Voorjaar-en Zonlah
F. BREURE
Brandstoffenhandel
ALLEEN leKWALITElI
Radio-Centrale „Soestdijk"
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VERSCHIJNT ELKEN ZATERDAG
DANKBAARHEID
Stoomwasscherij
Een goed adres voor S
Uw Wasch.
Conclusie en Consequentie
HET VOORBEELD.
Ontvangen de nieuwe
KERKPAD 19 - TEL. 2133
STEENHUYSEN Co. - Veenhuizerstr. 67a
Ingezonden
DROOMEN
N.V. Middenstandsbank
BIJKANTOOR: SOEST
Verhuring van
Safe-Loketten
Wat er de volgende Week
te doen is.
No, lO
Zeventiende Jaargang
Zaterdag 9 Maart 1929
BUREAU VOOR ADMINISTRATIE VAN WEEDESTRAAT 7 SOESTDIJK
ADVERTENTIËN WORDEN INGEWACHT TOT UITERLIJK DONDERDAGS
INGEZONDEN STUKKEN TOT DINSDAGAVONDS O UUR AAN HET BUREAU
UITGAVE: EERSTE SOESTER ELECTR. DRUKKERIJ v.h. G. v.d.BOVENKAMP, TEL. 2062, SOESTDIJK
ADVERTENTIËN: VAN 1 TOT 5 REGELS 75 CENT. ELKE REGEL MEER 15 CENT
GROOTE LETTERS NAAR PLAATSRUIMTE, BIJ AHONNEM. GROOTE KORTING
ABONNEMENTSPRIJS 50 CENT PER DRIE MAANDEN FRANCO PER POST
REDACTIE-ADRES: Mr. J. H. VAN D00RNE, LANGE BERGSTRAAT 5, TEL. 2048, SOESTDIJK
HET AUTEURSRECHT VAN DIT BLAD WORDT UITDRUKKELIJK VOORBEHOUDEN. OVEREENKOMSTIG ARTIKEL 15 VAN DE AUTEURSWET 1012 (STAATSBLAD NUMMER 308)
Bekendmakingen
OFFICIEEL
BAKKERSNACHTARBEID
De Burgemeester van Soest maakt bekend,
dat ter gemeentesecretarie ter inzage ligt een
aanvraag vae T. Spelt om vergunning tot
het verrichten bakkeesarbeid tusschen 8 uur
des namiddags en 6 uur des voormiddags
in het perceel Beukenlaan 15-
Op Maandag 25 Maart a.s. des voormid
dags 10 uur zal in het raadhuis gelegenheid
om ten overstaan van den Burgemeester be
zwaren tegen de aanvraag in te brengen.
Daarbij' worden zoowel de aanvrager als
zij, die bezwaren inbrengen, in de gelegen
heid gesteld zich naar aaleiding van de be-
zware mondeling en schriftelijk te verklaren
Zoowel de aanvrager als zij, die dezwaren
inbrengen, kunnen gedurende 8 dagen voor
het bovengenoemde tijdstip, secretarie der
gemeente, van de terzake ingekomen schrif
turen kenis nemen.
Soest, 23 Febriari 1929.
De Burgemeester voornoemd,
G. DEKETH
BEKENDMAKING
BURGEMEESTER EN WETHOUDERS
VAN SOEST, brengen ter openbare kennis
dat de Algemeene Politieverordening voor
de gemeente Soest vastgesteld door den Raad
op 19 December 1928 door hen op heden is
afgekondigd en gedurende 3 maanden op de
de Secretarie voor een ieder ter lezing is
nedergelegd en tegen betaling der kosten
verkrijgbaar is.
Soest, 6 Maart 1929.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Secretaris, De Burgemeester,
J. BATENBURG A. KOENDERS. l.b.
„Hoe ouder ik word, hoe
meer ik geneigd ben' om het
menschelrjk ras in twee klas
sen in te deelen: zij die kun
nen en willen, en zij die niet
willen of kunnen
nieuwe denkbeelden aanvaar
den". (Anon).
Voor den oppervlakkigen beschouwer
is het een merkwaardig, soms wel een
volslagen onbegrijpelijk en onverklaar-i
baar verschijnsel, dat door de groote
wijsgeeren van alle tijden zoozeer den
nadruk wordt gelegd op de bijzondere
waarde van de beoefening dier geestes
houding, die men gemeenlijk met „dank
baarheid" aanduidt. Zeker, het is gemak
kelijk genoeg, een zeker gevoelen van
voldaanheid te ervaren, als alles goed
gaat. wanneer het „karretje over een
zandweg gaat" en niets ons goed humeur
verstoort. Maar dit oppervlakkige gevoel
van bevredigdheid, dat wij voor dankbaar
heid verslaten, is van weinig waarde,
wanneer oogenschgnlijk minder prettige
dingen zich in onze dagelijksehe ervaring
voordoen, wanneer moeilijkheden- zich op
onzen weg stellen, en tegenslag, en -lasti
ge problemen, en vijandschap en misluk
kingen. Dan is plots alle „dankbaarheid"
(of liever, dat we er voor aan zagjen)
verdwenen, dan slaan we de verzenen
tegen de prikkelen, willen we boos, de
omstandigheden naar onzen eigen wil dwin
gen, maken de moeilijkheden hoe langer
hoe erger, en geven ons inwendig over
aan een gevoel van redelooze razernij
en woede over den tegenspoed. En aldus
verduisteren onze gedachten meer en
meer, waardoor we niet goed meer .kun
nen zien wat we doen en door blinde-
iingsche teweerstelling den chaos nog ver-
grooten. Totdat eindelijk de hooggaande
golven der blinde razerng zich vermoeid
gaan leggen, en we, tot rust gekomen,
de schade opnemen. En moeizaam al wat
we vernielden of verkeerd deden, hebben
over te doen. En te herstellen.
De werkelijke dankbaarheid, die krach
tig Baande blgft, óók en vooral ,bg oogen-
schgnlgken tegenspoed, en deze ten slotte
onvermijdelijk zal overwinnen, is van ge
heel anderen aard. Deze is geworteld in
het begrijpen van de al tegenwoordigheid
en uiteindelijke overwinning van het goede,
hetgeen aan de gedachte bij tegenslag
nieuwe kracht verleent, en leidt tot kalmte
en rustige, onoverhaaste daden. De vrees
spreekt hier niet mee. Deze onruststoker
en bedrijver van velerlei onheilen wordt
b'.l dit rustige besef van den oorsprong
der ware dankbaarheid uitgebannen. En
dit is al een heel belangrijke factor. Zoo
zal, in moeilijke tijden en oogenblikken, de
ware dankbaarheid kracht schenken, door
het bedenken in dankbaarheid van de vele
goede dingen die men reeds eerder ervoer.
Deze erkenning van ontvangen goed, juist
op tijdstippen dat omstandigheden van te
genspoed het oogenschijnlgk moeilijk ma
ken erg dankbaar te zijn voor wat men
ondervindt, geven de opgeschrikte ge
moederen rust, doen de gedachten bedaren
door het besef en begrijpen van de oer
oude grondwaarheid van de immertegen
woordigheid en almacht van het principe
van het goede, vormen aldus een ondoor
dringbare wapenrusting, waartegen alle
aanvallen van kwaad en jaloezie en vrees
en tegenslag zullen terugketsen. De ware
dankbaarheid doet den mensch zich aldus
openstellen om het vele goede te ontvan
gen, dat hem uit den bron ,van alle goed
kan toevloeien. Terwgl de desorganisee-
rende vrees, de vrees die verwarring
brengt, het menschelgk gemoed juist in
duisternis hult en de gedachten openstelt
voor suggesties van kwaad en disharmo
nie en onrust.
Inderdaad, zooals een schrijfster (Lily
Kose ullBock) onlangs in de Chr. Sc. Sen-
,ine[ opmerkte, wanneer de dagelrjksc.be
ronde van onharmonische kleinigheden, de
lastige problemen groot en klein1, de
heimelgke zorgen in het diepste der ge
dachten, de donkere, nog ongevormde sug
gesties van ziekte, vermoeidheid, bedrukt
heid onze gedachten schijnen te verduiste
ren, is het bedenken van wat de ware
dankbaarheid beteekent, den vergankelij
ken schtjn ten spijt, het gewinnen van een
weinig van dien vrede, welke alle men-
schelgke begrijpen te boven gaat
FLOR IS C.
N.V. GÖBELS
Steenkolenhandel
TORENSTRAAT 10 TELEF. 2090
Ulttlulfnd eer,te kwaliteit Anthraciet.
„DE KOLK"
AMERSFOORT - TELEFOON No. 615
Afhalen en thuisbezorgen iederen dag.
t—
De Raad heeft zijn conclusie geno
men. Met zeven tegen vijf stemmen. Waar
door en „Het Soester Nieuwsblad" en
„De Soester Courant" zich onsterfelijk
geblameerd hebben tegenover de gansche
gemeente. Nietwaar heeren? Alles was
immers waar leugen en laster en de
heer Van Vliet kon niets worden aange
wreven,! Nietwaar, domine Alkema? De
commissie wjis bevooroordeeld en beïn-
fluenceerd door de leden Van Doorne en
husch, dus reeds van te voren stond bij
U en Uw partijgenooten rast, dat het rap
port van de commissie tegen Van Vliet
zou zijn! Nietwaar, heer Smit, met uw
waarheidslievende medewerker Knelis, die
als vriend van den heer Van Vliet im
mers al het mogelijke moest doen om
big de gemeente den indruk te -}vek-
ken, dat het rapport van de .commissie
SNERT was!!!!
Daar staan thans de vrienden van
den heer Van Vliet, wien het er niet
om te doen was de zaak neutraal te be
zien, doch brj wien slechts één oogmerk
voorzat, namelijk het rapport van de com
missie afkammen en den heer Van Vliet
als de vermoorde onschuld voorstel
len, in hun ware gedaante voor alle
ingezetenen, aan den kaak gesteld dooi
den Raad, zegge en schrijve den ge
meenteraad. Kolommen vol hebben zij ge
schreven om hun lezers maar wijs te
maken dat alle beschuldigingen tegen den
heer Van Vliet slechts laster waren, dat
het rapport van de commissie niets ten
nadeele van dezen bewees, dat „De1
Soester" met zijn onthullingen, die alweer
de aanleiding was geweest tot de .kwestie,
als gewoonlijk maar geschetterd had zon
der eenigen grond! Daar staan ze,nu met
hun grooten mond, door den Raad voor
de gansche gemeente aan den kaak ge
steld als personen van wien thans ge
bleken is, dat ze het publiek maar wat
hebben willen wijs maken. Ja, Knelis
had blijkbaar eer. voorspellende geest toen
hij met een begrafenishoed op de raads
zitting kwam bijwonen; het zou de nwreele
begrafenis worden van hem en zijn waar
heidslievende redacteur! De laatste num
mers van „Be Soester CouraTit" waren
nog één en al gif, niet alleen ten aanzien
van die raadsleden die meenden ver
plicht te zijn tegenover de gemeente hun
oordeel onbevangen uit te spreken, maar
gif óók nog in een ander .opzicht. Want
wordt niet het publiek door dergelijke
„voorlichters", wien het er niet om te
doen is de wondeplekken in ons gemeen
telijk bestier te belichten, maar juist het
tegenovergestelde, deze te verbergen èn
verder te laten rotten, door hen vergeven
met hun leugenachtige en insinueerende
artikelen? De uitslag der stemming was
evenredig aan de mentaliteit der plaatse
lijke bladen. Geheel links plus de heeren
Den Bliek en de Bruin, die thans we
derom getoond hebben niet aan rechtsche
leibanden te willen loopen, maar hun eigen
eerlijke overtuiging ronduit te willen zeg
gen, stemde vóór de Motie van Mr. Van
Doorne. Er tegen was de gansche Room-
sche fractie plus de heer Endendijk. En
waar „De Soester" ook altijd getoond
heeft haar overtuiging ronduit te zeggen
en daarbij niets en niemand te ontzien,
terwijl de Roomsche Couranten De Bode
en De Soester Courant, en het Gerefor
meerde Soester Nieuwsblad tot parool
hebben: „het beginsel nummer één en de
waarheid op de tweede plaats", blijkt de
uitslag der stemming geheel overeen te
komen met de mentaliteit der plaatselijke
bladen. Het beginsel bracht mede dat den
beer Van Vliet door dik en dun de
hand boven het hoofd werd gehouden,
en waar Roomsch en Gereformeerd hier
nog altijd één is op politiek gebied, was
dus vooruit te zeggen, dat, wanneer de
conclusie of motie welke zou worden
voorgesteld den spijker op den kop sloeg,
Koomsch en Gereformeerd er tegen zou
zijn. Het was daarom dan ook heel diplo
matiek van B. en W. een motie voor te
stellen die eigenlijk niets zei, een motie,
waarin eigenlijk betreurd werd dat de
administratie van het grondbedrijf zoo
in de war geloopen was omdat de heer
van Vliet daarvoor niet de juiste waar
deering had gehad. Mooi gezegd! Alle
gasdirecteuren die in Nederland hun
congé en méér gjekregen hebben wu-
gens gebleken fraude, hebben ook niet
„ae juiste waaitieering" voor hun ambt
gehad, en de inbreker die een brand
kast leeg haalt en bij ontdekking een
nachtwaker doodslaat, heeft ook niet „de
juiste waarekeering" voor een anders eigen
dom en leven! En hoewel de burge
meester nog trachtte de motie van B.
en W. te redden door te bepleiten dat
zij toch niet zoo heel veel scheelde met
die van Mr. van Doorne, bleek uit de
stemming dat de Raad toch een andere
meening was toegedaan. Dat het college
van B. en W. zich hield bg de door
hen voorgestelde motie en dus teger-
die van Mr. van Doorne zou stemmen,
was een van te voren uitgemaakte zaak.
Het groote verwgt dat van Roomsche
zgde, Pastoor Vossenaar, Benschop, Smit,
en van Gereformeerde zijde Ds. Alkema
en Knelis, - (ja lezers, Knelis is gerefor
meerd, maar Ds. Alkema acht zijn ponne-
vruchten niet geschikt voor het Soester
Nieuwsblad, en daarom heeft Knelis z'n
toevlucht tot Smit genomen!) aan de com
missie van onderzoek is gemaakt, is dat
deze commissie niet is gekomen tot een
algemeene slotconclusie. De commissie
echter gemeend er verstandig aan
had
te doen zich te bepalen tot een onderzoek
naar de verschillende feiten en omtrent
elk daarvan hun oordeel in het rapport
neer te leggen. En achteraf is geblekpn
dat dit heel'verstandig was. Want tot een
algemeene conclusie te komen, die de
instemming van de gansche Raad zou heb
ben ware natuurlgk, gezien de houding
van de vriendjes van den heer Van Vliet
in den Raad, vrijwel ondoenlijk geweest,
ofzij had slap en flauw behooren te
zijn gelijk de conclusie van B. ,en W.
was. En dan had natuurlgk de Roomsche
en Gereformeerde pers gejuicht, en uit
geroepen: „Zie je nou wel, al het ge
schreeuw is op niets uitgeloopen". Dan
ook zou er van een openbare bespreking
niets gekomen zgn, immers, als de com
missie en dergelijke conclusie had voor
gesteld en B. en W. had.die overgenomen,
dan was de zaak daarmede uit geweest.
Thans echter was er, juist omdat een
eindconclusie ontbrak en B. en W. kwa
men aandragen met een nietszeggende,
alle reden om deze te bestrijden .in open
bare vergadering en daar een motie voor
te stellen die het rechtsgevoel van de.
meerderheid der raadsleden bevredigde.
Het trof wel ongelukkig dat juist ,de heer
Van Klooster niet aanwezig was. Deze
had dan toch in het onaangename parket
verkeerd, waar alle leden der commissie
vóór de motie Mr. van Doorne waren,
óf uit homogeniteit daar óók voor te
stemmen, wat hem bij zijn fractie in
een moeilijke positie zou hebben gebracht,
óf tegen de motie te stemmen .waarmede
hij zich zelf als commissielid zou gedesa
voueerd hebben. En allertoevalligst is het
dat de zetter in het raadsverslag van
verleden week in de zinsnede: „De heer
Van Klooster was door een plotselinge
ongesteldheid verhinderd", het onduide
lijk geschreven woord „plotselinge" las
als „politieke".
De eindconclusie, zooals die thans door
den Raad is aangenomen, is een verdiende
slag in het gezicht van de „waarheids
vrienden", die in de Roomsche en .Gere
formeerde Pers het publiek jaren achter
een hebben voorgelogen, en hebben iloen
voorkomen alsof de directie van het
grondbedrijf in handen van den heer
Van Vliet aan het beste adres ,was. Hee
ren waarheidsvrienden, hebt gij vooral
goed dien eersten zin gelezen: „De be
noeming van den heer Van Vliet als
directeur van het grondbedrijf is een
mislukking gebleken."
Een MISLUKKING, verstaatUdat goed?
Dat heeft de Raad thans uitgemaakt. En nu
moet U maar eens probeeren om die uit
spraak ongedaan te maken en nogmaals
Uw lezers wijs te maken dat die benoe
ming de gemeente tot zegen is geweest!
We zullen met belangstelling uitzien naai
de draaierijen, smoesjes, leugens en be
driegergen, die thans weer zullen worden
aangewend om te trachten die uitspraak,
te ontzenuwen. Maar* het zal ons benieu
wen of de Soester ingezetenen, die zich
tot nu toe nog hebben laten lijmen iloor
mooipraterij, thans, na een offieieele uit
spraak van den Raad waarbij twee reoht-
schen vóór stemden, zich nu nog langer
in de luren laten .leggen.
„Het vertrouwen op de administra
tieve kennis en het administratief be
heer van den heer Van Vliet is ibe-
schaamd geworden". BESCHAAMD! ver
staat U goed? Gij die den heer Van Vliet
door dik en dun verdedigd hebt, ,gij die
altijd beweerd hebt dat wat op .zijn'lei
ding werd aangemerkt leugen en laster
was, gij staat thans tegenover het publiek
officieel gebrandmerkt als leugenaars!
„Het grondbedrgf is in de eerste plaats
daardoor een toonbeeld van hopelooze
verwarring geworden!" Verstaat!' goed?
Gij waarheidslievende voorlichters van
het publiek, die beweerdet dat het rap
port van de commissie snert was, g(j
die uw lezers trachttet te suggereeren
dat de zaak piekfijn in orde was, gij
staat thans tegenover de gemeentenaren,
die gij maanden achtereen hebt voor
gelogen, in Uw hemd!
Wegens niet tijdig ingrijpen heeft het
wanbeheer geleid tot financieels schade
voor de gemeente! Verstaat U goed?
Uw afgod, Van Vliet, van wien gg geen
kwaad woord kondt hooren, is der ge
meente tot financieele schade geweest!
Dat beweert nu eens niet „De .Soester",
maar de Raad, heeren waarheidsvrienden,
de Raad!
We willen hopen, dat de vergadering
van Donderdagavond vele goede gevolgen
heeft. In de eerste plaats voor den heer
Van Vliet, die wel een harde les heeft
gehad, maar toch eindelijk wel overtuigd
zal zijn dat zelfs een hoofdambtenaar
maar ambtenaar is, en zich als zoo
danig in alles heeft te gedragen, en die
thans misschien de groote fouten door
hem gemaakt zal inzien. In de tweede
plaats voor de gemeente, waar thans
weer een vuil wolkje van de lucht is,
er weer meer klaarheid is gekomen, wat
bevordelijk is voor de bij het gemeente
bestuur zoo noodige rust. In de derde
plaats voor de ingezetenen dezer ge
meente, die thans de tastbare bewijzen
hebben dat er plaatselijke bladen zijn die
niet ten doel hebben hun lezers waar
heid en klaarheid te brengen, maar hen
opzettelijk leugenachtig voorlichten.
Die lezers zullen thans weten wat hen
te doen staat.
DAMES- EN HEERENKLEERMAKERIJ
F. C. KUYPERSTRAAT 10 - TEL. 2169
Ontvangen de NIEUWE STOFFEN
voet a.s. Voorjaar en Zomer.
Het is nu alles weer goed, :docli ik
heb anders de laatste vier en .twintig
uren m'n lol wel aangekund. Ruzie ge
had met m'n knechtje en m'n vrouw,
fk zou gebruikshalve eerst m'n vrouw
moeten noemen, doch in dit gevafi imeen
ik van dat gebruik te mogen ;afVvgken,
omdat ik eerst ruzie kreeg met nn'm
knechtje en daarna met m'n wederhelft.
En dat koopje heb ik te idanken, ja,
raad eensaan niemand anders dan
aan onzen Edelachtbaren lieer Burge
meester. Niet, dat ik op j*>o'n mtiemen
voet met Z.E.A. sta, heeiemaal niet.
Jk ben maar een eenvoud5g burgfcrman-
netje, en onze E.A. houdt van alles, wat
groot en deftig is. Derhalve ben .ik hg
Z.E.A. niet in tel.
Maar ik blijf er bij, dat hij en nie
mand anders, d c oorzaak weed van onze
o u
SOESTDIJK
TELEFOON 2212
oneenigheid en a 1 de onaangenaamhe
den, die er op volgden. En dat alleen om
dat Z.E.A. onlangs den Raad heeft ver
zocht uitspraak te doen in een geschil
tusschen hem en onzen nooit volprezen
gemeente-architect.
Een gekke historie toch, nietwaar, le
zer, doch het gekste ervan heb ,ik altijd
gevonden, dat de burgervader door den
Raad heeft willen laten uitmaken wie nou
eigenlijk gelijk had, hij of zijn onderge
schikte. Zoo'n voorbeeld werkt aansteke
lijk. Mijn knechtje bijv., die ik opdracht
gaf een motor, die ik in [reparatie had,
geheei uit elkander te nemen, inwendig
schoon te maken en geheel naar de eist-hen
weer in elkander te zetten, vertikte dat
gewoon, omdat hij meende, dat dat niet
noodig was en hij best kon volstaan zoo
voor het oog wat uitwendig op te poet
sen. Hij had dat altijd zoo gedaan en
zag niet in, waarom daarin nu ineens
verandering moest worden gebracht. Wel
gaf hij toe, dat het op den duur wel
eens verkeerd uit zou kunnen komen,
doch wie dan leeft dan zorgt, zoo meende
hij. Toen ik bleef aanhouden, zei ,hij
kort en bondig, dat ik dan ,het voor
beeld van den burgemeester maar moest
volgen en door anderen moest laten uit
maken wiens haan koning zou kraaien,
de zijne of de mgne. Met het voor
beeld van den burgervader voor oogen
en gezien het voordeel, dat een .dergelijke
wijze van werken voor het tegenwoor
dige mee zou brengen, voelde ik .er.
wel wat voor het voorbeeld van dien
eminenten man maar te volgen. Dit zou
dan ook wel gebeurd zijn, ware het niet
dat mijn lieve ega, die bij het twistge
sprek tegenwoordig was en de onhebbe
lijke gewoonte heeft, zich altijd met m'n
zaken te bemoeien, op de haar eigen lie
felijke wijze was tusschenbeide gekomen.
„Zeg, Willem" (zoo heet ik) zei ze
Groote genade, dacht ik, zoodra mij dat
Willem in de ooren klonk, wal ;zal er nou
komen, wat heb ik nou weer misdaan?
Ge moet n.1. weten, lezer, dat we een
naar omstandigheden goed huwelijk heb
ben zoo voor 5 uur 's ;middags is het
altijd „man" voor en „man" na, 's avonds
heet ik „vent" en nog later iwernt ze me
dikwijls „schat". Maar dan is hel in
den regel al heel laat geworden. Maar
als ze Willem tegen me zegt. dan is et
wat loos en volgt er altijd heel iets
onaangenaams,„Zeg, Willem", zei
ze dan, „uilskuiken, die je bent", ze
kan wel lief zjjn, hè ,„ben je heeie
maal betoeterd of hoe heb ik het met
je. Is het nu al zoover met je gekomen,
dat je niet meer weet, dat een baas
de baas moet blijven en een knecht de
knecht. En dat je knechtje heeft te werken
op de wijze, zooals jij het hem op
draagt. En als jij het dan niet weet, dan
ben ik er nog. Met dat .malle voorbeeld
van den burgemeester heb jij niets te
maken, versta je".
Nou heb ik werkelijk een dot ,van een
vrouw, maar als ze zoo eens een enkele
keer uit d'r slof schiet, dan weet ik
bij ondervinding, dat jh'et terwille van
den lieven vrede beter is, maar niets
Huis Veenhuizerstr. 9 - Tel. 2077
te zeggen en maar kalm te wachten tot
de bui gezakt is. 't Is met die buien
van vrouwlief net als met een .sterken
oostenwind; tegen den avond luwt het
wel weer.
Het kwam evenwel anders uit, dan
ik verwacht had; ze bleef mokken^
Zelfs toen we reeds in de echtelijke
bedstee gestapt waren, mokte ze nog en
draaide me nijdig den rug toe. Als man
zit je dan eigenlijk leelijk geschoren en
weet je niet hoe je het draaien moet
om weer in de pas te .komen. Na heel
veel moeite gelukte me dat eindelijk,
doch niet dan nadat ik haar beloofd had,
dat ik m'n knechtje gedaan zou geven en
in het vervolg zou toonen de ibaas over
m'n ondergeschikten te zijn. Na nog ieenig
gekeuvel en een zoen des vredes, kon
ik gerust de oogen sluiten. Het gebrui
kelijke schat had ik weer mogen hooreu;
de vrede was geteekend.
Ze moet het dan wel héél ,erg abnor
maal gevonden hebben. Als ze nóg ,wel
eens op mij raast, dan is het als ik
wel eens een tikje aangeschoten thuis
kom, of het hart heb weieens ,goed te
vinden, wat zg nu juist niet goedvindt.
Gewoonlgk loopt dat echter wel met
een sisser af, maar zooals met de be
roerde geschiedenis met dat ongelukkige
knechtje, heb ik haar nog nooit meege
maakt. Ja, toch nog eens, het is al
een tijdje geleden, we hadden een aller
liefst dienstmeisje en het ongeluk wilde,
dat ik er juist in alle eer en deugd
in d'r mollige armpjes kneep, toen m'n
vrouw in de post van de .deur ver
scheen. Nou. wat ik toen heb moeton
hooren, vergeet ik mijn heele leven niet.
Het was krek of ze stapel gek was
geworden. Waarvoor ze me allemaal uit
maakte, zal ik den lezer maar besparen
en een tijd, dat het geduurd heeft, eer
ze weer schat tegen me zeiweken
lang. Ik was voorgoed genezen. Nou
moet ik er eerlijkshalve hg vertellen, dat
we na dien tgd nooit meer zoo'n knap
biedt elke abonné, welke in de mnd. Maart ten minste 3 abonné's
veer onze Centiale opgeeft, 1 MAAND GRATIS ABONNEMENT AAN.
OPGAVE 1 ABONNÉ, 1 WEEK GRATIS ABONNEMENT.
Ons distiict strekt zich uit tot aan de spoorlijn Utrecht-Baarn.
Om teleurstelling te voorkomen gelieve men zich spoedig op te geven.
en mollig dienstmeisje hebben gehad.
Of het h eelemaal toeval is, daar idurf
ik niet voor in te staan en mgn vrouw
vraag ik er maar liever niet .naar.
WILLEM.
Bulten verantwoordelijkheid der Redactie.
(Een tweede praatje van Kees)
Nee maar! Zoo gek als gister heb ik
nou toch nog nooit gedroomd
Ik had den avond voor ik ging slapen
een paar onnoozele grocjes gedronken
van dat vocht wat ze in Amersfoort ver-
koopen, U.weet wel, merk Landstorm, en
met moeder de vrouw genoeglijk een uur
tje geganzebord. Of het nou kwaift.van dat
akelige goed of dat ik me .wat opgewonden
had over het toeval dat me telkens in
de Herberg of op Dood terecht bracht,
weet ik niet, maar gek dat ,ik gedroomd
heb!! Moet je hooren.
Ik droomde dat ik in den ,jare 1988 door
Soest kuierde, 92 jaar oud en met een
liefelijken blom van 18 jaren aan mijn
zijde, waarmee ik in den nieuwen heil
staat Nieuw Nederland een dag te voren
getrouwd was. Hoe dat ging zult ,u straks
wel hooren. Ik keek mijn oogen uit. Was
dat mijn vroegere dierbare gemeente
Soest, met die schitterende paleizen, een
spliksplinternieuw gemeentehuis van pu
re geklopte bazalt uit de bazaltgroeve
van Oome Hendrik, wat negen millioen
gekost had en cadeau was gedaan aan
de gemeente door de vereeniging Heide-
bloesem als herinnering aan aangenaam
gedane zaken! Was dat Soest van vroe
ger dat nu 150.000 inwoners telde, dat
door de Ultra Communistische Partij, die
ook Nieuw Nederland gesticht had. was
herschapen in zoo'n schitterende stad,
waar geen enkele anarchist ooit rnaar
van zou hebben durven druooien? Och,
och, wat was dat allemaal veranderd.
Volstrekte gelijkheid heersehte onder de
menschen, en irtle dynastie, aristrocra-
tie, bourgeoisie en wat nog meer siesdé
was opgeruimd en alle particuliere bezit,
zelfs het grondbezit op zich zelf al een
reuze-uitkomst voor Soest was opge
heven. Alle banken en brandkasten wa
ren geplunderd en alles eerlijk onder
mekaar verdeeld. Het gemeentearchief en
de heele gemeenteadministratie, zelfs de
administratie van het grondbedrijf, waar
broeder Van Vliet zoo bloedig op ge
zwoegd had, was met petroleum over
goten geworden en in brand gestoken.
De Bijziende Vierwielige Lintwurm, die
in die woelige dagen zijn moed voelde
ontwaken, was na heldhaftig het ingeno
men gemeentehuis te hebben bestreken
vanuit het postkantoor, waar zeven don
derbussen en een brandspuit waren op
gesteld geworden, tot den laatsten man
in de pan gehakt. Een leege .kruik Bols,
als gedenkteeken staande op bun ge
meenschappelijk heldengraf op het land
goed van Teus de Kat, door dezen voor
dit doel dolgaarne afgestaan, was het
eenige wat nog getuigde van die eertijds
zoo dappere heldenschaar, die tot den
laatsten man sneefde ter verdediging van
het dierbaar stadhuis en het laats të
vaatje jenever. Gemeentebestuur bestond
niet meerde gemeente werd bewaakt
door eenige rustbewaarders van beider
lei kunne, op wier ongeknipte haren
een pet prijkte, model zevenklapper, waar
omheen een gouden band met de let
ters: „Vrienden der Gemeenschap". Alle
dag- en weekbladen waren afgeschaft,
voor Amersfoort en Omstreken
VAN WEEDESTRAAT 37
TELEF. 2097
Deskundige voorlichting bij
den aan- en verkoop
van Effecten.
Verzilveren van Coupons
Handelscredieten
Incasseerlngen
SPAAR-DEPOSITO's rente 4%
Vertegenwoordiger:
J. N. PLËMPER VAN BALEN.
MAANDAG 11 MAART, 's avonds 7.30
uur in Hotel Okhuysen, Lezing met
lichtbeelden, vanwege de Nederl.
Reisvereeniging.
behalve de krant van Knelis. herdoopt
als „De Waarheidsvriend", omdat hij ge
toond had van alle plaatselijke bladen in
den nieuwen heilstaat het record in het
liegen verre te halen. De kerken waren
ingericht als Communistische gezelschaps
huizen en gaarkeukens; „Religie en
Kunst" speciaal voor de vegetariërs. Geen
Geeresteiïi noch locaalspoor was te beken
nen. daar dit ook volstrekt onnoodig was,
omdat hest in het herboren Soest zóó
lollig was' dat niemand behoefte gevoelde
z'n amustment elders te zooken. Ieder
burger kon naar verkiezing zwaar of
licht werk verrichten, en niet meer dan
vgf uur per dag met drie uur schofttijd
er tusschen. Misdaden werden niet erkend,
elk vergrijp werd beschouwd als een
geestelijke afwijking en uitsluitend ge
straft met verachting. Twee of driemaal
per jaar werd door de Vrienden der Ge
meenschap uitdeeling gehouden van klee-
ren, waar daar men zelfs de natuur
ondersteboven gekeerd had en het dooJ'-
luopeml zonneschijn was, winter en zomer,
was de kleeding zoo dun en ,zoo gering,
dat men met drie kruiwagens vol voor
150JJO0 inwoners kan volstaan. Trou-
wen was ten strengste verboden. Men
koos zich zijn wijffie net als de vogel
tjes en de kindertjes werden naar „de
Minnemoerscentrale" voorheen Nieuw-Ma-
riënburg, gebracht, waar ze werden opge
fokt op kosten van de Heilstaat door
geëxamineerde minnen, door den Com-
munistischen Opperchef in den Haag wel
willend en in voldoende mate door het
gansche land beschikbaar gesteld. Vrou
wen waren veel handelbaarder dan voor
heen en aten wat je noemt, ,uit je hand.
Geen wonder: ze konden elk uurvan dt-n
dag den bons krijgen! Het kostte mij
werkelijk nogal moeite enkele personen,
die mij op het eerste gezicht niet on
bekend voorkwamen, te herkennen. Maar
dank zij mijn uitstekende memorie her
kende ik Knelis, die het baantje van 'op-
perspijsuitdeeler had. Hem was nadruk
kelijk verboden onder de uitdeeling te
spreken want het was al eens voorgeko
men, dat hij daarbij zoo hard stond te
liegen, dat de pap zwart werd. Oome
Hendrik liep door de heilstaat rond,
zoo trotsch als een aap met .zeven staar
ten; hij had, als directeur van.de Minne
moerscentrale, daar ook alle reden voor.
Smitje, die vroeger in zijn blad altijd de
meest phantastische films had afgedraaid,
was dirpcteur-generaal van de plaatse
lijke bioscoop en stond boven op een
ouwe Ford een bel te luiden en het pu
bliek de nieuwste film aan te prijzen:
„Soest voor 00 jaar". Ook ontdekte ik het
plaatselijke wonder, dat Zondags als be
zienswaardigheid voor de vreemdelingen
gold, den heer Tarwe, directeur van de
eenige handbrandspuit zonder slangen/
haast onherkenbaar .vermagerd en met een
lengte van 3 meter 67. Men ivertelde mij
dat hij bij het asphalteeren van ,de straat
onder een wals was terecht gekomen en
aldus in de lengte was uitgemangeld.
Plotseling bemerkte in de gaarkeuken
naast de Minnemoerscentrale groot ge
drang: het was prijsuitdeeling. Kijk! daar
klom Knelis al op den keukenwagen^
gewapend met een bats, gereed om ieder
bord te vullen en een van de Vrienden
der Gemeenschap besteeg bet spreek
gestoelte en pchreeuwde door een scheeps
roeper, door gansch Soest hoorbaar:
„Snert, snert, vandaag snert met klu-
ven". Een afkeurend gebrom, hier en
daar zelfs gefluit, ging door de steeds
aangroeiende menigte. „Kameraden, in
in naam van den heilstaat, stilte! Toont
U solidair en eet snert". Daar sprong
plotseling een groote kerel raet een roo-
den .baard van meer dan een iin'eteil
lengte, waarin ik een beroemd kunsW
schilder meende te herkennen, op het
spreekgestoelte, schopte Knelis en den
Vriend der Gemeenschap naar de diepte
en riep: „Kameraden! Dit is de zeven
tiende dag dat we snert met kluven
krijgen. Sinds hier de vlekziekte onder
de varkens heerscht is het iederen dag
snert, snert en nog eens snert, maar
de Vrienden der Gemeenschap, en zrj ,dio
een openbare functie bekleeden als Kne
lis, Smitje, Oome Hendrik enzoovoort eten
de fijnste kostjes. Moet dat zoo door-
gaan"? Donderend geroep: „Nooit!"
Daar opende Knelis zgn wafel en
schreeuwde: ,,'t is gelogen, gelogen!"
„Wat! wou jij iets liegen heeten. lee
lijk leugenbeest", roept de baardman,
„hier met die kerel"! En meteen werd
Knelis beetgepakt en hals overkop in
zgn snertketel gegooid, waar hij weldra
een en al blaar was. Dit was het sein
voor algemeenen opstand. Er werd ge
gooid met borden, pannen, emmers en scha
len, de kluiven suisden door het lucht
ruim, de snert vloog tot over de kerk,
tot ineensBoem! Oome Hendrik had
de donderbus van de Minnenioerscen-
trale geladen met fopspeentjes op de
menigte gericht en afgeschoten. Mgn
jeugdige blom kreeg het op haar .zenu
wen en smeekte me te vluchten. .Ik
omhelsde haar teeder en riep: „Scnaf
van mijn hart ik zal jenooit .verlaten".
Enineens was ik wakker, en merkte
dat ik de ouwe kop vol papillotjes van
mgn dierbare egade in mgn armen aan
het platdrukken was en met een: „zeg
wor je nou heeiemaal mesjogge" zoo'n
por in m'n lendenen kreeg, dat ik met
een naast m'n twijfelaartje lag.
KEES SPOTVOGEL.
Geachte Dierenvrienden
't Komt den laatsten tgd herhaaldelijk
voor dat onze viervoetige vrienden hun
tehuis op de een of andere wgze zijn
kwijt geraakt en dan als gevonden voor
werp aan de politiebureaux worden aan
gegeven.
Dikwijls is de vinder dan zoo wel zoo
vriendelijk zoo'n dier tgdelgk te bewa
ren en te verzorgen, maar ook zeer dik
wijls is de vinder daartoe niet in de ge
legenheid, omdat hg zelf geen eigen tehuis
heeft, of om zoovele andere redenen
Dat de politie de zwerfdieren zou op
nemen, is ten eenenmalo onjuist! Men
is daar niet op ingericht.
Wat moet er nu in 't laatste geval ge
beuren