voor me gehad. Ik wil graag toegeven, dat er uit
stekende en brave zielen onder zijn. Ik wil u zelfs
bekennen, dat één van de twaalf, die me in den
loop der jaren het schamele eten voorschotelde, me
zelfs met bloemetjes verraste en een visitekaartje,
met „Welkom" erop. Daar tippel je in als argelooze
jongeman, want dan zeg je bij de kennismaking,
dat mevrouw maar
nooit aparte drukte
voor je. moet maken,
en dat je zelf wel eens
een keer de kachel
zult aanmaken, wan
neer mevrouw mis
schien eens niet thuis
is, en dat je meestal
's avonds uit bent,
zoodat ze nooit voor
een extra kopje thee
hoeft te zorgen
Dan lacht deze hos
pita hemelsch, omdat
meneer het haar zoo
gemakkelijk maakt.
Dat wil ze heelemaal
niet, want zij is er
tenslotte toch om het
meneer naar den zin
te maken, meneer
betaalt er toch voor,
en dan geloof je drie
dagen lang, bij de
levend-geworden toe
wijding ln pension te
zijn. Maar dan ris
keert ze het een keer met de kachel, die ze heeft
uit laten gaan, en wanneer je dan zegt: „Nou ja",
dan ben je verloren, want dan maak je na een paar
dagen vier keer in de week zelf de kachel aan. dan
valt je griezelige puddinkje weg, en dan staan er
aan het eind van de maand een paar kwartjes extra
op de rekening, omdat je toevallig tóch eens een
enkelen keer, vanwege een vriend, die kwam oploo-
pen, een kopje thee had gevraagdNee tegen
hospita's heb ik iets, en ik draag de overtuiging in
mij, dat deze maatschappelijke verschijnselen zijn
uitgevonden, om de vrijgezellen in de richting van
het huwelijk te dwingen.
Van hospita's dacht ik dus, dat zij den schoon
maaktijd gebruikten en opzettelijk rekten, om vrij
gezellen te treiteren op een manier, waarvan zij toch
lekker niets konden zeggen. Want iedereen maakt
schoon, niet waar?
Wat er ook van zij: nu maak 'k een schoonmaak
mee van aanschijn tot aanschijn, in gehuwden
staat.
Laat ik u allereerst verklaren, dat ik bepleit heb,
op het mooie lenteweer te wachten, omdat Ik meen,
dat het boven-Moerdijksche klimaat ten eenenmale
ongeschikt ls, om er lets ln uit te voeren met open
vensters, voordat de zon stevig toont, zich te willen
handhaven.
Enfin, lotgenooten, u weet hoe dat gaat; iedereen
maakte nu schoon, dus, vuil of niet vuil. wij ook.
Wat is een ladder, om gordijnen op te hangen,
Kostjuftrouwen hebben
trouwens altijd iets
onheilspellends voor me
een akelig hoog ding. Ik weet niet. hoe lang u ge
trouwd is, maar ik moet u bekennen, dat lk bij de
gordijnenacrobatiex pas ernstig gevoeld heb. hoe
onverantwoordelijk het ls. als jong gehuwd man. die
met de maatschappij wat van plan ls, niet levens
verzekerd te zijn. Ik ben trouwens van plan. na deze
geslaagde jongleerpartij, want '.e hangen hoor,
ze hingen, een actie te beginnen ten gunste van
de glazenwasschers en de brandweermannencorpo-
raties, van wie ik tot mijn schande me nooit gereali
seerd heb. hoe deze menschen ambtshalve van uur
tot uur aan een zijden draadje nangen
Bij het ophangen heb ik me aan een huishoude
lijke zonde te buiten gegaan, waarvan ik het be
staan niet vermoedde.
„Je plet ze, je plet ze", zei mijn vrouw Nou moet
je maar weten, wat dat ls. wanneer Je na veel ge
mier en getril op jebeenen eindelijk het goede gat
hebt gevonden, waar de koperen roe ln past.
„Dan maar pletten" zei ik. „maar ze hangen, dat
zie Je" En ik daalde af. Nu was er vanwege den druk
van de bovenste sport van den trapladder een soort
wrong ontstaan in de haartjes van de pluche over
gordijnen. Dat was het pletsel Ik probeerde niet te
beweren, dat het zoo erg wel niet zou zijn, dus ging
ik maar zoo wat staan wrijven op het donkerroode
spul, maar dat deugde ook al niet.
Wat doe je dan? Dan ga je hoestend het tochtige
huis uit, en Je hoopt, dat je na kantoortijd ergens
iets te doen zult hebben, om verdere moeilijkheden
uit den weg te kunnen gaan. Heb Je niets te doen,
y dan zoek je 'n smoes,
en typisch, daar kan
ik niet een zóó onnoo-
zel gezicht bi] zetten,
of mijn vrouw heeft
het in de gaten
Dus was ik na kan
toortijd thuis als ge-
wponlljk. en toen rook
het huls naar vóot
oorlogsche boenwas.
Wat kan een vrouw
in één dag agressief
worden ten opzichte
van stoelen en kasten.
Enfin, ze was opge
schoten zei ze. maar
voorioopig stonden de
gemakkelijke stoelen,
nog altijd op den
overloop en de keu
kenstoelen in de ka
mer. We aten, maar
anders dan anders Ik
mag niet zeggen, dat
de leverworst naar
zeep smaakte of de
koffie naar tetra,
maar er was iets aan
dezen maaltijd, dat me zeer sterk aan de dingen
herinnerde, die zich dezer dagen in ons huis af
speelden.
Als je lil die omstandigheden verstandig man wil
Wat is een ladder om
gordijnen op te han
gen. een akelig hoog
ding
