STEMPELS VISITE KAARTEN Heeft U iets N.V. Eerste Soester Electr. Drukkerij l v. Weedestraat 7, Soestdijk VRUCHTBOOMEN FAMILIETROTS FEUILLETOiN Voor de Vrouw We hebben nu kritiek geleverd over het bestaande hier in Soest, gelukkig is er een enkele uitzondering waar men met ge noegen de boomen ziet en waar werkelijk mooi fruit geplukt wordt, dit schrijven heeft tot doel, de vele onwetenden of on verschilligen op te wekken, zoo langza merhand wat beter verzorging te geven en werkelijk zullen de finantieele resultaten niet uitblijven. Omdat de tijd nu daar is, om nieuwe vruchtboomen te planten, zul len we allereerst het pooten daarvan be handelen. Heel veel wordt hier nog ge zondigd. Een heel oud begrip is nog een heel diep gat te maken, daar alle moge lijke rommei in te gooien, tenslotte nog een laag koemest en dan zegt men, nu als ze nu niet willen groeien, dan ligt 't zeker niet aan mij, dan zullen de boomen wel niet goed geweest zijn en de arme kweeker of leverancier krijgt dan de schuld terwijl hij misschien uitstekende waar ge leverd heeft. Zulke boomen "kunnen in di rommel geen wortels maken en bovendien zakt die heel langzamerhand zoodanig, dat de boom wel 2550 c.M. te diep komt te staan. De zuurstof uit de lucht kan de wor tels slechts heel weinig bereiken, den grond blijft hard, omdat de zomerwarm te ook niet kan doordringen en de boomen gaan veelal nog niet eens dood, maar lijden aan kwijnend bestaan. In gewone tuinen kunnen we volstaan met een flink gat te maken, een halve me ter diep en een meter breed, maar we moeten vooral zorgen, dat de ondergrond heel goed losgemaakt wordt, want als er een bank blijft zitten, dan kunnen de boo men zich op den duur niet goed ontwik kelen. Men vult dan voor een gedeelte het gat weer met denzelfden grond, desnoods met een beetje mest, maar noodig is dat niet; zet de boom zoo diep als hij vroe ger gestaan heeft, zorgt er voor, dat de grond goed tusschen de wortels komt. desnoods met de handen, vult het gat, trap goed vast aan en de planting heeft plaats gehad. Nu is het zeer aan te beve len om den boom heen, een laagje koet- mest, compost of kippenmest gemengd met turfstrooisel, aan te brengen, de voedende bestanddeelen worden door den regen heel langzamerhand naar de wortels toegevoerd en juist wanneer de nieuwe wortels zich gaan vormen en dat duurt niet zoo heel lang, want gedurende de schijnbare rust periode van den boom gaat het leven wel degelijk zijn gang, krijgen de wortels dat zegenrijke voedsel te pakken. Tegen hei voorjaar is 't zeer gewenscht, nog wa, kunstmest toe te 'voegen, voor klein r tuinen zijn daar gemengde meststoffen ver krijgbaar, voor gruotere oppervlakten kun nen we natuurlijk veel goedkooper met kalk of mergel, phosphurzuur, kali en s.ik- stof afzonderlijk bemesten. Voor groote- re terreinen, laten we nu voor het gemak maar spreken van boomgaarden, wordt de grond als 't eenigszjns kan, gedïepspïii in zijn geheel, de diepte ïs nïet aan te geven, elk terrein op zichzelf moet daar voor onderzocht worden. Wat zeer noodig en uiterst nuttig ïs» wanneer men vóór de planting de grond laat onderzoeken. Men neemt dan van acht verschillende plaatsen een grondmonster, rommelt die verkregen grond flink dooreen en neemt dan een klein gedeelte en vult in een zakje of kistje zooveel als men* wil, en stuurt dat op naar Wageningen. Daar wordt op kalkgehalte onderzocht en dan kan men te.hooren krijgen, vooreerst of de grond kalkarm of te veel kalk bevat, maar verder blijkt daaruit, aan welke meststoffen de grond behoefte heeft. Men heeft gronden waaraan men oogensehijn- lijk niets verkeerds kan zien, maar waar men met alle mogelijke meststoffen niets naar het Engelich van CARL SWERDNA. 31) ,,Noem mij bij mijn naam!'" antwoordde zij. „Ik heet Christine Combière!" .J"l. 11 HOOFDSTUK XXVI. De wanhoop, die er over haar was ge komen, toen zij de uitdrukking op zijn ge laat zag, maakte, dat haar stem volkomen kalm en beheerscht klonk. „Je weet toch, dat dit mijn naam is?' „Ja". „Je weet, dat ik Christïne Combière bem de dochter van de Fransche actrice, wier leven door mijn vader vernietïigci werd en waar hij al lang niets meer voor voelde, eer haar dochter Felipa en mijn zuster geboren werd; wist je dat?" „Ja, ik weet het". „Je wist het, eer je vertrok, maar je ging daarheen om een onderzoek in te stellen; is het niet?" „Ja; dat is zoo".. „Ik vreesde het al, toen je terug kwamMaar ik wilde het mij zelf nïet erkennen tot nu, toen je gelaat mij zoo duidelijk zei, wat je tong mij het volgend oogenblik zou hebben verteld. Hoe wist je het?" „Uit brieven van je vader aan sïrPe regrine gericht. Hij had ze nooit geo pend en gaf ze aan mij onder bijvoeging, dat ik ze. naar het mij goeddacht, ook aan jou kon doorgeven. Ik heb ze gele zen. In meer dan één daarvan heeft hij om hulp gevraagd voor zijn dochter; en hij sprak van haar als van het evenbeeld van haar moeder, een klein, donker ding, met groote Spaansche oogen. Er werd ook in gesproken van zijn andere dochter Christine, twee jaar ouder, het kind van een actrice, waar hij veel van gehouden had en die een Fleetwood was van het hoofd tot de voeten; het sprekend even- te verkoopen, iets aan te bieden, te verhuren, op te ruimen, enz. enz. enz., plaatst dan een KLE1NK annonce in „De Soester" en bent VERZEKERD DAT U SLAAGT. kan bereiken, deze gronden lijden dan aan ontginningsziekte; door een kleine bemesting met kopervitriool worden de verkeerde vergiftige bacteriën gedood en men staat gewoon paf dat dan ineens de grond evengoed is als buurmansgrond, waar die ziekte niet was. Deze vinding is van de laatste jaren en ik zelf had een halve H.A. weiland, waar ik met geen mogelijkheid goed gras kon krijgen, met eene bemesting van kopervitriool, was in twee maanden tijds geen verschil meer met de naastliggende weide te zïen. We kunnen hier natuurlijk niet dieper op in gaan, dat zou te veel tijd en ook te veel ruimte in beslag nemen. De planting op zichzelf heeft op dezelfde wijze plaats als boven aangegeven, hoogs tamboomen worden op een afstand van 10 Meter ge plaatst, halfstam boomen op 8 Meter en pyramiden of struikboomen op 4 Meter. We hebben dus de boomgaard geplant op de goed omgewerkte grond. Nu is hier in deze streken bepaald een vereischte, jaren lang te bebouwen met aardappelen, mangelwortels of dergelijke artikelen, dus geen gras en klaver inzaaien, op den duur zou er weiland van gemaakt kunnen worden en vooral om vee in te laten wei den. Deze gronden worden liefst niet ge gierd noch met koemest bemest, maar hier wordt uitsluitend kunstmest gebruikt; volledige bemesting. We spraken iemand, die voor f200. koemest gebruikt had, daar kwam na tuurlijk nog èen stevige som Voor ar beidsloon bij, naar hij zelf zeide, zonder merkbaar resultaat; wanneer die jemanci voor f*50 kunstmest gebruikt had, zou wei degelijk een gunstige uitkomst be reikt zijn. Nu is dé vraag„ moeten we nu dadelijk snoeien of na een jaar, daar zijn de meenin gen nog altijd verschillend over. Ik voor mij heb me altijd het best bevonden bij di recte voorjaarssnoeiïng, Jaren geleden heb ik in Twello een boomgaard aangelegd van 7 H.A., halfstam en struikvorm, en heb die zelf ook eenige jaren behandeld, 't Resul taat was dat de heer Ide uit Wageningen aan den eigenaar verklaarde^ dat het de beste boomgaard uit de heele streek was; hierbij is ook directe snoei en jaarlijksche snoei toegepast. Hoog en halfstamboomen laten we al spoedig voor het vaderland weg- groeien, alleen moeten we er geducht op letten dat de kroon van binnen niet te vol wordt en.dat de takken elkaar nooit kunnen raken, want door voortdurende schaving kan heel gemakkelijk de zoozeer gevreesde kanker ontstaan. De pyramiden en struik- vormen moeten elk jaar goed nagekeken worden en moet vooral opgelet worden dat ze niet te dicht van takken worden. Ze dragen dan wel vruchten, maar de zon kan ze niet beschijnen, ze blijven groen en klein, zijn dus vrijwel waardeloos en ge bruiken veel voedsel dat anders de betere vruchten ten goede zou komen. Nu is de vraag waar kiïnnen we in deze streek de beste boomen vandaan halen; de meeningen daaromtrent zullen ook wel ver schillend zijn. Daar ik nog niet voldoende gegevens had om deze vraag goed te be antwoorden., heb ik een onderhoud gehad met iemand die reeds jaren hier woont, en die zich atlijd zeer voor vruchtboomen ge ïnteresseerd heeft. Onze meening was ge lijkluidend en wel van de zwaardere gron den en naar mijne meening uit de omstre- beeld van hem. Hij maakte melding van haar, omdat die twee aan elkaar gehecht waren en hij om beiden evenveel gaf'. Hier hield hij op en zij vroeg: „Je begreep toen niet alleen, wie ik was, maar wat ik had gedaan?" „Dat begreep ik".. „Je begreep dus, dat ik bij al wat ik van Christine Combière had verteld, een voudig de identiteit van Felipa en mij verwisseld had? Dat ik actrice was en lat zij, als ze geleefd had, dezelfde loop baan zou hebben gevolgd." „Jadat begrijp ik". Er volgde een pauze. Met de eene hand op de tafel geleund, kwam zij wat dichter :iaar hem toe, en zei: „Tristam, jk kwam hier met de bedoe ling om eerlijk te zijn; dat zweer ik". "Toen hij hier niets op zei, sprak zij hartstochtelijk „Dat meen ik. Toen ik de advertentie van sir Peregrine zag, in Altorf, was ik half waanzinnig van verdriet over Felipa's dood. Ik sprak geen leugen; ik had haar lief; zij was een engel! Iloe zou zij mij anders bij onze eerste ont moeting ik was een-en-twintig, zij negentien zoo behandeld hebben als een zuster en er op gesteld zijn geweest, dat mijn thuis, als ik het wilde aanne1- men, bij haar vader en de mijne zou zijn! Zelfs niet de bewustheid van het leed, haar moeder aangedaan, deed haar zich van mij afwenden. Maar toen ik. na haar over lijden op het punt stond den man terug tè roepen, die mij had willen trouwen, ook ai voelde ik volstrekt geen liefde voor hem! maar omdat ik er zoo zeer tegen op zag mijn leven aan het tooneel voort te zetten en ik die bewuste advertentie zag, besloot ik naar Engeland te gaan en daar heel de waarheid te vertellen. Ik wilde sir Peregrine zeggen, dat, ofschoon ik geen recht had op zijn naam, ik toch zyn nichtje was, de dochter van zijn broer, en hem smeeken, of hij mij een inkomen wilde geven. Ik zweer, dat ik nïet .meei wilde vragen!.... Maar ik hoefde niet eens te spreken, had er de gelegenheid niet toe. Onmiddellijk, toen hij mij zag, riep hij, dat ik de dochter van Jocelyn ken van Roermond. Wanneer men de wor tels van die boomen ziet dan is men dade lijk overtuigd, die moeten het bij goede be handeling doen. Het gewas kan van andere gronden wel licht even krachtig zijn; de wortels zijn heel anders. Op andere gronden zouden we mis schien weer de voorkeur geven aan boo men van zandgrond, maar voor hier zijn ze van zware gronden te verkiezen. Nu wil dat volstrekt niet zeggen dat de boo men uit Naarden, Oudenbosch of elders het niet goed zouden doen,, dat is volstrekt mijn bedoeling niet. Wij geven alleen de voorkeur aan de anderen. Moeten we lichte of zware boomen plan ten. Ik geloof dat hier ook al weer dé mid denweg de meest verkieselijker is en dat we voor hoog en halfstam 't beste de dikte van den stam nemen van 911 c.M., of 1012 c.M. op 1 Meter hoogte gemeten. Voor pyramiden en struikvorm verkiezen we 4- of 5-jarige, hier heeft men de beste resultaten mee. Oudere boomen hebben na tuurlijk lang vast gestaan; vruchtboomen worden over het algemeen in de kweekerijen niet verplant, en natuurlijk hebben zulke boomen veel meer te lijden van het verplan ten. En nu komt de zeer belangrijke vraag: welke soorten moeten we hier planten. Over het algemeen zijn een paar vroege soorten appelen en eenige latere soorten te verkie zen. De keuze is niet groot; in het bijzonder voor vroeg soort is de Yellow Transparent aan te bevelen, bij goede behandeling jaar lijks dragend, een smakelijke zacht-zure vrucht die juist .omdat ze zoo vroeg is, gewaardeerd wordt. De Cox pomona kan als middelweg ook genomen worden, maar wanneer we willen verkoopen, zijn de beste soorten: Notarisappel, Lemoenappel, Ster appel, Reinette Monstrueuse, Bramley Secd- ling, Groningerkroon, Luntersche Present en Present van Engeland. Voor peren Triomph de Vienne, Mar quérite Marillat, Beurre Diel, Soldat labou- reur, Louise bonne dêAvranches, Maagde peer, William Duchesse en voor stoofpeer Gieser Wildeman. Voor pruimen tellen de Louvaine, dubbele Wij bevelen ons beleefd aan, voor de levering van ALLE MOGELIJKE tegen zeer lage prijzen. Aanbevelend, M.V.EersteSoester Electr. Drukkerij v. Weedestraat 7, Soestdljk. Tel. 2062 RAKftlMDfteKftKKfteiKKKIMt*» Boerewit, Kwetsen. Reine Claude, Reine Victoria. Natuurlijk zijn er nog vele soorten te noe men waar we in kleinere tuinen een enkel exemplaar kunnen nemen, maar dit staat voorop, wil men niet alleen voor eigen ge bruik, maar ook voor den verkoop kwee ken. neem dan heel weinig soorten om eeni ge hoeveelheid vruchten te hebben, die mits van goede kwaliteit altijd te plaatsen zijn. Wanneer we echter willen verkoopen. dan moeten we goed sorteeren, de vruchten moeten gaaf zijn en alle ongeveer even groot, dan alleen kan men prijzen maken. (Wordt vervolgd). MANTELS VOOR JONGE MEISJES. Deze mantels onderscheiden zich van de gewone „volwassen" modellen slechts door een weinig meer eenvoud in de coupe. Voor was: Felipa Fleetwood. Waarom zou ik die erkenning weigeren? Waarom zou ik hem vertellen dat, al was ik nu. ook het kind van mijn vader, ik nïet het kind was van de vrouw, die hem had opgegeven voor zijn broer. Geen vragen werden mij gedaan; dus werd de weg mij al heel mak kelijk gemaakt. Maar al was het ook moeilijk geweest, dan zou het mij nog ge lukt zijnIk ben nu eenmaal actrice, moet je denken. Zelfs toen Paul Chavasse kwam, wat ik wel verwacht had, was ik nog niet bang, dat hij mij verraden zou". „Wist hij het toen?" „Natuurlijk wist hij het. Maar ik heb er hem niet eens zijn woord op gevraagd dat hij mij niet verraden zou. 0„. Tris tam, je moet het mij vergevenJa, ik weet wel. dat dit gelogen is; maar daarom ïs niet alles leugen aan mij! Je weet, dat ik je liefheb. Dat mijn liefde voor je althans oprecht gemeend was.. O. je moet mij vergeven Zij trachtte zich op de knieën aan zijn voeten te werpen. Hij vatte de handen die zij naar hem uitstrekte en weerde haar af. „Bij de gedachtenis van den ouden man, dien je hebt bedrogen jn zijn familie-be trekking tot je, zweer ik, dat 'ik je nïet trouwen wil....!" „Maar je hebt mij lief!" „Ja, ik heb je ook lief. Zelfs zoo waan zinnig heb ik je lief, dat toen ik die brie ven las, ik een oogenblik den dwazen aan drang in mij voelde opkomen, om al die brieven op het vuur te gooien en de her inneringen daaraan uit mijn geheugen te bannen, opdat ik jou maar behouden kon". „Doe dit dan nu!" hijgde zij. „Je zoudt mij toch al getrouwd hebben...;." ja,, ik zou je getrouwd hebben, ofschoon toen ik terug kwam, wist 'ik er niets van, dat mijn bruid en de huwe lijksplechtigheid al op mij wachtten. En kon ik je toen zoo onteerd hebben, dat ik, jn het publiek, zou geweigerd hebben je tot de mijne te maken? Had ik de waar heid medegedeeld, dan zou d|t oom toch den dood hebben aangedaan. Ja, als die aanval van beroerte een paar minuten later had plaats gehad, dan zou je mijn de rest vertoonen ze vrijwel dezelfde details als de „grootere" mantels, n.1. veel bont- garneering. Het eerste model van links stelt een mantel voor van groene velours de lainq, afgewerkt met bruin bont. De breede stoffen revers zijn eenigszins gedra peerd. De mantel heeft verder alleen maar aan den rechterkant een groote opgestikte zak met bont afgezet. Men ziet het, de on regelmatigheid, welke een kenmerk van de huidige mode is, wordt ook hier uitgedrukt. Aan 2.75 M. stof van 1.40 M. breed heeft men voor deze mantel (patroon No. 3147) voldoende. Daarnaast een aardige mantel van roode drapella gegarneerd met een kraag van grijs konijn. De mantel is voorts met apart ingezette smalle voorpanden en een smal ingezet rug-pand. De schuine zak ken worden door een lip met knoop geslo ten. De ceintuur van dezelfde stof wordt met een groote £jesp gesloten. Aan 2.50 M. stof van 1.40 M. breed heeft men voor dit model (patroon No. 3148) genoeg. Tenslotte een mantel van blauwe velours de laine met een bontkraag van donkergrijs. Het zoo po pulaire idee van Berthekraag, cape-jes, enz. vindt hier gedeeltelijk toepassing door een apart opgezet bovenstuk, dat tot over den schouder valt. Ook voor deze mantel (pa troon Nr. 3149) is 2.50 M. stof van 1.40 M. breed voldoende. Een belangrijk onderdeel van ons toilet op straat vormt natuurlijk de handschoen. Weet 1 wat de modekleuren voor hand schoenen op het oogenblik zijn? Zwart en bruin voor op straat. Voor het avontoilet is wit de voornaamste handschocnenkleur en daarna rose-beige. Dit laatste omdat deze kleur zoo goed past bij het eierschaal-geel en donkerrood der nieuwe avondjaponnen. Voor straathandschoenen is peau de suède het populairste leer. En onze kousen? Bij de wollige, dikke japonnen van dit seizoen draagt men meestal donkerbruine of zwarte kousen. LOES. Van deze mantels zijn knippatronen ver krijgbaar 75 cent elk. Postwissel zenden aan: De Beurs. Amstellaan 66. Amsterdam Z. Op het strookje nauwkeurig vermelden: naam en adres van afzender, nummer van het gewenschte patroon en maat. Levering binnen 1 week. (De maten van 40 tot 52 kunnen geleverd worden). c c c c e r******************** vrouw zijn geweest!" „En dan?' „Dan niets meer! Wij zouden eenvoudig vreemden voor elkaar zijn ge bleven, tot een van ons beiden stierf..,.." „Geloof je dat..,..? Meen je, dat je mij weerstaan zoudt hebben, als ik je vrouw was geweest Je vrouw met het recht om je lief te hebben, om je te laten voe len, wat mijn liefde beteekende.... Dat had je niet kunnen doen!.... Zij sloeg de handen om zijn arm, maar hij maakte haar vingers los, met een ge laat, even doodsbleek als het hare.. „Ik heb je lief", zei hij heesch; „maar ik ken mij zeiven! En het moge dan al in den aard liggen van sommige mannen om bedrog te vergeven in de vrouw wien ze hun naam schenken en hun eer toever trouwen ik ben n^et zoo aangelegd. Als ik dwaas genoeg was, om je in de armen te sluiten ik zou ,je toch nooit kunnen vertrouwen; ik zou altjjd moeten denken, dat degene, die eens gelogen en bedrogen heeft, dit weer kan doen. waardoor ik met eindelooze marteling zou moeten be- koopen het enkele oogenblik van geluk, dat je mij schonk: Ik zeg andermaal, dat ik je niet trouwen wïl!" „Is dit je laatste woord?" Hij boog het hoofd, zwijgende. „Het zij zoo! Ga dan je eigen weg. Trouw Ethelwvn; al lang geleden heb ik voorspeld, dat dit het eind zou wezen. Ze zal je eer onbezoedeld laten en zal nooit een leugen spreken!" Ze wilde hem voorbijgaan, maar hij trad haar in den weg en zei: „Wacht; er valt meer te zeggen! Als je het meent, dat jij het huis verlaten wilt".. „Ik verlaat het binnen het uur". „Als je niet mijn vrouw kunt wezen - in ieder geval ben je toch mijn bloedver wante. En als je dan niets van mij wilt aannemen, dan moet je toch accepteeren. hetgeen sir Peregrine je vermaakt. Dat komt je rechtens toe „Neen, dat komt mij niet toe. Dat tes tament laat het na aan Felipa Fleet wood, en Felipa Fleetwood is dood. Als- je mij tot vrouw had gemaakt, dan zou ik je slavin zijn geweest; maar nu je dat niet wilt, neem ik ook niets aan.. Ik ga nu tot den man, wien ik meer ben dan zijn rots! Aan hem zal ik een beter levensger zei hebben, want hij heeft mij lief, zooals ik jou zou liefgehad hebben! Maar trouw je lief, zacht vrouwtje, en ban alle her inneringen aan mij uït je gedachten, als je dit mogelijk is!" IJskoud in heel zijn houdjng liet hij haar passeeren. Op beider gelaat stond diezelf de onbuigzame familietrots. Tristam bleef nog geruimen tijd als aan de plek genageld staan. Zelf had hij niet kunnen zeggen of er nu vijf minuten of zoo vele uren voorbij waren, toen Ethel- wyn het vertrek haastig kwam binnen- loopen, doosbleek en ontstel. „Tristam, wat beteek ent dat? Waarom verlaat Felipa het huis? en verlaat zij het met mr„ Chavasse...... Ik dacht dat hij hier kwam om goedendag te zeggen, maar nu gaat hij weg met Felipa! Hijl zegt, dat het voorgoed is, dat wij hem niet zullen weerzien. O, waarom kijk je zoo? Het kan toch niet waar zijn?" „Het is waar! Ethehvyn, luister eens even naar mij! Herinner je je nog dien avond, toen ik je vroeg om de mjjne te worden?" Ze keek naar hem, één en al verbazing. „Je zei toen, dat je dit aanzoek nooit zou willen aannemen, zoo lang je er niet van overtuigd waart, dat je de eenige vrouw was, die ik ooït zou willen trou wen. En nu kan ik je zweren, dat ik nooit, nooit een ander wïl trouwen dan jou. Als je antwoord hierop „neen" is, ik zal het aanvaarden! Als het „ja" is. geef mij dan je hand". Overstelpt door aandoeningen als zij zich voelde, werd ze heel goed gewaar de vastberadenheid in zijn blik en in zijn spreken. Bovendien stak zij hem de hand toe, die hij, zonder het te weten, als in een ijzeren greep sloot. Want daar zag hij. langs den weg van Mylady, voortgaloppeeren het rijtuig, dat oneer wegvoerde van kasteel Wold.... EINDE.

Historische kranten - Archief Eemland

De Soester | 1931 | | pagina 4