VoogdenerJ
Eemnes
Waarschuwing.
DINSDAG 15 JULI 1924.
Verschijnt Dinsdags en Vrijdags
Br <-p
EEfMIELLEFT-QGUF?
ADVERTENTIEPRIJZEN: van 1—5 regels f 1.elke regel meer
20 cent. Advertenties tusschen den tekst op pagina 2 en 3 dubbel
tariefadvertenties op pagina 1 driemaal den regelprijs.
Bij contract belangrijke reductie
Bureau van Redactie en Administratie s
ABONNEMENTSPRIJS bij vooruitbetaling per drie maanden
70 cent, met geïllustreerd Zondagsblad f135; per post 85 cent
met geïllustreerd Zondagsblad f 1.80.
Per week t 6 cent. met Zondagsblad 11 cent. Losse nummers 5 ct
Dringend wordt men ver
zocht gedurende den hooi
tijd zeer voorzichtig te rijden
langs den rijksstraatweg van
Laren over Eemnes naar
Baarn.
Een dag of wat naar Brabant
per fiets.
Zoo'n plannetje schemerde ons door het
hoold; de tijd er voor was disponibel en
oen plan de campagne kregen wij nauw
keurig' uitgewerkt van den hoofdconsul
vaan don A. N. W. B., v. ien ieder lid van
don hond dat maar vragOxi kan. Do bond
maakt dat nauwkeurig iri orde; dat weet
ik nog wol van vroeger; van vroeger, le
ver, want ik rij al bijkans een halve eeuw
fiets en kan do houten fietsen zonder ket
ting en met ijzeren handen om do houten
veilingen nog uit ervaring. Als jé op
zqp'n machine over oen straatweg gereden
had, had j,ft blaren aan je handen en bla
ren op je pardon, had je zadelpijn.
Dat hoeft nu niet meer, dank zij de lucht
banden en de goede zadelvceren; maai
de Brabantsehe wegen en vooral de pro
vinciale klinkerwegen, waar je 15 dagen
por jaar gratis op moogt rijden, als je een
hjllet aanvraagt, stellen toch wel zoer
hooge oisdieu aan de voerend doelen
van je machine.
Per trein gingen wij n.'uir den Bosch
on daar direct op do fiets do weg op
naar Vught een schoon dorp, bekend om
het daarbij gelegen krankzinnigengesticht.
Voorburg en om zijne relaties met h i
huis van Oranje, 't Is dan ook mor.i, Wij
gingen door naar Boxtel, hekend om do
linnenweverijen en kwamen in Oirsehot
langs oen mooi over hei loopend rijwiel
pad. De hei daar is weer anders dan de
hoi bij ons in het Gooi; meer laag en
meer moerasachtig, zoodat je die witte
pluimen meer ziet, die in de verte de il
lusie geven van katoenboomen in minia
tuur. Wij misten op die fietspaden, en dat
gemis voelden wij de volgende dagen nog
sterker, de instructieve paddestoelen van
Gooi- en Kernland en Utrecht en omstre
ken. Maar toch kwamen wij veilig en ze
ker in Oirsehot, waar een hupsch Bra-
bantsch deerntje ons een goeden lunch
voorzette. Zij vond mijne combinatie, hu-
vermoutpap en flensjes toe (ik sukkelde
n.l. wat mot mijn gebit) blikbaar zeer
vermakelijk en laehtc mij feitelijk wel
daarom uit, maar ik deed maar of ze te
gen mij lachte, (bon mine mauvais jeu of
petite habitude cnfance?). Maar deson
danks smaakte het toch go°d. Toen langs
een afwisselend pad naar Eindhoven, de
stad van de lab riek van elect risehe gloei
lampen. Als men daar binnen komt van
de kant van waar wij kwamen, dan ziet
men de Philipsfnbrielc, het Philipspark,
de Philips-sehoolvereeniging, den bouw
van Philips arbeiderswoningen, de Phi
lips coöperatie, kortom alles is van Phi
lips. Philips is een brou van welvaart
voor Eindhoven en daarnaast doet. Philips
veel nuttig sociaal werk.
Wij rustten even uit in ons bondshotel.
en maakten nog een tochtje over Geldrop,
ileeze naar Leende en van daar langs oen
fietspad over de hei naar Eindhoven te
rug. Hier ziet men het. echte, schoono,
Branbantsohe land en weer de lage heide
gronden en hier en daar oude boerderijtjes
en schtiren, soms bouwvallig on schilder
achtig, zoedat je dacht: „zoo meteen komt
hier nog een heks of roover uit". Maar
geen' van beiden kwamen; toch kan ik
mij wel voorstellen, dat liet. hier 's avonds
bij schemerdonker of bij regen en mist
niet direct gezellig is, temeer daar allerlei
meertjes of vennetjes vreemde lichtrefle-
\en geven en nopen goed uit te kijken
naar den weg, terzijde waarvan moeras is.
Maar nu: de zon schitterde, de dophei
bloeide, de vogels kwinkeleerden en zon
gen hun lied en wij mensehen waren
blijde en verheugden ons in de schep
pingen. Wij kwamen in Eindhoven terug;
de stad maakt een prcttigen indruk. Mijn
reisgenoot kon een familie, daar woon
achtig, gelukkig maken door haar goede
berichten over te brengen van e«rn harer
zonen, die jaren in Tndië was en van
wiens „l.eben und Strohen" hij alles wist.
I)e moeder wou maar niet gnlooven, dat
haar zoon den panter, wiens huid hij had
gezonden, zelf geschoten had. Zij meende
„hij had geschoten met spek". En toch,
hoe'scherp het moederoog gewoonlijk ook
ziet, nu had zij het niet. bij het rechte
eind gehad.
Den volgenden morgen den straatweg
langs naar Bladel; de weg liep door de
Meijerij. In het dorp Eerzei werden wij
getroffen door het mooie marktplein;
daarop staat, naast de voor Brabant on
ontbeerlijke muziektent, een monumentale
pomp van bet jaar MDCLVI (1656, als ik
het niet mis heb) en bizonder trof ons een
aardig gebouw, dat na velerlei lotsveran
deringen ondergaan te hebben, nu was ge
worden liet eveneens „monumentale" raad
huis, genaamd kapel, gebouwd in het jaar
1347 en met .steun van liet rijk gerestau
reerd, en grondig gerestaureerd ook, in
1918. De welwillende gemeentesecretaris
liet ous liet gebouw zien. 't Was mooi.
Interessant vond ik liet. te hooren, dut
het ook hier in do vergaderingen van den
gemeenteraad nog al eens heftig toeging
en dat de publieke tribune gewoonlijk
flink bezet was, v.nl. met sigarenmakers
(ontwakend sociaal leven!)
Van Bladel af zouden wij een fietspad
nemen; men was juist bezig den weg te
veranderen en alles was zand; dit mankte
dat. wij den weg wat bijster werden
en langs wat. langoren en wat zwaarderen
weg dan wij verwacht hadden, te Neter-
ael aankwamen. Dien dag misten wij onzo
paddestoelen zeer. 't Was 12 uur en onze
magen begonnen te jeuken; wij snoven
plots eon verleidenden bakgeur op. Ik ging
op verkenning uit en jawel, spoedig vond
ik in een kouken een juffrouw, bezig met
het bakken van spekpannekoeken. Ze ver
gaf rnij spoedig' mijne indringerigheid en
beloofde een paar extra te zullen bakken
voor ons. Zij hield hare belofte en wij ge
noten van onze spekpannekoeken en van
een potteke Brunbantsch bier. Een stevige
lunch voor totaal tachtig centen voor ons
beiden. Wie doet je wat? Wij kregen on
der do hand respect voor de rijwielpaden
van Noord-Brabant; een pad is een pad,
maar '/oo'n pad als daar, was bijna geen
pad. Wij waren blij, dat, er geen dames
in ons gezelschap waren; misschien had
den wij dan wel af en toe een eindje met
de fiets aan de hand gekuierd. Of kun
nen de tegenwoordige vrouwen dut wel
aan? Jawel hoor ik zo al zeggen als
een ouwe baas van 62 jaar hot kan, kun
nen wij het ook. En van sommigen go-
loot ik het. ook wel, gezien de daden van
sport op ander gebied.
In Middclbeers kregen wij den harden
te. pakken en toen over Diessen en
Ililvarenbeek naar Tilburg. Y\Tij zagen ook
hier in do dorpen nieuwe woningen; wijj
zagen, waar de grond het mogelijk maak
te, den landman aan den arbeid en wij
kregen den indruk, „Brabant gaat voor
uit". En toch is er nog wel werk, veel
werk zelfs, voor de Heidemaatschappij
of daarmede overeenkomende verocniging.
In Tilburg genoten wij wel van de wel
verdiende lichamelijke rust, omar de stad
is druk; er is veel fabriekswezen, veel
handel on verkeer. Allerlei auto's rijden
er rond en de lucht is l>ozwangcril met
ro;k en benzine. Men ruikt de fabriek,
's Avonds gingen wij naar een bioscoop
(faute de mieux); wij zagen leerzame en
verschrikkelijke dingen en hoorden naar
den uitleg van den explicateur, die ons
vrijwel onnoodig scheen, omdat het. ge-
heele verloop der historie op het doek
werd geprojecteerd. Maar misschien kon
niet ieder der aanwezigen zoo vlot lezen
en bovendien tapte dto explicateur af en
toe ook wel eens 'n reuzen fijne mop, die
niet op het. doek getooverd werd en nog*
al op do lachspieren werkte van het pet
ten publiek. Tilburg is wel een fabrieks
stad; dat bemerkten wij hier ook.
Den volgenden morgen fietsten wij weer
het Zuiden in tot. dicht bij de Belgische
greny; hier was wat bosch; hier kwamen
vrij veel uiouwe huisjes. Ik dacht aan
Groesbeek en aan smokkelen of liever aan
geld verdienen tijdens of door den oorlog.
Van Alphen, waar wij een Hemels tra at
ontdekten, volgden wij een fietspad langs
wei en hel naar Chaam en vandaar ging
het langs den grooten weg via Hl ven
bout en Ginnoken naar Breda. Dvzc dag-
tour was niet lang; wij hadden in Breda
den tijd om met. do motorbussen liet Mast-
hosch bij Ginnoken en het Liesbosch bij
Prineonhago te zien. Daar moet men ge
weest zijn als men Breda heeft hezocht.
's Avonds bezochten wij een keurig net
er uitziend hioscoop-gebouw, dat door den
ober van ons hotel „klein Tuschinski"
werd genoemd. Op onzen tocht daarheen en
terug leerden wij den moed, om niet te
zeggen den overmoed van den Breda'schen
chauffeur kennen. De stad is uitgebreid
en mooi, blijkbaar iet of wat mondaine.
Komt. dit misschien door den invloed der
vele militairen?
Alweer een dag voorbij.
Verder ging- het over een inooion weg
met, villas langs Teteringen naar Ooster
hout en vandaar over allerlei dorpjes ca'
langs allerlei aardige binnenwegen met
verrassende waterpartijen naar Dongen-
schevaart, waar wij met de vrouw uit het
en fél je een praatje hielden over het ver
schil tusschen de culturen in Indië en
Noord Brabant; zij was vol belangstelling
en haalde haar ouden baas er nog bij.
Verder gaande kregen wij groot respect
voor de Brabantsehe keien» waarmede de
weg naar Loon op 't. Zand geplaveid was.
Wij kregen een stukje van het land van
leer en schoenen te pakken en gingen door
naar Oisterwijk. Dit lijkt een vriendelijk
en welvarend dorp, hekend om vennen en
moppon. De vennen zijn heidcplassen,
kleino meertjes van griligen vorm hier
aardig en verassend in het bosch gelegen.
Sommigen vonden wij versierd met water
lelies en plompen en één met waternym-
plien met allerlei gekleurde hoofdliedek-
king, badmutsen, d.w.z. men zwemt daar
tegenwoordig ook mixte. Even buiten het
dorp in de „Oemullèhoekcn" is vlak bij 'u
ven een nieuwmodisch hotel gebouwd met
electrisch licht en stroomend water met
vaste waschtafels. Dit. hotel, meer bere
kend Voor pension dan wel als toeristen-
verblijf, biedt de gasten, naast rustige om
geving, genot van bosch en water. Men
merkt dat er een „directeur" aan 't. hoofd
staat.
De moppen zijn taaie vierkante koekjes,
die om bovengenoemde gcbitsbze waren
maar liever medegenomen werden voor de
familie thuis; doch niet alleen daarom.
Een bezoek aan Oisterwijk loont zeker de
moeite. Het begon dien avond flink te re
genen en wij togen bijtijds naar lied.
De laatste morgen van onzen tocht
brak aan; wij wilden tijdig weer thuis
zijn. Het ging per fiets via Haaron en
Hclvoirt nuar tie hadplaats „Den IJzeren
Man", een uitgegraven veen la Loos-
drecht ,maar veel kleiner, met. een hotel
veel grooler en met druk bezoek en veel
vertier door jongere en oudere menseben
uit den Bosch en omstreken. Er is ook
een stationshalte en dat animeert. Weldra
waren wij via Vught weer te den Bosch,
ons punt van uitgang, juist, bijtijds om
nog een trein te pakken naar Utrecht; wij
werden gevoerd over de b ree de rivieren, de
Maas, de Waal en de Lek en over 't
kleine typisch Betuwseh rivierken „de
Lingo." en reden van Utrecht mot den
wind! in den rug per l'iets naar huis, waai'
wij. voldaan over onze kennismaking met
Brabant, frisch als hoentjes aankwamen,
vroeg, maar niet te vroeg voor onze huis
genoten.
De cyclometer wees aan, dat wij hadden
afgelegd 259 K.M.
Hilversum, Juli 1924.
No. 4470 A. N. W. B.
Geslaagd.
Voor het Merenrius-rliploma Engelsche
Handelscorrespondentie is geslaagd de
heer K. Boomsma alhier.
De 12de Kunsttentoonstelling,
Van Willem Noordijk is nog verkocht
no. 54, Herfststemmeii on van A. G, Huls
hof no. 50, De Landdag. De tentoonstelling
is heden geheel vernieuwd weder her
opend.
De Zomerreunie K. N. M. V.
Op ile renbaan Birklioven bij Amers
foort heeft. Zondag de Kou. Ned. Motor
wielrijders Verocniging haar Zomerreunie
gehouden. Om half elf verzamelden ver
schillende deelnemers aan deze reünie
zich op de Brink bij het Hotel Hamdorff,
hetgeen zeer veel belangstelling trok. Ook
de rijdende monteur was present en voor
deze gelegenheid was zijn zijspan met
bloemen versierd. Ruim elf uur vertrok
het. gezelschap naar Birkhoven.
Gevonden voorwerpen.
Een zilveren dameshorloge met armband,
een zilv. dameshorloge ,een kip, een beurs
je, inh. eenig geld, een roode gemolton-
neerde paardendeken, een gouden schakel
armband, een blauwe stoffen regenjas, een
bruine portemonnaie inh. eenig' geld.
Onverantwoordelijk.
Het zou houscli wel eens noodig zijn,
dat. ten eerste alle chauffeurs een degelijk
bewijs aflegden van hun bekwaamheid,
tweedons, dat zij die het rad in handen
hebben, nuchter zijn alvorens zij het be
sturen en dat zulks onderzocht werd. Het
voorval van één dezer (lagen is wel heel
bar. Een zekero mej. A. D„ woonachtig te
Hilversum, heeft aangifte gedaan hij onze
politie, dat zij Woensdag 9 juli 's avonds
eirea 12 uur met een vriendin en een
vriend wandelde op de Hilvorsumsche
straatweg. Ter hoogte van het punt hal
verwege de waterleiding en de tol kwam
haar een auto achterop. Mej. I). liep heo-
lomaal rechts van den weg. Op een gege
ven moment stak de bestuurder, die zigzag
over den straatweg reed, en blijkbaar
dronken was, pardoes over en slingerde
haar tegen den weg, zoodat mej. D. op
het gra9 terecht kwam. Zij kreeg n.l. een
slag van een der lantaarns. Bewusteloos
bleef zij liggen. De auto ree.l door alsof
er niets gebeurd was.
Achter deze auto reed een tweede, die
onmiddellijk gas gal" en den wegijlenden
wagen inhaalde oni het nummer te eontro-
lc-eren. Toen deze chauffeur het nummer
wist, reed hij terug en haalde het. meisje
op, zette haar in zijn wagen en bracht
haar thuis met haar vriend en vriendin.
Dit was tenminste een gentleman. Het
Ibleek, dat het nummer G 2394 }>ehoorde
bij den wagen van baron M. S. tot E. te
Hilversum. De/e zal er zeker meer van
I hooren want er is een proces-verbaal van
liet voorval opgemaakt.
liet is weer ec-n waarschuwing voor ons,
voege voetgangers om, wanneer we op den
weg loopen. al loopen we good en rechts
on wat dies meer zij, bij het naderen van
een auto maar spoorslags een boom te
omvatten en daarin te stijgen. Het insti
tuut voetgangers is in deze moderne maat
schappij iels overbodigs, in elk geval,
men ziet dat onze openbare veiligheid
toch maar een zéér relatief begrip is.
Zij wisten niet wat ze deden.
Er waren eens twee Amsterdammers,
twee rasechte. De eene heette Ester de .I.
en haar aanstaand mannetje David L. Ik
ga u geen sprookje vertellen, geliefde le
zers, want de aanhef zou u doen vermoe
den dat het dit werd. Geenszins ga ik u
een fantasietje vertellen, maar een ver
haal met achter- eu ondergrond.
Ik zeide, er waren dun twee rasechte
Amsterdammers. Van dezulken, dio nog
van de dorpsehe gewoonten on w edergebo
ren zijn en die aardappels zien groeien
aan de hoornen en nieenen dat het koren
er uit 7.iet als klapbessen. Erg warm was
het Zondag en David fluisterde zijn Ester
in. dat hij van de natuur wilde genieten
„met volle teugen"., zei hij en smakte
met de lippen.
Nu vertelt men, dat Laren het ongerepte
natuurschoon heeft.... waarachtig, dat.
vertelt men. Men heeft daar, zoo zegt
men, weelderige bossehen, oerbosschen en
schoon villa's met prachtige waranda's. Je
kunt daar in Laren <Loen wat je wilt. Van
daar dat David liet. plan verleidelijk toe
scheen om mot Ester naar Laren te gaan.
Smoorheet was hot in Amsterdam. De
mensehen 'liepen kleverig langs elkaar en
als ze toevallig eens togen eikuur aanhot
sten oindat ze te lui waren uit te wijken,
vloekten zo, of deden ze onaangenaam.
Het was er zóó vol en heet Zondag, dat
het David moest toeschijnen (David, die
van de natuur zooveel hield) alsof de
stad een groote vliegenvanger was, waar
in duizenden zwarte vliegen nijdig en
gonzend door elkaar raasden tegen de
rondgewelfde horretjes. Inderdaad was er
ook veel lucht vail bier in de stad, vooral
als je 'langs de café's liep. Op dit bier
vliegen vele vliegen aan en worden ver
leid. Enfin., ze gingen op weg en gre
pen een Gooiseh trammetje. Onderweg
plakten ze hun neuzen tegen de ruiten en
smikkeldon wat zuurballen op.
In Laren stapten ze uit! Waarheen?
Eerst wat. limonade uit een rietje, eerst
oen sigaar en een banaan en dan zouden
ze verder zien. Ze doolden door onze „lie
felijke landauwen" en kwamen bij de
Lingenskampwog. „Ach, hoe welig wuifde
liet. blonde gras!" zoo dacht David en al
licht ook Ester, die opmerkte, dat bet
hooi bijna rijp was.
Ze daehten niet dat het koren was. Ze
wisten het niet. Ze drongen het liooge
gras in plukten achteloos sprietjes. Mid
denin gekomen legde David zich languit
neer en zei: „Ga zitten Ester eu laten
we genieten van de natuur met volle teu
gen". Ook Ester zeeg neer. Trommeltjes
werden uitgepakt. Een jas uitgespreid en
het. diner ving aan.
Midden in deze verrukkelijke zaligheid
klonk een stem „wat motten jullie daar?'"
..Gaat. jou dat aan?" riep David terug.
„Tk kan me zelf l>est. redden". Do stem
zweeg, iemand fietste hard weg. Men
hoorde giebelen en praten. Een kwartier
later was plotseling een politieagent daar.
„Of ze gek waren?" David rees omhoog,
verslikte zich in een haverkorrel, lieeseh
zn bretel over z'n schouder en vroeg' „hè!"
„Of u gek bent, weet u dan niet, dat u
midden in bet koren zit?" „En wat zou
dat?" „Wat zou dat? hoe is uw naam;
waar en wanneer l>ent u geboren?" Daar
zaten ze! Bekeurd! ,,Ze wisten niet, dat ze
op het koren zaten, ze (lachten, dat liet
gras was of de agent eris op wou steken?"
's Avonds ró Amsterdam thuis gekomen
dacht David aan het verhaal van één zij
ner voorvaderen, die N.R. fakkels gebon
den had aan de staarten der vossen en ze
brandend door hef koren had gejaagd.
Wal was hij dan kalm geweest. IIij zou
die wed. S. te Laren eens schrijven, waar
om ze zoo moest optreden en hij schreef:
„Geachte Mevrouw. Hierbij doe ik U we
ten als dat ik U handelwijze van doelu
extra ordinair vind. U moet U wat be-
hoerschen voortaan en niet dadelijk naar
de pelisie loopen. U koren is alleen waf
plat, nou! oen regentje en het is ter weer!
Moet U daarover gijn verkoope? We bon
ne hier In .Amsterdam andere zeden ge
woon en houden niet van zulkdanig ge-
doentc. De korenaren, die we verpos heb
ben mot U maar beschouwen als zoodanig,'
alsdat ik hiervoor de zegeltjes insluit, 't.
welk doende U David".
Lozers, is dit een verhaal met achter
grond en basis of niet?
De Mariavereeniging.
Morgenavond houdt de Maria verocniging
alhier een driemaandelijkselie vergadering
in het Sint Vitusgcbouw. De punten van
de agenda zijn: 1 Notulen. 2. Installatie
van nieuwe leden. 3. Besproking van den
heschrijvingsbriel der algemeeno vergade
ring te Zwolle. 4. Rondvraag.
Een belangrijk telegram.
„Blaricums Belang" staat flink op de
bres wanneer er iets is, wal. verbetering
behoeft. Zoo ook nu weer.
Met deze zomermaanden, nu er vó l pen
siongasten in onze gemeente verblijven en
vele inwoners logo's ontvangen, vooral op
de Zondagen, blijkt liet. een groote last Ie
zijn, dat men alleen 's morgens van 8 tot
9 uur kan opbellen of telegrafeeren. Ver
schillende malen werd de vraag geuit, of
het. niet. mogelijk zou zijn, dat het post
kantoor ook Zondagsmiddags gelegenheid
bood tot verzenden van telegrammen en
telefoneeren.
Maar men komt met deze vragen niet
vorder, want onze directeur kan natuur
lijk daartegen niets doen. Iïot bestuur van
Blaricums belang heeft, besloten om een
poging te doen, om aan deze toestand een
einde te maken, liet is echter nog de
vraag of deze poging resultaat hoeft, om
dat de door hen gevraagde wijziging der
diens! ongetwijfeld onkosten zal mede
brengen Gistermorgen echter werd het
navolgende telegram verzonden aan den
Minister van Waterstaat.
„Wegens vestiging van vele nieuwe ge
zinnen en groot aantal zomergasten, ver-
eken dringend ojienstelling post-, tele
graaf- en telefoonkantoor Zondag? van één
tot twee uur". Het telegram is óndertee-
ken.l door den voorzitter der verocniging,
den lieer Ter Brugge en den secretaris Dr.
Visser alhier. Laten wij hopen, dat dit te
legram succes heeft, want, velen zullen
met deze openstelling zeer gebaat zijn.
De Melkfabriek.
De Eerste Gooische Coop. ïvfelkfubriek
alhier, waaraan verleden jaar een nieu
we directeur werd benoemd, heeft, mede
door do uitbreiding van den Go isehen
veestapel, als vergrooting der schaar voor
de Ecrfgcoiers, haar bedrijf lieduideml
kunnen uitzetten; vorige week werd hot
derde filiaal, aanvankelijk als onderdeel
van Bussuni te Naaiden geopend, zoodat
met 't Laronsche filiaal mede, liet afzet
gebied reeds tot drie gemeenten buiten
Huizen werd uitgebreid. De plannen om
ook Hilversum in liet leyeringsgebiéd to
betrekken, zijn vrijwel gereed; het aantal
melkventers is in verhaald hiermede tot 12
gestegen, in evenredigheid mot liet tech
nisch personeel, terwijl den beer Vroege,
den tegenwoordigoii leider, een assistent,
een boekhouder en een controleur werd tor
zijde gesteld.
Met bedrijf is thans op volle capaciteit;
de zomermaand mi moeten hot voornamelijk
doen: waar aanvankelijk de dagnanvoer
pl. m. 6(10 L. melk bedroog, is deze reeds
gestegen tot ruim 3000 L. per dag. Hoewel
h"t Huizer melkvee een belangrijk kwan
tum iu de productie levert, was deze aan
voer al niet meer voldoende oni in de be
hoefte te - voorzien; er wordt, thans ook
rauwe melk ontvangen uit Eemnes, Kaar
den en Bussuni. Ook is liet oen gunstig
teeken, dat de boeren, welke nog geen lid
van de onderneming zijn, hun o\ermelk
naar de fabriek gaan brengen. De omzet,
is vooral toegenomen, doordat de venters
wérden overgenomen, die zelve al oen go-
heele wijk hadden; er zijn dan ook reeds
ontwerpen gereed om de fabriek te ver
bouwen, waarbij het kantoer beneden zal
