NIEUWE NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR Amersfoort, Baarn, Biscloten, Eemnes, HaiersveM, Hoevelaken, Hooglanfl, Lensden, Soest, mm- Sctierpenzeel, Zaterdag 1 Januari 1881. Bij den overgang. No. 1. Tiende Jaargang. Uitgever: A. BI. Slothouwer, Advertentiën kunnen inge zonden worden tot uiterlijk 's morgens S'/junrdes Woens dags en Zaterdags. Eene viermaal geplaatste ad vertentie wordt slechts drie maal in rekening gehraeht. FEUILLETON. Belangeloos en Trouw. iMERSFOORTSCHE COURANT Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden f 1,—. Franco door het geheele Rijk1,10. Afzonderlijke nummers 3 Cent. Dit Blad verschijnt des Woensdags- en des Zaterdags. TB AMBBSFOOET. AdvertentiSn vsn 1—0 regel*O.ófl. Iedere regel meer 0.0S. Groote letters worden berekend nssr plastsruimt». Advertentiën zende men den dig vóór de uitgave in. Voor zichzelven heeft ieder volkomen het recht, de gebruikelijke termen waarmede we gewoon zijn den overgang des jaars te begroeten, als iets erg banaals te beschou wen: het //vaarwel aan 't oude, welkom aan 't nieuwe," of welke andere uitdruk kingen alsdan bestemd zijn onze vriend schappelijke gedachten weer te geven, heb ben alleen zin voor hem, die er de poë zie van weet te bevatten. Toch luisteren, durven wij veron derstellen, de meesten met belangstel ling naar die woorden, als zij hun straks in de ooren klinken. Toch rijst in de borst der meesten een ernstige gedachte op, wan neer het punt is bereikt waarop 1880 tot zijn voorgangers wordt verzameld en men het een laatsten groet brengt; en trilt er een uitdrukking van hoopvolle verwachting in de stem waarmede wij zijn opvolger het welkom toeroepen. Hij, die een oog vol dankbaarheid laat gaan o jer zijn gezin, en zich herinnert dat het brood des bescheiden deels nimmer ont brak, die voorspoedig geweest is in zijn zaken of in den loop van het vervlogen jaar een XI. z/Gij zijt eene fijne beoordeelaarster, Ella, ik zie dat men zich zeer voor u in acht moet nemen," antwoordde hij op een' toon waarin hij te vergeefs iets schertsends poogde te brengen. //Anderen daarentegen zijn weder zoo schoon en edel gedacht," ging zij voort schijnbaar zonder op zijne woorden te letten, zoodat ik mij daarin met mijn gansche hart kan verdiepen." z/En dat zijn z/Bij voorbeeld deze geheele reeks van tee- keningen. De eerste vertelt duidelijk de ge schiedenis van twee jonge menschen, die el kander op het karnaval in Rome ontmoeten, en reeds dadelijk wederzijdsche liefde begin nen te gevoelen. Heb ik geen gelijk F" En toen hij toestemmend knikte, voer zij voort z/Deze tweede schets hier is de voortzetting van d.en aangevangen roman. Gij hebt er on der geschreven //onbespied," de jongeling heeft zijne lieve gemaskerde van het karna val in de kerk wedergevonden, en steekt haar, terwijl zij biddend naast elkander ne- derknielen een briefje toe. Op de derde schets, //eene stille zee," zijn de gelieven vereenigd, en zitten hand in hand in het of meer zijner dierbaarste wenschen in ver vulling zag komen, hij stamelt de bede, dat het jaar der naaste toekomst hem gun stig moge blijven. Wie met tegenspoed te worstelen, wie een bemind pand moest af staan aan den dood, wie menige teleur stelling had te oogsten of terugziet op het wrak van zijn gestrandde verwachtingen, voelt zich als het ware verlicht wanneer de laatste klokslag van het stervende jaar zich doet hooren, en zijn hart opent zich onwillekeurig voor de hoop, dat thans ook in zijn lot een keerpunt moge zijn geko men. Maar voor allen, gelukkigen en be proefden, is de Nieuwjaarsgroet een wekstem ten leven. Zullen we thans, nu we ons gereed ma ken voor het eerst in 1881 onze lezers te gemoet te treden, in breede trekkende geschiedenis van zijn voorganger pogen te schetsen Er bestaat reden genoeg om dat te doen. Den historieschrijver ontbreekt het weer niet aan redenen om 1880 niet onop gemerkt voorbij te laten gaan. We herinneren ons slechts den langza- men maar zekeren voortgang van het ontbindingsproces waarin de eens zoo machtige Ottomanische staat in het Zuid- Oosten van ons werelddeel zijn krachten voelt wegzinken. Op zichzelf beschouwd zou die catastrophe, die eenmaal komen moet al poogt men haar door kunstmid delen van allerlei aard te vertragen, weinig beteekenen, maar de mogelijke, de waarschijnlijke gevolgen met het oog op de verhouding der Europeesche volken, tot de tanden gewapend, al hun inspanning bootje, dat, door de blauwe golfjes van de Middellandsche zee zacht geschommeld op goed geluk voortdrijft. De gelukkigen let ten er niet op, voor hem bestaat er geen tijd nog eeuwigheid meer, zij denken slechts aan zich zeiven en aan hunne liefde." z/In die schoone vergetelheid hebben zij ook de betoovering van den blauwen Italiaan- schen hemel niet noodig," zeide Gustaaf, Hdatzelfde kan ook op de koude noordelijke zeeën plaats grijpen." Zij knikte. //Het romantische ligt ook niet in de omgeving, maar wel in het hart. Maar het is nog niet gedaan. Hier is het laatste beeld, //verlaten." Dat zie ik het liefst. De uitdrukking op het gezicht van het meisje is zoo zielvol en waar, dat het mij altijd bij zonder aangrijpt. Ik gevoel een innig mede lijden met de arme, die met loshangende haren aan den oever nederzit en met droevige maar droge oogen het schip nastaart, het welk met snelle vaart den geliefden zoo ver van haar verwijdert." z/Gij zijt eene dichteres Ella." Den samen hangtusschen die verschillende schetsen hebt gij zelve er in aangebracht, ik voorzeker niet." h Ja, waarlijk," vroeg zij ongeloovig. //Ik verbeeldde mij in mijne eenvoudigheid dat deze blaadjes een geheelen roman vertelden, en gij zegt dat gij er niets bij gedacht hebt //Dat zeg ik niet, ik meen maar alleen dat wijdende aan de edele en nuttige taak versterking der strijdkrachtenWanneer we den ernst der ontknooping goed be grijpen, dan zullen ook de episoden door 1880 er aan toegevoegd, al waren ze soms van min of meer bespottelijken aard, niet onbelangrijk worden geacht. Die wapeningen zelf, het voorbijzijnd jaar heeft ook alweer een handje geholpen om ze te doen toenemen, zij een ver schijnsel van het hoogste gewicht. Zij die ze uitlokken spelen met vuurze voeden hun legers met de edelste sappen, voor de nationale ontwikkeling onmisbaarde welvaart vermindert, de ontevredenheid neemt toe, het socialisme, dat is de be wustheid van totale onvoldoendheid der bestaande toestanden en de drang om, het koste wat het wil, andere in het leven te roepen in de hoop dat zij beter mogen uitvallen, nemen toe, ondanks repres sieve maatregelen. Tot welken graad kan de drukking, fiscale en administratieve, nog worden opgevoerd zonder vrees voor ontploffing F Doch laat ons niet voortgaan op dien toon. Als we over al deze dingen naden ken, dan mogen we elkander wel geluk- wenschen, burgers te zijn van een staat die vrede van binnen en vrede naar bui ten heeft kunnen bewaren waar de maat schappelijke orde geen oogenblik werd verstoord, waar vrijheid van spreken en schrijven onbeperkt heerschappij voeren. Wij zijn er dankbaar voor, dat wij leven onder het bestuur van een Koning, dat de liefde van al zijn onderdaneu zoo ruim schoots heeft verdiend en verworvenen deze schetsen, die op verschillende tijden en bij verschillende gelegenheden ontstaan zijn, de samenhang, die gij er aan gegeven hebt, niet bepaald behoeven te bevatten. Het is slechts de uiting eener poëtische ziel, gelijk de uwe Ella." i/O, hoe jammer sprak zij droevig, //ik had mij reeds zoo vast verbeeld, dat ik ze zoo heel goed begrepen had, ik dacht u naar den geest eenigszins nabij te komen, dewijl ik nu voelde wat gij moest gevoeld hebben toen gij deze teekeningen op het papier bracht en nu F" //Bedroeft u dat werkelijk F" vroeg Gu staaf met warmte. Zij knikte toestemmend. z/En als ik u nu eens zeide dat gij mij werkelijk goed begrepen hebt, en dat gij naar den geest met mij verwant zijt, zoo verwant als twee zielen en harten slechts met eenige mogelijkhéid zijn kunnen die" hier hield hij eensklaps stil. Zij zag hem aan, met eene uitdrukking van blijde verrassing en drukte de rechterhand vast op haar klop pend hart. z/De trouwste vriendschap aan elkander verbindt, vervolgde hij met eene bijna on hoorbare stem, en drukte een kus op de hand welke de schets nog vasthield, om op die wijze te verbergen dat hij doodsbleek gewor den was. //Gelooft gij dat ik uw vriend ben, Ella?" terwijl we ons herinneren dat het verloopen jaar ons Vorstenhuis mild is geweest, vragen wij ook van zijn opvolger zegen over den Oranjestam. Zullen we trachten, de wenschen onder woorden te brengen, waarmede Neerlands zonen en dochteren het jaar 1881 inwach ten F Och, ze zijn zoo vele en zoo velerlei, dat de nieuwe telg der negentiende eeuw niet behoeft te vreezen dat het hem aan bezigheid zal ontbreken, indien hij slechts aan een gedeelte van ons verlangen wil trachten te voldoen. Zal hij een goeden naam verdienen bij tijdgenoot en nakomelingschap, dan moet hij in de eerste plaats eens beproeven of het hem nu eindelijk mag gelukken den bloei van het tappersbedrijf een weinig te belem meren, en, door belangrijke vermindering van de opbrengst van den accijns op het ge distilleerd, een bres te schieten in onze financien. Onderscheiden van zijn voorgan gers hebben reeds beloofd dat zij het doen zouden, maar //lange mijlen leggen tus- schen doen en zeggen." Vervolgens, als hij eens zoo goed wilde zijn de ,/quaestie" de jammerlijk vervelende en uiterst kostbare quaestie van onze //verdedigbaarheid" tot een goed einde te brengen 1881, wees ons allen goedMaar de zonen des vaderlands vaderlandslievend in den edelen zin van het woord, leg waarheid en rechtschapenheid in de harten en op de lippen van het opkomend geslacht. Maak onze mannen werkzaam en spaarzaam, onze vrouwen nederig en zuinig, onze partij mannen eerlijk, onze politieke drijvers gema- z/Ja," fluisterde zij. z/En zult gij altijd aan mijne vriendschap, aan mijne onveranderlijke hoogachting blij ven gelooven, zult gij, wat er ook gebeuren moge, nooit aan mij gaan twijfelen F" »Gij spreekt zoo zonderling Gustaaf," fluisterde zij met steeds toenemende verwar ring, die aan haar reeds zoo lief gezièffiije eene onuitsprekelijke bekoorlijkheid Ver leende. z/Ik ben ook vreemd, ik moet het wel zijn," vervolgde hij diep bewogen. //Gij zult wellicht reeds spoedig den sleutel van een gedrag in handen hebben, dat hen, die mij het dierbaarst op aarde zijn met wantrou wen vervult Zult gij dan, wanneer ieder een mij bespot en veroordeelt, mij toch nog in uw hart vrijspreken, zult gij dan nog wil len gelooven dat geene onberedeneerde dwaasheid mij dwong om aldus te handelen, wilt gij mij de troostrijke zekerheid schen ken, dat gij Ella, gij ten minste, mij uwe deelneming en toegenegenheid toch niet zult onthouden F" Zij keek hem verwonderd en vragend aan. Zij begreep niet wat die geheimzinnige, met zoo veel ontroering uitgesprokene woorden moesten beteekenen. Iets begreep zy echter zeer goed, namelijk dat hij haar lief had, en dat hem aan hare gevoelens vrij wat meer gelegen was, dan aan die der geheele wereld. z/Wat gij ook doen moogt, ik zal altijd

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1881 | | pagina 1