Adverteert ook
des Woensdags
Eerste Soester Electr. Drukkerij
WIJ ZIJN GOEDKOOP
Het rotspad.
Belasting is uit den
booze
Van Weedestraat 7
Telefoon 962
Rechtzaken
FEUILLETON
0^ Ingezonden prO
••I
Wij leveren in den kortst mogelijken tijd
alle drukwerken voor handel en industrie
Voor Familie-drukwerk, als: Verlovings-,
Ondertrouw- en Geboortekaarten, zijn wij
een specialiteit.
Indien gewenscht in enkele uren gereed
••i
KANTONGERECHT TE A'FOORT.
Karutonrechter mr. bar. Röell.
Ambtenaar O.M. mr. Zijlstra.
Mr. Röell heeft de voor het Amers-
foortsche Kantongerecht ongebruikelijk, dat
zijn vonnissen nog al eens uiitgaan boven
den gestelden eisoh. W. H. D., groente
handelaar te Soesit profiteerde daar heden
van. Reeds voriige week was de zaak in
behandeling geweest.
Hij was met zijn groentewagen den Gal-
lenkamp-Pelsweg aan het uitkomen om
de Soesterbergschestraat in de rich
ting Soest te nemen toen een colonne ma
trozen van het Vliegkamp in aantocht was.
Hij zou er nog juist voorheen hebben kun
nen schuiven1, als er niet een paar kinderen
hadden gespeeld.
Nu kwam hij te laat voor dien voorrang.
Volgens verd. en diens getuige k déchar
ge, een olieslager uit Amersfoort, zou hij
nu netjes aan den kant zijn blijven staan
en had kapt. Koppen zijn paard ten onrech
te weggeduwd.
Volgens andere getuigen zou hij hebben
doorgereden tot zijn paard den kop op
stak te midden van de colonne en groote
consternaties bracht; het waren dan ook
geen oavalaristen.
ELsoh werd f 5 boete met een vonnis
van 8. Die venhooging was door verd,
•klaarblijkelijk niet verwacht.
Zooals gezegd, mag men bij dezen Kan
tonrechter daar wel op verdacht zijn.
Een zelfde koopje
beliep de ijscofabrikant D. P. te Soester-
berg dien we op den Zuidsingel al meer
hebben gezien,, daarheen gedreven door de
Arbeidswet. Hij was in verzet gekomen
van een vonnis van f 20, wegens niet ver
hinderen van werkzaamheden op Zondag
van zijn knecht v. d. V.„ die toen niet in zijn
dienst zou zijn geweest, terwijl de andere
die ijs in bakken zouden hebben gedaan,
ook niet wanen geverbaliseerd. Hij zag er
een wraakneming van een buurman in.
Het voorgeven dat van de V. op dien
Zondag daar werkzaam was alls zelfstan
dig ijsventer, die op provisie werkte,
werd niet aanvaard. De arbeidslijst van
dezen vasten knecht wees bovendien den
Zondag als vrijen' dag voor hem aan. Dan
had verdachte in geen enkel opzicht moe
ten bijdragen aan dit werken op Zondag
Het OM was tevreden met het oude von
nis van f 20. De Kantonrechter maakte er
f 30 van; zeker om het ongemotiveerd in
verzet komen, af te leeren.
Kon hij daar ook al kwaad mee?
De Soester schilder J. Sch. had een wind
buks gekocht, een windbuks voor twee
kwartjes. Gekocht nog wel van den zoon
van den rijksveldwachter te Eernnes, die
naar Utrecht was overgeplaatst. Nu, daar
heeft men niots aan een windbuks.
En ziedaar, verbaal, verbeurd verklaren
van de buks en nog f 3 boete.
En dat nog wel gekocht van den zoon
van een rijksveldwachter, ja dat is verbijs
terend
Naweeën.
't Was napret op 2 Aug. geweest en een
Bussumimer, vertegenwoordiger van een
orgaan en oud-Indisch militair, had met
anderen nog eens nagefuafd. Bij Huis ten
Halve in Soestenberg was hij achter uit den
ouden Doorrit vandaan geloopen met zijn
'auto, dat een andere dilto het geraden
achtte te stoppen. Hij ging zigzag verder
de Banningstraat in maar de hoek bij het
Zwaantje werd goed genomen. Op de Ban
ningstraat eCbter meende signeur een weg
te zienj, waar geen weg was. Zoo belandde
hij 'tusschen de boomen in, waar de mili
taire politie hem achterhaalde. Ze had dat
ilasveerend rijden entz. in de gaten gehad.
Als voetganger zou men hem niet hebben
opgepakt maar als autorijder, daar had
hij te veel voor op.
Dat nafeestje op 2 Augustus bracht he
den de naweeën van een weeik hechtenis.
Doe wel en zie ook om.
H'. G. V. had met zijn auto stil gestaan
bij de Tailmalaan voor het huis van zijn
zwager R., waar hij in de kost was.
Hij ziet om!, ziet 'niets en draait, om weg
te rijden..
Naar het Engelsch.
Nadruk verboden.
9)
Ik had zoo'n hoofdpijn. Ik heb
nog binnen gekekeni in de studeerka
mer, want ik wilde u waarschuwen.
Waarvoor?
Dat, wat je ook onderneemt, je
't liefst zoo gauw mogelijk moet doen!
Wat bedoelt u daarmee?
Ik bedoel, dat mijn zenuwen het
gepraat met dat kind niet langer kun
nen uithouden(. Zij maakt mij geheel
van streek, met haar kinderlijke on
schuld
Waarde miss Greig, u heeft een
opwekkend middel noodig! spotte hij
Maar windt u niet zoo op! Woensdag
zal het experiment gebeuren en maak
u maar niet al te ongerust: het kan
wel eindigen met niets ergers dan een
gebroken enkel!
En als dit dan zoo is, dan komt
er ook 'n eind aan! riep zij, nog steeds
opgewondeni. Want iets anders bedenk
ik niet; dat doe ik niet meer! Ik ben
niet geschikt voor die soort van din
gen, al meende ik dat dan ook. Ik kan
het niet uitstaan, als dit aardige, on
schuldige kind haar handje op de mij
ne legt en mij van haar liefde spreekt.
En toch was er iets, een auto dde kwam
aanrijden en door de bocht niet van zoo
buitengewoon ver was waar te nemen.
Er kwiam botsing en H. G. V. werd het
haasje. Hij zou wel even een arm hebben
uitgestoken voor dat draaien* maar verder
daarvan geen kennis hebben gegeven, aan
al wat komen kon. Het werd f 10 boete
plus f 35 schavergoeding: Van te groote
snelheid vaar den anderen auto werd hier
niets meer gehoord. Volgens verdachte en
diens getuige k décharge zou het wel 80
KM vaart zijn geweest), en dat nog wel in
de kom der gemeente dus ver boven de
maximumsnelheid.
Weer autogedoe
Daarvan was overvloed op deze zitting.
De niet verschenen H. K., woonplaats ons
onbekenld, luid op de Birktstraat onder
Soest een bus gepasseerd toen de nadering
van een tegenligger dit niet permitteerde.
Het werd f 40 boete.
De behanger C. van D. te Oudewater
was in functie van verhuizer in de Toren
straat te Soest doende zijn auto het erf af
te rijden. H»ij deed het langzaam, want het
uitzicht naar links was hem belet. Zijn bij
zitter voorop te laten loopen, daaraan werd
niet gedacht. En zoo kwam er kleine bot
sing met een motor, waarop een Hilver
summer musicus met echtgenoote was ge
zeten. Het werd f 10 boete plus verplich
ting der schavergoeding, die was geno
teerd op f 48.60 dus nog even beneden
den som van f 50.
UITSPRAKEN KANTONGERECHT
Zonder rijbewijs: F. H. van de H., Bor-
culo f 25 of een week tuchtschool plus
idem voor .niet stilhouden op politiebeveli
plus f 50 of 1 week tuchtschool voor te
snél rijden in Soest.
Nachtrumoer: D. W, van de L., Soes-
•terberg f 15 of 15 dagenv
Voorwerp op openbaren weg onverlicht
1 alten: G A. J. W.. Soest f 50 of 2 (lagen.
Te Soest op verboden plaaits parkeeren:
JN. P. Z-, Zeist f 3 of 1 dag: J. P. van
de S. Nijkerk, idem: T. Utrecht idem:
A. G. van D., Soest f 10 of 4 dogen.
Buiten verantwoordelijkheid
der Redactie
De Secretaris van het N.V.A.P.G, werd
door den Inspecteur der directe belastingen
op zijn bureau genoodigd.
Te Inspecteur had kennis genomen van
de bekende aanplakbiljetten van. het
NVAPG, waarin boudweg met vette letter
gezegd wordt Belasting is officieele dief
stal", en wensahte toelichting, welke hem
prompt gegeven werd.
Onze Secretaris had in. den loop van. het
gesprek niet veel moeite den» deskundige de
verklaring uit den mond te hallen, dat het
NVAPG-plan om alleen de grondrente
voor staatsinkomsten te innen, met afschaf-
fink van affle bélastingen een buitengewone
vereenvoudiging voor de administratie zou
bsteekenen. Voor on.s is zulks een opmer
king van bevoegde zijde wederom een be
vestiging van het praktische en doelmatige
vian den opzet van ons plan.
Maar niet alleen de doelmatigheid is van
belang.
In de allereerste plaats vragen wij naar
de rechtmatigheid van de belastingen.
Vervolgens gaan wij na hoe de staat tot
het heffen van belasting is gekonnen om dan
den weg te wijzen hoe de bestaande wan
toestand om te vormen is.
James R. Brown, een Amerikaan^ be
schrijft mdet onverdienstelijk het bestaande
systeem van belastingheffing.
„.Bdlasting is de inning van betaling voor
openbare diensten.
Onder openbare diensten verstaan wij
straten» rioleering, verlichting, politie, on
derwijs enz.
Openbare diensten behooren betaald te
worden zooals andere diensten, dat wal zeg
gen naar gelang hun waarde.
De waarde van uw huis. meubelen* gara
ge, auto enz., is en kan geen maatstaf zijn
Nu, ik wil u dan wel over mijn
liefde spreken, als u dat dan zoo aan
genaam is: hoe lady Monica mij uit
lacht en mij toch wel zou willen trou
wen, als het goed maar van mij was,
Mogelijk toch ook niet. Misschien
bedrijf je al die zonden voor niets.
Dat moet ik zelve weten, niet
waar? En was u toch ook niet zoo
dwaas, om te luisteren naar den onzin,
dien dat sentimenteele kind praat.
Waar ga je naar toe, lieve?
Effie's stem klonk altijd bijzonder
zacht, als zij tot haar meesteresje
sprak.
Het was Woensdag en zulk schit
terend herfstweer, dat zelfs de zon
kans had gezien, enjkele stralen bin
nen te zenden in het vertrek, waar
het jonge meisje stond, me* de oude
naast zich.
Ik ga rijden met Rokebey. Hij
heeft een alleraardigst karretje uit
Londen laten komen en nu gaan wij
naar Coombe een bezoek brengen aan
lady fcvlonica Fitzegerald. Je lVebt
haar toch wel gezieni, Ef? Die stati
ge blonde dame.
Ja, zeker. Zij is veel te goed
voor hem. Ze zal hem nooit trouwen.
Ze doorziet hem best, miss Dolly.
Wie gaat er nog meer mee?
Verder niemand. Ik stelde voor,
of wij miss Greig zouden meenemen,
maar Rokebey wilde niet.
Een paar seconden stond Effie be-
van de waarde der openbare diensten, welke
gij hebt genoten.
Iemand te belasten naar de waarde van
zijn meubilair is precies hetzelfde als hem
voor een pak kleeren te laten betalen in
verhouding tot de waarde van zijn auto.
Iemand belasten naargelang hij meer of
minder gewérkt en verdiend heeft is niet
anders dan het nemen van particulieren
eigendom voor publieke werken zonder
compensatie, met andere woorden, dat is
stelen met de wet in de hand.
Als een man zijn huis bouwt; opschildert
of verbetert, betaalt hij voor die diensten
aan den bouwer of den schilder.
Waarom, dan, moet hij voor de tweede
maai aangesproken worden voor betaling
door den fiscus, die niet bouwde of schil
derde, geen diensten presteerde of goederen
leverde?
Otm iemand te belasten alleen omdat hij
zichzelf en tevens door de verbetering van
de omgeving aan de gemeenschap een
dienst bewees, is op zijn minst genomen
onredelijk...
Als Uw slager voorbij ging en merkte
dat gij uw huis opgeschilderd of verbeterd
had, eens terug ging naar zijn winkel en U
een rekening stuurde voor twintig pond
biefstuk, die hij niet geleverd had of van
plan is te leveren, zoudt gij zeggen dat hij
een gek en een oplichter was. Maar waar
om zou de fiscus dan zoo'n dwaas en oneer
lijk iets mogen doen?
De gemeente Amsterdam gaat straks de
personeele belasting wederom verhoogen.
Er komen elk jaar een paar pottekijkers
bij U thuis.
De heeren moeten weten of je een piano,
een vaste wasch tafel of een solied ameu
blement hebt. Zoo ja, dan acht de wet
termen aanwezig om je een1 verhoogd be
lastingbiljet te sturen]. Hebt gij uzelf wat
omhoog gewerkt!, door hard aanpakken en
noesten arbeid en betrekt gij een ruimere
woning, de straf iaat zich niet wachten.
Betalen!
De arbeiders kunnen wel weer naar de
krotwoningen*
Hebt gij een auto of motor?
De stad zal het U oiie/t gemakkelijker
maken. Weliswaar verdienen duizenden
.handelaars, herstellers* een boterham in
het motorbedrijf, maar de verzwaarde be
lastingdruk zal èn aantal bezitters èn aan.
tal broodverdieners wel wat kleiner ma
ken»
Zoo leidt langzamerhand <le hanteering
van de bélastingbevoegdheid naar den af
grond.
Door de kortzichtigheid van vele poli-
tici^ die geen oog gehad hebben voor de
groote revolutie in de eigendomsfilosofie
sdnds Henry George, worden de bestaans
mogelijkheden van de bevolking kunstma
tig steeds kleiner gemaakt.
Velen van hen waaronder ook de ,Jink-
sohe" vinden prachtige motieven om be
lastingheffing goed te praten.
Het ideaal is dan om de prijken te laten
betalen, voor de armen." Doch' zooals
Adam Smith in zijn hoofdwerk uiteengezet
moet alles in laatste instantie betaald wor
den met producten van den arbeid.
De geheele rijkdom van een natie, alles
wat zij bezit aan noodzakelijkheden en lu
xe bestaat uiteindelijk uit producten van
Arbeid of wat daarmede in het buitenland
gekocht wordt.
Alles ook wat de staat noodig heeft zijn
arbeidsproducten» zoodat een rijke rente
trekker wel een girobiljet kan schrijven
en adresseeren aan de gemeente of staat,
doch uiteindelijk is de arbeider degene die
met zÜn zweet en spieren de belasting
moet opbrengen,
Het NVAPG staat in Nederland voor
het beginsel dat belasting een inbreuk is
op het eigendomsrecht dat elkeen, die ar
beid op zijn verdiensten kan doen gelden.
De staat noch eenige andere officieele
instarttie hebben het recht zich öets toe te
eigenen zonder het equivalent terug te ge
ven.
Doch tot op heden heeft men niet gezien
wat de natuurlijke bron van inkomsten
voor een gemeenschap was en heette het
noodzakelijk zich op allerlei manieren van
het benoodigije te voorziene
De gewoonte en de verblindheid van de
massa hebben deze platte gapperij gemaakt
tot een verschijnsel', da»t nog vrij ai,gemeen
aanvaard wordt als het eenige mogelijke
om de open/bare diensten te financieren.
Langzamerhand echter worden de oogen
geopend.
De werkers gaan zich afvragen waartoe
langer een aantal niet-werkers te onder-
-\
Ook des Woensdags hebben
Uwe cliënten hunne behoef
ten, en koopen niet alleen des
Zaterdags.
Het is dan ook voor den han
delsman noodzakelijk, dat het
publiek ook midden in de
week op zijn branche het oog
laat vallen.
Een advertentie in „De Soes
ter" en U kunt er van verze
kerd zijn, dat deze in alle buis
gezinnen van Soest wordt ge
lezen
DAAROM:
00K DES WOENSDAGS!
houden en bovendien de steeds zwaarder
wordende belasting te moeten opbrengen.
Inning van de grondrente en afschaffing
■der belastingen wordt een eischl die gaat
levert. M'en gaat het verband zien. Eener-
zijds uitschakeling van de parasieten, an
derzijds verlichting van de lasten* die nu
ondernemingslust en initiatief dooden of
verstompen.
Opleving van alle industrieën', die belas
tingvrij in een gunstige positie komen met
als tegenhanger een koopkrachtiger mas
sa, welke zich haar Erfdeel toegewezen
ziet.
Dat is de groote lijn voor de toekomst.
J. WILLEMS.
sluiteloos, toen viel zij uit: Ga niet
liefste! Toe ga niet! Om mij genoe
gen te doen!
Waarom niet, Ef?
De oude kon niets dan een instinc
tieve vrees als reden opgeven, want
ze wist, dat Dorothy boos werd, als
zij zich nog eenis ongunstig zou uit
laten over Rokebey. Dus zei Effie
niets, sloeg echter de gerimpelde
handen smeekend ineen, waarop Do
rothy haar schertsend bij dera arm
nam en zei:
O, wat kan je toch mal doen, jij
ouwe Ef! Ik houd immers zooveel
van rijden en Rokebey ment zoo heer
lijk!
Zoo stapte zij in, ging op het voor
bankje zitten, lachte, terwijl ze nog
even met miss Greig sprak, en toen
ging Rokebey naast haar zitten en
reden ze voort in matigen galop.
Dorothy wuifde Effie nog toe, die
aan het bovenvenster van haar kamer
stond. Even later ging de oude vrouw
verder voort met het opruimen van de
kleeren van haar meesteres. Onwil
lekeurig trad ze op het portret van
Colin toe, dat op de schrijftafel stond.
O, was u maar thuis! prevelde
zij voor zich heen. Ze zeggen nu wel
allemaal, dat het gek en overdreven
van mij is, om zoo bang te zijn voor
dien Rokebey, maar ik ben er nog
allesbehalve gerust op.
Miss Greig scheen dien middag dan
al vreemd rusteloos; ze liep het ver
trek op en neer met verhit gelaat en
een uitdrukking van spanning en. on
rust in de oogen. Haar thee liet zij
onaangeroerd en toen de bel ging,
vloog zij overeind, of ze door een
schot getroffen was en bleef stil
staan wachten, tot vrouwenstemmen
werden, gehoord op de trap.
Lady Monica Fitzgerald en miss
Mankton!
Lady Monica trad naderbij op
haar statige wijze, een vorstelijke ge
daante, in het donkerpaars fluweel.
Zij had bij zich het dochtertje van
haar gastvrouw, een meisje van een
jaar of veertien.
Miss Greig begroette de bezoek
sters ert noodde haar, plaats te ne
men op gemakkelijke stoelen bij het
vuur.
Het spijt mij zeer, zei ze, maar
miss Wenyss is niet thuis.
Dat zei de bediende. Maar ik
wilde liever mijn boodschap afgeven
aan u, dan aan een van hem. Miss We
nyss is zeker uit rijden met haar neef?
Ja-
Welk paard heeft zij?
Miss Greig kreeg een gewaarwor
ding, of de schoone oogen haar door
en door keken en zij klemde de lippen
opeen.
Een nieuw paard, geloof ik.
Maar den naam heb ik niet gehoord.
Houdt u van paarden, miss Mankton?
O, ik ben dol op paarden en nicht
Monica ook! Zij rijdt uitstekend!
Rokebey Wenyss heeft verstand
van paarden, ging haar ladyschap
voort, daarom was ik verbaasd, dat
hij er een had gekocht van mijn neef,
Stacey Clifford, in Londen. Ik kern
die kastanjebruine; die heeft een ver
schrikkelijk humeur! Ik begrijp nog
niet, hoe Clifford hem zoo heeft kun
nen bedriegen.
Mr. Wenyss maakt mij niet tot
zijn vertrouwde.
Neen,? Haar ladyschap keek eens
aarzelend rond en vroeg: Mogen wij
hier een kopje thee drinken? Mijn
nichtje is dol op misss Wenyss. Is
het niet, Flossie? En ze wilde graag
op haar terugkeer wachten.
Miss Greig stond op en trad aan de
tafel, terwijl Flossie geestdriftig
voortbabbelde.
O ja, miss Wenyss vind ik zoo
aardig! En we hebben eerst maar heel
weinig van haar gezien. De oude heer
Wenyss had niet graag bezoek en Ro
kebey was er toen ook nog niet. Ik
ben blij, dat zij het goed heeft gekre
gen! Zij is toch zoo lief, en Colin vind
ik ook heel aardig.
Ik heb den verloofde nog niet
gezien^ zei lady Monica. Rokebey
spot wat met hem, maar dat is nu een
maal zoo zijn manier van doen. Is mr.
Colin knap om te zien?
Zeker, niet onknap, tenminste,
meende miss Greig.
Wordt vervolgd.
