GËRSrRADIO
Droevig ongeval op
het Natuurbad.
Een tragisch Geheim.
ISport
Voetbalwedstrijd om
het Koningin Emma
Monument.
SEIZOEN OPRUIMING
IK HEB DE
KOZAKKEN GEZIEN.
SPAR
„DE
Plaatselijk Nieuws j
FEUILLETON
Schoenenmagazijn J. v. HALL
KEEK5TE55T3
50E5Ttel 2.75e-.
STREEKDAG ORANJE-GARDE.
Op 23 Juli a.s. hoopt de Oranje Garde
alhier een streekdag te organiseeren, waar
verschillende vendels uit de omgeving aan
zullen deelnemen.
Als sprekers zullen optreden de E.A.
Heer Burgemeester van Soest, Mr. W. A.
J. Visser, benevens de voorzitter van den
Raad van TQezlcht de Weleerwa Heer Ds.
E. Groeneveld.
De muziek zal verzorgd worden door de
band van de Vendels Hilversum en Naar-
den, terwjjl Hilversum zal vendelzwaaien.
De opening vindt plaats om 4 uur n.m.
op het terrein aan de Vredehofstraat; bij
slecht weer in Hotel Eemland.
CORRESPONDENTIE.
8-jarig meisje verdronken.
zware taak, doch de politie vond den Geref.
predikant te Utrecht bereid deze taak op
zich te nemen.
De deelneming met deze zoo zwaar be
proefde familie is algemeen.
RIJWIEL GESTOLEN EN OPGE
SPOORD.
ONGEMERKT TE WATER GERAAKT.
A.B.T.B. en C.B.T.B., alhier.
Uw ingezonden stuk vereischt eenig
nader onderzoek, te meer, waar U zult
merken, dat inmiddels reeds weder eene
verandering is ingetreden. Vandaar, dat
wij het heden nog niet konden opnemen.
Ten deele is het dus reeds door de feiten
achterhaald.
Red.
CIGARETTEN UIT AUTOMAAT
ONTVREEMD.
B\j de politie is Vrijdagmorgen aangifte
gedaan, dat uit een sigaretten automaat
staande naast een sigarenwinkel alhier een
vrij groot aantal doosjes cigaretten ont
vreemd waren. Bij onderzoek bleek, dat
vele vakjes van de automaat door onbe
voegden op niet ontoelaatbare wijze waren
geopend, terwijl mede het geld uit de
geldlade was verdwenen. De politie stelt
een onderzoek in.
RUWIELDIEF AANGEHOUDEN.
Op verzoek van de politie te Laren is
alhier aangehouden G. v. M., die verdacht
wordt van ach te hebben schuldig ge
maakt aan verduistering van een rijwiel
te Laren. Hij is ter beschikking van den
burgemeester van Laren gesteld.
KOPER GESTOLEN.
Uit eenige der verbrande huizen te
Soestduinen zijn een paar koperen kranen
va nde gasleiding gestolen. De politie stel
de een onderzoek naar den dader in.
BURENRUZIE.
Op verzoek is proces verbaal opgemaakt
tegen D. en zijn echtgenoote wegens mis
handeling van een buurvrouw. De buren
hadden ruzie gekregen oyer de kinderen
en het gevolg daarvan was, dat handtas
telijkheden werden gepleegd, die deze mis
handeling tot gevolg hadden.
VOETBALWEDSTRIJD KNOR TEGEN
CADETJE.
De voetbalwedstrijd, die gespeeld is op
het terrein van Esvac tusschen de elftal
len der slagers en bakkers, Knor contra
Cadetje, heeft een geanimeerd verloop ge
had. De slagers bewezen echter de meer
deren van de bakkers te zijn, althans op
het voetbalveld, want tenslotte wonnen de
slagers dezen interessanten wedstrijd met
niet minder dan 71.
Donderdagmiddag bracht de gerefor
meerde meisjesvereeniging „Bid en Werk"
uit Utrecht een bezoek aan de omgeving
van Soesterberg en Soestduinen, onder toe
zicht van een leidster, waarbij tevens het
Soester Natuurbad bezocht werd.
Allerlei spelletjes werden daar door de
meisjes gedaan, doch uitdrukkelijk was
gezegd, dat er niet mocht worden gezwom
men of bebaad. De eidster controleerde, dat
dit ook niet gebeurde. Waar 't nogal druk
op het Natuurbad was, kon zij niet door
loopend ten allen tijde het oog op alle kin
deren houden, doch waar allen pret hadden
en er toch niemand kon wegraken, was dat
niet zoo erg. Den geheelen middag bleven
de kinderen op het Bad spelen en toen het
uur van vertrek naderde, werden zij al
lemaal verzameld. To enbleek, dat één er
van, de achtjarige Marietje van der Hulst
uit Utrecht, niet aanwezig was. Direct
ging men zoeken, doch aan een ongeval
dacht nog niemand. Alle 'boschjes aan den
kant werden afgezocht, daar. men veron
derstelde, dat het meisje moe was gewor
den en zich daarom ergens tusschen de
struiken te slapen zou hebben gelegd.
Waar men ook echter zocht, men vond het
meisje nergens, zoodat men zich hevig on
gerust begon te maken. Onderzoek werd
ingesteld, wanneer het meisje het laatst
was gezien, doch ook dat leverde aanvan
kelijk weinig resultaat op. Tenslotte her
innerde zich een ander meisje, niet tot het
gezelschap behoorende, dat zij eenigen tijd
geleden een meisje op een door haar aan
gegeven plaats van het bad in het water
had gezien, waarbij zij echter van oordeel
was geweest, dat dit meisje daar aan het
zwemmen was.
Onmiddellijk werd nu door den badmees
ter en zijn personeel op de aangegeven
plaats gedoken, waarbij het verloren meis
je al direct werd gevonden, doch leven
loos werd opgehaald uit het diepe bassin.
Inmiddels had dat meisje reeds een paar
uur in het water gelegen, zoodat de pogin
gen om door toepassing van kunstmatige
ademhaling de levensgeesten weder op te
wekken, hetgeen geschiedde onder leiding
van de doktoren P. G. de Vos en H. J.
Stroband, bij voorbaat reeds grootendeels
gedoemd waren te mislukken. Ondanks de
voortgezette pogingen, mocht dat dan ook
niet gelukken en konden de doktoren
slechts den dood constateeren.
Onnoodig te zeggen, dat dit voorval on
der het gezelschap de grootste verslagen
heid bracht, niet het minst bij de leidster
ervan.
Men vermoedt, dat het meisje van haar
groepje is afgedwaald en zonder dat ie
mand het heeft gemerkt, in het diepe bas
sin is gevallen. Niemand schijnt dat toen
te hebben bemerkt en 't meisje moet toen
zonder veel beweging te maken en zonder
te roepen, zijn gezonken. Tenminste men
vermoedt dit, daar geen der baders ook
maar iets heeft gezien of gehoord.
Het lijkje is per brancard overgebracht
naar het politiebureau te Soest en aldaar
voorloopig opgebaard. Het zal Vrijdag
avond naar het ouderlijk tehuis te Utrecht
worden overgebracht.
Het overbrengen van de droeve bood
schap aan de ouders was natuurlijk een
Woensdag deed J. P., wonende alhier,
aangifte, dat hij zijn rijwiel even buiten
had laten staan voor het Postkantoor,
waar hij even moest zijn. Hij had daarbij
verzuimd zijn fiets af te sluiten en toen hij
terug kwam, bleek zijn karretje verdwe
nen. De politie stelde direct een onderzoek
in. Eenige uren later kwam reeds uit
Baam het bericht, dat aldaar in een café
door een man een rijwiel te koop was aan
geboden, die bij verhoor toegaf dat rijwiel
te Soest te hebben gestolen, van voor het
Postkantoor aldaar. Deze verdachte is
toen naar Soest overgebracht en in verze
kering gesteld. Het rijwiel werd in beslag
genomen. De verdachte is later op trans
port gesteld naar Utrecht en aldaar ter
beschikking van de Justitie gesteld.
GESLAAGD.
naar het Engelsch.
Voor het R.K. Mulo-diploma A: Annie
van Breukelen, Mia Vrugtman, Johan
Kraay, Piet Appelhof en Piet Weijts.
Voor het R.K. Mulo-diploma B: Jopie
Wilmink en Piet Simons, allen leerlingen
van de R.K. School voor U.L.O. alhier.
DIEFSTAL VAN GROENTENKISTEN.
Herhaaldelijk geschiedde het in de laat
ste weken, dat een groentenhandelaar al
hier een paar ledige groenten-kisten van
zijn erf miste. Dikwijls stelde de man naar
die mysterieuse verdwijningen een onder
zoek in, doch veel opheldering gaf dat niet
zoodat aan diefstal werd gedacht. De po
litie werd erin gemengd en eenige kisten
werden gemerkt en zoo prendre gezet.
De dief liep erin en de politie kon de 16-
jarige H. W. aanhouden, die de gemerkte
kisten had gestolen. Hij werd op het poli
tiebureau verhoord en legde daar een vol
ledige bekentenis af. Langen tijd reeds
had hjj aldus ledige kisten gestolen in to
taal voor een waarde van ongeveer een
75.De kisten werden door hem op de
groentenveiling ten eigen bate verkocht
en met de opbrengst kocht hij dan daar
weder groenten, die hij aan den man
trachtte te brpngen.
De gestolen (kisten zijn in beslag geno
men en de dader is voorgeleid aan den Of
ficier van Justitie te Utrecht.
VOETBALWEDSTRIJD GEMEENTE
AMBTENAREN TEGEN DE MAN-
NENZANGVEREENIGING APOLLO.
Opbrengst ten bate van Zonnegloren.
Naar men ons mededeelt, zal a.s. Dins
dagavond te 7 uur op het terrein van de
Voetbalvereniging Esvac in het Burge
meester Dekethpark alhier een voetbal
wedstrijd worden gespeeld tusschen de elf
tallen van de Soester Gemeente-ambtena
ren en van de Mannenzangvereeniging
Apollo. Voor dezen, zeker interessant wor
denden wedstrijd, zal een gering entree
worden geheven en de geheele opbrengst
daarvan zal ten goede komen aan het Sa
natorium Zonnegloren.
Alleen al daarom kan een bezoek aan
dien wedstrijd ten zeerste worden aanbe
volen, doch verder wacht den liefhebbers
een aardig partijtje voetbal, zoodat ge
hoopt mag worden op een druk bezoek
Dinsdagavond a.s. op het Esvac-terrein.
Laanstraat 47
Telefoon 2672
BAARN
E.S.V.A.C.—DONAR
2—1
De nederlaagwedstrijd j.1. Zondag in het
Burgem. Dekethpaik om het Koningin
Emma Monument gespeeld, heeft in den
werkelijken zin van het woord niet aan
het doel beantwoord.
Was nu het Hilversumsche DONAR,
spelende in de 3e klas van den K.N.V.B.
de tegenpartij, het is wedeiom een over
winning voor Esvac geworden. DONAR
speelde in het veld heel aardig, maar de
voorhoede was vrijwel onmachtig doelpun
ten te maken.
In de eerste speelhelft wogen beide par
tijen goed tegen elkaar op; de DONAR-
voorhoede kwam eenige keeren door tech
nische fouten van de Esvac-achterhoede
alleen voor doelman Wijngaard, maar door
onbesuisdheid gingen de mooiste scorings
kansen verloren. Het combineeren der Es-
vac-voorhoede vlotte uitstekend en de Es
vac linksbinnen gaf na eerst keihard te
gen de staander te hebben geschoten, met
een fraai schot Esvac de leiding.
Direct na de rust had DONAR succes,
toen een ingeschoten bal door effect uit
de handen van den Esvac-doelma'n sprong
en van dichtbij door den toestormenden
rechtsbinnen werd ingeschoten (11).
Een aantrekkelijken strijd om de leiding
ontspon zich, maar de beide verdedigingen
wisten steeds het gevaar te keeren.
Uit een goed genomen hoekschop wist
tenslotte de Esvac-midvoor een keurigen
kopbal te scoren (21).
Zoowel DONAR als Esvac kregen daar
na nog eenige kansen om verandering in
den stand te brengen, maar de goede rich
ting was zoek, zoodat toen de goed lei
dende scheidsrechter, de heer B. J. Lizé,
het einde aankondigde, Esvac de tweede
wedstrijd om het Koningin Emma Monu
ment heeft gewonnen.
Er was flinke publieke belangstelling.
Zondag 24 Juli worden de wedstrijden
voortgezet.
Het programma voor a.s. Zondag is als
volgt:
2.30 uur: Driebergen IEsvac I
1.00 uur: Amersf. Boys III—Esvac III
3.00 uur: Amersf. Boys IIEsvac II.
LEVENSMIDDELEN
HARTMANLAAN 96, SOEST
ALLEEN DEZE WEEK:
3 pak LUCIFERS voor .25 ct.
of 1 flesch Bleekwater en 1 extra groote
bus Schuurpoeder voor 33 ct.
of 1 flesch Sparado Limonade voor 48 ct.
met GRATIS SERVIESBON
3).
„Och, Smith is altijd in de contramine!
En dan wordt er beweerd, dat hij 't een of
ander geheim te verbergen heeft. Nu, ik
weet het niet en de menschen praten zoo
veel! Een feit is het, dat Smith een aller-
uiterst-onaangenaam mensch is: gierig en
norsch als geen tweede-in het land!"
„Ze wonen hier nu al twaalf jaar en ik
geloof niet, dat iemand er een voet in huis.
gezet heeft, tot jij nu laatst Ted, met den
dood van zijn zoon".
„Ik kan het ook niemand aanraden, het
ia er overal even vuil en armoedig.
„Drie vrouwen in huis konden er den
boel toch tenminste schoon houden!"
„E ris egenljjk maar één vrouw in huis;
Blanche, de dochter en de dienstbode wer
ken beiden op het land. De dochter draagt
net zoo'n soort uniform als June."
„O daar valt mij ineens in, June moest
nu hier zijn! Als je om half-zes uitgaat,
verdien je om negen uur wel je ontbijt!"
„En dat krijg je dan ook, Tantetje!"
riep een blond, slank meisje, met opge
wekte stem.
Ze was even. boven de middelbare leng
te, had kastanjebruin haar en blauwe
oogen, maar, "wonder boven wonder, had
ze geen sproeten, wat in den regel het ge
val is met menschen van een dergelijk
blank teint.
„Goeden morgen, Oom", zei ze, nam
plaats aan tafel tegenover den dokter en
viel met grooten eetlust op haar „welver
diend" maal aan.
„Je schijnt honger te hebben na het mel
ken, hè?", vroeg hij, haar lachend
slaand.
„En öf!Maar u moet mij niet
uitlachen, Oom Ted, omdat ik werk als
een man."
„Veel te veel „als een man"!", zuchtte
Mrs. Su-tton. „Als ik denk, hoe ik je laatst
zag en dan nüO, dan zou ik wel
kunnen huilen, kind!"
„Zoo erg is het nu niet, Blanche! Dat
uniform staat haar lang niet onaardig,
ofschoon ik toegeef, dat ik haar ook lie
ver in mousseline en kant zie!"
Nadat June het zich goed had laten
smaken, zei ze opgewekt:
„Wilt U wel gelooven, dat ik echt ge
niet van mijn werk?Een half-jaar
geleden vond ik het afschüwelrjk en kon
ik de koeien niet uitstaan. Want ze schop
pen, Oom! Daar is een paard nog niets
bijWant ze slaan niet recht uit, maar
naar ülle kanten! En ze hebben graag iets
zachts onder de pooten; dus als ze eens
op je trappen kunnen, zullen ze het niet
laten! Bella heeft me vanmorgen een trap
gegeven, dat ik het nóg voel. Kijk, u kunt
den afdruk nog duidelijk zien op mijn
schoen!"
„Is Bella dat prachtstuk, waar je zoo
opgetogen over was?"
„Juist. Na het melken brengen w\j de
koeien naar de weide, u weet wel, daar
naast „De Wilgen", toen de dochter
van den boer daar langs kwam en tegen
mij sprak."
„Is die ook zoo norsch als haar vader?
Ik" heb haar tweemaal gezien; ééns toen
ze ijlde en eens toen ze sliep, na de crisis."
„O, ze is vreemd en heel schuw. Ik
geloof, dat ze niet zoo heelemaal bij is,
maar ik heb niet veel met haar gepraat,
want ik had haast. En toen we een paar
woorden gesproken hadden, kwam de
dienstbode er bij, al een heel lomp
mensch en die zeker dacht, dat ik geen
geschikt gezelschap was voor de dochter
van den boer. Nu, ze moet zich dan ook
maar niet encanailleeren!" lachte June.
„Maai" nü moet ik weg!"
„Zou Mr. Hillier 'boos zijn, als je wat
laat kwam?" vroeg Mrs. Sutton.
„O, neen. Ik ben er pas twee dagen, moet
u denken! Maar het nare van het geval
is, dat Mr. Hillier mij steeds sparen wil.
Gelukkig maar, dat ik juist hier in Bar
ton terecht ben gekomen, hè, Oom?"
De dokter lachte en zei:
„Ik zou wel eens willen weten, hoe Hil
lier over je denkt!"
„Heel goed, hoor! Anders zou hij er nu
nog niet twee meisjes bjj laten komen!
Ik heb hem gevraagd of hij het eens pro-
beeren wilde met Helen Dorn en Madge
Welling. Ik weet, dat die nog nergens ge
plaatst zijn en ik zou 't heerlijk vinden,
als we met z'n drietjes waren!"
„Ja, dat geloof ik wel", viel Mrs. Sut
ton in, „en dan kan jullie hier komen lo-
geeren. We hebben ruimte genoeg."
„Neen zeker niet, Tantetje! Geen den
ken aan! U is zoo gastvrij, dat U de heele
wereld wel te logeeren zoudt vragen! Het
is nog een wonder, dat u het bataljon,
zooals het daar reilt en zeilt, niet van
bedden voorzag! Mr. Hillier heeft een al
leraardigst landhuisje, vlak bij de boer
derij en daar gaan wij dan met ons drietjes
wonen en dan komen we hier thee-drin
ken en van uw lekkere cake smullen,
dat goed?"
Het was een prachtige ochtend op het
eind van de maand Mei; alles herleefde in
de natuur en het rook buiten zoo heerlijk!
June stak een veld over en sprong licht
over een hekje. Ze was een zeer goed gym-
naste en met haar uniform kon zij zich
zoo vrij en makkelijk bewegen.
Het tweede was een korenveld en daar
achter weer lag een weide met lekker,
malsch gras. Vol verlangen zag June uit
naar den hooitijd en hoopte dan, druk mee
te helpen.
Aan haar linkerhand slechts geschei
den door een klein lapje grond lag het
Ik heb de Kozakken gezien! Clandestien
nogvvel. Over het algemeen houd ik er niet
van, als de menschen clandestien, zonder
betaling, een voorstelling bijwonen. Ik kon
het hier echter heusch niet helpen.
Ik zat voor mijn schrijftafel orh een ar
tikel voor „De Soester" te schrijven, maai
de copy vloeide niet erg. Het eenige, dat
wel vloeide, was de inkt die met een straal
uit mijn vulpenhouder liep, zoodat ik van
tijd tot tijd mijn vingers aan mijn broek
(ik draag meestal een donker pak) moest
afvegen.
Terwijl ik zoo in gepeins verzonken zit,
hoor ik plotseling een paar rauwe kreten
en mij naai- m'n raam begevende, zie ik
boven op de Eng een aantal Kozakken in
wilde vaart op hun paarden voortschie-
ten.
Ik heb ook wel eens op een paard geze
ten, (op een hit dan) maar het kostte mij
reeds moeite om er op te blijven zitten.
Wat deze mannen echter presteerden, was
geen paardrijden meer. Het was je rein
ste acrobatiek.
Terwijl de paarden over de Eng joegen,
doken zij er onder door, er opzij langs, zij
vermaakten zich met koppeltje duikelen
op den rug van het paard, alsof het de
meest gewone zaak van de wereld was.
Dan plotseling joegen zij weer voorwaarts,
om aan het einde de paarden weer even
plotseling tot stilstand te brengen.
Ik kan mij voorstellen hoe het vroegere
Russische landvolk zich gevoeld moet heb
ben, als er zoo'n poegje van honderd van
die Kozakken met lange zwepen in de
hand op hen af kwamen stormen om hen af
te ranselen.
Steeds stoutmoediger woiden de Kozak
ken op de Eng. Zij vliegen over het veld,
staande boven op de ruggen van twee
paarden; op iedere rug een voet. Zij rijden
met z'n vijven naast elkaar; op de schou
ders van de middelste drie staan twee Ko
zakken en op de schouders van die twee
staat weer een Kozak. En alles met een
onmetelijke vaart.
Een groot vuur wordt aangemaakt. Hoog
laaien de vlammen op en een voor een rij
den allen er doorheen. Fenomenale kerels!
Dan is de voorstelling afgeloopen. De
Eng stroomt leeg. Het publiek trekt huis
waarts. Ik trek mij terug achter mijn
schrijfbureau. Ik weet ineens wat ik zal
schrijven.
Ik heb de Kozakken gezien! Ik heb er
geen spijt van.
Zij jagen maar voort, in vliegende vaart.
Men ziet slechts een schim van ruiter en
paard.
Hoe harder ze schreeuwen, hoe sneller ze
gaan»
Hoe meer men met open monden blijft
staan.
Precies zooals in het leven.
Zij worden brutaler; zij trekken van leer.
Zij jachten en jagen en wagen steeds
meer.
Hoe meer ér gewaagd wordt, gejaagd en
gerapt,
Hoe mooier men 't vindt en hoe harder men
klapt.
Precies zooals in het leven.
Het wordt steeds fantastischer nog wat te
ziet.
Je weet haast niet meer of het echt Is, of
niet.
En als je na afloop d'arena verlaat,
Dan sta je verkleumd en ontnuchterd op
straat.
Precies zooals in het leven.
BENNY VREDEN.
„transport-veld" en 'n onverwachte kreet
uit die richting deed haar opkijken:
Een mooi paard had zich losgerukt van
zijn touw en galoppeerde nu naar het
grasland. Een man volgde, maar hij kon
net dier niet 'inhalenZij hield eerst
al de armen uitgespreid in de hoop, dat
dit het dier tot keeren zou brerïgen, maar
dit lukte niet; het zwenkte, en rende ver
der. Met- een sprong had ze het bij het
touw gegrepen en trok uit al haar macht.
Maar het dier stoorde er zich niet aan; zij
raakte van de been en werd meegesleept.
Een oogenblik van verwarringvan
geschreeuwtoen kwam het dier in
eens tot staan: een man had blijkbaar het
touw gegrepen.
„Zie zoo, Miss! Nu is u vrij!"
June lag tegen den rand van het veld
en riid'est even op adem komen.
Degeen, die het dier tot staan had ge
bracht, was ook te paard gezeten en de
vluchteling had zich met zóó'n ruk omge
keerd, dat zijn eigen paard ook wendde.
Maar zijn krachtige hand en krachtige
stem deden het hunne, om 't dier te kal-
meeren en juist steeg hij af, toen een ge
woon soldaat (buiten adem aangeloopen
kwam.
„Houdt ze alle twee vast, Jones!" luid
de het bevel; en toen ging de jonge man
naar de plek, waar June zat.
„U heeft zich toch niet bezeerd?" vroeg
hij bezorgd.
„Neen, dank u", antwoordde zij, lang
zaam opstaand, zooals men doet, als men
pas een schok heeft doorstaan.
Mag ik u nog wel bedanken, dat u
„Kastanje" heeft gegrepen? Natuurlijk
was hij niet goed vastgemaakt, anders
zou hij zich niet hebben losgerukt. Ik ben
transport-officier, Langley. Ik maak u
mijn compliment over uw moed!"
Het was een knappe, krachtig-gebouwde
jonge man. In het èerst had zij hem nog
voor veel jonger gehouden, maar nu zag
ze toch wel, dat hjj ouder dan dertig zou
„O, 't had niets te beduiden", zei ze ne
derig. „Ik ben alleen niet zoo sterk als ik
wel dacht! Het is een mooi dier hè", voeg
de ze er bewonderend bij en klopte „Kas
tanje" even op den rug.
„Ja, het is zoo'n mooie tint van paard!
Maar deze is toch mijn lieveling."
June streelde nu ook de merrie, die hij
bereden had.
„Ja, die is nog mooier!U is hier
nog niet lang, is het wel?"
„Een week. Maar het is hier saai!"
June lachte:
„Ik mag nu niet langer hier blijven,
maar, als u het zoo saai vindt, zoudt u
dan niet mijn oom eens willen gaan opzoe
ken? Misschien kent u hem al: dokter
Sutton?"
Ik heb hem eens ontmoet. Hy heeft
toen ook gezegd, dat ik hem eens moest
komen opzoeken. Dan kom ik morgen
hooren, of u niet stijf is geworden van
den val, Miss Sutton."
„Misgeraden! Ik ben June Parnell. Nu,
tot morgen dus!"
„Goedendag en nog duizendmaal dank!
,'/Wat een aardige man!" dacht June,
maar het volgend oogenblik was hij haar
weer uit de gedachte: June Pariiell was zóó
veel hulde van de jongelui in het algemeen
gewoon, dat ze. zich nu toch ook ónmoge
lijk zoo zeer getroffen kon voelen door den
eersten den besten knappen luitenant,
dien ze hier ontmoette.
Ze ging haar gewonen gang en had,
zooals altijd, te kampen met de koppig
heid van een enkelen boérenkhecht, die
strikt bij het oude blijven wilde en steeds
geneigd was, vrouwenwerk af te breken,
vooral wanneer die vrouw een; persoontje
was uit den stand dien hij nu éénmaal be
schouwde en benijdde als „rijke nietsdoe
ners!"
-VWordt-wervolgd
