NIEUWE
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
Amersfoort, Baarn, Biscloten, Eemnes, HaiersveM, Hoevelaken, Hooglanfl, Lensden, Soest,
mm- Sctierpenzeel,
Zaterdag 1 Januari 1881.
Bij den overgang.
No. 1.
Tiende Jaargang.
Uitgever: A. BI. Slothouwer,
Advertentiën kunnen inge
zonden worden tot uiterlijk
's morgens S'/junrdes Woens
dags en Zaterdags.
Eene viermaal geplaatste ad
vertentie wordt slechts drie
maal in rekening gehraeht.
FEUILLETON.
Belangeloos en Trouw.
iMERSFOORTSCHE COURANT
Abonnementsprijs voor Amersfoort per 3 maanden f 1,—.
Franco door het geheele Rijk1,10.
Afzonderlijke nummers 3 Cent.
Dit Blad verschijnt des Woensdags- en des Zaterdags.
TB AMBBSFOOET.
AdvertentiSn vsn 1—0 regel*O.ófl.
Iedere regel meer 0.0S.
Groote letters worden berekend nssr plastsruimt».
Advertentiën zende men den dig vóór de uitgave in.
Voor zichzelven heeft ieder volkomen het
recht, de gebruikelijke termen waarmede
we gewoon zijn den overgang des jaars te
begroeten, als iets erg banaals te beschou
wen: het //vaarwel aan 't oude, welkom
aan 't nieuwe," of welke andere uitdruk
kingen alsdan bestemd zijn onze vriend
schappelijke gedachten weer te geven, heb
ben alleen zin voor hem, die er de poë
zie van weet te bevatten.
Toch luisteren, durven wij veron
derstellen, de meesten met belangstel
ling naar die woorden, als zij hun straks in
de ooren klinken. Toch rijst in de borst
der meesten een ernstige gedachte op, wan
neer het punt is bereikt waarop 1880 tot
zijn voorgangers wordt verzameld en men
het een laatsten groet brengt; en trilt er
een uitdrukking van hoopvolle verwachting
in de stem waarmede wij zijn opvolger het
welkom toeroepen.
Hij, die een oog vol dankbaarheid laat
gaan o jer zijn gezin, en zich herinnert dat
het brood des bescheiden deels nimmer ont
brak, die voorspoedig geweest is in zijn zaken
of in den loop van het vervlogen jaar een
XI.
z/Gij zijt eene fijne beoordeelaarster, Ella,
ik zie dat men zich zeer voor u in acht
moet nemen," antwoordde hij op een' toon
waarin hij te vergeefs iets schertsends poogde
te brengen.
//Anderen daarentegen zijn weder zoo
schoon en edel gedacht," ging zij voort
schijnbaar zonder op zijne woorden te letten,
zoodat ik mij daarin met mijn gansche hart
kan verdiepen."
z/En dat zijn
z/Bij voorbeeld deze geheele reeks van tee-
keningen. De eerste vertelt duidelijk de ge
schiedenis van twee jonge menschen, die el
kander op het karnaval in Rome ontmoeten,
en reeds dadelijk wederzijdsche liefde begin
nen te gevoelen. Heb ik geen gelijk F" En
toen hij toestemmend knikte, voer zij voort
z/Deze tweede schets hier is de voortzetting
van d.en aangevangen roman. Gij hebt er on
der geschreven //onbespied," de jongeling
heeft zijne lieve gemaskerde van het karna
val in de kerk wedergevonden, en steekt
haar, terwijl zij biddend naast elkander ne-
derknielen een briefje toe. Op de derde
schets, //eene stille zee," zijn de gelieven
vereenigd, en zitten hand in hand in het
of meer zijner dierbaarste wenschen in ver
vulling zag komen, hij stamelt de bede,
dat het jaar der naaste toekomst hem gun
stig moge blijven. Wie met tegenspoed te
worstelen, wie een bemind pand moest af
staan aan den dood, wie menige teleur
stelling had te oogsten of terugziet op het
wrak van zijn gestrandde verwachtingen,
voelt zich als het ware verlicht wanneer
de laatste klokslag van het stervende jaar
zich doet hooren, en zijn hart opent zich
onwillekeurig voor de hoop, dat thans ook
in zijn lot een keerpunt moge zijn geko
men. Maar voor allen, gelukkigen en be
proefden, is de Nieuwjaarsgroet een wekstem
ten leven.
Zullen we thans, nu we ons gereed ma
ken voor het eerst in 1881 onze lezers
te gemoet te treden, in breede trekkende
geschiedenis van zijn voorganger pogen te
schetsen
Er bestaat reden genoeg om dat te
doen. Den historieschrijver ontbreekt het
weer niet aan redenen om 1880 niet onop
gemerkt voorbij te laten gaan.
We herinneren ons slechts den langza-
men maar zekeren voortgang van het
ontbindingsproces waarin de eens zoo
machtige Ottomanische staat in het Zuid-
Oosten van ons werelddeel zijn krachten
voelt wegzinken. Op zichzelf beschouwd
zou die catastrophe, die eenmaal komen
moet al poogt men haar door kunstmid
delen van allerlei aard te vertragen, weinig
beteekenen, maar de mogelijke, de
waarschijnlijke gevolgen met het oog op
de verhouding der Europeesche volken,
tot de tanden gewapend, al hun inspanning
bootje, dat, door de blauwe golfjes van de
Middellandsche zee zacht geschommeld op
goed geluk voortdrijft. De gelukkigen let
ten er niet op, voor hem bestaat er geen tijd
nog eeuwigheid meer, zij denken slechts aan
zich zeiven en aan hunne liefde."
z/In die schoone vergetelheid hebben zij
ook de betoovering van den blauwen Italiaan-
schen hemel niet noodig," zeide Gustaaf,
Hdatzelfde kan ook op de koude noordelijke
zeeën plaats grijpen."
Zij knikte. //Het romantische ligt ook niet
in de omgeving, maar wel in het hart. Maar
het is nog niet gedaan. Hier is het laatste
beeld, //verlaten." Dat zie ik het liefst. De
uitdrukking op het gezicht van het meisje is
zoo zielvol en waar, dat het mij altijd bij
zonder aangrijpt. Ik gevoel een innig mede
lijden met de arme, die met loshangende
haren aan den oever nederzit en met droevige
maar droge oogen het schip nastaart, het
welk met snelle vaart den geliefden zoo ver
van haar verwijdert."
z/Gij zijt eene dichteres Ella." Den samen
hangtusschen die verschillende schetsen hebt
gij zelve er in aangebracht, ik voorzeker
niet."
h Ja, waarlijk," vroeg zij ongeloovig. //Ik
verbeeldde mij in mijne eenvoudigheid dat
deze blaadjes een geheelen roman vertelden,
en gij zegt dat gij er niets bij gedacht hebt
//Dat zeg ik niet, ik meen maar alleen dat
wijdende aan de edele en nuttige taak
versterking der strijdkrachtenWanneer
we den ernst der ontknooping goed be
grijpen, dan zullen ook de episoden door
1880 er aan toegevoegd, al waren ze
soms van min of meer bespottelijken aard,
niet onbelangrijk worden geacht.
Die wapeningen zelf, het voorbijzijnd
jaar heeft ook alweer een handje geholpen
om ze te doen toenemen, zij een ver
schijnsel van het hoogste gewicht. Zij die
ze uitlokken spelen met vuurze voeden
hun legers met de edelste sappen, voor
de nationale ontwikkeling onmisbaarde
welvaart vermindert, de ontevredenheid
neemt toe, het socialisme, dat is de be
wustheid van totale onvoldoendheid der
bestaande toestanden en de drang om, het
koste wat het wil, andere in het leven te
roepen in de hoop dat zij beter mogen
uitvallen, nemen toe, ondanks repres
sieve maatregelen. Tot welken graad kan
de drukking, fiscale en administratieve,
nog worden opgevoerd zonder vrees voor
ontploffing F
Doch laat ons niet voortgaan op dien
toon. Als we over al deze dingen naden
ken, dan mogen we elkander wel geluk-
wenschen, burgers te zijn van een staat
die vrede van binnen en vrede naar bui
ten heeft kunnen bewaren waar de maat
schappelijke orde geen oogenblik werd
verstoord, waar vrijheid van spreken en
schrijven onbeperkt heerschappij voeren.
Wij zijn er dankbaar voor, dat wij leven
onder het bestuur van een Koning, dat de
liefde van al zijn onderdaneu zoo ruim
schoots heeft verdiend en verworvenen
deze schetsen, die op verschillende tijden
en bij verschillende gelegenheden ontstaan
zijn, de samenhang, die gij er aan gegeven
hebt, niet bepaald behoeven te bevatten.
Het is slechts de uiting eener poëtische ziel,
gelijk de uwe Ella."
i/O, hoe jammer sprak zij droevig, //ik
had mij reeds zoo vast verbeeld, dat ik ze
zoo heel goed begrepen had, ik dacht u naar
den geest eenigszins nabij te komen, dewijl
ik nu voelde wat gij moest gevoeld hebben
toen gij deze teekeningen op het papier
bracht en nu F"
//Bedroeft u dat werkelijk F" vroeg Gu
staaf met warmte.
Zij knikte toestemmend.
z/En als ik u nu eens zeide dat gij mij
werkelijk goed begrepen hebt, en dat gij
naar den geest met mij verwant zijt, zoo
verwant als twee zielen en harten slechts
met eenige mogelijkhéid zijn kunnen die"
hier hield hij eensklaps stil. Zij zag hem aan,
met eene uitdrukking van blijde verrassing
en drukte de rechterhand vast op haar klop
pend hart.
z/De trouwste vriendschap aan elkander
verbindt, vervolgde hij met eene bijna on
hoorbare stem, en drukte een kus op de hand
welke de schets nog vasthield, om op die
wijze te verbergen dat hij doodsbleek gewor
den was. //Gelooft gij dat ik uw vriend ben,
Ella?"
terwijl we ons herinneren dat het verloopen
jaar ons Vorstenhuis mild is geweest, vragen
wij ook van zijn opvolger zegen over den
Oranjestam.
Zullen we trachten, de wenschen onder
woorden te brengen, waarmede Neerlands
zonen en dochteren het jaar 1881 inwach
ten F Och, ze zijn zoo vele en zoo velerlei,
dat de nieuwe telg der negentiende eeuw
niet behoeft te vreezen dat het hem aan
bezigheid zal ontbreken, indien hij slechts
aan een gedeelte van ons verlangen wil
trachten te voldoen.
Zal hij een goeden naam verdienen bij
tijdgenoot en nakomelingschap, dan moet
hij in de eerste plaats eens beproeven of het
hem nu eindelijk mag gelukken den bloei
van het tappersbedrijf een weinig te belem
meren, en, door belangrijke vermindering
van de opbrengst van den accijns op het ge
distilleerd, een bres te schieten in onze
financien. Onderscheiden van zijn voorgan
gers hebben reeds beloofd dat zij het doen
zouden, maar //lange mijlen leggen tus-
schen doen en zeggen."
Vervolgens, als hij eens zoo goed
wilde zijn de ,/quaestie" de jammerlijk
vervelende en uiterst kostbare quaestie van
onze //verdedigbaarheid" tot een goed einde
te brengen
1881, wees ons allen goedMaar
de zonen des vaderlands vaderlandslievend
in den edelen zin van het woord, leg
waarheid en rechtschapenheid in de harten
en op de lippen van het opkomend geslacht.
Maak onze mannen werkzaam en spaarzaam,
onze vrouwen nederig en zuinig, onze partij
mannen eerlijk, onze politieke drijvers gema-
z/Ja," fluisterde zij.
z/En zult gij altijd aan mijne vriendschap,
aan mijne onveranderlijke hoogachting blij
ven gelooven, zult gij, wat er ook gebeuren
moge, nooit aan mij gaan twijfelen F"
»Gij spreekt zoo zonderling Gustaaf,"
fluisterde zij met steeds toenemende verwar
ring, die aan haar reeds zoo lief gezièffiije
eene onuitsprekelijke bekoorlijkheid Ver
leende.
z/Ik ben ook vreemd, ik moet het wel
zijn," vervolgde hij diep bewogen. //Gij zult
wellicht reeds spoedig den sleutel van een
gedrag in handen hebben, dat hen, die mij
het dierbaarst op aarde zijn met wantrou
wen vervult Zult gij dan, wanneer ieder
een mij bespot en veroordeelt, mij toch nog
in uw hart vrijspreken, zult gij dan nog wil
len gelooven dat geene onberedeneerde
dwaasheid mij dwong om aldus te handelen,
wilt gij mij de troostrijke zekerheid schen
ken, dat gij Ella, gij ten minste, mij uwe
deelneming en toegenegenheid toch niet zult
onthouden F"
Zij keek hem verwonderd en vragend aan.
Zij begreep niet wat die geheimzinnige, met
zoo veel ontroering uitgesprokene woorden
moesten beteekenen. Iets begreep zy echter
zeer goed, namelijk dat hij haar lief had, en
dat hem aan hare gevoelens vrij wat meer
gelegen was, dan aan die der geheele wereld.
z/Wat gij ook doen moogt, ik zal altijd