell Wat bezielt Jou? Wil Je me
ln nog grooter moellUkheden helpen?",
schreeuwt Paul Berends woest Ren lk
met Je uit gaweest? Ja of noen?"
„Ja.. regt rrana Walker kalm..
Maar kan ik het helpen, Paul? Je hebt
Inderdaad ren damesrUwlel varigehou-
den. Het mUne was In reparatie en toen
neb ik maar dat van mUn vrouw gg-
„Duslxegt Ans opspringend me*
vragend-blinkende oogen, ,,<hj»
Zooal» lk Je iel.... Toen lk eet
filmpje kocht, heeft Paul mUn rijwiel
een damesrUwlel vastgehouden en
daarna «Un «re samen opstap gegaanI..
Dat U de waarheid!
Dan heeft Ela tóch gelogen! Paal...
beste Paullk vraag )e excuus
HartatoehtelUk vliegt Ans haar man
>ro den haU En »U hU rich nchtjre
'oeweert, zegt hU kalm e* sta voor rich
zelf: „Ochl vrouwtje! Tk begrUp alle*
wel en lk vind het rijn, dat Je zooveel
im me geeft... BU heeft echter Met
;elogan
..Hoeeoo?"
..Ze heeft alleen een goedgeloovige
rlendln een slangenbeet wnlen toebren -
wnl.. Van je vriendinnen moet je t
lebbenI"
Jall 1840
