Voorjaar-en Zonlah F. BREURE Brandstoffenhandel ALLEEN leKWALITElI Radio-Centrale „Soestdijk" NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VERSCHIJNT ELKEN ZATERDAG DANKBAARHEID Stoomwasscherij Een goed adres voor S Uw Wasch. Conclusie en Consequentie HET VOORBEELD. Ontvangen de nieuwe KERKPAD 19 - TEL. 2133 STEENHUYSEN Co. - Veenhuizerstr. 67a Ingezonden DROOMEN N.V. Middenstandsbank BIJKANTOOR: SOEST Verhuring van Safe-Loketten Wat er de volgende Week te doen is. No, lO Zeventiende Jaargang Zaterdag 9 Maart 1929 BUREAU VOOR ADMINISTRATIE VAN WEEDESTRAAT 7 SOESTDIJK ADVERTENTIËN WORDEN INGEWACHT TOT UITERLIJK DONDERDAGS INGEZONDEN STUKKEN TOT DINSDAGAVONDS O UUR AAN HET BUREAU UITGAVE: EERSTE SOESTER ELECTR. DRUKKERIJ v.h. G. v.d.BOVENKAMP, TEL. 2062, SOESTDIJK ADVERTENTIËN: VAN 1 TOT 5 REGELS 75 CENT. ELKE REGEL MEER 15 CENT GROOTE LETTERS NAAR PLAATSRUIMTE, BIJ AHONNEM. GROOTE KORTING ABONNEMENTSPRIJS 50 CENT PER DRIE MAANDEN FRANCO PER POST REDACTIE-ADRES: Mr. J. H. VAN D00RNE, LANGE BERGSTRAAT 5, TEL. 2048, SOESTDIJK HET AUTEURSRECHT VAN DIT BLAD WORDT UITDRUKKELIJK VOORBEHOUDEN. OVEREENKOMSTIG ARTIKEL 15 VAN DE AUTEURSWET 1012 (STAATSBLAD NUMMER 308) Bekendmakingen OFFICIEEL BAKKERSNACHTARBEID De Burgemeester van Soest maakt bekend, dat ter gemeentesecretarie ter inzage ligt een aanvraag vae T. Spelt om vergunning tot het verrichten bakkeesarbeid tusschen 8 uur des namiddags en 6 uur des voormiddags in het perceel Beukenlaan 15- Op Maandag 25 Maart a.s. des voormid dags 10 uur zal in het raadhuis gelegenheid om ten overstaan van den Burgemeester be zwaren tegen de aanvraag in te brengen. Daarbij' worden zoowel de aanvrager als zij, die bezwaren inbrengen, in de gelegen heid gesteld zich naar aaleiding van de be- zware mondeling en schriftelijk te verklaren Zoowel de aanvrager als zij, die dezwaren inbrengen, kunnen gedurende 8 dagen voor het bovengenoemde tijdstip, secretarie der gemeente, van de terzake ingekomen schrif turen kenis nemen. Soest, 23 Febriari 1929. De Burgemeester voornoemd, G. DEKETH BEKENDMAKING BURGEMEESTER EN WETHOUDERS VAN SOEST, brengen ter openbare kennis dat de Algemeene Politieverordening voor de gemeente Soest vastgesteld door den Raad op 19 December 1928 door hen op heden is afgekondigd en gedurende 3 maanden op de de Secretarie voor een ieder ter lezing is nedergelegd en tegen betaling der kosten verkrijgbaar is. Soest, 6 Maart 1929. Burgemeester en Wethouders voornoemd De Secretaris, De Burgemeester, J. BATENBURG A. KOENDERS. l.b. „Hoe ouder ik word, hoe meer ik geneigd ben' om het menschelrjk ras in twee klas sen in te deelen: zij die kun nen en willen, en zij die niet willen of kunnen nieuwe denkbeelden aanvaar den". (Anon). Voor den oppervlakkigen beschouwer is het een merkwaardig, soms wel een volslagen onbegrijpelijk en onverklaar-i baar verschijnsel, dat door de groote wijsgeeren van alle tijden zoozeer den nadruk wordt gelegd op de bijzondere waarde van de beoefening dier geestes houding, die men gemeenlijk met „dank baarheid" aanduidt. Zeker, het is gemak kelijk genoeg, een zeker gevoelen van voldaanheid te ervaren, als alles goed gaat. wanneer het „karretje over een zandweg gaat" en niets ons goed humeur verstoort. Maar dit oppervlakkige gevoel van bevredigdheid, dat wij voor dankbaar heid verslaten, is van weinig waarde, wanneer oogenschgnlijk minder prettige dingen zich in onze dagelijksehe ervaring voordoen, wanneer moeilijkheden- zich op onzen weg stellen, en tegenslag, en -lasti ge problemen, en vijandschap en misluk kingen. Dan is plots alle „dankbaarheid" (of liever, dat we er voor aan zagjen) verdwenen, dan slaan we de verzenen tegen de prikkelen, willen we boos, de omstandigheden naar onzen eigen wil dwin gen, maken de moeilijkheden hoe langer hoe erger, en geven ons inwendig over aan een gevoel van redelooze razernij en woede over den tegenspoed. En aldus verduisteren onze gedachten meer en meer, waardoor we niet goed meer .kun nen zien wat we doen en door blinde- iingsche teweerstelling den chaos nog ver- grooten. Totdat eindelijk de hooggaande golven der blinde razerng zich vermoeid gaan leggen, en we, tot rust gekomen, de schade opnemen. En moeizaam al wat we vernielden of verkeerd deden, hebben over te doen. En te herstellen. De werkelijke dankbaarheid, die krach tig Baande blgft, óók en vooral ,bg oogen- schgnlgken tegenspoed, en deze ten slotte onvermijdelijk zal overwinnen, is van ge heel anderen aard. Deze is geworteld in het begrijpen van de al tegenwoordigheid en uiteindelijke overwinning van het goede, hetgeen aan de gedachte bij tegenslag nieuwe kracht verleent, en leidt tot kalmte en rustige, onoverhaaste daden. De vrees spreekt hier niet mee. Deze onruststoker en bedrijver van velerlei onheilen wordt b'.l dit rustige besef van den oorsprong der ware dankbaarheid uitgebannen. En dit is al een heel belangrijke factor. Zoo zal, in moeilijke tijden en oogenblikken, de ware dankbaarheid kracht schenken, door het bedenken in dankbaarheid van de vele goede dingen die men reeds eerder ervoer. Deze erkenning van ontvangen goed, juist op tijdstippen dat omstandigheden van te genspoed het oogenschijnlgk moeilijk ma ken erg dankbaar te zijn voor wat men ondervindt, geven de opgeschrikte ge moederen rust, doen de gedachten bedaren door het besef en begrijpen van de oer oude grondwaarheid van de immertegen woordigheid en almacht van het principe van het goede, vormen aldus een ondoor dringbare wapenrusting, waartegen alle aanvallen van kwaad en jaloezie en vrees en tegenslag zullen terugketsen. De ware dankbaarheid doet den mensch zich aldus openstellen om het vele goede te ontvan gen, dat hem uit den bron ,van alle goed kan toevloeien. Terwgl de desorganisee- rende vrees, de vrees die verwarring brengt, het menschelgk gemoed juist in duisternis hult en de gedachten openstelt voor suggesties van kwaad en disharmo nie en onrust. Inderdaad, zooals een schrijfster (Lily Kose ullBock) onlangs in de Chr. Sc. Sen- ,ine[ opmerkte, wanneer de dagelrjksc.be ronde van onharmonische kleinigheden, de lastige problemen groot en klein1, de heimelgke zorgen in het diepste der ge dachten, de donkere, nog ongevormde sug gesties van ziekte, vermoeidheid, bedrukt heid onze gedachten schijnen te verduiste ren, is het bedenken van wat de ware dankbaarheid beteekent, den vergankelij ken schtjn ten spijt, het gewinnen van een weinig van dien vrede, welke alle men- schelgke begrijpen te boven gaat FLOR IS C. N.V. GÖBELS Steenkolenhandel TORENSTRAAT 10 TELEF. 2090 Ulttlulfnd eer,te kwaliteit Anthraciet. „DE KOLK" AMERSFOORT - TELEFOON No. 615 Afhalen en thuisbezorgen iederen dag. t— De Raad heeft zijn conclusie geno men. Met zeven tegen vijf stemmen. Waar door en „Het Soester Nieuwsblad" en „De Soester Courant" zich onsterfelijk geblameerd hebben tegenover de gansche gemeente. Nietwaar heeren? Alles was immers waar leugen en laster en de heer Van Vliet kon niets worden aange wreven,! Nietwaar, domine Alkema? De commissie wjis bevooroordeeld en beïn- fluenceerd door de leden Van Doorne en husch, dus reeds van te voren stond bij U en Uw partijgenooten rast, dat het rap port van de commissie tegen Van Vliet zou zijn! Nietwaar, heer Smit, met uw waarheidslievende medewerker Knelis, die als vriend van den heer Van Vliet im mers al het mogelijke moest doen om big de gemeente den indruk te -}vek- ken, dat het rapport van de .commissie SNERT was!!!! Daar staan thans de vrienden van den heer Van Vliet, wien het er niet om te doen was de zaak neutraal te be zien, doch brj wien slechts één oogmerk voorzat, namelijk het rapport van de com missie afkammen en den heer Van Vliet als de vermoorde onschuld voorstel len, in hun ware gedaante voor alle ingezetenen, aan den kaak gesteld dooi den Raad, zegge en schrijve den ge meenteraad. Kolommen vol hebben zij ge schreven om hun lezers maar wijs te maken dat alle beschuldigingen tegen den heer Van Vliet slechts laster waren, dat het rapport van de commissie niets ten nadeele van dezen bewees, dat „De1 Soester" met zijn onthullingen, die alweer de aanleiding was geweest tot de .kwestie, als gewoonlijk maar geschetterd had zon der eenigen grond! Daar staan ze,nu met hun grooten mond, door den Raad voor de gansche gemeente aan den kaak ge steld als personen van wien thans ge bleken is, dat ze het publiek maar wat hebben willen wijs maken. Ja, Knelis had blijkbaar eer. voorspellende geest toen hij met een begrafenishoed op de raads zitting kwam bijwonen; het zou de nwreele begrafenis worden van hem en zijn waar heidslievende redacteur! De laatste num mers van „Be Soester CouraTit" waren nog één en al gif, niet alleen ten aanzien van die raadsleden die meenden ver plicht te zijn tegenover de gemeente hun oordeel onbevangen uit te spreken, maar gif óók nog in een ander .opzicht. Want wordt niet het publiek door dergelijke „voorlichters", wien het er niet om te doen is de wondeplekken in ons gemeen telijk bestier te belichten, maar juist het tegenovergestelde, deze te verbergen èn verder te laten rotten, door hen vergeven met hun leugenachtige en insinueerende artikelen? De uitslag der stemming was evenredig aan de mentaliteit der plaatse lijke bladen. Geheel links plus de heeren Den Bliek en de Bruin, die thans we derom getoond hebben niet aan rechtsche leibanden te willen loopen, maar hun eigen eerlijke overtuiging ronduit te willen zeg gen, stemde vóór de Motie van Mr. Van Doorne. Er tegen was de gansche Room- sche fractie plus de heer Endendijk. En waar „De Soester" ook altijd getoond heeft haar overtuiging ronduit te zeggen en daarbij niets en niemand te ontzien, terwijl de Roomsche Couranten De Bode en De Soester Courant, en het Gerefor meerde Soester Nieuwsblad tot parool hebben: „het beginsel nummer één en de waarheid op de tweede plaats", blijkt de uitslag der stemming geheel overeen te komen met de mentaliteit der plaatselijke bladen. Het beginsel bracht mede dat den beer Van Vliet door dik en dun de hand boven het hoofd werd gehouden, en waar Roomsch en Gereformeerd hier nog altijd één is op politiek gebied, was dus vooruit te zeggen, dat, wanneer de conclusie of motie welke zou worden voorgesteld den spijker op den kop sloeg, Koomsch en Gereformeerd er tegen zou zijn. Het was daarom dan ook heel diplo matiek van B. en W. een motie voor te stellen die eigenlijk niets zei, een motie, waarin eigenlijk betreurd werd dat de administratie van het grondbedrijf zoo in de war geloopen was omdat de heer van Vliet daarvoor niet de juiste waar deering had gehad. Mooi gezegd! Alle gasdirecteuren die in Nederland hun congé en méér gjekregen hebben wu- gens gebleken fraude, hebben ook niet „ae juiste waaitieering" voor hun ambt gehad, en de inbreker die een brand kast leeg haalt en bij ontdekking een nachtwaker doodslaat, heeft ook niet „de juiste waarekeering" voor een anders eigen dom en leven! En hoewel de burge meester nog trachtte de motie van B. en W. te redden door te bepleiten dat zij toch niet zoo heel veel scheelde met die van Mr. van Doorne, bleek uit de stemming dat de Raad toch een andere meening was toegedaan. Dat het college van B. en W. zich hield bg de door hen voorgestelde motie en dus teger- die van Mr. van Doorne zou stemmen, was een van te voren uitgemaakte zaak. Het groote verwgt dat van Roomsche zgde, Pastoor Vossenaar, Benschop, Smit, en van Gereformeerde zijde Ds. Alkema en Knelis, - (ja lezers, Knelis is gerefor meerd, maar Ds. Alkema acht zijn ponne- vruchten niet geschikt voor het Soester Nieuwsblad, en daarom heeft Knelis z'n toevlucht tot Smit genomen!) aan de com missie van onderzoek is gemaakt, is dat deze commissie niet is gekomen tot een algemeene slotconclusie. De commissie echter gemeend er verstandig aan had te doen zich te bepalen tot een onderzoek naar de verschillende feiten en omtrent elk daarvan hun oordeel in het rapport neer te leggen. En achteraf is geblekpn dat dit heel'verstandig was. Want tot een algemeene conclusie te komen, die de instemming van de gansche Raad zou heb ben ware natuurlgk, gezien de houding van de vriendjes van den heer Van Vliet in den Raad, vrijwel ondoenlijk geweest, ofzij had slap en flauw behooren te zijn gelijk de conclusie van B. ,en W. was. En dan had natuurlgk de Roomsche en Gereformeerde pers gejuicht, en uit geroepen: „Zie je nou wel, al het ge schreeuw is op niets uitgeloopen". Dan ook zou er van een openbare bespreking niets gekomen zgn, immers, als de com missie en dergelijke conclusie had voor gesteld en B. en W. had.die overgenomen, dan was de zaak daarmede uit geweest. Thans echter was er, juist omdat een eindconclusie ontbrak en B. en W. kwa men aandragen met een nietszeggende, alle reden om deze te bestrijden .in open bare vergadering en daar een motie voor te stellen die het rechtsgevoel van de. meerderheid der raadsleden bevredigde. Het trof wel ongelukkig dat juist ,de heer Van Klooster niet aanwezig was. Deze had dan toch in het onaangename parket verkeerd, waar alle leden der commissie vóór de motie Mr. van Doorne waren, óf uit homogeniteit daar óók voor te stemmen, wat hem bij zijn fractie in een moeilijke positie zou hebben gebracht, óf tegen de motie te stemmen .waarmede hij zich zelf als commissielid zou gedesa voueerd hebben. En allertoevalligst is het dat de zetter in het raadsverslag van verleden week in de zinsnede: „De heer Van Klooster was door een plotselinge ongesteldheid verhinderd", het onduide lijk geschreven woord „plotselinge" las als „politieke". De eindconclusie, zooals die thans door den Raad is aangenomen, is een verdiende slag in het gezicht van de „waarheids vrienden", die in de Roomsche en .Gere formeerde Pers het publiek jaren achter een hebben voorgelogen, en hebben iloen voorkomen alsof de directie van het grondbedrijf in handen van den heer Van Vliet aan het beste adres ,was. Hee ren waarheidsvrienden, hebt gij vooral goed dien eersten zin gelezen: „De be noeming van den heer Van Vliet als directeur van het grondbedrijf is een mislukking gebleken." Een MISLUKKING, verstaatUdat goed? Dat heeft de Raad thans uitgemaakt. En nu moet U maar eens probeeren om die uit spraak ongedaan te maken en nogmaals Uw lezers wijs te maken dat die benoe ming de gemeente tot zegen is geweest! We zullen met belangstelling uitzien naai de draaierijen, smoesjes, leugens en be driegergen, die thans weer zullen worden aangewend om te trachten die uitspraak, te ontzenuwen. Maar* het zal ons benieu wen of de Soester ingezetenen, die zich tot nu toe nog hebben laten lijmen iloor mooipraterij, thans, na een offieieele uit spraak van den Raad waarbij twee reoht- schen vóór stemden, zich nu nog langer in de luren laten .leggen. „Het vertrouwen op de administra tieve kennis en het administratief be heer van den heer Van Vliet is ibe- schaamd geworden". BESCHAAMD! ver staat U goed? Gij die den heer Van Vliet door dik en dun verdedigd hebt, ,gij die altijd beweerd hebt dat wat op .zijn'lei ding werd aangemerkt leugen en laster was, gij staat thans tegenover het publiek officieel gebrandmerkt als leugenaars! „Het grondbedrgf is in de eerste plaats daardoor een toonbeeld van hopelooze verwarring geworden!" Verstaat!' goed? Gij waarheidslievende voorlichters van het publiek, die beweerdet dat het rap port van de commissie snert was, g(j die uw lezers trachttet te suggereeren dat de zaak piekfijn in orde was, gij staat thans tegenover de gemeentenaren, die gij maanden achtereen hebt voor gelogen, in Uw hemd! Wegens niet tijdig ingrijpen heeft het wanbeheer geleid tot financieels schade voor de gemeente! Verstaat U goed? Uw afgod, Van Vliet, van wien gg geen kwaad woord kondt hooren, is der ge meente tot financieele schade geweest! Dat beweert nu eens niet „De .Soester", maar de Raad, heeren waarheidsvrienden, de Raad! We willen hopen, dat de vergadering van Donderdagavond vele goede gevolgen heeft. In de eerste plaats voor den heer Van Vliet, die wel een harde les heeft gehad, maar toch eindelijk wel overtuigd zal zijn dat zelfs een hoofdambtenaar maar ambtenaar is, en zich als zoo danig in alles heeft te gedragen, en die thans misschien de groote fouten door hem gemaakt zal inzien. In de tweede plaats voor de gemeente, waar thans weer een vuil wolkje van de lucht is, er weer meer klaarheid is gekomen, wat bevordelijk is voor de bij het gemeente bestuur zoo noodige rust. In de derde plaats voor de ingezetenen dezer ge meente, die thans de tastbare bewijzen hebben dat er plaatselijke bladen zijn die niet ten doel hebben hun lezers waar heid en klaarheid te brengen, maar hen opzettelijk leugenachtig voorlichten. Die lezers zullen thans weten wat hen te doen staat. DAMES- EN HEERENKLEERMAKERIJ F. C. KUYPERSTRAAT 10 - TEL. 2169 Ontvangen de NIEUWE STOFFEN voet a.s. Voorjaar en Zomer. Het is nu alles weer goed, :docli ik heb anders de laatste vier en .twintig uren m'n lol wel aangekund. Ruzie ge had met m'n knechtje en m'n vrouw, fk zou gebruikshalve eerst m'n vrouw moeten noemen, doch in dit gevafi imeen ik van dat gebruik te mogen ;afVvgken, omdat ik eerst ruzie kreeg met nn'm knechtje en daarna met m'n wederhelft. En dat koopje heb ik te idanken, ja, raad eensaan niemand anders dan aan onzen Edelachtbaren lieer Burge meester. Niet, dat ik op j*>o'n mtiemen voet met Z.E.A. sta, heeiemaal niet. Jk ben maar een eenvoud5g burgfcrman- netje, en onze E.A. houdt van alles, wat groot en deftig is. Derhalve ben .ik hg Z.E.A. niet in tel. Maar ik blijf er bij, dat hij en nie mand anders, d c oorzaak weed van onze o u SOESTDIJK TELEFOON 2212 oneenigheid en a 1 de onaangenaamhe den, die er op volgden. En dat alleen om dat Z.E.A. onlangs den Raad heeft ver zocht uitspraak te doen in een geschil tusschen hem en onzen nooit volprezen gemeente-architect. Een gekke historie toch, nietwaar, le zer, doch het gekste ervan heb ,ik altijd gevonden, dat de burgervader door den Raad heeft willen laten uitmaken wie nou eigenlijk gelijk had, hij of zijn onderge schikte. Zoo'n voorbeeld werkt aansteke lijk. Mijn knechtje bijv., die ik opdracht gaf een motor, die ik in [reparatie had, geheei uit elkander te nemen, inwendig schoon te maken en geheel naar de eist-hen weer in elkander te zetten, vertikte dat gewoon, omdat hij meende, dat dat niet noodig was en hij best kon volstaan zoo voor het oog wat uitwendig op te poet sen. Hij had dat altijd zoo gedaan en zag niet in, waarom daarin nu ineens verandering moest worden gebracht. Wel gaf hij toe, dat het op den duur wel eens verkeerd uit zou kunnen komen, doch wie dan leeft dan zorgt, zoo meende hij. Toen ik bleef aanhouden, zei ,hij kort en bondig, dat ik dan ,het voor beeld van den burgemeester maar moest volgen en door anderen moest laten uit maken wiens haan koning zou kraaien, de zijne of de mgne. Met het voor beeld van den burgervader voor oogen en gezien het voordeel, dat een .dergelijke wijze van werken voor het tegenwoor dige mee zou brengen, voelde ik .er. wel wat voor het voorbeeld van dien eminenten man maar te volgen. Dit zou dan ook wel gebeurd zijn, ware het niet dat mijn lieve ega, die bij het twistge sprek tegenwoordig was en de onhebbe lijke gewoonte heeft, zich altijd met m'n zaken te bemoeien, op de haar eigen lie felijke wijze was tusschenbeide gekomen. „Zeg, Willem" (zoo heet ik) zei ze Groote genade, dacht ik, zoodra mij dat Willem in de ooren klonk, wal ;zal er nou komen, wat heb ik nou weer misdaan? Ge moet n.1. weten, lezer, dat we een naar omstandigheden goed huwelijk heb ben zoo voor 5 uur 's ;middags is het altijd „man" voor en „man" na, 's avonds heet ik „vent" en nog later iwernt ze me dikwijls „schat". Maar dan is hel in den regel al heel laat geworden. Maar als ze Willem tegen me zegt. dan is et wat loos en volgt er altijd heel iets onaangenaams,„Zeg, Willem", zei ze dan, „uilskuiken, die je bent", ze kan wel lief zjjn, hè ,„ben je heeie maal betoeterd of hoe heb ik het met je. Is het nu al zoover met je gekomen, dat je niet meer weet, dat een baas de baas moet blijven en een knecht de knecht. En dat je knechtje heeft te werken op de wijze, zooals jij het hem op draagt. En als jij het dan niet weet, dan ben ik er nog. Met dat .malle voorbeeld van den burgemeester heb jij niets te maken, versta je". Nou heb ik werkelijk een dot ,van een vrouw, maar als ze zoo eens een enkele keer uit d'r slof schiet, dan weet ik bij ondervinding, dat jh'et terwille van den lieven vrede beter is, maar niets Huis Veenhuizerstr. 9 - Tel. 2077 te zeggen en maar kalm te wachten tot de bui gezakt is. 't Is met die buien van vrouwlief net als met een .sterken oostenwind; tegen den avond luwt het wel weer. Het kwam evenwel anders uit, dan ik verwacht had; ze bleef mokken^ Zelfs toen we reeds in de echtelijke bedstee gestapt waren, mokte ze nog en draaide me nijdig den rug toe. Als man zit je dan eigenlijk leelijk geschoren en weet je niet hoe je het draaien moet om weer in de pas te .komen. Na heel veel moeite gelukte me dat eindelijk, doch niet dan nadat ik haar beloofd had, dat ik m'n knechtje gedaan zou geven en in het vervolg zou toonen de ibaas over m'n ondergeschikten te zijn. Na nog ieenig gekeuvel en een zoen des vredes, kon ik gerust de oogen sluiten. Het gebrui kelijke schat had ik weer mogen hooreu; de vrede was geteekend. Ze moet het dan wel héél ,erg abnor maal gevonden hebben. Als ze nóg ,wel eens op mij raast, dan is het als ik wel eens een tikje aangeschoten thuis kom, of het hart heb weieens ,goed te vinden, wat zg nu juist niet goedvindt. Gewoonlgk loopt dat echter wel met een sisser af, maar zooals met de be roerde geschiedenis met dat ongelukkige knechtje, heb ik haar nog nooit meege maakt. Ja, toch nog eens, het is al een tijdje geleden, we hadden een aller liefst dienstmeisje en het ongeluk wilde, dat ik er juist in alle eer en deugd in d'r mollige armpjes kneep, toen m'n vrouw in de post van de .deur ver scheen. Nou. wat ik toen heb moeton hooren, vergeet ik mijn heele leven niet. Het was krek of ze stapel gek was geworden. Waarvoor ze me allemaal uit maakte, zal ik den lezer maar besparen en een tijd, dat het geduurd heeft, eer ze weer schat tegen me zeiweken lang. Ik was voorgoed genezen. Nou moet ik er eerlijkshalve hg vertellen, dat we na dien tgd nooit meer zoo'n knap biedt elke abonné, welke in de mnd. Maart ten minste 3 abonné's veer onze Centiale opgeeft, 1 MAAND GRATIS ABONNEMENT AAN. OPGAVE 1 ABONNÉ, 1 WEEK GRATIS ABONNEMENT. Ons distiict strekt zich uit tot aan de spoorlijn Utrecht-Baarn. Om teleurstelling te voorkomen gelieve men zich spoedig op te geven. en mollig dienstmeisje hebben gehad. Of het h eelemaal toeval is, daar idurf ik niet voor in te staan en mgn vrouw vraag ik er maar liever niet .naar. WILLEM. Bulten verantwoordelijkheid der Redactie. (Een tweede praatje van Kees) Nee maar! Zoo gek als gister heb ik nou toch nog nooit gedroomd Ik had den avond voor ik ging slapen een paar onnoozele grocjes gedronken van dat vocht wat ze in Amersfoort ver- koopen, U.weet wel, merk Landstorm, en met moeder de vrouw genoeglijk een uur tje geganzebord. Of het nou kwaift.van dat akelige goed of dat ik me .wat opgewonden had over het toeval dat me telkens in de Herberg of op Dood terecht bracht, weet ik niet, maar gek dat ,ik gedroomd heb!! Moet je hooren. Ik droomde dat ik in den ,jare 1988 door Soest kuierde, 92 jaar oud en met een liefelijken blom van 18 jaren aan mijn zijde, waarmee ik in den nieuwen heil staat Nieuw Nederland een dag te voren getrouwd was. Hoe dat ging zult ,u straks wel hooren. Ik keek mijn oogen uit. Was dat mijn vroegere dierbare gemeente Soest, met die schitterende paleizen, een spliksplinternieuw gemeentehuis van pu re geklopte bazalt uit de bazaltgroeve van Oome Hendrik, wat negen millioen gekost had en cadeau was gedaan aan de gemeente door de vereeniging Heide- bloesem als herinnering aan aangenaam gedane zaken! Was dat Soest van vroe ger dat nu 150.000 inwoners telde, dat door de Ultra Communistische Partij, die ook Nieuw Nederland gesticht had. was herschapen in zoo'n schitterende stad, waar geen enkele anarchist ooit rnaar van zou hebben durven druooien? Och, och, wat was dat allemaal veranderd. Volstrekte gelijkheid heersehte onder de menschen, en irtle dynastie, aristrocra- tie, bourgeoisie en wat nog meer siesdé was opgeruimd en alle particuliere bezit, zelfs het grondbezit op zich zelf al een reuze-uitkomst voor Soest was opge heven. Alle banken en brandkasten wa ren geplunderd en alles eerlijk onder mekaar verdeeld. Het gemeentearchief en de heele gemeenteadministratie, zelfs de administratie van het grondbedrijf, waar broeder Van Vliet zoo bloedig op ge zwoegd had, was met petroleum over goten geworden en in brand gestoken. De Bijziende Vierwielige Lintwurm, die in die woelige dagen zijn moed voelde ontwaken, was na heldhaftig het ingeno men gemeentehuis te hebben bestreken vanuit het postkantoor, waar zeven don derbussen en een brandspuit waren op gesteld geworden, tot den laatsten man in de pan gehakt. Een leege .kruik Bols, als gedenkteeken staande op bun ge meenschappelijk heldengraf op het land goed van Teus de Kat, door dezen voor dit doel dolgaarne afgestaan, was het eenige wat nog getuigde van die eertijds zoo dappere heldenschaar, die tot den laatsten man sneefde ter verdediging van het dierbaar stadhuis en het laats të vaatje jenever. Gemeentebestuur bestond niet meerde gemeente werd bewaakt door eenige rustbewaarders van beider lei kunne, op wier ongeknipte haren een pet prijkte, model zevenklapper, waar omheen een gouden band met de let ters: „Vrienden der Gemeenschap". Alle dag- en weekbladen waren afgeschaft, voor Amersfoort en Omstreken VAN WEEDESTRAAT 37 TELEF. 2097 Deskundige voorlichting bij den aan- en verkoop van Effecten. Verzilveren van Coupons Handelscredieten Incasseerlngen SPAAR-DEPOSITO's rente 4% Vertegenwoordiger: J. N. PLËMPER VAN BALEN. MAANDAG 11 MAART, 's avonds 7.30 uur in Hotel Okhuysen, Lezing met lichtbeelden, vanwege de Nederl. Reisvereeniging. behalve de krant van Knelis. herdoopt als „De Waarheidsvriend", omdat hij ge toond had van alle plaatselijke bladen in den nieuwen heilstaat het record in het liegen verre te halen. De kerken waren ingericht als Communistische gezelschaps huizen en gaarkeukens; „Religie en Kunst" speciaal voor de vegetariërs. Geen Geeresteiïi noch locaalspoor was te beken nen. daar dit ook volstrekt onnoodig was, omdat hest in het herboren Soest zóó lollig was' dat niemand behoefte gevoelde z'n amustment elders te zooken. Ieder burger kon naar verkiezing zwaar of licht werk verrichten, en niet meer dan vgf uur per dag met drie uur schofttijd er tusschen. Misdaden werden niet erkend, elk vergrijp werd beschouwd als een geestelijke afwijking en uitsluitend ge straft met verachting. Twee of driemaal per jaar werd door de Vrienden der Ge meenschap uitdeeling gehouden van klee- ren, waar daar men zelfs de natuur ondersteboven gekeerd had en het dooJ'- luopeml zonneschijn was, winter en zomer, was de kleeding zoo dun en ,zoo gering, dat men met drie kruiwagens vol voor 150JJO0 inwoners kan volstaan. Trou- wen was ten strengste verboden. Men koos zich zijn wijffie net als de vogel tjes en de kindertjes werden naar „de Minnemoerscentrale" voorheen Nieuw-Ma- riënburg, gebracht, waar ze werden opge fokt op kosten van de Heilstaat door geëxamineerde minnen, door den Com- munistischen Opperchef in den Haag wel willend en in voldoende mate door het gansche land beschikbaar gesteld. Vrou wen waren veel handelbaarder dan voor heen en aten wat je noemt, ,uit je hand. Geen wonder: ze konden elk uurvan dt-n dag den bons krijgen! Het kostte mij werkelijk nogal moeite enkele personen, die mij op het eerste gezicht niet on bekend voorkwamen, te herkennen. Maar dank zij mijn uitstekende memorie her kende ik Knelis, die het baantje van 'op- perspijsuitdeeler had. Hem was nadruk kelijk verboden onder de uitdeeling te spreken want het was al eens voorgeko men, dat hij daarbij zoo hard stond te liegen, dat de pap zwart werd. Oome Hendrik liep door de heilstaat rond, zoo trotsch als een aap met .zeven staar ten; hij had, als directeur van.de Minne moerscentrale, daar ook alle reden voor. Smitje, die vroeger in zijn blad altijd de meest phantastische films had afgedraaid, was dirpcteur-generaal van de plaatse lijke bioscoop en stond boven op een ouwe Ford een bel te luiden en het pu bliek de nieuwste film aan te prijzen: „Soest voor 00 jaar". Ook ontdekte ik het plaatselijke wonder, dat Zondags als be zienswaardigheid voor de vreemdelingen gold, den heer Tarwe, directeur van de eenige handbrandspuit zonder slangen/ haast onherkenbaar .vermagerd en met een lengte van 3 meter 67. Men ivertelde mij dat hij bij het asphalteeren van ,de straat onder een wals was terecht gekomen en aldus in de lengte was uitgemangeld. Plotseling bemerkte in de gaarkeuken naast de Minnemoerscentrale groot ge drang: het was prijsuitdeeling. Kijk! daar klom Knelis al op den keukenwagen^ gewapend met een bats, gereed om ieder bord te vullen en een van de Vrienden der Gemeenschap besteeg bet spreek gestoelte en pchreeuwde door een scheeps roeper, door gansch Soest hoorbaar: „Snert, snert, vandaag snert met klu- ven". Een afkeurend gebrom, hier en daar zelfs gefluit, ging door de steeds aangroeiende menigte. „Kameraden, in in naam van den heilstaat, stilte! Toont U solidair en eet snert". Daar sprong plotseling een groote kerel raet een roo- den .baard van meer dan een iin'eteil lengte, waarin ik een beroemd kunsW schilder meende te herkennen, op het spreekgestoelte, schopte Knelis en den Vriend der Gemeenschap naar de diepte en riep: „Kameraden! Dit is de zeven tiende dag dat we snert met kluven krijgen. Sinds hier de vlekziekte onder de varkens heerscht is het iederen dag snert, snert en nog eens snert, maar de Vrienden der Gemeenschap, en zrj ,dio een openbare functie bekleeden als Kne lis, Smitje, Oome Hendrik enzoovoort eten de fijnste kostjes. Moet dat zoo door- gaan"? Donderend geroep: „Nooit!" Daar opende Knelis zgn wafel en schreeuwde: ,,'t is gelogen, gelogen!" „Wat! wou jij iets liegen heeten. lee lijk leugenbeest", roept de baardman, „hier met die kerel"! En meteen werd Knelis beetgepakt en hals overkop in zgn snertketel gegooid, waar hij weldra een en al blaar was. Dit was het sein voor algemeenen opstand. Er werd ge gooid met borden, pannen, emmers en scha len, de kluiven suisden door het lucht ruim, de snert vloog tot over de kerk, tot ineensBoem! Oome Hendrik had de donderbus van de Minnenioerscen- trale geladen met fopspeentjes op de menigte gericht en afgeschoten. Mgn jeugdige blom kreeg het op haar .zenu wen en smeekte me te vluchten. .Ik omhelsde haar teeder en riep: „Scnaf van mijn hart ik zal jenooit .verlaten". Enineens was ik wakker, en merkte dat ik de ouwe kop vol papillotjes van mgn dierbare egade in mgn armen aan het platdrukken was en met een: „zeg wor je nou heeiemaal mesjogge" zoo'n por in m'n lendenen kreeg, dat ik met een naast m'n twijfelaartje lag. KEES SPOTVOGEL. Geachte Dierenvrienden 't Komt den laatsten tgd herhaaldelijk voor dat onze viervoetige vrienden hun tehuis op de een of andere wgze zijn kwijt geraakt en dan als gevonden voor werp aan de politiebureaux worden aan gegeven. Dikwijls is de vinder dan zoo wel zoo vriendelijk zoo'n dier tgdelgk te bewa ren en te verzorgen, maar ook zeer dik wijls is de vinder daartoe niet in de ge legenheid, omdat hg zelf geen eigen tehuis heeft, of om zoovele andere redenen Dat de politie de zwerfdieren zou op nemen, is ten eenenmalo onjuist! Men is daar niet op ingericht. Wat moet er nu in 't laatste geval ge beuren

Historische kranten - Archief Eemland

De Soester | 1929 | | pagina 1