AARDAPPELEN. ie in twijfel mocht verkeeren AARDAPPELEN, 'h ADVERTENTIE N. PUBLIEKE VERKOOPING. publiek verkoopen: BUITENLAND. Keizer Alexander III moet de hand reeds aan den ploeg gelegd hebben en bezig zijn hervormingen in zijn bestuur in te voeren, die strekken kunnen tot bevrediging van de rechtmatige eischen van een volk, dat zich zijn eigenwaarde bewust is. Het Kabinet zal o.a. hervormd worden en meerdere macht verkrijgen, ook macht I op den tot nog toe onbegrensder, wil van den Czaar. Ook de politie zal groote hervormingen ondergaan. Weldra begint te Petersburg een nieuw proces, tegen deelhebbers aan den moord op Czaar Alexander II. Van de 300 onder zware verdenking in hechtenis genomen personen zullen 17 terecht staan, tegen welke het Openbaar Ministerie zulke be wijzen meent in handen te hebben, dat het, naar men verneemt, ook tegen hen de doodstraf eischen zal. De minister Gladstone is licht ongesteld en moest Vrijdag zijn kamer houden. De Standard kondigt op goed gezag de bijeenroeping aan van de conservatieve par tijhoofden op heden, ten einde goed te keu ren de keus van Salisbury als aanvoerder. Salisbury zou de geheele partij aauvoeren, terwijl Northcote onder Salisbury aan het hoofd zou staan van de oppositie in het La gerhuis. De keuze van Salisbury vindt niet onverdeeld den bijval dtr conservatieven. De Times acht het bericht omtrent de conversie van Spanje's schuld onjuist. De Daily News daarentegen deelt officieus mede, dat de regeering van Spanje voor nemens is een plan daartoe in te dienen. De Daily News acht het onwaarschijnlijk dat de Cortes vóór October het plan zal onderzoeken en gelooft niet dat het tegen woordig Kabinet stabiel is. De telegrammen uit Durban aan de Engelsche bladen behelzen onrustbarende berigten over de dreigende houding der inboorlingen. De Kafferhoofden, waaronder Johannes wordt genoemd, willen van geen heerschappij onder de Boeren hooren. Zij zouden van plan zijn ten strijde te trek ken als de nieuwe grensregeling hen niet buiten het Boeren-gebied sluit. Des noods zullen zij dan het land verwoesten en te rugtrekken tot den Luluberg, ten einde het Boeren-bewind te trotseren. Van den anderen kant dreigt de oorlog nog altijd van den kant der Boeren. Deze hebben met hun twee duizenden weereen meeting gehouden te Schuin's Spruit, waar een motie werd aangenomen om te pro testeren tegen het wederbezetten van Pot- chefstroom door de Engelschen. Deurwaarder of politieagent in Ierland te zijn, schijnt ook al geen uitgezochte betrekking te wezen. Roosterde men dezer dagen in dat prachtige land een leven de deurwaarder boven een brandend vuur, thans heeft men te Clydani een politieagent de ooren afgeknipt, nadat zijn aanranders hem hadden aangeraden zijn betrekking op te geven, daar het anders ,/iiog slim mer" met hem kon worden. De Eransche Regeering heeft besloten de door Rochefort tegen jl. Zondag belegde meeting, waarin geprotesteerd moest wor den tegen het ophangen van de Nihiliste Helffman, te verbieden. Vrijdag namiddag, weinige minuten over vieren, reed de extra-trein, waarin de Ko ning en de Koningin van België en .de bruid van den Kroonprins gezeten waren, het station te Weenen binnen. De Keizer en Kroonprins Rudolph waren kort te voren daar aangekomen. De Keizer kuste de hand der Koningen. De Kroonprins omhelsde en kuste zijn bruid, waarop hij haar aan den Keizer voorstelde, die haar een kus op het voorhoofd drukte. Beide vorsten begroet ten elkaar op de hartelijkste wijze. Met oorverdoovende toejuichingen begroette een jubelende menigte de vorstelijke personen, die door de schitterend versierde straten naar slot Schönbrunn reden, waar de Kei zerin en de keizerlijke familie het Belgisch koninklijk paar en de bruid op de harte lijkste wijze ontvingen. GEMENGDE BERICHTEN. Wij zijn hier, dus schrijft men uit Roosendaal, als 't ware tot de middeleeu wen teruggekeerd; althans men waant zich zekerlijk tehuis in Turkije of «Spanje. De roovers worden hoe langer zoo brutaler en durven tot zelfs op klaarlichten dag hun bedrijf uit te oefenen. Om zich een klein denkbeeld van den toestand in deze om streken te vormen, diene het volgende Op Zondag den len Mei werd, des na middags te twee uren, op den openbaren weg, de landbouwster C. V. door een roo- ver aangerand, die haar eene portemonnaie met geld ontnam. Een half uur later werden de landbouwster M. en P. R. mede aangerand en dezen zouden stellig al haar geld en welligt nog meer zijn ontroofd, zoo zij niet door eene spoedige vlugt dit herhinderd hadden. De aanrander was uit een houtwal, die zich langs den weg be vindt, te voorschijn gekomen en was schrik niet lezer! nog wel met een mes gewapendVermoedelijk was dit dezelfde persoon, waarvan vroeger melding werd gemaakt. Sedert medio Dec. des vori- gen jaars moeten door dezen roover reeds een elftal aanrandingen gepleegd zijn, waar van negen in de omstreken van Ossendrecht en Putte. Het is te hopen, dat de onver laat spoedig in handen der Justitie zal teregt komen, om op zijn beurt eens flink beroofd te wordenberoofd name lijk van zijne schandelijk misbruikte vrij heid Een vreemde wijze van briefwisseling. Een eigenaardig middel om ongemerkt brieven aan zijne vrouw te kunnen geven gebruikte voor eenige dagen een gevangene te Berlijnaan wien toegestaan was zijn vrouw te zien. Toen de vrouw bij hem kwamomhelsde hij haar op hartelijke wijze en kuste haar. Het oog van den rechter was scherp en deze zag, dat het niet alleen de goede verstandhouding tus- scheu beiden was, dat de man zoo hartelijk was, maar dat er ook smokkelarij plaats had. Hij zag namelijk, dat de man, een opgerold briefje uit den mond in die der vrouw liet overgaan. De rechter beval het briefje te toonen en deze voldeed na lang aarzelen hieraan. Maar nog vóór de rechter het briefje, waarin de gevangene alles aan zijn vrouw had bekend, gelezen had, greep de man het uit zijn handen en verscheurde het, zoodat het hem niet tot nadeel kan strekken. Men heeft echter ingezien, dat men niet te voorzichtig kan zijn met ge vangenen en zal nu in Duitschland die bezoeken van familieleden afschaffen. //Bieng mijn jas bij mijn vrouwMet deze woorden wierp een persoon een voor bijganger op de Pont d'Austerlitz te Parijs zijn jas, die hij had uitgetrokken, over het hoofd en sprong in het water, den an der alzoo belettende hem na te springen. In den jas vond men een briefje van den volgenden inhoud„Daar ik mijn gezin niet meer kan onderhouden, zoek ik den dood. Martin Auguste, Chemin des Epi- nettes." En daaronder: „Rosalie, gij doet mij den dood aan en dat spijt mij." Het lijk heeft men niet teruggevonden. Een der beide onlangs door den prins van Wales aan de diergaarde te Berlijn geschonken olifanten heeft een boosaardige grap uitgehaalddoor zijn oppasser, toen deze den stal verliet, een der slagtanden door de borst te stooten, zoodat de punt door den rug heenstak. Als een zeldzaamheid wordt uit Dier- dorf gemeld, dat een echtpaar bijna te gelijkertijd gestorven en begraven is. De man, 68 jaren oud, werd den 12en April ziek, de vrouw, 63 jaren oud, den 14en April. De vrouw stierf den 16en des morgens te 8 ure, de man, nadat hij eerst den dood van zijn vrouw nog had kunnen constateeren, een uur later. Een bleekersmeisje van negentien jaren te Parijs, dat uit wraakzucht tegen haar ontrouwen minnaar een deze toebehoo- rende werkplaats in brand gestoken had, is door de gezworenen onschuldig verklaard. De minnaar, een zedeloos man, werd door het volk, bij het verlaten der gerechtszaal, uitgejouwd. Te Chester is een poging aangewend om de kazerne in de lucht te laten sprin gen, maar zij mislukte. De daders hadden aan de eene zijde van den muur een kuil gegraven, een lederen zak met kruit daarin gelegd en dien door een brandende lont doen ontploffen. Het gat was echter niet diep genoeg om den muur te ondermijnen, en de ontploffing richtte slechts weinig schade aan. Men schrijft den aanslag toe aan den een of anderen soldaat, die wraak wilde nemen over een hem opge legde straf. Er zijn twee miliciens onder verdenking van de misdaad in hechtenis genomen. Ook te Wolverhampton had eene der gelijke aanslag op de kazerne plaats, die echter mede gelukkig en al verijdeld werd door het nat worden van het kruit. De Russische rechters moeten dikwijls uitspraak doen in gevallen, die lang niet gemakkelijk te beslissen zijn. Zoo had onlangs iemand een eisch tot schadevergoedieg tegen zijn kleermaker ingediend, omdat zijn jas in brand ge vlogen was. De kleermaker had de jas opgeknapt en met benzine schoonge maakt. Toen nu de man met het klee- dingstuk te dicht bij het vuur kwam, vatte het vlam, de drager bekwam hevige brandwonden, lag twee maanden ziek en eischte nu 85 roebel schadevergoeding. Die eisch werd hem echter ontzegd. Een nog zeldzamer geval deed zich dezer dagen voor. Een damedie aan een gevaarlijke kwaal leed, besloot daarover den raad van den wereldberoemden Prof. A. Kieter in te roepen. Een kalender voor 1881, dien zij bezat, gaf het adres en zelfs de spreekuren van den geleerde nauwkeurig op. De dame besloot dus de kostbare en voor haar in haar toestand zeer moeielijke reis van haar woonplaats naar Petersburg te ondernemen, om den professor te raadplegen. Op bet in den kalender aangegeven uur kwam zij in de woning van den geleerde aan, en vernam daar dat Prof. Kieter reeds sedert 8 jaren overleden was. Zij verlangt nu dat de uitgever van den kalender haar de reis- en andere kosten zal vergoeden. Men ziet de beslissing van het gerecht algemeen met groote belang stelling te gemoet. Verleden week werd in het Fransche dorp Wignehies een 92-jarige dame ter aarde besteld, die de jongelieden van de plaats op haar begrafenis genoodigd en hun het noodige had nagelalen om een feestmaal te houden van spiegeleieren met ham en een flesch of wat goede wijn daarbij te drinken. Voorts had zij, geheel in den geest van Byronbeschreven dat niemand bij haar begrafenis een enkelen traan mocht storten. Al de bepalingen der overledene werden stipt opgevolgd en de vroolijke begrafenis liep in de beste orde af. Voor eenige dagen bood een cel in de Eastern Penitentiary te Philadelphia, de gevangenis die Dickens in zijn American notes beschrijft, een vreeselijk schouwspel aan. Twee gevaugenen bewoonden een cel en toen de cipier hun des morgens het ge wone ontbijt kwam brengen, vond hij bei den dood. De oudste lag uitgestrekt op den grond. Een stuk van den deken was om zijn hals gedraaid en verscheidene builen, die door een laars waren toegebragt, mis vormden zijn gelaat. Ook de andere had verscheidene verwondingen en was aan den muur opgehangen. Eerst dacht men aan een dubbelen zelfmoord, maar een briefje dat op de tafel lag, deed spoedig gelooven dat men hier met een moord te doen had. Het briefje bevatte niets dan de woorden „dit is de derde dien ik heb vermoord." Men vermoedt dus dat de moordenaar zijn slagtoffer heeft vermoord en toen zichzelven het leven benomen heeft. Waarom hij dit gedaan heeft, is nog niet ontdekt en zal ook wel nooit ontdekt worden. Twee mariniers te Parijs zagen een meisje van omstreeks 20 jaar op de brug van Asniè- res pogingen aanwenden om de leuning over te klimmen. Zij schoten toe en grepen haar. Wat zij vermoed hadden, bleek waarheid te zijn. Het meisje wilde zich in de Seine werpen, daar zij haar leven moede was. Door de mariniers ondervraagd, verhaalde zij, dat zij verloofd was aan een jong koop man en dat het huwelijk binnen eenige dagen zou voltrokken worden. Doch den vorigen dag had zij een brief van hem ge kregen, waarin hij haar berigtte, dat hij om familieredenen zich gedwongen voelde van het huwelijk af te zien. De wanhoop had zich hierop van haar meester gemaakt, en in dien toestand had zij besloten zich van kant te maken. De mariniers geleid den het meisje hierop naar hare woning, toen zij halverwege haar gewezen bruide gom te gemoet kwam. Eene opheldering volgde, waaruit bleek dat de brief geschre ven was door een laffen grappenmaker. Men verbeelde zich de vreugde van bruid en bruidegom over den gelukkigen afloop dezer historie, die zoo treurig had kunnen eindigen. 't Mag verwondering wekken, dat er niet meer menschen ten gevolge van ongeluk ken om het leven komen dan reeds het geval is. Onophoudelijk ontdekt men ver giften, die gemengd zijn in voorwerpen van dagelijksch gebruik. Men wordt bijna bang iets aan te raken, daargelaten nog op te eten. Het verguldsel van het sint-nikolaasge- bakde gutta perchastoppen van zuigfles- schen; de gekleurde poppen uit den speel goedwinkel, de papieren boorden, de groene bedgordijnen; de zweedsche lucifers zelfs onze postzegels en gegomde brief- couverten, ailes, alles is vergift of kan ver gift zijn. Thans is weder te Wilsdorf in Nassau een onderwijzer gestorven aan de gevolgen eener prik met een verroeste sta len penin de inkt was kwikzilver oxyde met zoutzuur, waarvan zelfs de allerklein ste hoeveelheid voldoende is, om, als ze in 't bloed is vermengd, noodlottig te zijn. Inkt dus ook al vergift en niet in over- dragtelijke beteekenis alleen. Een parijsch „snorder," die dezer dagen aan het station du nord te Parijs een vrachtje wachtte, doch wat te vroeg was gekomen, om een goede standplaats te hebben, had om den tijd te dooden, zich in zijne vigilante op een paar kussens neer gevlijd, met het natuurlijke gevolg, dat hij al heel spoedig in een zoete sluimering verzonken was. Wie beschrijft echter de verbazing van den mantoen hij, wakker wordendebemerkt dat een ander zijn plaats op den bok heeft ingenomen, en zijn roisant met al de snelheid, waartoe energieke zweepslagen het afgetobde beest brengen kunnen, door de straten van Parijs draafde. Het eerste werk van den koetsier was nu, na zich den slaap uit de oogen gewreven te hebben, het portier te openen en de hulp der voorbijgangers in te roepen, wat echter ten gevolge had, dat de man op den bok het paard steeds tot meerdere snelheid aandreef. In de „rue Moutvigeul" slaagden evenwel een paar politie-agenten, door het geschreeuw opmerkzaam gemaakt, er in, het voertuig staande te houden, en nu bleek het, dat de geïmproviseerde koetsier niemand anders was, dan een stoutmoedige dief, die gepoogd had zich paard en rijtuig te eigenen en in het zwakke morgenlicht niet gezien had, dat hij den koetsier op den hoop toe gestolen had. De Deurwaarder BLOM, zal op VRIJDAG 13^71881, 's middags 12 uur, ten huize van B. DE BRUINaan de Appelmarkt, te Amersfoort circa 200 Hectoliter (Mudden) SAKSI SCHE GOEDE Op 2 maanden crediet. of en in welke van de in de bla den aangeprezen geneesmiddelen hij vertrouwen mag stellen, dien raden wij aan van Richter's Boekhandel te Rotterdam te ontbieden: >Gratis- Uittreksel," want in deze brochure worden de meest beproefde genees middelen uitvoerig en zaakkundig be sproken, zoodat men geheel op zijn gemak onderzoeken en het beste kie zen kan. Geen zieke moest derhalve tegen de moeite opzien een briefkaart aan bovengenoemden Boekhandel te schrijven, te meer daar hij per om gaande gratis en franco bedoel de brochure ontvangt, en hij dan geen verdere onkosten te maken heeft.

Historische kranten - Archief Eemland

Nieuwe Amersfoortsche Courant | 1881 | | pagina 2