-
Adverteeren in dit blad geeft resultaat
Voor prima Drukwerk
VROOM &DRF.ESMANN
SPARKLET SYPHON
D. v. Kleef
I
N.V. Eerste Soester Electr. Drukkerij
Adverientiën.
jggfrOftroepefy
AFWEZIG
Vraagt eerst
Gasfornuis
O.K. W.-Motor
dagmeisje
dagmeisje
meisje
ZUIVER WOLLEN
LEIDSE DEKEN
^CARLTON
M SOESTDIJK
BURG. GROTHESTR. 38
ZARAH LEANDER
LEVE DE MARINE
CHARLIE CHAPLIN
CARLTON - BUITENDANCING
THE HARLEM ROOVERS
Wegens
familie-omstandigheden
TOT 9 AUGUSTUS
Fotograaf DROST
Van Weedestraat 7 - Soestdijk - Telefoon 2962
FEUILLETON
Een tragisch Geheim.
Gemengd NieuwsI
een demonstratie met een Volta- of
Electrolux Stofzuiger en U zult te
vreden zijn. Volta stofzuigers vanaf
3.80 per maand
Officieel door Electrolux erkend
service station
JOH. H. VAN SCHALKWIJK
STEENHOFFSTB. BS - -El-
van 16 regels 1 0.76. Elke regel
SSr 0.1B. Bij vooruitbetaling te
voldoen. 4 maal plaatsen 3 maal be
rekenen. Onder nummer 6 ct extra
TE KOOP: een goed onderhouden
wit, 4-vlams. Van Weedestraat 9A,
Soestdyk.
Te koop tegen uiterst billeken prys
een in zeer goeden staat verkeeren-
de, slechts weinig gebruikte, belas
tingvrije
type '36. Garage Stam, Soestdyk.
Tegen 15 September net
gevraagd, wegens huwelijk der te
genwoordige. Mevr. Berkhout, Vos-
seveldlaan 6 A, Soest.
GEVRAAGD, net
van 84 uur, leeftijd 15-17 jaar,
v.g.g.v.; aanmelden 's avonds 8 u.
Mevr. v. Bremen, Baarn, Brink
straat 15.
GEVRAAGD, NET
Herv., niet ben. 17 j., in kl., rustig
gez., 9-4 uur. Zondags vry. Julia-
nalaan 1, Soestdijk. Aanmelden des
avonds.
Bij vooruitbetaling
Van 1-15 woorden 50 ct.
Elk woord meer 3 ct.
Onder No. 5 ct. extra
HUURT UW STOFZUIGER, 60 ct.
per week. Met 2 jaar Uw eigendom.
W. N. NIEUWENKUIS. El. tech
nisch,- Radio- en Sanitair Installa
tie-Bureau: v. Weedestr. 23, Soest
dijk, Telef. 2577.
SOEPKIPPEN, 0.35 per pond,
pankl. bij H. v. ZIJTVELD, Poelier,
Julianalaan 62.
Klein gezin te Wormerveer vraagt
half Aug. nette DIENSTBODE, goed
kunn. k. en w. Aanmelden Mej. A.
Slager, Kerkpad 21 N.Z.
...mini
UITKNIPPEN
Tegen afgifte van deze BON
ontvangt U eer
le klas fabrikaat Grote 2 persoons
maat 190 230 Waarde 10.50
Alleen op deze Bon voor
fn>
Prachtig medaillon dessin in talm
reseda - blauw en geel
GELDIG TOT 15 AUGUSTUS 1938
AMLKbhCJOKl -
Door middel van de „SPARKLET" kan gewoon
drinkwater oogenblikkeltjk omgezet worden in
8puitwater en vele andere soorten mousseerend
mineraalwater.
U heeft slechts dezelfde syphon te vullen en van
koolzuur te voorzien, zoo dikwijls als U dit zelf
wenscht.
De Sparklet-syphon voorkomt dus het ongemak
van het bewaren van meerdere volle en leege
flesschen.
Verkrijgbaar by:
VAN WEEDESTRAAT 9 TELEFOON 3484
SOESTDIJK
Presenteert vanaf VRIJDAG 5 t.m. DONDERDAG II AUG.:
de nieuwste, doch grootste filmster ter wereld, ontroert U
van het eerste oogenblik af in de superfilm van dit seizoen.
met A. HöRBIGER, KARL MARTELL, THEO LEN
GEN. ZARAH LEANDER, de nieuwe fascineerende
persoonlijkheid, wier prachtige stem een wonder is,
ln een prachtige, spannende film, zooals wtf in geen
jaren vertoonden.
VOOR DE PAUZE EEN LACHFILM van groot formaat:
Verder vertoonen wy een sensationeele klucht met
LACHEN GIEREN BRULLEN
ELKEN AVOND 8.15 UUR, EEN VOORSTELLING.
ZONDAG 2.15 UUR: MATINEE METXAGE PRIJZEN
Eiken Zaterdag van 8—12 a. o.l.v. de van ouds bekende band
Net MEISJE GEVRAAGD, van
8-1 uur, beneden 18 jaarc Aanmel
den Donderdag: Hartmanlaan 45.
IEPENBOOMEN TE KOOP; te
bevragen: H. v. Dorresteijn, Vaar-
dehoogtweg 2, Soest.
HUURT UW STOFZUIGER, een
WALDORP, 70 cent per week, met
1 Yz jaar Uw eigendom. Techn. Bur.
H. J. M. v. d. WEERD, c.i. Buntweg
22, Tel. 2777, SOEST.
HET THANS TE HERZIENE
UITBREIDINGSPLAN.
NAAR
Uit een publicatie in dit nummer blijkt,
dat B. en W. thans een herziening van het
door de Kroon aangenomen uitbreidings
plan voorbereiden.
Deze herziening heeft momenteel slechts
betrekking op drie onderdeelen van be
trekkelijk gering belang.
Ten eerste wordt het gedeelte, dat be
stemd is voor den bouw van de nieuwe
R.K. kerk aan den Plasweg-Braamweg als
zoodanig opgenomen met de bestemming:
„Kerk", waarop dan gebouwd mag wor
den een kerk met pastorie, kosterswoning,
vereenigingsgebouwtje, ontspanningsge
bouwtje e.d., zulks ingevolge het project
van de architecten Hardeman en Brouwer.
Het oorspronkelijk daar op de Bunt ge
projecteerde kleine plantsoentje is thans
vervallen, terwyl de door het bewuste ter
rein geprojecteerde weg is ook vervallen.
Ten tweede wordt ingevolge verzoek
een gedeelte van het terrein van „Trein
8.28 H.IJ.S.M.", gelegen aan de Hilde-
naar het Engelsch.
8).
Jim Langley keek den boer eens door
dringend aan. Hijzelf had ook geen lust,
om er een zaak van te maken, maar de
groote achteloosheid, om niet te zeggen
onverschilligheid die Smith aan den dag
legde voor de veiligheid van anderen, hin
derde hem meer, dan hg zeggen kon.
„Waar schoot je op?" vroeg hij.
„Opeen kat." De man sprak ha
perend of hij naar zijn woorden zocht; Jim
voelde dan ook, dat er geen woord van
aan was. „Het is een zwerveling, die kui
kens heeft gestolen; ik heb gezworen, dat
ik 'm zou neerschieten als ik 'm zag. En
daar liep hij nu! Ik geloof, dat uw nader-
bykomen mijn aandacht afleidde, waar
door het schot miste."
Jim haalde de schouders op en zei en
kel nog:
„In het vervolg dus wat voorzichtiger!"
De boer tikte aan zjjn PeL
„U zult het my niet nadragen, sir?",
vroeg hy.
„Neen. Goeden avond."
„Goedenavond, sir."
Jim Langley ging verder door naar zyn
kamp.
De boer liep met gebogen hoofd in de
richting naar „De Wilgen"; het incident
had hem blykbaar meer gehinderd, dan hy
er wel blyk van had gegeven.
Ineens kwam er uit de struiken een
scherp gesis. Verschrikt stond hy stil en
er voegde zich een man by hem in khaki.
„Wat doe je hier?" vroeg de boer. „Dit
brandlaan voor bouwterrein bestemd, met
een bouwdiepte van 48 Meter, een voor-
gevelrooilijn op 15 Meter en een achter-
gevelrooilgn op 32 Meter; de voorgevel-
rooiliyn is nu met enkele inspringingen ont
worpen, aansluitende aan de bestaande be
bouwing op de hoeken. Oorspronkelyk was
het geheele terrein als, „Rusthuis" be
stemd en mocht er daar aan de Hilde-
brandlaan dus niet worden gebouwd.
Ten slotte moest het plan bg de Ko-
ninginnelaan Iets worden gewijzigd, nu
uit het plan is gelicht de nieuw geprojec
teerde weg No. 7 vanaf de Koninginnelaan
tegenover de Beetzlaan naar het Oude
Grachtje toe in Noordehjke richting. De
nog bestaande weguitmonding daar tegen
over de Beetzlaan zal thans uit den aard
der zaak ook vervallen en dat stukje wordt
net als de rest daar bestemd voor „ge-
mengde wyk".
is mijn eigen land en ik duld er geen sol
daten op. Het lykt my, dat je wel eens in
moeilykheden kon geraken, als je sergeant
wist, dat je uit was."
De soldaat grinnikte. Hy was een klein,
gespierd mannetje, met een gezicht als
een fretje, zoo spits en er op berekend, om
overal doorheen te kunnen gluren.
„Bekommer je maar niet om mij! De
sergeant en ik, we begrypen elkaar;
tenminste, ik begrijp hèm; en als ik het
noodig acht voor myn gezondheid, om een
beetje beweging te nemen, dan zal ik hem
daar niet mee lastig vallen. De arme kerel
heeft toch al genoeg aan zyn hoofd!"
„Praat toch niet zoo gek! Je bent ze
ker op een strooptocht!"
„Ik heb anders geen geweer en ik ben
ook niet op de kattenjacht!Ik zag
wel dat schot van jou afgaan, maar de kat
zag ik niet!"
De boer keek hem recht in het gelaat:
„Zeg nu maar dadelyk, wat je van my
hebben wilt, man!"
„Nu, ik ben niet veeleischend. Maar al
lereerst een maatje bier. En dün kon je
me wel een paar dagen by je laten hooien.
„Soldaat Simm", zóó heet ik in de wan
deling. Ik weet, dat je er morgen een paar
van ons terug kryst. Nu, dan vraag je
maar, of Simm daar ook by kan zyn.
Zeg maar, dat ik by je broer in Norfolk
heb gewerkt en dat ik een handige kerel
ben."
„Ik heb anders geen ibrdfers."
„Dan wordt het tyd, dat je er krijgt.
Niet vergeten, hoor; in Norfolk woont die
broer!"
„Dat je zoo „handig" zoudt zyn, weet
ik nog niet! 'Maar maak nu, dat je weg
komt!"
„Niet zonder inyn bier! Zaken zyn za
ken!"
„Ga dan maar mee!" snauwde de boer.
Ze liepen samen op, terwyi Simms de con
versatie gaande hield door af en toe eens
AUTOMATISCH TELEFOON
VERKEER.
Met ingang van Dinsdag 2 Augustus te
14 uur zal automatisch telefoonverkeer
mogelijk zijn voor de aangeslotenen van
het Gemeentelyk net Amsterdam en van
de geautomatiseerde Ryksnetten in het
Telefoondistrict Amsterdam met de aan
geslotenen van het net Stompetoren (ken
getal K 403).
AMERSFOORT.
ETALAGE-RUIT GEBROKEN.
Wederom is er Zaterdag by de firma
Yroom en Dreesman - te Amersfoort een
étalage-ruit gebroken, hetgeen te wyten
is aan groote onachtzaamheid.
Hoewel deze firma een prachtige gratis
een opmerking over het weer, of over den
oorlog ten beste te geven. Hij kreeg an
ders niet veel aanmoediging.
Even later waren ze aan het huls en
Simm. bracht de hand al naar de deur
klink, maar de boer hield hem terug:
„Blyven, waar je bent, als-je-blieft! De
afspraak was een maatje bier en dat zal
je hebben. Ik zal het je hier laten bren
gen."
Hij ging zelf binnen en trok de deur
stevig achter zich dicht.
„Heeft hij geen mooie manieren?" vroeg
Simm: aan de lucht.
Dat de tractatie hem niet zoo van har
te gegund was, trok hij zich niet al te zeer
aan. Er ïa^' een groote steen naast de
deur; daarop nam hy plaats en ging ge
dwee tegen den muur keleund zitten;
Niemand, die Simm beschuldigen zou van
óngeduld, of van een slecht humeur!
Even later ging de deur open en er
kwam een vrouw uit met een kruik en
een beker in de hand.: De deur werd van
binnen hard achter haar dicht geslagen.
Neen, gastvrijheid en welgemanierdheid
ontbraken zeker op „De Wilgen"!
Simm dronk den beker in één teug leeg
en toen reikte hij dien aan Hanna met een
beleefd:
„Ook eens proeven, lieve?"
Ze schudde het hoofd en voor het eerst
merkte hij nu op, dat zij heel knap was,
met haar donkere oogen en schitterend-
witte tanden.
„Wat heb je gezien?" fluisterde ze, zich
voorover buigend, zoodat haar hoofd bijna
op één hoogte was met het zijne.
„Ha! ha! zy wil alle geheimen ken
nen", zei hy, daar hy dacht, dat dit een
soort strikvraag was, om te weten, of hij
van plan was te zwygen. „Op het oogen
blik ben ik vergeten, wat ik zag
Maar, nü zie ik een lieel knappe vrouw!"
Ongeduldig weerde ze af:
„Waarom antwoordt U niet? Ik ben
GEVONDEN VOORWERPEN.
Aard van het voorwerp:
Terug te bekomen:
blauw badpak
roode damesportemonnaie met inhoud
gouden armband
belastingmerk
Airdale terrier
gebreid dames jasje
blauwe damesmantel
blauw gryze sjaal
bruin damestaschje met inhoud
paar kinderjurkjes
Soesterbergschestraat 118
Jac. v. Oudenhovenstr. 19, Tilburg
Nieuweweg 113
Korte Brinkweg 31
Middelwykstraat 49
Beetzlaan 82
Nieuweweg 87
P. Potterlaan 12
Birktstraat 86
Rozenstraat 6 Baarn
rijwielstalling aan de Hellestraat heeft
met speciale toegang tot de winkel, zijn
er nog altijd dagelyks tientallen fietsers,
die zich de moeite schijnbaar niet willen
getroosten om een halve minuut verder
te fietsen en liever hun fietsen op de
meest hinderlyke wijze in de passage te
gen de étalage-ruiten plaatsen en hier
door breuk en beschadiging veroorzaken,
hier de dienstbode en ik krijg niet veel te
hooren, van wat er buitenshuls voorvalt."
„ZooDe dienstbode?Nu,
dan zou ik toch maar een betere betrek
king uitkijken als ik jou was! Ze betalen
er je zeker niet veel?"
Ze keek of ze hem met genoegen om de
ooren geslagen had, maar beheerschte zich
en vulde zijn beker weer.
„Wat heb je wel gedaan, dat je bier
kry'gt van den ouwe? Je bent de eerste,
wien zoo iets te beurt valt, voor zoo ver
ik weet! Je hebt hem zeker gesnapt, ter
wyl hy iets uithaalde, dat niet in den haak
was?"
„Je mag hem toch ook niet graag, of
ik heb 't mis?"
„Ik haat hem", antwoordde ze bitter.
„Dat dacht ik wel! Een leelyke kerel
Itfkt hij my. Wacht maar, dan kan ik je
wel een paar dingen van hem vertellen.
Maar nü niet; neen! Wat denk je van
morgen onder het hooien. Hy heeft er my
voor aangenomen, maar ik ben niet van
plan, hard te werken. Op dokters voor-
schrifte zie je."
„Maar zachtjes aanleggen, Simm",
heeft die gezegd. „Nu, morgen onder het
hooien kom je mijn kant uit en dan pra-
tn*i we samen eens over Mr. Smith.
Wètwil je my niet kussen? Dat
is nu niet aardig van je. Maar even goeie
vrienden, hoor! Tot ziens dus!"
Hanna's gelaat gloeide van afkeer, maar
ze hield zich meesterlyk in, zei „Goeden
avond" en 'ging toen het huis weer bin
nen.
In de keuken zat de familie byeen. Dat
wil zeggen, de boer en zyn dochter zaten.
Mrs. Smith hield zich met de eene hand
aan tafel vast; de andere bracht ze naar
het hoofd en haar oogen zochten die van
Hanna.
„Wat zei hy?" vroeg de boer.
„Niets", antwoordde Hanna. „Hy be
weert, dat hij van plan is, het my mor-
zooals ook thans wederom het geval is
gebleken te zyn.
Hopelijk zal het eindelijk eens door
dringen en zal bovengenoemde firma op
wat meer medewerking van het fietsende
publiek mogen rekenen.
gen te vertellen, maar ik weet het nog zoo
net niet! Ik geloof, dat hij denkt, hoe ik
er hem tusschen wilde nemen en dus zal
hy mij niets zeggen."
Rose stond vermoeid op.
„Er is hier altijd onrust in huis", zei ze
mat. „Ik ga tenminste naar bed."
Niemand trachtte haar te weerhouden.
De andere vrouwen keken naar den boer.
„Hy zal het je morgen vertellen, hè?"
smaalde hij. „Als hij het er één vertelt, dan
vertelt hij het allen!"
„Maar het is nog net eens gezegd, dat
hy 't doet: Hy kan my wel van alles op
de mouw spelden. Daarom is het beter,
dat u mij vertelt, wat hy weet."
„Dat kün ik niet", antwoordde Smith.
En toen, eens goed nadenkend: „Het had
maar een haar gescheeld of het schot zou
den transport-officier geraakt hebben. Ik
was er nog net by, om te verhoeden, dat
het hem precies door het hoofd ging. Hy
kwam naar my toe en er volgde een woor
denwisseling. Maar hij scheen bereid om
er de zaak by te laten rusten en ging naar
het kamp. Ik ging naar huis, toen ineens
die Simms verscheen. Hij beweerde, dat hy
het schot had gezien. Wat hij nu verder
weet, daar moet jy maar eens zien achter
te komen. Hy heeft het in zijn macht, om
ons allen naar de gevangenis te brengen;
en dat heb ik dan aan joü te danken!"
Woedend keerde hy zich nu tot zijn
vrouw, met een uitdrukking vol haat in
de oogen en zy snikte en trilde.
„Laat haar toch met rust!" riep Hanna,
die nu een armelyk avondeten van brood
met margarine op de ongedekte tafel zet
te. Zy en de boer aten en zyn vrouw zat
er in stilte by te snikken, wat haar zoo
langzamerhand tot een gewoonte was ge
worden in haai* droevig bestaan.
Boven sliep Rose rustig.
(Wordt vervolgd).
